Srf wast stralend wit
SUNIL
Leidse woningtoewijzing te gering!
Vijf ton uit Burgerijfonds voor
bouw cultureel centrum
i
WITTER DAN DE WITSTE GEIT
„De dolleman of de verliefde
reactionair"
Warm toegejuichte prestatie
van
Haagsclie Comedie
Onachtzaamheid veroorzaakte
aanrijding op oversteekplaats
Opgericht 1 maart 1860
Dinsdag 1 maart 1960
Tweede Blad no. 29 i.
Inrichting en exploitatie bij K. en O.
Tijdens de gistermiddag gehouden raadszitting hebben alle fractie
voorzitters hun grote teleurstelling uitgesproken over het voor dit jaar
aan Leiden toegewezen contingent woningwetwoningen (250). Een
aantal, dat nog weer 95 lager ligt dan vorig jaar. Wethouder Jonge-
lcen, die zich aansloot bij deze uit de raad geuite kritiek, achtte een
toewijzing van 250 woningwetwoningen voor Leiden „beneden de
maat".
Na deze uiteenzetting werd het voor
stel z.h.s. aangenomen; slechts wethou
der Jongeleen wenste geacht te worden
tegen gestemd te hebben. Ook alle
overige door ons reeds gepubliceerde
voorstellen werden deze middag z.h.s.
aangenomen.
De heer Piena (P. v. d. A.), die de
(discussies naar aanleiding van de door
B. en W. opgestelde en de raad aange
boden nota inzake het woningwetcon-
ltingent-1960 opende, zeide met verwon
dering en ongeloof uit de bladen kennis
genomen te hebben van de verdeling
van het bouwvolume, temeer daar de
raad zich er bij de behandeling van de
[begroting voor het jaar 1959 unaniem
over had uitgesproken, dat tenminste
[500 woningwetwoningen voor Leiden per
jaar noodzakelijk waren. Terwijl thans
reeds van het contingent 147 woningen
in uitvoering zijn en het toekomstige
woningwetcomplex 130 woningen omvat,
betekent dit dat het toegewezen aantal
reeds met 27 woningen wordt overschre
den. Met zijn woningbouw komt Leiden
in een moeilijke positie te verkeren. Ten
slotte wenste spreker te weten hoe of
het staat met de goedkope woningbouw
in de vrije sector.
Had de heer Ten Broek (KVP) de
indruk, dat in Den Haag weinig inzicht
(bestaat t.o.v. de woningnood in Leiden,
ook de heer Harmsen (Prot. Chr.) achtte
een toewijzing van 250 woningen onvol
doende. Hij had ook bezwaar tegen het
cijfermateriaal, waarop een bouwvolume
[wordt vastgesteld.
De heer Hagens (VVD), die eveneens
jvan oordeel was, dat in de cijfermatige
[beschouwingen, waarvan men zich in
Den Haag bedient, ieder menselijk
(element ontbreekt, vroeg naar de ver
wachtingen in de vrije particuliere sec-
itor. Zowel de heer Van Weizen (CPN)
als de heer Knol (Prot. Chr.) lieten
een zelfde geluid horen. Men rekent,
ialdus de heer Knol, maar met formules
konder op de bijzondere omstandigheden
te letten, waarvoor een gemeente wordt
Igeplaatst. De heer Van Dijk (KVP), die
tem mening was, dat statistische gege
vens niet geheel verwaarloosd mogen
krorden, moest ook toegeven, dat het
jmet de woningbouw in Leiden „hopeloos
is gesteld". De betekenis van onze ge
beente in de Leidse agglomeratie wordt
(uit het oog verloren!
LEIDEN IS TE KORT GEDAAN
Wethouder Jongeleen, die zich van-
telfsprekend by deze opmerkingen kon
aansluiten, toonde aan de hand van
pnkele cijfers aan, dat het College van
mening is, dat Leiden met deze toewy-
ling tekort wordt gedaan. Met Delft en
Gouda zal Leiden zich nu verzetten
legen de toewijzing van het bouwvolume.
Dver het resultaat zal de raad op de
hoogte worden gehouden. Inderdaad is
tr, aldus de wethouder, in de laatste
laren in Leiden te weinig gebouwd, doch
jlit komt omdat wij geen grotere toewij
ting kregen!
Momenteel zijn er in de premie-bouw-
lector aanvragen binnen voor in totaal
190 flatwoningen en 70 eengezinswonin
gen en eventueel nogmaals 50 flat-
Woningen. Of men tot bouw van deze
honingen echter zal overgaan, was spre
ker op dit moment niet bekend. Dat
hangt van vele factoren af. In de toe-
komst zal het College overwegen of op
hoor woningwetwoningen bestemde grond
premiebouw zal moeten plaats vinden,
f Hoewel de wethouder persoonlijk geen
Voorstander is van systeembouw, is deze
bouw Leiden in het verleden steeds ge
weigerd.
Nadat ook de burgemeester zijn teleur
stelling over deze gang van zaken had
uitgesproken: „wij moeten evenwel een
open oog hebben voor de positie, waarin
bed. Staten van Zuid-Holland verke
ren", ging de raad akkoord met de
jnhoud van de door B. en W. opgestelde
Iota.
Bouw Cultureel Centrum
toegejuicht
Vrywel algemeen kon de raad akkoord
kaan met het voorstel van B. en W. om
[an het vermogen van de Stichting
Burgerij fonds een bedrag van maximaal
t. 500.000 aan te wenden voor de bouw
ran een cultureel centrum. Dat K. en O.
vier activiteiten in de culturele sector
leer hoog werden aangeslagen, zich voor
Ie inrichting zal interesseren en de
fxploitatie ter hand zal nemen, werd
Iveneens zeer gewaardeerd.
De heer De Bree (KVP) achtte echter
je termijn tussen indiening en behan-
leling van dit voorstel te kort. Men had
[ich in zijn fractie geen gefundeerd
kordeel kunnen vormen. Waarom is dit
foorstel in de diverse raadscommissies
liet behandeld? Voorts was hij van oor-
feel, dat een cultuurbeleving eerder op
loeit in een eigen sfeer, b.v. wijkhuizen,
fan in een centrum. Kan dit voorstel
liet even aangehouden worden?
Alle overige fracties waren het hier-
bede niet eens. Wel vroeg men op een
[laats in het centrum van de gemeente.
EINDELIJK EEN BESTEMMING
Met de raad was ook de burgemeester
lerheugd, dat nu eindelijk een defini-
Seve bestemming aan het Burgerijfonds
fordt gegeven. Dat een minderheid in
let College wethouder Jongeleen,
fed. er de voorkeur aangeeft slechts
ot vier ton te gaan, komt spreker on
lodig voor. Het fonds blijft bestaan,
faardoor weer rente gekweekt kan
lorden. Aangezien het voor de hand
Igt, dat met de verwezenlijking van de
Pannen nog circa vier jaren gemoeid
fin, levert dit aan rente (circa f. 20.000
jaar) weer bijna een ton op.
;De raadscommissies konden niet inge-
phakeld worden omdat de Stichting een
ftonoom lichaam is. Met de heer De
[ree verschilde de burgemeester van
pening t.a.v. de decentralisatie van de
pltuur. Z.i. moet deze juist gecentra-
peerd worden.
[Wethouder Van Schaik, die zich in
frote lijnen bij dit betoog aansloot,
bonde zich eveneens een voorstander
pi dit centrum een plaats midden in
stad te geven. Wellicht kan het ge-
jouw verrijzen op het terrein, waar
Pans nog een Ulo-school in de Pieters-
prkstraat of het gebouw van M.S.G.
Schrikkeljaar in
Leidse raad
DAMES VRAGEN HEREN
Negen-en-twintig februari
X schrikkeljaar had gistermiddag
ook zijn invloed in de Leidse raad.
Toen een commissie van stemop-
neming moest worden benoemd, liet
X de burgemeester daarbij met hoge 3
uitzondering de keus aan de beide 3
ongehuwde vrouwelijke raadsleden, J
de dames Van Nienes en Bekker. Zij j
X mochten zich .omdat een dergelijke 3
t commissie uit vier personen moet 3
bestaan, een ongehuwde mannelijke J
partner kiezen. Na enige rugge- j
spraak waren dit de heren Knol en -
i Questroo. 3
J Nadat het resultaat van de stem-
ming bekend was de dames ver-
bonden hieraan echter geen verdere
1 consequenties werden de heren 3
met een sigaar verrast!
Katoen in oneindige variaties
MODE-SHOW „LIBELLE".
(Van een bijzondere medewerkster)
De belofte van een nieuwe lente Is
al merkbaar In de natuur en met deze
vernieuwing komt btf de meeste dames
ook het verlangen er ook aantrekke
lijk en modieus uit te zien.
Omdat het voor iedereen niet bereik
baar is altijd de nieuwste modesnufjes
te kopen, stelde het damesweekblad Li-
belle" een modeshow samen, met o.a.
vele haute couture modellen, waarvan
knippatronen verkrijgbaar zijn. Deze
modellen waren vervaardigd uit stoffen
van de firma Ten Cate, uit Hengelo.
In de zeer goed bezette foyer van de
Stadsgehoorzaal werd deze show gister
middag en 2 maal 's avonds door 5
mannequins gebracht.
Katoen in oneindige variaties viert
weer hoogtij deze zomer. Wij zagen er
strandpakjes, dusters, pyjama's, zonne- en
meer geklede japonnen van. De rokken
blijven nog kort, wel wijd, doch in min
der mate dan het vorige seizoen. Vooral
de avondjaponnen zijn veel minder in
omvang. Zeer modieus zijn de japonnen
met strakke rok, waarover een tuniek,
die soms schuin valt tot aan de taille.
De modekleuren zijn turquoise, roze
tot cyclaamrood en veel oranje van f el-
kleurig tot garnalenroze.
In de laatste kleur zagen wij een
wollen japon in het overgooiermodel
met opgestikte zakken en een geknoopte
ceintuur. Een chemisierjapon in een
blauwe prince de Gallesruit met wit
piqué afgezet, blijft nog steeds een ge
liefde dracht.
Een leuk idee vonden wij een be
drukte blouse, die uit 3 sjaals was
vervaardigd.
De mooie hoogzomerjaponnen, in me
rendeels met roze bedrukte dessins,
vormden een vrolijke noot in deze show
Voor het jonge meisje was er te kust
en te keur. Zo pril als de lente zelf was
een wit broderie-jurkje. Kleine ruitjes
zijn troef dit jaar! Geestig was een rood
geruit jurkje met wit piqué opgestikt,
waaronder een strandpakje.
Vermeldenswaard is de asymmetrische
gebloemde rechte japon, die ook in ef
fen lila satin getoond werd.
Enkele mooie avondjaponnen, gecom
pleteerd door een bruidsjapon van wit
katoen met een ingeweven effect, wer
den tot besluit gebracht.
L.M.C. „DE SLEUTELSTAD"
ONTBONDEN.
Tijdens een algemene vergadering van
de Leidse Motorclub „De Sleutelstad" is
besloten de club te ontbinden. De ver-
enigingsgelden een bedrag van f.240
is overgemaakt op de girorekening
van het Blindeninstituut te Amsterdam.
Advertentie.
Op de Rijksweg van Etten naar
St.-Willibrord is gisteren een
vrachtwagen met 2000 kg. smok-
kelboter tegen een boom te pletter
geslagen. De inzittenden bleven
ongedeerd en wisten zich uit de
voeten te maken. De volkomen
vernielde wagen, die een prima
vangst bleek te zijn voor de
douane.
Voor de zesde abonnementsvoorstel
ling bracht de Haagsche Comedie maan
dagavond „De dolleman of de verliefde
reactionair" (..Hurluberlu ou le Réac-
tionnair amoureux"), een van de laatste
werken van de bekende, thans voor de
gehele wereld veel gespeelde Franse
I auteur Jean Anouilh.
Het standpunt, dat deze in 1910 ge-
I boren auteur ten opzichte van de to-
neelschrijf- en speelkunst inneemt,
wordt duidelijk belicht door een in 1946
door hem aan Hubert Cignoux gerichte
brief, waaruit de volgende zinsneden
I van belang zijn.
„Ik houd mij al een aardig tijdje met
l'n| het toneel bezig en met enig succes, zo-
x dat het al onaangenaam is opgevallen.
Maar enkelen hebben de geruststellende
J verklaring daarin gevonden, dat ik een
j handig stukkenfabrikant zou zijn. Deze
1 eer laat ik mij inderdaad welgevallen,
want mijn vader was kleermaker en een
fijn, eenvoudig man, die zijn handwerk
wondergoed verstond en er zijn gehele
trots in zag. Mocht er bij mij in de lite
ratuur iets verkeerd gaan, dan droomde
ik er altijd van, dat ik tenminste een
zo goed handwerksman zou zijn als mijn
i vader. Wij zijn bezig het anekdotische
te wurgen, het begrip „pièce bien faite"
j af te schaffen, nadat het op het toneel
tot aan de mummificering had geheerst.
1 Pirandello heeft er zich op een dag
Voor de Leidse kantonrechter
Een 29-jarige monteur uit Katwijk volge waarvan de oplegger de truck
stond gisteren voor de Leidse kanton
rechter terecht omdat hy op 14 januari
met zyn auto op de beschermde over
steekplaats aan het Levendaal nabij
de Kraaierstraat twee voetgangers
van 73 en 75 jaar had aangereden.
Verdachte remde te laat af met het
gevolg, dat de beide voetgangers door
zijn auto werden gegrepen en een on
derbeenfractuur opliepen.
De verdachte, die werd bijge
staan door een raadsman, verklaarde,
dat hij de voetgangers van verre wel
langs het trottoir had zien staan, doch
dacht, dat zü wel zouden wachten.
Zijn snelheid was niet hoog hetgeen
door getuigen werd bevestigd doch
zijn aiuto was op het laatste moment
„doorgegleden". De officier, mr. E. v. d.
Schans, vond het van geen belang, of de
auto was doorgereden of doorgegleden;
verdachte had tijd genoeg gehad om met
zijn auto tijdag tot stilstand te komen.
Hij wilde nog wel rekening houden met
enige aarzeling bij de voetgangers ge
zoen hun leeftijd en eiste een boete
van f50 subs. 10 dagen. De raadsman
voerde aan, dat achteraf was gebleken,
dat een van de oudjes stokdoof was en
de andere zeer slecht van gezicht, dus
dat zij mede daarom nog meer voorzich
tigheid in acht hadden moeten nemen.
Verdachte verklaarde, dat hij spijt van
het gebeurde had. De plv. kantonrech
ter, mr. W. de Koning, achtte geen ter
men aanwezig om aan de eis iets af te
doen en vonniste derhalve conform.
SLOEG AUTO LINKSAF?
„Er reed een auto met zand voor mij,
waarvan de bestuurder plotseling links
af sloeg en ik dus op de rem moest gaan
staan om hem te ontwijken. Hij is dus
de schuldige.' Aldus verklaarde een 36-
jarige bestuurder van een truck met op
legger, die op de provinciale weg te Sas-
senheim plotseling had afgeremd tenge-1
dwars de weg opduwde tegen een
rende autobus aan. Zeven van dè bus
passagiers werden gewond, van wie er
twee in het ziekenhuis moesten worden
opgenomen. De auto bleek echter spoor
loos verdwenen te zijn, zodat verdachte
met zijn verklaring alleen stond. De of
ficier was bereid er rekening mee te
houden dat deze auto niet helemaal ima
ginair was en eiste derhalve slechts f6<
boete subs 10 dagen. De raadsman van
verdachte was ei-van overtuigd, dat zijn
cliënt, de waarheid sprak, mede gezien
het feit, dat één der getuigen de mogelij
ke aanwezigheid van de auto niet uit
sloot. Na re- en dupliek, vonniste de plv.
kantonrechter conform
NOG NET ER LANGS...
Hoewel zijn echtgenote nog riep, dat
een scooter naderde, meende een 66-ja-
rige fabrieksdirecteur, dat 'hij er nog net
met zijn auto voorbij kon. Het gevolg
was, dat de scooter werd geraakt en de
bes turnster met een zware hersenschud
ding moest worden opgenomen. Een en
ander werd verdachte nogal zwaar aan-
geiekend en het vonnis luidde conform
de eis f70 boete subs. 10 dagen, aange
vuld met een scherpe reprimande.
Aangezien bij het zo langzamerhand
berucht geworden kruispunt. Thorbecke-
straat-de Laat de Kanterstraat thans
een voorrangsstopbord is geplaatst, is de
moeilijkheid aldaar grotendeels opgelost
en zullen de aanrijdingen aldaar ten ge
volge van het niet verlenen van voor
rang mogelijk tot het minimum beperkt
blijven. „Als laatste der Mohikanen"
naar men hoopt, stond gisteren een drie
tal motorvoertuigenbestuurders terecht,
die op genoemd kruispunt geen voorrang
had verleend, tengevolge waarvan nogal
wat schade werd aangericht. De stem
ming was mild; de eisen en vonnissen
luidden van f. 15 tot f20 subs. 3 tot 4
dagen.
voor gezet het met een geniale streek,
welker betekenis voor het levende toneel
nooit genoeg kan worden erkend, volle
dig te verstikken: door „Zes personages
op zoek naar een auteur". Maar on
danks afdoende executie, ondanks alles
wat wij tot stand brachten, ieder naar
vermogen, vast besloten om ons te ont
doen van de confectiewaren, ondanks
zoveel scherpzinnigheid en geduld
waar staan wij? Wij staan er bij als de
eeuwige schooljongens, die ten over
staan van onze leermeesters hun exa
men nog eens moeten over doen. Men
moet een blijspel beter schrijven en
spelen dan het leven. Het leven kan
heel aardig zijn, maar het heeft geen
vorm. De kunst wil niets anders dan het
deze vorm geven en het met be
hulp van alle mogelijke middelen méér
waar maken dan werkelijkheid".
In „De dolleman" komt Anouilh's
zienswijze vooral tot uitdrukking door de
strakke vormgeving van de hoofdfigu
ren. De generaal (vertegenwoordiger
van de algemene begrippen omtrent
krijgsmanseer) zijn vrouw Aglaé (waar
in de liefde), Mendrigalès (waarin de
moderne levensbeschouwing) van de
huidige jeugd als het ware gecompri
meerd zijn. Dat hij deze figuren persi
fleert, valt niet te ontkennen, maar hij
doet dit met volmaakt meesterschap en
zonder enige bitterheid.
Dat de generaal zyn illusies schip
breuk ziet lijden op de persoonlijke be
langen van zijn mede-reactionairs zon
der zijn vertrouwen in de toekomst te
verliezen, is in volkomen overeenstem
ming met de milde toon, die doorlo
pend in deze comedie te beluisteren
valt.
De Haagsche Comedie heeft van „De
dolleman" een voorstelling gegeven, die
het talrijk opgekomen publiek voortdu
rend en in hoge mate boeide. De gees
tige dialoog kwam voortreffelijk tot zijn
recht en ontketende herhaaldelijk uit
barstingen van grote vrolijkheid.
Paul Steenbergen bevestigde voor de
zoveelste maal zijn uitzonderlijke klasse
in de rol van de generaal. Dit met tin
telende, beminnelijke spot getekende
karakter zóveel waarachtige menselijk
heid mee te geven, dat hij nimmer be
lachelijk werd, mogen wij hem als de
grootste verdienste aanrekenen. Aglaé,
zijn vrouw, werd door Elisabeth Ander
sen charmant en met feilloos begrip
voor nuances talentvol weergegeven. Bas
ten Batenburg verraste ons met een
overtuigende uitbeelding van Mendiga-
lès, de tijdelijke aanbidder van Sophie,
de dochter van de generaal, door Else
Valk vlot gespeeld. Van Kitty Kluppel
zagen wij een vermakelijke tante Bise,
van Henk van Buuren een levenswijze
en met begrip voor humor gezegende
pastoor. Baron Bélazor was bij Gijsbert
Tersteeg in vaardige handen en Joris
Diels wist een amusante Lebelluc te
creëren, Frans Vorstman was een goede
dokter en Jan v. d. Linden typeerde aar
dig de oud-gediende Ledadu. De overige
rollen waren goed bezet.
De stemmingsvolle decors en kos
tuums waren van Friso Wiegersma.
Het opgetogen publiek dankte staande
de spelers met een enthousiast applaus,
dat nog aanhield nadat de dames door
het Schouwburgbestuur bloemen waren
aangeboden.
B. H.
Ballon als spiegel van
radioboodschap
In New York is een mondelinge bood
schap van twaalf zinnen opgevangen die
door een plastieken ballon op 402 km.
hoogte boven de V. S. weerkaatst was.
Stralend wit wordt uw wasgoed met Sunil.
Bleken en blauwen mag u overslaan. U wast
minder, u spoelt minder, u wringt minder.
Uw wasgoed slijt dus minder! U - en hon
derdduizenden andere huisvrouwen - merken
direct dat het hemelsblauwe Sunil tegelijk
het modernste en het degelijkste wasmiddel
is. De mooiste witte geit verliest het van uw
stralend witte was
en spaart uw linnenkast
Neem meteen
het voordelige
reuzenpak
SUN 56. 2 k 300 b
Steven Starijk:
concertmeester
Concertgebouworkest
Het bestuur van de Nederlandse Or
keststichting deelt mede dat de violist
Steven Staryk met ingang van 1 april
a.s. benoemd is tot eerste concertmees
ter van het Concertgebouworkest.
Steven Staryk werd op 28 april 1932
in Toronto geboren uit Russisch-Oe-
krainsche ouders. Hij begon zijn viool
studie op 7-jarige leeftijd en kwam op
zijn 10e jaar op het conservatorium,
waar hij in zes jaar afstudeerde. Hij
was het jongste lid van het symfonie
orkest van Toronto en trad voor de Ca
nadian Broadcasting Corporation op als
solist, als concertmeester en als kamer
muziekspeler. In New York zette hij
zijn studie voort bij Oscar Shumsky,
Misoha Mischakoff en Alexander Schnei
der. In september 1956 vestigde Steven
Staryk zich in Londen waar h(j werd
benoemd tot eerste concertmeester van
het Royal Philharmonic Orchestra on
der Sir Thomas Beecham. Deze positie
bekleedde hy tot het begin van dit jaar.
Als solist trad hij behalve in Engeland
in verschillende Europese landen op.
Steven Starijk bespeelt de Hochstein
Stradivarius uit 1715. Dit instrument is
o.m. in het bezit geweest van Joseph
Joachim.
Weer spijt-optanten
in ons land
NA GROTE MOEILIJKHEDEN
Gisteren kwam aan de Lloydkade
te Rotterdam het regeringsschip „Water
man" aan met aan boord 465 passagiers.
Onder hen bevonden zich er 451, die
zich in Djakarta of Soerabaja hadden
ingescheept. De overigen kwamen uit
Nieuw-Zeeland en Australië.
Onder de 451 uit Indonesië komende
passagiers waren 294 z.g. spijtoptanten,
van wie 150 kinderen. Het ministerie
van Maatschappelijk Werk, dat deze 451
gerepatrieerden van kleding voorzag, zal
er 379 in z.g. contractpensions onder
brengen. De anderen hebben zelf voor
onderdak gezorgd. Van de 451 is onge
veer 80% nog nooit in ons land geweest.
Hun beroepen variëren van hoofdboek
houder tot hutbediende.
Een 52-jarige radio-monteur, die met
vrouw en acht kinderen in de leeftijden
De ballon, die de omvang had van een
gebouw van tien verdiepingen, is de
voorloper van satellieten van een bal
lontype die zullen dienen als reflecto
ren van radio-signalen. Na de oplating
was de ballon in de avond zichtbaar
van Maine tot Zuid-Carolina.
PROT. COMMISSIE VOOR
GEREPATRIEERDEN
Filmavond over Suriname.
De overzeese rijksdelen staan de laatste
tijd sterk in het middelpunt van de
belangstelling. Zo ook gisteravond, toen
dr. G. D. van Wengen in het museum
voor Volkenkunde een filmvoordracht
hield over Suriname, welke was geor
ganiseerd door de Protestantse Commis
sie voor Gerepatrieerden te Leiden.
Het doel van deze avond was in de
allereerste plaats het contact tussen
gerepatrieerden en de Nederlandse be
volking te bevorderen. „Het is zeer ty
pisch, dat de Surinamers vrij veel van
ons land afweten, hetgeen te verklaren
valt door het onderwijs, dat vooral vroe
ger geheel op Nederland was afgestemd.
Doch als wij eens kijken, wat wij van
Suriname weten, komen wij tot de con
clusie, dat dat maar zeer gering is.
Daarom is het bijzonder nuttig dit zo
onbekende deel van het Koninkrijk der
Nederlanden eens nader te bekijken," al
dus dr. v. Wengen in zijn inleiding. Spre
ker noemde Suriname een dankbaar on
derwerp met vele aspecten. Het is een
land, dat ongeveer viermaal zo groot
is als Nederland, met een totale bevol
king van 250.000 mensen. De samen
stelling van de bevolking is zeer hete
rogeen. Zo wonen er: Creolen, Indianen,
Bosnegers, Chinezen, Hindoestanen en
Javanen. Van enorm groot belang zijn
de rivieren, die als communicatiemiddel
dienst doen. Er is slechts een spoorlijn
van Paramaribo naar Kabel, doch als
men verder het binnenland in wil, moet
men gebruik maken van de korjaal.
Na deze korte uiteenzetting liet de
heer Van Wengen met behulp van kleu
rendia's en film de verschillende bevol
kingsgroepen zien. Na de pauze werden
inlandse voorwerpen getoond en een
bandopname gedraaid van Surinaamse
zang en muziek. Een film, die het bezoek
van gouverneur van Tilburg aan een
klein eilandje in de Suriname-rivier met
zijn woeste stroomversnellingen en de
opening van een ziekenhuis aldaar, in
beeld bracht, besloot deze avond.
van 2 tot 18 jaar, arriveerde en zijn
naam liever niet gepubliceerd wilde zien
omdat hy nog twee broers in Indonesië
heeft, vertelde ons, dat het voeren van
een Nederlandse naam in Indonesit
reeds moeilijkheden geeft. Zijn kinderen
die blond zijn, werden op school steed
geplaagd en dit was een van de redenei
om weg te gaan. De toestand voor dc
in Indonesië verblyvende spijt-optante:
noemde hij „belabberd". „Indonesië w
ze kwijt, maar houdt ze tegen", zo spra!
hij. Hij zeide nog, dat op het ogenbli
500 roepiah's voor een uitreisvisum moe
ten worden bestaald.