Gespleten Berlijn slechts met een
paar officiële banden gebonden
Bij strategisch sterke politieke
situatie tactische moeilijkheden
Bollenexporteurs kunnen geen zaak
leidenmaar wel handel drijven
OP WEG NAAR DE TOPCONFERENTIE
Ondanks verschillende levenswijzen van West
en Oost is er toch een onderstroom van eenheid
Amerikanen zijn zeer ingenomen
met de kennismaking
Dr. Berghuis op A.R. Partij-Convent
Geven en nemen blijft leidraad
Produktschap probeert de lieren
langzaam wakker te schudden
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 14 mei 1960
Derde blad no. 30048
(Van onze Reisredacteur W. LBrugsma)
(IV)
Berlijn, mei De Amerikaanse toeristen hebben op de televisie in
het Berlin Hilton Hotel eerst de trouwpartij van Margaret en Tony
bekeken. Zij lijken met Europa ingenomen: in Amerika kan iedere
jongen president worden, hier mag een fotograaf met een prinses
trouwen, de vrije wereld biedt het individu onbeperkte kansen. Als het
sprookje op de beeldbuis uit is, zetten zij aangenaam getroffen hun
cocktailglazen weg en klimmen vastbesloten in de autobus om een
ander symbool van die vrije wereld te bezichtigen: de stad Berlijn. Zij
hangen kiektoestellen om hun schouders (het is dezer dagen weer
gebleken hoe verzot de Amerikanen op fotograferen zijn), want zij
wensen niets te missen, geen enkele opname dan, van dit democratische
eiland in de Rode Zee, dit bastion, deze voorpost, deze frontstad zoals
de gids West-Berlijn noemt, alsmede vaji de contrasterende tegenhan
ger, het stoffige, grauwe, communistische Oost-Berlijn.
West-Berlyn heeft niet veel sympa
thie voor de Bonner republiek. Al raast
het mee in de nieuwe Duitse geldjacht,
het kykt niet naar een verzekerde toe
komst, leeft van de hand in de tand;
er zijn 44 pandjeshuizen in de stad. En
tenslotte: West-Berlijn is en blijft so
cialistisch. Wie naar de arbeiderswijk
Wedding gaat, ziet figuren lopen uit de
stukken van Berthold Brecht, alleen
hebben zij nu eindelijk geld op zak, het
geen Brecht niet voorzien had.
Waarom lopen zij
niet weg?
Brechts revolutionaire arbeiders ziet
men uiteraard ook in Oost-Berlijn, niet
alleen in de fabrieken maar ook op de
leidende posten, hetgeen Brecht wél
voorzien had. Men kan de overleden
schrijver helaas niet meer vragen of hij
tevreden zou zijn met het mengsel van
burgerlijkheid, stalinisme en dogma-
tisch-Duitse doordrijverij tot in het ab
surde, dat het uiterlijk van het SED-
partij-apparaat kenmerkt. Dat neemt
niet weg, dat men in de DDR onder de
niet-partij gangers vaak de aardigste
Duitsers van vandaag vindt: bescheiden,
voorkomend en vriendelijk niet alleen,
maar vooral redelijk en ernstig naden
kend. Zij zijn niet gechloroformeerd
door de welvaart. Zij voelen de straf,
die Duitsland ten deel is gevallen steeds,
als niet-communisten betalen zij een
hoge prijs in de nadelen van het systeem
voor de sociale verworvenheden, die zij
geen moment ontkennen.
Waarom lopen zij niet weg uit hun
gevangenis door de open deur die de
Brandenburger Thor is, waarom voegen
zij zich niet bij de drie miljoen, die uit
de oostzone naar de Bondsrepubliek ge
vlucht zijn? Misschien zijn zij gebonden
aan familie of geboortegrond. Zeker
neemt het welvaartsverschil tussen
West- en Oost-Duitsland (nu al de
achtste industriële natie ter wereld) af.
Men moet zich door het onaantrekkelij
ke uiterlijk van de Oostberlynse winkels
Onfrisse boel aan
de andere kant
Achter de koele camera-ogen klikken
de sluiters, registreren verleden en he
den van Berlijn: de bunker, waar de
grootste kakkerlak aller tijden zelf
moord pleegde toen de afrekening na
derde voor zes miljoen joden, vijftig ste
den en een halve generatieklik
gaan de sluitershet oorlogsmonu
ment voor zevenduizend Sovjet-Russi
sche soldaten, er staan twee echte Rus
sen bij, de onderwijzeres uit Illinois gaat
naast hen staan, zonder te weten, dat
de naam van een dezer jongens op het
monument staat: zijn vader viel hier;
...klikBrandenburger Thor, grens
post tussen twee werelden klik
de vrije Kurfürstendamm, nieuwe wol
kenkrabbers, lak en chroom van nieuwe
auto's, welvaart in de winkelsklik,
klikde rode, strenge Stalin-Allee,
de ruïnes waar bomen door de holle
vensters groeién, norse Volkspolizei met
open kraag en proletarische lok onder
de pet, slonzige winkels, de deprimeren
de geur van de staatsalmachtklik,
klik (maar behoedzamer nu, want de
Vopo's kijken argwanend). Drie uur en
zestig rolfilms later besluiten de Ame
rikanen, terug in de Hilton-bar, hun Se
nator per brief te verwittigen dat het
Westen geen duimbreed mag wijken bij
de verdediging van twee miljoen vrije
Westberlijners. Op datzelfde moment
neemt in het restaurant Warschau aan
de Stalin-Allee een delegatie van Bul
gaarse bezoekers, ernstige mannen met
wijde broekspijpen, een resolutie aan,
waarin zij zich scharen bij „alle voor
uitstrevende mensen die algemene ont
wapening, een vredesverdrag met de
twee Duitse staten en demilitarisering
van het agressieve saboteursnest West-
Berlijn eisen."
Dovemansdialoog
Zo zet de dovemansdialoog over deze
vreemde stad zich op alle niveau's voort,
behalve op dat van de gewone Oost- en
Westberlijners, die, als men hun mee
deelt dat wij toch grote tijden beleven,
opmerken: „Inderdaad, heeft u ze niet
wat kleiner?"
De spanning van de dagelijkse con
frontatie van twee werelden valt vooral
de bezoeker op die uit is op simpele
symboliek.
De Berlyners transponeren met de
wereldwijsheid van grootstedelingen de
kwestie naar het praktische plan van
alle dag: tante Frieda uit de oostsector
levert goedkope worst, onkel Heinz aan
de westkant bezorgt zijn oostelijke
neefjes kwaliteitsgoederen van de Kur
fürstendamm aan de voeten. Er werken
tenslotte nog 30.000 Oostberlijners in
West- en 10.000 Westberlijners in Oost-
Berlijn!!
Ondanks de nadrukkelijkheid waar
mee de twee werelden in Berlijn hun
levensstijl etaleren, blijft er een diepere
onderstroom van eenheid in de gesple
ten stad. De verschillen lijken misschien
zelfs groter dan ze in werkelijkheid zijn.
Zeker. West-Berlijn wordt gevoed
door het Wirtschaftswunder dat het
met enorme injecties tot de grootste in
dustriestad van de Bondsrepubliek heeft
gemaakt, 's Avonds onder het neon in
alle kleuren lijkt de Kurfürstendamm
zelfs een chique boulevard, maar over
dag blijkt beter hoe haastig men hem
heeft opgelapt, welke vreemde winkels
er tegen elkaar leunen. Er zijn andere
leemtes in het beeld van een echte me
tropool: de elegante nietsnutten zijn
weg en het jonge talent ook. Zij zijn
vervangen door harde jongens van vijf
tig Westelijke spiongge- en propagan-
da-organisaties. West-Berlijn is vooral
een arbeidersstad geworden, met weinig
ambtenaren en weinig ondernemers, al
leen met veel managers, een stad met
lichte bagage.
Te veel ouderen en
vrouwen
Het enige overwicht dat de stad
torst zijn 400.000 pensioengerechtigden,
voor wie in de Bondsrepubliek niet meer
de kansen liggen, die de jeugdige be
kwaamheid wegzuigt. En het overschot
van 300.000 vrouwen. Er zitten in Berlijn
vaker mooie jonge meisjes naast oudere
mannen in de Mercedessen dan elders
in Duitsland. West-Berlijn is niet bang
maar wel uiterst waakzaam. Het weet
dat, al heeft het voor tien maanden re-
serve-voorraden (van suiker tot ijzer
erts), zijn hele industriële apparaat in
een kan storten wanneer de DDR de
grondstoffentoevoer af zou knijpen. De
welgestelden hebben hun geld al naar
de Bondsrepubliek gestuurd, de arbei
ders en employé's stellen op spannende
momenten, zoals nu voor de topconfe
rentie. de aankoop van televisie en mo
torfiets uit en troosten zich verder met
leedvermaak: ,Als de, Russen toeslaan,
wordt het voor die daar ip de Bonds
republiek nog yeeU duurder»*
Stemmingsbeeld uit Berlijn
Met dit stemmingsbeeld uit Ber
lijn sluit onze reisredacteur zijn
reportage af, waarin hij het ter
rein verkende dat de topconferen
tie komende week gaat bestrijken.
Na uit Genève onze lezers te heb
ben ingelicht over de stand van 't
overleg inzake de ontwapening en
het stopzetten der kernproeven en
in Berlijn de pols te hebben ge
voeld van het Duitse probleem en
de kwestie-Berlijn, heeft hij zich
naar Parijs begeven. Daar zal hy
tezamen met onze Parijse corres
pondent, dagelijks berichten over
de conferentie, die Kroesjtsjef,
Eisenhower, De Gaulle en Mac-
millan aan hun moeizame poging
tot internationale ontspanning zul
len wijden.
tyd zal het welvaartsverschil tussen
Oost- en West-Duitsland vermoedelijk
niet groter zijn dan de structurele ver
schillen tussen arme en rijkere delen
van de Bondsrepubliek.
Er zijn vele Oostduitse niet-commu
nisten, artsen, advocaten en kunste
naars, die niet weglopen omdat zij vin
den, dat zij een taak hebben. Zij pro
beren de zaken niet zo zwart-wit te zien
en erkennen soms onder vaak bijna on
houdbare omstandigheden de woorden
van Mauriac: „Wat wij nagelaten heb
ben in het licht te doen, verrichten zij
(de communisten) in de schemering".
Weinig contact
Dit zijn de mensen die naar de top
conferentie kijken met de vurige hoop,
dat die het begin van ontspanning zal
brengen. Zij doen dat in de stad, waar
men met het puin van de oorlog vijftig
pyramiden van Cheops had kunnen
bouwen, een stad wier door midden ge
hakte lichaam nog maar met enkele of
ficiële pezen aan elkaar hangt: de S-
baan, de samenwerking der twee cri
minele polities, brandweren, diensten
voor volksgezondheid, de riolering en
waar de bezetters, die elkaar alleen
op cocktail-parties zien, nog slechts op
twee punten hun samenwerking voort
zetten: de gevangenis voor oorlogsmis
dadigers in Spandau en de luchtveilig-
heidsdienst, die alle militaire en civiele
vluchten registreert in het verder lege
gebouw van de geallieerde controleraad
waarvoor nog steeds de vlaggen van de
vier overwinnaars waaien.
Vraagt monster en GRATIS
hondenboekje bij:
niet laten bedriegen, binnen afzienbare FLORA - Postbus 28 - Dordrecht
In het Paleis Chaillot zijn reek- j de journalisten, die hopen goed ren over de topconferentiewelke
sen telefooncellen gebouwd voor nieuws de wereld in te kunnen stu-\maandag een aanvang neemt.
Scheuring christelijke partijen voorkomen
(Speciale berichtgeving)
De voorzitter van de A.R. Partij, dr. W. P. Berghuis, sprak gister
avond in Esplanade te Utrecht een rede uit ter opening van het A.R.-
partij Convent, dat vandaag besloten wordt.
Een rede, gedragen door begrip voor en acceptatie van de houding,
die de P. v. d. A. thans als oppositiepartij inneemt, en waardering voor
het Kabinet, dat de laatste tijd niet alleen in politiek opzicht, maar ook
in regeervermogen zijns inziens sterker is geworden. Met name sloot
dr. Berghuis zich ook aan bij de van meer dan een zijde afkomstige
prijzende woorden over de regeerkracht van minister De Pous, CHU-
representant in het Kabinet. Dr. Berghuis acht het verblijdend, dat het
Kabinet de laatste tijd meer „robuustheid" heeft gekregen.
StaaKhr>mAPÜna te leunen en in de staat te vluchten beet
^ruuTsucrinvciin^ gekregen. De „Van de wieg tot het graf"
gedachte heeft ons niet onberoerd ge
laten." Dit demonstreert zich ook bij de
praktische uitvoering van het tegen
woordige streven om de verantwoorde
lijkheid meer bij de burgers en bij de
maatschappij te leggen. Nu immers een
poging tot het verleggen van de verant
woordelijkheid naar de burgers, en b.v.
bij de loonvorming naar het bedrijfs
leven, wordt ondernomen, blijkt dat ook
onder hen en spreker dacht hierbij
aan de werkgevers, onder wie vele libe
ralen - er in de afgelopen maanden hier
en daar een neiging aanwezig scheen te
zijn om het in de praktisering van deze
leuze toch maar liever op verantwoor
delijkheid van de overheid te doen aan
komen.
De direct-na-oorlogse situatie, zo ver
klaarde de heer Berghuis, die nu een
maal een uitgebreide en ingrijpende
staatsbemoeiing noodzakelijk maakte,
heeft stelling in de kaart van het socia
lisme gespeeld, maar even stellig ook een
zeker stempel op het staatkundig en
volksleven gezet. Wij hebben allen on
getwijfeld in de loop dezer jaren een
„tik van de molen" om sterk op de staat
(Van onze bijzondere medewerker)
Typerend, is dat de exporteurs van bloembollen in 1900 een Bond
van Bloembollenhandelaren stichtten. Niet van ondernemingen. De
bloembollenexporteurs zijn handelaren gebleven en dat gaat zich
langzamerhand wreken. Hoewel generaliseren nog steeds verkeerd is,
mag men toch wel zeggen, dat de bloembollenhandelaren zeker geen
organisatoren zijn. Dit is de laatste maanden duidelijk gebleken uit
lezingen door economische deskundigen, die hun verbazing uitspraken
over de wijze, waarop de ondernemingen zijn georganiseerd en over
het totale gebrek aan cijfers.
wel eens schamper lacht over het voor
stel om deskundigen op economisch en
arbeidstechnisch gebied aan te trekken.
Alleen, die anderhalve man, die wel
moed heeft gehad om te erkennen dat
het leiden van een bedrijf tegenwoor
dig heel wat meer is dan zoveel moge
lijk bollen verkopen en ze met zoveel
mogelijk overuren in het kleinst aan
tal dagen te verzenden.
van
Er moet nog heel
veel gebeuren
De onderzoekers naar de afzet
bloembollen op de Amerikaanse markt
vertelden het bestuur van het Produkt
schap voor Siergewassen, dat zij na het
ontvangen van de opdracht ijverig zijn
gaan speuren naar cijfers. Ze hebben
nergens wat gevonden. Niemand wist na
melijk hoeveel bollen er b.v. door de su
permarkets worden verkocht; geen mens
kon vertellen of de handelaren in tuin-
bouwprodukten met succes bij de ver
koop ingeschakeld bleven. Kortom nie
mand wist iets.
Een accountant zei eens tijdens een
lezing, dat vele bedrijven die winst den
ken te maken, bij een juiste groepering
van de cijfers tot de conclusie komen,
dat de rentabiliteit om het nulpunt
draait. Zijn toehoorders geloofden hem
niet en er is heftig gedebatteerd over
dit vraagstuk, want hoe kan een zaak
groter worden als hij niet rendabel is?
Het antwoord was al even opzienbarend.
De heren exporteurs zijn met zo weinig
tevreden, maar als zij werkelijk zouden
gaan rekenen dan zouden ze niet meer
zo tevreden zijn en hun bezit liever ver
kopen om van hun geld te gaan leven,
wat in vele gevallen meer op zou leve
ren!
Schamper
Natuurlijk is er schamper gelachen
over deze redenatie, zoals men ook nog
Stevige klappen
De bloembollenhandelaren hebben als
directeuren het laatste jaar stevige klap
pen moeten incasseren van de zijde van
de heren .„werkverbeteraars". Het moet
gezegd, ze hebben de opstoppers prach
tig geincasseerd in vele gevallen. Zij zijn
inderdaad gaan beseffen, dat er buiten
het bloembollenvak veranderingen zijn
ingetreden, waarmede zij ook hun voor
deel zouden kunnen doen.
De bloemtoollenhandelaren hebben nu
ook als handelaar stevige klappen moe
ten incasseren. Zij hebben vernomen, dat
hun systeem van afzet in Amerika in
ieder geval „Versleten en ouderwets" is.
Ook deze klap werd weer manmoedig
geincasseerd en er wordt al ge
fluisterd, dat er al heren een basis voor
samenwerking gaan zoeken. Hoewel het
bloembollen vak vrij conservatief is (kwe
kers zowel als exporteurs zijn en blijven
toch in hun hart landbouwer) zijn er
toch wel elementer die het verleden
zeer snel kunnen vergeten.
Woest
Maar nog steeds kun je de mensen
woest maken door te zeggen, dat het
bloembollenvak een te gesloten geheel
is. Ze komen dan onmiddellijk aandra
ven met cijfers over het aantal nieuwe
kwekers en exporteurs, die de laatste
jaren erkend zijn. Niemand komt ech
ter vertellen, hoeveel mensen van buiten
het vak zijn aangetrokken om bedrijven
te gaan leiden. We weten, dat steeds
meer bedrijven er toe overgaan om „een
dure vent" te nemen. Een jonge expor
teur vertelde eens, dat die econoom per
dag kon vaststellen, hoeveel het verschil
tussen in- en verkoop was. „Dat hadden
we een jaar geleden pas na maanden
zwoegen kunnen berekenen", aldus de
verbaasde exporteur. De econoom heeft
trouwens een heel stelletje systemen
uit de textielindustrie meegebracht naar
dat bedrijf en ze bleken tot verbazing
van alles en iedereen ook in de bloem
bollen te werken.
Een econoom, die al enige tijd in het
bloembollenvak werkzaam is, zei dat de
vrjj gebrekkige leiding van de onderne
mingen te verklaren is uit het feit, dat
de opleiding van de opvolgende zoons niet
deugt. De handel is datgene waar het
bedrijf op draait, waar het geld vandaan
moet komen. De rest werd nog niet zo
lang gelden als een onkostenpost be
schouwd. Dus werden de zoons geleerd
hoe zij handel moesten drijven, maar
niet hoe zy een zaak moesten leiden.
Fouten voorkomen
Al mag de huidige strategische situa
tie sterk zijn, er liggen in het tactische
vlak enkele niet te verwaarlozen moei
lijkheden, die op een gegeven ogenblik
een reëel gevaar voor het geheel zouden
kunnen betekenen, vooral voorzover zy
naar him aard ook strategische aspec
ten vertonen.
De heer Berghuis volstond er mee als
knelpunten te noemen de toto en de
mammoet. „Men moet het, naar mijn
mening, wat het aantal betreft ook niet
erger maken dan het is", zo voegde hij
er aan toe. doelende op de hele lijst van
knelpunten, onlangs door de heer Beer-
nink opgesomd. De commerciële TV ver
meed dr. Berghuis zelfs te noemen, daar
te dien aanzien (gelukkig, zoals hij zei-
de) nog niet van een althans be-
Weinig gedaan
Er is uit de Bond van Bloembollen
handelaren ook weinig gedaan om daar
in veranderingen te brengen Eigenaar
dig is, dat kleinere organisaties zich wel
gaan bemoeien met de bedrijfslei
ding. Zo is de vereniging Theorie en
Praktijk druk doende om cijfers en fei
ten te vergaren op velerlei gebied om
dan eindelijk eens een bepaalde politiek
of tactiek voor het vak te kunnen gaan
uitstippelen.
De meestal jeugdige bestuurs
leden menen, dat het opportunisme maar
eens tot de verleden tijd moet gaan
behoren. De vereniging van Reizigers-
en Inkopers in het Bloembollenbedrijf,
waar tegenwoordig ook administratief
personeel in georganiseerd is, zoekt naar
uniformiteit in de administratie. Ze
hebben hierbij enige steun van de
Koninklijke Algemeene Vereeniging voor
Bloembollencultuur.
Aan de top, in het Produktschap
dus, probeert men de heren wek
ker te schudden en ook aan de ba
sis, de administratie begint men de
ondernemers aan de mouwen te
trekken. Maar pas als de handelaar
gaat beseffen, dat handelen en on
dernemen tegenwoordig twee heel
verschillende zaken zijn, die allebei
geleerd moeten worden, zullen de
gewenste en noodzakelijke wijzi
gingen worden doorgevoerd.
Maar er zal nog wel heel wat
moeten gebeuren voor het woord
Bloembollenhandelaren de lading
niet, meer dekt
kend kabinetsstandpunt in ongunsti
ge zin kan worden gesproken.
Volgens het inzicht van dr. Berghuis
en dat verklaarde hij uitdrukkelijk -
mag op deze punten de huidige constel
latie niet breken en mag geen kabinets
crisis ontstaan". Dat wil niet zeggen, dat
het niet kan en dat er geen aanleidingen
daartoe kunnen ontstaan, maar wel, dat
het niet moet. Het zou met betrekking
tot de algemene politieke koers een
hoogst ernstige gebeurtenis zijn indien
zulks zou geschieden. Als zij eventueel
tot een breuk zouden leiden, dan zou,
naar mijn oordeel, ergens een ernstige
strategische fout zijn of worden ge
maakt."
Men zal er zich dan ook bepaald voor
moeten hoeden om tijdens het aan de
gang zijnde gemeen overleg de deur
dicht te slaan.
Voetbaltoto
Met betrekking tot de voetbal-toto,
zeide dr. Berghuis de principiële tegen
stellingen kunnen van dien aard zijn,
dat een eensgezinde regeling door alle
regeringspartijen niet mogelijk is. De
principiële tegenstanders zullen in dat
geval tegenstemmen. Dit betekent dan
echter nog niet, dat zij na aanvaarding
van het desbetreffende voorstel door een
parlementaire meerderheid, verdere
steun aan het kabinet zouden moeten
ontzeggen. Immers, de omstreden zaak
raakt niet de hoofdlijn van het beleid.
In dat geval zal echter wel de uit
eindelijke vormgeving van die omstre
den zaak een zodanige moeten zijn, dat
mede ter demonstratie van de onderlinge
verbondenheid der regeringspartners,
daarin op enigerlei wijze tot uitdruk
king komt, dat de voorstanders met de
bezwaren der tegenstanders rekening
houden. Men staat nu eenmaal niet ge
heel vrij ten opzichte van elkaar. Ik ben
het dan ook niet met prof. Oud eens,
dat in een geval als dit de meerderheid
zonder meer zijn eigen weg moet kunnen
volgen. Als zij dat doet, is er iets zoek
in het onderlinge evenwicht, en dat kan
een reëel gevaar voor het voortbestaan
van de regeringscombinatie inhouden.
Mammoetwet
Met betrekking tot de Mammoet-wet
wogen dr. Berghuis' woorden iets zwaar
der. „Ik hoop", zo zeide hij namelijk,
„dat het minister Cals gegeven zal zijn
om de protestants-christelijke partijen
te bewaren voor een dwangpositie die
tot een gewetensconflict zou kunnen lei
den waarin zij zouden moeten kiezen
tussen een prijsgeven van een politieke
constellatie, die zij steunen, en een hen
principieel niet bevredigende onderwijs-
wetgeving".
„Er zitten in deze materie voor ons,
ongetwijfeld hoogst ernstige punten,
maar wij zullen ook moeten oppassen te
dien aanzien al te emotioneel, al te
zwaar op de hand of al te flink te gaan
doen. Want daarmede zullen wij ten
slotte de politiek, die wij voorstaan, geen
dienst bewijzen en de groepen, die wij
dragen, ook niet bevredigen." „Het zou
namelyk niet minder dan dramatisch
zijn, indien, uitgerekend op het punt van
het onderwijs, uit elkaar zouden vallen
de christelijke partijen, wier samengaan
niet alleen voor dit ogenblik, maar voor
de langere duur als wezenlijk element
in de Nederlandse politieke verhoudin
in de Nederlandse politieke verhoudin
gen moet worden gezien, aldus dr. Berg
huis.
Russische luchtmachtchef
niet naar de Ver. Staten
Het bezoek, dat de opperbevelhebber
van de Russische luchtmacht, maar
schalk Wersjinin, aan de V.S. zou bren
gen, gaat niet door, zo heeft de Ameri
kaanse luchtmacht gisteren meegedeeld.
Maarschalk Wersjinin zou vandaag in
Washington aankomen. De maarschalk
zou geschreven hebben, dat het beter is
zijn bezoek uit te stellen tot een meer
geschikte datum.
Hij zou in een brief aan de stafchef
van de Amerikaanse luchtmacht, gene
raal Thomas White, gezegd hebben het
nodig te achten om zyn reis, in het licht
van de jongste gebeurtenissen .opnieuw
in overweging te nemen.
De maarschalk zou met nog negen
hoge officieren van de Russische lucht
macht een reis door de V.S. maken. Hij
zou om. verscheidene grote luchtbases
bezichtigen.
