1 KATWIJK ZAG B03IMEN VERDWIJNEN, I MAAR GEEN ZEEHAVEN VERSCHIJNEN Stormachtige ontwikkeling Reeds 75 jaar.... J W. BROUWER 1 MAART 1860 - 1960 I.EIDSCH DAGBLAD ECHO EN VISIOEN Rondom de eeuwwisseling kwam de logger als vissersvaartuig in ge bruik. Dit was een vaartuig met De grote overgang van de zeil- logger naar motorlogger geschiedde in de jaren 19251930. De meeste een scherpe kiel, hetgeen voor de Katwijkse vissers een grote veran dering, een omwenteling beteken de. Zij moesten nu van de havens van andere plaatsen gebruik ma ken. In die tijd waren dat de schepen werden toen van een motor voorzien van 80100 pk. Dit was al een reusachtige verbetering. Men was niet meer zo afhanke lijk van wind en stroom zoals het V/V/ anneer wij de visserij, zoals die thans wordt uitge oefend. vergelijken met de visserij, zoals zij honderd jaar geleden werd bedrevendan kunnen wij een opzienbarende vooruitgang constateren. Welk een enorm verschil bijvoorbeeld tussen de van alle comfort en moderne snufjes voorziene treilers en de vroeger in gebruik zijnde bomschuiten, ofwel kortweg bommen. De bom was hèt vaartuig, waarmee de grote visserij of haring visserij werd uitgeoefend. Het was een platboomv aar tuigVan achteren stomp en voorzien van één of twee masten. Ook wel één mast en een hulpmastje achterop. Voorts is er veel veranderd, wat het soort vistuig betreft: Vroeger werden de netten meestal gemaakt van hennep. Zij waren dan ook veel zwaarder dan onze katoenen en sinds enkele jaren ook van nylon vervaardigde netten. Verder beschikte men nog niet over moderne apparatuur om nog maar niet over de enorme verbetering van de huisvesting van de bemanning en de grote vooruitgang op sociaal gebied te spreken. De bom werd in Katwijk ge maakt. Er waren verscheidene scheepstimmermanswerkplaatsen. De scheepstimmerlui oefenden hun ambacht uit in grote schuren. Een van de laatste van dergelijke wer ven in Katwijk werd geëxploiteerd door de firma Taat, die toen haar bedrijf aan de Voorstraat had. De ingang bevond zich tegenover de banketbakkerij van v. d. Velde. Het bouwen van zo'n vaartuig gaf kunt U zien op een schilderij in het Mesdag-museum te Den Haag. De bommen waren uitsluitend van de wind en stroom afhanke lijk. Een uit- of thuisreis van 3 weken was geen zeldzaamheid. Hoe vaak gebeurde het niet, dat een bom in de nabijheid van de Nederlandse kust met een storm uit de zeilen woei en pas 2 of 3 weken later te bestemder plaatse aankwam Een bomschuit wordt met man en macht in zee getrokken. Een karwei waar heel wat paardekrachten" voor nodig warenzoals men op deze sfeervolle foto kan zien. na voet aan wal te hebben gezet hoorde, dat „thuis alles wel" was. We zouden zo door kunnen gaan over deze oude tijd. Over het op trekken van zo'n schuit door mid del van een jijn (takel), een ge vaarlijk karwei, waarbij meer malen een been werd afgekneld, over de verkoop van vis aan het strand, over het kattekwaad dat de jeugd op de schuiten uithaalde. Doch dit zou ons te ver voeren. Omwenteling De logger was een vaartuig dat sneller kon zeilen en hooggetuigd was. Aanvankelijk waren deze schepen van hout gebouwd. Later ging men ertoe over deze loggers van ijzer te vervaardigen. Vooral in de jaren tussen 1910 en 1918 zijn er veel loggers van stapel gelopen. Een enkele vooruitstrevende reder liet in die tijd ook wel een motor- logger bouwen. Deze waren dan voorzien van een motor van 40 of 50 pk. Grote overgang oorzaak dat verschillende loggers moesten worden verlengd. Ook de navigatiemiddelen heb ben in de afgelopen honderd jaar een enorme verbetering onder gaan. Waren omstreeks 1860 alleen de sextant, het handlood en het y Om deze schepen met vissers te kunnen bemannen, die hun vak zowel theoretisch als praktisch verstaan, heeft de opleiding van schipper, stuurman en monteurs met deze ontwikkeling gelijke tred moeten houden. Het visserij-onderwijs was aan het eind van de vorige eeuw be trekkelijk gering. Doch later toen de overheid voor de rang van schipper een diploma eiste, nam de belangrijkheid van dit onder wijs geleidelijk toe. Bij de eeuwwisseling was de heer Boorsma een schoolhoofd te Katwijk een zeer bekende leraar voor het onderwijs op dit gebied. Pionier Hij heeft op dit gebied pioniers werk verricht en Katwijk is veel dank aan hem verschuldigd. Het visserij-onderwijs nam toe. Het resultaat zien wij o.m. in Kat wijk, dat trots mag zijn op de grootste en modernste visserij- school van Nederland en dat ge legen is aan de Rijnmond. Tonnen en netten bij rederij Par lev liet. Deze foto werd omstreeks 1905 genomen. Zeilmaker exit Bij de overgang van zeil- naar motorloggers zien wij het vak van de zeilmaker op de achtergrond geraken, terivijl de motorrepara teur zijn intrede doet. Tijdens de tweede wereldoorlog werden verscheidene schepen ge vorderd door de Duitsers. Een groot gedeelte van deze schepen kwam niet meer terug, terwijl een ander deel na de bevrijding in een desolate toestand uit Duitsland naar ons land werd teruggebracht. Het zag er somber uit voor de vissers. Na de bevrijding was de behoefte aan eiwitrijk voedsel zeer gewenst. De zee was toen rijk aan alle soor ten vis en haring, zodat het voor de hand lag. dat de haveloze sche pen in ijltempo moesten worden migebouwd. „Ja en toen hebben we nog een trekje gedaan", egt een van de vissers uit Katwijck op Zee". Romantiek van vergane glorie. Let U eens op de hoge hoeden kompas de apparaten waarmede werd genavigeerd, omstreeks 1937 deed de radio, d.w.z. de zend- en ontvanginstallatie, op de vloot haar intrede. Nu is de radio op zichzelf geen navigatiemiddel, doch veeleer een communicatiemiddel voor ge sprekken tussen de schepen onder ling en voor verbinding tussen wal en schip. Aan deze radio-installa tie kan een apparaat worden ge bouwd, de zogenaamde richting zoeker de naam zegt het al waarmede men de richting van een schip of walstation kan peilen. Hiermede werd de radio ook navi gatiemiddel. We kunnen ons een schip zonder radio thans niet meer indenken. Was 100 jaar geleden de haring visserij de voornaamste visserij, thans zien wij dat vele schepen zich uitsluitend op het vangen van verse vis hebben toegelegd. Deze groep, voornamelijk bestaande uit schippers-eigenaren, heeft een zeer groot aandeel in de visaanvoer te IJmuiden. In vroeger jaren werd de haring in zwaar gezouten toestand aange voerd. Hierin is de laatste 20 jaar wel enige verandering gekomen. De consumenten geven nu eenmaal de voorkeur aan licht gezouten haring en dit is vooral de laat ste jaren het geval aan groene haring. En de klant is nu eenmaal koning. De koelhuizen hebben ook een Wanneer een schipper een defecte radio heeft, Iaat hij deze zo spoedig mogelijk repareren bij „De Hoop" of in een buitenlandse haven. Echolood Een ander modern navigatie- instrument dat na de oorlog in ge bruik kwam, is het echolood, dat kan worden gebruikt voor de >e- paling van de diepte en de opspo ring van de vis. Voorts niet te ver geten de decca-apparaten voor de plaatsbepaling en de radar. Zelis 1000 pk. Geleidelijk aan worden er sinds 1947 nieuwe schepen gebouwd. Eerst was het motorvermogen 300 pk. en thans zit men zelfs aan de 1000 pk. gunstige invloed gehad op de ver betering van de kwaliteit van „het zeebanket". Ook de diepvries heeft wat dit betreft haar invloed doen gelden. In de loop der jaren is er wel heel wat veranderd. Ook op het gebied van de financiering van -e vloot. Kostte ongeveer honderd jaar geleden de bouw van een -om 4 tot 5 duizend gulden, thans Komt een moderne motorlogger op 6 tot 8 ton. Wel een groot verschil! En nog steeds leeft Katwijk van de Zee. Zoals dit al eeuwenlang het geval was. Want het vissersbloed verloochent zich niet. Nu niet en nooit niet. En daarom hoopt Kat wijk op een eigen zeehaven. Wie weet? Hopelijk komt die haven er toch nog wel. Hoe lang zal het nog duren....?? veel bedrijvigheid ln het dorp. Vooral wanneer een bomschuit aan zijn element werd toever trouwd. De bom werd dan naar het strand gerold, waarna ze tenslotte door paarden in de zee werd getrokken. Vooral in het voorjaar was het een bedrijvigheid van jewelste. In de regel werd in juni niet aan de haringvisserij deelgenomen. Wel waren er enkele bommen, die ook 's winters de treilvisserij uitoefen den. Dit noemde men ook wel de „kant visserij". Schuitegat De schepen, die niet aan de kantvisserij deelnamen lagen dan in het z.g. „Schuitegat". Dit was een soort uitholling in de zeereep ter hoogte van de vuurtoren, waar de bómmen dan afgetuigd lagen en hun winterslaap hielden. Bij een zeer zware storm lagen deze schepen hier evenmin veilig. Omstreeks het einde van de vo rige eeuw heeft eens een storm gewoed, die veel schade heeft aan gericht onder de vloot. Hoe groot deze schade te Scheveningen icas, Met de hand Het binnenhalen van de vleet geschiedde met de hand. Voorop stond een kaapstander, die door een paar man moest worden be diend. Op de latere bommen kreeg men ook de donkey's. Een donkey was een stoomketel, die een spil aandreef. Indertijd een enorme vooruitgang. Bij stormweer was men op een bom hulpeloos. Men wachtte 'naar af tot de golven tot bedaren waren gekomen en de wind was gaan lig gen. In vele gevallen liet men een groot gedeelte van de „reep" vie ren om zodoende met de kop op de zee de storm „af te rijden". Praaien Het enige communicatiemiddel onderling was het „praaien" Zo doende kon een thuisvarend schip per de laatste berichten van col lega's overbrengen. Als men daar bij bedenkt dat reizen van 7 a 8 weken zeker geen grote zeldzaam heden waren, dan kan men zich voorstellen wat voor een gerust stelling het voor een opvarende in die dagen betekende, wanneer hij De bommen liggen broederlijk naast elkaar. Sommige loggers waren door de bezetter voorzien van zwaardere motoren. Hierdoor was de motor- kamer groter geworden en het laadvermogen kleiner. Dit was de De KW. 66, een fraaie bomwordt op het Katwijkse strand in gereedheid gebracht voor de haringvangst. Honderd jaar geleden was dit een ver trouwd beeld voor de Katwijkers. waarborgen 3 generaties vakmanschap een deskundige service SPECIAALZAAK VAN UURWERKEN Horloger diplomé J HAARLEMMERSTRAAT 23 - LEIDEN TELEFOON 22076 J ZAANSE- EN ANTIEKE UURWERKEN Kwaliteitsmerken o.a. OMEGA. ALPINA, PONTIAC CERTINA, JUNGHANS. i Restauratie ook aan antieke uurwerken. havens van Vlaardingen en IJmui den. Pas na de tweede wereldoor log concentreerde de Katwijkse vloot zich alleen op IJmuiden. Begrijpelijkerwijze ging hiermee ook veel van de bedrijvigheid en de gezellige drukte voor Katwijk verloren. geval was met de onvervalste zeil- logger, waardoor meer reizen kon den worden gemaakt en de uit- en thuisreis korter werden. En het geen ook van belang was de produktie werd in belangrijke mate opgevoerd. Nieuwbouw vond, in de jaren 19201940 sporadisch plaats. Het bedrijf had de grootste moeite om te blijven bestaan.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1960 | | pagina 57