NIEUWE FRANSE PRIJZENSLAG TEGEN VERHOGING DER LONEN KADAR STUIT BIJ HONGAREN OP EEN MUUR VAN PASSIVITEIT HEINZ& Partij is een skelet geworden en regeert bij de gratie van 40.000 man Russische soldaten Akkoord met filiaalbedrijven om de tussen- en kleinhandel tot rede te kunnen dwingen Teleurstellende vergelijking met huidige toestand in Polen TOMATO KETCHUP Opgericht 1 maart 1860 Donderdag 12 november 1959 Derde blad no. 29897 (Van onze reisredacteur, W. L. Brugsma) (V, slot) Boedapest, november Het dunne zonlicht filterde door de gekleurde ramen van de oude, door de S.S. stukgeschoten Mathias-kathedraal op de burchtheuvel van Boeda. De gelovigen die de kerk vulden, hadden gebeden en geknield, de laatste akkoorden van Haydn's Nelson-mis stier ven weg. Toen stonden de kerkgangers op en er klonk een ander lied, plechtig en een beetje treurig, dat mij een rilling van herkenning over de rug joeg. Vele van de mannen en vrouwen die het meezongen, hadden tranen in de ogen. Want dit was het Hongaarse volkslied. Het deed mij ineens denken aan een ander nationalistisch en gelovig land in het socialistische kamp, aan Polen. Aan het Polen van partijleider Gomoelka en kardinaal Wyszinsky, een land dat óók de gevangene is van een aantal geografische en politieke werkelijkheden, maar dat binnen die grenzen zijn eigen weg zoekt, een lot dat Hon garije niet beschoren is geweest. (Van onze Parijse correspondent) Wat De Gaulle in Frankrijk dan ook allemaal verbeterd moge hebben voor heteeuwige probleem van de stijgende prijzen heeft hij nog steeds géén oplossing weten te vinden. Na de laatste vakantie zijn vooral de levensmiddelen gestaag in Parijs blijven stijgen en wanneer de droogte de oorzaak is van het gebrek aan en indirect de duurte van melk en andere zuivel produkten. dan kunnen toch zeker niet alle actuele moeilijkheden van de binnenlandse markt op diezelfde rekening worden geschreven. De waarheid is dat de Franse winkeliers en andere zaken lieden altijd wel een verklaring bij de hand hebben voor de stijging van hun prijzen. Maar de voornaamste oorzaak vormen zijzelfen met een bescheidenheid die ze in andere omstandigheden sieren zou, spreken zij over die factor nu juist nóóit! De regering zit intussen weer eens in minister van Financiën, Antoine Pinay, een moeilijk parket, al heeft ze, in te- zich bovendien verzetten tegen een al te genstelling met vroeger, van de directe straffe aanpak van de zakenlieden. Het politieke gevolgen op het parlementaire vrije spel tussen vraag en aanbod blijft plan van een saneringsactie dan ook zijn geloofsartikel, zelfs wanneer de niet zoveel te duchten. De vijandschap handelaren die vrijheid al lang tot een van de boeren haalt ze zich natuurlijk wassen neus hebben gemaakt echter tóch liever niet op de hals, ter- Toch kan de regering maar niet met wijl de beginselen van de conservatieve de armen gekruist blijven wachten tot het evenwicht tussen prijzen en lonen weer uit zichzelf zal zijn hersteld. Er moest iets gebeuren. En daarom heeft premier Debré al aangekondigd, dat op zondag 15 november as. een actie in het hele land zal worden ontketend met het doel de prijzen van levensmiddelen tot een redelijk peil terug te dringen. Het nieuwe, en zoveelste, Franse sa neringsplan omvat drie hoofdstukken. De prijzen van elektriciteit, gas en ben zine zullen door de regering iets worden verlaagd. Het volk zal er zelf nog weinig van merken, want in de publieke sector zal, mogelijk volgende maand, alleen de benzine, die er nu honderd kost, met drie of vier franken in prijs worden ver laagd. Van de daling van elektriciteits tarieven zullen alleen die industriëlen mogen profiteren die loyaal met de re gering willen samenwerken ten gunste van de andere onderdelen van haar pro gram. laatste parlementsverkiezingen kwam 98.4 percent naar de stembus en daar van stemde 99.6 percent voor de kandi daten van dat Volksfront, het soort meerderheid dat niet helemaal spon taan aandoet). Doodsbenauwd. Men kan zich niet onttrekken aan de gedachte, dat Kadar - en zijn politiek verleden wijst in die richting - er wel naar verlangt een socialisme op Hon gaarse basis te proberen. Maar hij gaat nooit ver genoeg: doodsbenauwd voor een herhaling van 1956 durft hij niet te liberaliseren, probeert hy slechts te paaien met betere levensomstandigheden en niet te prikkelen door een overmaat van partij-propaganda. Maar het blijft een doods beleid. De mannen om hem heen zijn kleur loos, er is een merkwaardig grote groep oud-Spanjestryders onder hen. eens de idealisten van de partij, later door des illusies, Duitse concentratiekampen en Stalinistische argwaan tot volledig cy nisme vervallen. Zo houdt dit bloedeloze fantoom-re gime zich slechts door één ding in het zadel: de aanwezigheid van 40 tot 50.000 man Sovjetrussische troepen die in een ring om Boedapest gelegerd liggen, zich zo weinig mogelijk laten zien, maar er nochtans z ij n. Het heeft er alle schijn van. dat Kroesjtsjef zelf met deze si tuatie allerminst ingenomen is, zijn kwade uitval in Boedapest: „Als er nog eens zo iets gebeurt, denk dan niet dat wij jullie weer te hulp komen", is daar tekenend genoeg voor. Vroeger of later zal het Kremlin moeten streven naar een Hongaars regime, dat op breder kringen van het volk steunt dan nu. Het lijkt mij derhalve passend deze reportage die sommige verschijnselen in het oost- blok niet heeft gespaard, te eindigen met de waarschuwing aan het Westen, die een Hongaarse intellectueel mij meegaf. Waarschuwing Hij zei: „Ons land zal om een einde loos aantal redenen voor de afzienbare toekomst een socialistisch land binnen de Russische invloedssfeer blijven. Als jullie wérkelijk belangstelling voor ons lot hebben en ons niet louter gebruiken als propagandamateriaal ter voeding van jullie angstig „immobilisme" (on beweeglijkheid), dan kunnen jullie maar één ding doen: voortgaan op de weg die Eisenhower heeft ingeslagen, je voor oordelen laten varen, samen met de Russen naar internationale ontspanning streven, naar geleidelijke ontwapening en terugtrekking van vreemde troepen, die vrijmaking van de Oosteuropese re gimes tengevolge moet hebben. Durven jullie dat niet aan. zeg net ons dan in 's hemelsnaam eerlijk, dan weten wij tenminste waar wij wél aan moeten kloppen". Originele aanpak Die twee andere punten betreffen een prijsverlaging van artikelen en levens middelen en een reorganisatie van de vleesmarkt. Een der hoofdoorzaken van het hoge Franse prijsniveau is, sinds on heuglijke tijden, het veel te grote aan tal klein- en tussenhandelaren die alle- lemaal een vinger in de pap willen hou den (om die vervolgens gretig af te lik ken!). Een direct optreden tegen hen, door middel van een prijzenstop, durft de regering nog altijd niet aan, en bo vendien beschikt ze niet meer over de ambtenaren om zo'n maatregel doelma tig te kunnen controleren. Onder die omstandigheden heeft de regering nu de grote magazijnen met filialen in het hele land willen inschakelen. Er is nu een akkoord met de directies gesloten waarbij bo ter, wijn, bier, chocolade, rijst, 7Jia- caroni en nog enkele levensmiddelen van drie tot vijftien percent zullen worden verlaagd. Vijfenvijftig dui zend winkels zijn bij deze overeen komst betrokken en men hoopt dat de rest der neringdoenden wel ver plicht zal worden z'n prijzen even eens te doen dalen. Voor het vlees heeft de regering iets verder durven gaan. Een voorzichtige poging zal worden ondernomen de commer ciële weg van de abatoirs naar de slagersioinkels te verkorten door wat tussenhandelaars uit te schakelen. Gezien echter juist de machtige mo nopoliepositie welke de vleesmagna ten in Parijs bezetten, is men voor lopig niet optimistisch gestemd over het succes van deze onderneming. Overal Lederc-winkels Buiten deze officiële regeringsplan nen om, heeft in enkele grote provincie steden het particulier initatief overeen komstige pogingen ondernomen om het leven goedkoper te maken door de vela tussenhandelaars uit te sluiten. Een kleine kruidenier, Leclerc geheten, heeft die prijzenslag ontketend door zijn wa ren onmiddellijk bij de fabrieken in te slaan. Zijn onderneming heeft zich over het land als een vetvlek uitgebreid en overal in de provincie zijn nu al Leclerc- winkels verrezen die doorgaans vijftien tot twintig percent goedkoper leveren dan de concurrenten. Binnenkort zal ook Parijs bij deze actie worden inge schakeld. Maar trots de strijd die van officiële en particuliere zijde geleverd wordt om de prijsstijgingen meester te worden, moet de eerste etappe van deze veldslag toch al wel als verloren worden be schouwd. De kans is namelijk gering dat de regering zich nog heel lang zal kun nen blijven verzetten tegen verhoging der lonen die door de voortdurend stij ging van het levensniveau onvermijde lijk lijkt te zijn geworden. Banketbakkerijen open op tweede kerstdag De voorzitter van het Bedrijfschap Banketbakkersbedrijf, de heer W. L. van Straaten. heeft op de in het ge bouw van de S.E.R. te Den Haag gehouden openbare vergadering van het bestuur van dit schap oa. medegedeeld dat iedereen vrij is om zyn banketbak kerij op tweede kerstdag, die dit jaar op zaterdag valt, open te houden of te slui ten. Ter vergadering werd medegedeeld dat het merendeel van de banketbakkers te Amsterdam en Groningen hun zaken op tweede kerstdag gesloten zal houden en dat de banketbakkers in Rotterdam voor het merendeel niet hun zaken zul len sluiten. Als zijn persoonlijke mening sprak de voorzitter uit dat banketbak kers min of meer de plicht hebben op een dag als deze tweede kerstdag het publiek te gerieven. De meest verkochte filtersigaret in Amerika. Thans ook in Nederland 20 STUKS 1 GULDEN De man die Hongarye's Wyszinsky had moeten zijn, kardinaal Mindszenty, las op datzelfde moment als balling in eigen land voor een handjevol diplomaten de mis in een kamer van de Amerikaanse ambassade Voor zijn ongelukkige inzichten in wereldlijke zaken leggen zelfs de Amerikaanse diplomaten niet meer dan een geveinsde belangstelling aan de dag. De man die Hongarije's Gomoelka had kunnen zijn, Imre Nagy, ligt ergens in een geheim graf, slachtoffer van een juridische moord. De man, die een imitatie van Gomoelka had kunnen, misschien zelfs willen worden, Janos Kadar, heeft, toen hij op de donkere avond van 2 november 1956 naar de Russen sloop, iets gedaan waarvoor sinds het laatste avondmaal een duidelijke naam bestaat. stilzwijgen. Het regime heeft met drei gementen en beloften geprobeerd de pennen weer op papier te krijgen, er is slechts wat derde-rangswerk gekomen. Lijdelijk verzet De „baronnen"uit de fabrieksivijk Csepel Het stigma dat op Kadar drukt, rust ook op de Hongaarse socialistische ar beiderspartij, waarvan hij de secretaris generaal is en op de regering waarvan zijn vriend Ferenc Münnich de premier is. Die partij is een levend lijk, een spookachtig geraamte van wat zü eens was. Vroeger had die partij 900.OT0 le den, nu nog geen 400.000. Ontdaan van dogmatici (Stalinisten), contra-revolu tionairen (communistische vrijheidsstrij ders) en revisionisten (aanhangers van Gomoelka's weg) is er nu een harde kern overgebleven van echte commu nisten, zeggen zijn leiders. Het lijkt meer op een kern van cynici, gebrandmerkten en opportunisten. Deze groep steunt op 5 percent van de bevolking; zelfs in het rode bolwerk dat het industriële eiland Ccèpel eens was, commandeert zij nau welijks 10 percent. Toen Kroesjtsjef Scèpel bezocht, liepen duizenden arbei ders onbewogen en doof langs de luid sprekers die zijn rede deden weerklin ken. De partijkrant Nepszabadsag klaagt bij herhaling over het gebrek aan con tact tussen partij en arbeiders: de ac tiviteit van de nieuwe garde der jonge partij-secretarissen in de bedrijven ten spijt. De arbeiders hebben niet verge ten dat hun eigen arbeidersraden ver vangen zijn door fabrieksraden waarin tweederde van de leden door de vak bonden worden benoemd; zij geloven geenszins in de officiële stelling, dat die arbeidersraden voornamelijk uit dronk aards en luiaards bestonden. Waar het gaat of staat ontmoet het regime passiviteit en lijdelijk verzet. De boeren laten zich slechts onder dwang collectiviseren, de arbeiders vervullen Een fabriekskantine in Boeda pest: hier staan goedkope maal tijden ter beschikking van de ar beiders, die ondanks alle voorde len die het regime hun probeert te bieden, het met zwijgzame passivi teit bejegenen. hun normen, maar niet meer, de rooms- katholieke kerk (67 percent) en de pro testanten (27 percent), moeten voortdu rend geïntimideerd worden om tot enige samenwerking met het regime gebracht te worden. Kadar c.s. proberen via het Vaderlandse Volksfront de Hongaren weer bij het politieke leven van het land te betrekken. Dat volksfront heeft een fijnvertakt net van comité's over het gehele land, bestaat voor eenderde uit partij-leden, bespreekt lokale, culturele economische en politieke problemen en moet een soort gesprekscentrum en buf fer tussen regering en partij enerzijds en het volk anderszijds zijn. Het stelt ook de enkelvoudige kandidatenlijsten voor parlement en plaatselijke raden op en zegt daarbij zelfs rekening met de wen sen der bevolking te houden (by de De arbeiders hebben ook niet vergeten dat zy het meest en het langst in de re volutie gevochten hebben en na de re volutie hun verzet in stakingen hebben getoond. Het verhaal van de contra-re volutie, die een samenzwering van de Hongaarse aristocratie en het Westelijke imperialisme zou zijn, begroeten zij met hoon: „de graven en baronnen van Csèpels fabriekswijk zeker?"!! Kletspraat van Kadar Op 30 november a.s. moet Kadar het partijcongres toespreken. Hy zal zeggen dat de consolidatie van regime en par tij voltooid zyn en dat „de lyn" juist is gebleken. De man die aan zijn gevan genschap tydens het Stalinistische Ra- kosi-regime een ongelukkig been heeft overgehouden, zal een aanval doen op het revisionisme (van zyn gewezen poli tieke vriend Imre Nagy) en stiekem proberen de laatste aanhangers van Ra- kosi (die levenslang uit Hongarije naar de Sovjet-Unie is verbannen) te wippen. Maar wat hy niet zal zeggen, is dat het regime zyn steunpilaren heeft verloren: de verbitterde massa der arbeiders en de nu grotendeels zwijgende intellec tuelen. De oude schrijversvereniging had 400 leden, de nieuwe heeft er slechts 160 kunnen vinden! Hongaarse auteurs vragen tegenwoor dig aan elkaar: „Ben je schrijver of ben je lid?" Dery en Hay zitten in de ge vangenis, de filosoof Lukacs en de dich ter niyesj bewaren een bijna volledig De Matliias-kathedraal in Boe-tochtend na de hoogmis het Hon da, maat. nog leder» nondag. I paarse volkslied wordt gezongen. De fles op tafel en een flinke portie op het bord. Wat een smaakgenotl

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 11