O
VIJF PRETENDENTEN DER DEMOCRATEN
VOOR BEZETTING VAN HET WITTE HUIS
Kerngezonde Maatschappij tot Nut
van 't Algemeen wordt 175 jaar
tflP
De keuze gaat tussen KennedyHumphrey,
Lyndon Johnson, Symington en Stevenson
„Adlai" is wel de beste, maar
verloor al tweemaal....
hij
Koningin zaterdag bij viering
de fyohteKifi
TRAKTEERT
Opgericht 1 maart 1860
Donderdag 12 november 1959
Vierde blad no. 29897
(Van onze correspondent in Washington)
(III)
Wanneer over een jaar in Amerika de verkiezingen worden gehou
den, dan zal het presidentschap acht jaar lang in Republikeinse handen
zijn geweest. Maar de laatste zes jaar hebben de Democraten de meer
derheid gehad in het Congres, sedert 1958 zelfs een overweldigende
meerderheid. Tenzij de Republikeinen een kandidaat naar voren
kunnen brengen, die het verreweg wint van zijn Democratische rivaal
in aantrekkingskracht op de massa, lijkt de kans groot, dat de Demo
craten in 1960 het Witte Huis weer zullen veroveren. "Aan kandidaten
ontbreekt het hun niet, maar al deze pretendenten hebben een of meer
handicaps, geen van hen kan zeker zijn van de overwinning. Dit feit
zal er ongetwijfeld de spanning in houden tussen de twee grote
partijen. Het is onmogelijk thans reeds een voorspelling te doen.
Jongrijk en knap
De 42-jarige Senator Kennedy zou de
held kunnen zijn van de jeugdigen on
der de kiezers: hij en zijn twaalf jaar
jongere, mooie vrouw zijn herhaaldelijk
afgebeeld in Amerikaanse tijdschriften.
Zy vormen een soort Amerikaans ideaal:
jong, rijk, aardig om te zien, sportief.
Bovendien heeft Kennedy zich heel
dapper gedragen gedurende de ooi-log
en tevens heeft hij een veelgelezen boek
op zijn naam staan, waarin de politieke
moed wordt beschreven van grote Se
natoren. Is zulk en filmster-populariteit
voldoende om president van Amerika te
worden? Misschien toch niet. Zelfs een
aantal van de jeugdige kiezers moet be
grijpen, dat film-criteria niet behoren
te overwegen, wanneer men zijn stem
uitbrengt in een presidentsverkiezing,
zing.
Daarmede zij niet gezegd, dat Kenne
dy geen kwaliteiten bezit. Hij is echter
nog rijkelijk jong en heeft nog geen
blijk gegeven van de diepte en de origi
naliteit, die hem tot 'n groot staatsman
zouden kunnen maken. Als zijn handi
cap wordt meestal genoemd: zijn rooms-
katholicisme. Het is de vraag, of dit nog
zulk een groot nadeel is. Maar vast
staat, dat het voor een niet-katholieke
kandidaat een voordeel zou zijn de jon-
ge Kennedy als kandidaat voor het vice-
presidentschap naast zich te hebben in
j de verkiezingscampagne.
Nooit met mond vol tanden
Een goede twintig jaar geleden was
Humphrey (thans een Senator, die be
slist president wil worden) nog student.
Tengevolge van de grote depressie was
hij pas laat in zijn leven aan de studie
toegekomen en ook toen nog zat hij
krap. Hij was toen al getrouwd. Zijn
vrouw stond voor dag en dauw op om
pakjes met belegde boterhammen klaar
te maken, die Humphrey dan aan zijn
medestudenten met winst verkocht. Zó
verdiende hij het huishoudgeld
Zijn politieke carrière is heel snel
geweest: eerst burgemeester van Min
neapolis, waar hy met succes corruptie
en communisme bestreed; later Senator
voor de staat Minnesota, een onbeschei
den nieuweling in Washington, die zijn
scherpe, luide stem liet horen over vrij
wel alle onderwerpen en.... wist waar
hij over sprak.
Kennedy is op en top jongen van
goede familie", in Humphrey ziet men
nog altijd de volksjongen met een goed
stel hersens en een enorm sterke wil om
er te komen. Hij weet hoe belangrijk
publiciteit is in de politiek en toen hij
dit jaar de buitenkans had, dat Kroesj-
tsjef acht uur lang met hem praatte,
zat hij er bovenop om dit feit te on
derstrepen: speciale persconferenties,
geheimzinnig lijkend bezoek aan het
Witte Huis, enz.
Wat is Humphrey's handicap? Is hij
te ordinair-vechterig? Ik geloof niet
dat hem dat te veel kwaad zal doen in
Amerika. Maar hy was geruime tyd zeer
progressief in de Senaat. Hij heeft la
ter wel wat matiging betracht, maar het
Is bekend, dat de arbeidersbeweging nog
altijd extra veel met hem op heeft. Dat
zou hem bij sommige kiezers weieens
kwaad kunnen doen, vooral in een tijd,
waarin het publiek oog heeft gekregen
voor bedenkelijke aspecten in vakbewe
ging.
Tovenaar zonder fanfare
Lynden Johnson, de rijke, lange en
nogal droge leider van de Democraten
ln de Senaat, is een man, voor wie men
in Washington veel bewondering heeft.
Maar Washington is een heel speciale
stad met slechts één „industrie": de po
litiek. Nergens ter wereld vindt men zo
veel politieke specialisten by elkaar en
of zij nu Democraat of Republikein zijn,
zij geven allen volmondig toe, dat Lyn
don Johnson, de Senator van Texas, een
tovenaar is,' die soms op miraculeuze
manier door weet te zetten, wat hem
wenselijk voorkomt. Politiek is zijn lust
en zijn leven.
Een ander zal er plezier in hebben een
een schaakpartij of een golfmatch te
winnen, Johnson doet niets liever dan
mensen winnen, mensen ompraten en
dan vooral natuurlijk Senatoren, die hy
voor zijn karretje wil spannen.
Die laatste zin is beslist niet misprij
zend bedoeld. Johnson wenst stellig het
Bestuur grote gemeenten
De Dr. Wiardi Beekman Stichting
heeft een commissie ad hoe een rapport
doen samenstellen over „het bestuur van
de grote gemeenten". In het bijzonder
wordt in dit thans verschenen rapport
aandacht besteed aan door de commissie
—De Quay voorgestelde wettelijke maat
regelen op het terrein van de functionele
decentralisatie (bijzondere raden voor
jeugdzorg, toneel, e.d.) en de territo
riale decentralisatie (wijkgedachte), als
mede aan de voorstellen tot verdere de
legatie van bestuursbevoegdheden bin
nen het gemeentelijk bestuur. De voor
gestelde wettelijke bepalingen zijn, naar
de mening van de WBS-commissie, veel
te beperkt.
land te dienen. Het staat tevens vast,
dat hij als dat in de kaart ligt
niets liever zou willen dan president
worden, temeer, daar dit honderd jaar
lang aan geen zuiderling is gelukt. Na
de burgeroorlog was het uit met zui
delijke aspiraties om in het Witte Huis
te komen. Ziehier dan meteen Johnsons
voornaamste handicap: hij is een man
uit het zuiden, al legt hy er om begrij
pelijke redenen de nadruk op, dat Texas
strikt genomen niet het donkere zuiden
is en ook wel tot het Westen gerekend
kan worden!
Johnson is beslist niet ultra-conser
vatief ten aanzien van de negers. Hij is
een gematigd man, die zeer geleidelijk
verbetering in de toestand wil brengen.
Zullen de negers in het noorden op hem
willen stemmen? Dat blijft de vraag.
Maar op de conventie in juli kan
Johnson een belangrijk aspirant blijken.
Hy is de grote tacticus en tactiek heeft
men daar nodig. Hoe hij in een verkie
zingscampagne zal zyn, is niet te voor
zien. maar zou hy het Witte Huis be
reiken, dan zou Amerika zeker een pre
sident hebben, die er een meester in zou
zyn met het Congres om te springen!
Mooie man van de
middenweg
De democratische aspiranten moet
men wel in de Senaat zoeken! Ook Sy
mington, de lange, grijzende, zeer ge
distingeerde man uit Missouri is een
Senator. Missouri ligt tussen noord en
zuid in en Symington is typisch een man
van het gulden midden, een kandidaat
over wie men het op de conventie eens
zou kunnen worden, indien de meer pro
minente figuren niet voldoende stem
men konden verwerven. Symington
heeft als fabrikant veel succes gehad.
Hy is vanb etrekkelijk eenvoudige af
komst, maar heeft de goede manieren
van iemand, die reeds lang tot de
maatschappelyke bovenlaag behoort. Hy
is in sociaal opzicht tamelijk vooruit
strevend, maar jaagt conservatieven
daarom niet tegen zich in het harnas.
Zijn handicap? Dat hij „vlees noch vis"
is, kan zowel een voor- als een nadeel
voor hem zyn. Maar deze oud-minister
van de luchtmacht heeft één stokpaard,
dat geen populair beestje is in een
campagne: hy wil meer geld hebben
voor Amerika's defensie en dat betekent
al spoedig, hogere belastingen!
Slechtste kandidaat zou
grootste president zijn!
„Kon men Stevenson maar in het
Witte Huis krijgen zonder verkiezin
gen", zo verzuchten vele intellectuelen
in Amerika. Stevenson is vóór 1952
gouverneur van de staat Illinois ge
weest en dat ambt heeft hy voortref-
felijk vervuld. Hij is echter beslist niet
voortreffelijk als reclame-maker voor
zichzelf, daar is hij teveel heer voor.
Zijn redevoeringen zijn voortreffelijk,
doch de waarde ervan schijnt aan de
massa te ontgaan. Iemand heeft eens
gezegd: „Eisenhower deed een beroep
op het hart, Stevenson op het verstand.
Eisenhower won, want alle Amerikanen
hebben een hart....". Dit is zo puntig
gezegd, dat de man, die het zo formu
leerde wel een geestverwant van AdlaJ
Stevenson moet zijn.
Wij herlazen dezer dagen nog eens
enige redevoeringen, die Stevenson in
de verkiezingscampagnes gehouden
heeft. Hoe oneindig veel subtieler, die
per en geestiger dan alls wat die an
dere kandidaten die toch zoveel ge
wiekster zyn te beweren hebben- Is
Stevenson te goed voor Amerika, te
goed voor welke democratie ook, waar
in uiteraard de massa moet beslissen?
Het zou niet pleiten voor het democra-
tiSIn elk^geval heeft ook hy een handi
cap: hy heeft reeds tweemaal verloren.
In zo'n man hebben politieke beroeps-
organisatoren geen vertrouwen. Maar
er zijn nog altyd heel wat Democraten,
die zeggen: „Waarom zouden we niet
de beste man naar voren brengen, die
we hebben?"
Vragen over de vangst
„Willem Barendsz"
Het Tweede-Kamerlid Van der Goes
van Naters (PvdA) heeft aan de minis
ters van Landbouw en Visserij en van
Buitenlandse Zaken schriftelyk ge
vraagd of het juist is dat de Nederland
se walvisvaarder „Willem Barendsz",
thans uitvarende naar de Zuidelyke
IJszee, beoogt, omstreeks half mei met
de produkten van ongeveer 2400 gevan
gen walvissen terug te zUn?
Kan de regering meedelen, tot hoeveel
„eenheden" een dergeiyke vangst dient
te worden herleid en is het beoogde
kwantum in overeenstemming met de
door de regering voor deze campagne
vastgestelde limiet?, zo wil de heer Van
der Goes van Naters weten. Verder
vraagt hy hoe deze limiet zich verhoudt
tot het uitgangspunt van Nederland by
de vastgelopen internationale on
derhandelingen, dat 8% van 14.500 een
heden of 1160 eenheden beliep?
Als hier verschil bestaat, hoe valt dit
dan te verklaren? Wordt de vangst
limiet voor de thans aangevangen cam
pagne van Nederlandse dan wel inter
nationale zyde gecontroleerd door aan
boord aanwezige controleurs en, zo
neen, waarom niet?, aldus de vragen
steller.
Advertentie.
Er is zó véél in veelzijdig veerkrachtig Terienka
Nog nooit was het ledental zo groot
(Van onze Amsterdamse correspondent)
Als zaterdag in de Amsterdamse binnenstad tienduizenden mensen opeengepakt
staan om Sint-Nicolaas te verwelkomen zal Koningin Juliana onopvallend naar
het Koninklyk Instituut voor de Tropen rijden om de jubileumbyeenkomst van
de MaatschappU tot Nut van 't Algemeen by te wonen.
„Het is onze gewoonte niet om aan de weg te timmeren", heeft de algemeen
secretaris, dr. P. H. Schroeder, ons verzekerd. Dat is byzonder bescheiden want
niet alleen is het Nut een der oudste verenigingen van ons land en bestaat zy
zaterdag niet minder dan 175 jaar, vóór alles is het Nut de stuwkracht geweest
van vele zaken, die in ons dagelyks leven gemeengoed zyn geworden. Nog vóór
de Franse tijd ontvouwde de maatschappij een plan voor scholenbouw en hygiene,
voor bezoldiging en pensionering van onderwijzers en voor afschaffing van lijf
straffen op scholen. Zij gaf de stoot tot de oprichting van Nutsbibliotheken,
waaruit in vele gevallen de openbare bibliotheken zijn geboren. Zij richtte de
eerste op, adviseerde de regering over koepokinenting, het plaatsen van wees
kinderen. de oprichting van scholen, het weren van woekerhandel, de afschaffing
van slavemy in Ned. Indië, de woningbouw en tientallen andere zaken.
Teeder medelijden
In de archieven op de bovenverdie
ping van het Amsterdamse Centraal
Station het Nut heeft hier drie ka
mers bezet van waaruit de 353 auto
nome departementen in het land fi
nancieel en moreel worden gerugge-
steund staat te lezen dat in novem
ber 1784 werd opgericht „Het Genoot
schap van Konsten en Wetenschappen"
onder de zinspreuk „Tot nut van 't al-
ADLAl STEVENSON
Toch nog een kans?
gemeen". Aan het bestuur werd toege
voegd de heer Jan Roos, opziener van
's lands zegel, om leden te werven. De
contributie bedroeg een dukaat (f. 5.25)
per jaar. Aan het werk van Jan Roos
en aan de uitnodigende brief, waarin
werd betoogd dat ieder weldenkend
Nederlander „een teeder medelijden
met de staat des gemeenen mans",
moest gevoelen, was het te danken dat
het genootschap na een jaar 344 leden
telde. Hieruit was o.m. een „schoolor-
kest van zestien muzikanten" gevormd.
Crisis in 1787
In 1787 maakte de jonge vereniging
een crisis door, veroorzaakt door de
ernstige botsingen tussen patriotten en
prinsgezinden. Het prinsgezinde hoofd
bestuurslid Wijngaard ging er met de
kas vandoor, die op dat ogenblik f. 83
bevatte. In dat jaar werd besloten de
hoofdzetel van Edam naar Amsterdam
over te brengen en de naam te wyzigen
in „Maatschappij tot Nut van 't Alge
meen". Het onderwijs had de bijzon
dere belangstelling van de maatschap
pij. In 1789 werd reeds een plan gebo
ren tot vorming van een schoolbiblio
theek en medewerking tot het uitgeven
van volksliedjes en schoolboekjes. Be
halve het oprichten van scholen werd
met kracht de stichting van volksbi
bliotheken ter hand genomen. Volks
bibliotheek te Haarlem, die in 1791
werd geopend, was de eerste openbare
bibliotheek ter wereld.
In 1801 begon het Nut met het open-
lyk erkennen van en het belonen met
ereprijzen voor edelmoedige daden. In
die tijd immers bestonden er nog geen
Koninklijke onderscheidingen. In 1809
meldde het secretariaat dat er 7384 le
den waren, verdeeld over 96 departe
menten. Een jaar later, toen Nederland
bij Frankrijk werd ingelyfd, daalde
het ledental echter tot 1284. By de be-
vryding in 1813 maakte een commis-
s!e u't^het hoofdbestuur haar opwach
ting bij Willem I, die in latere jaren
meermalen blijk gaf het werk van het
Nut zeer te waarderen.
Talrijke activiteiten
De eerste spaarbank van Nederland
werd een Nutsspaarbank (1817), negen
jaren later waren er reeds 66. Tussen
de bedrijven door werd de steun aan
het onderwijs krachtig voortgezet. Had
men bemoeiingen bij de instelling van
kleuter-, ambaohts- en industriescho
len en stimuleerde men de beoefening
van de toneel-, toon- en zangkunst.
In 1846 werd de regering een ont-
werp-armenwet aangeboden. Na de tot
standkoming van de grondwet in 1848
was de Maatschappij tot Nut van 't
Algemeen er als de kippen bij om de
regering en Kamerleden een ultvpe-
ringsschets van een wet op het lager
onderwijs aan te bieden. Enkele pun
ten hierin waren: onderricht in vreem
de talen, uitbreiding verplichte leer
vakken met zang en gymnastiek, wet
telijke leerplicht, kosteloos onderricht
voor minvermogenden, wettelijk toe
zicht op bewaarscholen en vestiging
van Rijkskweekscholen. By het 75-
jarig bestaan in 1859 telde het nut
13.592 leden. Drie jaar later werd in
Arnhem een Nutskweekschool voor on
derwijzeressen geopend.
De maatschappij stelde voorts rap
porten op over de begrafenis- en zie
kenfondsen. In het begin van deze eeuw
werden de reizende volksbibliotheken
uitgebreid, in 1918 ontstond het Nuts-
tsemlmarium voor pedagogiek aan de
universiteit van Amsterdam, in de cri
sisjaren hield men zidh bezig met de
ontwikkeling en ontspanning van werk
lozen en na de tweede wereldoorlog
kregen het jeugdiweik en het bejai
denwerk meer de aandacht.
In 1947 nam het Nut het initiatief
tot de stichting van de inspectie schrif
telijk onderwijs, in 1948 kwamen de
Nutsvolksscholen voor beeldende ex
pressie voor jonge kinderen, schilde
ren, boetseren en tekenen.
Nier ouderwets
Is de Maatschappy tot Nut van 't
Algemeen een ouderwets genootschap,
dat zyn tyd heeft gehad? Verre van
dat: nog nooit was het ledental
groot als dit jaar, namelyk 47.000 ver
deeld over 352 departementen. De
maatschappy telt 136 spaarbanken, 200
bibliotheken met 272.000 boeken en 117
kleuterscholen met 8500 leerlingen.
Nog steeds breidt het aantal depar
tementen zich uit, voomamelyk op het
platteland. De laatste maanden kwa
men er als nieuwelingen bij de Friese
dorpjes Fochtelo en Tietjerk. De Maat
schappy ls gezonder dan ooit: per jaar
wordt aan de departementen circa
f 25.000 geschonken als bqdrage voor
bibliotheken, kleuterscholen of cur
sussen. Dit ls mogelyk door de rente
die uit legaten wordt verkregen. Het
hoofdbestuur krygt slechts een subsidie
voor het landelyk bureau zelf, waar
thans naast de secretaris en zijn staf
een bibliothecaiesse en een Inspectrlce
voor het kleuteronderwys werkzaam
zyn.
Huldiging Albert
van Dalsum
Zaterdagavond 21 november zal Albert
Van Dalsum na een gala-voorstelling ln
de Kon. Schouwburg te Den Haag ge
huldigd worden.
Dan wordt ten tonele gebracht „Sauls
dood" een drama in 7 tonelen van Abel
J. Herzberg in de regie van Paul Steen
bergen.
Voorzitter van het algemene erecomité
voor de huldiging van Van Dalsum is
Prins Bernhard. Leden zyn: prof. dr. J.
E. de Quay, minister-president, mr. J.
M. L. Th. Cals, minister van O. K. en
W. en mr. Y. Scholten, staatssecretaris
van O. K. en W, mr. J. Klaasesz, Com
missaris der Koningin in de provincie
Zuid-Holland, mr. H. A. M. T. Kolf
schoten, burgemeester van Den Haag,
mr. G. van Hall, burgemeester van Am
sterdam, dr. J. Wesselings, secretaris-ge
neraal van het ministerie van O. K. en
W. en mr. H. J. Reinink, directeur-ge
neraal voor de Kunsten en voor de bui
tenlandse culturele betrekkingen.
In het werkcomité te Den Haag heb
ben o.m. zitting: wethouder J. van
Zwijndregt, Cees Laseur en Paul Steen
bergen.
Het huldigingscomité bestaat o.a. uit
mr. A. Adema Zylstra, de wethouders
mr. A. J. Dankelman en D. W. Dett-
meyer, de letterkundigen Pierre H. Du
bois, Ben van Eyselsteijn en Jos. Pan-
huysen en de hoofdcommissaris van po
litie, de heer J. H. A. K. Gualtherie van
Weezei
Toenemende uitvoer van
land- en tuinbouwprodukten
Volgens het Centraal Bureau voor de
Statistiek is in het derde kwartaal 1959
voor 1141,6 miljoen gulden aan land- en
tuinbouwprodukten uitgevoerd. Tegen
over het derde kwartaal 1958 betekent
dit een toeneming van 117,4 miljoen
gulden of 11,5%. De uitvoerwaarde van
de akkerbouwprodukten bedroeg 298,8
miljoen gulden (+20,1 min), van de
veehouderijprodukten 551,8 miljoen gul
den (+65.0 min) en van de tuinbouw
produkten 291,0 miljoen gulden (+32,3
miljoen).
Het aandeel van de landbouw in de
totale Nederlandse uitvoer steeg, verge
leken met het overeenkomstige kwar
taal 1958, van 33% tot 34%.
In de eerste 9 maanden van 1959 be
droeg de totale uitvoerwaarde van land
en tuinbouwprodukten 3125,7 miljoen
gulden, d.i. 286,3 miljoen gulden 10%)
meer dan in het overeenkomstige tyd-
vak van 1958. Het aandeel van de akker
bouwprodukten hierin bedroeg 982,9 mil
joen gulden (+8,5%) terwyi aan vee-
houderyprodukten werd uitgevoerd voor
een waarde van 1501,3 miljoen gulden
10,5 miljoen) en aan tuinbouwpro
dukten voor 641,5 miljoen gulden
(+11,6%).
Reeds tweehonderd
doden in Roeanda
Volgens inlichtingen uit offi
ciële kringen in Oesoemboera, de
hoofdstad van het Belgisch man
daatgebied Roeanda-Oeroendi, be
draagt het aantal slachtoffers van
de gevechten tussen stamleden in
Roeanda zeker tweehonderd.
Het is niet mogelijk het juiste
cijfer te geven omdat mogelijk een
aantal lijken verstopt is in het moe
rassig gebied en op de bananen
plantages van het woeste berg
achtige gebied. Ook is het niet mo
gelijk het aantal gewonden te
geven.
De Belgische minister voor Kongo en
Roeanda-Oeroendi heeft dinsdag in het
Belgische parlement een politiek pro
gram uiteengezet dat tegemoet moet
komen aan de onafhankelykheidswen-
sen van de bevolking van het Oost-
afrikaanse mandaatgebied Roeanda-
Oeroendi.
Het program, in twee etappes, voor
ziet in instelling van plaatselijke be
stuursorganen, die onder algemeen Bel
gisch beheer geleidelyk steeds meer on
afhankelijkheid zullen krygen. Roeanda
en Oeroendl zouden een gemeenschap
moeten vormen, en de ondergeschikheid
van het land aan het gouvernement van
Kongo zou moeten worden opgeheven,
met uitzondering voor monetaire en
douanekwesties.
Minister De Schrijver legde er de na
druk op, dat het Belgische gezag over
Roeanda-Oeroendi beperkt is door het
voogdy akkoord van de Ver. Naties.
Daardoor kunnen noch België, noch de
Ver. Naties of de bevolking van Roe
anda-Oeroendi eenzydig de toekomst
van het land regelen, meende hij.
De Abako en de Afrikaanse solidari-
teitsparty hebben een brief geschreven
aan de minister voor Belgisch Kongo en
Roeanda-Oeroendi.
Hierin zeggen zy dat zij niet zullen
deelnemen aan de verkiezingen, die in
december in Belgisch Kongo gehouden
zullen worden, omdat deze verkiezingen
gebaseerd zijn op Belgische regerings
verklaringen, die beide partijen verwer
pen omdat zij volgens hen niet in over
eenstemming zyn met de wettige aspira
ties van de Kongolese bevolking.
Tijdelijk bij elke fles
Zwarte Kip Wijn,
Vruchtenwijn of Advokaat
een fles Orana limonade
van 152" voor 76 ct.
^tjvcxtetup
Om de hals van elke fles zit een
Snelspaarkaart. Plak. hierop 5 kip
pen (op elke fles wijn, vruchtenwijn,
advokaat en limonade zit er één)
en u ontvangt bovendien een fles
Monaco voor de halve prijs.
H. Englebert N.V. ontving een
miljoenenorder
Het Directoraat Materieel Landmacht
plaatste by H. Englebert N.V. te Den
Haag een opdracht tot levering van
ruim 200 international bedrijfswagens.
Deze voertuigen zullen in de assem-
blagebedrijven van H. Englebert N.V. te
Voorschoten worden opgebouwd, waarbij
tal van Nederlandse bedrijven worden
ingeschakeld voor de levering van
diverse onderdelen.
