tips Eerste paal van nieuwe polikliniek interne geneeskunde Leids A.Z. SNELFIX Magistraten trokken de toga uit en gingen zelf even buiten kijken Zichzelf niet muzikaal achten is natuurlijke aanleg verloochenen Perfectionisme van patiënt in onderzoekbehandeling en sfeer m WAARBORG Kreymborg Was auto groen of bruin? Eendenstropers aan de Kaag èn konijnenstropers in de duinen Muziekpedagoog Sevenhuysen zegt „Schilderijententoonstelling" van Moussorgsky „in beeld gebracht Opgericht 1 maart 1860 Dinsdag 17 november 1959 Tweede blad no. 29901 Alle mensenwerk is onvolmaakt, en het zou dan ook niet juist zijn te beweren dat de behandeling in het Leids Academisch Ziekenhuis volmaakt is. Maar dat er naar goedbegrepen perfectionisme gestreefd wordt daarvan kan men zeker zijn en daar mag de Leidse Universiteit trots op zijn. Dit stelt de arts in staat zijn patiënt met vol vertrouwen aan het ziekenhuis toe te vertrouwen, en de patiënt kan er zeker van zijn, dat hem een wetenschappelijk volkomen verantwoorde behande ling ten deel zal vallen. Aldus constateerde dr. J. E. baron de Vos van Steenwijk, president-curator van de Leidse Universiteit, gistermiddag tijdens een bijeenkomst van enkele tientallen genodigden in de cursus zaal van het administratiegebouw van het A.Z. nadat hij de eerste paal had helpen slaan voor de nieuwe polikliniek van interne geneeskunde aan de Wassenaarseweg. Deze nieuwe polikliniek, waarover wij Indertijd uitvoerig schreven, zal het grootste en kostbaarste Univer sitaire gebouw van de Sleutelstad worden en de modernste polikliniek interne van Europa, zo niet ter wereld. De bouw en inrichting (die tezamen ongeveer 20 miljoen gulden zullen gaan kosten) zullen circa vier jaar in beslag nemen. Een misverstand en een vreemd verschijnsel By het slaan van de eerste van de 800 palen, die het imposante gebouw zullen schragen, waren onder meer aan wezig de rector-magnificus prof. mr. J. E. Jonkers, de secretaris van curatoren mr. N. F. Hofstee, wethouder mr. J. Drijber, de directeur-geneesheer van het Academisch Ziekenhuis de heer M. W. Jongsma, de directeur van interne ge neeskunde prof. dr. J. Mulder en vele leden van zijn wetenschappelijke staf, vele klinische hoogleraren, de directeur- generaal van de Rijksgebouwendienst de heer Angenent en de architect van de nieuwe polikliniek prof. ir. H. T. Zwiers. In de by eenkomst in de cursuszaal na het slaan van de eerste paal, schetste de president-curator de driedelige taak van de medische faculteit: weten schapsbeoefening, onderwijs en zorg voor de zieke mens. Ook by een opti male bezetting van de stad en een per fecte outillage blijft het rendement af hankelijk van wie zich voor onderzoek of behandeling tot het Academisch Zie kenhuis wendt. Het is een veel voorko mend misverstand, dat de patiënt hier langer zou moeten verblijven of aan een uitgebreider, tijdrovender en dikwijls on plezieriger behandeling zou moeten on derwerpen dan nodig zou zijn om deze mede dienstbaar te kunnen maken aan het onderwijs. Baron de Vos van Steen- wijk wees deze opvattingen als volko men onjuist van de hand. Het perfectionisme waar naar wordt gestreefd bedoelt om voor elke patiënt die zich aan het A.Z. toevertrouwt het beste resultaat te bereiken waartoe kennis en hulpmiddelen in staat stellen. Het is overigens een merkwaardig verschijnsel, dat vele mensen nog altijd nonchalant met hun lichaam omsprin gen. De automobilist die, wanneer een van de vier cilinders van zijn auto een vreemd bijgeluid vertoont, vol zorg naar zyn garage snelt, blijft onbekommerd rondlopen wanneer de ene cilinder, die zyn hart is, niet geheel normaal func tioneert. SUCCESVOLLE ABONNEMENTSVOORSTELLING HAAGSE COMEDIE SPEELDE „NINA" Voor de derde abonnementsvoorstelling trok de Nederlandse Comedie met „Ni- na" een blijspel in drie bedrijven van André Roussin gisteravond een stamp volle schouwburg. Kennelijk had men van de opvoerin gen voor K. en O. in het vorige seizoen zoveel goeds gehoord, dat men deze ge legenheid niet wilde verzuimen. En te recht! Roussins spitse dialogen (die hier en daar aan Bern. Shaw doen denken) en de door hem geschapen, vaak dolzinnige situaties werden door Mary Dresselhuys, Guus Oster en Henk Richters op een zó eclatante wijze, in zulk perfect sluitend samenspel en in een zó fijnzinnig ge varieerd tempo, weergegeven, dat men voor hun creatief vermogen, èn voor de regie van Johan de Meester, die tevens het smaakvolle décor ontwierp, slechts grote bewondering kan hebben. Het publiek amuseerde zich de gehele avond kostelijk en stak zyn waardering niet onder stoelen of banken. Het bracht de spelers staande een minutenlange ovatie. Het Schouwburgbestuur bood Mary Dx-esselhuys fraaie bloemen aan. Heden (dindsdag) avond laatste voorstelling. Het zal mij niet verbazen als de Schouwburg te klein zal blijken te zyn! B.H. Dr. J. E. baron de Vos van Steen~ wijk in actie bij de heistelling (Foto L.D./Holvast) Een ander facet is, dat de patiënt zelf zyn oordeel over onderzoek en behan deling vaak baseert op uiterlijke details, b.v. het dienstbetoon buiten onderzoek en behandeling zelve om. In dat opzicht hebben in de polikliniek voor interne tot dusverre gebrek aan ruimte, 1 ange wachttijden, gebrek aan afzondering, misschien ook wel eens gebrek aan hof felijkheid door overbelasting van een te bekrompen gehuisveste staf wel eens meer indruk gemaakt dan wetenschap pelijk verantwoorde behandeling en on derzoek. De nieuwe polikliniek zal in de eerste plaats dienstbaar zyn aan ver betering van onderzoek en behande ling maar zal toch als bijprodukt op afdoende wijze ook aan die bijkomen de bezwaren een einde maken. Nadat de president-curator vreugde had uitgesproken over de realisering van plannen waarover reeds zovele jaren is gediscussieerd, voerde de architect prof Zwiers het woord. De opzet Hy schetste de wyze, waarop vorm is gegeven aan het indrukwekkende „pro gramma van eisen" met een algemene opzet, dat de patiënten een zo vlot mo gelijke weg door het gebouw hebben zonder onnodig contact met afdelingen waar zy niets te zoeken hebben, terwyi de algemene interne en de deelspecia- lismen een zo nauw mogeiyk onderling contact kunnen hebben. Indertijd heb ben wy uitvoerig over deze doelmatige indeling geschreven. Prof. Zwiers deelde mede, dat een ruimte in de parterre Is gereserveerd voor de eventuele plaatsing van zware en grote bescherming behoevende ap paratuur als b.v. een betatron. Het gehele gebouw is zo geconstrueerd, dat zonder bezwaar vrijwel alle tussen muren kunnen worden weggebroken, waardoor een geheel andere indeling dan de thans te bouwen mogeiyk wordt gemaakt. Daardoor zal het gebouw niet behoeven te „verouderen" in de vyfen- veertig jaar, die dergelijke instituten gewooniyk meegaan. Het gebouw kan thans worden aangepast aan nieuwe be hoeften, die mochten voortvloeien uit verdere ontwikkeling op wetenschappe- ïyk en maatschappelijk gebied. Zakenjubiletim W. J. Zirkzee Groot en by zonder harteiyk was gis termiddag de belangstelling, welke zich gedurende enige uren concentreerde rond de persoon van de heer W. J. Zirk zee, die deze dag het feit herdacht, dat hy voor 25 jaar in de toen nog jonge Professorenwyk in het perceel Van 't Hoffstraat 7 een zaak in textiel an nex woninginrichting opende. Hoewel er zeer vele geschenken en bloemen werden aangeboden, gaf de jubilaris zichzelf deze dag het grootste „geschenk": het bedrijf is totaal gemoderniseerd. Onder de velen, die tydens een in de middag uren gehouden receptie de heer en me vrouw Zirkzee gelukwensen aanboden, waren o.m. de voorzitter van de Ned. Bond van Woninginrichters, de heer Joh. van Weeren, de heren J. Dool en A. Kettenis namens het bestuur van de Pa troonsvereniging „Samenwerking", af deling Leiden, de heren J. P. A. de Vrind en H. Matheus namens het be stuur van de Buurt- en Speeltuinver eniging „De Professorenwyk", van welke vereniging ook het ere-lid, de heer P. D. Beversluis en vele leden him belangstel ling toonden, een deputatie van het Col lege van Kerkcollectanten der Leidse hervormde gemeente, van welk college de heer Zirkzee deel uitmaakt, en voorts vele zakenrelaties en vrienden van het echtpaar Zirkzee, dat ook na mens het personeel een geschenk mocht ontvangen. La Societa Corelli voor „Toonkunst" Maandag a.s. zal, 's middags op het jeugdconcert en 's avonds voor de oude ren, tydens het eerste Toonkunstcon cert zich doen horen „La Societè. Corelli" uit Rome, het ensemble, dat zich een grote reputatie heeft verworven, zowel in Europa als in Amerika, op het ge bied van de kamermuziek. Het is een van de beroemdste en sembles van deze tijd, welks 13 leden één voor één de hoogste graad van per fectie demonstreren. 's Middags worden werken ten gehore gebracht van Corelli, Marcello en Ben jamin Britten, 's avonds van Corelli, Vivaldi, Boccherini en Benjamin Britten. Advertentie Lijm zonder klemmen met van Ceta-Bever K&O-ers zagen Japan Enkele honderden leden van K en O, gisteravond bijeengekomen in de foyer van de Stadsgehoorzaal, zagen Japan in beeld. De heer C. Ouwehand, die in de ja ren 1956'57 onder de Japanners leefde en met hen samenwerkte en die later, met de Van Gogh-schilderyen, nog maals voor een aantal maanden in het land van de rijzende zon verbleef, liet op deze avond niet alleen plaatjes zien, maar vertelde ook allerlei bijzonder heden over het leven op deze grote eilandengroep in Oost-Azië. Hy schets te o.m. de grote tegenstellingen tussen het moderne Westerse en het oude tra ditionele Japan en die tussen stad en platteland. Tokio met zyn tienmiljoen inwoners bijna de grootste stad ter we reld, maakt volgens spreker op iedere vreemdeling een verbijsterende indruk. De Japanse hoofdstad in velerlei op zicht Westers geörienteerd, is lelijk, grauw en toch charmant. Men vindt er een Westerse stadskern met daarom heen een krans van verschillende dorp jes, waar het landelijke karakter nog steeds bewaard is gebleven. Op het witte doek zag men o.m. de nieuwe zaken wijken van Tokio, de reusachtige waren huizen, waarin men zelfs filmvoorstel lingen kan bijwonen en desnoods een bad nemen(!) en enkele studententypen. De heer Ouwehand schonk verder aan dacht aan Kyoto, een oude stad, ryk aan tradities en natuurschoon in de omgeving. Volgend onderwerp van be spreking was de geisha, een jonge vrouw, die de kundigheid beoefent van dansen en zingen. Spreker vertelde op boeiende wijze het eeri en ander over de. vrij kostbare, opleiding van de geisha's. Hy liet verder zien hoe de huizen, zowel op het platteland als in de steden, zijn ingericht en gaf daarbij een beschrijving van het gezinsleven in Japan. Na de pauze werden films gedraaid. JAARVERSLAG K. VAN K. OVER 1958 Het vandaag verschenen jaarverslag van de Kamer van Koophandel en Fabrieken voor Rijnland over 1958, opent met een in zeer waarderende zin geschreven „In Memorian" T. M. H. van Waveren", de op 8 april j.l. overleden voorzitter van de K. van K., van welk lichaam hy sinds 21 juni 1945 onafge broken deel uitmaakte. Voorts wordt in dit keurig verzorgde jaarverslag een beeld gegeven van de werkzaamheden der Kamer en treft men er een overzicht aan van de toe stand van handel en industrie in het district Rynland en in Leiden. De mees! gevraagde jongensjas Grijze mohair met een sprekende aangeweven ruit Leeftijd 6 jaar 21.- kleine stijging per maat) I HAARLEMMERSTRAAT 143 - LEIDEN Gisteren deed zich het voor Leiden unieke feit voor, dat de kanton rechter, mr. W. de Koning de zitting enige tijd schorste om zich per soonlijk op de hoogte te stellen van de juiste kleur van een auto, die voor het Kantongerecht geparkeerd stond. De magistraten begaven zich, na van de toga te zijn ontdaan, naar het ,,corpus-delicti" dat buiten langs de waterkant, dank zij het najaarszonnetje, zijn groene kleur op zijn mooist deed uitkomen. Aanleiding tot deze ..buiten zitting" gaf de zaak tegen een 62-jarige vertegenwoordiger uit Den Haag, die met zijn auto op 28 augustus nabij het Haagse Schouw op het linker weggedeelte zou hebben gereden, daarna zou hebben ge sneden" en zijn weg zou hebben vervolgd, zonder zich ergens om te bekommeren. Verbalisant noteerde een en ander van de auto, o.m. dat deze bruin van kleur was. Verdachte ontkende, dat hij destijds ter plaatse is geweest en deelde tevens mede, dat zijn auto niet bruin, doch uitgesproken groen van kleur is. Hij staat hier voor het gebouw, dus kunt U zichzelf overtuigen". Aldus geschiedde met als gevolg, dat de officier, mr. E. v. d. Schans, na de hervatting van de zitting, vrijspraak requireerde, omdat hier enige twijfel was gerezen t.a.v. de werkelijke verdachte. Het vonnis luidde conform, waarna de vertegenwoordiger breed lachend huiswaarts keerde. Een 25-jarige Hagenaar stond te recht, omdat hij aan de Kaag, waar hy met twee vrienden zijn vakantie door bracht, met zijn windbuks een tweetal eenden dusdanig had verwond, dat de ,,Men hoort ontstellend vaak zeggen: ,,Ik ben niet muzikaal", doch ik beweer dat ieder mens muzikaal is, maar er een woordje ontbreekt, namelijk .ontwikkeld". Iedere mens is muzikaal, doch niet iedereen is „ontwikkeld" muzikaal. Als men van zichzelf zegt, dat men niet muzikaal is, is dat een verloochening van de natuurlijke aanleg", aldus muziekpedagoog Ru Sevenhuysen, die gisteravond in de bovenzaal van „Het Gulden Vlies" voor de leden van de Vereniging voor Pedago giek een causerie hield over het onderwerp „De muzikale opvoeding van onze jeugd". Ru Sevenhuysen onderstreepte in zijn betoog herhaaldelijk het grote belang van goed muziekonderwijs op de lagere en voortgezette scholen. Het is echter met het muziekonderwijs op de scholen abominabel gesteld, vond de heer Sevenhuysen; er wordt op de lagere scholen over het algemeen weinig of helemaal niet gezongen. Op de kleuterscholen daarentegen ontvangt het kind een goede muzikale vorming, zij het een zeer elementaire. De kinderen zingen liedjes en doen hun spelletjes zingend. Weliswaar niet altijd even esthetisch verantwoord, doch ze zingen! In de kleutertijd wordt ook de muzikale aanleg bewezen. Op de lagere school echter wordt het kind gedwongen tot orde; liedjes en spelletjes zoals op de kleuterschool, zyn uit den boze, zodat het kind hier zyn eerste knauw krijgt. De muzikale ont wikkeling van het kind blyft stilstaan, incidentele uitzonderingen daargelaten. Als het kind dan naar het voortge zette onderwys gaat. treedt na enkele maanden door het betreffende onder- wijsregime weer een verandering ;n. Het kind krijgt de tweede knauw, stelae ae heer Sevenhuysen pessimistisch vast. Het gaat uitsluitend denken in proef werken en cyfers(?). Zyn muzikale ontwikkeling staat zo mogeiyk nog meer stil. „De school verricht misschien on bewust een enorm kwaad In de muzikale vorming van het kind", zei de heer Sevenhuysen beschuldigend. „Een handjevol muziekpedagogen staat tegenover "n enorme overmacht. Ik ben geen pessimist!, doch ik ben van mening dat men op school moet beginnen. De grote vraag is nu: hoe enten wy op het muziekonderwys iets, dat de kin deren bezighoudt op hun eigen actieve manier?" Integreren Men moet het muziekonderwys een evenwaardige plaats geven in het onder- wysrooster. Men moet trachten het muziekonderwys te integreren. Het te pas brengen by de andere vakken, zodat de muziek een deel van het leven van het kind wordt. Het ideale is dan om via actief beluisteren tot actief beoefenen te komen. Het moeilijke punt is nu, aldus de heer Sevenhuysen, hoe de kinderen (en ook de ouders, voegde hy er aan toe) erop te attenderen 'hoe zij naar de muziek moeten luisteren. Ru Sevenhuysen meende hierop een oplossing gevonden te hebben. Hij zet de opstelling van een orkest uiteen, wijst de kinderen er dus op. waar het hout, de violen, het koper en het slagwerk op gesteld zijn en laat dan een werk horen en dirigeert dit in het front van de klas, zodat de kinderen opmerkzaam gemaakt worden op de verschillende partijen in een bepaald werk. Een demonstratie van deze werkwijze gaf Ru Sevenhuysen na de pauze. Hij dirigeerde Moussorgsky's „Schilderyen- tentoonstelling" in de instrumentatie van Ravel, noemde steeds de solierende of dominerende groep en bracht het muziekstuk „in beeld". Vooral het laat ste ging hem goed af. Het behoeft geen betoog, dat Sevenhuysen's interrupties het vegeteren van Moussorgsky's mees terwerk niet ten goede kwamen, doch instructief was het zeker. vogels buit konden worden gemaakt, waarbij hij zich tevens op verboden grond begaf. Tegen de verbalisant had hij destijds verklaard, dat hij toevallig een beetje oefende met zijn buks en de eenden raakte. Ter zitting kwam hij op deze verklaring terug en vertelde nu, dat zijn geld was opgeraakt, de honger begon te knagen en hij daarom op de eenden- jacht was gegaan om deze te stillen. „Als de politie dus niet tijdig had in gegrepen, had U nog een eend gescho ten omdat U met Uw drieën was", merkte de plv. kantonrechter op, waar op de Hagenaar hevig neen schudde. De officier noemde het een duidelijk voorbeeld van stroperij en vroeg hem of hij wel wist, dat hier een boete van f. 1000.of een hechtenisstraf van 1 jaar kon worden opgelegd. Ditmaal eiste hij slechts twee boetes van f. 25 subs. 10 dagen en verbeurdverklaring van de buks. Het vonnis werd uitein delijk tweemaal f. 20 boete subs. 10 da gen en verbeurdverklaring. Een 23-jarige werkman uit Noordwij- kerhout was met een tot heden toe on bekend persoon, het duinterrein bij Langeveld ingegaan, om, voorzien van een lichtbak, konijnen te gaan stropen. Een jachtopziener zag het lichtschijnsel en hoorde het gillen van de konijnen, die door de hond van de werkman wer den gepakt. Zijn metgezel, die een zak op de rug droeg, wist te ontkomen, doch de eerste werd gepakt en legde tegen over de jachtopziener een volledige be kentenis af. De naam van zijn metge zel wilde hij niet noemen. Ter zitting ontkende hij evenwel, dat hij zou heb ben gestroopt. Zijn hond was aan zijn controle ontsnapt, het terrein ingegaan en moest dus nu door hem worden ge zocht, omdat het beest nogal eens ach ter kippen aanzat en deze doodbeet tot groot financieel verlies van zijn baas, die de schade moest betalen. Vandaar die lichtbak, omdat een zak lantaarn te weinig licht gaf. Mogelijk geloofde hij dit verhaal zelf ook niet, want toen de kantonrechter hem na de eis van de officier vroeg of hij nog iets hiertegen had in te brengen, zweeg hij in alle talen. De officier noemde het een zeer ernstig geval en eiste f- 75.— boete subs. 25 dagen, alsmede de ver beurdverklaring van de lichtbak. Na een ernstig vermaan, vonniste de kanton rechter conform. Op zondag 16 augustus reed een 25- jarige Leidse bromfietser met flinke snelheid een straatje te Rijnsburg in, zwaaide tegen enige bekenden en reed tegen een wandelend echtpaar op. De vrouw van dit echtpaar werd tegen de grond geslingerd en liep enige verwon dingen op, terwijl de bromfietser even eens ten val kwam. De echtgenoot ont stak in woede en diende de op de grond liggende bromfietser enige schoppen toe, waardoor deze, aldus zijn verkla ring, enige dagen op non-actief was. Hij had dan ook tegen de echtgenoot van zijn slachtoffer een aanklacht inge diend wegens mishandeling. Omdat haar kleding beschadigd was en zij vijf weken hulp in de huishouding nodig heeft gehad, eiste de echt genote ter zitting in totaal precies f. 100 schadevergoeding. De officier eiste f. 50 boete subs. 20 dagen. De kantonrechter vonniste conform en wees het door hem geschatte bedrag van f. 35 schade toe, omdat de f. 100 schade niet werd bewe- zenn. CORRESPONDENTIE C. J. W. te L. Het heeft geen zin om „kritiek op kritiek" te plaatsen, om dat over de smaak nu eenmaal niet te twisten valt. Naar aanleiding van uw schrijven hebben wij het oordeel ge vraagd van diverse t.v.-kijkers en hun uitspraken bevestigden hetgeen wij hierboven schreven. Verscheidene waren het met uw zienswijze eens, evenveel anderen onderschreven de mening van onze medewerker voor 100%. A. kwali ficeerde het programma als „kostelyk' Neerlandia boekte met concertreis groot succes LEIDS ORKEST MUSICEERDE IN FRANKFORT Het bekende Leidse Hohner Accor deonorkest „Neerlandia", dat onder lei ding staat van Lauw Boellaard, heeft in het afgelopen weekeinde een concertreis gemaakt naar Frankfort. Neerlandia werd uitgenodigd door het Frankforter Accordeonorkest „Accor- deana". Het Duitse orkest herdacht het tienjarig bestaan, en om dit zo feeste lijk mogelijk te vieren werd „Neer landia" uitgenodigd het jubileumconcert te verzorgen. „Accordeana" opende de avond met Rhapsodie in Blue en een geestig modern arrangement van „De Perzische Markt". De bewerkingen zyn van de dirigent van Accordeana, Rudolf Kircher. Het verdere programma werd verzorgd door Neerlandia. Het optreden van het Leidse orkest werd een groot succes. Uitgevoerd wer den o.a. de ouverture „De Italiaanse in Algiers" van Rossini en „Marche Trium- phale" van Würthner. Zeer goede bijval verwierf Neerlandia met de uitvoering van „Deutsche Volksweisen" van Ru- dolf Würthner. Het is aardig om te ver melden dat Neerlandia na het „Orches- ter des Hauses Hohner" het allereerste orkest is dat dit werk heeft uitgevoerd. Het concertino voor piano, accordeon orkest en slagwerk van Henk Briër werd uitgevoerd met de componist aan de vleugel. Ook dit werk oogstte grote bij val van het publiek. De zaal was geheel uitverkocht. Het Leidse orkest ontving nu reeds nieuwe uitnodigingen voor concerten in Duitsland. Een en ander is voorat een groot succes voor dirigent Lauw Boellaard. Het concert werd o.a. bijgewoond door afgevaardigden van het Hollandse Con sulaat, de stad Frankfort en de verte genwoordiger van de KLM in Frankfort. Het optreden van Neerlandia vond een zeer gunstige beoordeling. Voor de deelneemsters en deelne mers aan de „kijkrace", die deze zomer plaats had in De Lakenhal, zal morgen- B noemde het „wel aardig" en C vond middag in de Groene Papezaal van De het „laag-by-de-gronds". U ziet het: de Lakenhal een filmpje over Florence ver smaken verschillen.... 1 toond worden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 3