Oud-minister I. Samkalden wordt
hoogleraar
buitengewoon Leids
Kon. zilver voor gouden jubilaris
Nieuwe leerstoel voor recht
der internationale organisaties
Bert Jonk en Kees Buurman
exposeren in
Levensechte situatie kreeg
helaas melodramatisch einde
Bart van der Klaauw - Leiden -
beste vliegtuiglierkenner
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 26 oktober 1959
Tweede blad no. 29882
Naar wij vernemen is binnenkort de benoeming te verwachten van
irof. dr. I. Samkalden, oud-minister van Justitie in het laatste kabinet-
)rees van oktober 1956 tot december 1958, tot buitengewoon hoog-
eraar aan de Leidse Universiteit voor het recht der internationale
irganisaties. Prof. Samkalden zal hiermee een nieuwe leerstoel bezet
en. Het ligt in de bedoeling deze nieuwe leerstoel binnen afzienbare
ijd in een gewone leerstoel om te zetten. Prof. Samkalden was van
1952 tot zijn benoeming tot minister reeds hoogleraar te Wageningen.
In oktober 1956 werd hij minister in
het laatste, na een crisis van 118 dagen
gereconstrueerde Kabinet Drees, waarin
hij de portefeuille van Justitie voor zyn
rekening nam. Aan deze ministeriele
functie kwam een einde na het befaam
de conflict tussen de PvdA-ministers en
de Tweede Kamer in december 1958,
welk conflict leidde tot het aftreden van
de socialistische ministers en de ver
vroegde verkiezingen van jongstleden
maart.
Kerkelijk L
even
NED. HERV. KERK:
Aangenomen naar Rotterdam als dla-
conessenhuispredlkant J. J. HIetkamp te
Delfshaven.
Beroepen te Ommen dr. J. de Braijn te
Leeuwarden. Aangenomen het beroep
de klassikale vergadering te Amsterdam
als predikante voor het bejaardenwerk
mej. dr. J. C. Schreuder, geestelijk ver
zorgster ,,Amstelhof" aldaar. - naar Slie
drecht C. den Boer te Veen, die bedankte
voor Goudriaan-Ottoland,
GEREF. KERKEN:
Tweetal te Amsterdam-Zuid (Sloter-
vaart) W. Griffioen te Nijkerk en H. van
der Wey te Emmen.
DOOPSGEZ. BROEDERSCHAP
Beroepen te IJmuiden J. P. Jacobszoon
te Driehuls.
Twee talentvolle jongeren
Fris, open en eerlijk werk met beloften
Het is in een tijd van veel kunstverwrongenheid, weldadig kennis te
maken met het probleemloze, frisse en open werk van twee jeugdige
stadgenoten, t.w. Bert Jonk en Kees Buurman.
Zij verenigden zich tot het organiseren van een expositie hun
eerste, werkelijk belangrijke! in de Boerhaavezalen.
Niet minder dan de alom zo gewaardeerde schilder Sierk Schroder,
met wie zij regelmatig als leden van het Genootschap „Ars Aemula
Natura" samenwerken, en met wie zij een band vormden, werd door
hun prestaties gegrepen en had zich bereid verklaard deze veelzijdige
tentoonstelling te openen.
Voor hen een eer en een stimulans!
Sierk Schroder wees er in zijn ope
ningswoord op, dat in deze tijd van
steeds snellere ontwikkeling en verande
ring iéts is, dat vér uitstijgt boven het
„traditionele" en het „experimentele"
in welke twee groepen z.i. de kunste
naars onterecht wel eens uitsluitend
onderscheiden worden namelijk de
„bezieling" en de „geïnspireerdheid".
Bert Jonk en Kees Buurman, de eerste
komend uit het pottebakkersvak, de
tweede uit de grafische vakken gaan
eerlijk en eenvoudig hun weg, zij zijn
te bescheiden voor een bepaalde „uitleg".
Zij zoeken niet door middel van allerlei
„foefjes", het gemakkelijke, maar stre
ven ernstig, zich bevrijdend uit invloe
den, hoewel dit vanzelfsprekend nog niet
steeds mogelijk is, naar een eigen stijl.
Sierk Schroder 'bracht hun dank voor
deze eerlijkheid en zag met vertrouwen
de verdere ontwikkeling van beide tege
moet.
Tussen wetenschap
en politiek
Ivo Samkalden werd op 10 augustus
1912 te Rotterdam geboren. In de Maas
stad doorliep hij de HBS, waarna hij in
Leiden rechten ging studeren. Hij be
loonde deze studie in 1938 met een pro
motie.
In 1938 ging hij als bestuursambtenaar
naar Ned. Indie, vanwaar hij eerst in
Rijke oogst tekenwedstrijd
3 October-vereeniging
RUIM 350 TEKENINGEN
De door de 3-October Vereeniging uit-
[eschreven tekenwedstrijd voor de lagere
icholen - waarbij de leerlingen hun in-
irukken van het 3 oktoberfeest in teke
ningen konden vastleggen - heeft een
ijke oogst opgeleverd.
Niet minder dan 23 scholen hebben
ngezonden; de jury zal ruim 350 teke-
lingen moeten beoordelen.
Er zullen geen individuele prijzen
ff or den toegekend, doch alle scholen,
lie ingezonden hebben, ontvangen een
geschenk, terwijl voor bijzonder geslaag
de collecties nog extra attenties zullen
worden uitgereikt.
De jury hoopt binnen enkele weken
eer eed te zijn met de beoordeling.
Zonder te willen vooruitlopen op het
oordeel van de jury - bestaande uit de
dames J. Jonquière, L. J. Steinbach-
Jansen en H. G. Filippo en de heren G. j
F Baljeu, J. B. Volkers en A. G. de I
Kruyf - kunnen wij reeds mededelen,
dat de inzendingen verrasten door ori
ginaliteit en uitwerking. Het ligt dan
ook in het voornemen van het bestuur
der 3 October Vereeniging t.z.t. de in-
rendingen - geheel of gedeeltelijk- ten I
toon te stellen.
Wij hopen spoedigde .uitslag van de
Jury te kunnen bekend maken. Vele
„jonge kunstenaars" zullen waarschijn
lijk reikhalzend uitzien naar een onder
scheiding van hun school!
Gisterochtend is op de Haarlem
merstraat een auto geslipt en terecht
jekomen tegen de gevels van de perce-
en 49 en 51. De pui van deze panden
werd beschadigd, terwijl enkele winkel
ruiten sneuvelden. Ook de linkerzijde
van de auto werd beschadigd. Persoon
lijke ongevallen deden zich niet voor.
Prof. dr. F. Verdoorn te Utrecht is
voor de periode van 15 oktober 1959 tot
1 januari 1963 benoemd tot lid van de
commissie van advies voor het Rijks
museum voor de geschiedenis der Na
tuurwetenschappen alhier.
Prof. SAMKALDEN
als minister aan het woord
Tweede Kamer.
de
1946 na de oorlog terugkeerde. In laatst
genoemd jaar werd hij secretaris van de
Commissie Generaal voor Ned. Indie.
Dr. Samkalden betrad in 1947 opnieuw
het terrein van de wetenschap door een
assistenschap te aanvaarden bij de leer
stoel in het staatsrecht aan de Leidse
Universiteit, doch een jaar later keerde
hij weer terug naar de praktische staat
kunde toen hij belast werd met de lei
ding van de afdeling wetgeving en juri
dische zaken van het Ministerie van
Landbouw, Visserij en Voedselvoorzie
ning
De wetenschap ging opnieuw zijn aan
dacht vragen toen hij in 1952 werd be
noemd tot hoogleraar in het aragrisch
recht aan de Landbouwhogeschool te
Wageningen. Geruime tijd paarde hij
deze wetenschappelijke functie aan de
praktische politiek. Hij nam namelijk in
1954 voor de Partij van de Arbeid zitting
in de Provinciale Staten van Gelderland.
In 1956 werd hij bovendien lid van de
Sociaal Economische Raad.
Twee uiteenlopende talenten, bij wie
het prettig aandoet, da't zij niet het „bij
zondere" om spoedig tot (uiterlijk)
succes te komen, als eerste doel nastre
ven.
Ondanks hun jeugd, mogen zij reeds
bogen op een grote, zij het dikwijls nog
schetsmatige produktie.
In beide onderkent men het vei-lan-
gen naar een persoonlijke, gezonde ex
pressie, waarin zij veelvuldig slagen.
In die persoonlijke expressie zijn toch
ook harmonische aanrakingspunten,
waaruit zich de onderlinge band laat
verklaren.
Bert Jonk exposeert in hoofdzaak
aquarellen, kleurgevoelig van toon en
pentekeningen, raak van opzet, Kees
Buurman betoont zich vooral in zijn
„zwart-witten" crayons van een
verrassend sterke zijde, terwijl hij o.a.
In zijn kinderportretten van een grote
gevoeligheid blijk geeft.
Bert Jonk's smaakvol gekleurde cera
miek (vazen), zuiver van vorm en lijn
en Kees Buurman's tei-ra-cotta beeldjes
(Mater, Naakt en Harpspeler) bevatten
bvoendien vele elementen voor een ook
op dit gebied hoopvolle groei.
Wij zijn dan ook geneigd beide jonge
kunstenaars een gelukkige toekomst te
voorspellen, temeer omdat zij getuigenis
afleggen van technische vakbeheersing,
waar het zovelen tegenwoordig helaas è,l
'te kennelijk aan ontbreekt.
De ernst waarmee zij te werk gaan
is opvallend en het observeren van hun
objecten gaat niet gepaard met een
zucht naar het extreme, dat op den
duur vaak op een diepe teleurstelling
uitloopt.
Nee: deze twee werken toe naar een
hoog doel, dat hun blijkbaar voor
ogen zweeft. Meermalen reeds zijn zij
in staat dit met succes te realiseren.
Op de openingsavond heeft een brede
kring van geïnteresseerden, onder wie
wethouder J. C. van Schaik, gerecht
vaardigde aandacht voor hun kunnen
betoond.
Mogen vele anderen ,tot 14 novem
ber, dit goede voorbeeld volgen!
Dat in de stad van Rembrandt ook
onder de jongere generatie, opmerke
lijk talent schuilt, is verheugend.
H.
Eddy kon niet blijven
Het is jammer, dat vele toneelschrijvers van het amateurrepertoire
soms een eerlijke, levensechte situatie op papier zetten, daarna een aan-
vaardbare en interessante ontwikkeling schetsen, doch tegen het derde
bedrijf kennelijk geen raad meer weten en er dan maar een drakerig punt
aandraaien. Zo ook met de beide toneelschrijvers Michel Boere en Jan
Grosfeld, die het toneelstuk ,,Eddy kon niet blijven" schreven, dat
zaterdagavond door de toneelvereniging „Tot ieders genoegen" in de
Schouwburg opgevoerd werd.
„Eddie kon niet blijven" herbergt het
klassieke thema, dat al voor zo vele boe
ken. films en toneelstukken gediend
heeft, van de twee broers, waarvan één
de nijvere landarbeider is, die de boer
derij van zijn moeder doet floreren, en
de andere een vrolijke levensgenieter,
die een avontuurlijk zeemansbestaan
verkiest boven het bezadigde boeren
leven, waarbij je bovendien heel hard
moet werken. Als dan bovendien de laat
ste wegens manslag tot tweeëneenhalf
jaar gevangenisstraf veroordeeld wordt,
ligt hier voor de toneelschrijver een
ideale basis om de parabel van „De Ver
loren Zoon" weer eens een moderne
versie te geven. De moeder van Eddy
(de losbol), de weduwe Coba Verboom
dweept met haar zoon en legt hem op
alle mogelijke manieren in de watten.
Zij gelooft ook niet in de schuld van
Eddy en verbeidt de dag, dat hij uit de
gevangenis zal komen. Eddy's broer,
Sjoerd is helemaal niet gecharmeerd op
het gezelschap van Eddy temeer daar
Eddy's vrouw, Martha voor haar huwe
lijk met Sjoerd verliefd was op Eddy.
Doch Eddy komt thuis en hiermee be
gint een toneelstuk vol absurditeiten, die
het stuk tot aan het derde be
drijf toch bijzonder boeiend maken.
Doch in het derde bedrijf ver
tot een melodramatische draak, die af en
toe zelfs wel eens ergerde om haar
goedkope vondsten. Het einde is teleur
stellend en triest.
Een landman uit 't
dorpje Wolfheze,
Had vaak over TIP al
gelezen.
Ook hij kocht een fles
En 't werd een succes,
Want ook h ij vond de
TIP onvolprezen!
'n TIP VAN BOOTZ
Inz. Hr B. S.. Groningen ontv. 1 fl. TIP
1 Lfl. Bootz' Oude Genever.
Nwe. limericks inz. aan II. Bootz, A'dam.
Predikantsvrouwen in Oostzone bijeen
Mevrouw Kloek vertelt over
haar ervaringen
Op uitnodiging van de Evangelische
Kirche. die geregeld z.g. beroepsgroe
pen uitnodigt, was deze zomer een aan
tal predikantsvrouwen uitgenodigd voor
een bespreking in de Oostzone van Ber
lijn. Voor de Nederlandse Gemeenten
woonde onze stadsgenote mevr. Kloek,
deze conferentie bij. Sterk onder de in
druk van wat zij daar hoorde, heeft zij
daarover vrijdagavond in „Staalwijk"
verteld.
Na de oorlog moesten 14.000.000 ont
heemden hun weg wee»r naar huis vin
den. Vele families gingen naar Oost-
Duitsland terug, doch vonden daar niet
meer het Vaderland, waar men zich
vertrouwd en beschermd wist. Zij moes
ten tot de ontdekking komen, dat zij op
een andere wijze in vijandelijk gebied
waren gekomen. Iedereen is iedereens
vijand, kan dat zijn of kan dit morgen
worden en dan is voorzichtigheid ge-
I boden. Mevr. Kloek wees erop, dat het
systeem in de DDR is onrust en onze
kerheid kweken en de saamhorigheid
uiteenrafelen, zodat angst en eenzaam
heid de mensen dwingt zich te onder
werpen aan regels, waarover men voor
heen de schouders zou ophalen.
Heeft men een taak in de Oostzone,
dan tracht men daar te leven. Is dit
niet mogelijk, dan gaat men op familie
bezoek, stapt in de trein, die zijn haltes
zowel in de Oost- als in de Westzone
heeft en stapt uit bij een station in ae
Westzone. Op deze wijze verdwenen
•reeds 72% van de intellectuelen, waar
door een groot te kort aan leidingge
vende krachten is ontstaan. Iedereen,
die maar een pen kan vasthouden
wordt bij het onderwijs ingeschakeld.
Een der grootste kampen is Mariën-
feld, dat in hoofdzaak als doorgangs
kamp gebruikt wordt. Op zeer discrete
wijze worden de vluchtelingen hier om
gevormd voor een nieuw begin. Van de
600 Berlijnse predikanten wordt er
steeds een gedeelte voor 6 weken „uit
geleend" om in dit kamp bijstand te
verlenen. Diakonessen doen eveneens
uitstekend werk. Zoveel mogelijk wordt
individueel geholpen, massaal worden
geen kleding en gaven uitgedeeld.
De grootste teleurstelling voor de O.
Duitser is, dat terwijl het gehele Duitse
volk schuldig is aan de oorlog, de Oost
duitsers de armoede en verdrukking
moeten dragen en de Westduitsers en
velen, die naar West-Duitsland gevlucht
zijn, in weelde leven en een periode van
hoogconj unctuur meemaken
Er is ook een groot tekort aan ar
beidskrachten, vrouwen worden inge
schakeld voor alle takken. Predikants
vrouwen doen hieraan echter niet mee.
omdat zij alle arbeid in de parochie
alleen moeten doen, t.w. de kerk en de
pastorie schoonhouden, kerkelijke be
lasting innen, catechisatie geven. Al het
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN:
Cornells Jan Antbonle. zn v. A. J.
Vooijs en C. Tysterman; Johannes, zn v.
I Neuteboom en A. Verwoerd; Anna
Geertrulda Yda Hendrika, dr v. J. O. de
Lange en A. M. Hendriks; Sylvia, dr v. J.
Schreuder en J. Guldemond; Johannes
Petrus Maria, zn v. C. J. Zuidhoek en M.
E. van der Meer; Johannes Jacobus, zn v.
J. Paauw en D. G. Schouten; Frank Jaap.
tn v. C. O. N. Leget en J. Lezer.
GETROUWD:
P. Gui.it en J. E. van de Water.
OVERLEDEN:
N. C. Kerkvliet. 35 jaar, man; H. Bunte,
92 jr.. echtgen. v. H. J. Klein Kranenburg;
G. Cerfontain. 82 Jr, wed. v. C. Matheijsen.
F. A. van Hees vijftig jaat
bij Kon. Ned. Grofsmederij
„Uw onderscheiding is ook een on
derscheiding voor ons bedrijf'aldus
sprak zaterdag ir. M. C. de Jong, direc
teur van de N.V. Kon. Nederlandse
Grofsmederij tot de heer F. A. van Hees,
die vijftig jaar aan de onderneming ver
bonden was en daarvoor de eremedaille
in zilver, verbonden aan de Orde van
Oranje Nassau van burgemeester F. H.
van Kinschot opgespeld had gekregen.
De burgemeester had bij de uitreiking
van de onderscheiding, die in een ver
gaderzaal van het bedrijf aan de Zuid-
singel plaats vond. de carrière geschetst
van de jubilaris. De heer Van Hees be
gon als nageljongen in de afdeling
scheepsbouw, werd daarna traceur, la
ter werkmeester en is thans tarifieer-
der. Ook vestigde de burgemeester de
aandacht op het vele werk, dat de heer
Van Hees op sociaal gebied verzet heeft.
Hij neemt een belangrijke plaats in bij
het stedelijk vakbondswerk. De burge
meester dankte de jubilaris voor zijn
grote toewijding.
Ir. De Jong zei, dat een bedrijf al
leen maar kan bestaan, als er mensen
zijn waar men op kan bouwen. Mensen
dus, zoals de heer Van Hees. De heer
Van Hees kan straks zeggen, dat hij ge-
De burgemeester wenst de jubilaris
geluk met zijn Koninlijke onder
scheiidng.
(Foto L.D./Holvast)
geven heeft, wat hij kon. De heer De
Jong overhandigde de jubilaris een
Delftsblauw bord met een vererend op
schrift en tevens een enveloppe met in
houd.
De heer Van Hees dankte hierna de
burgemeester en de directeur, waarna
het gezelschap zich naar de kantine van
de Kettingfabriek aan de Hoge Rijn
dijk begaf waar een huldiging door de
collega's van de jubilaris volgde.
Tot zover het stuk. Het spel daaren
tegen vertoonde een omgekeerde ontwik
keling. Was het acteren in het begin
enigszins traag, hoe meer het stuk vor
derde hoe beter de personen gestalte
kregen. De rolvastheid viel al direct op.
Bovendien waren de personen, die het
stuk moesten dragen „er helemaal in",
hetgeen vooral van toepassing is op Piet
Horree. de gepassioneerde, verontwaar
digde figuur van de „goede" broer Sjoerd
en op Cees van Ooyen, die op een heer
lijke, losse manier de „bon-vivant" Ed
dy tot leven bracht. Bijzondere woorden
van lof ook nog voor J. A. Bodenstaff,
die van de dove knecht Barend een per
soonlijke creatie wist te maken.
Ook Martha kreeg een uitstekende
vertolking van M. Boom-Schild, hoewel
deze af en toe iets te schuchter speelde.
De overige rollen werden gespeeld door
E. van Rossen-Pennenburg (de weduwe
Coba Verboom, die vooral in het derde
bedrijf een sterke vertolking kreeg), Els
Arentsen, J. J. van Eil, Nico van Til
burg, Riek Koreman en J. Mosselman-
Boom. De regie had A. Arentsen.
ZILVEREN JUBILEUM D. F. VAN NES
Zaterdag was het 25 Jaar geleden, dat
de heer D. F. van Nes in dienst trad bij
de NV Ned. Electrolasch Mij. Tijdens
een in de recreatiezaal gehouden bij
eenkomst hebben vele sprekers zich in
waarderende woorden uitgelaten over de
arbeidsprestaties, de technische kennis
en de ijver van de jubilaris, wiens echt
genote eveneens in deze hulde deelde.
Achtereenvolgens werd het woord ge
voerd door de bedrijfsleider, de heer
Leupe, de heer Meinders, chef van de
tekenkamer, de heer C. Mooten namens
de jubileumcommissie, de heer Rietman,
voorzitter van de personeelsvereniging
GGV, de heer Laman namens „De Sta
len Band", ir. J. Schreuders, de heer
Neijenhuis uit Oude Wetering en de as
sistent-bedrijfsleider, de heer J. G. Bos-
se. Vele geschenken werden aangeboden.
Na afloop van deze huldiging volgde
nog een reprise in de directiekamer.
Hier ontving de jubilaris een enveloppe
met inhoud.
werk, dat hier door helpers gedaan
wordt moet de predikantsvrouw zelf
doen. Men is bevreesd als zeer kerkelijk
bekend te staan, waarbij men dan di
rect de aantekening van politieke on
betrouwbaarheid krijgt. De predikanten
leiden een zeer sober bestaan. In hun
gezinnen komt nu en dan op zondag
vlees op tafel.
Om naar school te mogen gaan moeten
de kinderen lid zijn van de Freye Deut
sche Jugend en de communistische in
zegening ontvangen hebben. Hoewel
iedereen daar afschuw van heeft, durft
men niet achter te blijven, omdat ae
toekomst van de kinderen dan wordt
vernietigd.
Zelfs op de scholen hebben de kinde
ren angst. Een jongetje van ongeveer
12 jaar, goed leerling van zijn school,
komt op een morgen in een vrolijke bui
binnen en zegt „Heil Hitier". Hij wordt
van de school weggestuurd, krijgt een
aantekening op zijn persoonsbewijs van
politieke onbetrouwbaarheid en een
verbod om verder de school te bezoeken.
Na drie jaar van vergeefse moeite om
de jongen weer op school te krijgen,
verdween hij en moeten zijn ouders
aannemen, dat hij de grens is over ge
gaan.
Predikanten, die in Oost-Duitsland
zijn, mogen niet vluchten. In de meeste
predikantsgezinnen wordt één van de
zoons tot predikant opgeleid. Tijdens de
studie bezoeken zij ook universiteiten
buiten Oost-Duitsland, doch zij blijven
er niet achter. Steeds keren zij terug.
Velen van hen zijn tot grote steun van
predikanten, die soms op zondag op 6
verschillende plaatsen een dienst leiden.
Het hooggeroemde polytechnische on
derwijs betekent een dag in een fabriek
werken of in de landbouwstreken een
dag bij de boeren de stallen schoonma
ken.. De vraag hoe deze mensen ge
steund kunnen worden is zeer dringend.
Na afloop van deze lezing volgde een
geanimeerde bespreking.
Personeel Marine-vliegkamp Valkenburg
beste team van Koninklijke Marine
De beste vliegtuigherkenner van ons land is op het ogenblik onbetwist de
Leidenaar Bart van der Klaauw, als korporaal lid van de luchtwachtgroep Rot
terdam. Dit is zaterdagmiddag vastgesteld bij de landelijke kampioenschappen
vliegtuigherkenning, welke in het Shellgebouw te Den Haag werden gehouden.
Vijftig individuele of in groepjes van
drie samenwerkende kandidaten moes
ten daar gedurende enkele seconden
kijken naar een op het filmscherm ge
projecteerd vliegtuigsilhouet om er dan
in de volgende seconden een zo volle
dig mogelijke beschrijving van te geven.
Het was dit jaar voor het eerst, dat de
vliegtuigen gefilmd waren, zodat zij nu
bewogen, hetgeen de werkelijkheid
uiteraard beter benadert dan de voor
heen gebruikte lantaarnplaatjes.
B. van der Klaauw werd individueel
kampioen met 46 (van de 50) punten.
Hij kreeg een fraai model vaneen KLM-
Super-Constellation en een van een
Saab „Draken", daar hij ook de beste
luchtwachter was. Bovendien legde hij
beslag op de eerste prijs in een niet op
vliegtuigen betrekking hebbende Shell-
quiz. Het korps luchtwacht dienst-team,
waarvan hij deel uitmaakte, won na
tuurlijk de K.L.D.-plaquette voor het
beste team onder deze vrijwilligers.
Het beste van alle deelnemende teams
was, evenals voorgaande jaren, weer dat
van de drie jeugdige lezers van het
militaire luchtvaartblad „De vliegende
Hollander". B. C. de Jonge. J. Klooster
man en K. Zachariasse. Zij kregen de
generaal Aler-bokaal uit handen van
kolonel R. Hofstede, plaatsvervangend
commandant van het commando lucht
vaart opleidingen. Tevens verwierven zij
de K.N.V.V.L.-plaquette als het beste
van alle deelnemende burgerteams en
kreeg J. Kloosterman nog de vliegende
Hollanderbeker, de wisselprijs voor de
beste deelnemer uit de lezerskring van
„De vliegende Hollander". Hij zorgde
voor 43 punten van het totaal van 129,
dat zij als team behaalden.
BESTE TEAM VAN
KON MARINE.
Het beste team onder de deelnemers
van de Koninklijke Marine was dat
van het Marine-vliegkamp Valken
burg, het beste van de Koninklijke
Luchtmacht dat van de vliegbasis
Twenthe.
De leden van dit team, de eerste lui
tenants-vlieger H. Brunt, J. J. de Vries
en J. van Battum veroverden tevens de
Clo-vliegerzuil. Het beste team van de
luchtdoel artillerie kwam uit Nunspeet,
het beste burgerteam onder de K.N.V.V.-
leden was de groep van de jeugdlucht-
vaartbrigade uit Kennemerland.
