camera s
in KAMER en TUIN
Een Zoeklicht
ROND
„Filmacteur worden is
meer dan alleen geluk
EN
VOETLICHT
ZATERDAG 30 JANUARI WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 2
Wonderkind werd volwassen
v OP DE BOEKENMARKT
,,Een succesvol filmacteur heeft
niet meer geluk dan een succesvol
advocaat, dokter of vertegen
woordiger.
„Het is niet louter en alleen
geluk, wanneer een studio belang
stelling voor iemand krijgt. Dat
gaat 20 maar niet. Een contract
krijgt men niet cadeau. En ze
geven je niet zomaar een rol.
waarmee je een ster kunt worden.
Ze zien iets in een acteur anders
zouden deze vakmensen geen tijd
en geld aan hem spenderen. Daar
kan men van overtuigd zijn!"
Deze bewering komt van Anthony
Franoiosa, een van de bekende jonge
acteurs van Hollywood. Hy streeft
hardnekkig naar erkenning van zijn
„vak". Hy heeft genoeg van die vele
acteurs, die altijd kleinerend over het
filmwerk spreken. Alsof het alleen
maar een kwestie van geluk ls!
„Je wordt ziek van al die stoere ke
rels, die maar willen doen geloven, dat
acteren niets bijzonders is. Geloof me.
het is een inspannend en veeleisend
beroep. Het succes komt niet aange
waaid. Integendeel, het ls het resul
taat van verbeteen doorzetten, grenze
loos enthousiasme, een flinke dosis eer
zucht, maar boven alles veel en hard
werk. Wat men ook mag zeggen, met
minder kan men niet terecht!"
Franciosa, hoewel reeds gevestigd
acteur in Hollywood, studeert nog
steeds intensief. Hij houdt van zijn
werk ,is er trots op zioh filmacteur te
kunnen noemen en heeft het vaste
voornemen de hoogste sport van de
ladder te bereiken.
ANTHONY FRANCIOZA
Robert van Gulik. „Meer van
Mien-yuan". Uitgeverij W. van
Hoeve, 's-Gravenhage 1959.
Al blijken de misdaden in China
omstreeks 666 geen haar minder mys
terieus en nauwelijks minder geraffi
neerd te zijn dan die van de tegen
woordige detective-verhalen, het is een
verademing nu eens te doen te heb
ben met een gezelschap, waarin de
eerbare dochters Wllgendons en Maan-
fee heten en de courtisanes van de
Wilgenwijk, Amandelbloesem, Anemoon
en Perzik. Want niet waar, namen
zijn zeer belangrijk en niemand zal
zich op het eerste gezicht interesseren
voor figuren, die Pietje, Jannetje of
Klasientje heten. Wanneer er dan nog
een beeldschone danseres het leven
verliest in een huiveringwekkend ge
heimzinnig meer, tijdens een feest, ter
wijl de oplossing van dit dramatische
geval in een schaakprobleem gevon
den moet worden, dan weten wij, dat
wij met de eerbiedwaardige rechter
Tie zullen stijgen naar de hoogten van
het abstracte denken en dalen in de
krochten van politieke corruptie en
bandietisme.
Tussen deze bedrijven door worden
er nog een verdwenen bruid opge
spoord en een verkwistende Staats
raad ontmaskerd en dan kan rechter
Tie rustig een dag uit vissen gaan.
Voor wie dit nog niet weten moch
ten: Robert van Gulik ls dokter in de
Oosterse talen en secretaris geweest
van de Nederlandse ambassade in To
kio, Choengking, Washington en New
Delhi Daarna gezant in de Libanon
en Syrië. Mer. kan er dus van over
tuigd zijn, dat zijn verhalen inder
daad authentieke bronnen hebben:
n.l. Chinese historiën van misdaad en
gerechtigheid uit de zevende eeuw.
„De Zwerftocht" van Belcampo.
Uitgeverij Kosmos, Amsterdam
1959.
Belcampo, in het dagelijks leven H.
P. Schönfeld Wichers, arts, is de be
roemde schrijver van Nederlands meest
fantastische verhalen. Dat hij ook een
voortreffelijk auteur is van reisver
halen, blijkt uit deze Zwerftocht. Een
boek, dat weliswaar van oudere datum
is dit ls de vijfde druk maar
dat stellig in oorspronkelijkheid voor
zijn andere werk niet onderdoet.
In het jaar 1933 heeft Belcampo
Nederland te voet verlaten als „een
soort herenlandloper", zoals hij het
zelf uitdrukt, en is Frankrijk, Italië
en de Donaulanden doorgetrokken.
Tijdens die tocht heeft hij zijn scha
mele boterham verdiend met portret
tekenen. Zodoende heeft hij niet al
leen genoten van schone en merk
waardige landschappen, maar is te
vens in aanraking gekomen met tal
loze onderling zeer verschillende men
sentypen, die hij niet alleen voor hun
genoegen en zyn eigen nut met de
tekenStift vereeuwigd heeft, maar ook
voor ons plezier met de pen. Bel
campo toont zich een raak en origi
neel waarnemer. Hij bezit humor,
maar weet op zijn tijd ook de ernst
tot zijn recht te laten komen. Door
deze laatste eigenschap is dit boek, be
halve een zeer boeiend en zich van alle
andere onderscheidend reisboek, ook
een interessant beeld van Europa ge
worden, in de tijd, waarin de spoken
van de tweede wereldoorlog voorgoede
waarnemers him koppen begonnen op
te steken.
J. P. Jacobsen. „De Pest in
Bergamo". Wereldbibliotheek.
Amsterdam.
Jens Peter Jacobsen welke min
naar van het lezen heeft geen onver
getelijke herinneringen aan Frau Ma
ne Grubbe en aan Niels Lyhne? Met
deze twee romans heeft de jongge
storven Deense schrijver (18471885)
de grond gelegd voor het moderne
Deense proza. Hij wordt aan de hand
van deze werken ook bulten Denemar
ken beschouwd als een van de inlei
ders van het impressionisme. Rilke o.a.
had grote bewondering voor zyn werk.
Behalve deze romans heeft Jacob
sen in zyn korte leven nog een aantal
korte verhalen geschreven, die nu hier
in een mooie vertaling door J. H. Sme
ding, voor ons liggen. Deze verhalen
munten uit door een combinatie van
hartstochtelijke liefde voor het leven
en diepe melancholie. Zij zyn even
romantisch als realistisch en zij heb
ben het tijdloze van alle waarlijk aan
het menselijk bestaan ontsproten
kunstwerken.
In het eerste verhaal, „Mogens",
voltrekt zich op volkomen verant
woorde wijze het ongeluk in de liefde
en het herstel daarvan in het hart van
een jonge man. Het tweede heeft de
haat-liefde tot thema en ook hier
staat men versteld oveir de ijzeren
consequentie, waarmee deze dichter
lijke prozaïst zijn figuren laat han
delen. Het derde, dat de titel van de
bundel draagt, is een ijzingwekkende
middeleeuws aandoende legende, waar
in het christendom een van de pro
blemen in Jacobsens leven op de
meest rauwe en tevens op de meest
ontroerende wijze tot zijn recht komt
tijdens een pestepidemie. Het vierde,
„Mevrouw Fonss" is hoewel zuiver,
voor de moderne mens wat verouderd,
waarmee ik niet zeggen wil, dat het
niet te genieten zou zijn voor wie de
tijd iets toe wil geven.
Alle verhalen munten uit door het
suggereren van stemmingen, waar het
landschap zijn deel aan heeft. Een
uitstekende inleiding tot het werk van
Jacobsen gaat aan de vertaling vooraf.
CLARA EGGINK.
SLECHTS BASIS
„Talent en bekwaamheid alleen zijn
niet voldoende", zegt hij nuchter en
zakelijk. „Men kan deze zien als de
basis waarop verder gebouwd dient te
worden. Maar spaar me voor die figu
ren, die zichzelf de „gelukkige ik"
pousseren. Dat gaat allemaal om de
publiciteit. Het klinkt zo aardig en
het staat zo goed, wanneer het gedrukt
wordt. Ik voor mij beweer, dat het vol
komen nonsens is. En zijzelf geloven
het evenmin als ik
Franciosa, zelf energiek en ambi
tieus .ergert zich kennelijk onnoeme
lijk aan die verschrikkelijk duurbe
taalde sterren, die iedereen willen la
ten geloven, dat ze maar .per ongeluk'
zo diep gedaald zijn", dooh eigenlijk
veel liever iets anders gedaan hadden.
„Ze geven je graag de indruk, dat ze
aan een ander beroep de voorkeur
hadden gegeven. Maar ze hebben de
moed niet om als het waar is er
de brui aan te geven en inderdaad
iets anders te proberen."
„Ik ben acteur geworden .omdat ik
dat altijd gewild 'heb. Als lk ernaar
verlangde ander werk te gaan doen.
dan zou ik ervoor bedanken en over
stappen. Maar het is nu eenmaal zo,
dat ik mijn werk met veel plezier doe.
En gelukkig, het betaalt uitstekend..."
Wat dat betreft 'behoeft men zich
over Franciosa geen zorgen te maken.
Over dat andere: hij kan zich over
heel wat filmmensen ergeen. Maar ja.
het staat interessant en de publiciteit
WONDERKIND
Margaret O'Brien.
Herinnert U haar nog?
Ze is nu alweer een aanvallige jon
gedame van 21 lentes, maar zo'n ze
ventien jaar geleden was het een van
die verschrikkelijke wonderkinderen.
Een van die kinderen, die uit hun
gewone wereldje gesleurd worden en
dan omgeven met een heleboel luid
ruchtige publiciteit voor de filmcamera
geplaatst worden om niet-kinderlyke
dingen te zeggen of een liedje te kwe
len.
Natuurlijk zyn er uitzonderingen,
maar over het algemeen zijn ze onver
teerbaar.
Enfin, Margaret O'Brien behoorde
tot deze jeugd. Toen ze vier jaar was
stond ze al in het volle licht der stu
diolampen. Ze heeft het lang volge
houden. Eerst een jaar of vier geleden
was het definitief gedaan met de kin-
der- en meisjesrollen.
En een normaal mens vraagt zich
dan af wat er van de „jeugd" van zo'n
kind terecht is gekomen!
Zou zij, opgegroeid in de bedwelmen
de sfeer van de schijnwereld, welke
Hollywood produceert nog kunnen aar
den in een ander bestaan?
Vier jaar heeft ze gehad om volwas
sen te worden. Tenminste, in die moei
lijke jaren heeft ze zich bepaald tot
scherp geselecteerde rollen op toneel of
voor de televisie-camera. Maar die ja
ren zijn nu voorbij. Margaret O'Brien
verschijnt op het doek als een volwas
sen vrouw. Voor het eerst in „Heller
with a gun" naast Sophia Laren en
Anthony Quinn.
Het begin van een tweede filmcar
rière?
De tijd zal het leren.
Ze is zelf enthousiast over haar rol
in het verhaal van een reizend theater
in de tijd van „het Wilde Westen". In
het begin van de film holt zij nog
rond met vlechten, maar in'de laatste
meters ls zij een echte vrouw, die weet
wat zij wil, ook al moest ze Anthony
Quinn verliezen aan Sophia Loren.
MARGARET O'BRIEN hoog te paard
KOUDBLOEDIG
Overigens heeft ze regisseur George
Cukor wel verbaasd doen staan tijdens
de opnamen voor deze film door haar
koudbloedigheid.
Margaret is namelijk dol op koud
weer. Ze geniet ervan.
Toen haar contract werd opgemaakt
dacht niemand eraan haar te vragen
hoe ze zich zou voelen in de tropen of
binnen de poolcirkels. En toch kwam
er in het scenario iets voor wat ach
teloos „sneeuwscène" werd genoemd.
Hoog in de bergen van Californië,
waar de sneeuw zwaar op de bomen
lag en de wild huilde, nam Cukor deze
scene door met zijn medewerkers, die
op paarden zaten.
Ze vormden de theatergroep, welke
volgens het verhaal net een aanval
van Indianen had doorstaan en nu
over de bergen vluchtten.
De elementen hielpen Cukor aan een
Aloë arborescens wordt ook
wel de boom-aloë genoemd en
dit kan u misschien afschrikken.
De plant, kan inderdaad vrij
hoog en breed opgroeien, doch
U heeft het zelf in de hand er
steeds nieuwe exemplaren van
te kweken. Deze aloë laat zich
namelijk heel gemakkelijk
voortkweiken door middel van
stekken. Het is nu niet de beste
tijd om dat te doen, doch over
enige maanden kan men dat wel
doen. Jonge scheuten ter leng
te van ongeveer tien centimeter
zullen in een potje met zande
rige grond vry gemakkelijk
wortels schieten. De eerste
maanden zal men het stekje uit
de felle zon moeten houdten,
doch zodra ze eenmaal wortels
hebben, kunnen ze tamelijk veel
zon hebben. Dat geldt niet al
leen voor de Jonge stekken, doch
ook voor oudere planten. Ze
kunnen be t. tegen de zon. doch
In het hartje van de zomer kan
men ze toch maar beter eon
weinig besohermon; er zullen
anders lelijke vlekken op de bla
deren ontstaan.
Aloë arborescens kan ook heel
mooi bloeien. Dat is ook één van
de redenen, dat men haar zo
graag kweekt. Ze groeit boven
dien ook zeer gemakkelijk. Jong
opgekweekte planten zal men
wel een paar maal moeten ver
potten: tenslotte komen ze dan
in een ruime pot te staan, doch
doorgaan met het geven van een
grotere pot is dan niet meer
mogelijk. Men zal de plant dus
dan op kracht moeten zien te
houden door haar in de groei-
tijd wekelijks een weinig te be
mesten. Voor dit doel kan men
wel gebruik maken van de be
kende kamerplantenikunstmest.
Los per liter water slechts één
theelepeltje kunstmest on Met
die hoeveelheid kan men onge
veer twintig planten bemesten.
Als verpot moet worden, kan
men dat het best in het vroege
voorjaar doen. Gebruik er dan
geen gewone tuingrond voor.
doch vraag de bloemist naar
goede cactusgrond; daar groeien
ze uitstekend ln. Vergeet niet
dat onder ln de pot ook wat
scherven moeten komen. Het
afvoergaatje mag in geen geval
verstopt raken. De alë krijgt
over lief algemeen in de winter
te veel en 's zomers te weinig
water. In deze tijd van het jaar
behoeft men praktisch niet te
zeer realistisch decor bij deze „sneeuw
scène". Wolken snuifsneeuw woeien
over het rotsige bergpad, de koude
wind blies de mensen hard in het ge
zicht. De zon bleef verscholen achter
grauwe wolken.
Sophia Loren huiverde. Ze zag
blauw van de kou. Anthony Quinn
keek al even ongelukkig. Eileen
Heckart was een toonbeeld van koude
ellende. Zelfs Steve Forrest, geboren en
getogen in de kou van Texas, moest
druk in beweging blijven om zich
warm te houden.
En Margaret?
Ze deed ijverig haar best om er koud
uit te zien. Ze spande zich tot het
uiterste in. Ze bibberde en rilde, maar
haar ogen glansden en op haar wan
gen lag een hevig gezonde blos.
Cukor, met slechts het puntje van
zijn neus boven zyn kraag uit en des
ondanks klappertandend, keek verbijs
terd.
„Maar ik ben dol op de kou", sta
melde Margaret verontschuldigend:
„Misschien als lk wat luchtiger ge
kleed was
Maar ze had al niet meer aan dan
een gescheurd katoenen jurkje, dat
wapperde in de wind.
„Make up", schreeuwde Cukor.
„Maak haar gezicht grauw en doe
wat aan haar haar. Ze moet er koud
uitzien, hoe ze zich ook voelt
En dus werd de blozende Margaret
door vaardige handen omgetoverd in
iets diepvries. Als Sophia, Anthony en
de anderen. Toen was het snel gebeurd.
Het leek echt winters!
ELVIS TERUG
De enthousiaste bewonderaars van
de ongekroonde Amerikaanse koning
van de rock 'n roll kunnen wat rui
mer ademhalen, binnenkort kan Elvis
Presley weer bezit van zijn rijk
nemen.
Aloë arborescens in bloei
gieten. Als éénmaal per maand
een weinig wa'.er wordt gegeven,
kan men dat als ruim voldoende
beschouwen. In de zomer kan
de plant by warm weer dage
lijks wel een beetje water heb
ben en staan de planten eerder
te verdrogen dan u denkt.
G. KROMDIJK
SERGEANT ELVIS PRESLEY
Zijn diensttijd zit er bijna op. Nog
is hij in West-Duitsland, maar dat
duurt nu niet lang meer. Tot groot
plezier van de filmmensen, die alleen
nog maar op Elvis wachten om met
de opnamen van een nieuwe film te
kunnen beginnen, keert hij spoedig
naar Amerika terug. Alles staat daar
reeds gereed en een enorme gage ligt
op deze „zanger" te wachten.
In militaire dienst heeft hij het ook
niet slecht gedaan, want hij heeft er
juist dezer dagen een streepje bij ge
kregen. Het is nu sergeant Presley.
Beter is hij er overigens niet van ge
worden, want in het Amerikaanse
leger is dat een onbezoldigde rang.
Jammer voor Elvis, al geloven wij
niet, dat hij er slapeloze nachten van
gehad zal hebben. Bovendien, hij is
wat trots op zijn strepentrio
Ook in de winter dagelijks
groente
Het voorlichtingsbureau voor de
voeding meldt:
Zijn wintergroenten minder gezond
dan zomergroenten? Vele huisvrou
wen beschouwen sla, tomaten, spinazie
en andere zomergroenten als de ge
zondste vitaminenrykste van ons ge
hele groente-assortiment; voor de
wintergroenten hebben zy aanzienlijk
minder waardering. Toch zyn ook de
wintergroenten wel degelijk ryk aan
vitamines en voedingszouten. Van
kropsla bv. niets dan goeds, maar wist
u, dat er niet meer vitamine C in zit
dan een derde van de hoeveelheid die
we in veldsla aantreffen of ln een
rodekoolslaatje? Vooral de donkerge
kleurde delen van bladgroenten en
groenekool bevatten veel vitamines en
mineralen. Daarom maken we deze
groenten niet al te royaal schoon.
Ook gekookt slaan de wintergoenten
vergeleken by de zomergroenten geen
slecht figuur, noch in voedingswaarde,
noch in smaak. Wel is het zaak om
aan de bereiding van kool, uien, prei,
koolraap e.d. niet minder zorg te be
steden dan u zou geven aan het koken
van de fijnere groenten. Het gebruik
van tuinkruiden (zoals peterselie en
selderyen van speceryen (kruidnagel,
foelie, nootmuskaat of laurierblad) kan
u hierbij helpen.
Kruiden en specerijen.
Fijngesneden peterselie- en seldery-
groen niet laten meekoken, maar op
het laatst door de groente of groente
saus mengen. Smaakt uitstekend met
winterpeen, koolraap, knolseldery maar
ook met spruitjes, savooiekool en wit
lof.
Nootmuskaat of foelie: over kool
raap, spruitjes, savooiekool, schorse
neren en witlof:
Kruidnagel, peper en/of laurierblad:
by koolraap, rode kool en bieten.
Recepten voor 4 personen.
Uienschotel met kaas.
1^ kg aardappelen, 1 kg uien,
zout, 4 eieren, 100 gram pittige ge
raspte kaas, boter of margarine, peper
of nootmuskaat, paneermeel of peter
selie.
De aardappelen en de uien schoon
maken en schillen. De uien in snippers
snyden en in een deel van de boter of
margarine gaar- maar niet bruinbak-
ken in een gesloten pan. Zout naar
smaak toevoegen. De aardappelen
gaarkoken in weinig water met zout,
afgieten en in blokjes snyden. Een
vuurvaste schoten invetten en de aard
appelen en uien laag om laag er in
schikken. De eieren loskloppen met
een paar lepels water of melk en de
geraspte kaas en desgewenst peper of
nootmuskaat er door roeren. De eimas-
sa over de aardappelen schenken en
het geheel boven op het fornuis of in
de oven ongeveer 15 minuten zachtjes
verwarmen tot het ei gestold is. De pe
terselie zeer fyn snyden en op het
laatst er over strooien. By gebruik van
de oven het gerecht tevoren bestrooien
met paneermeel en er hier en daar
klontjes boter of margarine op leggen.
Slaatje van savooiekool en wortel
(en taugé)
250 g savoolekool, een winterwortel
van ongeveer 125 gram, olie, azyn, sui
ker, zout (aroma), desgewenst 100
gram taugé.
Van olie, azyn, suiker, zout (en
aroma) een sausje maken. De kool en
de wortel schoonmaken en wassen. De
kool zeer fyn schaven of raspen, de
wortel grof raspen of fyn snyden. De
taugé in ruim water wassen. De bo
vendrijvende zaadhulsjes verwyderen,
evenals de bruine worteltjes). Kool,
wortel (en taugé) met de slasaus
dooreenmengen. Het slaatje zo nodig
verder op smaak afmaken en desge
wenst garneren met een weinig mayo
naise of slasaus.
