Alles uil NAMAAKBONT!
Éénmaal weer eens de vrijheid!
KOKEN
ZATERDAG 30 JANUARI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Oud N.S.-man verbouwde
afgedankte watertoren tot woning
Spiegeltje, spiegeltje aan de tvand
ONS MENU
VAN DE WEEK
MET JO KF
Voor een tas lenen zich allerhande
namaakbontsoorten, van persianer tot
ocelot, van kort- of langharig pluche
tot teddybeer en nylonbont. Het model
zal echter afhangen van de gekozen
soort: de dikste en meest langharige
soorten zyn doorgaans meer geschikt
voor een (groot) beugelmodel dan voor
een enveloppe tas.
(Van onze Zeeuwse correspondent)
Vlak naast het spoorwegemplacement te Goes staat de 15 meter hoge oude
watertoren van de Ned. Spoorwegen. Maandenlang heeft rond dere enorme,
grijze betonnen pilaar een man lopen schilderen, timmeren en metselen. Op het
ogenblik zult U hem niet meer zoveel rond zien lopen, want hU zit nu binnen.
Het is de heer H. P. van der Veen, oud-stationschef bü de N.S., die het hogerop
heeft gezocht en gevonden.
Na maandenlang werken is hij ein- baar gemaakt. Beneden zijn keuken,
deUJk gereedgekomen met de verbou- toilet en douche, daarboven bevindt
wing van de toren tot woonhuis, een zich de gezellige ronde woonkamer
zeer bijzonder huis met bijzondere met een uniek uitzicht over de wijde
mogelijkheden. De oude watertoren Zuldbevelandse polders aan de ene
heeft een middellijn van zes meter. kant en het spoorwegemplacement aan
Boven de begane grond zijn er nog de andere kant. Op de tweede etage
twee etages en daarboven is het vroe- liggen twee slaapkamers. Het vroegere
gere waterreservoir. Al deze verdie- waterreservoir, dat de gehele derde
pingen heeft de heer Van Veen bruik- etage in beslag neemt, heeft nog geen
definitieve bestemming. De heer Van
Veen zou het graag als donkere ka
mer gebruiken, maar de mogelijkheid
om er een van het dak af bereikbaar
privé-zwembad van te maken, vindt
de oud-N.S.-man óók aanlokkelijk.
Het dak zelf krijgt ook een bestem
ming en wel als terras. Er komen een
lage omheining, een windscherm, wat
planten en een hoge vlaggemast. De
etages van het torenhuis zijn alle zo
wel langs de binnen- als langs de
buitenkant te bereiken, want buiten
om het gebouw loopt een ijzeren trap.
die door de heer Van Veen zal wor
den opgeknapt en in vrolijke kleuren
geschilderd.
De verbouwde watertoren zal in het
Goese landschap wel een even opzien
barende als decoratieve verschijning
worden, want zij wordt wit geschil
derd met bovenaan een drie meter
brede groene rand.
Helemaal zonder schokken zal de
bewoning voor de heer Van Veen
echter niet verlopen, want er ontwik
kelt zich een klein drama, een „hon-
dedramaatje". De heer Van Veen, die
weduwnaar is, heeft namelijk een
hondje, „TJapple". Het watervlugge
beestje kan en wil alles, maar beslist
géén trappenlopen. Trede voor trede,
met de staart stijf tussen de poten,
loopt hij de vele treden van zijn
nieuwe huis op en af, maar zoals veel
dingen, zal ook dit wel wennen
Misschien behoort U tot diegenen, die, zelfs op de stoffenafdeling
van het warenhuis, waar U toch vrijelijk kunt rondwandelen en
bekijken, nooit of te nimmer rondneuzen in de hoek, waar het namaak
bont op lange rollen in het gelid staat. Of misschien heeft juist dat
namaakbont uw allergrootste belangstelling, omdat het nu eenmaal
goedkoper is dan echt bont en omdat het gemakkelijker zelf te ver
werken is. In het eerste geval raden we U: kijkt er bij een volgende
gelegenheid eens wel naar, ziet eens of U er niet een aardige „soort"
bijvindt. En in het tweede geval geven we U in overweging te
bedenken, dat namaakbont beslist niet als imitatie behoeft te worden
gezien en dat U er in de meeste gevallen zelfs veel beter aan doet
het niet als imitatie te gebruiken, doch gewoon als dat wat het
tenslotte is: een aparte stof, een weefsel. Maak er geen „bontmantel"
van die op een echte seal-, bever- of ocelotjas probeert te lijken, maar
daarin van zijn leven niet zal slagen. Gebruik hef voor iets anders,
iets dat U niet als „mijn bont" zult beschouwen, maar dat U draagt
zoals U uw gewone andere daagse kleding draagt, met andere
woorden, gebruik het niet voor mooi, niet voor pontificaal.
Namaakbont leent zich heus niet al
leen voor een imitatie bontjas. Het
leent zich voor veel meer: een mutsje,
een hoedje, een capuchon, een hoofd
doekje, zelfs dat met galon of bies
wordt afgewerkt, het leent zich voor
een sjaaltje in een manteldecolleté,
voor een tas met beugel of van enve-
ïoppemodel (figuur 1), maar ook voor
een vlotte winterrok (figuur 2), een
hoogstmoderne blouse voor by de
haard of na het skieën, voor op de
pantalon of de rok, voor binnen en
buiten (figuur 3) en voor een vinger-
tip die geheel met wollen tres of gros-
Hoewel er 's winters meestal beter
gegeten wordt dan 's zomers blijven
er toch altijd nog wel eens restjes over,
die prachtig tot smakelijke lunchhap-
jes, voorgerechten of bUv. soepen te
verwerken ztyn, maar die helaas nog
velen ln de vuilnisemmers laten ver
dwijnen.
Juist 's winters wordt een warm
hapje bU de boterham op prijs gesteld
en dat hapje behoeft dan zeker niet
altijd te bestaan uit wat dooreenge-
prakte groente- en aardappelresten!
Ook hier doet, net als by de warme
maaltijd, de wijze van opdienen er al
les toe?! Neem bijv. eens een gezellig
vuurvast schoteltje of een schelp, leg
in het midden het groenterestje, doe er
een ring van schijfjes aardappel om
heen, druppel er wat jus over, bestrooi
het geheel met wat geraspte kaas, geef
het ln de oven een bruin korstje en U
brengt zonder veel hocus-pocus iets op
tafel wat er veel apetyteiyker uitziet
en ook lekkerder smaakt dan zo'n op
gewarmd prakje!
MAANDAG:
kaasomelet, spruitjes, aardappelcro-
quetjee, appelmoes met schuimkop.
DINSDAG:
champignonragoQt, rijst, sla, flensjes
WOENSDAG:
bloemkool, saucijzen, aardappelen,
yoghurtvla.
DONDERDAG:
rolpens met gebakken appelschijven,
bleten, aardappelpurée, warme be-
schuitpudding.
VRIJDAG:
gebakken kaasplak of gebakken
hamplak, andijvie, rauw, gebakken
aardappelen, kokosvla.
ZATERDAG:
spaghettirolletjes (gebakken kool),
fruit.
ZONDAG:
nierbroodjes, lof met gepocheerde
eieren, aardappelen met botersaus,
citroenvla.
Recept: Kokosvla.
Vz liter melk, 150 gr. gemalen
kokos, 25 gr. suiker, 25 gr.
maizena, 100 gr. goela djawa.
De goela djawa in wat water oplos
sen, zeven en vermengen met 100 gr.
kokos. De melk met de rest van de
kokos langzaam aan de kook brengen,
binden met maïzena (aangemengd met
wat koude melk) en met suiker afma
ken. De vla laag om laag met het ko
kosmengsel in een vlaschaal opdienen.
Recept: Spaghetti rolletjes.
Plakken ham met geraspte kaas be
strooien. De gaargekookte spaghetti
erop leggen tot ongeveer de dikte van
een loempia is verkregen, de ham er
omheen rollen, het rolletje door el en
paneermeel halen en in boter in de
koekepan goudbruin bakken.
gram is gebiesd, een afwerking die
wellicht eerder op een tweed jasje
zoudt verwachten dan op een „per
sianer" of „bever" geval (figuur 4).
Voor een bontrok lenen zich even
eens meerdere soorten, gevlekt of ef
fen, krullig, plucheachtig of beerach
tig. De dikste echter flatteren alleen
de slanke figuurtjes, een rok van ted
dybeer voegt nu eenmaal wel enkele
centimeters aan Uw normale omvang
toe. In alle gevallen verdient het ech
ter aanbeveling de tailleband van de
rok niet van de stof te maken, doch
van elastiek en dit elastiek te bedek
ken met een leren ceintuur. Op die
w(jze komt een slank middeltje zelfs
in de dikste bontrok uitstekend tot zijn
recht.
De blouse van figuur 4 is van
„persianer", maar ook andere bont- of
plucheweefsels, die niet te dik en niet
te langharig, noch te stug zijn, kun
nen er voor worden gebruikt. Hoe soe
peler de stof hoe beter.
Het laatste model, het korte jasje
dat met opzet niet op een echt bont
jasje probeert te lijken, is eveneens
van „persianer", doch ook hiervoor zijn
andere „bontsoorten" denkbaar. De
kraag, de overslag, de zoom, de zak-
ingangen en de mouwen zijn in de
kleur van het „bont" gebiesd.
J. V.
Het torenhuis van de heer H. P. van der Veen
ET „weten", dat de Rand
stad Holland over zó- en
zoveel tijd misschien totaal
volgebouwd zal zijn waarover
wij verleden week een duit in
't zakje deden behoeft ons
niet te verhinderen ,nü nog te
profiteren van de schaarse
plekjes natuur, die zich wisten
te handhaven.
Er zijn gelukkig nog duinen,
meren en bossen, maar U moet
ze opzoeken, om er na de in
spanning de ontspanning te
vinden, die de menselijke geest
in evenwicht houdt.
DèAr komt 't tegenwoordig
op aan: de overbelaste mens
heeft af en toe een dosis frisse
buitenlucht beslist nodig om
gehard te zijn tegen de zware
druk van een moderne maat
schappij, die elke vrybulter on
middellijk bij z'n kraag grijpt...
HET is een geluk, dat de
boze. winterse kou op de
vlucht geslagen blijkt en
hogere temperaturen op komst
zijn.
De échte ijspretmakers zitten
wel treurig in een hoekje, maar
nu de sneeuw gesmolten is, de
zon af en toe om de hoek komt
kijken en de dure kachel niet
ieder ogenblik meer behoeft te
worden opgepord, komen zij, die
't best zonder sneeuw en ijs
kunnen stellen weer aan hun
trekken: de wandelaars, de fiet
sers en... de paardr ij liefheb
bers.
Ge kunt ze over het strand
zien galopperen, langs de wegen
zien draven of in de laatste
duinbossen zien „stappen" op
hun trouwe viervoeters.
Je ziet ze ineens tussen de
bomen opduiken als ouderwetse
spoorzoekers in de prairie. Af
en toe breken de hartstochten
der wilde voorvaderen los: ze
geven hun paarden de sporen
en hebben voor even het gevoel
de vrijheid der Indianen uit
Karl May's dagen in te stor
men.
HET paardrijden is een der
weinige sporten, waaraan
nog een vleugje ouder
wetse pioniersdrift verbonden
is.
Niemand weet precies, waar
heen de avontuurlijke verras-
singstocht voert.
Mens en dier zijn gelijkelijk
nieuwsgierig naar de uitkomst,
of dacht U dat het intelligente
paard niet graag wil weten,
waar het tenslotte terecht
komt?
Dat is nu juist een van de
attracties van de paardensport:
eenmaal eens niet te weten waar
het doel ligt, ongeremd het ver
langen naar de vrijheid bot te
kunnen vieren en ergens af te
(Foto Will. Elselln. Rijswijk)
stappen op een plek. waarvan
ge het bestaan nog niet kende.
De tocht voerde, zoals dat met
auto's en met bussen wèl het
geval is, niet langs precies uit
gestippelde, gebaande wegen.
Men rekent bij zo'n tocht niet
het doel. wèl de uitslag.
En die schenkt, weer of geen
weer, elke liefhebber voldoe
ning omdat zijzelf èn zijn paard
genoot en beider gezondheid er
een stoot in de goede richting
door kreeg.
Wie zou, als hy 't zich ver
oorloven kon, er niet graag aan
mee doen?
FANTASIO
Geef mij een kleine pan. kok. dan
snijden we de appels in kleine stukjes.
Na ze gewassen te hebben, zet ik ze
met een beetje water op het vuur en
laat ze zachtjes koken. Dolf, doe jy
dan de 9Uiker erby.
Jan komt met de koekepan om de 7
beschuiten t» bakken Ik laat de boter
warm worden en bak de beschuiten
aan één kant lichtbruin.
Annemleke komt al met haar bordj-
aanlopen. Floep! een beschuit erop en
zo ook op de andere bordjes. Mammie
en Pappie niet vergeten. Dan op elke
beschuit een flinke schep van de wat
afgekoelde appelmoes. Tenslotte nog
een stippeltje jam ln het midden voor
de feestelijkheid.
GEBAKKEN BESCHUITEN
We gaan weer smullen! Een toetje
voor Maan. Hier staat de beach ui tb us,
4 eetlepels suiker, twee volle eetlepels
margarine en 3 goudreinetten of an
dere zachte appeLs. Deze eerst schil
len en van de klokhuizen ontdoen
