OVER HELDEN EN HUN DADEN
In de sierluin
ZATERDAG 21 NOVEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 2
„Zij* kwamen naar Cordura
ZOET, ZUUR EK HARTIG
Rita Haytvorthvan dans naar drama
„Schrijver
van
lofredenen"
als
auteur
Het Voorlichtingsbureau voor de
Voeding meldt:
Het duurt niet lang meer of de gol
ven van snoep en andere zoetigheid
zullen weer met extra hevigheid ons
land en onze woningen overstromen.
Hoewel wij allen weten, dat het licha
melijk welzijn nu niet bepaald met
deze overstromingen gediend is, zal er
wel niemand zijn, die zich er aan ont
trekt. Uit gezelligheidsoverwegingen en
vanwege de traditie.
Een extra traktatie op de „heerlijke
avondjes" in de decembermaand zij een
ieder gegund. Maar men krijgt toch
wel de indruk, dat zo hier en daar de
snoepgelagen wat minder omvangrijk
en wat minder langdurig zouden kun
nen zijn. Dat komt niet alleen het ge
bit en de „lijn" ten goede, maar zexer
ook de huishoudbeurs en diverse spaar
potjes.
Om van het vele zoet te bekomen, zal
menigeen aan het eind van het
„avondje" een fris hapje waarderen.
Wij geven u daar enkele recepten voor.
Appelen met een slaatje gevuld
(4 stuks)
4 middelmatig grote, stevige appelen,
150 g witlof, 150 g gaar gebraaen of
gekookt vlees, 2 augurkjes, 6 ét 8 uitjes
uit het zuur, slasaus of mayonaise, sel
derij- of peterseliegroen of paprika
poeder.
Het vlees kleinsnijden, de augurken
en uitjes fijnhakken. Het lof schoon
maken, wassen en zeer klein snijden.
Het lof direct met slasaus of mayonaise
vermengen om bruinkleuren te voor
komen. De appelen wassen, een kapje
eraf snijden en de vruchten uithollen,
zodat een bakje ontstaat. Het uitge
lepelde vruchtvlees in blokjes snijden.
De appelstukjes met de overige ingre
diënten voor het slaatje vermengen.
Het geheel zo nodig op smaak afmaken
en in de appelbakjes overdoen. De ran
den van de bakjes met een weinig sla
saus of mayonaise bestrijken. De appel
bakjes afdekken met de passende kap
jes of de bovenkant garneren met zeer
fijn gesneden peterselie- of selderij-
groen of met een weinig paprikapoeder.
Desgewenst kan men wat gekookte
aardappel meeverwerken in het slaatje.
Vruchtenbowl (alcoholvrij)
(hoeveelheid voor 10 glaasjes v. 1% dl)
500 g zachte handperen, 250 g appelen,
250 g bananen, een klein blikje man
darijnen, 2 citroenen, 1 dl water, 3
kruidnagelen, ongeveer 50 g (5 eetle
pels; suiker, Vfc 1 limonade gazeuse met
een lichte kleur.
Het water aan de kook brengen met
dun afgeschild geel van de citroenen
en de kruidnagelen en een kwartiertje
laten trekken. Citroenschil en kruid
nagelen verwijderen. De suiker in het
water oplossen. De appelen en peren
schoonmaken en in regelmatige stuk
jes snijden. De citroenen uitpersen en
het sap met de vruchten vermengen.
De vruchten in het water leggen en
laten afkoelen. De bananen schoon
maken, in plakjes snijden en evenals
de partjes mandarijn en het manda-
rtfnsap door het vruchtenmengsel roe
ren. Kort voor het gebruik de limonade
gazeuse toevoegen.
Hartige hapjes
Niet iedereen is een even groot lief
hebber van zoetigheid. Wie aan har
tige lekkernijen de voorkeur geeft, zal
zeker genoegen beieven aan zoute koek
jes, crackertjes, noten en diverse toont
jes of sneedjes brood met vlees, vis, ei
of kaas belegd.
Sneetje brood wit, bruin of rogge,
maar in ieder geval heel dun zijn
beter geschikt om een paar uur tevo
ren klaar te maken dan toostjes. Voor
beelden van smakelijke en gezellige
beleggingen zyn:
gerookte paling, bokking- of schar-
filets garneren met plakjes
augurk
ansjovisboter garneren met een
plakje hardgekookt ei of fyn ge
hakt ei
mosselen uit het zuur garneren
met mayonaise of paprikapoeder
gekookte worst garneren met
tomatenketchup
leverpastei garneren met een
plakje hardgekookt ei en fijnge
hakte peterselie
ham of casselerrib garneren met
een partje mandarijn
rookvlees, waarop een plakje jonge
kaas
kaas garneren met een dun
schijfje ananas of appel (bespren
keld met citroensap).
Glendon Swarthout doceert
Engels aan de Staatsuniversi
teit van de Amerikaanse stad
Michigan.
Maar hij is ook een gevierd
auteur.
Dat dankt hij voornamelijk aan
het succes, dat zijn boek ,,They
came to Cordura" heeft gehad.
Een succes, waar filmproducer
William Goetz reeds bij voorbaat
van overtuigd was. Enkele maan
den voor het boek in de winkels
verscheen, kocht hij de film
rechten al op.
Toen Swarthout het bericht
kreeg, dat Goetz hem 250.000
dollar voor die rechten wilde be
talen ongeveer een miljoen
gulden was hij totaal verbluft.
Gewoontegetrouw reed hij naar
de collegezaal, maar hij had de
grootste moeite om zijn auto op
de weg te houden.
Toen hij eenmaal tegenover
zijn studenten stond, kon hij zich
niet meer inhouden. „Ga maar
naar huis", juichte hij. „Geniet
van je jeugd, spui je energie.
Geen Engels vandaag".
Gary Cooper piekert
Maar niet over zijn financiën.
Swarthout zal zonder twijfel de dag
zegenen, waarop hy besloot zyn boek
te schryven. Want William Goetz
raakte zo in vuur en vlam, toen hij zijn
filmproduktie „Zij kwamen naar Cor
dura" onder de bekwame leiding van
Robert Rossen vorm zag krijgen, dat
hy reeds tijdens deze verfilming be
sloot een vervolgfilm te maken. Hij
heeft Swarthout verzocht de intrige te
ontwerpen voor deze tweede film. Een
titel is er ook al: „Crisis in Cordura".
Het is niet bekend of dezelfde ster
ren geëngageerd zullen worden. In „Zy
kwamen.. verschijnen o.a. Gary
Cooper, Rita Hayworth, Van Heflin,
Tab Hunter en Richard Conté op het
witte doek.
RITA HAYWORTH
enige vrouw tussen zes mannen
=üllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllillllllllllllllllllilllllllllllllllllllll!llllllillllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll lllllllllllllillllllllllllllllllllllllllllllllllll!llllllllllllllllllllllllllllllllllll!lillllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll!lllllllllllllllllllllllll!lllllllllll|j'
Het is nu beslist met de meeste vaste
planten gedaan. Het kruid kan tot op
de grond toe worden afgesneden, doch
tegenwoordig laat men het ook dikwijls
tot na de winter staan. Dat mag mis
schien een wat rommelige indruk ge
ven, doch U moet eens zien hoe aardig
het staat als het geijzeld heeft of als er
een pak sneeuw ligt. Trouwens de vaste
planten zullen ook veel beter overwin
teren als men het loof niet tot op de
grond afsnijdt. Ze zijn dan veel beter
beschermd tegen strenge vorst.
Nu is het nog een goede tijd alle mo
gelijke vaste of overblijvende planten in
uw tuin te poten. Veranderingen kun
nen dus nu in de border aangebracht
worden. U moet er steeds rekening mee
houden, dat de hoogop groeiende plan
ten op de achtergrond moeten komen?
De witte margrieten groeien over het
algemeen ook nogal hoog op en die ko
men dus achteraan. Er zijn soorten met
enkele en met gevulde bloemen; de en-
kelbloemige zijn veel sterker; die kun
nen vrijwel nooit mislukken. Ze vol
doen uitstekend, indien ze in een flinke
border met een grote groep bij elkaar
gepoot worden; de nog hoger opgroeien
de lila-blauwe riddersporen kunnen er
vlak achter gepoot worden.
De gevuldbloemige margrieten kan
men beter iets meer naar voren zetten;
de bloemen doen meer aan die van
kleine, witte chrysanten denken. Het
gewas wordt niet veel hoger dan een
halve meter. Ze kunnen ook heel rijk
bloeien, als ze eerst maar een beetje in
uw tuin gewend zijn. Deze margrieten
verlangen allemaal een zonnige stand
plaats en ze moeten ook in een voed
zame grond gepoot worden. Het is dus
niet alleen nodig de grond flink om te
spitten, doch men zal ook voor de no
dige mest moeten zorgen. Oude koemest
en oude varkensmest zijn uitstekend.
Indien de grond voldoende humusrijk is
kan men ook heel goede resultaten be
reiken met de bekende korrelmest. Mar
grieten voldoen niet alleen als bordpr-
planten, doch ook als snijbloemen heb
ben ze hun bekoring. Ze kunnen heel
aardig in een stenen pul verwerkt wor
den, doch ze voldoen nog beter, indien
ze in een veldboeket van allerlei zomer
bloemen verwerkt worden. Tussen blau
we korenbloemen en rode klaprozen be
horen ook witte margrieten. Poot ze dus
nu nog in eigen tuin; er is best een
hoekje voor te vinden.
G. KROMDIJK.
Margrieten als snijbloemen
Voorgeschiedenis
Het boek van Swarthout heeft een
merkwaardige voorgeschiedenis De
schrijver ervan maakte de tweede we
reldoorlog mee in de ongewone functie
van schrijver van lofredenenHij
moest er voor zorgen, dat de eervolle
vermeldingen en aanbevelingen voor
decoraties voor de mannen, die zich in
de strijd bijzonder hadden onderschei
den, in behoorlijke stijl werden opge
steld.
Dagelijks was hij dus omringd van
verhalen over heldenmoed en verbluf
fende staaltjes van ware doodsver
achting. Geen wonder, dat hij zich
afvroeg, hoe al die helden er uit zagen
en hoe zy nu eigenlijk tot hun daden
kwamen. Hij arrangeerde ontmoetin
gen. Hij verwachtte wellicht een be
paald type mensen te ontdekken. Maar
hij vond nergens overeenkomst. Het
bleef voor hem een groot mysterie.
Toen rijpte bij hem het idee zijn be
vindingen in een boek te verwerken.
Alleen kon hij geen passend aankno
pingspunt vinden. Tot hy in de ryks-
bibliotheek van Michigan de verslagen
in handen kreeg van een strafexpe
ditie, welke generaal John J. Pershing
in 1916 ondernam tegen de Mexi
caanse ruitery van Pancho Villa, die
een overval had gepleegd op de Ameri
kaanse stad Columbus.
Complete oorlog
Voor de hedendaagse mens is het
nauwelijks te omvatten, dat zoiets
aanleiding kon worden tot een complete
oorlog. Want dat was zo'n expeditie.
Zij duurde niet minder dan elf maan
den. Er vielen meer dan tachtig doden.
Het was een barre tocht vol ontberin
gen. De generaal en zijn mensen trok
ken door een woest, ruig landschap.
Swarthout heeft in deze onderneming
vijf soldaten onderscheidingen laten
verdienen. Hij laat deze mannen uit
het strijdperk treden om zich te kun
nen terugtrekken op Cordura. Voor de
tocht daar naartoe moeten zij zich
aansluiten bij een majoor, die tenge
volge van één moment van zwakte op
het slagveld een reputatie van lafheid
heeft verworven en die nu een gevan
gen genomen vrouw naar Cordura
moet begeleiden, waar zy zich zal
moeten verantwoorden voor vermeen
de medewerking aan de vijand.
De stad Cordura zal men vergeefs
op de atlas zoeken. Zij bestaat niet.
Het is een denkbeeldige plaats met
een symbolische naam. Cordura is het
Spaanse woord voor wijsheid. Voor
iedereen leidt er een weg naar Cor
dura, naar de zelfkennis, naar de zelf
overwinning, naar de verheffing naar
het best, waartoe een mens in staat
kan zijn. Want Swarthout heeft zijn
„helden" nu geplaatst in andere om
standigheden. Ze reageren ook anders.
En als tegenpool staat daar dan de
man. die de vuurdoop niet naar be
horen heeft kunnen doorstaan, maar
in anderó situaties tot een verbluffen
de grootheid blijkt te kunnen stijgen.
Niet1 jong
Het zijn bepaald geen jonge krach
ten, die de twee hoofdrollen die van
de majoor Thorn en die van de door
velen begeerde vrouw Adelaide Geary
vertolken. Gary Cooper bereikt over
zeven jaar de pensioengerechtigde leef
tijd en Rita Hayworth heeft dit jaar
haar veertigste verjaardag gevierd.
Gary Coopers capaciteiten als acteur
zyn door zijn collega's niet altijd even
hoog aangeslagen. „Het is een dood
gewone cowboy, voor wie de dialoog
maar beter tot een- of tweelettergre
pige woorden beperkt kan blijven",
zeiden zij hatelijk. Anderen in de film
wereld hebben dit hartstochtelijk ont
kend. „Cooper heeft zichzelf bekwaam
getoond in allerlei rollen", houden zij
hardnekkig vol.
Hoe dan ook. Cooper was voor de
filmmaatschappijen een goudmijntje.
Een enorme kasmagneet. Hetgeen
hemzelf ook geen windeieren heeft
gelegd. Integendeel, in 1940 was hij de
best betaalde man in de Verenigde
Staten Het was de eerste maal in de
Amerikaanse geschiedenis, dat een ac
teur in dit opzicht de industriëcle
magnaten overtrof. En ook daarna
heeft hij geen klagen gehad. De laat
ste twaalf jaar is zijn inkomen nooit
beneden de 2 miljoen gulden per jaar
geweest!
Artistiek gezien zijn zijn filmpresta
ties gehonoreerd met twee Oscars, voor
„Sergeant York" en „High noon".
Toen een verslaggever hem eens vroeg
zelf een verklaring te geven voor zijn
succes, zocht de acteur enige tijd naar
woorden en zei toen: „Ik denk, dat
dit vooral te wijten is aan het feit, dat
ik er uit zie als een gewone man. Ik
ben niet meer dan een huiselijke Ame
rikaan op het witte doek".
Grootste trots
Gary, die uit een boerenfamilie
stamde, maar persé acteur wilde wor
den, begon zijn carrière in Hollywood
in cowboyfilms. „Ik kreeg die bijrol
letjes alleen omdat ik goed op een
paard kon zitten", vertelde hij eens.
Maar het publiek vond die lange
knaap bijzonder sympathiek en spoe
dig kreeg hij grotere rollen. Zijn ster
was ryzende en flonkert nu nog steeds
hoog aan de filmhemel. In 1933 trouw
de hy met Veronica Balfe. Hun enige
dochter, Maria, werd in 1937 geboren.
Toen men Cooper eens vroeg, waar
hij nu wel het trotst op was, was zijn
antwoord kort en nuchter: „Op mijn
dochter".
Rita Hayworth heeft twee dochters:
Rebecca (14). die werd geboren tijdens
haar huwelyk met Orson Welles en
Yasmin (9), uit het huwelijk met Aly
Khan. Rita werd in oktober 1919 in de
burgerlijke stand van New York inge
schreven als Margarita Carmen Can-
sino. Haar vader was een Spaanse dan
ser. Toen zij vier jaar was, kreeg zij
van hem haar eerste danslessen en
twee Jaar later stond ze reeds met
hem op de planken. Maar dat duurde
niet lang. het acrobatische nummer,
dat zij brachten, was te zwaar voor
haar en papa Casino vreesde, dat het
haar kansen voorgoed zou bederven.
Maar een jaar of tien later trad ze toch
weer met haar vader op. Aanvankelijk
in bioscopen, maar later enkele jaren
in Mexico, waar de jongedame spoedig
Het groepje van zes mannen en één vrouw op weg naar Cordura.
Voorop de leider, majoor Thorn (Gary Cooper) en de gevangen vrouw
(Rita Hayworth!)
bijzonder populair werd bij het pu
bliek, vooral het mannelijke gedeelte.
Daar werd ze ook „ontdekt" door een
talentenjager van Hollywood en in de
Foxfilm „Dante's Inferno" maakte ze
als danseres haar filmdebuut.
Actrice
Natuurlijk was Margarita Carmen
Cansino niet tevreden met haar dans-
aandeel in de films. Ze wilde gaarne
actrice worden. Ze veranderde haar
naam in Rita Hayworth en hing haar
dansschoentjes en kostuums aan de
kapstok. Het lukte haar erkenning te
vinden, al zijn de critici nooit bijster
enthousiast geweest over haar presta
ties als dramatische actrice. Orson
Welles noemde haar eens zeer on
vriendelijk „Het absolute niets", maar
vermoedelijk hebben hier ook particu
liere veten een woord meegesproken.
Na verschillende speelfilms kwamen de
dansschoenen weer op de proppen en
tezamen met Fred Astaire wervelde
zy door „You '11 never get rich" en
„You were never lovelier". Daarna
volgden opvallende successen in „Co
ver girl" en „Tonight and every night".
Afwisselend verscheen -zy vervol
gens in dramatische produkties en mu
sicals, maar na „The loves of Carmen"
verdween zij tydelijk van het witte
doek. Zij was toen voor de derde maal
getrouwd, ditmaal met Aly Khan. In
1952 maakte zy haar rentree op het
witte doek in „Affair in Trinidad",
waarin zy voor de vierde maal met
Glenn Ford speelde. Een van haar
laatste films is „Seperate table" en
dan nu weer „zy kwamen naar Cor
dura", waarin zij het tussen zes man
nen nogal moeilijk heeft. De film
makers hebben zich daarby niet ont
zien de emoties in beeld te brengen.
Het zyn scenes, welke worden aange
haald door mensen, die beweren, dat
de producenten van Hollywood tussen
twee vrezen zweven. Aan de ene kant
vrezen zij de smaak van het publiek,
dat een grote onverschilligheid aan de
dag legt voor vele Amerikaanse films,
terwyl films, waarin Brigitte Bardot
haar „talenten" toont, ook in Amerika,
volle zalen trekken. Er zyn producen
ten, die de financiële les, die hieruit
te leren valt, maar al te graag in de
praktyk willen doorvoeren, maar aan
de andere kant vrezen zy een botsing
met regering en religie, die de code
hebben bepaald volgens welke de
films in Hollywood al meer dan dertig
jaar gemaakt worden. En scènes uit
„zy kwamen naar Cordura" worden
nu genoemd als een voorbeeld van
filmmakers, die zich in meer of min
dere mate van deze code willen ont
doen. Men noemt het een revolutie in
de filmmoraal. Een revolutie, welke
vanzelfsprekend de kerkelijke autori
teiten hogelijk verontrust.