camera s
KAMERPLANTEN IN HET VOORJAAR
Verfilming met veel hindernissen
van een bekend boek en toneelstuk
ROND
EN
VOETLICHT
ZATERDAG 16 APRIL
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
„DE WERELD VAN SUZIE WONG'
SPAARZAME ZWABEN LEGDEN
TIEN MILJOEN OP TAFEL...
Collectie van dertig moderne schilderijen
doorBaden-Wiirttem berg in Londen gekocht
Anderhalf jaar geleden omhelsde een dolgelukkige toen
nog 19-jarige France Nuyen producer Josh Logan. Dat
was na de succesvolle première van "The world of Suzie
Wong" op Broadway. Heel wat minder blij keek zij. toen zij
haar filmrol in hetzelfde verhaal moest opgeven wegens een
keelaandoening.
Filmdebuut van
Naucy Kwan (20)
Suzic Wong is inmiddels in
Hollywood een omstreden fi
guurtje geworden. Zij en haar
wereld werden geschapen door
de romanschrijver Richard Ma
son. Zijn litteraire succes inspi
reerde de producent Josh Logan
er een toneelstuk van te maken,
dat triomfen heeft gevierd in
New York. De lauweren, die
Suzie op de planken oogstte, wer
den weer aanleiding voor de ver
filming van haar leven. Maar
met het maken van de films is het
nu niet zo vlot gegaan.
ging naar de personen, die „The world
of Suzie Wong" op het witte doek tot
realiteit zouden kunnen brengen, kwam
saoz do xreis Jaonpoad uaox
hij terecht bij de regisseur Jean Ne-
gulesco en het dochtertje van een
Franse moeder en een Chinese vader,
de nu 21-1arige France Nuyen. Jean
Negulesco had zijn sporen in de film
wereld wel verdiend en France Nuyen
had de rol van Suzie Wong tot een
ontroerende creatie gemaakt op de
planken van Broadway en was dus bij
uitstek geschikt om ook in de film de
hoofdrol te vertolken.
Moeilijkheden
Men begon met de opnamen, maar
al spoedig kwamen er enige kinken in
de kabel. France Nuyen moest wegens
een keelaandoening haar contract voor
de film annuleren. Zij kon op dat mo
ment geen woord uitbrengen. Z\j huil
de dikke tranen met tuiten, maar er
was niets aan te veranderen. De op
namen in Hongkong waren toen reeds
voor het overgrote deel voltooid en
haar ziekte betekende dus een grote
strop voor de filmmensen. Haar plaats
voor de camera's werd ingenomen
door de 20-jarige Nancy Kwan uit
Hongkong. Nancy maakt nu als Suzie
Wong haar filmdebuut.
De filmgroep vertrok snel naar Lon
den om daar alvast met Nancy wat
opnamen te gaan maken, maar het
reeds in Hongkong gemaakte gedeelte
moet geheel opnieuw opgenomen wor
den.
Onenigheid
Maar niet alleen voor de camera
had er een mutatie plaats, ook er
achter. Jean Negulesco trok zich terug
en Richard Quine kwam om als re
gisseur de film te voltooien. Er was
tussen Negulesco en Ray Stark on
enigheid ontstaan over het verdere
verloop van de opnamen van John
Patricks scenario. Volgens de officieel
uitgegeven verklaring was het geen
aanmerking op de kwaliteit van Ne-
gulesco's werk. dat tot de controverse
heeft geleid Stark verklaarde daarin
nadrukkelijk, dat het gedeelte, dat Ne
gulesco had gemaakt, van een uitste
kende kwaliteit was, doch „dat het ver
schil in opvatting over het nog te fil
men gedeelte tè groot was, zodat het
noodzakelijk was een nieuwe regisseur
aan te stellen".
In het bekrompen wereldje van Hol
lywood is het ontslag van Negulesco
uiteraard heel druk en heel fel
besproken. Ook Jean Negulesco ver
klaarde desgevraagd, dat „The world
of Suzie Wong" een groots project is
met een goede rolbezetting, die veel
beloften inhoudt. „Doch na weken van
voorbereiding en opnamen in Hong
kong en daarna nog even te Londen,
bleek het toch niet mogelijk, dat Ray
Starks opvattingen dusdanig om te
buigen waren, dat zij parallel zouden
lopen met de mijne. Daarom hebben
wij de verbintenissen maar verbroken.
Het spijt mij geducht, dat *t zo gelopen
is".
Nu Richard Quine
Paramount leende daarop Richard
Quine, voormalig acteur en schrijver
van Columbia. Voor die maatschappij
heeft Quine films geregisseerd als
,3ell, book and candle", „The solid
gold Cadillac" en „Strangers when we
meet". In deze laatste, kortgeleden
voltooide film werkte Quine onder
anderen met Kirk Douglas en Kim No-
vak. De samenwerking tussen Quine
en de blonde, charmante Kim Novak
was zo goed, dat zij deze binnenkort
voor veel langere tijd hopen te be
stendigen. Zij hebben namelijk trouw
plannen. Waarmee dan meteen een
einde is gemaakt aan de stroom van
geruchten inzake eventuele huwelijks
kandidaten voor de populaire Kim,
waarmee Hollywood werd overstroomd.
En nu staat deze Richard Quine
voor de taak de wereld van Suzie
Wong gestalte te geven. Dat wereldje
staat in Hongkong. In een klein ob
scuur hotelletje, waarin Suzie Wong
het oudste beroep ter wereld uitoefent
om in het onderhoud van haar doch
tertje te kunnen voorzien. In dat
zelfde hotelletje komt zij in contact
met een Britse schilder (William
Holden), die naar deze kleurrijke me
tropolis is gekomen om er te werken,
maar door gebrek aan financiën ge
noodzaakt is zijn intrek te nemen in
die goedkope gelegenheid, waar dus
ook Suzie Wong leeft. Tussen vele
merkwaardige waardigheden door
bloeit tussen deze twee zo sterk uit
eenlopende karakters een grote liefde
op. Zo hecht en zo intens, dat Suzie
besluit haar geliefde naar Engeland
te volgen.
Gelukkig debuut
Nancy Kwan had dus moeilijk voor
haar filmdebuut een gelukkiger rol
kunnen treffen. Nancy's vader is een
Chinese architect in Hongkong. Haar
moeder is de in Engeland geboren
Marquita Scott, die voor haar huwe-
lyk fotomodel was. Nancy is nu ge
trouwd met een Amerikaan en woont
in New York. In haar Jeugd ging zij
in Hongkong op de Maryknoll kloos
terschool .daarna op het King's Moor
College te Gloucester in Engeland.
Haar artistieke opleiding ontving zij
bij de Sadlers Wells School of Dan
cing, maar haar enige toneelervaring
bestond tot voor kort uit kleine rol
letjes bij het Royal Ballet in Londen.
Welwas ze aangezocht de rol van Suzie
Wong te spelen in het toneelstuk, dat
te Toronto in Canada zou worden op
gevoerd, maar door haar verbintenis
met de film kan zij aan deze uitnodi
ging geen gehoor geven. Zij heeft dus
de voorkeur gegeven aan een moge
lijke carrière in de wereld van het
witte doek.
Regisseur Richard Quine geeft aanwijzingen, hoe Suzie Wong (Nancy Kwan) zich moet gedragen
tegenover de Britse schilder (links in de persoon van William Holden).
Volgens regisseur Richard Quine zal
z(J er wel komen. „Ze is als was in de
handen van een regisseur. Ofschoon
zij een beginnelinge is en haar van
zelfsprekend ook alles precies wordt
verteld, wat zij in een scène moet doen
en laten, weet zij er toch altijd wel
iets persoonlijks in te leggen. Heel
knap. Volgens mij is zij een natuur
talent!"
En wat denkt Nancy er zelf van?
„Ach, ik houd van acteren, dat is
eigenlijk alles".
Gewoon als zij is aan de vele goede
dingen van het leven in een welge
stelde Chinese familie, is ze bepaald
niet overweldigd of nerveus door die
plotselinge belangstelling.
„Waarom al die opwinding, in he
melsnaam?" zegt ze heel nuchter en
wimpelt alle vragen over haar parti
culiere leven beleefd, maar beslist af.
Overigens zal Nancy nog wel meer
in de belangstelling komen te staan,
want Paramount zit voor deze film
al druk aan de openbare weg te tim
meren. De maatschappij heeft zelfs
een 12 meter lange schoener gekocht,
laten opknappen en de naam „Suzie
Wong" erop laten schilderen. Dat
schip, bemand met vier Amerikanen
en een uit Hongkong afkomstige Chi
nese hond .is uit de Britse kroonkolo
nie vertrokken voor een reis van
20.000 mijl, die acht maanden zal du
ren. Het ligt in de bedoeling in Ame
rika te landen op het tijdstip, dat de
film daar in roulatie gaat. De schoe
ner zal rond Zuidoost-Azië zeilen, In
dia en Ceylon aandoen, dan via Rode
Zee en het Suezkanaal naar Italië,
Frankrijk en Spanje en tenslotte dwars
over de Atlantische Oceaan naar het
doel van de reis: New York. En dat
allemaal voor de reclame
(Van onze correspondent in Bonn)
De Zwaben, in zuidwest-Duitsland, staan er voor bekend dat het
geld bij hen goed opgepot wordt. De bevolking van de deelstaat Ba-
den-Württemberg geldt als de meest spaarzame in de gehele Bonds
republiek en bezit ook per honderd inwoners het meeste aantal eigen
huizen. Dezer dagen arriveerden te Stuttgart voor de Staatsgalerie
dertig klassieke modernen: schilderijen van Picasso en Cézanne, van
Renoir en Bonnard, die deze zuinige Zwaben kortgeleden hebben ge
kocht. Daarvoor legden zij, na lang aarzelen en flink touwtrekken, de
kapitale som van 10 miljoen Duitse mark op tafel!
Toen de Noorse reder Ragnar Moltzau het vorige jaar overleed,
liet hij onder meer 41 schilderijen na van beroemde laat-19de en 20ste-
eeuwse schilders. De National Gallery te Londen en diverse Italiaanse
groot-industriëlen hadden er wel oren naar om deze schat van kunst
werken te kopen. Maar ook in Stuttgart had men iets opgevangen van
het gerucht, dat deze 41 schilderijen te koop waren. Londense kunst
handelaars, bekend met de zuinigheid en solvabiliteit van de Zwaben,
spoedden zich het vorige jaar september naar Baden-Württemberg en
boden daar alle 41 kunstwerken aan. Prijs: 12 miljoen mark.
Nu het zonnetje meer kracht
krijgt, doen de kamerplanten
het weer beter. Het Is nu de
goede tfjd als men dal ten
minste nog niet gedaan heeft!
om te verpotten; de bekende
bloemistengrond zal men voor
dit doel moeten gebruiken. Met
gewone tuingrond is bevist
niets te beginnen; dus die mag
men in geen geval gebruiken.
Als verpot wordt, moet men
niet vergeten, dat onder in de
pot een scherf wordt gedaan.
Het afvoergaatje mag in geen
geval verstopt raken. Dat zou
wel gebeuren als die potscherf
er niet op gelegd wordt (bolle
kant naar boven!)
De potgrond dient men ste
vig aan te drukken; vooral snel
groeiende planten hebben ge-
hoefte aan stevig aangedrukte
grond. Ze zullen in grond, die
men zo maar een eind naar
beneden kan drukken, veel te
hoog opgroeien. Als men niet
wenst te verpotten, zal men nu
toch wekelijks een weinig moe
ten bemesten. Voor dit doel kan
men gebruik maken van de be
kende kamerplantenkunstmest;
per liter water lost men één
theelepeltje op. Hiermee kan
men wel twintig kamerplanten
bemesten. Als men planten pas
verpot heeft, mag men voor
lopig niet bemesten. Laat ze
dan eerst zes weken groeien;
dan is de wortelontwikkeling
wel weer zover, dat ze de mest
kunnen verdragen.
Kamerplanten, die geen felle
zon kunnen verdragen, zal men
na half april een weinig tegen
de felle zon moeten bescher
men; doe het echter alleen als
het erg warm wordt. Planten,
die de hele zomer in de volle
zon groeien, hebben behoefte
aan veel water. Dikwijls zal
éénmaal gieten per dag niet
voldoende zijn; dan zal men
's morgens vroeg moeten gie
ten en doe dat. na de middag
nog eens. Laat het gietwater
niet te lang op het bloemscho-
teltje staan; het wordt op den
duur veel te koud. Na een
kwartier moet men het verwij
deren; planten staan niet graag
met de voeten in dat koude
water.
Vele kamerplanten kunnen
nu ook gestekt worden; jonge
scheuten ter lengte van onge
veer zeven tot tien centimeter
kan men voor dit doel gebrui
ken. Voorlopig moet men ze
echter uit de felle zon houden.
G. KROMDIJK.
Stuttgart telt mee
De directeur van de Stuttgarter
Staatsgalerie en ambtenaren van het
ministerie van Cultuur van Baden-
Württemberg geraakten direct in vuur
en vlam voor het aanbod, dat huns
inziens nooit terug zou komen en dat
Stuttgart tot een centrum van moderne
kunst zou maken! Er kwamen kunst
kenners, onder wie de Westduitse oud
president Heuss, en politici als de Ba-
den-W ürttembergse minister-president
Kiesinger aan te pas. Men overlegde
met financiële experts, met het par
lement te Stuttgart. Tenslotte wilde de
minister van Financiën van Baden-
Württemberg niet achterblijven: hij zei
,,jü". zotuier evenwel de miljoenen op
tafel te leggen
Men besloot ten hoogste dertig van de
schilderijen van Ragnar Moltzau aan te
kopen en wel tegen de prijs van 10 mil
joen Duitse mark (goed negen miljoen
gulden). En de minister van Financiën
stelde voor, het geld voor die aankoop
telenen!
Hij vond een financier, die nu juist
geen groot kunstkenner was. maar die
wel verdienen zou. Hij wilde geld lenen
voor de tijd van tien jaar tegen een
rente van 6 pet.
Eind december van het vorige jaar
hakte men te Stuttgart de knoop door:
de minister van Cultuur vloog naar
Londen en kocht dertig schilderijen voor
10 miljoen Duitse mark, juist voor de
neus van oen Londens museum en en
kele Italianen weg. Het parlement te
Stuttgart., onder de indruk van argu
menten betreffende de culturele rijk
dom van de schat en het aanzien van de
deelstaat, zei evenmin nee.
Maar er was een socialist, die haarfijn
uitrekende, dat wanneer men het aan
bod van de financier zou aanvaarden,
de dertig schilderijen, inclusief rente,
niet op 10 maar op 15 miljoen zouden
komen te staan.
De zuinige Zwaben vonden dat toen
eigenlijk te bar. Ze lieten de financier
de financier, maar konden van de kunst
werken niet meer af. Zij zagen at van
de lening en deden een greep in de al
tijd gevulde zak van voetbaltoto- en
lotto-organisaties. Waar de voetballerij
en de goklust niet goed voor zijn, ver
zuchtten de tegenstanders van toto en
lotto, maar ook zij gingen door de
knieën!
Sinds 1 april kan iedereen thans in
de Stuttgarter Staatsgalerie de verza
meling van Ragnar Moltzau bewonde
ren. Kenners beweren, dat alle grote
schilders van het impressionisme tot het
kubisme en ook de gehele z.g. Parijse
school van de na-kubistische tijd in de
ze verzameling van dertig weiken is ver
tegenwoordigd. Welk museum, zo ver
kondigen de Zwaben vol trots, kan bo
gen op dergelijke grote klassieke mo
dernen, op een representatie van de
nieuwe en de nieuwste kunst?
In Stuttgart de eerste Westduitse
stad die het puin na de bombardemen
ten had opgeruimd en er thans bijligt
als een propere, moderne etad met in
dustrie en met havens! is men thans
ook cultureel „bij". Tussen het mach
tige kunstcentrum Milnchen en het
groeiende Frankfort aan de Main is
Stuttgart geworden tot een nieuw cen
trum van moderne kunst, zeggen de
Zwaben trots.
Minister-president Kiesinger zei de
zer dagen: „Nu kan men Baden-Würt
temberg niet meer voorbij gaan: wy
hebben stukken van Frans Hals en een
Rembrandt, Cranach, Tintoretto, maar
ook Renoir en de grootste Picasso-ver-
zameling van geheel Duitsland
Tien miljoen voor dertig schilderUen
ineens. Men wil thans de gehele bevol
king van Baden-Württemberg laten gr
nieten van deze kunstschat: de verz-*
meling van de Noorse reder gaat o
reis van Stuttgart naar Mannhei.
Karlsruhe Ulm en zelfs naar Konstan/.
Want tien miljoen uitgeven is voor een
Zwaab een hele zaak, een goede zaak,
maar dan dient men er ook allen van
te genieten
