Srf wast stralend wit SUNIL Leidse woningtoewijzing te gering! Vijf ton uit Burgerijfonds voor bouw cultureel centrum i WITTER DAN DE WITSTE GEIT „De dolleman of de verliefde reactionair" Warm toegejuichte prestatie van Haagsclie Comedie Onachtzaamheid veroorzaakte aanrijding op oversteekplaats Opgericht 1 maart 1860 Dinsdag 1 maart 1960 Tweede Blad no. 29 i. Inrichting en exploitatie bij K. en O. Tijdens de gistermiddag gehouden raadszitting hebben alle fractie voorzitters hun grote teleurstelling uitgesproken over het voor dit jaar aan Leiden toegewezen contingent woningwetwoningen (250). Een aantal, dat nog weer 95 lager ligt dan vorig jaar. Wethouder Jonge- lcen, die zich aansloot bij deze uit de raad geuite kritiek, achtte een toewijzing van 250 woningwetwoningen voor Leiden „beneden de maat". Na deze uiteenzetting werd het voor stel z.h.s. aangenomen; slechts wethou der Jongeleen wenste geacht te worden tegen gestemd te hebben. Ook alle overige door ons reeds gepubliceerde voorstellen werden deze middag z.h.s. aangenomen. De heer Piena (P. v. d. A.), die de (discussies naar aanleiding van de door B. en W. opgestelde en de raad aange boden nota inzake het woningwetcon- ltingent-1960 opende, zeide met verwon dering en ongeloof uit de bladen kennis genomen te hebben van de verdeling van het bouwvolume, temeer daar de raad zich er bij de behandeling van de [begroting voor het jaar 1959 unaniem over had uitgesproken, dat tenminste [500 woningwetwoningen voor Leiden per jaar noodzakelijk waren. Terwijl thans reeds van het contingent 147 woningen in uitvoering zijn en het toekomstige woningwetcomplex 130 woningen omvat, betekent dit dat het toegewezen aantal reeds met 27 woningen wordt overschre den. Met zijn woningbouw komt Leiden in een moeilijke positie te verkeren. Ten slotte wenste spreker te weten hoe of het staat met de goedkope woningbouw in de vrije sector. Had de heer Ten Broek (KVP) de indruk, dat in Den Haag weinig inzicht (bestaat t.o.v. de woningnood in Leiden, ook de heer Harmsen (Prot. Chr.) achtte een toewijzing van 250 woningen onvol doende. Hij had ook bezwaar tegen het cijfermateriaal, waarop een bouwvolume [wordt vastgesteld. De heer Hagens (VVD), die eveneens jvan oordeel was, dat in de cijfermatige [beschouwingen, waarvan men zich in Den Haag bedient, ieder menselijk (element ontbreekt, vroeg naar de ver wachtingen in de vrije particuliere sec- itor. Zowel de heer Van Weizen (CPN) als de heer Knol (Prot. Chr.) lieten een zelfde geluid horen. Men rekent, ialdus de heer Knol, maar met formules konder op de bijzondere omstandigheden te letten, waarvoor een gemeente wordt Igeplaatst. De heer Van Dijk (KVP), die tem mening was, dat statistische gege vens niet geheel verwaarloosd mogen krorden, moest ook toegeven, dat het jmet de woningbouw in Leiden „hopeloos is gesteld". De betekenis van onze ge beente in de Leidse agglomeratie wordt (uit het oog verloren! LEIDEN IS TE KORT GEDAAN Wethouder Jongeleen, die zich van- telfsprekend by deze opmerkingen kon aansluiten, toonde aan de hand van pnkele cijfers aan, dat het College van mening is, dat Leiden met deze toewy- ling tekort wordt gedaan. Met Delft en Gouda zal Leiden zich nu verzetten legen de toewijzing van het bouwvolume. Dver het resultaat zal de raad op de hoogte worden gehouden. Inderdaad is tr, aldus de wethouder, in de laatste laren in Leiden te weinig gebouwd, doch jlit komt omdat wij geen grotere toewij ting kregen! Momenteel zijn er in de premie-bouw- lector aanvragen binnen voor in totaal 190 flatwoningen en 70 eengezinswonin gen en eventueel nogmaals 50 flat- Woningen. Of men tot bouw van deze honingen echter zal overgaan, was spre ker op dit moment niet bekend. Dat hangt van vele factoren af. In de toe- komst zal het College overwegen of op hoor woningwetwoningen bestemde grond premiebouw zal moeten plaats vinden, f Hoewel de wethouder persoonlijk geen Voorstander is van systeembouw, is deze bouw Leiden in het verleden steeds ge weigerd. Nadat ook de burgemeester zijn teleur stelling over deze gang van zaken had uitgesproken: „wij moeten evenwel een open oog hebben voor de positie, waarin bed. Staten van Zuid-Holland verke ren", ging de raad akkoord met de jnhoud van de door B. en W. opgestelde Iota. Bouw Cultureel Centrum toegejuicht Vrywel algemeen kon de raad akkoord kaan met het voorstel van B. en W. om [an het vermogen van de Stichting Burgerij fonds een bedrag van maximaal t. 500.000 aan te wenden voor de bouw ran een cultureel centrum. Dat K. en O. vier activiteiten in de culturele sector leer hoog werden aangeslagen, zich voor Ie inrichting zal interesseren en de fxploitatie ter hand zal nemen, werd Iveneens zeer gewaardeerd. De heer De Bree (KVP) achtte echter je termijn tussen indiening en behan- leling van dit voorstel te kort. Men had [ich in zijn fractie geen gefundeerd kordeel kunnen vormen. Waarom is dit foorstel in de diverse raadscommissies liet behandeld? Voorts was hij van oor- feel, dat een cultuurbeleving eerder op loeit in een eigen sfeer, b.v. wijkhuizen, fan in een centrum. Kan dit voorstel liet even aangehouden worden? Alle overige fracties waren het hier- bede niet eens. Wel vroeg men op een [laats in het centrum van de gemeente. EINDELIJK EEN BESTEMMING Met de raad was ook de burgemeester lerheugd, dat nu eindelijk een defini- Seve bestemming aan het Burgerijfonds fordt gegeven. Dat een minderheid in let College wethouder Jongeleen, fed. er de voorkeur aangeeft slechts ot vier ton te gaan, komt spreker on lodig voor. Het fonds blijft bestaan, faardoor weer rente gekweekt kan lorden. Aangezien het voor de hand Igt, dat met de verwezenlijking van de Pannen nog circa vier jaren gemoeid fin, levert dit aan rente (circa f. 20.000 jaar) weer bijna een ton op. ;De raadscommissies konden niet inge- phakeld worden omdat de Stichting een ftonoom lichaam is. Met de heer De [ree verschilde de burgemeester van pening t.a.v. de decentralisatie van de pltuur. Z.i. moet deze juist gecentra- peerd worden. [Wethouder Van Schaik, die zich in frote lijnen bij dit betoog aansloot, bonde zich eveneens een voorstander pi dit centrum een plaats midden in stad te geven. Wellicht kan het ge- jouw verrijzen op het terrein, waar Pans nog een Ulo-school in de Pieters- prkstraat of het gebouw van M.S.G. Schrikkeljaar in Leidse raad DAMES VRAGEN HEREN Negen-en-twintig februari X schrikkeljaar had gistermiddag ook zijn invloed in de Leidse raad. Toen een commissie van stemop- neming moest worden benoemd, liet X de burgemeester daarbij met hoge 3 uitzondering de keus aan de beide 3 ongehuwde vrouwelijke raadsleden, J de dames Van Nienes en Bekker. Zij j X mochten zich .omdat een dergelijke 3 t commissie uit vier personen moet 3 bestaan, een ongehuwde mannelijke J partner kiezen. Na enige rugge- j spraak waren dit de heren Knol en - i Questroo. 3 J Nadat het resultaat van de stem- ming bekend was de dames ver- bonden hieraan echter geen verdere 1 consequenties werden de heren 3 met een sigaar verrast! Katoen in oneindige variaties MODE-SHOW „LIBELLE". (Van een bijzondere medewerkster) De belofte van een nieuwe lente Is al merkbaar In de natuur en met deze vernieuwing komt btf de meeste dames ook het verlangen er ook aantrekke lijk en modieus uit te zien. Omdat het voor iedereen niet bereik baar is altijd de nieuwste modesnufjes te kopen, stelde het damesweekblad Li- belle" een modeshow samen, met o.a. vele haute couture modellen, waarvan knippatronen verkrijgbaar zijn. Deze modellen waren vervaardigd uit stoffen van de firma Ten Cate, uit Hengelo. In de zeer goed bezette foyer van de Stadsgehoorzaal werd deze show gister middag en 2 maal 's avonds door 5 mannequins gebracht. Katoen in oneindige variaties viert weer hoogtij deze zomer. Wij zagen er strandpakjes, dusters, pyjama's, zonne- en meer geklede japonnen van. De rokken blijven nog kort, wel wijd, doch in min der mate dan het vorige seizoen. Vooral de avondjaponnen zijn veel minder in omvang. Zeer modieus zijn de japonnen met strakke rok, waarover een tuniek, die soms schuin valt tot aan de taille. De modekleuren zijn turquoise, roze tot cyclaamrood en veel oranje van f el- kleurig tot garnalenroze. In de laatste kleur zagen wij een wollen japon in het overgooiermodel met opgestikte zakken en een geknoopte ceintuur. Een chemisierjapon in een blauwe prince de Gallesruit met wit piqué afgezet, blijft nog steeds een ge liefde dracht. Een leuk idee vonden wij een be drukte blouse, die uit 3 sjaals was vervaardigd. De mooie hoogzomerjaponnen, in me rendeels met roze bedrukte dessins, vormden een vrolijke noot in deze show Voor het jonge meisje was er te kust en te keur. Zo pril als de lente zelf was een wit broderie-jurkje. Kleine ruitjes zijn troef dit jaar! Geestig was een rood geruit jurkje met wit piqué opgestikt, waaronder een strandpakje. Vermeldenswaard is de asymmetrische gebloemde rechte japon, die ook in ef fen lila satin getoond werd. Enkele mooie avondjaponnen, gecom pleteerd door een bruidsjapon van wit katoen met een ingeweven effect, wer den tot besluit gebracht. L.M.C. „DE SLEUTELSTAD" ONTBONDEN. Tijdens een algemene vergadering van de Leidse Motorclub „De Sleutelstad" is besloten de club te ontbinden. De ver- enigingsgelden een bedrag van f.240 is overgemaakt op de girorekening van het Blindeninstituut te Amsterdam. Advertentie. Op de Rijksweg van Etten naar St.-Willibrord is gisteren een vrachtwagen met 2000 kg. smok- kelboter tegen een boom te pletter geslagen. De inzittenden bleven ongedeerd en wisten zich uit de voeten te maken. De volkomen vernielde wagen, die een prima vangst bleek te zijn voor de douane. Voor de zesde abonnementsvoorstel ling bracht de Haagsche Comedie maan dagavond „De dolleman of de verliefde reactionair" (..Hurluberlu ou le Réac- tionnair amoureux"), een van de laatste werken van de bekende, thans voor de gehele wereld veel gespeelde Franse I auteur Jean Anouilh. Het standpunt, dat deze in 1910 ge- I boren auteur ten opzichte van de to- neelschrijf- en speelkunst inneemt, wordt duidelijk belicht door een in 1946 door hem aan Hubert Cignoux gerichte brief, waaruit de volgende zinsneden I van belang zijn. „Ik houd mij al een aardig tijdje met l'n| het toneel bezig en met enig succes, zo- x dat het al onaangenaam is opgevallen. Maar enkelen hebben de geruststellende J verklaring daarin gevonden, dat ik een j handig stukkenfabrikant zou zijn. Deze 1 eer laat ik mij inderdaad welgevallen, want mijn vader was kleermaker en een fijn, eenvoudig man, die zijn handwerk wondergoed verstond en er zijn gehele trots in zag. Mocht er bij mij in de lite ratuur iets verkeerd gaan, dan droomde ik er altijd van, dat ik tenminste een zo goed handwerksman zou zijn als mijn i vader. Wij zijn bezig het anekdotische te wurgen, het begrip „pièce bien faite" j af te schaffen, nadat het op het toneel tot aan de mummificering had geheerst. 1 Pirandello heeft er zich op een dag Voor de Leidse kantonrechter Een 29-jarige monteur uit Katwijk volge waarvan de oplegger de truck stond gisteren voor de Leidse kanton rechter terecht omdat hy op 14 januari met zyn auto op de beschermde over steekplaats aan het Levendaal nabij de Kraaierstraat twee voetgangers van 73 en 75 jaar had aangereden. Verdachte remde te laat af met het gevolg, dat de beide voetgangers door zijn auto werden gegrepen en een on derbeenfractuur opliepen. De verdachte, die werd bijge staan door een raadsman, verklaarde, dat hij de voetgangers van verre wel langs het trottoir had zien staan, doch dacht, dat zü wel zouden wachten. Zijn snelheid was niet hoog hetgeen door getuigen werd bevestigd doch zijn aiuto was op het laatste moment „doorgegleden". De officier, mr. E. v. d. Schans, vond het van geen belang, of de auto was doorgereden of doorgegleden; verdachte had tijd genoeg gehad om met zijn auto tijdag tot stilstand te komen. Hij wilde nog wel rekening houden met enige aarzeling bij de voetgangers ge zoen hun leeftijd en eiste een boete van f50 subs. 10 dagen. De raadsman voerde aan, dat achteraf was gebleken, dat een van de oudjes stokdoof was en de andere zeer slecht van gezicht, dus dat zij mede daarom nog meer voorzich tigheid in acht hadden moeten nemen. Verdachte verklaarde, dat hij spijt van het gebeurde had. De plv. kantonrech ter, mr. W. de Koning, achtte geen ter men aanwezig om aan de eis iets af te doen en vonniste derhalve conform. SLOEG AUTO LINKSAF? „Er reed een auto met zand voor mij, waarvan de bestuurder plotseling links af sloeg en ik dus op de rem moest gaan staan om hem te ontwijken. Hij is dus de schuldige.' Aldus verklaarde een 36- jarige bestuurder van een truck met op legger, die op de provinciale weg te Sas- senheim plotseling had afgeremd tenge-1 dwars de weg opduwde tegen een rende autobus aan. Zeven van dè bus passagiers werden gewond, van wie er twee in het ziekenhuis moesten worden opgenomen. De auto bleek echter spoor loos verdwenen te zijn, zodat verdachte met zijn verklaring alleen stond. De of ficier was bereid er rekening mee te houden dat deze auto niet helemaal ima ginair was en eiste derhalve slechts f6< boete subs 10 dagen. De raadsman van verdachte was ei-van overtuigd, dat zijn cliënt, de waarheid sprak, mede gezien het feit, dat één der getuigen de mogelij ke aanwezigheid van de auto niet uit sloot. Na re- en dupliek, vonniste de plv. kantonrechter conform NOG NET ER LANGS... Hoewel zijn echtgenote nog riep, dat een scooter naderde, meende een 66-ja- rige fabrieksdirecteur, dat 'hij er nog net met zijn auto voorbij kon. Het gevolg was, dat de scooter werd geraakt en de bes turnster met een zware hersenschud ding moest worden opgenomen. Een en ander werd verdachte nogal zwaar aan- geiekend en het vonnis luidde conform de eis f70 boete subs. 10 dagen, aange vuld met een scherpe reprimande. Aangezien bij het zo langzamerhand berucht geworden kruispunt. Thorbecke- straat-de Laat de Kanterstraat thans een voorrangsstopbord is geplaatst, is de moeilijkheid aldaar grotendeels opgelost en zullen de aanrijdingen aldaar ten ge volge van het niet verlenen van voor rang mogelijk tot het minimum beperkt blijven. „Als laatste der Mohikanen" naar men hoopt, stond gisteren een drie tal motorvoertuigenbestuurders terecht, die op genoemd kruispunt geen voorrang had verleend, tengevolge waarvan nogal wat schade werd aangericht. De stem ming was mild; de eisen en vonnissen luidden van f. 15 tot f20 subs. 3 tot 4 dagen. voor gezet het met een geniale streek, welker betekenis voor het levende toneel nooit genoeg kan worden erkend, volle dig te verstikken: door „Zes personages op zoek naar een auteur". Maar on danks afdoende executie, ondanks alles wat wij tot stand brachten, ieder naar vermogen, vast besloten om ons te ont doen van de confectiewaren, ondanks zoveel scherpzinnigheid en geduld waar staan wij? Wij staan er bij als de eeuwige schooljongens, die ten over staan van onze leermeesters hun exa men nog eens moeten over doen. Men moet een blijspel beter schrijven en spelen dan het leven. Het leven kan heel aardig zijn, maar het heeft geen vorm. De kunst wil niets anders dan het deze vorm geven en het met be hulp van alle mogelijke middelen méér waar maken dan werkelijkheid". In „De dolleman" komt Anouilh's zienswijze vooral tot uitdrukking door de strakke vormgeving van de hoofdfigu ren. De generaal (vertegenwoordiger van de algemene begrippen omtrent krijgsmanseer) zijn vrouw Aglaé (waar in de liefde), Mendrigalès (waarin de moderne levensbeschouwing) van de huidige jeugd als het ware gecompri meerd zijn. Dat hij deze figuren persi fleert, valt niet te ontkennen, maar hij doet dit met volmaakt meesterschap en zonder enige bitterheid. Dat de generaal zyn illusies schip breuk ziet lijden op de persoonlijke be langen van zijn mede-reactionairs zon der zijn vertrouwen in de toekomst te verliezen, is in volkomen overeenstem ming met de milde toon, die doorlo pend in deze comedie te beluisteren valt. De Haagsche Comedie heeft van „De dolleman" een voorstelling gegeven, die het talrijk opgekomen publiek voortdu rend en in hoge mate boeide. De gees tige dialoog kwam voortreffelijk tot zijn recht en ontketende herhaaldelijk uit barstingen van grote vrolijkheid. Paul Steenbergen bevestigde voor de zoveelste maal zijn uitzonderlijke klasse in de rol van de generaal. Dit met tin telende, beminnelijke spot getekende karakter zóveel waarachtige menselijk heid mee te geven, dat hij nimmer be lachelijk werd, mogen wij hem als de grootste verdienste aanrekenen. Aglaé, zijn vrouw, werd door Elisabeth Ander sen charmant en met feilloos begrip voor nuances talentvol weergegeven. Bas ten Batenburg verraste ons met een overtuigende uitbeelding van Mendiga- lès, de tijdelijke aanbidder van Sophie, de dochter van de generaal, door Else Valk vlot gespeeld. Van Kitty Kluppel zagen wij een vermakelijke tante Bise, van Henk van Buuren een levenswijze en met begrip voor humor gezegende pastoor. Baron Bélazor was bij Gijsbert Tersteeg in vaardige handen en Joris Diels wist een amusante Lebelluc te creëren, Frans Vorstman was een goede dokter en Jan v. d. Linden typeerde aar dig de oud-gediende Ledadu. De overige rollen waren goed bezet. De stemmingsvolle decors en kos tuums waren van Friso Wiegersma. Het opgetogen publiek dankte staande de spelers met een enthousiast applaus, dat nog aanhield nadat de dames door het Schouwburgbestuur bloemen waren aangeboden. B. H. Ballon als spiegel van radioboodschap In New York is een mondelinge bood schap van twaalf zinnen opgevangen die door een plastieken ballon op 402 km. hoogte boven de V. S. weerkaatst was. Stralend wit wordt uw wasgoed met Sunil. Bleken en blauwen mag u overslaan. U wast minder, u spoelt minder, u wringt minder. Uw wasgoed slijt dus minder! U - en hon derdduizenden andere huisvrouwen - merken direct dat het hemelsblauwe Sunil tegelijk het modernste en het degelijkste wasmiddel is. De mooiste witte geit verliest het van uw stralend witte was en spaart uw linnenkast Neem meteen het voordelige reuzenpak SUN 56. 2 k 300 b Steven Starijk: concertmeester Concertgebouworkest Het bestuur van de Nederlandse Or keststichting deelt mede dat de violist Steven Staryk met ingang van 1 april a.s. benoemd is tot eerste concertmees ter van het Concertgebouworkest. Steven Staryk werd op 28 april 1932 in Toronto geboren uit Russisch-Oe- krainsche ouders. Hij begon zijn viool studie op 7-jarige leeftijd en kwam op zijn 10e jaar op het conservatorium, waar hij in zes jaar afstudeerde. Hij was het jongste lid van het symfonie orkest van Toronto en trad voor de Ca nadian Broadcasting Corporation op als solist, als concertmeester en als kamer muziekspeler. In New York zette hij zijn studie voort bij Oscar Shumsky, Misoha Mischakoff en Alexander Schnei der. In september 1956 vestigde Steven Staryk zich in Londen waar h(j werd benoemd tot eerste concertmeester van het Royal Philharmonic Orchestra on der Sir Thomas Beecham. Deze positie bekleedde hy tot het begin van dit jaar. Als solist trad hij behalve in Engeland in verschillende Europese landen op. Steven Starijk bespeelt de Hochstein Stradivarius uit 1715. Dit instrument is o.m. in het bezit geweest van Joseph Joachim. Weer spijt-optanten in ons land NA GROTE MOEILIJKHEDEN Gisteren kwam aan de Lloydkade te Rotterdam het regeringsschip „Water man" aan met aan boord 465 passagiers. Onder hen bevonden zich er 451, die zich in Djakarta of Soerabaja hadden ingescheept. De overigen kwamen uit Nieuw-Zeeland en Australië. Onder de 451 uit Indonesië komende passagiers waren 294 z.g. spijtoptanten, van wie 150 kinderen. Het ministerie van Maatschappelijk Werk, dat deze 451 gerepatrieerden van kleding voorzag, zal er 379 in z.g. contractpensions onder brengen. De anderen hebben zelf voor onderdak gezorgd. Van de 451 is onge veer 80% nog nooit in ons land geweest. Hun beroepen variëren van hoofdboek houder tot hutbediende. Een 52-jarige radio-monteur, die met vrouw en acht kinderen in de leeftijden De ballon, die de omvang had van een gebouw van tien verdiepingen, is de voorloper van satellieten van een bal lontype die zullen dienen als reflecto ren van radio-signalen. Na de oplating was de ballon in de avond zichtbaar van Maine tot Zuid-Carolina. PROT. COMMISSIE VOOR GEREPATRIEERDEN Filmavond over Suriname. De overzeese rijksdelen staan de laatste tijd sterk in het middelpunt van de belangstelling. Zo ook gisteravond, toen dr. G. D. van Wengen in het museum voor Volkenkunde een filmvoordracht hield over Suriname, welke was geor ganiseerd door de Protestantse Commis sie voor Gerepatrieerden te Leiden. Het doel van deze avond was in de allereerste plaats het contact tussen gerepatrieerden en de Nederlandse be volking te bevorderen. „Het is zeer ty pisch, dat de Surinamers vrij veel van ons land afweten, hetgeen te verklaren valt door het onderwijs, dat vooral vroe ger geheel op Nederland was afgestemd. Doch als wij eens kijken, wat wij van Suriname weten, komen wij tot de con clusie, dat dat maar zeer gering is. Daarom is het bijzonder nuttig dit zo onbekende deel van het Koninkrijk der Nederlanden eens nader te bekijken," al dus dr. v. Wengen in zijn inleiding. Spre ker noemde Suriname een dankbaar on derwerp met vele aspecten. Het is een land, dat ongeveer viermaal zo groot is als Nederland, met een totale bevol king van 250.000 mensen. De samen stelling van de bevolking is zeer hete rogeen. Zo wonen er: Creolen, Indianen, Bosnegers, Chinezen, Hindoestanen en Javanen. Van enorm groot belang zijn de rivieren, die als communicatiemiddel dienst doen. Er is slechts een spoorlijn van Paramaribo naar Kabel, doch als men verder het binnenland in wil, moet men gebruik maken van de korjaal. Na deze korte uiteenzetting liet de heer Van Wengen met behulp van kleu rendia's en film de verschillende bevol kingsgroepen zien. Na de pauze werden inlandse voorwerpen getoond en een bandopname gedraaid van Surinaamse zang en muziek. Een film, die het bezoek van gouverneur van Tilburg aan een klein eilandje in de Suriname-rivier met zijn woeste stroomversnellingen en de opening van een ziekenhuis aldaar, in beeld bracht, besloot deze avond. van 2 tot 18 jaar, arriveerde en zijn naam liever niet gepubliceerd wilde zien omdat hy nog twee broers in Indonesië heeft, vertelde ons, dat het voeren van een Nederlandse naam in Indonesit reeds moeilijkheden geeft. Zijn kinderen die blond zijn, werden op school steed geplaagd en dit was een van de redenei om weg te gaan. De toestand voor dc in Indonesië verblyvende spijt-optante: noemde hij „belabberd". „Indonesië w ze kwijt, maar houdt ze tegen", zo spra! hij. Hij zeide nog, dat op het ogenbli 500 roepiah's voor een uitreisvisum moe ten worden bestaald.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 3