Wereld lieeft geen vreemde klanken
meer voor slechthorende kinderen
FILMS
Kinderrijwielen 56.-
Oom eitSzom is ons vriendje.
spraakonderwijs eist idealisme
pt15,
R v j*
OLIE- EN KOLENHAARDEN
RADIO EN TELEVISIE
Opgericht 1 maart 1860
Zaterdag 17 oktober 1959
Tweede blad no. 29875
Dankzij school voor gehoorgebrekkigen
ZUSTER ZEPHYRINA
Ridder in de Orde
van Oranje Nassau
Tijdens een hedenochtend in het St.-
Elisabeth-ziekenhuis gehouden huldi
gingsbijeenkomst, waarin het gouden
kloosterfeest van zuster Zephyrina
werd herdacht, heeft de burgemeester,
jhr. mr. F. H. van Kinschot, medege
deeld, dat het H.M. de Koningin had
behaagd zuster Zephyrina te benoemen
tot Ridder in de Orde van Oranje
Nassau.
Zuster Zephyrina, die bijna een halve
eeuw in dit ziekenhuis werkzaam is,
werd 35 jaar geleden tot directrice be
noemd.
ra. DUSOSWA
Leiden
(Van een onzer verslaggevers)
„Lees eens op: oom eet". Het kleine blonde meisje buigt zich over
haar leesboekjespelt de letters en brengt er langzaam uit „oom eit".
De juffrouw, die naast haar staat en haar het leesbevel gaf, zegt vrien
delijk „Nee, niet oom eit, maar oom eet." Het meisje lacht wat ver
legen en krijgt dan een ingespannen uitdrukking op haar gezichtje als
ze zich weer over het boek heen buigt. „Oom eit, eit," zegt ze tenslotte
en kijkt afwachtend naar de juffrouw om aan haar gezicht te zien of
ze het goed gedaan heeft of niet. De juffrouw (nog steeds vriendelijk)
„Niet eit, maar eet." Het meisje weer: ,,Oom eit De juffrouw knikt
haar bemoedigend toe en gaat naar het meisje in de volgende bank.
„Lees jij de volgende zin eens voor"zegt ze tegen het meisje, dat
enigszins nerveus in haar bank heen en weer schuifelt. Szom is ons
vriendje", leest het meisje moeilijk. „Nee, niet Szom, maar Tom is ons
vriendje, nog eens," zegt de juffrouw de T scherp uitsprekend
Het meisje probeert weer: Szom is ons „Tom" zegt de juffrouw.
,,Szom" zegt het meisje. Dan zegt het meisje van „Oom eit" triomfan
telijk: „Tom is ons vriendje." „Goed zo Liselotte", beloont de juffrouw
„Nu de volgende zin
Ze zien er uit als alle kinderen, deze
tien jongens en meisjes aan hun mo
derne school tafeltjes. Ze zitten niet
stil, zoals alle schoolkinderen en laten
af en toe hun penhouder vallen. Het
jongetje van acht jaar in de hoek heeft
een weerbarstige blonde kuif, een trui en
zijn eerste lange broek (met hoe be
staat het de vouw er nog in), precies
zoals alle schoolgaande Jantjes van zijn
leeftijd. Het schattige meisje op de eer
ste bank is zes jaar. Ze let even niet op
de les, maar bepaalt haar aandacht op
het bord aan de wand, waar een mooie
tekening op staat. Zoals alle zesjarige
schoolmeisjes wel eens doen. Toch is er
iets in deze klas, welke haar doet ver
schillen van andere schoolklassen.
Uit de oren van de kinderen steekt
namelijk het plasticuiteinde van een
gehoorprotliesc. op hun borst hangt
een klein doosje, de volumeregelaar.
Verder enkele draden, die van het
kind naar een stopeontactje onder de
bank leiden. Recht voor ieder kind
saat op de bank een glanzende micro
foon gemonteerd met een knopje er
aan: „Aan/Uit". De onderwijzeres
spreekt ook niet zoals gewone onder
wijzeressen. Ze articuleert heel sterk,
legt de nadruk op iedere letter en
klank.
„Groet een vrind
en help een kind"
Unicef is weer begonnen
„Groet een vrind en help een kind"
Onder dit motto is deze week in de
gehele wereld de Nieuwjaarskaarten
actie van de Unicef (het kinderfonds
der Verenigde Naties) begonnen. Tot
en met januari zullen op verschillen
de adressen,'evenals voorgaande jaren
weer de door zeven befaamde buiten
landse kunstenaars ontworpen kaar
ten (met of zonder opdruk van
Nieuwjaarswens) te koop zijn in doos
je van tien of los. Met de opbrengst
van deze kaartenactie zorgt de Unicef
voor een toekomst, waarin ieder kind
het recht op gezondheid en ontwik
keling geniet in een gemeenschap,
waar geen gebrek heerst.
In alle landen, die bij Unicef aange
sloten zijn, worden deze kaarten ver
kocht. Vorig jaar verkocht Nederland
er 37.000 en neemt hierdoor de vierde
plaats in de wereld in. In Leiden en
omgeving werden 1400 doosjes verkocht.
Dit jaar wil men in Nederland het aan
tal van 40.000 bereiken. De kaarten, die
in kleurige doosjes verpakt zijn, zijn
van bekwame kunstenaars. De Span
jaard Joan Miro, een belangrijke figuur
in de na-kubistische stroming, ontwierp
de kaart „Kinderen en vogels". De in
Wenen geboren kunstenares Bettina
die vooral veel naam gemaakt heeft met
het illustreren van kinderboeken ont
wierp een serie van vijf kaarten „Speel
kameraadjes". De serie kaarten
„Sprookjesfiguren" zijn van de hand
van de Hongaarse kunstenaar Jozef
Domjan. De uit Chinese ouders geboren
Amerikaan Dong Kingman ontwierp de
aan symboliek rijke kaart „Vredesfon-
tein". De meest kunstzinnige kaart is
ongetwijfeld „Gelukkige kinderjaren"
van de Deen Kay Christensen.
Het adres voor Leiden en omgeving
om deze kaarten te bestellen luidt:
mevr. E. C N. Gorter-Muller, Rijns-
burgerweg 161, tel. 21218. Ook bij het
kantoor van de Leidse Jeugd Actie op
de Breestraat is een depót gevestigd.
Voorts kunnen deze kaarten besteld
worden door overmaking van het bedr ag
op gironummer 17015 ten name van
mevr, prof. dr. Evert Gorter-geb. E. C.
M. Muller.
We bevinden ons in de Christelijke
school voor gehoorgebrekkigen, die sinds
1 september in twee klassen op de bo
venste verdieping van de school aan de
Hoge Morsweg 12 gevestigd is. In deze
school de eerste in Leiden vervul
len de heer F. W. van de Haspel en me
juffrouw H. Veenendaal de moeilijke
Modern rekenonderwijs zoals op
alle scholen. Alleen staat er op de
schoolbank van dit meisje een mi
crofoon gemonteerd.
(Foto L.D./Holvast)
taak om een veertiental gehoorgebrek-
kige kinderen uit Leiden en omgeving
voor te bereiden op een maatschappij,
die veelal geen rekening houdt met een
gemis van het zintuig, dat door vrijwel
ieder gedachtenloos als bezit wordt
aanvaard, namelijk het gehoor.
Vergeten groep
Heel lang hebben deze gehoorgebrek
kigen tot een vergeten groep behoord,
vertelt de heer Van de Haspel, het
hoofd van de school. Men rangschikte
hen onder de doofstommen en plaatste
hen soms op doofstommeninstituten,
waarvan de eerste in Groningen geopend
werd. Later ontdekte men echter, dat
bij deze zogenaamde ..doven" dikwijls
nog gehoorresten aanwezig waren en zo
is men tenslotte tot dit onderwijs voor
gehoorgebrekkigen gekomen. Geen bui
tengewoon lager onderwijs, aldus de
heer Van de Haspel, doch gewoon lager
onderwijs. „Benadrukt u dit vooral
sterk", vroeg hij ons. Dankzij de weten
schap heeft d:t onderwijs een enorme
vlucht gemaakt. De scheidingslijn tus
sen slechthorenden en doofstommen is
hierdoor tegenwoordig veel sterker ge
markeerd, dan vroeger het geval was.
Ook vanuit sociaal oogpunt bekeken
is dit aangepaste onderwijs van groot
belang, zo legt de heer Van de Haspel
ons uit. Hij staat voor het raam van
zijn hooggelegen klas, geniet van het
prachtige uitzicht over het water en
de bomen, de boerderijen in de verte,
als hij zegt: „Kijk, deze kinderen mis
sen zoveel. Zet zo'n kind in een ge
wone school op de eerste bank met
een gehoorapparaat. Goed, ze kunnen
de les volgen, maar ze missen elk
sociaal contact met de klas. Het so
ciale contact, dat de school voor een
kind dikwjjls tot zo'n belevenis
maakt
„De boer. die telt zijn centen".
Zingen met ritmische bewegingen
(in dit geval centen tellen) is een
zeer belangrijk onderdeel van dit
onderwijs.
(Foto L.D./Holvast)
Deze kinderen moet naar de school,
waar men weet wat ze behoeven. Een
school zoals aan de Hoge Morsweg.
Voorlopig zijn er slechts veertien kinde
ren, doch er zijn uitbreidingsmogelijk
heden.
Mejufrouw Veenendaal en de heer
Van de Haspel verrichten een belang
rijke taak. Een dankbare taak. Moei
lijk? „Och", zegt mejuffrouw Veenen
daal. „een groot voordeel is: het zijn
schatten van kinderen".
„Op de derde verdieping zitten de
„doven", zeiden de twee meisjes tegen
ons, die voor de schooldeur aan het
spelen waren. Ze speelden verder, zich
niet bewust van het kostelijke bezit,
dat „die, daar boven" moeten ont
beren. Doch, „die daar boven" kun
nen gerust zijn. Een klein, doch be
kwaam en idealistisch team doet zyn
best om de maatschappij straks niet
te laten zijn, wat het voor de gebrek-
kigen een honderd jaar geleden was:
een vreemde wereld vol vreemde, on
herkenbare klanken.
A. DE WIT'S Handelshuis
OUDE VEST Hl TEL. 25328
Filmstudiekring
De enige jaren geleden opgerichte
Academische filmstudiekring „Salon
Indien" opende gisteravond het nieuwe
seizoen met een bijeenkomst op de zolder
van het Prytaneum. Er bestond goede
belangstelling voor de drie films welke
werden vertoond, namelijk Lueur van de
Franse cineast Pierre Thévénard, La
familie Martin, een film van de Stich
ting Nederlandse Onderwijsfilm voor het
onderwijs in de Franse taal, en Images
pour Debussy, een visuele impressie op
pianomuziek van deze Franse componist,
filmisch uitgebeeld door Jean Mitry.
Zoals gebruikelijk werden bij deze films
korte toelichtingen gehouden.
Deze filmstudiekring houdt zich in het
bijzonder bezig met de invloeden die
film en litteratuur op elkaar uitoefenen.
Er is voor het thans aangevangen sei
zoen een aantrekkelijk programma van
lezingen, filmvertoningen en discussies
opgesteld, waarvan de avond van giste
ren een geslaagde opening vormde.
Lezers schrijven
Veilig Verkeer
Hulde voor de demping van de Uiter
stegracht, en de verbetering van de
Hooigracht. MaarU moet er
's avonds, 's nachts, of 's morgens vroeg
eens kijken. Geen enkele waarschuwing
met rode lampen, dat er gevaar dreigt
voor het verkeer. Het gebeurde mij nog
niet zo lang geleden dat ik op de Uiter
stegracht, achter de fabriek van v. Wijk,
met mijn bromfiets in een hoop grind
terecht kwam.
Daar brandt bovendien geen straat
verlichting
Kort na dit geval kwam een dame van
ongeveer 60 jaar op de hoek Uiterste
grachtNieuwe Rijn door een valkuil,
waarvan er daar meerdere aanwezig zijn,
ook bij de Kraaierstraatbrug, zodanig
te vallen, dat de EHD eraan te pas
moest komen. Ze had een grote scheur
in haar knie, welke in het Acad. Zieken
huis, met 8 steken gehecht moest
worden.
Moet het soms eerst nog erger worden
voordat er maatregelen worden geno
men?
Een weggebruiker.
VAN DEZE WEEK:
Das Dreimaderlhaus
Rudolf Schock zingt
Schuberts liederen
Luxor In de verrukkelijke romantiek
van deze Agfa-kleurenfilm herleeft het
bruisende Wenen uit de Biedermeier-tijd,
toen Franz Schubert zijn onverganke
lijke liederen componeerde. Regisseur
Ernst Marischka, bekend door zijn Sissi-
films, heeft dit onderwerp in dezelfde
stijl aangepakt, met alle charme èn
alle nadelen vandien. Grote filmkunst
mag men niet verwachten, daarvoor is
dit produkt, welbewust overigens, tezeer
in de „operette" blijven steken. Maar wie
bereid is van dit bezwaar af te zien, kan
hier zijn hart ophalen aan een echt-
Weens verhaal vol romantische situa
ties, doorspekt met de strelende melo
dieën van een meester-componist, wiens
rol van verlegen kunstenaar hier vertolkt
wordt door Karlheinz Böhm. Naast hem
trekken vooral Hannerl Matz, Rudolf
Schock, Magda Schneider en Richard
Romanowsky sterk de aandacht, minder
door hun spel als wel door de sterk ge
romantiseerde omgeving in de hoofd
stad van het Oostenrijks-Hongaarse kei
zerrijk, vol liefde en muziek. Tragisch is
de genegenheid van Schubert voor de
mooie Hannerl, de jongste van de drie
dochters van Christian Tschöll, een ver
maard glasslijper. Want het lied, waarin
hij zijn liefde voor het meisje neerlegt,
gezongen door zijn vriend Schober,
brengt zanger en geliefde voor altijd bij-
elkaar, terwijl Schubert, diep ongeluk
kig, zich terugtrekt Maar als het
paar tenslotte de kerk betreedt voor de
huwelijksinzegening zit Schubert achter
het orgel en laat zijn muziek weerklin
ken, indrukwekkend uitrijzend boven de
eigen tragiek!
Van liefde bezeten
Knappe zigeunerin sleept
edelman naar ondergang
Casino Een episode uit het Enge
land van de vorige eeuw. boeiend en
kleurrijk verfilmd, vol spanning vooral
door de sluwe intrigante Belle, een zi
geunerin, die er maar al te gemakkelijk
in slaagt een pretmakende jonge edel
man in haar macht te krijgen. Sir Paul
Deverill is verslaafd aan vrouwen en
weddenschappen. Hij verslingert zich aan
de vrouw, die niets liever wil dan zijn
fortuin in handen krijgen, waarbij ze
geholpen wordt door haar demonische
minnaar Jess, die als knecht eveneens
Deverill Court weet binnen te dringen.
Eén belemmering is er: Pauls zuster Sa
rah, die voorziet, dat haar broer zijn on
dergang tegemoet gaat. Belle ontsteekt
in razende woede, als zij ontdekt, dat
het mooie huis en schijnbaar-rijke land
goed met zware hypotheken zijn belast,
maar er schijnt een nieuwe kans te da
gen als Sarah erfgename blijkt te zijn
geworden van een pas overleden tante.
Steeds verder zinkt Paul, volkomen on
der de invloed van de zigeunerin, die
zich als zijn vrouw tot meesteres van
Deverill Court heeft weten op te wer
ken, naaf de misdaad. Belle en Jess
slagen erin Sarah „op te bergen" in een
tuinhuis. Wanhopig zoekt haar verloof
de, de jonge dokter John Patterson,
naar de verblijfplaats van zijn geliefde.
Hoe zich dit verhaal verder ontwikkelt
verklappen wij niet. Aan spanning ont
breekt het allerminst: in snelle vaart
spitst de dramatische ontwikkeling zich
toe, tot de „böse Tat" zich tenslotte
wreekt Aan de Griekse actrice Me-
lina Mercouri was de rol van Belle ten-
volle toevertrouwd. Zij is in dit typisch-
romantische verhaal uit Engelands vo
rige eeuw eigenlijk de enige, aan wie
men kan gelóven. Toch, al ligt de on
waarschijnlijkheid van vele situaties er
nogal dik op, het verhaal is logisch van
compositie, vol vaart verfilmd en eindi
gend met een waarlijk dramatische ont
knoping.
Di 'ie Franse katj es
jagen op één man
Trianon Voor de drie Franse katjes,
die deze week op het witte doek van het
theater aan de Breestraat rondspringen,
zijn muizen veiliger dan mannen. Drie
schattige katjes, die gemeen hebben, dat
zij alle drie (hoe is het mogelijk) ver
liefd zijn op een luchthartige jongeman,
Alain Delow, beter bekend als#de toe
komstige .mijnheer Romy Schneider".
Dat een van die drie vrolijke vrouwtjes,
Pascale Petit, gehuwd is doet aan het
plezier niets af. Haar alledaagse echt
genoot maakt het haar ook niet zo bijs
ter lastig. Met de twee anderen, de zelf
verzekerde Mylène Demongeot en de
schuchtere Jacqueline Sassard dingt zij
mee naar de gunsten van haar vroegere
geliefde. Maar Alain speelt een vlot spel
letje met de gevoelens van de jonge
dames, die dat niet zo bijster op prijs
kunnen stellen. Als dan nog blijkt, dat
hij verloofd is met een zeer jaloerse
jongedame van goede huize, is de maat
vol. De lieve poesjes worden gevaarlijke
katjes, vol wraakgevoelens jegens hun
prooi. In plaats van achtervolger wordt
Alain achtervolgde. Hij krijgt hetz waar
te verduren, want de meisjes deinzen
zelfs voor de ergste maatregelen niet
terug.
We zullen de ontknoping van deze
kleurenfilm, die geregisseerd werd door
Michel Boisrond, niet vertellen, maar zo
dramatisch als het lijkt te worden, is het
toch niet. Tot het einde toe heeft Bois
rond de luchtige sfeer in de vrolijke,
levendige, luchtige en pikante verlyvil-
tje kunnen handhaven. De geschiedenis
is niet altijd even logisch, doet hier en
daar zelfs wat sterk geforceerd aan, maar
het heeft vaart, geest en humor, al ba
lanceert Boisrond in een enkele scène
wat pikanterie betreft wel op de grens
van de grofheid.
„De vrouw en de verdoemde
Spannend detectiveverhaal
Lido Hoe gevaarlijk het voor haar
is, wanneer een eenzame vrouw in con
tact komt met een man, die haar weet
Advertentie
r
Hèt onderwerp voor straks en... nu
UW NIEUWE BONTMANTEL!
Hij gunt u graag dat tikkeltje luxe van een nieuwe bontmantel.
Hij is het met u eens, dat weelderig warm, prettig chic en passend
rijk, bont zo favoriet maken.
Maar... let er op dat die nieuwe bontmantel een Lampe-etiket
draagt. Teken van veilige garantie voor het exclusieve gebruik
van vers materiaal (pelterij-nieuw!)j zekerheid voor een
goede 100 jaar bont-ervaring en deskundige voorlichting. En let
op de prijzen,die zijn lager dan u denkt en ook voor u betaalbaar.
Ook üw maat, passend als maatwerk, hebben wij voorradig.
ga maar kijken bij
Leiden.
Breestraat 161
diger, zet de spannende film ,De vrouw
en de verdoemde" (La béte a l'affut)
uiteen.
Een rijke, jonge weduwe laat zich door
een gevangene, die op zijn vlucht in haar
villa een schuilplaats zoekt, misleiden.
Met mooie, onschuldige praatjes krijgt
hij haar zó ver, dat zij hem tegen de po
litie, die huiszoeking komt doen, be
schermt. Zij verbergt hem en gedurende
de drie weken, dat zij samen in de villa
blijven, ontstaat tussen hen een liefdes
verhouding.
De liefde is van haar kant écht, maar
van de zijne
Dat de man héél wat meer op zijn
kerfstok heeft, dan uit zijn bekentenis
bleek, kunt U meemaken in het vervolg,
waar op een gegeven moment alles uit
komt. Ook dat hij een miljoenendiefstal
en een moord pleegde en met het geld
en.... een andere vrouw naar het bui
tenland wil uitwijken. De vrouw staat op
het punt alles bij de politie aan te ge
ven. Het ziet er naar uit, dat zij het ook
inderdaad gedaan heeft.
Doch de zaak zit anders in elkaar. De
politie komt, nadat beiden gevlucht zijn
naar een vuurtoren aan een grensplaats.
Deze komst is een noodlottige, of eigen
lijk ook weer niet, want de misdadiger
vindt nu zijn gerechte straf: de dood, na
alles wat hij misdaan heeft, ook aan de
vrouw.
Dit gegeven is boeiend uitgewerkt op de
wijze, die wij in criminele films van de
Fransen gewend zijn. Sterk is het spel
van de beide hoofdpersonen, vertolkt
door FranQoise Arnoul en Henri Duval
Wie tegen een stootje kan en een lief
hebber is van detective-films, vindt-
hier ongetwijfeld iets, wat naar zijn
gading is!
Maar jonge, eenzame enmooie
vrouwen zijn hiermee gewaarschuwd, dat
niet iedere sympathiek uitziende man te
vertrouwen is. Verre van dat!
A. DE WIT'S Handelshuis
OUDE VEST 111 - TEL. 25328
De geheimzinnige passagier
Boeiend en eerlijk
Rex De geheimzinnige passagier
is niet alleen een bijzonder boeiende
film met zeer sterke scènes maar le
vens een sobere film, waarin een nogal
delicaat gegeven op indringende en eer
lijke wijze wordt behandeld. Het thema
dat aan het verhaal ten grondslag ligt
is de tegenstelling Oost-West. Een te
genstelling. die zich tijdens de opstand
in Hongarije wel bijzonder heeft toege
spitst, Heel opvallend is de objectivi
teit waarmee het gegeven is uitgewerkt.
Nog opvallender is dat deze film door
Amerikanen is gemaakt.
Tijdens de opstand in Hongarije in
november 1956 bezetten de Russen het
vliegveld van Boedapest. Een aantal
buitenlanders, wacht en wacht. Maar
tevergeefs. Er zal geen enkel vliegtuig
zonder de toestemming van de Russen
vertrekken. De buitenlanders vertrek
ken daarom in een bus van de vlieg
tuigmaatschappij, waarmee zij naar
Wenen, naar het Vrije Westen gebracht
zullen worden. Op het laatste ogenblik
voegen zich een mysterieuze vrouw en
een nog mysterieuzere man bij het ge
zelschap. Bij het plaatsje Mosan, nog
een vijf kilometer van de Oostenrijkse
grens beginnen de moeilijkheden. De
Russische commandant Surov (Yul
Brynnen houdt het gezelschap op en
koestert van meet af aan wantrouwen
ten opzichte van de geheimzinnige pas
sagier, die een gewonde Hongaar blijkt
te zijn. Vijf jaar voor de opstand uit
brak had hij in Engeland een Engelse
ontmoet, die hij gevraagd had zijn
vrouw te worden. Op haar ontken
nend antwoord was hij weer naar Hon
garije vertrokken. De vrouw heeft een
ereschuld ten opzichte van de Hongaar,
van wie zij wel degelijk houdt. Of houdt
zij van de menselijke Russische com
mandant, die probeert met het gemeng-
in te palmen, zélfs al ls hij een misda-de van wantrouwen doordrenkte gezel-
N.Z.H.V.M. had elf
jubilarissen in haar midden
Een Stadsgehoorzaal vol N.Z.H.V.M.-
ers hadden gisteravond nu eens geen
belangstelling voor dienstvoorschriften,
enkele reisjes en retourtjes, doch wa
ren in vrolijke feeststemming bijeen
Voor de viering van het jubileum van
elf collega's.
Het waren de heren: A. van Schooten
ambachtsman 1 te Rijnsburg; A. Nieuw
koop, wagenvoerder 1 te Voorburg; J. v.
Hooidonk, voorman monteur bovenl. te
Voorburg; Th. van Orsouw, conducteur -
treingeleider te Voorburg; S. J. Bizot, J.
I. Stoute, H. Bink, B. van Delft, J. M.
W. Rijken, allen conducteur-treingelei-
der te Leiden en J. Steeneke, conduc-
teur-treingeleider te Voorburg, die dit
jaar hun veertig-jarig jubileum vierden
en de heer D. Nieuwenburg, conducteur -
treingeleider te Leiden, die de kwart
eeuw bij dit vervoersbedrijf volmaakte.
Tijdens het spelen van pittige mars
muziek betraden de jubilarissen een
bloem in het knoopsgat met hun da
mes de zaal, waar zij werden welkom
geheten door de voorzitter van de feest
commissie, de heer A. Hollinga. Een
woord van hartelijke begroeting richtte
deze ook tot de directeur, de heer J. J.
Jurrissen, de oud-directeur, ir. W. J.
Burgersdijk, die ondanks zijn hoge leef
tijd 85 jaar nog steeds van zijn
belangstelling blijk geeft, tal van afde
lingschefs, de inspecteur van het Ver
keer, de heer G. A. N. Cornelisse, die na
mens de Commissaris van Politie aan
wezig was, de heer R. J. Meijer, oud
commissaris van Politie, een deputatie
van de W.S.M. en vertegenwoordigers
van de vakorganisaties.
De voorzitter van het Jubileumfonds,
de heer M. Ockeloen, die vervolgens een
hartelijk woord van felicitatie sprak, had
bijzonder waardering voor de trouw,
waarmede alle jubilarissen de NZHVM
hebben gediend en waarvoor de „veer
tigjarigen" reeds een Koninklijke onder
scheiding ontvingen. Spreker wees erop,
dat in deze veertig zowel in het bedrijf
als in de maatschappij veel ten goede is
veranderd. De heer Ockeloen. die de
jongeren opwekte het voorbeeld der ju
bilarissen te volgen en tot het Jubileum
fonds toe te treden, dankte de directie
en de afdelingschefs voor hun medewer
king, die zij steeds bij het organiseren
van deze avonden verlenen.
De directeur, de heer Jurrissen, die
zich eveneens tot de jubilarissen richtte,
was dankbaar voor de goede verstand
houding, welke er steeds ook in tij
den van spanningen had bestaan en
voor de ijver, die ieder aan de dag legt.
Spreker, die er aan herinnerde, dat alle
jubilea reeds op de dag van het jubi
leum zijn herdacht, was verheugd, dat
hij zijn dank nu ook uit kon spreken
voor „het front van de troep". Een
woord van hulde had hij ook voor de po
litie, waarmede de NZHVM zulke goede
betrekkingen onderhoudt.
Voordat al deze woorden van hulde en
dank werden uitgesproken had de NZH-
P. Baart zich al in enkele marsen en ka-
harmoniekapel onder leiding van de heer
rakterstukjes, w.o. het sprookjesbos van
Bisselink, laten horen.
Voor de vrolijkheid zorgde deze avond
het Amova-cabaret, dat onder het motto
„Lachparade" en met André Carrell als
conferencier een gewaardeerde en zeer
gewaardeerd programma op de planken
zette. De twee pico's, Willy Alberti. de
Osmani's (acrobatiek) en de Spelbrekers
namen ieder een deel van deze parade
voor hun rekening, terwijl Gerard van
Krevelen aan de piano zat.
Een geanimeerd bal olv. Jan Alphe-
naar en met medewerking van Cor Vin-
courts dansorkest besloot deze feestelijke
avond.
schap in contact te komen, de kloof, die
tussen West en Oost ligt voor slechts
enige ogenblikken te overbruggen, die
tegelijk zijn orders strikt wil uitvoeren
en toch probeert als mens tegenover
mens te staan wat de „westelijken" be
treft?
Een bijzonder goed geïnterpreteerde
rol van Yul Brynner. Op uitstekende
wijze brengt hij het gespleten karakter
van de Rus tot leven. Soms onbegrijpe
lijk wreed, maar soms uitermate roman
tisch en teder. Een diepmenselijke aan
grijpende film.
