Polen en Hongaren stellen hoop oj ontspanning tussen Oost en Wesl m n FASTO DISH IN WEST-DUITSLAND THANS EEN GOLF VAN LOONEISEN Draaglijker bestaan voor de geknechte volken alleen door overeenkomst met het Kremlin halfzwaar dié is het toch maar! Snelle bevrijding zou leiden tot oorlog, zegt Oost-Europa Opgericht 1 maart 1860 Vrijdag 27 november 1959 Vijfde blad no. 29910 bazen, zekere groepen in het Kremlin, die anti-Kroesjtsjef zijn, en tenslotte de machthebbers in Peking, met wie Kroesjtsjef zeker op gespannen voet staat, reden te meer overigens om hem in zijn ontspanningsbeleid enige snelle concrete successen te gunnen en hem niet te lang te laten wachten. Maar het lijkt ons toe dat er ook aan uw kant wel geremd wordt. Door Adenauer bij voorbeeld (en de Polen voegden daar aan toe, dat een bevrijding door de Bondskanselier die hun een derde van hun land zou kosten hun al heel wei nig begerenswaardig voorkomt). Door De Gaulle, die van de nieuwe tendenzen profiteert om nog gauw wat Franse vogelnestjes uit te halen. En in het al gemeen gesproken, hebben wij soms de indruk dat jullie veel minder overtuigd zijn van de superioriteit van je vrije we reld dan jullie voorgeven. Dat er wel enige benauwdheid bestaat voor een open confrontatie met het socialistische kamp. Niet alleen de Russen zijn arg wanend. Het komt ons soms voor dat jullie door ervaringen met het Stalinis tische Rusland een argwaan zijn gaan koesteren, die tot een afweerhouding van volslagen immobilisme (starheid) heeft geleid, waarin jullie je zelfs thuis gaan voelen. Als Kroesjtsjef morgen eenzijdige ontwapening van de Sovjet- Unie voor zou stellen, zal het Westen zeggen: „Daar zal wel weer wat achter zitten" of „Het Russische voorstel is een propaganda-manoeuvre, die in feite niets nieuws bevat". Teleurstelling over houding van de vrije wereld Er sprak uit al deze antwoorden van Poolse en Hongaarse niet- en anti-com munisten, intellectuelen, kunstenaars, geestelijken, taxi-chauffeurs, hotelper soneel, jongeren, journalisten, die het allemaal op hun eigen manier zeiden en van wier antwoorden ik zo kort en ob jectief mogelijk de grootste gemene de ler heb gezocht, trouwens veel meer twijfel over de „vrije wereld" dan men van de „geknechte volken" zou ver wachten. Voor velen hunner heeft de Westelijke houding tijdens de Hongaar se opstand de deur volkomen dicht ge daan. Dat de Sovjet-Unie had toegesla gen konden zij, al was het met bitter heid, nog begrijpen. Dat Franse en Britse democraten van dat moment pro fiteerden om de Suez-actie uit te voe ren, leek hun een bevestiging van veel van wat zij uit Sowjetrussische propan- ganda over het kapitalisme hadden ver nomen. Teleurstellingen over de Weste lijke houding, een realistische kijk op het deel van de wereld waarin zij moe ten leven, een verlangen naar een nor maler bestaan, bepalen voornamelijk hun standpunt. De al te eenvoudige zwart-wit keuze „vrije wereld of com munistische slavernij" komt hun vaak onwezenlijk voor. Zij zijn veeleer op zoek naar mogelijkheden van synthese dan naar een botsing der systemen. Een Poolse schrijver verbond daar een korte waarschuwing aan: „Nu we op weg zijn naar het heelal, is de groei van een we reld een historische onvermijdelijkheid. Als de Westelijke beschaving zich daar in wil handhaven, kan zij niet volstaan met zwaargewapend en angstig achter een muurtje te blijven zitten, maar dan zal zij de ongewapende strijd om de hoofden, de harten en de magen van het mensdom aan moeten durven. Zég gen. dat jullie het beter kunnen, is niet genoeg, jullie zullen het moeten tónen. Jullie maken nu voornamelijk de in druk dat je krampachtig een geprivile- geerde positie aan het verdedigen bent met de gedachte: „Het zal onze tijd nog wel duren". Als jullie je vrije democra tie niet blijvend vernieuwen, op sociaal en koloniaal terrein niet werkelijk con sequente inhoud geven, dan zou het in de co-existentie met de Sovjet-Unie nog wel eens een spannende race kunnen worden". Internationale ontspanning voor de Polen betekent dat een kans dat de generatie die nu tussen het puin speelt, straks niet weer zijn huizen verwoest zal vinden. Anderhalf miljoen overheidsdienaren vragen gemiddeld 15 procent verhoging Moeilijkheden te wachten in een groot aantal bedrijven (Van onze correspondent te Bonn) Een golf van looneisen slaat thans over de Bondsrepubliek. De c.a.o. s voor 1.5 miljoen werk nemers in dienst van staat, pro vinciale en stedelijke bedrijven worden per 31 december a.s. door de vakbond openbare diensten, transport en verkeer, de bond van spoorwegarbeiders en die van PTT-arbeiders en van kantoor bedienden opgezegd. De bonden eisen een loons- en salarisverho ging van 15 procent. Het gaat hier o.m. om 280.000 spoor wegarbeiders, 150.000 werknemers van de PTT en 850.000 arbeiders en kantoor bedienden van proviciale en stedelijke diensten. De vakbonden wensen boven de 15 procent loonsverhoging een bijzon dere toelage van 20 mark per maand per ongehuwde en 30 mark voor gehuwden. Voor spoorwegarbeiders wordt een loonsverhoging van 12 procent geëist, maar daarenboven een aanpassing naai de klassen waarin de gemeenten zijn verdeeld. De betrokken vakbonden zul len zo nauw mogelijk samenwerken om deze eisen verwerkelijkt te krijgen. Zij hebben de werkgevers opgeroepen zo snel mogelijk tot onderhandelingen be reid te zjjn. Indien deze looneisen gerealiseerd worden zullen talloze stedelijke bedrij ven voor grote moeilijkheden komen te staan. Enerzijds zullen vele spoor- en tramprijzen verhoogd moeten worden, aan de andere kant doemt onvermijde lijk een beperking van het personenver keer op, zo is van deze zijde van deze be drijven gezegd. Men kan zeggen, dat het totale ambtelijke apparaat thans in een nieuwe fase van loon- en salarisbewe ging is gekomen, waarbij de vakbonden er de nadruk op leggen, dat verhoging beslist noodzakelijk is omdat de prijzen steeds maar stijgen. Zij verwijten de re- geriiig-Adenauer, dat deze niet genoeg doet om de prijsstabiliteit te handha ven. In het algemeen meent men dat looneisen van 12 tot 15 procent evenwel verre uitgaan boven dat wat ook maar enigszins te dragen is. Hier draait ten slotte de belastingbetaler op voor het inwilligen van dergelijke eisen Vanwege de Westduitse Bond van werkgeversverenigingen is thans in Bonn gewaarschuwd voor eisen inzake werk weekverkorting, loonsverhoging en een vakantieverlenging. Wij hebben de factor arbeid nodig om te behouden wat we in de afgelopen jaren hebben bereikt, „aldus de werk geversverenigingen. In vele bedrijven staan thans 130 vrije dagen per jaar tegen 230 werkdagen. De werkgevers kanten zich ook tegen een taak, die onder de 40 uur ligt. Met 41,5 uur per week ligt West-Duitsland reeds aan de top van de Europese industrielanden. En wat de onen aangaat: dit jaar zijn zij vergeleken met 1958 reeds met 5 procent gestegen. Men verwacht een verdere stijging in de komende weken met 1 NIEUWE UITGAVEN procent. Tegenover deze totale loonsver hoging in 1959 van circa 6 procent staat een produktiviteitsverhoging van slechts 4 procent. De werkgevers waarschuwen ervoor, dat het anders niet zonder gevolgen op het prijspeil kan blijven. Zij vrezen dan ook dat, wanneer de vakbonden verder zullen gaan met hun looneisen, een prijslawine zal losbreken die moei lijk af te remmen zal zijn. Dit alles wordt thans door werkgevers en werk nemers ter tafel gebracht op een mo ment, dat in de agrarische sectors sprake is van een onverantwoordelijke prijsverhoging, in het bijzonder waar het boter en vlees aangaat. Hier ver wijten thans de boeren en slagers, dat de tussenhandel de schuld moet worden gegeven Kortom, van een rustige prijsontwik keling in de Bondsrepbliek is thans be paald geen sprake en gezien de loon eisen van spoorweg- en PTT-arbeiders en voor vele arbeiders in dienst van provincie en stad zal de rust voorlopig niet kunnen terugkeren. Tenzij, zo zegt men te Bonn, van regeringszijde met één slag een sterke rem zou kunnen worden gezet op de prijsontwikkeling bij de agrarische produkten. Advertentie FAST©D1SH schoon schip S.V v,n in een wip CASTO en FASTO-DISH R. S. Stokvis'producten vin ASW fabrikaat uit voorraad leverbaar. A. ZWART - Hooigracht 18 TELEFOON 23951 Warschau Laat het Westen de Oosteuro- pese volken in de steek wanneer het, in de „geest van Camp David" verder onderhandelend in een serie topconferenties met Kroesjtsjef, een dooi in de koude oorlog met de Sovjet-Unie zoekt? Pleegt het verraad aan de „geknechte volken" wanneer het streeft naar een modus vivendi, die al zal hij de splitsing van Europa niet ten eeuwigen dage hoeven te bestendigen, toch zeker de huidige in vloedssferen van Oost en West als uitgangspunt zal moeten nemen? Die vragen die in het-Westen misschien een schaduw werpen over de opluch ting die het begin van internationale ontspanning bij ons heeft gewekt, heb ik in de afgelopen maand in Boedapest en Warschau aan een groot aantal direct betrokkenen gesteld, aan Hongaarse en Poolse niet-communisten en anti-communisten. Hun antwoord neemt die schaduw weg Ook in Virginia en American Behoefte aan meer cultureel verkeer De „geknechte volken" verlangen dus blijkbaar geenszins naar een „bevrij ding" waarvan sommige Westelijke po- liticie droomden, zonder overigens 't hóé en wannéér van die bevrijding in hun dromen op te nemen. Wat verlangen Polen en Hongaren en dus vermoedelijk hun lotgenoten achter het ijzeren gor dijn dan wèl voor zichzelf? De antwoor den op die vraag laten daar weinig twij fel over: „Een liberale democratie heb ben wij op enkele uitzonderingen na nauwelijks gekend. De meerderheid van onze volken zal geen afstand willen doen van het socialistische stelsel, dat de onrechtvaardigheden van onze vroe gere, merendeels feodale systemen te niet heeft gedaan. Wij verlangen van Uitkering in aandelen van Sikkens Lakfabrieken De directie van Sikkens' Lakfabrieken N.V. te Sassenheim deelt mee, dat com missarissen hebben besloten: 1. Aan aandeelhouders een uitkering te doen van 25% in aandelen ten laste van de agioreserve. Deze uitkering geschiedt om een betere verhouding te scheppen tussen het geplaatste kapitaal en het werkelijke vermogen van de vennoot schap. De nieuw uit te geven aandelen zullen gerechtigd zijn tot het dividend over 1959 en volgende boekjaren. Bij de vaststelling van het over 1959 te decla reren dividendpercentage, zal rekening worden gehouden met de onderhavige vergroting van het kapitaal. 2. Aan de aandeelhouders in een bin nenkort te houden vergadering voor te stellen de naam van de huidige ven nootschap te wijzigen in Sikkens Groep N.V. en de fabricage-afdeling van de vennootschap in te brengen in een daartoe nieuw op te richten naamloze vennootschap, die de naam zal krijgen van Sikkens Lakfabrieken N.V. Hier door zal de Sikkens Groep N.V. houd stermaatschappij worden van de aan delen van de vennootschappen, die tot het Sikkens concern behoren. 3. In dezelfde vergadering voor te stellen de statuten van de vennootschap aan te passen aan de nieuwe situatie en daarbij tegelijkertijd het aandelenkapi taal te verdelen in aandelen van nomi naal f. 100,met de mogelijkheid ge combineerde aandeelbewijzen van f. 1.000.uit te reiken. dat socialisme wèl, dat het afstand doet van zijn dwangmiddelen en dat het zich ontdoet van zijn economisch dogmatis me. Wij verlangen jegens de Sovjet- Unie een groter nationale zelfstandig heid. Zoeken naar een socialistisch stel sel naar eigen aai'd betekent geen ver raad aan het socialistische kamp. En tenslotte: dat socialistische kamp moet geen gevangenkamp worden. Wij willen uit ons isolement, wij willen vrij cultu reel verkeer met het buitenland, déél hebben aan wat er in de wereld ge beurt". Waarom geloven de Oosteuropeanen, dat door ontspanning tussen Oost en West die verlangens gemakkelijker be vredigd zullen kunnen worden, dan wan neer het Westen het been stijf houdt? Zij menen dat het antwoord voor de hand ligt: „De ring van socialistische staten om de Sovjet-Unie vervult de functie van een veiligheidsgordel, is veel minder een verschijnsel van een ideolo gisch imperialisme dan van traditionele Russische argwaan. Wanneer door in ternationale ontspanning een aantal militaire noodzaken wegvalt, wanneer Moskou er bovendien van overtuigd kan zijn, dat de Oosteuropese landen niet bij de eerste de beste gelegenheid die zich voordoet, naar het Westelijke kamp Jonge raketgeleerden willen wel eens wat anders horen Mijn Poolse zegslieden voegden daar nog wat aan toe: „Internationale ont spanning zal ook in de Sovjet-Unie zelf tot grote veranderingen kunnen leiden. De eerste tekenen daarvan zijn er al. De Russen hebben genoeg van het klimaat van argwaan en dreiging. Zij willen een beter en gemakkelijker leven, wat opge- luchter ademhalen. Jong\e Russische kunstenaars beginnen te experimente ren, zijn op zoek naar een intellectueel klimaat, dat beter kleurt bij de ontzag wekkende technische en economische prestaties die van de Sovjet-Unie een wereldmacht hebben gemaakt, dan de onbenullige staatskunst van nu. Men kan de jonge geleerden die raketten naar de maan schieten niet geestelijk voeden met de platgetrapte frases van de agitprops". (Communistische propa gandisten). Wat zien deze Polen en Hongaren als struikelblokken voor de schuchter in gezette en dooi* hen met zoveel hoop ga_ deslagen ontspanning? Hun antwoorden resumerend menen zij: „Er zijn in beide kampen „bepaalde kringen" die er op tegen zijn. Bij onis de Stalinistische zet- Voorts deelt de directie mede, dat het vertrouwen uitgesproken in het jaar verslag over 1958 niet beschaamd is ge worden. De sedert jaren opgaande lijn van de omzet kon worden doorgetrok ken, zodat een bevredigend resultaat mag worden verwacht. Ten aanzien van de voorgenomen uitkering in aandelen zullen zo spoedig mogelijk nadere mede delingen worden gedaan. Wat dient U te weten? door C. A. v. d. Haven, A. W. Willems en P. Kuyper, 2de druk, uit. Mulder en Co, Hilversum: po pulaire wetsuitlegging, raadgevingen en wenken voor iedereen omtrent onder werpen, waarmede men in het dagelijks leven te maken kan krijgen. Handig na slagwerkje over uiteenlopende zaken, zoals bijv. paspoorten, rijbewijzen, huur- bescherming, inenting, geslachtsnamen, naturalisatie, ouderlijke macht, successie, warenwet, visakten, echtscheiding, dienstplicht enz., enz. Tot en met zaterdag wordt er, zoals bekend, in ons land een winkelweek ge houden, welke gewijd is aan Zweedse produkten. Niet alleen in de grote ste den, maar ook in tal van kleinere ge meenten, zoals bijv. Leiden, hebben vele firma's een aantal Zweedse ratikelen in hun etalages tentoongesteld. Ten dele zijn deze afkomstig uit de meubel-, glas-, porcelein- en aardewerksector, anderdeels geven zij een beeld van wat Zweden presteert op het terrein van textiel, plastics, ijzerwaren, sportarti kelen, auto's enz. enz. Vele van deze ar tikelen werden voor het eerst getoond op de tentoonstelling „Zweedse vorm geving", welke gedurende de eerste drie weken van oktober in het Stedelijk Mu seum in Amsterdam is gehouden en welke op haar beurt deel uitmaakte van een serie Zweedse manifestaties in ons land. Om de indrukken van deze Zweedse produkten vast te houden en tevens een denkbeeld te geven van wat Zweden op het ogenblik in de verschillende vormen van toegepaste kunsten kan laten zien, heeft het Zweedse Instituut te Stock holm een boekje uitgegeven „Moderne vormgeving in Zweden", met een inlei ding door Arthur Hald (vertaald door Amy van Marken). Behalve deze inlei ding bevat dit boekje ongeveer zeventig pagina's foto's (ten dele in kleur) van Zweedse produkten op het gebied van textiel, glaswerk, keramiek, meubelen en interieurkunst, zilver en roestvrij staal, verlichtingsornamenten, lederwaren en boekbanden. Een fraaie uitgave, die een voortreffelijke propaganda voor Zweden vormt (uitgave Beauchez, Den Haag). Meisjes van Nederland, foto's door E. van Moerkerken, inleiding van Jan Blokker, uitg. A. W. Bruna en Zn, Utrecht. Dit pocket-boek in de serie Zwarte Beertjes bevat een serie van 110 foto's van Nederlandse meisjes uit verschillen de kringen der maatschappij en diverse beroepen: een cabaretière en fotomodel naast een pakster in een koekfabriek, een t.v.-omroepster en een huisvrouw, een medisch analiste en een jonge dichteres. Het is gemakkelijk kritiek te oefenen op de keuze van fotograaf Van Moerkerken: men zou kunnen zeggen, dat hij het artistieke type in nogal rui me mate liet vertegenwoordigen, in elk geval buiten de proporties, waarin deze meisjes in het totaal van haar werkende zusters in de maatschappij voorkomen. Ook het aantal meisjes uit de eenvou dige beroepen is opvallend gering. Men kan dus onmogelijk zeggen, dat dit boekje een gemiddelde geeft, de samen steller-fotograaf heeft, bewust of onop zettelijk ,dat kan buiten beschouwing blijven), de voorkeur gegeven aan het charmante meisje, zodat de titel mis schien beter had kunnen luiden: „Aar dige meisjes uit Nederland". Dit be zwaar neemt niet weg. dat dit boekje een aantrekkelijk bezit vormt. De foto's werden op uitstekend papier gedrukt bij de Rotogravure in Leiden. Van onze reisredacteur, W. L. Brugsma) Met verrassend weinig uitzonderingen zeiden zij, kort samengevat: „Nee, jullie verraden ons niet, als jullie de bestaande toestand voorlopig accepteren. Die op korte termijn wijzigen zou tot een wereldoorlog voeren waaraan bevrijders, bevrijden en onderdrukkers gezamenlijk ten onder zouden gaan. Dat heeft weinig zin. Als u ons wérkelijk wilt helpen, moet u streven naar ontspanning, naar terugtrekking van troepen, gehele of gedeeltelijke ontwapening, meer contact, meer uitwisseling, meer handel. U moet proberen het Sovjetrussische systeem te vermenselijken door het bloot te stellen aan de buitenlucht, het te dwingen zich met u to meten, niet alleen op militair en economisch gebied, maar ook op dat van eenvoudige menselijke verlangens naar een wat aangenamer en waardiger leven". zullen glippen, zal de druk van boven en van buiten geleidelijk aan minder kunnen worden. Wanneer de Sovjetrus- sisohe troepen zich terugtrekken, zullen onze volken zelf kunnen bepalen door wélke socialisten zij geregeerd willen worden, dan zullen er meer Gomoelka's en minder Ulbrichts komen". (Gomoel- ka iis de gematigde leider in Polen. Ul- bricht is de fanatiek-orthodoxe com munist in Oost-Duifcsland. Red. L.D.) Een normaler bestaan: voor het Hongaarse meisje met haar vriendje voor de etalage van een parfumerie betekent dat óók lipstick die niet afgeeft en nylons die niet ladderen. Meer en betere consump tiegoederen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 15