Effectenbeurzen hadden recordjaar
naar omzet en koersontwikkeling
Nieuwe nonnen voor waardering
aandelen van grote invloed
Geen sombere verwachtingen voor 1960
Van der WERFF 5 HUBRECHT
Uw liefste wens voor 't nieuwe jaar kan nu worden vervuld
de VOLAUTOMATISCHE <r^L
Ff I Hf VAN DEZE WEEK:
Orfeu Negro van Marcel Camus
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 2 januari 1960
(Van onze financiële medewerker)
De effectenbeurzen hebben over het jaar 1959 geen klagen.
Zowel in de V.S., als in Europa heeft de fondsenhandel in dat jaar een zeer
belangrijke uitbreiding ondergaan en overal heeft de aandelenmarkt de grootste
belangstelling tot zich getrokken. De voorkeur van de belegger voor de aandelen
dateert weliswaar niet van 1959, maar is in de loop van dit jaar min of meer
spectaculair geworden. Ze draagt tot op zekere hoogte een speculatief karakter,
gelijk dit in een tijd van opgang doorgaans het geval is, maar ze heeft ook een
diepere achtergrond.
De grotere welvaart van de laatste jaren is aan een bredere kring van de
bevolking ten goede gekomen en het z.g. „volkskapitalisme" vindt in verschillende
kringen warme verdedigers. Beperkte de kleine belegger zich voor de oorlog in
hoofdzaak tot belegging bij spaarbanken en in obligaties, de wenselijkheid om
ook die groep van de bevolking bij de financiering van het bedrijfsleven te
betrekken, wordt telkens weer op de voorgrond geplaatst.
aantal voor sloop wordt verkocht. An
derzijds moet een uitbreiding van de
wereldhandel, waarop het streven aller
wegen is gericht, met^ grotere vraag naar
scheepsruimte gepaard gaan en de
naaste vooruitzichten van de scheep
vaart worden dan ook hoopvoller be
oordeeld. Sind eind november is het in
dexcijfer voor scheepvaartwaarden op de
Amsterdamse beurs van ca. 156 tot 184
gestegen.
Dit geschiedt niet alleen met het oog
op de geldontwaarding, waardoor in het
verleden niet in de laatste plaats de
kleine beleggers zijn getroffen, maar ook
om de belangstelling voor-en het mee
leven in de gang van het bedrijfsleven
bij de bevolking aan te wakkeren. Door
een meer algemene bezitsvorming en een
natuurlijke bezitsspreiding worden de
tegenstellingen tussen kapitaal en ar
beid verzwakt en wordt aan de klassen
strijd zijn scherpste angel ontnomen.
Ook bij de werknemers is het begrip
voor de noden en behoeften van het be
drijfsleven gewekt en verlevendigd. So
ciale en economische oogmerken gaan
hier dus samen en het streven naar de
verwezenlijking daarvan kan leiden tot
een meer harmonische samenwerking
van kapitaal en arbeid waarop tenslotte
de maatschappelijke welvaart moet rus
ten.
Ook in ons land zijn er in dit opzicht
gedurende het afgelopen jaar nieuwe en
belangrijke vorderingen gemaakt, het
geen sterk tot uitdrukking komt in de
oprichting en de groei van vele beleg
gingsmaatschappijen en beleggingsclubs,
ook al staat bij deze laatste het specu
latief element vermoedelijk op de voor
grond.
Een andere oorzaak voor de sterk toe
genomen vraag naar aandelen op de ef
fectenbeurzen is als bekend de
reeds genoemde geldontwaarding in het
verleden, welke naar veler mening ook
in de toekomst zal voortgaan en waar
tegen men zich door de aankoop van
aandelen wil dekken. In nauwe samen
hang hiermee heeft het directe kapi
taalsrendement een groot deel van zyn
betekenis verloren, mede doordat bij een
stijgend inkomen een groter deel van dat
rendement via de inkomstenbelasting
naar de Rijksschatkist verhuist. Als de
geldhoeveelheid stijgt zonder dat daar
tegenover de zakelijke bezittingen in de
vorm van fabrieken, installaties en goe
deren in evenredigheid toenemen, moet
de geldswaarde van deze activa uiteraard
groter worden en dus ook de intrinsieke
waarde van de aandelen, die dat actief
vertegenwoordigen
Hier komt by dat met name in ons
land het uitermate conservatief beleid
van vele concerns en ondernemingen de
werkelijke geldswaarde van de activa
achter de gepubliceerde balanscijfers
schuil heeft doen gaan en zij eerst ge
durende de laatste jaren in verband met
herkapitalisatie en fusies hier en daar
voor de dag treedt.
Een en ander heeft tot nieuwe waar
deringsnormen geleid, hetgeen in het
afgelopen jaar over de gehele linie van
de aandelenmarkt, maar in het bijzon
der voor de z.g. internationale waarden
en de aandelen van grote nationale con
cerns tot een formidabele koersstijging
heeft geleid. De gemiddelde koers van
alle aan de Amsterdamse beurs verhan
delde gewone aandelen is in de loop van
1958 en 1958 van rond 290 tot 470% ge
stegen, hetgeen voor al die aandelen een
waardestijging van meer dan f10 mil
jard betekent. Hierbij moge dan worden
opgemerkt dat in de tweede helft van
1957 een waardevermindering van f 6%
miljard plaats vond, zodat het ook hier
niet alles goud is wat er blinkt.
Ook dient niet te worden vergeten
dat in de loop van 1959 opnieuw een
zeer aanzienlijk bedrag Nederlandse
aandelen in handen van buitenlandse
beleggers is overgegaan. Volgens de
laatste schattingen bevindt zich van
het kapitaal van de Koninklijke reeds
circa 70% in het buitenland, van de
gewone aandelen Unilever 35%, van de
gewone aandelen Philips 47% en van
de gewone aandelen Aku 15%, percen
tages, welke al weer ietwat verouderd
zijn.
De aankopen hebben zich in 1959
vooral op de internationale waarden en
de aandelen van Nederlandse industriële
ondernemingen gericht. Van deze laatste
is de gemiddelde notering van 201 tot
bijna 300 opgelopen en nog duidelijker
spreekt dit als men van enige grote con
cerns de koers van de aandelen op het
eind van het jaar met die van een jaar
tevoren vergelijkt:
Uit. 1958
890
29 dec. 1959
Koninklijke 890 825
Philips 475 825
Unilever 414 805
Aku 247 464
Hoogovens 332 870
Erdal 335 480
Indola 184 395
Scholtens Meel 305 550
Van Vlissingen 183 560
Zwanenberg-Organon 355 550
Ford 204 400
Sikkens Lak 477 700
Terwijl de Cultuurwaarden om belang
rijke redenen verder in koers zijn terug
gegaan hebben de Bankaandelen, goed
deels onder invloed van de sterk toege
nomen effectenhandel, een belangrijk
koersavans kunnen behalen. Scheep
vaartwaarden daarentegen tonen, al
thans tot uit. november, geen vooruit
gang van grote betekenis onder invloed
van de overvloed aan scheepsruimte en
de lage vrachten, waardoor het afgelo
pen jaar zich heeft gekenmerkt. Eerst
na november is ook voor scheepvaart
aandelen het klimaat verbeterd, niet al
leen omdat op de grote intrinsieke
waarde van deze aandelen meer de aan
dacht is gevallen, maar tevens als ge
volg van verbeterde situatie op de
vrachtenmarkt, waar de priizen in de
z.g. wilde vaart de laatste weken niet
onbelangrijk zijn gestegen. Niet in de
laatste plaats in de scheepvaart keert
de wal het schip. De lage vrachten
maken de exploitatie van vele oude
schepen onrendabel, zodat een groot
Hoewel de dividenden over het jaar
1958, welke in het afgelopen jaar zyn
gedeclareerd, voor de meeste sectoren
van het Nederlandse bedrijfsleven al
gemeen gesproken zijn meegevallen,
heeft de scherpe koersstijging hetaan-
delenrendement ook in 1959 verder
doen dalen. Gemiddeld bedroeg dit op
was het 5.9%, uit. september j.l. V/2%
en op uit. december 1959 zal het vry
zeker nog iets lager zijn.
Dit hangt ook samen met de ver
ruiming van de geld- en kapitaal
markt, welke in de loop van het jaar
1959 is ingetreden en waartoe ook de
uitverkoop van Nederlandse aandelen
naar Amerika, Frankrijk, Zwitserland,
Duitsland, heeft bijgedragen. Het Ne
derlands disconto, dat in 1957 tot 5%
werd verhoogd (bestedingsbeperking)
kon reeds in 1958 worden terugge
bracht tot 3% en hierop is in januari
van het vorig jaar een verdere verla
ging tot 2 3/4% gevolgd, waarna het
in november j.l. weer tot 3!4% is ver
hoogd, teneinde zo mogelijk de gevol
gen van overspannen conjunctuurver
wachtingen te voorkomen.
De grotere kapitaalruimte blijkt ook
uit de daling van het obligatierende
ment. Nieuwe leningen kunnen 4%%
worden geplaatst en het gemiddeld ren
dement van perpetuele obligaties ging
van 4.2% in januari tot goed 4% in
april terug. Daarna is een stijging tot
4.26% in juli gevolgd, waarop sedert
weer een daling is ingetreden.
De verdere ontwikkeling van de rente
stand in ons land hangt van zoveel fac
toren af dat voorspellingen daaromtrent
weinig betekenis hebben. De ontwikke
ling van de conjunctuur in binnen- en
buitenland en de hiermee samenhan
gende investeringen, de vraag in hoe
verre een inflatieproces kan worden te
gengegaan en de buitenlandse aan- en
verkopen van Nederlandse fondsen zijn
daarop van invloed.
Vooral deze laatste factor is een uiter
mate onzeker element, zoals blijkt uit
een dezer dagen in een vooraanstaand
Amerikaans financieel blad voorkomen
de beschouwing, waarin tegen de aan
koop van Europese waarden ernstig
wordt gewaarschuwd. Men wijst op de
trage functionering van de Europese
beurzen, de beperkte markten en de on
voldoende verslag- en berichtgeving,
waardoor de aankoop van Europese waar-
het eind van 1957 byna 8%, eind 1958 den veel minder aantrekkelijk is dan die
Opgericht 1899
Beursbericht no 248 is verschenen
LEIDSCHE WOLSPINNERIJ
van aandelen in de V.S., welke een veel
bredere markt hebben.
Men kan aan deze bezwaren de be
trekkelijke juistheid niet ontzeggen.
De smalle markten en het schaarse
materiaal op de Amsterdamse beurs
zyn niet zelden de oorzaak van on-
redelijae en onverantwoorde koersfluc
tuaties en gelyk wij meer dan eens
hebben opgemerkt, is een uitbreiding
van de kapitalen bij vele Nederland
se ondernemingen ook in dit opzicht
ten zeerste gewenst. In 1959 hebben
de nieuwe aandelenmissies niet meer
dan rond f 100 miljoen bedragen, die
van de obligaties daarentegen rond
f 1700 miljoen, welk bedrag groten
deels op nieuwe staatsleningen en
obligaties van de Bank voor Neder
landse Gemeenten betrekking heeft.
Met dat al heeft ook de Amsterdamse
beurs in 1959 een recordjaar beleefd.
Eind november waren de omzetten op
de aandelenmarkt reeds tot bijna f 900
miljoen gestegen tegen een omzet van
f 545 miljoen in 1958 en f 417 miljoen in
1957.
Men kan zich nauwelijks indenken dat
het nieuwe jaar voor de effectenbeurzen
eenzelfde resultaat zal opleveren, zomin
wat de omzetten als de koersontwikke
ling betreft. Wat men alleen kan zeggen
is dat naarmate de koersen stijgen, de
risico's, aan de belegging in aandelen
verbond, groter worden, waarmee inzon
derheid de kleine belegger rekening zal
moeten houden.
Onder beding dat het bestaande
machtsevenwicht in de wereld van
vandaag kan worden gehandhaafd,
mag worden geconstateerd dat het fi
nancieel en economisch aspect van de
meeste landen in ons werelddeel by de
jaarwisseling van 1959/60 gelukkig zo
danig is, dat de verwachtingen voor
1960 zeker niet somber behoeven te
zijn.
De intocht van Paul Huf en
Mimi Boesnach als Thomasvaer en
Pieternel in de Amsterdamse Stads-
schouwburg voor het uitspreken van
de traditionele nieuwjaarswens
komt thans in steeds grotere aantallen
ter beschikking van het Nederlandse publiek
f. 4230.- in standaarduitvoering
zeer gunstige fmancieringsvoorwaarden
140 dealers in het gehele land
VAN DOORNE'S AUTOMOBIELFABRIEK N.V. - EINDHOVEN
J3. i&U 1 v Jss. küy iiiipiiiiiiiiiiiiPiiiin<iiiiuümlim h iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiii|i
Vervuld van een fascinerende schoonheid
en een ontroerende zeggingskracht
Studio In een verrassend moderne visie en vervuld van een
aangrijpende en diepe symboliek, herleeft in de film „Orfeu Negro"
van Marcel Camus de Griekse mythe over de bewogen liefdes
geschiedenis tussen Orpheus en Euridice met als exotische achtergrond
en in een schier onvoorstelbare pracht van magnifique kleuren, de
enige dagen durende Carnavalsviering in Rio de Janeiro met zijn
hyper-schilderachtige omgeving, In hoeverre deze viering authentiek is
weergegeven, valt moeilijk te beoordelen.
Talloze malen is deze legende van 'n
intense en échte liefde door musici,
schilders, dichters en schrijvers afge
beeld of bezongen.
Thans werd zij naar het heden
verplaatst met „zwarte mensen" als
vertolkers: Orpheus als tramconduc
teur en Euridice als het meisje, dat hem
direct schokt. Zij wordt door een als 'n
gestyleerde doodsfiguur vermomde be
lager achtervolgd. Doch Orpheus treedt
op als haar beschermer, daarmee de he
vige toorn en de wraak van de jaloerse
Mira trotserend. Euridice sterft, wan
neer zij na een meedogenloze achtervol
ging door de geheimzinnige gemaskerde,
geëlectrocuteerd wordt. De stroom was
door Orpheus ingeschakeld om te ont
dekken, waar de verschrikkelijke tegen
stander zich bevond. Een zo mogelijk
nog ontzettender einde voltrekt zich
tenslotte voor Orpheus zelf. Hij stort
met de dode Euridice, die hij in de „on
derwereld" terugvond en nu in zijn ar
men draagt, van de berg, wanneer Mira
haar wraakgevoelens in de daad doet
overgaan.
Het dramatische gegeven, vervat in
„Orfeu de Canceicao" van Vinioius de
Orpheus (Breno Mello) en
Euridice (Marpessa Dawn)
in een der scènes.
Moraes, diende Camus tot inspiratie.
Hij maakte er een dichterlijke film
verbeelding van. treffend door een ont
roerende zeggingskracht.
Het tumult der dwingend-obsederende
dreunende Somba-ritmen, waarvan het
geheel doordrongen is. moge in zijn
constante herhaling wel eens vermoei
end werken, het typeert niettemin de
bedwelmend-meeslepende fascinatie van
het Braziliaanse Carnavalsfeest, dat
door allen, van héél jong tot héél oud,
na maandenlange voorbereiding, met
alle denkbare vurigheid als in trance
ondergaan wordt.
De schier barbaarse schoonheid en
het realistische spel stempelen deze film
tot een cineastisch evenement.
De typen zijn karakteristiek en supe
rieur gekozen.
De lenige Breno Mello als Orpheus,
wiens zang zelfs „de zon doet opgaan",
Marpessa Dawn als de teder-gevoelige
zuivere Euridice en Lourdes Oldvei-
„Some like it hot"
Voor de derde week
Trianon Marilyn Monroe als het
dynamische zangeresje Sugar met
Tony Curtis en Jack Lemmon als twee
werkloze musici die zich in vrouwen
kleren aansluiten bij een damesorkestje,
blijven nog een weekje in het theater
aan de Breestraat hun dolle en dwaze
avonturen beleven. Regisseur Billy Wil
der doet met dit trio als zeer grof ge
schut een aanval op de lachspieren.
Kluchtig en luchtig
Voor lachliefhebbers
Luxor Het genre humor, dat Stan
Laurel en Oliver Hardy op het witte
doek brengen, heeft geen geheimen
meer. Gooien en smijten, rennen en dra
ven, vallen en opstaan. De taarten vlie
gen in het rond, de dwaze achtervolgin
gen zijn niet van de lucht af ,af en toe
zakt er een broek af, enfin men kan het
lijstje van dergelijke goedkope effecten
zelf wel aanvullen. Maar desondanks
nog steeds doen zij het. Tegen het einde
van het jaar verschijnt dit duo weer in
heel veel Nederlandse theaters en de
lachsalvo's zijn niet van de lucht. De
liefhebbers van deze dike en dunne
komieken kunnen aan de Stationsweg
goed terecht, zij komen volledig aan hun
trekken. Het dolle duo beleeft zyn avon
turen ditmaal onder het veelzeggende
motto „Kluchtig en luchtig". Geen pro
blemen dus in deze nieuwjaarsweek. Wie
er zin in heeft kan eens gezellig lachen
met Laurel en Hardy, braaf bijgestaan
door Will Rogers, Carole Lombard, Ben
Turpin, Jean Harlow, Harry Langdom,
Charlie Chase en nog heel wat anderen.
Zjj doen allemaal even gek.
„Hopla, Conny"
Weer Conny Froboess
Lido De Duitse filmmakers kennen
de absolute grenzen van de populariteit
van een Conny Froboess: de beperktheid
van haar jeugd. Derhalve zoveel
mogelijk films in zo kort mogelijke tijd.
De ene rolprent na de andere rolt dus
uit de studio's, waarbij het verhaaltje
als het maar gezellig is een onderge
schikte rol speelt.
Hoofdzaak is en blijft, dat Conny tot
genoegen van de jeugd vrolijk en zon
der zorgen over het witte doek kan
springen en dansen en haar optimis
tische liedjes te pas-en veelal te onpas
ra als de furieuse en canailleuse Mira,
trekken de volle aandacht. Trouwens
aller spel, ook van enkele kinderen, be
wijst weer eens overduidelijk de vloei
ende bron van kunstzinnige begaafd
heid, aan het „zwarte ras" inhaerent.
„Orfeu Negro" moet men zeker ge
zien hebben, om te beseffen wat
„filmkunst" kan inhouden-
Een indringende psychische obser
vatie, een weelderige fantasie en een
scherp oog voor de kleurinogelykhe-
den. zowel van de massa als van het
landschap, liggen er aan ten grond
slag.
„Orfeu Negro" is in waarheid een
artistiek hoogtepunt in de cinemato
grafie: gigantisch, doch tevens fyn
als gesponnen goud. Met als essentie
de onvergankelijke, verheffende lief
destrouw van Orpheus voor ,.zjjn"
Euridice.
kan laten horen. Wezenlijk verschil
len deze films in niets van elkaar.
„Hopla, Conny" is er een uit die reeks.
Door regisseur Paul vlot, vaardig en met
vaart in elkaar gedraaid. Het gegeven
is een zeer simpel travesti-verhaaltje.
Conny moet in een lange broek en
met korte haren rondlopen om op een
jongen te lijken. Zo moet zij de fout van
een jeugdbemiddelaar goedmaken, die de
zoon van een schatrijke Amerikaan
dacht te plaatsen bij een Duitse weduwe
met een zoon. En die zoon isonze
Conny.
Reeds heel spoedig snapt iedereen, dat
de Duitse moeder en dochter het ten
slotte uitstekend zullen kunnen vinden
met de Amerikaanse vader (Rudolf Vo
gel) en zoon. Iedereen behalve de men
sen op het kleurige doek. Maar als die
ook eindelijk tot die ontdekking komen
heeft men intussen een genoeglijk uur
tje beleefd temidden van grenzeloos op
timistische en aanstekelijk enthousiaste
teenagers, gegroepeerd rond Conny Fro
boess. Zy zyn goed voorzien van een
stevig aantal instrumenten, waaraan zy
een enorm aantal ritmische klanken
ontlokken, waarvan wel de schlager
„Diana' de bekendste is.
Een vrouw wist te veel
Een vroege Hitchcockdie
het ongetwijfeld nog „doet"
CASINO Afgaande op de reputatie
van Alfred Hitchcock als meester van
de thriller, waren wy aanvankelyk te
leurgesteld in dit vroege werk van de
grote regisseur. Het duurt namelyk vry
lang eer het verhaal goed op gang komt
en ook dan nog wykt de oude styi van
zyn tegenwoordige vry sterk af: hy
neemt als het ware een loopje met de
spanning, die hy desondanks weet op te
wekken. Zo ziet men dus weer, dat ook
gevestigde reputaties niet dadelijk hun
eigenlyke „vorm" hebben weten te vin
den, maar eerst langzamerhand naar
een bepaalde styl zyn toegegroeid. Deze
bezwaren nemen niet weg, dat Hitchcock
in „Een vrouw wist te veel" reeds duide-
lyk toont waartoe hij in staat is. Het
motief is de zeer geheimzinnige ver-
dwyning in een trein van een als Engel
se gouvernante vermomde agente van
de Britse inlichtingendienst en de vast
houdendheid van een jeugdige mederei
zigster, de Amerikaanse Iris Henderson,
die niet rust voor zy, in samenwerking
met een zekere Gilbert, de oude dame,
die slachtoffer van een ontvoering dreigt
te worden, heeft teruggevonden. Op
geestige wyze steekt Hitchcock de draak
met bepaalde eigenschappen van Brit
ten, Amerikanen en bewoners van zekere
Zuideuropese landen. Veel meer dan in
zyn tegenwoordige werk is er dan ook
gelegenheid om geamuseerd te genieten
van een zekere spotzucht, waarover hy
in rijke mate beschikt. Een zwak punt is
de neiging om het hier en daar in gooi
en smytwerk te zoeken. Al by al een
toch spannend en amusant werk (de
hoofdrollen zyn van Margaret Lockwood
en Michael Redgrave), dat liefhebbers
van Hitchcock niet dienen te verzuimen.
De zevende reis van
Sindbad de zeeman
Oude fabelen door moderne
techniek verwezenlijkt!
REX Wie in zyn jeugd ademloos
heeft zitten luisteren naar de verhalen
uit de Griekse mythologie over de zwerf-
Dr. H. van Doorne ereburger
van Eindhoven en Deurne
Toen de directeur van'de DAF-fabrie-
ken te Eindhoven, dr. H. J. van Doorne,
zijn nieuwjaarsrede hield verscheen on
verwacht het voltallige college van B.
en W. van Eindhoven. Burgemeester ir.
H. B. J. Witte richtte zich met een kor
te toespraak tot dr. Van Doorne.
Hij herinnerde eraan dat de heer
Huub van Doorne 1 januari 1900 des
morgens om 11 uur te Amerika, in de
gemeente Horst, is geboren en wees er
op, dat zyn levensloop zyn bekroning in
Eindhoven heeft gevonden, waar hy aan
het dynamische hart van Nederland
sterke impulsen heeft gegeven. Vanwege
deze verbondenheid met Eindhoven en
als blijk van waardering voor zyn be-
langryke bijdrage aan de industriële
ontwikkeling van de stad, bood burge
meester Witte dr. Van Doorne de gou
den erepenning der stad aan, welke hem
tevens het recht geeft zich ereburger der
stad te noemen. Hierna bood de heer A.
Kersten, voorzitter der Kamer van
Koophandel en Fabrieken voor oosteüjk
Noord-Brabant, dr. Van Doorne de pen
ning der Kamer aan. Na een korte pau
ze volgde een huldiging van dr. Van
Doorne ter gelegenheid van zyn zestigste
verjaardag, in het verloop waarvan hem
namens het gehele personeel een portret,
geschilderd door de kunstenaar P. van
de Molengraft werd aangeboden.
Ter gelegenheid van zijn 60ste ver
jaardag op 1 januari is dr. van Doorne,
die in Deurne woont, ook tot ereburger
van deze gemeente benoemd.
Hr. Ms. Kortenaer naar
Ned. Nieuw-Guinea
Krachtens het programma van perio
dieke aflossingen der schepen, zal Hr.
Ms. fregat Kortenaer op 6 januari a.s.
naar Ned. Nieuw-Guinea vertrekken.
Het schip staat onder bevel van kapi
tein-luitenant ter zee J. C. K. Leeksma.
Op 3 maart a.s. wordt het schip in Biak
verwacht.
Van kwaad tot erger.
De Verenigde Party van Ghana, die
in de oppositie is, heeft een verklaring
gepubliceerd waarin wordt gezegd, dat
Ghana in minder dan drie jaar „van de
onderdrukking door het imperialisme
terecht is gekomen in de onrechtvaar
digheid van het despotisme".
De regering is „op bloed uit en niet
op rechtvaardigheid" aldus de verkla
ring, die door het partybestuur is op
gesteld en bedoeld is als antwoord op
het door de regering gepubliceerde wit
boek en het rapport van de regerings
commissie, die in 1959 was ingesteld om
een komplot tegen premier Kwame
Nkroemah te onderzoeken.
tochten van Odysseus en diens ontmoe
ting met de Cyclopen (éénogige reuzen)
of, even ademloos, de Perzische ver
dichtselen over de avonturen van Sin-
bad de zeeman heeft verslonden, kan die
fantastische wereld nu op het witte doek
aanschouwen in Rex-theater. Goed, het
zyn technische kunstgrepen, die hier de
normale mens en een reusachtig hersen
schimmig monster als de cycloop in één
beeld tezamen brengen, maar deze tech
niek, aangediend als „dynamation", is
toch in staat een suggestie te wekken,
die de verbeeldingen uit de oude vertel
lingen evenaart en hier en daar zelfs
overtreft. Men ziet een gevecht tussen
Sindbad en een kolossale vogel met twee
koppen: met de grootste moeite ont
snappen de held en zyn bruid aan een
enorme draak, die de ingang van een
geheimzinnige grot bewaakt en niet
minder merkwaardig is het, Sindbads
hoofd van normale afmetingen te zien
naast zyn geliefde prinses, die tot een
muisklein wezentje is omgetoverd door
de boze Sokurah, eigenaar van de won
derlamp. Wy zullen het verhaal niet op
de voet volgen, maar geven de verzeke
ring, dat het verloop van deze geschie
denis in hoge mate spannend is. Men
kan wellicht betreuren, dat elementen
van de Griekse mythologie en fanta
sieën uit de tyd van ,de kalief van Bag
dad" hier klakkeloos door elkaar ge
mengd zyn, maar de producenten van
Columbia-International hebben het in
elk geval met grote behendigheid ge
daan en zy slaagden erin de spanning
van het begin tot het eind te bewaren.
Kerwin Mathews als Sindbad en Ka-
thryn Grant als de prinses van Chandra
zyn, resp. in hun avontuurlyke heldhaf
tigheid en charmante verleideiykheid- de
hoofdpersonen in dit boeiende filmwerk
dat in technicolor Is uitgevoerd.
