Ontmoeting in de sneeuw
WIE WORDT DE NIEUWE FAVORIETE?
Hoe draagt U
B
N
SATERDAG 6 FEBRUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Kijkjes in de Natuur
BRONNLEY
UW COLLIER
e watermannen en vissen
matrassen
ONS MENU
VAN DE WEEK
HOE zjjn de weerberichten? Hoe
zyn de wegen? Gaan we, gaan we
niet?" Met dit trommelvuur van
vragen werd mgn metgezel ontvangen,
terwjjl hü zjjn witbestoven sneeuw-
laarzen op de voordeurmat stond af te
stampen.
„Och," zei hy, ,,'t is winter en (deur
raampje open)kijk zelfhet
sneeuwt al weer. Maar we gaan!"
Dat was mannentaal. Een kwartier
later gleed een auto zachtsnorrend
door de witte wereld.
Er gaat een grote bekoring uit van
dit moeiteloos en snelle gaan door een
zeer vertrouwd landschap, dat echter
in z\jn winterse vermomming de in
druk maakt, geheel vreemd en nieuw
te zijn. Alles, wat lelyk is op onze
wegen, wordt verzacht: reclameborden
hebben niets meer te schreeuwen, want
hun kleuren zyn mild bestoven door
de sneeuw, stijve hekjes en het meest
prozaische kippegaas, 't is allemaal
teer omrand en harmonisch opgeno
men in het indrukwekkende beeld,
waarvan een sneeuwwinter het geheim
bezit.
In de slapende dorpen vlamde het
verdorde eikeblad rood en bruin in de
donkerte van de meidoornhagen. In de
tuintjes stonden wit gemutste kool
struiken, waarop een paar hongerige
houtduiven zich klapwiekend probeer
den staande te houden.
Rondom de boerderüen was alle be-
dryvigheid stilgelegd, ieder geluid ver
stomd, ze lagen bü elkaar gegroept en
daarachter waren de velden, of eigen
lijk daar lag één onafzienbaar veld,
wijd en blank tot aan de blauwgryze
bomenrij van de horizon. Door dat veld
kroop heel ver weg een trein, een
donkere streep in een eindeloos wit.
door
Sjouke van der Zee
HET sneeuwde heel licht, maar de
temperatuur was om het vries
punt, dus hadden de ruitenwis
sers zwaar werk in hun poging, ten
minste twee kijkgaten open te houden,
één voor de chauffeur, de andere voor
mij, omdat ik op deze verlaten middag
nog zoveel mogelijk van de omgeving
wilde opnemen.
Heel veel was dit werkelijk niet. Er
vlerkten wat kraaien om een scheef
gezakt, leeggeplunderd hooibergje, dat
met zijn grauw strooien dak onder een
sneeuwkap was gedoken. In de bomen
om de boerderijen zaten wat kleine
vogels, het leken snel gezien, ring-
mussen, die het boerenerf begrijpelij
kerwijs als winterkwartier hadden ge
kozen.
We passeerden de rivier, die laag
beneden ons grauwzwart en koud langs
zijn stenen kribben vloeide en zochten
onze weg over de dik besneeuwde bin
nenwegen. En toen, langzaam maar
zeker, gleden we naar ons doel, het
uitgestrekte bosgebied, dat sinds een
bezoek in het zomerseizoen niet meer
uit onze gedachten was geweest.
Aan een bosrand met het uitzicht
op een onmetelijk heideveld stopte de
auto. De motor bleef nauwelijks hoor
baar doorzingen en wij keken elkaar
grinnikkend aan en raadden zwijgend
onze eendere gedachten: „Hier staan
we dan, twee dwazen, uren ver van
huis, midden in de winterwildernis,
van iedereen verlaten
DLOTSELING, we schrikken er
beiden van, hoewel we er in stilte
-1 op hadden gerekend, daar gebeurt
het! Uit het strukgewas, wat berken
opslag van de heide, duiken drie her
ten op, steken snel de sneeuwweg over,
onderwijl kijkend naar het vreemde
grijze monster, dat hun wereld is bin
nen gedrongen, maar waarvoor ze geen
angst koesteren. Merkwaardig is dat
altijd weer, die volkomen afwezigheid
van angst bij dieren, viervoeters zowel
als vogels, wanneer zij oog in oog ko
men te staan met onpersoonlijke din
gen. Hoe vaak zijn wij in het voorjaar
niet tot vlak bij stoeiende kemphaan
tjes gereden, zonder dat de vogels ook
maar de minste aandacht aan ons
schonken. Een mens in een auto wordt
door dieren blijkbaar als onbelangrijk
dus, ongevaarlijk beschouwd, een mens
op een paard gezeten eveneens, mits
hij zwijgt.
En wat lezen we over de lieve leeu
wen uit het Krüger reservaat in Zuid-
Af rika, die doodkalm langs de auto's
wandelen? Maar handen binnen
boord
WIJ hebben hier echter geen leeu
wen voor ons, maar edelherten,
drie vrouwelijke dieren, grauw
bruin van vacht, uitgezonderd hun
Advertentie
lichte geelbruine spiegel, hun achter
zijde met als een donkere vlek de vrij
grote staart. Op enige tientallen meters
blijft het drietal staan, prachtig geca
moufleerd door hun sneeuw bestoven
vacht die hen vrijwel doet opgaan in
een omgeving, waarin alle bomen,
rechte sparren, kromgetrokken berken
en parelgrijze beuken, door stuifsneeuw
zijn bepoeierd.
Wijduit staan de wondergrote her
ten-oren, eveneens door de sneeuw wit
omrand. Mijn kijker trekt ze naar me
toe en nu zie ik de grote vraagogen, de
zwartglimmende snoet en het damp-
wolkje om hun opengespalkte neus
gaten. Hm! het onderzoek blijkt mee
te vallen. Eén der dieren wendt zich
langzaam af, beknabbelt een takkebos.
Maar nu komt het grote ogenblik!
Wij willen wbndelen en we kunnen
niet wachten, tot het de dieren be
haagt. te vertrekken. Dus moeten we
hun vertrouwen in dat metalen ding
op wielen beschamen. De motor zwijgt
al, we staan in de serene stilte, temid
den van de indrukwekkende schoon
heid van het besneeuwde bos. Het enig
hoorbare is het zachte tikkelen van de
sneeuw tegen de takken van de bomen
en van het over en door elkaar liggende
sprokkelhout.
Van de herten natuurlijk geen
spoort Het bos heeft ze opgenomen in
de grote ruimte van zijn bomen, zijn
hoge heuvels, overal zwaar begroeid,
grijs en wit zo ver het oog reikt.
Nu zijn we woudlopers, die in eikaars
voetsporen gaan, moeizaam stappend
in de door de wind hoog opgedreven
rulle sneeuw.
TELKENS biyft één van ons ach
ter, om de sensatie te ondergaan
van even helemaal alleen te staan
in een door hoge bomen omsloten
ruimte, een stille wereld in getemperd
licht. Soms is er even een zachte plof
van afglijdende sneeuw en het ruisend
opveren van een van zijn last bevrijde
tak.
In dit onbetreden sneeuwveld kan
men de natuur lezen, want het ligt er
als een open geslagen boek. Herhaal
delijk kruist ons pad het spoor van
herten, die in dit revier blijkbaar in
groot aantal aanwezig zijn, getuige de
vele lange, diepe gleuven in de sneeuw.
Weer wordt een troepje zichtbaar,
nu een viertal, op de top van een
zwaar beboste heuvel. Jammer, er is
geen geweidrager bij, wat zouden we
ook graag zo'n gekroonde manskerel
eens in zijn element hebben willen
zien! Tochdie grootste van de
viermaar het zicht is te slecht
geworden door de aanhoudende
sneeuw. De herten spelen hetzelfde
spelletje, eerst vluchten, dan blijven
staan, omkijken, doodstil en, bij een
beweging van ons. weggalopperen en
in schemerbos verdwijnen met ritmisch
bewegen van op en neer dansende
geelbruine vlekken.
Ziezo, we hebben onze zin gehad, we
zijn tevreden en laten de dieren met
rust, ploeteren over de ongemakkelijke
paden, heimelijk nog hopend op een
nieuwe ontmoeting in dit geheimzin
nige bos: Maar er gebeurt niets meer.
Langzaam verstrijkt de tijd. Er vliegt
nog een koppel ganzen over ons heen,
even maar zichbaar in de dikke lucht.
Scherper bijt de kou. Gelukkig, aan
het eind van onze moeizame tocht
wenkt het veilige kamertje op vier
wielen
Toen we de terugtocht aanvaardden
vonkten in de dorpen de eerste lichten.
Op een erf blafte een hond. Achter
hoge bomen hing scheef en puntig een
dunne maansikkel.
Advertentie
COMPLEXION SOAP 1.5°
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
Parijs, februari 1960.
Hoe draagt U uw collier? Om de hals? Dat is natuurlijk een
mogelijkheid. Doch er zijn ook andere mogelijkheden, te oordelen
naar wat de Italianen, die zojuist in Rome en Florence hun voorjaars-
en zomercollecties op de planken hebben gebracht, met colliers doen.
Een meert oer ig kralenoollier drape
ren ze bijvoorbeeld en heus niet
met gek effect in of onder de taille
op de voorkant van een japonnetje (fi
guur 4), of ze 'bevestigen het op de
een of andere wijze aan een ceintuur
volgen en garneren (figuur 2). Overi
gens hebben ze. de Italianen, wat hals
snoeren betreft, meer noten op hun
zang. Ze brengen ze om te beginnen
in allerlei soorten, van glas, van stro,
van koraal, turkoois, van parelen (die
kralen. Origineel, zij het waarschijn
lijk niet praktisch, en overigens van
dubieuze schoonheid, is het „collier"
waarmee Schuberth uit Rome een paar
van zijn minder wilde japonnen ver
sierde i figuur 1). Het oollieT in kwes
tie is namelijk een kraag van massief,
glad metaal i goud- of zilverkeurig) en
tussen de punten van die stijfstaande
(en voor de reinheid van nek en japon
waarschijnlijk niet bevorderlijke) kraag
zijn, gelijk guirlandes, enkele strengen
koralen of turkooizen opgehangen.
Heel anders artistieker, flatteu
zer en een aantrekkelijke afwisseling
op de overvloed van grote, zware, kleu
rige kralen waarmee deze mode be
hangen is is het ooilier (figuur 3),
dat uit enkele, halflange schakelket-
tdngen van diverse soort bestaat: alle
kettingen zijn van hetzelfde soortgelijk
metaal, doch grove en fyne. ronde en
hoekige sohakelkettingen zijn gecom
bineerd en een daarvan is versierd met
een munt van beslist incourant for
maat drie rijksdaalders groot die
niet aan de uiterste onderkant van
het halssnoer bengelt doch ergens on
der de schouder in (zij het misschien
labiel) evenwicht wordt gehouden.
Een grappige Italiaanse variatie op
het meertoerige halssnoer zijn de lan
ge kralensnoeren die van een wit zij
den hemdbloesje bijna het gehele
front bedekken, van de schouder tot
(figuur 5). Soms ook klemmen ze de
uiteinden van een kralenketting vast
aan de basis van de schouderbanden
van een zomerjurkje (of een gedeool-
Letteerd feestjurkje), zó dat de kralen-
strengen van het collier het decolleté
Advertentie
Let op!
Als uw eerste voornaam Olga is
en als u bovendien geboren bent
onder het teken van de water
man of de vis, doch in ieder
geval in de maand februari...
schrijf dan-nog heden aan
de N.V. LEIDSE
MATRASSENFAB WEKEN
Afd. 7 Postbus 16, Leiden
en u krijgt een charmante ver
jaardagssurprise! Opgeven per
briefkaart: naam, voornamen
geboortedatum, adres.
echt zijn en in Italië betrekkelijk g
koop) en van alle denkbare halfedel
stenen idie vaak synthetisch zijn en
niet lelijk). Strass, dat als materiaal
voor fantasiebijouterieën lang aan de
spits heeft gestaan, lijkt er een beetje
uit te zijn: we zagen het -tijdens de
Italiaanse voorjaarsshows althans in
zeer bescheiden -hoeveelheden.
Ook gedurende de komende 6 maan
den zullen de modecolliers, van welke
grondstof ze ook zijn gemaakt, bij
voorkeur meer-toerig zijn, en soms
heel kort, maar meestal iets langer,
zodat de hals-kuil net vrij blijft van
Het wórdt een gok, maar ik
houd, achter de ruggen der ju
ryleden, een oog in het zeil.
Ze mogen, zich dus niet ver
gissen!
De wereld van n-u wordt over
spoeld door schoonheids-
wedstrijden.
Wie zou er iets op tegen heb
ben
Het zijn de vrouwelijke gratie
en charme, die erdoor ten troon
geheven worden.
Speciaal de man beziet die
graag, opdat z'n leven er fleu
riger en dragelijker door worde.
Er zijn op het ogenblik zoveel
„misses", dat het U duizelt!
We wandelen verbaasd en
verrukt van miss Universe naar
miss World of miss Europe en
miss Holland (-vult u verder ie
der land in, dat u wilt), van
Druiven- naar Tulpen- of Kaas-
koningin.
Steeds komen er nieuwe bij.
Het verlangen naar schoon
heid is onuitputtelijk. De geko
zenen beantwoorden aan de
zucht naar romantiek, die on
danks alle zakelijkheid, nog he
vig bloeit.
Het moet verrukkelijk zijn,
door miljoenen ogen beke
ken te worden, hetzij op
het podium, in de praalwagen,
op de televisie.
Het ene lieve dametje is nét
een tikkeltje schoner dan het
andere. Dat éne, kleine tikkeltje
doet 't hem nu juist. Het geeft
u de kans op de hoogste bekro
ning! Die maakt dan, dat ge
plotseling door honderden ad
vertentiebureaus hartstochtelijk
begeerd wordt. Dat vult uw
beurs even plotseling tot ber
stens toe vol.
De keerzijde: duizenden ande
re schonen benijden u op slag.
zij begrijpen niet, waarom nu
juist u de uitverkorene was.
Ze ontdekken altijd het éne
schoonheidsfoutje, dat 'het oog
der juryleden raadselachtig
genoeg ontging.
En ze trekken smalend de
fraaie schouders op
tangen voor u mee.
En 't is de klemmende vraag
of u daar tegenop gewassen
-bent
Binnenkort komt er weer een
nieuwe favoriete bij.
Miss „Bril" zal door dui
zenden en duizenden kritisch
bekeken worden.
U zult, als u behoefte mocht
voelen als zodanig te fungeren,
de wereld van achter uw gla
zen speelgoed triomfantelijk in
de ogen moeten zien.
Er zijn al ontelbare Jonge
meisjes bezig, de verleidelijkste
en de aantrekkelijkste bril te
passen.
t Komt er nü op aan
Met -het spiegeltje in de hand
zoeken zij naar de mooiste vorm
en kleur.
Tussen al die vormen en al
die kleuren is de keuze niet een
voudig.
U moet de „begenadigde" der
brillemakers zijn!
Zij staan klaar u ten troon te
verheffen!
Wie ervoor zorgt, de .bril der
brillen", de alleen-zaligmakende
bril op de kop te tiikken en deze
bekoorlijk op haar fraaie neus
te -planten, heeft het pleit ge-
ent u óók zo nieuwsgierig,
wie, ondanks en mét haar
bril, de gunsteling© wordt?
Dan is er weer een nieuwe
Koningin, naar wie het roman
tisch hart kan uitgaan.
U weet nu nog niet, hoe
prachtig een bril kan staan.
De brillemakers zullen 't u wel
aan het verstand brengen.
En u, als favoriete, hangt
straks in alle brillezaken fasci
nerend aan de wand.
Hoe heerlijk!
FANTASIO
u moet u zioh, wanneer de
kans op u valt. niets van
dat alles aantrekken.
Ge paradeert inééns op een
zame hoogte.
Dat is iets, wat het leven ge
compliceerder maakt.
Het was zo eenvoudig en gezel
lig, met Jan en alleman om te
gaan, maar van nu af aan staat
ge alléén.
Uw topschoonheid maakt, dat
u van dag tot dag, van uur tot
uur aan de hoogste normen der
esthetica moet voldoen.
Er mag geen kwart ons aan
uw slanke lijn worden toege
voegd, of ge ligt er finaal uit.
Geen rimpeltje mag er ko
men, of ge staat vér achter.
Geen krulletje mag van z'n
plaats, of uw schoon-heid 'krijgt
zulk een knak, dat iedereen zich
met afschuw van u afwendt.
Zo brengt het ere-am-bt van
schoonheidskoningin de hoog
ste en.... de duurste verplich-
Foto Will Eiselin, Rijswijk
onder de maag. En al geldt het hier
dan ook een sieraad, dat u op geen
enkel ander kledingstuk dan dat ene
witte bloesje dragen kunt, tooh heeft
•het het voordeel, dat u er nooit ergens
mee achter kunt blijven haken en dat
het nooit breken zal: het is immers
op de zijde van het bloesje gedrukt!
J. V.
't Is een kwestie
van ktinnen
Want wie wil kén lekker koken.
Als U tenminste Maizena Duryea
gebruikt - het ideale bindmiddel
voor groenten, soepen en sausen.
Wanneer op koude winteravonden
het gezin zich thuis om de warme
kachel heeft verenigd is voor de huis
vrouw het moment aangebroken om in
haar keuken melk tot een heeriyke
warme melkdrank om te toveren,
waarmee ze haar gezinsleden dan voor
het naar bed gaan kan verrassen!
Melk met honing: een probaat
slaapmiddel.
Citroenmelk: heerlijk fris.
Anys- en kaneelmelk: heel geurig
en weer eens iets heel anders!
De recepten vindt U onder het
weekmenu.
MAANDAG:
ovenschotel van bloemkool, kaas en
aardappelen, sinaasappelvla.
DINSDAG:
bloemkoolsoep, hard gekookt ei,
aardappelen, Brussels lof, botersaus.
WOENSDAG:
baklapjes, knolselderij, aardappel
puree, stoof peertjes.
DONDERDAG:
stamppot boerenkool met rookworst,
yoghurtvla (tutti frutti in de week
zetten)
VRIJDAG:
gebakken hersenen, sla, rijst, paprika
roomsaus of gestoofde makreel, rijst,
sla, paprika roomsaus, tutti frutti
(bonen in de week zetten).
ZATERDAG:
bruine bonen, spek, aardappelen,
rijstkoekjes.
ZONDAG:
tomatensoep, varkenshaas, spruitjes,
aardappelen, grapefruit met slag
room (iets van de slagroom kan ook
op de soep worden gedaan).
Recept: Paprika roomsaus. Van 30
gr. boter, waarin men 1 theelepel pa
prikapoeder liet meefruiten, 30 gr.
bloem en liter melk wordt een mooi
glad gebonden saus gemaakt. Hierdoor
wordt tot slot M dl. koffieroom en wat
zout naar smaak geroerd.
Recept: Citroenmelk. Men moet hier
voor het dun afgeschilde schilletje
(vooral zonder de witte onderlaag)
van 1 citroen in een goed gesloten pan
met 3/4 1. melk een kwartiertje
zachtjes laten trekken. Het schilletje
wordt daarna uit de melk genomen en
de citroenmelk met 40 gr. suiker op
smaak afgemaakt. Ze kan desgewenst
met 8 gr. aangemengde maizena iets
worden gebonden.
Recept: Kaneelmelk. 1 pijpje kanc
wordt in 3/4 1. melk ongeveer 16 m
getrokken en met 25 gr. suiker c
smaak afgemaakt.
Recept: Anysmelk kan gemakkel^
met behulp van anijstabletjes óf eei
paar druppels anijsolie worden ge
maakt, maar men kan ook 15 gr. anijs
zaad in een lapje binden en in 3/4 1.
melk af laten trekken. Met 25 g. sui
ker wordt de anijsmelk tot slot op
smaak afgemaakt.
Recept: Honingmelk V* lepel honing
wordt in een glas warme melk op
gelost.
