DOLF IS DOLF IN
DE HELE WERELD
Al of niet over-de-rug-gooiers
hadden ,moord-avondop Burcht
KOSTELIJK FOTOBOEK OVER
LEIDEN ALS STUDENTENSTAD
Opgericht 1 maart 1860
Woensdag 15 juni 1960
Tweede blad no. 30073
voor Leids student
Koopman gaf zich uit
Showboat werd
moeizaam geopend
Het feestterrein In de Tuin van He
den op de Burcht bood gisteravond
vele boeiende verscheidenheden. Er
roerden rock and roll kampioenschap
pen verdanst en de Mississippi-show
boat werd geopend.
Laten we U rustig in volgorde ver
tellen hoe het allemaal ging.
Ja, nu toe dit beleefd hebben, valt
het ons moeilijk om woord te houden,
want wie zou ooit een rock and roll
bijeenkomst behoorlijk kunnen ver
slaan. Het lijkt ons beter om de win
nende paren aan het woord te laten.
De eerste prijs, een asbak en een
paar glazen, werden in de wacht ge
sleept en getold door Coby de Wit en
Frits Hof enk. De tweede prijs ging naar
Janny van der Burg en Jan Sinterus
en de derde prijs naar Ada van Brugge
en Jacques Verwoerd.
Wij spraken hen, nadat het dansen
achter de rug was uiteraard. Vergeef
ons ,als wij geen behoorlijke beschrij
ving van het modernste dansen kun
nen geven. U moet dit zien, om te
ervaren dat dit leuk en prettig is, al
verschilt het nog zoveel van de manier
waarop u misschien dansen hebt ge
leerd, „stijldansen" zogezegd.
De winnende paren zijn allemaal
vaste dansers in het Volkshuis, waar
de moderne danscultuur hoogtij viert.
En zij leken ons dus de uitgezochte
mensen om een gesprek mee te hebben
over de rock and roll en aanverwante
zaken.
Er blijkt een controverse te bestaan
tussen over-de-rug-gooiers en niet-over-
de-rug-gooiers. Jan Sinterus, timmer
man op de bouwerij, bleek een typisch
tegenstander van de over-de-rug-
gooierij. „Ik vind het feitelijk ordi
nair", zei hij, „maar daar bedoel ik
niks kwaads mee tegen die andere jon
gens, hoor. Ik ben eigenlijk geen rock
and roller, maar wij dansen python".
Op onze vraag wat pythonwel kon
zijn, antwoordde hij, en zijn partner
met wie hij pas vier weken danst, dat
dat een dansstijl is die „die Indischen
zo lekker doen". Zover ons lekenoog
dat kon beoordelen, is „python"-dansen
een ritmisch dribbelen met vele snélle
variaties, maar zonder het gooien en
tlxngerm van de onvervalste rock-and-
roU.
Firts Hofenk en zijn partner zijn aan
hangers van het over-de-rug-gooien
wat zij noemen origineel het wilde
rock 'n roll, dat hele ouwe uit de tijd
van Bill Haley".
Ook Ada en Jacques waren aanhan
gers van de Haley-school. Ze vinden
het moeilijker dan foxtrott, omdat liet
veel meer variatie heeft. „Als je nou
eens een avond rustig wil dansen", zei
Ada, „dan kan je gaan foxtrotten, maar
dat doen we eigenlijk nooit".
Alle drie winnende paren hadden hun
kunst geleerd in het Volkshuis, en aan
vankelijk met de deur. Toen we enigs
eins verbaasd vroegen hoe men dan
sen kan leren met de deur, was het
antwoord „dat je daar mee kan kwak
ken", en toen begrepen wij hoe het
komt dat deze rock and roll jongens
zo deskundig met hun danspartner
„kwakken".
Wij weten dat veel mensen bezwaar
maken tegen rock and roll en tegelijk
daarmee bezwaren tegen „de jeugd
van tegenwoordig".
Misschien is het voor die vélen leer
zaam te weten wat een van de win
naars tegen ons zei: „Onze manier van
dansen heeft meer variaties en het is
niet zo stijf tegen mekaar als foxtrot
ten, en daar houden wij nu eenmaal
van".
Toen de rock and roller ij goed achter
de rug was, hebben wij ons begeven
naar de opening van de Mississippi-
showboat, het laatste etablissement op
het Burcht-feestterrein.
Het werd. voorafgegaan door een
enigszins ongecoördineerde verkiezing
van Miss Boat. Een prijzenswaardig
moment in deze langdurige affaire roos,
toen een van de feestvierders een geit
het ten-ein opvoerde, en zei: „Dat is
Miss Goat". Na enige moeite slaagde
men erin de Showboat officieel te ope
ten met een fles Lustrumwijn (Wor-
meldange Eltenberg '58), en toen kon
den wij de showboat bezichtigen.
De leden van de jaarclub Lorély héb
ben overwerk besteed aan het bouwen
van deze magnifieke showboat, en ze
hebben eer van hun werk. Het is een
machtig mooi gokhol, met veel rood
en groen in het interieur, fraaie cham-
bres sêparée8, naar grootte en gerief
lijkheid onderscheiden voor eerstejaars,
ouderejaars en reünisten, en het hele
Origineel, boeiend,
fris, charmant
„Er wordt wel gezocht, vaak hartstoch
telijk, maar te weinig wordt er gevon
den". Dat staat te lezen in een bespie
geling over Leidse problemen in een gis
teren verschenen boek, waarop dit ci
taat bepaaldelijk niet van toepassing is:
het „Lustrumfotoboek Leiden 1960". In
tegendeel, dit boek is een waterval van
vondsten, in woord en in beeld.
Het boek wil, zoals in een verheugend
compact en toch veelzeggend voorwoord
wordt gesteld, een beeldenfeest zijn, in
de visie van deze tijd, waarvoor de lens
gericht werd op Leiden, zoals dat vrij
van de tijd voortleeft bij de duizenden
die hier de mooiste tyd van hun leven
doorbrachten. Een herinnering dus niet
alleen aan dit lustrum (waar de inhoud
ondanks de titel niets mee te maken
heeft) maar aan Leiden als studenten
stad.
Een zeer groot aandeel in de fotogra
fische verzorging heeft het Leids Stu
denten Cineasten Gezelschap gehad. Dit
gezelschap bestaat thans tien jaar, ter
gelegenheid waarvan onlangs een ten
toonstelling in de Academie werd ge
houden van werk, dat de hoogste ver
wachtingen ten aanzien van dit foto
boek rechtvaardigde. Verwachtingen die
niet beschaamd zijn.
Ruim dertig pagina's vrijwel uitslui
tend foto's van uitmuntende artistieke
en technische kwaliteit typeren in dit
boek met frisse charme markante de
tails van het studentenleven, de kleinere
dingen vooral, die zoveel meer dan het
grote de sfeer van het leven bepalen. Op
een merkwaardige wijze wordt de in
druk van de foto's gestimuleerd door de
veelal bijzonder originele bijschriften
van niet meer dan enkele woorden.
Notaris A. H. Doyer
legt zijn ambt neer
Naar wij vernemen heeft notaris A. H.
Doyer met ingang van heden zijn ambt
neergelegd.
De heer Doyer, die in Assen werd ge
boren, ontving zijn opleiding tot het no
tariaat in Den Haag en was van 1923 tot
1936 als kandidaat werkzaam ten kan
tore van notaris J. A. van Hamel te de
zer stede.
Na verscheidene jaren buiten het no
tariaat werkzaam te zijn geweest, as
socieerde hij zich na de bevrijding met
notaris W. S. Jongsma om vervolgens
als waarnemer op te treden in de prak
tijk van notaris A. Caland, wiens opvol
ger hij werd. Tijdens de door het terug
treden van notaris Doyer ontstane vaca
ture, worden de belangen van het kan
toor behartigd door de heer F. K. La-
gerwey.
De heer Doyer vestigt zich met in
gang van morgen metterwoon te Epe
(Gld.)
Gouden bruidspaar
Vandaag over een week is het echt
paar A. v. d. Spree-v. d. Heemst 50 jaar
getrouwd. De heer A. v. d. Spree (75)
is Leidenaar van geboorte en heeft eerst
lange tijd bij de Coöperatie Vooruit ge
werkt als bakker. Van zijn 28ste jaar
af beheerde de heer Van der Spree een
kruidenierszaak in de De Genestetstraat.
Tijdens een praatje met de gouden brui
degom hebben wij weer eens dat „echte"
visserslatijn gehoord. Doch wel bleek,
dat de heer Van der Spree een visser is,
die de kunst van zijn liefhebberij ten
volle verstaat. Mevrouw M. v. d. Spree-
v. d. Heemst (73) is eveneens in Leiden
geboren. Het gouden echtpaar heeft drie
kinderen en een tiental kleinkinderen.
Direct na hun huwelijk werd een huis
in de Waardstraat betrokken. Thans
wonen de heer en mevrouw Van der
Spree al weer ruim 25 jaar in de Tes-
selschadestraat 22. Donderdag zijn de
bruidsdagen ingegaan en 22 juni is de
grote dag van het feest.
etablissement versierd met fraaie pren
ten uit de historie van het Zuiden en
de Verenigde Staten, welwillend be
schikbaar gesteld door de Amerikaanse
ambassade.
Maar waarom zouden we u meer ver
téllen. Vanavond hebt u nog de gele
genheid om alles op de Burcht persoon
lijk in ogenschouw te nemen, voordat
het terrein geheel des students wordt.
Kom er een avond en geniet er.
De foto's worden vooraf gegaan door
enkele geschreven bijdragen, die over
het algemeen een even boeiend en
vooral eerlijk beeld van „Leiden" ge
ven als de foto-helft van het boek.
De uitgave is niet op rolletjes verlo
pen. De negatieven, nodig voor de roto-
gravuredruk, gingen vrijwel alle bij de
brand van Minerva verloren. Dank zij
gespaard gebleven afdrukken kon niet
temin de Rotogravure, zij het met bij
zondere extra zorgen, de uitgave het
licht doen zien. Ook de brand in Miner
va krijgt op originele wijze een plaats
in deze kostelijke herinnering aan Lei-
den. Actualiteit blijkt voorts uit be-1
schouwingen naar aanleiding van een i
tijdschriftartikel uit mei j.l.
De in het boek genoemde samenstel
lers. de heren D. F. Nijhoff, M. F. Nier-
meijer en H. H. Nieuwenhuizen, hebben
met de vele ongenoemde medewerker-
een voortreffelijk stuk werk geleverd,
waarvan de hopelijk zeer grote finan
ciële baten ten goede komen aan het
Brandfonds van Minerva.
Bromfietser uit Warmond
brak sleutelbeen
Gisteravond omstreeks half zeven heeft
op de Korte Mare een aanrijding plaats
gehad tussen een personenauto en een
bromfiets. De auto reed in de richting
Haarlemmerweg, evenals de bromfiets.
Doordat de wagen snelheid verminderde
wilde de bromfietsbestuurder een 61-
jarige inwoner uit Warmond passeren.
Hij viel en brak zijn rechter-sleutel-
been.
Huishoudelijke en
gezinsvoorlichting
FEESTELIJKE SLOTAVOND VAN
SEIZOEN
De Stichtingscommissie voor Huis
houdelijke en Gezins voor lichting belegde
gisteren in het gebouw „De Hoeksteen"
aan het Levendaal een feestelijke slot-
avond. De voorzitter van de stichting,
wethouder, S. Menken, opende deze
bijeenkomst met een woord van dank
baarheid jegens de directrice van de
commissie, mevrouw D. L. Creyghton-
Eldering. Als blijk van waardering over
handigde de wethouder een fraai zil
veren lepeltje. Mevrouw Creyghton
dankte voor de hartelijke woorden en
zette de bedoeling van deze avond
uiteen. De serie cursussen van het af
gelopen jaar werd besloten met een
feestelijke avond, waarop eigen werk
zou worden getoond en films werden
gedraaid. Een kleurenfilm „Magie der
kleuren" over het gebruik van verf
opende deze avond. Daarna kregen de
dames gelegenheid zelfvervaardigde
kledingstuken en handarbeidprodukten
te tonen. Als apotheose van deze „mode-
show-in-het-klein" was het bruidstoilet,
berekend voor een huwelijk in de herfst.
In de pauze brachten drie meisjes en
een jongen „The Music Strings", be
staande uit Truus Kluts, Henny Regeer,
Tineke Kooreman en Rob de Groot,
enkele tophits ten gehore. Een aller
aardigste quiz was het volgende punt
van het programma. Aan de hand van
vertoonde dia's moesten de dames raden
tjjdens welke cursus de opname was
gemaakt.
De prijzen voor deze wedstrijd waren
zelf gemaakt, terwijl ook mevrouw M.
RuthEngelsman hiertoe een steentje
had bijgedragen. Een film van de slot-
avond in 1959 besloot de bijeenkomst.
Doni Nieuwland, die de citer bespeelde,
bracht deze avond een wiegelied van
Brahms ten gehore. In november zal de
Commisie voor Huishoudelijke en Ge
zinsvoorlichting haar vijfde lustrum
feestelijk herdenken.
Niet de hoofdinspecteur van het
BLO rapporteerde, zoals wij gisteren in
ons raadsverslag schreven liet College
van B. en W. inzake de stichting van
een pedologisch instituut, doch de ge
meentelijk inspecteur van het onder
wijs.
Brand in olietank
In een olietank van een kettingfabriek
aan de Hoge Rijndijk, waarin zich 400
500 liter stookolie bevond, is gister
avond brand ontstaan, doordat bij het
smeden van flenzen een vonk in de
tank raakte. De brandweer heeft met 3
nevelstralen en twee brandblusappa-
raten het vuur bedwongen.
EXCURSIE KON. NED. BOND. VAN
OUD-ONDEROFFICIEREN
De afdeling Leiden van de Kon. Bond
van Oud-Onderofficie ren maakt woens
dag 22 juni een excursie naar Rotter
dam, waar zij de gast zal zijn van de
Onderzeedienst der Kon. Marine. Na
een korte plechtigheid bij het monu
ment voor de gevallenen van deze dienst
tijdens de laatste wereldoorlog, zal de
basis worden bezichtigd, waarna men
zal aanzitten voor het nuttigen van de
rijsttafel. In de middag vindt een rond
vaart plaats door de havens van Rot
terdam.
VERHOGING
VOORSCHOTTEN OP
MELKGARANTIE
Minister Marynen heeft besloten de
doorlopende voorschotten, die de melk
veehouders ontvangen op de hun
krachtens de melkgarantieregeling voor
het jaar 1959-1960 toekomende gelden,
te verhogen. De lage opbrengst van de
melk haeft hem hiertoe aanleiding ge
geven.
De voorschotten bedroegen tot nu toe
f. 1.- per 100 kg. melk plus een kwartje
per procent vet per 100 kg. melk. Zij
worden nu, met terugwerkende kracht
tot het begin van het melkprijsjaar (8
november 1959), f. 1.50 per 100 kg. melk
plus 40 cent per procent vet per 100 kg.
Dat betekent, dat het totale voorschot
per kilogram melk van 2 tot 3 cent ver
hoogd wordt.
Het bedrag van de verhoging over het
reeds verstreken deel van het melkprijs
jaar zal nog deze week naar de zuivel
fabrieken worden gezonden, ter doorbe
taling aan de veehouders.
DE imposante figuur
op deze foto is Dolf.
Waarschijnlijk is
het overbodig dit te con
stateren, want dat weet
iederéén in Leiden nu
we.l Nog niet zo heel
lang geleden was hij
„slechts" een onvergete
lijke figuur voor de dui
zenden, die in de loop van
de laatste 35 jaar Mi
nerva als hun tweede
tehuis hebben beschouwd.
Met het gevolg, dat je
de eerste de beste Neder
lander waar ook ter we
reld rustig midden in de
j nacht uit zijn slaap kunt
halen met de vraag ,,Wie
is Dolf?" om een prompt
antwoord te krijgen.
Want de eerste en de
beste Nederlanders zijn
per slot van rekening
Leidse reünisten.
Maar na het dagen
lange burgerij-lustrum
festijn weten niet alleen
zij wie Dolf is, maar ook
de Leidse „burgers".
Wanneer wij deze term
tenminste nog eens mo
gen gebruiken om onder
scheid te maken met stu
denten. Wij aarzelen al
tijd een beetje met deze
term. Het doet ons in ge-
moede afvragene hoe
deze onderscheiding te
rijmen valt met: 1. de
aanname dat een student
een mens is, en 2. dat
hij bjj Leiden hoort het
geen hij zelf steeds na
drukkelijk bevestigt, en
hetgeen ook onomwonden
door hospita's, politie en
brandweer beaamd kan
worden. Onder een Leids
burger verstaan wij een
menselijk wezen dat bij
Leiden hoort.
Dit was even terzijde.
Hoewel: ook weer niet
heleméal. Want Dolf
hoort bij Minerva, dus
bij de studenten. Hij is
bovendien een Leids bur
ger. En ook: hij heeft
die „Leidse burger" zeer
aan zich verplicht.
Dolf del Prado is dag
in dag uit de wat
zwart uitgevallen zon
van Minerva. Tientallen
jaren lang werkt hij nu
in de keuken. En er zijn
er slechts weinigen, die
hem wel eens uit zijn
humeur hebben gezien.
Dat komt omdat hij het
toonbeeld van welwillend
heid, van begrip voor
anderen, van vriendelijk
heid is. En zo iemand
kan natuurlijk net als
ieder ander mens van tijd
tot tijd verdraaid boos
wörden, maar hij kan
nooit boos ZIJN en zeker
niet langer dan een ogen
blik voor de buitenwereld
boos BLIJVEN.
Wij zouden niet graag
allen een dag in de kost
nemen, die van deze
vriendelijkheid van Dolf
de laatste dagen getuige
zijn geweest.
Want hU hanteert niet
alleen de etenspannen
met een benijdenswaar
dige beroepstechniek,
maar ook de gitaar en
zijn diepe basstem.
Tijdens de burgerjjda-
gen heeft hij in zijn
trotse vestivalhemd waar
mee wij hem hier afbeel
den of in een kleurig
gewaad van andere stijl
liedjes uit zijn moe
derland Suriname ten
beste gegeven op het
feestterrein, tijdens de
hospitamiddag, en zeker
niet te vergeten in de
Mytylschool, waar hij zjjn
dankbaarste successen
oogstte: de onbevangen
heid van de kinderen van
deze school is nu een
maal merkwaardigerwijs
een openlijker spreekbuis
voor de gevoelens dan
de gereserveerde pose
van volwassenen en daar
naar toegroeiende „ge
wone" jeugd.
Dolf is ongeveer veer
tig jaar geleden als mess-
bediende op een schip
uit zijn geboorteland Su
riname naar Nederland
gekomen, hier blijven
„hangen", bij het eertijds
bekende „Suisse" in
dienst gekomen en kort
daarna voor Minerva
„ontdekt". Dat was heel
lang geleden, zo ongeveer
35 jaar. Minerva heeft
er nooit spijt van gehad,
de vier directeuren die er
in deze tijd de scepter
zwaaiden ook niet, de stu
denten niet en het perso
neel al evenmin. Hij is
nu bijna zestig jaar,
maar dank zij zijn om
gang met de jeugd
pardon, heren, Dolf zal
er ons waarschijnlijk wel
ernstig over onderhou
den dat wij zijn heren
onder deze verzamel
titel wat kinderlijk aan
kleden maakt hij naar
uiterlijk en innerlijk de
indruk van een figuurlijk
ook weer figuurlijk in
niet letterlijke zin dikke
veertiger.
Hij heeft er zelf nooit
spijt van gehad in Leiden
te zijn gebleven. Hij
heeft er een echt Leids
meisje getrouwd en is
een voorbeeld van een
zorgzame vader van vijf
kinderen.
„Ik hoor hier thuis"
zegt hij, waarmee hij zijn
eigen liefde bloot geeft,
maar ook iets te zeggen
heeft in Zuid-Afrika en
Amerika en nou ja,
ga maar door in deze
wereld van schotjes die
in naam van de godde
lijke zegen van verschei
denheid onder de mensen
worden opgetrokken.
„Ik hoor hier thuis,
maar ik zou toch zo heel
graag nog eens naar Su
riname terugkeren. Om
mijn geboorteland weer
eens te zien, om mijn
broers en zusters te ont
moeten. Maar ja, dat is
niet zo gemakkelijk. Dat
zal er wel nooit van ko
men".
Och, zou daarover door
anderen nu niet eens te
denken zijn
Er is veel mogelijk in
de Leidse studentenwe
reld en in de wereld van
hen, die daar eens toe
hebben behoord, mensen
die je allemaal des
nachts, waar ook ter we
reld. wakker kunt maken
met de vraag „Wie is
Dolf"? om prompt de we
dervraag te horen „Ach,
Dolf, hoe mAAkt die het?'
zonder zelfs te zeggen
wie Dolf is. Dat wordt
er als vanzelfsprekend
bij verondersteld.
Natuurlijk. Dolf is Dolf.
Daarmee basta!
CONCERTEN
MAATSCHAPPIJ VOOR
TOONKUNST
Voor volwassenen en jeugd
Evenals andere jaren organiseert de
Mij. voor Toonkunst in het komend
seizoen te dezer stede weer drie concer
ten t.w. het Süd-West Deutsches Kam-
merorchester, bestaande uit 18 strijkers
en klavecimbel, Maureen Forrester, de
zeer begaafde zangeres, die vorig seizoen
in ons land een groot succes oogstte, o.a,
meermalen in samenwerking met het
Concertgebouworkest en het ..Tsjechisch
Nonett" bestaande uit strijk- en blaas
instrumenten De jeugd zal het komend
seizoen kunnen genieten van de vol
gende concerten:
Tweemaal het Rotterdamsch Philhar-
monisch Orkest o l.v. Eduard Flipse, het
Süd-West Deutsches Kummerorcheeter
en het „Tsjechisch Nonett".
N.V. MAVOM KEERT 10% UIT
In de algemene jaarlijkse vergadering
van aandeelhouders van de maatschap
pij voor oppervlak- en metaaltechniek
N.V. Mavom is besloten, het dividend
over het boekjaar 1959 vast te stellen
op 10% (vorig boekjaar 7%).
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Petrus Gerardus Nlcolaas Maria, zn van
S. N. Winters en H. A. M. van Houten.
Leendert. zn van J. de Vogel en J. Par
don. Wllhelmlna Maria Johanna, dr van
P. A. Berg en M. J. van Boheemen, Wll
helmlna Adrlana. dr van G. van Llenden
en A. C. J. Medenbach. Hendrlca Petro-
nella, dr van G. A. van Amsterdam en H.
P. van Doorn, Jacoba Catharlna Maria,
dr. van D. J. Bonnet en H M. A. v. d.
Heijden, Robert, zn van J. Molenaars en
G. B. Roelofsen. Anita, dr van A. Bijl en
C. J. v. d. Groef.
BaUonwedstrijd
zaterdag a.s.
De ballonopstijging ran het
Schuttersveld, die zondag j.l.
niet kon door gaan in verband
met de weersomstandigheden,
zal nu zaterdag a.s. doorgaan.
De ballonnen worden op het
Schuttersveld gevuld tussen 5
en 7 uur n.m„ waarna zij tussen
7 en 8 uur zullen opstijgen. 1
Er wordt niet gevlogen om 1
de Trophée du Ballon Libre, g
doch er zal een doelvlucht wor- 1
den gemaakt. Afhankelijk van J
wind en andere weersomstan- g
digheden wordt een afstand be- 1
paald, waarop de ballonnen
een landinq moeten maken. H
Met een identiteitskaart van de Leidse
Universiteit voor het jaar '58-'59 en een
stapel boeken, placht een 34-jarige koop
man in peen en uien uit Den Haag, de
laatste tijd op pad te gaan. Wanneer
de handel niet floreerde gaf hij zich
uit voor student in geologie en verkocht
de boeken (die hij zich voor een prikje
tweedehands aanschafte) zogenaamd ten
bate van in behoeftige omstandigheden
verkerende joodse studenten.
Men had de koopman aangepraat, dat
hij een net gezicht had, best student
kon zijn, en bovendien een joods uiter
lijk had, zo zei gisteren de president van
de rechtbank te Rotterdam, mr. R. J.
Brunner, voor wie hij terecht moest
staan. Dit samen met de universiteits-
kaart en zijn praatjes, deed veel men
sen in Middelharnis, Leende en Den
Haag hem geld geven. De (hoge) vraag
prijs voor de (waardeloze) boeken, en
vaak nog meer.
Omdat de koopman nu al negen maal
veroordeeld was, waarvan zes maal voor
oplichting, werd in het psychiatrisch
rapport overwogen hem voorwaardelijk
ter beschikking van de regering te stel
len. De officier van Justitie, mr. I. H.
van de Roemer, was echter bang, dat
deze dreiging een averechtse uitwerking
zou hebben en eiste tien maanden ge
vangenisstraf met aftrek, wegens op
lichting meermalen gepleegd.
„Dit is nu precies in het straatje van
mijn cliënt", merkte vervolgens de ver
dediger, mr. D. Huisman, op. Een straf
ondergaan en er dan weer vanaf zijn.
Hij is zo benauwd voor terbeschikking
stelling, dat die dreiging hem mogelijk
op het rechte pad zal houden". De ver
dediger vond voorwaardelijke terbeschik
kingstelling wel degelijk zin hebben en
vroeg daarbij een korte gevangenisstraf.
Uitspraak over veertien dagen.
