OOSTENRIJKERS HERREN GEEN AANDACHT VOOR KROESJTSJEF Italiaanse bureaucratie belemmert voorbereiding Olympische Spelen Alleen hier en daar een plukje communisten - Verkeer behoeft niet te worden omgelegd Jonge Francaises debuteerden te Versailles in de „grote wereld" V.S. hebben geen plannen voor vestiging bases in Hollandia LAAT UW AUTO TOCH THUIS. Opgericht 1 maart 1860 Vrijdag 1 juli 1960 Vijfde blad no. 30087 (Van onze Weense correspondent) Terwijl de Oostenrijkse regering niet zonder succes haar best doet om haar plicht van gastvrijheid met Weense charme te vervullen, heeft de bevolking zich gisteren, de gehele eerste dag van het bezoek van Kroesjtsjef aan Oostenrijk, demonstratief op een afstand gehouden. Dit is opvallend, omdat de Weners anders buitengewoon nieuwsgierig zijn. Ook de gehele Oostenrijkse pers neemt, met uitzondering van het enige communistische blad, een afwijzende houding aan. Zij licht haar lezers in, dat de regering uit diplomatieke overwegingen Kroesjtsjef hoffelijk moet ontvangen als minister-president van een groot en machtig land, maar zij voegt er aan toe, dat zij tezamen met het merendeel van de Oostenrijkers een geheel eigen mening heeft over Kroesjtsjef als strijd vaardig leider van het communisme met zijn gevaarlijke en veroorde- lenswaardige methodes. met vlaggetjes gezwaaid. Voor de opvoe ring waren alleen genodigde gasten toe gelaten, van wie de politie met zeker- Vandaag begonnen de besprekingen Een Weens blad slaat zelfs een zeer agressieve toon aan door boven het hoofdartikel de kop te plaatsen: „Het zandmannetje Kroesjtsjef is gekomen om kleine kindertjes zand in de ogen te strooien". De eerste dag was geheel gewijd aan officiële bezoeken, tegenbezoeken en banketten met de onvermijdelijke toe spraken, waarin de woorden „vrede, vriendschap, neutraliteit, coëxistentie en staatsverdrag" het hoofdpatroon vorm den. 's Middags legde Kroesjtsjef een krans neer op twee monumenten voor gevallen Russische soldaten. Op de gro te Schwarzenbergplatz waren hoogstens 4000 nieuwsgierigen aanwezig, vanwie tenminste de helft communisten en vooral kinderen te oordelen naar de pa pieren rode vlaggetjes Kroesjtsjef keek ernstig maar niet nors, doch contact met de menigte heeft hy niet gezocht. Hij is bijna de gevange ne van de Oostenrijkse politie, zo ver klaarde ons de hoofdinspecteur, die het niet zal toelaten dat hij op zijn eentje een uitstapje maakt of een gesprek met de inwoners aanknoopt. Rond het hotel Imperial staan gemid deld niet meer dan 200 tot 300 mensen. Zelfs het tramverkeer rondom het grote plein behoefde niet te worden omgelegd of stopgezet toen de grote file van auto's kwam aanrijden. De rest van Wenen in teresseert zich blijkbaar niet voor „me neer K.". Zwak applaus Dit zal hem natuurlijk op den duur toch wel moeten opvallen. Toen Kroesj tsjef gisteravond de opvoering van de Zauberflöte ging bijwonen, stonden er bü de opera hoogstens een kleine 200 nieuwsgierigen. Er werd niet geklapt of Westduitse oogarts maakte valse munten Zijn zuster verkocht ze in grote Westduitse steden (Van onze correspondent in Bonn) In Bonn is dezer dagen een oog arts gearresteerd die aan zijn praktijk en een hobby niet genoeg had: hij vervaardigde in zijn vrije tijd namelijk valse gouden munten, die hij door zijn zuster in allerlei grote steden in de Bondsrepubliek liet verkopen. Het toeval wilde, dat een scheepsjongen van een rijnaak, in de Rijn een ontdekking deed die de onoirbare praktijken van de arts aan het licht bracht. De 16 jarige scheepsjongen vond namelijk Dnlangs aan de oever van de Rijn in Bonn diverse stempels en meta len platen, en wel vlak bij de woning van de oogarts. Het nogal droog in het Rijngebied en daardoor kon het gebeurendat een deel van de Rijnoever plotse ling droog was gekomen! De scheepsjongen bracht zijn zonder- inge vondst naar de politie en deze leed al gauw een inval bij de oogarts. Daarbij kwam aan het licht, dat in de Woning van de medicus diverse koperen 'laten waren van het zelfde soort en iezelfde grootte als die door de scheeps jongen waren gevonden. Uit de platen had de arts bovendien ronde stukken tesneden in grootte van een gouden tien-markstuk. De arts legde al spoedig een bekente lis af, er was voor hem geen ontkomen neer aan, nog te minder, omdat zijn luster tevoren reeds te Osnabrück was fearresteerd. Deze zuster een niet on- >emiddelde dame heeft niet minder lan 2000 gouden munten verkocht aan illerlei banken in Hamburg, München in andere steden. Ze bereisde het gehele and met in haar handtasje de valse nunten. In Osnabrück werd een oplet- ende bankbediende haar en tenslotte >ok haar broer noodlottig. De valse gou- len munten bleken overigens wel zeker le hoeveelheid goud van de oude tien- narkstukken, waarvoor ze moesten door laan te bevatten, maar ze waren verder 'olstrekt onecht. Het bleek voorts dat de oogarts niet Hechts een valse munter uit geldzucht fas: al jaren was zijn hobby het ver iameien van vreemde en oude munten. 5ie hobby is hem noodlottig geworden, fant hij ging valse gouden munten ma ten om zijn verzameling te vergroten. Sn toen deze poging succes had, produ- ïeerde hij een hele serie die hij door zijn luster liet verkopen. Toen de arts hoor- le ,dat zijn zuster te Osnabrück was ge presteerd en dat de politie wist, dat hij ach voor munten interesseerde, werd hij lang, liep naar de Rijn en gooide daar lijn werktuigen in. Toen de oever even- vel door de droogte droog viel, vond de icheepsjongen tussen de stenen de in strumenten en de koperen platen.... heid wist dat ze geen domme dingen zouden doen. Onder de aanwezigen was ook de Nederlandse ambassadeur, als mede zijn collega van West-Duitsland. De hoogste galerijen in de opera met de staanplaatsen bleven nagenoeg ge heel leeg. Toen Kroesjtsjef met zyn vrouw en zijn dochter de loge betrad - het was de oude keizerlijke loge! - ver hieven zich de aanwezigen van hun zit plaatsen. In de loges waarin de Russi sche diplomaten, andere vertegenwoordi gers en persmensen zaten weerklonk een applaus dat uit hoffelijkheid heel even en zwak door de andere aanwezigen werd overgenomen. Toen weerklonk on middellijk het volkslied en daarna be gon de opera, die Kroesjtsjef met be hulp van een toneelkijker met veel be langstelling volgde. Zijn vrouw was op vallend eenvoudig gekleed in een zwar te japon zonder een enkel sieraad. De vroegere vertrouwelinge van Kroesjtsjef, mevr. Foertsewa, thans minister van culturele aangelegenheden maakte, daar entegen een zeer modieuze indruk. Ze droeg een deux pièces uit zijde en haar blonde kapsel zag er zeer verzorgd int. Toen wij in de pauze de opera verlie ten, stonden er hoogstens een paar jeugdige personen tegenover het gebouw te lummelen. Rondom het gebouw zelf was het echter zwart van de politie agenten. Hedenochtend zijn de eerste zakelijke besprekingen begonnen. Prinses Irene was toch niet aanwezig (Van onze Parijse correspondent) Meer dan honderd meisjes uit de hoge of althans zeer vermogende krin gen van Parijs hebben gisteravond tot diep in de nacht hun officiële entree gemaakt in de „beau monde", de „high society", of om het in goed Nederlands te zeggen de „grote wereld". Een en tree, die onder auspiciën was geplaatst van de grote Franse Lodewijken in wier historisch en gerestaureerd paleis van Versailles het feest, waarvoor 3500 in vitaties waren rondgezonden gehouden werd. Wat die uitnodigingen intussen aan gaat bleken de organisatoren van deze mondaine monstermanifestatie soms wel eens iets te ver op de antwoorden te zijn vooruitgelopen. In ieder geval zijn de gasten van ko ninklijke bloede of tenminste van rege rende vorstenhuizen trots het feit, dat hun komst door de leiding van het „Bal du grand Siècle' al officieel en defini tief was aangekondigd, niet op de spie gelgladde vloeren van de illustre spie gelzaal verschenen. Ook prinses Irene had verstek Ia- ten gaan, zo ze de uitnodiging al ooit aanvaard had, hetgeen de Neder landse ambassadeur in Parijs bij na vraag wel meende te mogen betwij felen. Niet kleingeestig Kleingeestig was overigens de zaak niet aangepakt en in zover was, zelfs zonder vorstelijke gasten, het bal wel in de geest van de zonnekoning, een der vroegere bewoners van het paleis. De vloeren waarop dan toch niet gedanst behoefde te worden waren met lopers van 200 meter lengte bedekt, terwijl een 2000 kaarzen hun flakkerend schijnsel wierpen tegen de huizenhoge muren. Vijf miljoen bloemen waren ter opluis tering naar Versailles gebracht plus nog eens 1000 flessen champagne. Het aantal petits fours kon in cijfers nauwelijks meer worden uitgedrukt. Daarvan had men rond twee mud besteld. stonden te wachten, dan was de kleur oranje in Versailles niettemin toch sterk vertegenwoordigd. Ter ere van het bal was voor een nacht een nieuwe ere- orde ingesteld: de Orde van de Orange- rie. Een orde waarin de chevaliers ser vants, die de 125 jongedames chappe- roneerden, automatisch tot ridder wer den geslagen, een rang die hun dan bovendien nog het recht verschafte tot het einde van het feest en het begin van de volgende dag een brede oranje sjerp over hun vest te dragen. ANTWOORD AAN PROF. DR. SMITS Het besluit van de generale synode der Ned. Herv. Kerk om het moderamen een antwoord te laten opstellen over de geïncrimineerde verklaringen van de vrijzinnig protestantse prof. dr. P. Smits inzake de Paulinische verlossings- leer is gisteren met algemene stemmen genomen. Het antwoord zal waarschijn lijk omstreeks augustus worden voltooid. VOORMALIG WEESHUIS TE ZWOLLE VERBRAND Tweehonderd mensen zonder werk (Speciale berichtgeving) Vannacht is het voormalig Hervormd Weeshuis, thans in gebruik als werk plaats voor minder-validen te Zwolle door brand verwoest. Om 10 uur gister avond werd de brandweer gewaarschuwd door een buurvrouw, die rook aan de achterzijde had gezien. Het bleek, dat vloerbalken, die tegen een schoorsteen van een vuilverbrandingsoven lagen, waren gaan gloeien. De brandweer hakte de vloer open, bluste het vuur en voerde controle-werkzaamheden uit. Om kwart over een vannacht werd zij evenwel ge waarschuwd door de wacht, die achter gelaten was, dat er nog rookontwikke ling was. Verrassend was toen, dat onder het pannendak de grote zolders vrijwel in lichterlaaie stonden. Onmiddellijk werd groot alarm gemaakt. Met behulp van de brandweer uit Zwollerkerspel ging men het vuur met 18 stralen te lijf. Hierdoor kon uitbreiding van de brand voorkomen worden. Van het hoofdge bouw (dat op de Monumentenlijst staat) bleef een gedeelte van de grondverdie- ping gespaard, hoewel water hier grote schade heeft aangericht. Voor de rest is het gebouw uitgebrand en daarmee ging een partij van 15.000 kostbare kunstboe ken, die voor export bestemd waren, verloren. Er zijn circa 200 mensen van de werkplaats en de Nabo (Nazorg voor buitengewoon lager onderwijs) zonder werk gekomen. Het onderzoek heeft uitgewezen, dat de brand door kortsluiting moet zijn ontstaan. Tijdens de eerste blussing moet de brandweer in het donker op de zolder tegen de elektriciteitsleiding hebben ge schopt. De wacht, die achter bleef, maakte drie ronden. Steeds echter als hij de schakelaars omdraaide leverde hij onbewust een bijdrage tot de tweede brand. Kerkelijke arbeid ZONDAGSRUST OP BINNENWATEREN In de laatste week van juni hebben vertegenwoordigers van de Duitse, Fran se, Zwitserse en Nederlandse protestant se kerkelijke arbeid voor schippers in Bazel een conferentie gehouden, waarop gebleken is, dat de kerkelijke arbeid on der de schippers in haar zorg voor de mens op de Rijn- en binnenscheepvaart het belangrijk acht, dat gezinnen aan boord van schepen kunnen wonen en dat het zo voor deze varende bevolkings groep mogelijk blijft ook tijdens de vaart een gezinsleven te leiden. Een algemene zondagsrust op de bin nenwateren in de zin van de interna tionale overeenkomst werd begroet als een eerste schrede in de richting van de noodzaak van rust op de zon- en feest dagen in de Westeuropese binnenvaart. Commentaar op uitlating admiraal Burke Het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken heeft gisteren ontkend, dat de V.S. enig plan hebben om in Hollandia in Ned. Nieuw-Guinea een basis te vestigen. Evenmin bestaan er plannen voor een basis elders op Nieuw-Guinea, Deze verklaring werd te Washington uitgegeven in antwoord op vragen over opmerkingen van de stafchef van de Amerikaanse Marine, admiraal Arleigh Burke, op diens persconferentie in Den Haag op dinsdag. In gisteren uit Djakarta ontvangen berichten wordt gezegd dat de Indonesi sche regering dringend om een verkla ring van admiraal Burkes opmerkingen verzoekt. In Indonesië meent men dat deze opmerkingen betekenen dat de V.S. afstand doen van hun neutraliteit in het geschil tussen Nederland en Indonesië over Ned. Nieuw-Guinea. Admiraal Burke is gisteren in Wash ington teruggekeerd. De Amerikaanse Ruim f. 10.000 gestolen te Gouda Vanmorgen om vijf uur is in het kan toor van Van Gcnd en Loos aan het spoorwegstation van Gouda een inbraak ontdekt, die een buit van f 10.400 heeft opgeleverd. De inbrekers zijn het gebouw binnen gedrongen via een bovenlicht van het kantoor. Een stevig afgesloten deur was voor hen geen bezwaar, want deze werd met een staaf ijzer ontzet. In het ver trek, waar de brandkast stond, heeft men eerst met karton de ramen afge schermd, waarna de brandkast met snij branders werd bewerkt. RIJKSPOLITIE KRIJGT 227 BROMFIETSEN (Van onze Haagse correspondent) De Rijkspolitie zal voor haar in de plattelandsgemeenten gevestigde posten de beschikking krijgen over bromfietsen. In de komende maanden zullen 227 bromfietsen worden ingezet, die zowel zullen dienen voor eenvoudig vervoer, bv. naar de plaats van een ongeluk in de dikwijls een groot grondgebied beslaan de gemeenten, als bij de verkeerscontro le. Mede met het oog op deze laatste taak zullen de brommers niet „afgesteld" zijn, zoals dat voor de brommers van het publiek verplicht is. Wel zullen de Rijks politiemannen zich - waar mogelijk - aan de maximumsnelheid houden. Voor stationering in de Rijkspolitie- groepen, die meer gemeenten omvatten, worden 46 speciaal uitgevoerde bestelwa gens aangeschaft voor het vervoer van personeel en materieel. Zij zullen o.m. worden uitgerust met een mobüofoon. Ter verdere modernisering van het Rijkspersoneel-materieel zal nu ook als proef een snelle sportauto worden aan geschaft. Marine heeft een verklaring uitgegeven waarin wordt gezegd dat de opmerkingen van de admiraal in Den Haag verkeerd zijn uitgelegd. De verklaring van de Marine luidt al dus: „Admiraal Burke heeft dinsdag op een bijeenkomst met Nederlandse jour nalisten in Den Haag in antwoord op een vraag uiting gegeven aan zijn be langstelling voor vlootsteunpunten over al in de wereld. Admiraal Burkes antwoord op één vraag is uitgelegd alsof hij uiting gaf aan een bijzondere belangstelling voor en verlangen naar een basis in Hollandia op Nieuw-Guinea. Dit is onjuist en er bestaan geen plannen voor bases in Hol landia of waar ook in Nieuw-Guinea of Oost-Indië. Het spreekt daarom vanzelf dat er geen onderhandelingen zyn gevoerd en dat er evenmin plannen voor dergelijke bespre kingen bestaan", aldus de volledige tekst van de verklaring van de Marine. MYSTERIE (Speciale berichtgeving) Sinds gistermorgen ziet de politie van Smallingerland zich geplaatst tegenover een mysterie, nadat men tijdens graaf werkzaamheden in de tuin van de heer W. Veenstra in Boornbergum (Fr.) op gedeelten van een menselijk geraamte stiet. De gevonden delen van het skelet, waarvan de schedel nog geheel intact is, werden voor onderzoek naar het politie bureau te Drachten overgebracht. Noch in Drachten noch in Boornbergum stuit te men echter op enige aanwijzing. Wel is komen vast te staan, dat het skelet van een fors manspersoon moet zijn. Vermoedelijk heeft het er vele jaren ge legen. ZEEPRIK MOEST TOCH STERVEN De zeeprik of „Petromyzon marinus", die ongeveer een maand geleden door een inwoner van Maurik in de Rijn werd gevangen en werd overgebracht naar het aquarium in Ouwehands Die renpark, is zoals al werd gevreesd gestorven. De zeeprik, ook wel genoemd prikaal, trekt naar binnenwateren om er te paren. Heeft die paring eenmaal plaats gehad, dan is de prik ten dode opgeschreven. Ook hier hebben de ge leerden dus weer gelijk gekregen. Oranje ere-orde Wanneer de afwezigheid van een Ne derlandse Prinses van Oranje wel een droeve tegenvaller was voor de ettelijke honderden, die het paleis betreden mochten en de duizenden, die buiten DEFENSIE MOET TUSSEN TWEE GEWEREN KIEZEN (Van onze Haagse correspondent) Bij onderdelen van Zee-, Land- en Luchtmacht worden thans twee type nieuwe geweren beproefd, t.w. 500 „Ar- malites A.R. 10"-gewercn, een groten deels plastic wapen van de Artillerie inrichtingen Hembrug, en 250 geweren van het type „F.A.L." van de bekende Belgische wapenfabriek F.N. Het nieuwe geweer, bij het zoeken waarvan defensie zich tenslotte tot de beproeving van deze twee typen heeft beperkt, moet o.m. dienen ter vervan ging van de „Garand", die niet voldoet aan het NAVO-kaliber van 7,62 m.m. en die voorts slechts half automatisch is. Het nieuwe geweer zal geheel auto matisch zijn, zodat men met de 20 pa tronen uit het magazijn ook salvo's kan afvuren. Daarom Staat ook het aantal aan te schaffen nieuwe geweren, dat in elk geval in de tienduizenden zal lopen, nog niet vast. Mogelijk zal men er na melijk ook andere handwapens mee kunnen vervangen. ERGERLIJK OPTREDEN VAN STUDENTEN IN WAGENINGEN (Speciale berichtgeving) Gisteravond heeft een aantal studen ten in Wageningen op bijzonder erger lijke wijze huis gehouden. Zij reden in platte wagen door de straten en gooiden zoveel flessen en lazen op de rijbanen stuk, dat de gemeente-reinigingsdienst moest worden ingeschakeld om de scher ven te verwijderen, die een groot gevaar opleverden voor het verkeer. De politie had de handen vol om de feestvierende jongelui, die 's middags de uitslag van propedeutische examens hadden gekregen. Bij de City-bioscoop werd de orde op ergerlijke wijze ver stoord toen aan een groep studenten, die onder invloed van sterke drank ver keerde, de toegang ontzegd werd. Er ontstond een grootscheepse vechtpartij en een oploop, waarbij meer dan 300 burgers waren betreokken. De politie wist tenslotte de orde te herstellen en rekende enkele van de dronken rust verstoorders in. (Van onze Romeinse correspondent) Het begint nu zo zoetjes aan met de voorbereiding der Olympi sche Spelen menens te worden. Eigenlijk is alles wat het Italiaans Olympisch Comité moet doen, reeds gereed: de verschillende stadions, zwembassins, de twee sportpaleizen (vooral het „grote", in de nabijheid van het E.U.R.- terrein, waar oorspronkelijk in 1942 een Wereldtentoonstelling had moeten komen, is een voor beeld van efficiëncy, goede moder ne smaak en zaakkundigheid der architecten), het Olympisch dorp, het is alles klaar. Natuurlijk zullen hier en daar nog wél wat stoelen en tafels moeten wor den gezet en zal er misschien op het allerlaatste ogenblik nog een beetje geverfd moeten worden, omdat de warme Romeinse zomer nu eenmaal iets is, waar geen verf tegen bestand blijkt, maar we kunnen er zeker van zijn, dat op het ogenblik, waarop de Olympische fakkel op Italiaans grond gebied aankomt, al die sportinstalla- ties gereed zijn. En tevens dit is een onderdeel van groot belang dat de voorraden zijn ingeslagen om de hongerige magen van de duizenden atleten te voeden op de wijze, waarop ze dit in hun vaderland gewend zijn. In zoverre geen zorg. Ook de honderden tolken, voor het meren- Het voor enkele dagen geleden ingewijde „grote sportpaleis" te Romr. deel aanvallige jongedames, hebben hun examens afgelegd en zetten hun studies verder nog maar voort om „er in te blijven". MINDER GOED Minder goed gaat het met datgene, wat de Staat en de gemeente Rome moeten doen. In de eerste plaats is dat een kwestie van geld. Het Olympisch Comité kon, dank zij de voetbaltoto, die heel wat miljarden heeft opgeleverd, uit een rijke beurs putten en waar tien ar beiders niet genoeg waren, zette men er twintig of dertig aan het werk. De ge meente daarentegen beschikt alleen over negatieve miljarden en zet het bedrijf voort, omdat een grote stad als Rome nu eenmaal altijd voorgaat, ook al heeft men de bodem van de schatkist al tien tallen malen doorwoeld in de hoop er gens nog een vergeten „soldo" te zullen vinden. En de Italiaanse staat is ook verre van rijk. Het is een illusie te den ken, dat zoiets groots als „Olympische Spelen" geld in het laatje zal brengen. Misschien zullen een paar personen er aan verdienen, de aannemers, die de verschillende bouwwerken hebben uit gevoerd, de hotelhouders en zij die ka mers verhuren. Maar voor de overheid is dit een zaak. waar geld bijgaat en niet weinig. De Zwitsers, een zuinig, be rekenend volkje, hebben niet voor niets het aanbod om de Spelen voor het jaar 1960 in één van hun steden te organi seren, van de hand gewezen. Italië, zo veel minder welvarend dan het kleine nabuurland, had niet alleen geen be zwaren, maar besloot onmiddellijk de zaak groot op te zetten. En dat is ook gebeurd. Maar men is met sommige van de werken ten achter en hier en daar begint men zich af te vragen, of men wel op tijd klaar zal komen. Dat is wel te verstaan geen kwestie van geld. Het is namelijk in Italië ge bruikelijk dat een aannemer die werken voor het Rijk uitvoert, pas na enkele jaren en na veel bureaucratie zijn geld in handen krijgt. (Hij berekent zijn prij zen ernaar). Over die betaling behoeft men zich dus geen zorgen te maken. stralen), die nog iets had bewaard van de romantische sfeer, die zo dierbaar was aan Goethe, Stendhal of Couperus, de Via Aurelia Antica, door deze nieuwe verbindingsweg geschonden. Men hoopt de weg op tijd klaar te hebben en werkt nu in versneld tempo, maar zeker is men er niet van. Persoonlijk geloven wij in Italië altijd aan wonderen. We heb ben een lange ervaring en herinneren ons tal van tentoonstellingen en andere gebeurtenissen, waarvan men tot op het laatste ogenblik zei: „Ze komen nooit op tijd klaar". En wanneer dan de Ko ning of een ander deftige mijnheer ver scheen om het groen-wit-rode lint door te knippen, was altijd alles (althans voor het oog) volkomen in orde. Het is geen goedkope werkwijze en het vraagt fantasie en zin voor improvisatie, maar ieder volk heeft tenslotte zijn ge woonten. MISVERSTANDEN Laat ons nog een paar misverstanden uit de weg helpen. Het is niet waar, dat alle plaatsen voor de Spelen reeds uit- ïw jn i verkocht zouden zijn. Men informere be- Dat krijgen de Italianen pas over en- ter en zal horen, dat men nog wel de- kele jaren op hun belast.ngpaperassen eellik. tPrPC_ht kar\ Het is niet w<u.r rist te verwerken. Maar de vertraagde uit- i voering van sommige, heus niet zo heel grote, werken hangt samen met de ver lammende bureaucratie, die in dit land oppermachtig is en steeds remmend werkt. MOEILIJKHEID De giootste moeilijkheid wordt ge vormd door de verbinding van de beide vooi-naamste Olympische centra, het nooi-delijke centrum waar zich het grote stadion, het Olympisch dorp en het kleine sportpaleis bevinden en het niet minder belangrijke zuidelijke centrum bij de E.U.R., waar het gi-ote sportpa leis veiTijst, de wielrenbanen en het „zwembassin der rozen" en nog heel wat meer fraais (o.a. ook de grote tentoon stelling „Sport en kunst" werden on dergebracht. Het is, gezien het onge hoord drukke verkeer in de binnenstad, niet mogelijk er maar op te verti-ouwen, dat de spox-tliefhebbei's hun weg wel zullen vinden van het ene naar het an dere centrale punt, een afstand van twintig kilometer. Er moest dus een nieuwe straat worden aangelegd en daar over is heel wat te doen geweest. Dat er een paar nieuwe bruggen over de Tiber moesten worden gebouwd, is niet zo erg, maar voor men het eens was over het verloop van die nieuwe ver bindingsweg, een soort ceintuurbaan om het eigenlijke Rome heen (ten westen van de stad), is er heel wat water door de Tiber gevloeid. Natuurlijk komen daar kwesties van grondspeculatie bij te pas, en moest de overheid rekening houden met de wensen van allerlei vriendjes. Dat zijn zaken, die we dit maal maar liever niet zullen aanroeren. VERBREDING Toen men het tenslotte eens werd, bleek de tijd te koi-t om een zo weidse uitvoering toe te staan als men eigen lijk gewild had. Waar men nu aan be zig is, komt tenslotte neer op een aan merkelijke verbreding van enkele reeds bestaande sti-aten (en de onteigening van de bestaande huizen is heus niet zo eenvoudig geweest), het bouwen van viaducten over de spoorweg en over andere belangrijke verkeerswegen en tenslotte de aanleg van een verbindend gedeelte, dat geheel nieuw is. Helaas heeft men de weg niet ver genoeg naar het westen gelegd, zodat hij dwars door het grootste, nog in zijn geheel aan de prinselijke familie behorende, particu liere park Doria- Pamphili gaat. Dat park. zo groot als het gehele binnen de antieke stadsmui-en gelegen deel van de stad Rome, woidt dus in twee stukken verdeeld. Tevens wordt de laatste der consulaire heirwegen (dat zijn de voor de keizertijd door de antieke Romeinen aangelegde wegen, die van Rome uit- gelijk terecht kan. Het is niet waar, dat er nu al geen hotelaccommodatie meer te krijgen zou zijn. Alleen de allerduur ste hotels zijn tot de laatste plaats be sproken, maar dat zijn tevens de hotels, die een behoorlijk aantal bedden heb ben vrijgehouden voor andere dan Olympische gasten. Er is nog plaats, ook in hotels en verder heeft men naast de 30.000 bedden in hotels, gezorgd voor 20.000 verdere slaapgelegenheden in scholen, kloosters en andere instellin gen. Dan zijn er nog 23.000 bedden bij particulieren en 25.000 op kampeerter reinen. In totaal kan men ongeveer 100.000 gasten onderbrengen, hetgeen men aanneemt dat wel genoeg zal zijn. Mocht het absoluut nodig zijn, dan zul len er schepen worden gemeerd in de haven van Civitavechia (een uur per trein van Rome), die nog aan enkele duizendtallen een onderdak kunnen ver schaffen. GEWONE PRIJZEN Verder is het vooral niet waar, dat nu al de prijzen verhoogd zouden zijn. De prijzen van hotels en restaurants in Rome zijn op het ogenblik (juni 1960) precies dezelfde als een half jaar ge leden. Voor de Olympische periode is een overeenkomst gesloten tussen het comité en het hotelbedrijf, waarbij de prijzen zijn vastgesteld en ze zijn niet onredelijk hoog. Voor een tweepersoons kamer betaalt men in een luxehotel per nacht 8.000 lire (met bad 8.800). In een hotel eersteklasse 5.300 (met bad 6.300), in een tweedeklasse hotel 4.000 (met bad 4.500). Duizend lire kosten thans ongeveer zes gulden. Er zijn nog goedkopere, derde- en vierdeklasse ho tels, maar wij kunnen ons nauwelijks vooretellen, dat een vreemdeling zich te Rome zou wagen in wat hier een hotel derdeklasse wordt genoemd, om van de vierde maar te zwijgen. Voor een behoorlijke maaltijd moet men rekenen op 1.200 lire tot 3.000 lire per persoon, maar er zijn volkskroegjes, waar men voor 600 lire terecht kan. Laat ons die omgeving „pittoresk" noemen. Rome zal dus in die paar Olympische weken niet veel duurder zijn dan gewoonlijk. Een goede raad: laat uw auto, wan neer u er een heeft, liever thuis. Zelfs op een gewone zomerse dag kan men te Rome zich sneller te voet verplaat sen dan met een wagen. In die be paalde weken zal er stellig geen door komen aan zijn. Bovendien wordt ruim schoots zorg gedragen voor goedkoop transport der sportliefhebbers door middel van speciale bussen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 7