RANDSTADBEHOEFT GROEI
NAAR 8.000.000 INWONERS
paieinoot
Dr. J. Luning Prak meent:
Concurrerende kracht uit concentratie!
Nederlandse bloemen geuren in
de Duitse staalstad Essen
Drie beroemde artisten troffen
elkaar in Amsterdams hotel
Belgische bioscoopdirecteuren
houden deuren een week dicht
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 21 maart 1960
Derde blad no. 30005
Volgens dr. J. Luning Prak, die hedenmiddag
tijdens een lunchvergadering van het departement
Rotterdam van de Nederlandsche Maatschappij
voor Nijverheid en Handel het woord voerde, zijn
er vier groepen belagers van de Randstad Hol
land, n.l. de planologen, de onderwijs-planners, de
fiscus en de buren!
Aan de hand van voorbeelden gaf spreker aan,
hoever z.i. de prognoses van de planologie kunnen
falen. De stad, zeide hij, heeft van oudsher het
intellect uit de provincie aangezogen, omdat er in
die stad emplooi was voor meer talenten en des
kundigheid. De Randstad Holland bevat 35 pet.
van de bevolking van Nederland, maar driekwart
van de accountants, juristen, journalisten, studen-
Nederland leidt aan een teveel aan spreiding
Naar sprekers oordeel wringt de schoen juist aan de andere voet: Nederland
laboreert juist aan een teveel aan spreiding van zün bevolking. Hü meende dit
te kunnen aantonen door te wijzen op steden als Brussel en Parüs, Londen en
Kopenhagen. Nederland heeft beurs en handel in Amsterdam, het landsbestuur
in Den Haag, de wereldhaven in Rotterdam. Deze historische spreiding noemde
spreker al teveel van het goede.
miljoen. Waarom zou men deze bunde
ling van krachten en talenten niet ver
sterken en bekronen met een volledige
universiteit? Wat het HTS-onderwijs
aangaat komt het spreker redelijk voor
nog een half dozijn HTS-en erbij te
bouwen. Ook in de Randstad Holland
moeten er een paar bijkomen en wel
dicht bij Rotterdam.
Niet naar periferi
Spreker vreest, dat de planologen de
kern van het economisch gebeuren mis
kennen en zich te weinig spiegelen aan
buitenlandse voorbeelden.
Voorts meent spreker, dat zij het es
sentiële punt missen: waarvan moet
Nederland in de toekomst bestaan? Hoe
gezocht en gekunsteld de argumentatie
van sommige planologen is blijkt z.i.
duidelijk op het chapiter van de re
creatie. Recreatie acht hij nu eenmaal
niet gebonden aan het aantal wandel
kilometers.
De interprovinciale spreiding achtte
hij ook gevaarlijk. Wij hebben, zeide hü,
maar twee grote troeven in de interna
tionale economische strijd, Amsterdam
en Rotterdam. Wanneer het zover komt,
dat ook de regering vestigingen van
Amerikaanse industrieën naar de peri
ferie van het land dirigeert, groeit het
gevaar.
Ook onderwijs bundelen
Ook op het gebied van het onderwüs
moeten wij naar sprekers overtuiging
het zoeken in het bundelen van onze in
ternationaal tamelijk zwakke krachten,
niet in de versplintering. Op onderwijs
gebied hebben wij de commissie Piekaar
en Neher gehad voor de spreiding van
het hoger onderwijs. Zij hebben de diag
nose wel aardig gesteld, maar schieten
volgens spreker bij hun therapie verre
tekort.
Wat Rotterdam betreft: stel al dat
100.000 Rotterdammers hun bestaan vin
den in de havenactiviteit, dan zijn er
nog 600.000 over, die zich met andere
activiteiten bezig houd'en. Spr. noemde
het geen biologische wet, dat de zoon
van een expediteur zich niet geroepen
kan voelen om medicijnen te studeren.
En waarom zou de knappe zoon van
een kraanmachinist geen bioloog wor
den?
Wanneer men, aldus dr. Luning Prak,
de drie steden Leiden, Utrecht en Rot
terdam tegen 1980 circa 24.000 studen
ten toeschrijft, waarom is het dan wen
selijk dat Utrecht en Leiden daar elk
10.000 van krijgt en Rotterdam slechts
4000?
Het ziet er volgens hem naar uit, dat
de bevolkingsagglomeratie langs de Rijn
mond vrü snel zal groeien naar de twee
PROF. DE QUAY SPRAK IN
's.HERTOGENBOSCH
Ontplooiing menselijke
verantwoordelijkheid
Voor het eerst sinds zün benoemins
tot minister-president heeft prof. dr. J.
de Quay zaterdagmiddag het woord ge
voerd in een vergadering van een poli
tieke party; een bijeenkomst van het
Rijksdistrict 's Hertogenbosch van de
RVP, die in hotel „De Postzegel" te
s Hertogenbosch werd gehouden. In een
kort betoog heeft de minister-president
enkele grondslagen van het regerings
beleid samengevat.
Dit beleid omschreef hü als de ont
wikkeling en ontplooiing van de mense
lijke verantwoordelykheid, zowel voor de
burgers afzonderlijk als voor hun orga
nisaties. En daarna het betrachten van
solidariteit, de onderlinge samenwerking
van de bevolkingsgroepen en de hulp
van de sterkere aan de zwakkere. Prof.
De Quay wees erop, hoe na het aanvan
kelijk krachtig centrale beleid in de na
oorlogse jaren, geleidelijk de decentrali
satie veld heeft gewonnen, zowel naar
de gedecentraliceerde gezagsorganen, als
naar particulieren en particuliere instel
lingen. Hiervoor zijn echter, zowel ver
antwoordelijkheidsbesef als spelregels
nodig. Sprekend over het loonbeleid be
toogde de minister-president, doelend op
het conflict in de bouwvakken, dat som
mige groeperingen die verantwoordelijk
heid nog niet kunnen dragen. Hij be
toogde echter, dat daarom het stelsel als
zodanig nog niet verkeerd mag worden
genoemd. „Wie by deze omschakeling
geen spanningen verwacht had, heeft
zich by voorbaat vergist". Prof. De Quay
trok in deze de vergelyking tussen de
vrije wereld en het Oosten: „Juist als
gevolg van de vrijheid hebben bepaalde
ontwikkelingen meer tijd en overleg
nodig dan in het Oosten, maar we zou
den de vrijheid er niet om willen mis
sen".
De minister-president sprak voorts
over het woningbeleid, de landbouw en
de bezitsvorming als typische voorbeel
den van het streven om aan de mens
een eigen verantwoordelykheid te geven.
Tenslotte deed de minister-president
een beroep op de jongeren om een gro
tere actieve belangstelling voor het
politieke leven aan de dag te leggen.
„Juist onder de jongeren", zo sprak hü,
„wordt op de politiek dikwijls als op iets
minderwaardigs neergekeken, maar zy
dienen te beseffen, dat alle sociale
zekerheden, die we verkregen hebben,
toch op het politieke vlak bevochten en
verkregen zijn.
Ten derde wat de fiscus betreft: spre
ker wilde slechts op één aspect in wat
hij noemde de gebreken van het vige
rende belastingstelsel wijzen: Het totale
gemis aan waardering, dat de fiscus
toont voor extra prestaties. Een eniger
mate verlichte regering zou prestaties,
die stuk voor stuk een hoge concentra
tie aan financieel effect hebben, niet
slechts vrijdom van belasting geven,
maar een premie van 100 toekennen.
De Randstad Holland telt 35 van de
bevolking, levert 50 van de economi
sche diensten die ons land opbrengt en
mag 65 van de belastingen betalen!
Wanneer het dan op het verdelen van
die belastingbuit aankomt, is er voor de
kaalgeplukte Randstad Holland geen
geld beschikbaar, zelfs niet voor vitale
behoeften.
Het zou volgens spreker toch zeer wel
denkbaar zyn, dat het Ryk bij zijn hef
fing zich beperkte tot de accijnzen en
invoerrechten, om die te besteden aan
nationale doeleinden als defensie en
dijkenbouw, maar dat de gemeenten de
inkomstenbelasting, de loonbelasting en
de vennootschapsbelasting, op hun
grondgebied geheven, zelf mochten be
steden. Er zou dan nog wel honderd gul
den per inwoner aan de moloch Staat
kunnen worden afgedragen.
ten, professoren, politici, artiesten enz. Als de
planologen de stelling poneren, dat men de groei
van de grote steden moet afremmen, dan geldt
volgens hem voor hen schijnbaar alleen het domme
aantal. Wanneer wij aan Parijs denken, wordt ons
vanzelf duidelijk, hoe overdreven de klachten van
de planologen zijn. Den Haag met Wassenaar
heeft een groter oppervlak dan Parijs, maar het
telt slechts 20 pet van de drie miljoen inwoners
van de eigenlijke stad. Parijs. Men zou, aldus
spreker, in de Randstad Holland gemakkelijk vijf
maal een agglomeratie als Parijs kunnen neerzet
ten, en dan nog rustig aan de Nieuwkoopse
Plassen kunnen zitten vissen!
Competitie
Met de laatste categorie van belagers
van de Randstand Holland, de buren,
zei spreker te bedoelen de natuurlijke
vijanden, de concurrenten in Europa en
overzee. Hy wilde de sfeer vergelijken
met de competitiegeest op het sport
veld.
Het geeft, zeide hy, de burger moed,
dat staatssecretaris Stijkel op de wen
selijkheid heeft gewezen voor Neder
land, om bij het onderhandelen op het
internationale vlak een wat krachtiger
houding aan te nemen. Ons ijverig ge
draaf om overal een goed judicium voor
gedrag en fatsoen te krijgen, maakt on
der de politici niet veel indruk.
Wanneer wy in 1980 ongeveer 15 mil
joen Nederlanders tellen, dan zou spre
ker het niet betreuren maar toejuichen,
wanneer daarvan acht miljoen in de
Randstand Holland waren gegroepeerd.
Dan zouden, zo besloot hij, onze papie
ren in het internationale toernooi heel
wat sterker kunnen staan!
Fis-kaal geplukt
DE HEER SCHMIDT BIJ
BEDRIJFSZELFBESCHERMING
DANK ZIJ RÜSWIJKS
BURGEMEESTER
(Van onze Haagse redactie)
De heer H. C. J. C. Schmidt heeft za
terdag een functie bü de bedryfszelfsbe-
scherming (een onderdeel van de BB)
te Ryswyk (Z.-H.) geaccepteerd, die hem
door de burgemeester de heer A. Th. Bo-
gaardt was aangeboden. Dit aanbod was
hem al eerder gedaan, maar de heer
Schmidt wilde eerst nog het antwoord
afwachten op een sollicitatie naar de
functie van directeur van het Generaal
Hoefermuseum te Leiden, waar hy zich
als oud-officier gaarne met de collecties
oude wapens had bezig gehouden.
„De regering heeft mij persé niet wil
len helpen", zei de heer Schmidt bitter.
„Dit was nu eens geen betrekking, waar
ik „tussengesohovenhad moeten wor
den. Het was een eenmanspost, die ik
gaarne had vervuld. Nu ik eenmaal dit
ondergeschikte baantje heb geaccep
teerd, ben ik uitgerangeerd. De regering
kan nu zeggen: Schmidt is onderdak, we
hoeven niets meer voor hem te doen".
De heer Schmidt stelde, dat hu deze
betrekking bij de Rijswykse BB móést
accepteren, omdat hii teveel ging „in
teren" op zijn spaargeld. „Be kan nu in
ieder geval rondkomen", aldus de heer
Schmidt.
„Het aanbod van burgemeester Bo-
gaardt is buitengewoon sympathiek", al
dus de heer Schmidt „Hij is de enige
gemeentelijke autoriteit, die my werke
lijk heeft geholpen, eerst met een wo
ning en nu met een baan".
Karteringssatelliet
Amerika is van plan in de herfst van
dit jaar een aardsatelliet te lanceren
waarmee men de aarde nauwkeuriger in
kaart kan brengen. De kunstmaan moet
op een afstand van 1500 km. van de
aarde draaien en op gezette tijden een
krachtige lichtflits geven. Door die flit
sen van de aarde te fotograferen tegen
de achtergrond van de sterren hoopt
men een zeer nauwkeurige plaatsbepa
ling van de kunstmaan te krijgen: een
speling van 30 meter op een afstand van
1500 km. Daardoor kan men weer nauw
keurig de plaats bepalen vanwaar deze
lichtflits wordt waargenomen, waardoor
een nauwkeurige kartering van de aarde
kan worden verkregen.
BENSDORP product
In melk, puur en...
Burgemeester A. H. van Gelderen I gelegenheid van dit heugelijke feit
van Zaandijk, die zijn zilveren ju- een rondrit in een oude postkoets,
bileum vierde, maakte zaterdag ter
Het is vrijwel zeker, dat de Belgische
bioscoopbezoeker in de week van 25 tot
31 maart naar een ander vermaak zal
moeten zoeken. De besprekingen, die
tussen de Bond van Belgische Bioscoop
directeuren en het ministerie van Finan
ciën zijn gevoerd over een verlaging van
de vermakelijkheidsbelasting, zijn in een
impasse geraakt en het wordt zeer on-
waarschynlijk geacht, dat voor de vol
gende week vrijdag nog een compromis
kan worden bereikt.
Evenals in tal van andere landen is
het bioscoopbezoek in België de laatste
jaren als gevolg van het steeds toe
nemende aantal televisietoestellen aan
zienlijk verminderd. Het eerste jaar na
de oorlog telden de ongeveer 1600 bio
scopen in België 147 miljoen bezoekers,
een aantal dat het vorige jaar nog
slechts 90 miljoen bedroeg. De bioscoop
eigenaren vinden dan ook, dat de bio
scoop niet meer mag worden beschouwd
als een „rijke suikertante".
Voor een verhoging van de toegangs
prijzen, die over het algemeen in Bel
gië hoger zijn dan in Nederland, gevoe
len de exploitanten niets, omdat zij
vrezen, dat de belangstelling dan nog
verder zal dalen. Zy eisen een verlaging
van de belasting, die in vele plaatsen
RubinsteinMagaloff, Firkusny
Zij spelen alle drie graag in ons land
(Van onze Amsterdamse correspondent)
De beroemde pianist, Arthur Rubinstein, heeft zaterdag tijdens zyn lunch in
het Amstelhotel te Amsterdam, zijn biefstuk slechts gedeeltelijk opgegeten.. De
72-jarige, maar zeer vitale Rubinstein, praatte namelijk meer dan hij at, want
aan hetzelfde tafeltje zaten twee andere vermaarde pianisten, de Tsjech Rudolf
Firkusny en de Rus Nikita Magaloff.
Arthur Rubinstein zou concerteren met het Concertgebouw Orkest te Amster
dam, Rudolf Firkusny was in Nederland voor het uit te voeren Mozart-concert
met het Residentie-Orkest te Den Haag en Nikita Magaloff had 's morgens in
Hilversum een belangrijke radio-uitzending verzorgd. Hy vertrok zaterdagavond
per K.L.M. naar Kopenhagen.
Tijdens de lunch die georganiseerd
was om de pianisten samen te brengen,
vertelde Magaloff, dat hij werken van
Chopin en Alexander Skrjabin had ge
speeld. Rubinstein, een onderhoudend
en geestig causeur verslikte zich bijna in
zijn: „Skrjabin? die heb ik nog gekend,
ik ontmoette hem in Parijs, toen ik nog
heel jong was. Hij bood mij aan een
kopje koffie te drinken in Café de la
Paix. We waren daar net binnen toen
ik my liet ontvallen, dat ik de muziek
van Brahms zo mooi vond". „Wat zegt
u, Brahms?" viel Skrjabin uit. Hy was
woedend, ik kreeg geen koffie, en hij
heeft nooit meer tegen me gesproken.
Ik had natuurlijk moeten weten, dat hij
een Brahms-hater was
Na de lunch vertelde het drietal voor
een groot gezelschap journalisten en
muziekcritici, dat zij bijzonder graag in
Nederland „een land van muziekmin-
uenden" speelden. Arthur Rubinstein
vond dat Nederland in ieder geval goede
piano's bezit. In Portugal, Canada of
Argentinië weten ze niet wat een be
hoorlijke piano is. En toen ik laatst in
Brazilië moest optreden, heb ik m'n
eigen piano maar per vliegtuig over
laten komen".
Rubinstein, Pool van geboorte, heeft
onlangs deelgenomen aan een Chopin-
concours in Polen. Er heerst daar op
het ogenblik een grote en snel toene
mende belangstelling voor de muziek,
zo zei hij. Voor de oorlog telde Polen
slechts drie goede orkesten. Nu zijn er
talryke, evenals koren en solisten.
„Waar Rubinstein thans leeft? Ik leef
voornamelijk in vliegtuigen" was het
antwoord. „Maar ik heb een huis in
New York en een in Parijs. Ik ben ove
rigens dol op reizen". Toen de jazz ter
sprake kwam, gaf de vrij zwijgzame
Rudolf Firkusny toe, wel waardering
voor deze muziek te hebben. Zyn kunst
broeders keken hem aan, of hij een vies
woord had gezegd. „Ik houd helemaal
niet van jazz", aldus Magaloff. „Maar
goede lichte muziek mag ik wel horen".
En Rubinstein zei: „Ik houd van mu
ziek, ook van populaire, als zij goed is,
maar niet van jazz, en ik vind het ver
schrikkelijk als klassieke muziek wordt
verjazzd".
De drie pianisten waren het er over
eens, dat zy geen van allen een bij
zondere voorkeur van componist heb
ben. Dat ook beroemdheden nog dage
lijks moeten studeren, daarover lieten
zij geen twijfel bestaan. Over het musi
ceren zelf zei Rubinstein: „tijdens een
concert speel ik nooit piano voor mezelf,
ik heb de muziek immers al in hoofd
en hart, ik speel voor de toehoorders,
van wie ik hoop, dat zij er evenveel
vreugde aan beleven als ik".
Over de verhouding dirigent-solist
had de bejaarde kunstenaar een uitge
sproken mening: „De solist legt het ka
rakter in het uit te voeren werk, de
dirigent heeft zich naar hem te richten.
Ik weet niet hoe het met mijn beide
collega's hier is gesteld, maar ik heb
mij nog nooit iets van een dirigent aan
getrokken.
De ontmoeting tussen de drie be
roemdheden vond zyn hoogtepunt in
een gesprek voor de microfoon, dat op
de band is opgenomen en hedenavond
om half tien door de NCRV zal worden
uitgezonden.
,De directie vindt de tentoonstelling
zo mooi, dat zij besloten heeft, ieder
jaar aan de bevolking van Essen te
laten zien wat er behalve staal nog
meer op de wereld is. Onze mensen
moeten kunnen zien wat zij thuis en
in de tuin kunnen krijgen". Aldus sprak
's avonds aan een diner de bedrijfs
leider van de Guga-tuinen in Essen.
Dat de directie de tentoonstelling be
wondert verwondert geen deskundige.
De verwende mensen uit de bloembol
lenstreek hebben jaloers gekeken naar
de 1/000 m2. grote hoge glazen hal. Nog
nooit zagen zij hun bloemen zo mooi
in een binnententoonstelling.
Maandagmorgen j.l. vertrokken vijf
vrachtwagens met in totaal 7500 pan
nen en kisten bloeiende bolbloemen.
Vrijdagmorgen kwam de Oberburger-
meister van Essen, de heer Nusband
de tentoonstelling openen.
Slechts twee firma's kregen opdracht
de tentoonstelling te organiseren, t.w.
Guldemond en Zn., te Lisse en M. van
Waveren. te Hillegom. Deze hebben de
bloembollen laten broeien bij J. Jonk
heer in Noordwijkerhout. Ruibro te
Hillegom en het Bloembollenproefsta
tion te Lisse. De firma Wülfinghoff uit
Rijswijk zorgde voor een rijke inzen
ding fresia's. Men slaagde erin de bloe
men goed rauw nog in Essen te krij
gen, maar dinsdag scheen de zon op
de Gruga-hallen, de temperatuur vloog
omhoog tot 17 k 18 gr. Vol vreugde
openden vele bloemen hun kelken tot
verdriet van de organisatoren, die de
hele tentoonstelling ver voor de 27ste
maart in afval zagen veranderena.
Gelukkig daalde de temperatuur zo
ver, dat de bloemen het eigenlyk te
koud hebben, maar dan blijven ze lang
goed.
Vrijdag waren wij in Essen en zagen
inderdaad een uitstekende tentoonstel
ling. De basis is een grote oppervlakte
ongeveer vierhoekig. Aan de randen
daarvan zijn grote parken aangelegd,
waarin alle soorten bloembollen en
prachtige bloeiende heesters staan.
De arrangeur, de heer C. Geerlings,
uit Heemstede, heeft kans gezien een
rust in de kleurenmengeling te bren
gen, die het publiek stil maakt. Zeer
fraai is bijvoorbeeld een combinatie
van blauwe hyacinten, gele trompet
narcissen en oranderode tulpen onder
een enorm grove den.
Om de vijver wedijveren de lieflijke
felgekleurde Stresa rood met gele rand,
de lelie bloemige late Maytime, de
gele iris danfordiae, de roze Kauf-
manniara Jeantine, de witroze trom
pet narcis Mrs. R. O. Backhouse en
de rode darwin hybride tulp Oxford
bij elkaar gehouden door blauwe druif
jes, oranje en gele azalea's, magnolia's
en rododendrons.
Weer even verder staan er simpel
wat krokussen gegroepeerd onder een
paar berkjes. Het is een mengeling van
overdadige pracht en van simpele
schoonheid.
Deze tentoonstelling zal de Gruga
(lees de stad Essen), een grote hoe
veelheid geld kosten. De kosten wor
den geschat op een bedrag tussen de
twee- en driehonderdduizend gulden.
Men hoopt op 100 tot 150.000 bezoekers,
die twee mark moeten betalen. Er kan
dus een tekort van een ton ontstaan.
De inwoners van Essen moeten ech
ter eens iets anders zien dan alleen
maar grauwe huizen. Tuintjes zijn er
in deze Duitse stad bijna niet en wat
er is is onverzorgd. Gelukkig komen
er nu tussen de grote huizenblokken
in de nieuwe wijken gemeenschappe
lijke tuinen. En daar kunnen nog enorm
veel bloembollen worden geplaatst!
Advertentie
Te hoge vermakelijkheidsbelasting
bijna een kwart van de toegangsprys
bedraagt, tot het percentage dat bij an
dere openbare vertoningen geldt. Zy
hebben er herhaaldelijk ojj gewezen, dat
bijvoorbeeld de belasting voor een boks
wedstrijd slechts acht procent bedraagt
en bij revuevoorstellingen 14 procent.
In de ministeries in Brussel hebben zy
echter geen inwilliging van deze eis
kunnen krijgen. De grootste moeilijk
heid schuilt hierbij in het feit, dat de
bioscoopbeiasting een gemeentelijke aan
gelegenheid is en dat evenals in Den
Haag in Brussel niet zonder meer de
autonomie van de gemeenten kan wor
den aangetast.
Tot de staking is besloten om de aan
dacht van de bioscoopbezoeker te ves
tigen op het gevaar, dat hun uitgaans
avond bedreigt. Overigens zullen niet
alle 1600 bioscopen in België de volgen
de week voor zeven dagen hun deuren
sluiten. Ongeveer een derde groten
deels kleinere zalen zyn niet bij de
Bond aangesloten en een deel daarvan
zal bij een staking de voorstellingen wel
voortzetten.
De 10.000 werknemers in het Belgische
bioscoopbedryf zyn inmiddels een actie
begonnen om te verzekeren, dat zy van
de staking niet de ernstigste financiële
gevolgen zullen ondervinden.
EX-NEDERLANDS S.S.-ER
NAAR DUITSLAND TERUG
Kwijtschelding van straf?
(Van onze correspondent te Bonn).
Het afgelopen weekeinde is de voor
malige Nederlander. de 36-jarige
schoenmaker Jan Mol, plotseling te
Würselen bü Aken teruggekeerd. Hij
had zich de vorige week als een dron
ken man vrijwillig bij de Nederlandse
politie te Kerkrade aangemeld om een
gevangenisstraf van 15 jaar uit t*
zitten
Jan Mol zou afkomstig zijn uit Mep-
pel, waar zijn moeder nog altijd woont.
Hij is een geboren Nederlander, die zich
in de oorlog vrijwillig bij de S.S. heeft
aangemeld. In 1945 werd hy daarom in
afwezigheid tot 15 jaar gevangenisstraf
veroordeeld en voorts verloor hij dc
Nederlandse nationaliteit. Als staten
loze huwde hij in 1950 in Würselen en
werd in 1955 Duits staatsburger. Sedert
april van het vorige jaar heeft hy een
verzoek om begenadiging lopen, waarop
hy tot dusver van de Nederlandse auto
riteiten niets zou hebben gehoord.
Vorige week meldde hij zich te Kerk
rade in een volkomen dronken bui. Hij
beweerde dat hij ruzie met zijn vrouw
had gehad om een klein tekort in he.
huishoudboekje. In werkelijkheid, zo
deelde hy het afgelopen weekeinde mee.
had hy helemaal geen ruzie met zijn
vrouw gehad, maar had hij na een fa
miliefeestje bij bekenden, besloten nog
een fles drank te halen. Hij kwam even
wel niet terug. In een vlaag van heim
wee zou hy plotseling naar zijn moeder
te Meppel hebben gewild, die hij sedert
de oorlog slechts eenmaal bij een ille
gale grensoverschrijding zou hebben ge
zien. Hii stapte in een taxi en liet zich
naar de grens ryden. Daar heeft hij het
Nederlandse politiebureau opgezocht.
De ex-S.S.-er wacht nu op de scbrif
telyke bevestiging van zün begenadi
ging. Bij zyn vrijlating is hem van
Nederlandse züde medegedeeld, dat
de officier van Justitie van het ge
recht, dat hem destijds veroordeelde
heeft afgezien van voltrekking van
het vonnis. Mol kan op het ogenblik
weer vry naar Nederland reizen De
schoenmaker blüft evenwel te Wür
selen bü Aken wonen.
Felle brand in Amsterdam
(Van onze Amsterdamse correspondent)
Zaterdagavond tegen tien uur is een
felle brand uitgebroken op de derde ver
dieping van het kantoorpand Nes 31 te
Amsterdam. Enorme rookwolken ver
spreidden zich over de Amsterdamse
binnenstad en van Dam tot Rembrandt-
plein wekte een penetrante brandlucht
de nieuwsgierigheid van voorbijgangers.
Slechts weinigen konden echter een
plaatsje vinden in de luttele meters bre
de Nes, de straat achter het Rokin, rond
de eeuwwisseling een centrum van ver
maak, dat spoedig daarop in beslag is
genomen door voornamelijk tabakskan-
toren. De brandweer stond voor een
moeilyke opgave omdat de vuurhaard
slechts van het dak af te bereiken was.
Eerst om half twaalf kon het 6ein
„brand meester" worden gegeven. De
verdieping was toen geheel uitgebrand.
Het pand maakt deel uit van de cli
chéfabriek Nauta en Haagen NV, die
voor tal van dagbladen clichés vervaar
digt. De verdieping was verhuurd aan
een im- en exporthandelaar, die de kan
toorruimte tevens als woonruimte had
ingericht. Hy was met zijn vrouw en
drie kinderen zaterdagmiddag voor een
weekeinde de stad uitgegaan.
De clichéfabriek heeft aanzienlijke
waterschade, maar kon gisteravond
•zondag) haar werkzaamheden normaal
voortzetten. Het brandpiket van de po
litie stelt een onderzoek in naar de oor
zaak.
De Stille Omgang, die zaterdagnacht
zün route door de Nes zou zoeken, vond
de straat door brandweerwagens ver
sperd. De processie werd omgeleid via
het Rokin.
Brand in kaarsenfabriek
te Gouda
Gisteravond is een uitslaande brand
uitgebroken in de ester-afdeling van de
N.V. Kon. Stearinekaarsenf abrieken
„Gouda Apollo" in Gouda. Door bedrijfs-
stagnatie in deze afdeling was de pomp-
oververhit geraakt, waardoor de esters
tot zelfontbranding overgingen en spoe
dig ook de houten betimmering van het
pand en de ventilatiekap vlam vatten.
Vele inwoners van Gouda sloegen de
brand gade. De bedrijfsbrandweer rukte
snel uit en kreeg spoedig assistentie van
de Goudse brandweer met twee motor
wagens. een nevelspuit en een ladder
wagen. Binnen een half uur had men de
brand bedwongen. Het werk en de uit
gebrande afdeling zal ongeveer een
week stilliegen. De schade wordt geschat
op f. 25.000.
Directe telefoonverbinding
Eisenhower-Kroesjtsjef
Jess Gorkin, hoofdredacteur van het
tüdschrift .Parade", heeft in een open
brief aan president Eisenhower en pre
mier Kroesjtsjef voorgesteld een directe
telefoonverbinding te laten maken
waardoor de beide leiders elkaar op elk
uur van de dag en de nacht zouden kun
nen bereiken. Het doel hiervan is de mo
gelijkheid van een oorlog als gevolg van
misverstanden te voorkomen. Het hui
dige contact tussen u, zo schrüft Gorkin,
geschiedt vla de moeizaam werkende di
plomatieke machine, die volkomen on
geschikt is voor de onverwachte nood
situaties van de ruimte-eeuw. „Moet een
wereld ten gronde gaan door het achter
wege blüven van een telefoontje?",
vraagt de hoofdredacteur van .Parade",
dat een supplement is van honderden
Amerikaanse zondagsbladen.
RUSSISCHE AMBASSADEUR
IN INDONESIË
IN ONGENADE?
In officiële kringen heeft men beves
tigd noch willen tegenspreken dat de
ambassadeur van de Sovjet-Unie. Boris
Volkov, kortgeleden in ongenade is ge
vallen, en daarom naar Moskou is te
ruggeroepen.
De Russische ambassadeur is op 21 fe
bruari naar Moskou vertrokken, drie da
gen nadat premier Kroesjtsjef in Indo
nesië aankwam.
Vóór het vertrek van Volkov gaf de
ambassade van de Sovjet-Unie een ver
klaring. waarin gezegd werd dat hy ziek
is en dat zün echtgenote hem later zal
volgen naar Moskou.
