Jan van Goyens werken boeiend en
leerzaam in de Lakenhal geëtaleerd
FILMS
Groot Leids schilder geëerd
Zorgvuldige keuze toont zijn
ontwikkeling op sprekende wijze
„Kinderrechter" positieve film "Be "'tSZ'i
imet bewogen spel van Rühinann
I
ETTE
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 4 Juni 1960
Tweede blad no. 30065
Alle facetten van zijn kunst aanwezig
AAN de werken van Jan van Goyen, een van onze grote artistieke
voorzaten, wiens 300ste sterfdag in 1956 herdacht werd, is thans
een wel zeer exclusieve expositie in „De Lakenhal" gewijd, welke tot
en met 27 juli stellig de aandacht van talloze Leidenaars en anderen
gerechtvaardigd zal trekken.
Er is een zorgvuldige keuze gemaakt uit het veelzijdige oeuvre
in totaal 1200 doeken van deze Leidse 17e eeuwse schilder, van
wie men hier zijn drie doeken, welke de „Lakenhal" sieren, n.l. zijn
„Gezicht op Leiden", „Gezicht op een dorp" en „Ijsvermaak" wel
kent, maar waaruit men thans zijn ganse kunstzinnige groei kan
aflezen, een groei welke op deze expositie begint met het uit 1620
daterend „Landschap met oude boom".
Tot nu toe was er slechts één tentoonstelling, welke geheel aan Jan
van Goyen gewijd werd: die van 1903 in het Stedelijk Museum te
Amsterdam en destijds ingericht door de toen 20-jarige Frits Lugt.
Thans mag wederom van een uiterst representatieve expositie gewaagd
worden, een keuze van 50 schilderijen en ruim 50 tekeningen, waar
onder een tiental jeugdwerken en diverse schetsboekbladen, ingericht
door de heren A. J. de Lorm en J. N. van Wessem, resp. directeuren
van het Gemeentemuseum te Arnhem, waar deze tentoonstelling in
augustus en september te zien zal zijn en van „De Lakenhal", alsmede
de assistente mej. M. D. de Vries.
Inderdaad: wij Leidenaars mogen trots
zijn op deze Jan van Goyen!
In zijn eigen tijd 1596 tot 1656
weinig door de toenmalige regenten ge
waardeerd, weet men de arm gestorven
schilder-tekenaar thans naar de volle
maat te schatten: Jan van Goyen is
„duur" en „kostbaar" geworden.
Landschapsschilder bij uitstek is hij!
En daarvan getuigt hier de uitne
mende keuze, bij musea en particulie
ren gedaan, welke in haar grote afwis
seling getuigenis aflegt van de singu
liere gaven van deze unieke kunstenaar,
wiens visie, van de aanvankelijk gestof
feerde maniëristische intimiteit zich in
de loop der jaren verbreedde tot een
schier vissionaire ruimtelijkheid,waarvan
speciaal de grandioze luchten- en wol
kenformaties een sprekend getuigenis
afleggen.
Jan van Goyen stond midden in zijn
eigen tijd, des te merkwaardiger dat die
eigen tijd hem zo weinig heeft begre
pen!
Van die ganse ontwikkeling van deze
grote kunstenaar krijgt men op deze
expositie een boeiende en leerzame in
druk: van zijn vroegste tekeningen
ook in schetsboekbladen in klein for
maat, waaronder impressies uit Leiden,
tot aan zijn grootse composities uit la
tere en laatste tijd, waarin steeds weel
de voorkeur voor het landschap, in een
welhaast oneindige variatie, domineert.
Deze produktieve Jan van Goyen, be
kend om zijn ijs- en riviergezichten, is
een typisch Hollandse schilder, vervuld
van een zuiver natuurgevoel, die kleur
en lijn en het waarachtige wezen van
wat hij ziet, ook de figuurtjes in zijn
steeds harmonisch vlakvullende com
posities raak en wat wel héél be
langrijk is met smaak te treffen weet,
dit alles gebaseerd op een „schilderkun
dig" fond, dat de ware „kunstenaar",
die op den duur tot een „persoonlijk
heid" zou uitgroeien, verraadt.
Dit wil niet zeggen, dat alles wat op
deze expositie aanwezig is, even geluk
kig uitviel.
Dat kan ook niet!
Officiële publikaties
verkeersmaatregelen
Burgemeester en Wethouders van Lei
den brengen ter openbare kennis, dat zij
hebben besloten voor de duur van de ge
slotenverklaring van een gedeelte van de
Nieuwe Rijn in verband met de vernieu
wing van de Gansoordbrug. de Harte-
6teeg gesloten te verklaren voor het ver
keer met motorrijtuigen op meer dan twee
wielen in de richting van de Nieuwe Rtfn.
Een kunstenaar moet groeien, alvorens
hij de volledige wasdom bereikt. Stellig
was dit bij Van Goyen het geval. Doch
wie de eerste scheppingen vergelijkt met
die uit zijn naderend levenseinde, con
stateert scherp de ontwikkeling van hem.
die de „kunst van het landschap" een
impuls tot vernieuwing gaf.
Dat is de grote winst van deze ver
zameling: het besef, dat deze Jan van.
Goyen in bonte afwiseling te werk ging,
daarbij de realiteit weergevend, maar
toch óók méér gaf dan dat, namelijk
boven die retaliteit uitsteeg, om er een
individueel cachet aan te verlenen.
In zijn vroegste jaren was de obser
vatie -reeds scherp. Daarvan spreken
de ronde schilderijen van die tijd. Zijn
schilderijen of tekeningen zijn nog mi
nutieus van formaat, geen aanwijzing
is er, dat zij later tot geweldige afme
tingen zouden uitgroeien. Successieve
lijk aan wordt de omvang breder en
Een der jeugdwerken van Jan van
Goyen: Zomer".
forser, dan, omstreeks 1632 komt een
opmerkelijke kentering: krachtiger
worden de contrasten, de toon wijzigt
zich belangrijk, er is een ontwikkeling
naar het monochrome, gelijk die zich
bijv. ook bij een Salomon van Ruys-
dael openbaart.
Doch eerst omstreeks 1650, toen Van
Goyen reeds lang naar Den Haag ver
huisd was en na zijn wilde speculaties
in huizen, grond en tulpen, stond de
schilder voor zijn totale ontplooiing,
gevolgd door een onnavolgbaar mees
terschap, dat nog tot 1656 kansen gaf
voor een volledige realisatie: een mees
terschap, zowel in technisch, als in
sferisch opzicht.
Zo mogen wij deze expositie, welke
naar wij menen alle facetten van
Van Goyens kunst weergeeft, van harte
aanbevelen.
Van Goyens, die thans honderddui
zenden guldens opbrengen!
Van Goyens, die tijdens zijn leven,
de schepper met schulden beladen de
dood deden ingaan, zö dat zijn weduwe
slechts met enkele armzalige bezittingen
achterbleef.
Schilderijen, tekeningen en schetsen,
waarvan vele volwaardige kunstwerken
mogen heten, geven U een beeld van de
man, die in de wereld van nü zijn
plaats met ere inneemt, ook al, omdat
hij tenslotte de „atmosfeer" van het
geen hij zag, zo karakteristiek wist vast
te leggen.
Men moge zich aan het veelzijdige
beeld van deze Van Goyenreeks verlus
tigen, zijn waarneming ten volle onder
gaan: de charme zowel als het verhef
fende karakter ervan.
Wij geloven, dat de keuze welke ge
daan werd, beantwoordt aan de doel
stelling: ons allen Van Goyens' ontwik
keling naderbij te brengen door middel
van een aantal schilderijen 50 en
tekeningen ruim 60 waarvan men
alle artistieke kwaliteiten van de schil
der duidelijk kan aflezen.
Wij kunnen de inrichters van deze
expositie dan ook voor hun veelomvat
tend werk en juiste bepaling in hoge
mate erkentelijk zijn!
Gisteravond was deze expositie voor
het eerst ter bezichtiging opengesteld.
Reeds dadel'ik heerste er een verheu-
KORTE LEVENSLOOP
Jan van Goyen is te Leiden ge
boren op 13 januari 1596 en over
leed te Den Haag in april ,é66. Al
op zijn tiende jaar ontving hij zijn
eerste schilderlessen van C. A.
Schïlperoort, echter slechts voor
de tijd van drie maanden. Zijn vol
gende leermeester was de Leidse
burgemeester Isaac Nicolai van
Swanenburgh. Na nog in Leiden
van twee schilders les gehad te
hebben, woonde hij twee jaar in
Hoorn, daarna keerde hij naar Lei
den terug en beoefende er de
schilderkunst geheel zelfstandig.
Vervolgens werkte hij in Haarlem
bij Esaias van de Velde, iviens in
vloed in zijn jeugdwerken te be
speuren is. In 1618 keert hij we
derom naar Leiden terug, in dat
jaar trad Van Goyen ook in het
huwelijk. Behalve als schilder was
hij werkzaam als taxateur en
kunsthandelaar. Omstreeks 1632
verhuisde de schilder naar Den
Haag. Door diverse speculaties
verarmde hij. In 161,9 trouwden
twee van zijn dochters, van wie
Margaretha met de schilde rJan
Steen. In 1656 overleed Van Goyen
aldaar in behoeftige omstandig
heden. Wat hij bezat werd ge-
veil om zijn schulden te delgen
BEJAARDENSOCIËTEIT
„ONS CENTRUM"
De bejaarden van de bejaardensocië'
teit „Ons Centrum" hebben een auto'
tocht gemaakt. Het jaarlijkse uitstapje
voerde van Leiden naar Gouda en via
Oudewater naar Montfoort, waar de
deelnemers een kopje koffie kregen aan
geboden. Via Vreeswijk en Vianen voerde
de tocht daarna langs de Lek naar
Amerongen Leersum Rhenen
Wageningen Ede Lunteren, waai
de broodmaatlijd werd gebruikt. In de
middaguren werd een rondrit gemaakt
in deze prachtige omgeving, waarna men
in de Westerbouwing een kop thee ge
bruikte. In Lunteren teruggekeerd, werd
hier de warme maaltijd gebruikt. Na
volop van de bossen genoten te hebben
werd de terugtocht aanvaard en om on
geveer half negen arriveerden de oudjes
gelukkig en blij weer op de Kaasmarkt
te Leiden. De algehele leiding was bij de
heer A. Verlint in goede handen.
S.O.S. Pacific
Typische rol voor de
stoere Eddie Constantine
Trianon Het filmgenre van Eddie
Constantine is zo langzamerhand ge
noegzaam bekend: de stoere jan-ga-d'r-
op-af, die voor niets terugdeinst en zich
onder alle om&andigheden boven de
moeilijkste situaties weet uit te werken.
In deze film slaagt hij er zelfs in een
atoombom onschadelijk te maken, na
tuurlijk op het laatste nippertje en on
der omstandigheden, waartegen alleen
Eddie is opgewassen. Liefde, haat, span-
ning-tot-het-uiterste, dit alles komt in
dit werk in royale mate voor. zodat de
toeschouwer zich geen ogenblik verveelt.
Ongemerkt bevat deze film toch nog
méér psychologisch materiaal dan men
in een werk als dit vol heldenstukjes
zou verwachten. Het verhaal gaat name
lijk over een vliegboot met negen per
sonen, die van een klein eiland in de
Zuidzee vertrekken en dan een noodlan
ding moeten maken. Het dreigt hun aller
ondergang te worden, want zij komen
terecht op een eiland, dat over enkele
uren van de aardbodem weggevaagd zal
worden omdat er een atoombom zal ont
ploffen. Men kan zich zonder moeite
voorstellen wie de zorgvolle toestand
meester wordt, maar de wijze waarop,
en voordat het zover is dat is nu
juist de attractie van dit werk, waarin
bovendien Pier Angeli en Eva Bartok
optreden.
Gisteravond draaide in het theater aan
de Breestraat „Het beest in mensenge
daante" met Boris Karloff in de hoofd
rol. Deze film wordt volgende week in
Rex vertoond Het is het bekende thema
van dr. Jekyll en mr. Hyde. Men ziet er
de uitstekende acteur Karloff op z'n best.
Tarzans verborgen schat
Spieren en dieren
Rex Er zijn talloze films versche
nen met Tarzan, de „aap-mens" als
hoofdfiguur. Er zijn ook vele gespierde
mannen geweest, die de rol van de heer
ser van het oerwoud hebben gespeeld. Zij
hebben het op acteergebied niet moei
lijk. Een aapmens praat nu eenmaal geen
beschaafd Engels, doch stoot zo nu en
dan eens wat half- of onverstaanbare
klanken uit.... Daarnaast moeten deze
gebronsde figuren over een enorme
spierkracht beschikken, want in bomen
klimmen, van tak tot tak slingeren en
gevechten leveren met wilde dieren is
nu eenmaal iets specifieks Tarzaniaans.
Wel de zoveelste Tarzan kan de toe
schouwers laten genieten van zijn gewel
dige kracht. Tezamen met zijn vrouw
VAN DEZE WEEK
fft!!ill!lll!lllllllllll!ll!illlilli!llllllili!liii!i!i!i!;ii;:i!;:'' .mis; '..ïüi
Jane, zyn zoontje Boy en de onafschei
delijke aap - met - mensengewoonten -
Cheeta geeft hij een prachtig staaltje
weg van zijn kunnen in de film „Tar-
zan's verborgen schat". Ook in deze film
rillen zijn doodsvijanden weer, als ze de
doordringende roep van de in lendedoek
gehulde spiermassa horen. Zelfs kroko
dillen delven het onderspit als ze de
strijd met hem moeten aanbinden. De
aanwezigheid van Mareen O'Sullivan in
dit mannen- en dierengezelschap geeft
de film een wat romantische tintje.
Want ook Tarzan bezwijkt voor vrouwe
lijke charme. Hij is dan ook maar een
mens
Pijn en gein in de kazerne
Vrolijke Jan Soldaten
Lido Diensttijd! Geen vakantie,
maar wel een leuke tijd. Voor het eerst
de kazex-nepoort onderdoor, misschien
ook wel eens voor de eerste maal goed
„afgeblaft" worden. Het exerceren, door
j de modder ploeteren en in het zand
kruipen. Oefeningen op de schietbaan.
Ja, het onder de wapenen geroepen wor
den heeft vele nare kanten, doch ook
talrijke goede. Kameraadschap wordt
gekweekt. Het „bloed, zweet en tranen"
wordt en de „gein", die de rekx-uten ma-
gein". In de kazerne staan zij i-egelrecht
tegenover elkaar. Door middel van de
Deense filmindustrie woi-den deze ras
tegenstellingen openbaar gemaakt. En
op wat voor een wijze. In vlot tempo
voert de film U de kazerne binnen, geeft
zij U een beeld van de pijn. die geleden
wordt en de „gein", die de recruten ma
ken als hun blaren op de voeten gene
zen zijn. Wij vermoeden niet. dat de
vervaardigers van deze rolprent het doel
voor ogen hebben gehad de dienst als
een paradijs af te schilderen met zo hier
en daar wat modderpoelen en moerassen.
Nee. want dat is het zeker niet. Tenslotte
betekent het in Denemarken 16 maan
den in ons land gooien ze er nog een
schepje van twee maanden bovenop
stilstand in de burgermaatschappij.
Maanden, die op nuttiger wijze besteed
hadden kunnen woi-den. Doch zij leert
in de allereerste plaats, hoe iemand zich
in het onvermijdelijke moet proberen te
schikken. Het leven, dat hem in het be
gin zo tegenstaat wat proberen od te
vrolijken, opdat hij later kan spreken
van die „heerlijke tijd". Als er zoals in
deze film het geval is bovendien nog
enkele meisjes voor een beetje nou
een beetje laten we het maar „af
wisseling" noemen, zorgen, dan zijn die
16 of 18 maanden nog wel om door te
komen. Dat van die „afwisseling" kun
nen wij de a.s. rekruten natuurlijk niet
garanderen.... En om met de Leger-
voorlichtingsdienst te spreken: „Zorg,
dat U er ook bij komt"
Luxoc. Het is meestal zo, dat mensen, die in het oppervlakkige leventje
van alledag voor variaties van halve idioten en clowns doorgaan in wezen
diepgevoelig en diepmenselijk zijn. Zij zijn de zoekers, de sceptici, de
ironici, de romantici, degenen, die een goede neus hebben voor wat kitsch
is en echt en tegen die kitsch onvermoeibaar blijven rebelleren. Heinz
Rühmann is. naar het ons schijnt, een van die mensen. Daarom ook spre
ken zijn .ernstige" films veel meer aan dan de films, waarin hij de komiek
uithangt. Daarom had een film als de Kapitein van Köpenick" zo n groot
succes. Daarom ook wist hij een zo diepmenselijke en intelligente vertol
king te geven van de kinderrechter in de gelijknamige film, die deze week
in bovengenoemd theater wordt vertoond.
Deze film tracht als zovele andere de
laatste tijd een oplossing en in mindere
mate en verklaring te geven van de
steeds toenemende jeugdmisdi-yven en
de bestrijding ervan. Helemaal komt die
oplossing (natuui-lijk) niet uit de verf.
Maar de poging is bijzonder positief. We
moeten begrijpend, maar tevens streng
en vriendelijk zijn, zegt de kindei-rechter
op een gegeven ogenblik. De dosering
hiervan is voor iedere jeugdige „misda
diger" anders. Die is afhankelijk van zo
ontzaglijk veel factoi-en. Factoren, die
het stuk voor stuk bijna onmogelijk ma
ken om tot een oplossing te komen. Die
oplossing vinden we waarschijnlijk nooit,
maar we moeten haar zoveel mogelijk
benaderen, dat is de kern van deze op
merkelijke Duitse film.
Advertentie
v. d. Kuy, ijzerhandel
BEESTENMARKT 7 - LEIDEN
Voor Rijk en gemeente.
gende belangstelling. Opgemerkt werden
burgemeester jhr. mr. F. H. van Kin
schot en diens echtgenote, mr. Duparc,
chef afdeling Kunsten van het Depar
tement van O.. K. en W., alsmede de
heer Giltay Veth van dit Departement,
diverse hoogleraren, afgevaaidigden van
grote musea, alsmede kunstexpei-ts.
fan van Goyen: „Riviergezicht"
mm
Rechters, die kindei-en, die door be
paalde omstandigheden tot misdaden
worden aangezet, zonder meer vele
maanden tuchthuisstraf opleggen, zul
len hierdoor de oplossing van het jeugd
probleem nooit benaderen. Wel zij, die
zich verdiepen in de achtergronden van
de jeugdige misdadigers: het hoe, waar
en waarom van het misdrijfhet milieu,
de afkomst, de opvoeding en vooral de
innerlijke roerselen van de jeugdige
boosdoener. De kinderrechter gaat er in
deze film dan ook van uit. dat de slecht
ste mens zich toch, hoe diep verborgen
het bewustzijn ook vaak mag zijn, van
het goede bewust is. „Der schlechte
Mensch in seinem dunklen Drange ist
sich des rechten Weges wohl bewust", zei
Goethe.
De film „De Kinderrechter" behan
delt de problemen, waarmee een kinder
rechter in deze tijd heeft te maken. Dit
geschiedt op een voor ieder begrijpelijke,
heel menselijke wijze, zonder pathos,
zonder de werkelijkheid geweld aan te
doen, zonder een spoor van sentimentali
teit. Het is een zuivere, positieve film,
die een ieder, die zich het lot van de
komende generatie aantrekt, tot naden
ken zal stemmen. De kinderrechter
tracht een in wezen gevoelig en zuiver
reagerend meisje, dat door een volko
men gebrek aan opvoeding en door de
sterke invloed van een slecht milieu op
het verkeerde pad is geraakt, langs een
zo geleidelijk mogelijke weg weer in het
goede spoor te brengen. Voor haar zijn
bepaalde slechte handelingen de ge
woonste zaak van de wereld. Haar on
derscheidingsvermogen voor goed en
kwaad, in het bezit waarvan wij ons alle
maal zo oprecht verheugen, is bepei-kt.
Rühmann speelt de rol van kinder
rechter zo gaaf, zo oprecht bewogen, dat
wij wel moeten aannemen, dat hij ook in
werkelijkheid begaan is met het lot van
vele afgedwaalde kinderen. Hij gelooft
in zijn rol. Ongetwijfeld het grootste
compliment, dat wij een acteur kunnen
maken.
Filmtechnisch gezien munt deze film
niet uit door geraffineerd camerawerk
I Vaak wordt echter met een paar simpele
i beelden eeix subtiele vorm van ontroe-
ring bij de toeschouwers opgeroepen.
I Zoals in de scene, waarin het meisje
weifelt tussen de opofferende hulpvaar-
i digheid van de kinderrechter en het ver-
j langen naar haar door de politie ge-
zochte vriend. Gaat zij naar hem toe op
dat ogenblik, dan is zij definitief verlo
ren, Blijft zij echter dan heeft de kinder
rechter het pleit gewonnen. Dan haalt
zij op de tramhalte een pakje kauwgum
uit haar mantelzak
De kinderrechter had namelijk zijn
pensionhoudster en vriendin gezworen
het roken te zullen laten als zij het
meisje als dienstbode in dienst wilde
nemen. Toen het meisje dit te weten
kwam bood zij de kinderrechter in een
spontane opwplling een pakje kauwgum
aan.
Als zij op de tramhalte de kauwgum
i bekijkt, die zij (toevallig) in haar zak
I had zitten herinnert zij zich de merk
waardige gelofte van de rechter, waar
van haar welslagen in het leven de inzet
vormt en keert terug.
in het circus
Casino In het kleine theater aan
de Hogewoerd draait deze week een
Duits Kleurenfilmpje, dat enkele jaren
geleden is gemaakt. Het is van het begin
tot het eind dwaasheid wat de klok in
deze „vakantiefilm voor jong en oud"
slaat. Peter Alexander, die de hoofdrol
vertolkt, doet niet alleen dwaas, maar
zingt ook een aantal vrolijke liedjes. Hij
woi-dt daarbij begeleid door het orkest
van Kurt Edelhagen. Het gaat in dit
filmverhaal allemaal om de student Toni
Matthis, een vlotte student, die zich op
de grote dag van het examen verslaapt
en derhalve niet meer op de universiteit
toegelaten kan woi-den. Zijn tante (een
grappige rol van Gi'ethe Weiser) wil
hem ten einde raad laten trouwen met
een rijk meisje. De zingende student
wordt echter verliefd op een circus
artieste (Margit Münke), met wie hij na
allerlei moeilijkheden het hoofd te heb
ben geboden, huwt. De moeilijkheden
worden zoals dikwijls het geval is, ver
oorzaakt door de vader van het meisje,
die zijn dochter uitsluitend met een
artiest getiouwd wenst te zien. Toni en
de huisknecht van tante hebben er heel
wat voor over om het artiestenvak zo
goed en zo kwaad als het gaat te leren.
Maar dat moet U zelf gaan zien.
Er komen in deze scènes heel wat
grappige momenten voor. Gelukkig
maar, want vei-der komt deze door Geza
von Cziffia gei-egisseerde amusements
film niet boven het gemiddelde niveau
uit. Vooraf een interessant filmpje, eveii-
eens in kleuren, over het leven op de
bodem van de Middellandse Zee.
„Wir Wunder kind er"
De vierde week
Studio De film „Wir Wunderkin-
der" blijft de aandacht van velen trek
ken. Deze opmerkelijke film is nu voor
de vierde week geprolongeerd.
zig-zag.
elektrisch
7 kg.
Ook in
Meerpoel's naaimachines
BREESTRAAT 171 - TEL. 24815
Hervormde Kerkdag
Tweede pinksterdag
Leiden staat maandag a.s. in het teken
van de hervormde kerkdag. Uit alle delen
van de classis Leiden der Ned. Herv.
Kerk komt men naar de Sleutelstad om
deel te nemen aan deze manifestatie van
saamhorigheid, hetgeen zich o.a. zal
uiten in de verschillende activiteiten,
welke men samen zal beleven.
Het programma voor deze dag is als
volgt samengesteld
Hooglandse Kerk (8.30 uur voorm.) vie
ring van het H.A. Ds. H. J. van Achter
berg gaat in deze dienst voor.
Pieterskerk (10 uur) opening van de
kerkdag door ds. P. J. Mackaay li.v.m.
Ikor-uitzending gaan deuren om 9.45 uur
dicht).
Pieterskerk (11.30 uur) dr. Th. C. Fre-
derikse uit Wassenaar over „Saamhorig
heid".
Stadsgehoorzaal (1.45 uur». Sprekers
ds. G. Hamoen en mevr. Busia over „De
mens, die zoekt naar verbondenheid en
aanspraak maakt op onze saamhorig
heid".
Stadsgehoorzaal (3.45 uur) filmvoor
stelling.
Pieterskerk (3.45 uur) orgelconcert J.
Broxs (orgel) en H. Friesen (hobo).
Pieterskerk (5.30 uur) sluiting kerkdag
door ds. P. Kloek.
Naast deze activiteiten zijn er onder
.luspiciën van de Classicale Jeugdr.u d
resp. in de foyer van de Stadsgehoor.;; al,
Den Burcht en in het Sportpark „Room
burg" voor de jeugd diverse mogelijk
heden tot ontspanning. Hieraan gaat om
10.15 uur een jeugddienst in de Ooster-
kerk vooraf.
