Zogenaamd vrijwillige dwangarbeid op Zuidafrikaanse boerderijen Peek&Cloppenburg Sport- shirts Razzia's, stille verdwijning en dan een wanhopige arbeidstijd elke woensdag jongensmarkt 41 Tweede Kamer komt Amsterdamse problemen ter plaatse bezweren De helft van alle ongelukken vindt plaats op kruispunten Opgericht 1 maart 1860 Dinsdag 5 april 1960 Derde blad no. 30018 (Van onze reisredacteur, W. L. Brugsma) (V) Johannesburg „Mijn man zat met gebogen hoofd, hij huilde en beefde zo, dat zijn lichaam ervan schudde. Hij zei dat hij de waarheid niet durfde te spreken, omdat hij dan weer geslagen zou worden. Hij rei: „Kijk naar mijn hoofd" en „Ik ben bang". Hij krabde zich voort durend, was erg mager geworden en ook veel zwarter". Zo beschreef in het gerechtshof van Johannesburg de vrouw van James Musa Sadika, een inheemse kruidendokter, hoe zij haar man, die zij vijf maanden gezocht had, teruggevonden had. Sadika was al die tijd illegaal vastgehouden op de boerderij van P. J. Potgieter in Witkleifontein, zo besliste de rechter in het proces, dat er een was uit de serie die de Johannesburgse advocaat Joel Carlson aanbond namens de slachtoffers van het Zuidafrikaanse „Farm Labour Scheme". Onder dat stelsel kregen inheemse overtreders van de paswetten de „keuze" tussen gerechtelijke vervolging en „vrijwillige arbeid" op een blanke boerderij. Ook blank Zuid-Afrika heeft vorig jaar de neus dichtge knepen voor de stank van schandelijke misstanden, die opsloeg uit deze processen. Het stelsel is voorlopig opgeschort en de minister van naturellenzaken, De Wet Nel, heeft een rapport toegezegd. Misstanden aan liet licht gekomen Maar het rapport is er nog steeds niet en de discriminerende apartheid laat iedere dag de deur wijd open voor soort gelijke uitwassen. Kan men aan de nood zaak ontkomen het te signaleren? Wat hadden Sadika en de tienduizenden an dere zwarten die naar Zuidafrikaanse boerderijen zijn gesleurd, misdaan? Zij hadden de paswetten overtreden: iedere Zuidafrikaan moet een pas. een per soonsbewijs, bezitten. Voor de blanke is dat een stukje karton, voor de zwarte (buiten de reservaten) een boek van veertig bladzijden, dat alle details van 'smans bestaan behelst en dat iedere maand door zijn werkgever ondertekend moet worden. Want heeft de zwarte geen werk, dan moet hij terug naar de reser vaten. Een politieman die een zwarte wil ar resteren, kan er voor 90% zeker van zijn, dat er formeel althans iets met dat pas- boek niet in orde is, ook al weet de be zitter, die veelal analfabeet is, dat zelf niet eens. Het systeem, dat op zichzelf niet onbegrijpelijk is als middel om de stroom te stuiten van Bantoes die uit de reservaten én naburige Afrikaanse landend) naar de blanke steden trek ken, is in de praktijk verworden tot een aanleiding voor dagelijkse razzia's, voor 6eries in record tempo opgelegde arbi traire straffen in uitpuilende rechtsza len en tot een bron van dagelijkse angst en onzekerheid voor die Bantoes, die met pijn en moeite een stedelijk bestaan hebben opgebouwd. Zij raken er goed deels door overgeleverd aan de gratie van ham werkgever, zü kunnen op ieder mo ment losgescheurd worden van hun ge zin, dat dan brodeloos achterblijft. Aanvulling van tekort Dit, ook nog kostbare, passensysteem bood volgens bepaalde Zuidafrikaanse ambtenaren echter een fraaie kans: aanvulling van het chronisch tekort aan arbeidskrachten op Zuidafrikaanse boer derijen. Overtreders krijgen gevangenis straffen, die zü in vele gevallen moeten uitdienen in gevangenissen op het plat teland, waar zy dan dwangarbeid op blanke boerderijen verrichten. In Trans vaal en Oranje Vrijstaat zijn zelfs door boeren coöperatieve gevangenissen ge bouwd, die door de vonnissen worden ge vuld. Om de kostbare en omslachtige ge- reoh'telyke procedure te omzeilen, werd in 1954 door de Zuidafrikaanse overheid fhet „stelsel voor boerderyarbeid" ver ordonneerd, waarby overtreders als al ternatief voor een gerechtelijke straf be taald werk op een boerderij kregen aan geboden. Het klinkt aardig, maar wie het effect nagaat dat bangmakery met zware vonnissen door blanke ambtena ren op de door de Zuidafrikaanse Dolitie „behandelde", onthutste, geïntimideerde, vaak analfabete zwarte mannen heeft, zal zich over de vry willigheid van hun keuze weinig illusies maken Een hel Een korte, gekuiste beschrijving van die hel ontleen ik aan de onder ede af gelegde getuigenverklaringen. „Potgie ters „vrüwilligere" werden 's nachts op gesloten in een kamer die krioelde van linzen en ratten en stonk van worm stekig voedsel, maar die sleohts een keer per week mocht worden schoongemaakt Er zaten bloedvlekken op de dekens Wassen was onmogelyk, er was zelfs on voldoende drinkwater. Het eten bestond uit drie keer maispap per dag, een keer vlees in de week. De arbeiders waren ge kleed in jutezakken met armsgaten, hun kleren en bezittingen waren afgenomen door de zwarte ,;bass-boys" Philip en Cornelius Mokgoko, die vrijwillige arbeid koos op een aardappelboer derij, vond er de dood. Zijn familie kreeg later zijn stoffelijk overschot terug voor herbegrafenis in Pre toria, twee van de dragers zijn ge kleed in de jute zakken die de werkkleding vormen van deze ar beiders. Het African Nationa Con gress riep een aardappelboycot uit, die maandenlang zwarte arbeiders van hun geliefde „vis en patates frites" deed afzien. is geadviseer, dat die merendeel van de bewerings ontoelaatbaar is". Maar twee artsen die de getuigen onderzochten, vonden littekens op him hoofden, han den en benen, veroorzaakt door stompe en scherpe voorwerpen, verder zwaar ge- infecteerde wonden en tekenen van zwa re ondervoeding. Potgieter, die hoogst verbaasd was dat een advocaat uit de stad by hem kwam om zich om „*n paar kaffire" te bekommeren, loopt by mün weten nog steeds vry rond. een koning op zyn duizenden morgen grond. Zeker was het geval-Potgieter het ergste dat aan het licht gekomen is, maar er waren andere die niet veel min- Hr. Ms. Evertsen vaart thuis Hr.'Ms. Fregat Evertsen. commandant kapitein-luitenant ter zee J. A. van Beu- sekom, vanuit Ned. Nieuw-Guinea op thuisreis naar Nederland, zal morgen middag omstreeks vier uur op de rede van Den Helder arriveren. Die middag om half twee zal de be velhebber der zeestrijdkrachten, vice- admiraal L. Brouwer, zich te IJmuiden aan boord van Hr. Ms. Evertsen bege ven om met de commandant en de be manning de reis tot Den Helder mee te maken. Donderdag a.s., zal Hr. Ms. Evertsen, nadat het schip ter rede van Den Helder welkom is geheten door de commandant Zeemacht in Nederland, vice-admiraal G. B. Fortuyn, de haven van Nieuwediep binnenvaren, waar het omstreeks elf uur zal afmeren aan de onderzeedienst - steiger. Belgische dievegge in arrest De Belgische vertegenwoordigster uit Rekem, die vorige week te Gronsveld werd aangehouden als verdacht van een aantal diefstallen van antieke zilveren en koperen kandelaars uit kerken en kapellen in Belgisch en Nederlands Limburg, is in het Huis van Bewaring te Maastricht opgesloten. Direct na haar aanhouding hadden de politie autoriteiten de verdachte een uitvoerig verhoor laten ondergaan, 'waaruit bleek, dat zij een groter aantal diefstallen in Belgisch dan in Nederlands Limburg had gepleegd. Zy werd niet door de Bel gische, maar door de Nedêrlandse poli tie in bewaring gesteld om te zyner tyd eerst door de rechtbank te Maastricht te worden berecht voor de kerkdiefstal len in Eyed en, Maastricht en Gronsveld. De mogelijkheid bestaat, dat zy zich later voor de Belgische rechtbank zal moeten verantwoorden voor de diefstal len in België. kampsterke ROBSON exclusieve ruitdessins. Speciaal verlaagde J. M. prijs. 6 jaar 75 (kleine stijging per maat) DE VERKOOP BEGINT WOENSDAG 2 UUR Dagje uit naar de hoofdstad Continuïteit in de woningbouw grote zorg (Van onze Amsterdamse correspondent) Kamerleden plegen van tijd tot tijd excursies te maken om hun blik te verruimen of bepaalde problemen met eigen ogen te bekijken. Het uit stapjedat de leden der Tweede Kamer op 22 april naar Amsterdam zullen maken, zal een dag worden van hard werken. De problemen van Am sterdam zijn talrijk en de oplossing is veelal zonder medewerking van „Den Haagniet te vinden. De parlements leden zullen in de eerste plaats uitvoe rig worden ingelicht over de stadsuit breiding. Abraham. Zy werden dagelijks door de boss-boys geslagen als Potgieter en zün zoons, de voorlieden aansporend met „sla hulle dood", het werk kwamen inspec teren. Potgieter en zijn zoons (op een na) namen zelf aan het mishandelen deel. Er werd geslagen met knuppels en gummislangen, arbeiders die van ont- snappingslust verdacht werden, ver wondde men de voetzolen met schoffels. De boss-boys urineerden arbeiders, die van uitputting flauw vielen, in het ge zicht of stopten hun monden vol zand. Twee arbeiders stierven in deze maanden aan hun mishandelingen, zij werden od de plaats begraven. Er werd nimmer een arts of een inspecteur van naturellen- zaken gezien Hoogst verbaasd! Men kan natuurlyk veronderstellen dat de getuigen logen. Potgieter zei: „Ek def waren: de boerderij Nooitgedacht van S. P. Botha deed zyn naam in dit opzicht eer aan. Het systeem waaronder pasovertreders zonder vorm van proces in „Nacht und Nebel" verdwenen zonder zelfs hun fa milie te kunnen verwittigen, is nu op geschort. Maar de dwangarbeid van ver oordeelde pas overtreders op boerderijen gaat voort, al bestaat daar een iets be tere overheidscontrole op. Nog steeds rijden de zwarte overval wagens van de politie door de Zuidafri kaanse steden, wordt zwarten toegebe ten: „Waar is jouw pas?" Nu moeten ook de vrouwen passen gaan dragen. Straks verdwijnen niet alleen huisvaders maar ook huismoeders. De buren zullen dan wel voor de kinderen zorgen, kinde ren die opgroeien tot ook zij een pas moeten dragen als vreemdelingen in eigen land. Autopiraat in actie. Een zakenman uit Bremen deed gis teren een poging met zijn wagen langs een lange rij auto's op de weg van Hamburg naar Bremen te komen. Plotseling kwam hem een grote sport wagen achterop, waarvan de bestuur der hem met heftige claxonsignalen wilde dwingen naar rechts uit te wijr ken. De zakenman zag hiertoe geen kans en verhoogde daarom zijn snel heid tot 130 km. per uur, het maxi- mum dat zijn auto kan halen. Zijn achtervolger bleef hein echter manen -in de rij te gaan rijden, toen dit geen succes had, verscheen er een arm met een revolver uit de sportwagen. Er klonken schoten. De auto van de za kenman begon te slingeren de rech- Landarbeider verdronken in Waddinxveen Langs de Kanaalweg te Waddinxveen werd zondag j.l. door voorbijgangers een fiets gevonden, die gedeeltelijk in het water lag. Bij onderzoek bleek dat op deze plaats de 54-jarige ongehuwde landarbeider P. van Gils, vermoedelijk in de nacht van zaterdag op zondag, in het water was gereden en verdronken. terachterband was getroffen maar gelukkig kon deze zijn wagen nog naar rechts manoeuvreren in een open plek tussen twee vrachtauto's, waardoor ongelukken vermeden konden worden. Intussen was de autopiraat in de sport wagen verdwenen. Men heeft het nummer van de wagen helaas niet kunnen noteren Dit zijn „vreemdelingen in eigen land": zwarten uit de stad, die dag en nacht een geldige „pas" moeten dragen om hun wankele bestaan te mogen voortzetten. MUTATIES KON. MARINE Het ligt in de bedoeling dat comman deur H. A. W. Goossens in mei als com mandant van smaldeel V wordt afgelost door commandeur A. P. Ferwerda, thans commandant van smaldeel I. Commandeur Goossens komt daarna ter beschikking van de inspecteur van het onderwys toy de Zeemacht. Na ver trek van commandeur Ferwerda wordt de commandant van de opleidingskruiser HM De Ruyter, kapitein ter zee L. E. H. Reeser tevens belast met het bevel over smaldeel I, totdat kapitein ter zee J. A. Bienitjes thans commandant van het Ko ninklijk Instituut voor de Marine te Den Helder, in Juli voor deze functie beschik baar komt. Kapitein-luitenant ter zee E. H. van Rees wordt in juli belast met de functie van chef staf smaldeel V als opvolger van de kapitein ter zee A. J. Marcus, die dan commandant wfirdt van HM vlieg- kampschip Karei Doorman. De huidige commandant van HM Ka- rel Doorman, kapitein ter zee J. G. Ste- gemon, komt na aflossing ter beschik king van de chef Marinestaf. De kapiteins-luitenant ter zee J. H. baron Mackay en C. E. Wolderling wor den in mei as. respect ie vel yk belast met het bevel over HM Jager Limburg en HM jager Groningen. Het ligt gelük gemeld in de be doeling. dat deze beide Jagers HM vlieg kampschip Karei Doorman vergezellen voor de vlagvertoonreis naar het Verre Oosten, welke eind mei zal beginnen. Amsterdam zou, zo dunkt ons, niet duidelijk genoeg kunnen wijzen op de moeilijkheden, die de stadsuitbreiding te wachten staat. Zeven jaar geleden ging het eerste gezin in de nieuwe tuin steden ten westen van de stad wonen. Thans is dat nieuwe westen een stads deel met 80.000 inwoners. Over twee jaar zullen het er 100.000 zyn. Maar dan zal de huizenzee ook de gemeentegrenzen hebben bereikt. Over de grens De afdeling stadsontwikkeling en de velen met de bouw van de tuinsteden samenhangende diensten treffen nu reeds voorbereidingen om over twee jaar hun activiteit buiten die gemeentegrens aan te wenden. De plannen liggen klaar: in de komende tien jaar zal Am sterdam woonruimte moeten verschaffen aan 100.000 mensen, en op de kaart staat die nieuwe tuinstad reeds met een grote rode vlek aangegeven in de Belmer- meer, grondgebied van Weesperkarspel, een tiental kilometers ten zuid-oosten van de stad. Men zou kunnen zeggen, dat dit pro bleem dan niet zo groot is, want waar om dan niet in overleg getreden met het gemeentebestuur van Weesperkars pel. Nu beginnen echter de moeilijkhe den, want een herverdeling van het ge bied zal de Bijlmermeer in de naaste toekomst voegen by de gemeente Ouder- Amstel of als by het touwtrekkken de andere zijde sterker biykt, naar de ge meente Diemen. Forensenstadjes Een aantal Kamerleden, dat gekant is tegen de ongelimiteerde groei van grote steden, meent dat hier een mooie kans is voor deze kleine gemeenten,om zoals met Nieuwer-Amstel (Amstelveen) is geschied, uitgroeien tot forensen stadjes. Op het Amsterdamse stadhuis is men een beetje huiverig voor deze gedachte. Diemen zowel als Ouderkerk zyn ge meenten met slechts enkele duizenden inwoners. Om zo'n dorp in tien jaar tyds te laten uitgroeien tot een woon- centrum van meer dan 100.000 inwoners, dient men te beschikken over een enorm apparaat van specialisten, zoals Amster dam dat heeft, waar een staf van 1500 mensen de weg baant voor een produk- tie van 4.000 woningen per jaar. Logi scherwijze zou die Bijlmermeer aan Am sterdam moeten worden toegewezen, of althans moeten worden bevorderd, dat wanneer er in die Bijlmermeer wordt gebouwd, dat door de gemeente Am sterdam wordt gedaan. Haast Er is haast by. Totdusver heeft men in regeringskringen weinig voortvarend heid in deze kwestie getoond; maar over twee jaar is Amsterdam vol. Op dat ogenblik zullen er by het Huisvestings bureau nog zeker 15.000 gezinnen op de wachtlyst voor een woning staan. En daarnaast zal eindelijk eens het begin moeten worden vervangen. De tyd dringt ming van de 25.000 krotten .die door nieuwe woningen buiten de binnenstad moeten worden vervangen. De tyddringt. De vrees dat de continuïteit in de Am sterdamse woningbouw wordt verstoord is niet ongegrond. Het ligt in de ver wachting, dat het stadsbestuur van Am sterdam, de Kamerleden, dit knellende prpbleem straks duideiyk zal schetsen. Voor- en nastudies van grootste belang By het ontwerpen van kruispunten moet met een belangrijke toeneming van het verkeer worden rekening gehouden. De ontwerpen zün niet alleen voor van daag bedoeld, maar ook voor zo lang mogelyke tyd in de toekomst. Dit zei gis teren op de tweede dag van de vijfde verkeerstechnische leergang van de ANWB In het Gebouw van Kunsten en Wetenschappen te Utrecht, ir. M. Muller, hoofd van de verkeersafdeling bü de Gemeentelyke Dienst van Wederopbouw en Stads ontwikkeling te Den Haag. De kruisingen in het stratennet zyn in de eerste plaats de punten waar zich opstoppingen en ongevallen voordoen. Vyftig procent van alle verkeersongelukken gebeuren op kruispunten. „Primair heeft een kruis punt een verkeersfunctie", aldus de heer Müller. Daarom dienen de verkeerstech nische eisen voorrang te hebben boven schoonheidseisen. Alle zorg dient te worden besteed aan de juiste voorrangsgeving van de kruispunten". De heer Müller herinnerde aan de in vorige leergangen van de ANWB ge formuleerde eisen, waaraan kruispunten moeten voldoen: zichtbaarheid, over zichtelijkheid, begrijpbaarheid, berijd baarheid, oversteekbaarheid, capaciteit, regelbaarheid. Toch zyn er naar zyn mening nog andere aspecten, waarmee men rekening moet houden by het ont werpen en ook by het herontwerpen of reconstrueren van kruispunten. Deze eisen vat ir. Müller samen in planologische, verkeersvisuele en civiel technische aspecten, alsmede de estheti sche verzorging. In dit verband besprak hy kruispunten, verkeerspleinen en on- geiykvloerse kruisingen. Voorbeelden De heren J. H. Klyzing, hoofdinspec teur, en G. Tuin, inspecteur, beiden van de verkeerspolitie te Den Haag. hielden in de middagvergadering een boeiende voordracht over voor- en na-studies by het treffen van verkeersmaatregelen, zy achtten deze studies van het grootste belang. By de voor- en na-studies, waarby vergelykingen worden gemaakt, die zich over een tydsverloop van enige jaren uitstrekken, dient rekening te worden gehouden met de zich wyzigende facto ren van de steeds toenemende intensiteit van het verkeer, de verandering in de routes en het ongevallenbeeld. Aan de hand van lichtbeelden werden enkele Haagse, zeer duidelyk aanspre kende voorbeelden gegeven. Vier door gangen in het middendeel van de Laan van Meerdervoort werden afgesloten in 1958. Wel nam het aantal ongelukken op aangrenzende, beter gesitueerde kruispunten, toe. Hiervan waren de ge volgen echter niet ernstig. Algeheel een richtingsverkeer (in het Westeinde). Aantal ongelukken daalde aanmerkelijk, afwikkeling van het verkeer werd veel beter. Regeling door lichten of agen ten. Tydens verkeersregeling daalt het aantal ongevallen wel niet belangryk (door de op die uren grotere drukte), maar de gevolgen waren veel minder ernstig en het verkeer werd vlotter ver werkt. Zelfbediening By de drukknop op de Vyverberg (verkeerslichten met zelfbediening) te Den Haag door en ten behoeve van voetgangers, liep het aantal ongelukken terug van 11 tot 2 per jaar. Gele knip perlichten lieten de stijgende ongeval lenen na plaatsing niet verder omhoog gaan. Men bleef op hetzelfde peil of daalde aanmerkeiyk. Sergeant-strepen 'Italiaanse aanloop- strepen) voor „vluchtheuvels" deden het aantal ongevallen met gemiddeld 60 dalen. De heren Klijzing en Tuin kwamen tot de slotsom dat de voor- en na-stu dies veel geld kosten, maar dat het de enige methode is om het resultaat en het belang van de getroffen maatregel vast te stellen. De postkoets heeft een moeilijke tocht De postkoets, die op weg Is van Istan bul naar de Floriade ln Rotterdam, heeft ernstig geleden door de slechte wegen, die van de Turkse grens naar Saloniki in Griekenland lelden. Op sommige plaatsen waren grote kuilen. Men is er echter in geslaagd de nodige reparaties aan te brengen. Toch ont veinst men zich niet, dat de tocht aan- zienlyk zwaarder is dan men aanvan- kelyk had gedacht. Mens en dier be vinden zich overigens in voort re f fel yke conditie en men hoopt woensdagmiddag omstreeks 3 uur Saloniki binnen te ry- den. Men neemt aan. dat wat de toe stand van de wegen betreft het ergste nu achter de rug i&

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 9