Via NCRV-microfoon doet Suriname
een beroep op liet Nederlandse volk
frames
,eufS|
Leidens Ontzet: historisch wonder
ACTIE 4 MAAL Z.N.'
Johan Bodegraven bedeltvoor
Diaconessenhuis in Paramaribo
verkoudheid
WIJDINGSUUR IN PIETERSKERK
Wij mochten in vrijheid leven
Niet „ofof", maar „en en"
Opgericht 1 maart 1860
Vrijdag 2 oktober 1959
Vierde blad no. 29863
Twee jaar geleden zette de NCRV een punt achter de financiële acties.
Naar het leek definitief!
Haak in", „Goed zo" en hoe ze ook mochten heten hadden een onver
wacht en ongekend succes opgeleverd, maar men achtte toen de tijd rijp
om er mee op te houden.
Johan Bodegraven - die zich door dit werk een grote faam had ver
worven - werd hoorspelregisseur. Tot voor kort.
Toen werd deze „meester-radiobedelaar" weer achter de schermen van
daan gehaald om zijn schouders te zetten onder een nieuwe grote actie,
die het tot gisteravond zo geheimzinnige devies „4 maal Z.N." meekreeg.
Gisteravond werd n.l. tijdens de eerste van de 29 Steravonden van de
NCRV in dit seizoen het geheim van dit motto onthuld. Het slaat op een
bijbeltekstdie men kan vinden in 1 Cor. 13 5, waarin over de liefde tot
de evennaaste wordt gesproken: „Zij zoekt zichzelf niet".
En deze liefde, die „niet zichzelf zoekt", „richt zich ditmaal op de zieke
mens in Suriname. Vrij vertaald: de actie heeft tot doel geld bijeen te
brengen voor de bouw van een Diaconessenhuis in Paramaribo met een
voorlopige capaciteit van 100 bedden, in de toekomst uit te breiden tot 200.
Moeilijke, maar ook
noodzakelijke actie
„Wy weten het, het is een moeilijke
actie", verklaarde de programmaleider
van de NCRV, Gerard Hoek, gisteren
tijdens een inleidende persconferentie
in Den Haag. „Wanneer een jongen in
een straat een been breekt, leven alle bu
ren vanzelfsprekend mee en zijn meteen
bereid iets voor dat jongetje te doen.
Maar wanneer er duizenden mensen ge
troffen worden door een ramp in China
of Japan liggen de zaken anders. Het is
zover weg. Het wordt zo snel vergeten!
„Maar desondanks hopen wij, dat ons
appèl op het Nederlandse volk om iets
te doen voor de zieken in Suriname niet
vergeefs zal klinken. Want het is een
zaak, die verdiend, dat men er warm
voor loopt". In die geest had ook reeds
arts P. A. de Groot, secretaris van de
Stichting Diaconessenarbeid in Suri
name de organisatie, die de actie
voert gesproken, toen hij wees op de
noodzaak van een Diaconessenhuis in
Paramaribo.
„Suriname-ziekte'
Hij leed aan, wat herhaaldelijk de
„Suriname-ziekte" werd genoemd. Een
ieder, die dit jonge en zich snel ont
wikkelende rijksdeel heeft bezocht, be
waart rijke herinneringen aan de
schoonheid van het land en de hartelijke
warmte en het enthousiasme van zijn
bevolking. De spreker kon uit een grote
ervaring putten. Hij heeft jarenlang in
Suriname als arts gewerkt. Met vreugde
denkt hij aan die tijd terug. Maar hij
herinnert zich ook het leed en de ellen
de, waar hij mee geconfronteerd werd.
Er wordt veel gedaan. In allerlei opzich
ten en ook medisch.
Maar nog wordt het straatbeeld ge
markeerd door misvormde filarialijders.
Nóg moeten vele moeders hun kinde
ren ter wereld brengen zonder voldoen
de en deskundige hulp en verzorging.
Nóg liggen zieken onverzorgd en is de
kindersterfte hoog.
Nóg worden herstellende zieken
vroegtijdig uit het ziekenhuis ontslagen
om plaats te maken voor anderen.
Nóg bedreigt de tuberculose de deels
pover behuisde en onvoldoende stads
bevolking.
Nóg liggen in het binnenland fram-
boesia, gele koorts en zwartwaterkoorts
en in Paramaribo ziekten als lepra, fila-
ria, bilharzia, mijnworm, malaria, bloed
armoede en trachoon op de loer.
Nóg blijft de medische hulpverlening bij
gebrek aan ziekenfondssysteem en an
dere maatschappelijke zorg te weinig ge
richt op degenen, die deze hulp juist het
meeste behoeven.
Droef lijstje
En zolang dit droeve en helaas zelfs
nog onvolledige lijstje op te maken valt,
zolang is er nood in Suriname te leni
gen. En #dus zijn daar de diaconessen
uitermate op hun plaats,. Want wat zijn
diaconessen? Het zijn wouwen, die
mede op haar wijze in een apostolair ge
richte zustergemeenschap levende met
de hun geschonken gaven van hart,
hoofd en handen, louter en alleen uit
innerlijke bewogenheid, nood van de
naaste willen lenigen.
Reeds kent men in Suriname diaco-
nessenwerk, maar nog te incidenteel en
te weinig omvattend. Daarom hebben de
achttien diaconessenhuizen in Nederland
besloten tezamen met de Hernhutter
zending in Zeist zich in te zetten voor
de totstandkoming van een in Suriname
zelf geworteld diaconessenwerk. En dat
moet nu mogelijk worden door de bouw
van een Diaconessenhuis in Paramaribo,
waaraan ook een opleidingsinternaat en
een vormingscentrum verbonden zullen
worden. Er is voldoende animo onder de
Surinaamse meisjes voor dit werk om
deze bouw te rechtvaardigen.
Twee ziekenhuizen
Paramaribo heeft thans twee zieken
huizen. Een rooms-katholiek, dat kort
geleden volgens de plannen van het
Leidse architectenbureau Van Oerle,
Schrama en Bos naar de eisen des tijds
werd gerestaureerd. Voorts een totaal
verouderd centraal ziekenhuis, dat 500
bedden telt. Zes miljoen gulden konden
uit het Welvaartsfonds beschikbaar wor
den gesteld voor een nieuw gebouw vol
gens plannen uit dezelfde Leidse koker.
Deze geldmiddelen waren echter slechts
Het in Suriname s uoujustiiu Para
maribo te bouwen Diaconessenzie-
kenhuis. Men hoopt dit jaar tot
aanbesteding over te gaan en vol
gend jaar met de bouw te kunnen
beginnen. En over ca. anderhalf
jaar zou het dan klaar kunnen zijn.
toereikend voor een gebouw met een ca
paciteit van 350 bedden.
En hier zag de medische adviseur van
het Commissariaat voor Surinaamse Za
ken, dr. S. van Praag uit Leiden, een
taak weggelegd voor het diaconessen-
werk. Uit hoofde van zijn functie kreeg
hy zitting in het bestuur van de Stich
ting Diaconessenarbeid in Suriname. Het
ter plaatse reeds goed bekende archi
tectenbureau Van Oerle, Schrama en Bos
dat in Paramaribo zelfs een kantoor
heeft werd verzocht een ontwerp te
maken voor een ziekenhuis van een
capaciteit van honderd bedden, even
tueel uit te breiden tot tweehonderd,
tueel uit te breiden tot tweehonderd, vol
ledig modern geoutilleerd.
De financiën
Nadat de Surinaamse regering, de toe
zegging had gedaan de verplegingskosten
te subsidiëren kwam de zwaarste opgave.
Het financiële gedeelte. De kosten zou
den ongeveer drieënhalf miljoen gulden
gaan bedragen. De Surinaamse regering
had het eerste miljoen in het vooruit
zicht gesteld. Het bedrijfsleven zorgde
voor nummer twee. En het particulier
initiatief zal voor de resterende ander
half moeten zorgen. Die hoopt men nu
te vergaren door „4 maal Z.N.".
In eerste instantie een radio-actie.
Maar de televisie zal zeker niet vergeten
worden, verzekerde ons de heer Hoek.
Zelfs vóór de actie gestart was, had
men al successen kunnen boeken. Een
gratis reisje van de KLM maakte het
Johan Bodegraven heel wat gemakke
lijker zich 3'i week ter plaatse te laten
infecteren door de „Suriname-ziekte".
Het gebeurde zeer grondig. Zo men in
deze weken te doen krijgt met Johan, het
is beter niet met hem over Suriname te
beginnen. Men loopt grif de kans de
laatste trein te missen, zo is hij van
het onderwerp vervuld. Hetgeen beloften
inhoudt voor de nabije toekomst, want
hem is toch opgedragen de bacil van
deze zegenrijke ziekte verder over Neder
land te verspreiden.
Daarby zal hij geassisteerd worden
door een 150.000 leden van vrouwenor
ganisaties, die gisteravond daartoe een
schriftelijk verzoek hebben ontvangen.
Per vrouw worden zij verzocht tien gul
den te verzamelen. En de jeugd werd ook
ingeschakeld. In haar spontaan enthou
siasme verkocht zij reeds 50.000 van de
half miljoen briefkaarten, die eigenlijk
eerst vandaag in de verkoop hadden
mogen komen.
Het balletje is aan het rollen gebracht.
Men vertrouwt erop, dat het weer een
sneeuwbal zal blijken. En met spanning
wordt afgewacht of dit beroep op het
hart van het Nederlandse volk om te
geven en niet meer terug te ontvangen
dan de dank van het Surinaamse volk
weerklank zal vinden.
Iedere middag en avond
modeshow en gezellig cabaret
Gecombineerde kaarten voor trein,
trom en Damesbeurs verkrijgbaor
aan het station.
HOUTRUST DEN HAAG
t/m t oktober. Entree f I.2S
Geopend: 13-17 en 19-23 uur
(zondag gesloten)
Jeugd betuigt antipathie
met agressieve
straatschenders
De Bergen op Zoomse politieagent
Henk Post, die vorige week zaterdag
avond het slachtoffer is geworden van
agressieve straatschenders en met een
kaakfractuur in het ziekenhuis is opge
nomen, ontving van de leerlingen van de
LTS uit Bergen op Zoom gistermiddag
een briefje, vergezeld van een bloemstuk
en een geschenk onder couvert, waarmee
de jongelui willen getuigen dat zij de
„nozemdaad" veroordelen. De jeugd van
de ambachtsschool vreest dat het publiek
„die jongeren van tegenwoordig" over
één kam gaat scheren en is daar niet
van gediend. Het gerucht van dit initia
tief is als een lopend vuurtje over alle
scholen voor voortgezet onderwijs ge
gaan en nog voor de deputatie van de
LTS in het ziekenhuis arriveerde, was
daar al een attentie voor agent Post
ontvangen van de Levensschool voor
Jonge Arbeiders. De MMS en het Lyceum
gaan iets doen in dezelfde geest.
Directeur benoemd van
Prins Bernhard Fonds
Met ingang van 1 oktober 1959 is bp-
noemd tot directeur van het bureau
van het Prins Bernhard Fonds de heer
H. Siedenburg te Amstelveen. De alge
meen-secretaris, de heer J. Henrick
Mulder, treedt als zodanig met ingang
van 1 januari 1960 af. maar blijft aan
het Prins Bernhard Fonds verbonden,
als wetenschappelijk adviseur, tevens
belast met de leiding van de cultuur-
sociologische onderzoekigen en met het
secretariaat van de onderscheiding „De
zilveren anjer".
griep
Woord en muziek leidden „3 oktober" in
Weer stond ie Pieterskerk open voor het wijdingsuur, dat traditioneel
aan de 3 oktober-feestviering voorafgaat: dezelfde kerk waar terstond na
Leidens ontzet in 1574 God voor het geschonken wonder werd gedankt.
Als een wonder is het inderdaad geweest, zij het een duur gekocht
iconder. Stad en bevolking waren immers ten dode gedoemd. Ook nu als
voorheen is het woord „wonder" centraal gesteld in de herderlijke rede.
Een beschrijving van dit historisch wonder in de Nederlanden, losge
maakt uit de tijd en daardoor veralgemeend, door een gewijde geroepene,
zou wel niet anders dan van bijbelse kracht doortrokken kunnen zijn en
als een Psalm voortlevend. De opstand der Nederlanden is iets groots en
enigs in de geschiedenis der volken en machtige cultuurdragers hebben
er een inspiratiebron in gevonden, - denken we alleen maar al aan
Schiller en aan Goethe.
zomerconcerten te herkennen, waarnaar
het gelukkig niet te luid pratend audi
torium maar half luisterde in de wel
behoorlijke, maar niet overvol bezette
kerk. In de begeleidingen, met name in
de geestdriftige, harmonisch suggestie
ve aankleding van Psalm 9, liet Blan
kensteen horen dat hij ook nog méér
kan dan magistraal concerteren.
Walther's orgelconcert in b (van
Bach's neef) werd in z'n speelse be
weeglijkheid en door de smaakvolle re-
gisterkeus, vooral in de hoekdelen. een
verrukkelijk en van vreugde verzadigd
speelstuk.
Advertentie
Het was ditmaal ds. Vossers. die van
de 9de Psalm sprak, die klassiek is in
de Leidse annalen, omdat het de psalm
is van de eerste dankdienst der bevrij
ding. De psalm, die de predikant voor
las. was echter de 118de. Tot onderwerp
van zijn toespraak maakte hij nu even
wel eens een rijmpje.
Het rijmpje dat de stadsregering van
destijds op onze Vlietbrug liet beitelen:
,.Men was in groot verdriet, Want eten
was er niet. En 't volk van honger
schreide. Ten laatst God nederziet. En
zendt door deae Vliet Brood, spijs en
drank in Leiden".
Spreker ging historisch na wat oor
zakelijk was tot „het groot verdriet",
ook naar de geestelijke zijde, beschreef
de hongertoestand die, samen met ziek
ten, van zesduizend het leven had ge-
eist en de uiteindelijke spijsuitreiking.
Er is geen reden om ons roemrucht ver
leden te idealiseren, ons voorgeslacht
was geen generatie van louter helden.
Ze hadden ook toen, uitzonderingen
daargelaten, een klein en bevend hartje.
Men verkeerde in groot verdriet, even
eens omdat onze stad zoveel wankel
moedigen bevatte: de schare der onbe-
slisten tussen de vleugel, die capitula
tie voorstond en anderzijds de onver-
zettelijken.
Ook Boisot buiten de stad wist dat
een wonder komen moest. Hij zelf kon
water over de landerijen niet doen
De besprekingen tussen de
regering en looncommissie
zijn gisteren voortgezet
De op zaterdag jongstleden aangevan
gen besprekingen tussen de regering
vertegenwoordigd door de ministers Van
Roov en De Pous en de staatssecretaris
Roolvink en de looncommissie namens
het bestuur van de Stichting van de
Arbeid, werd gisteren voortgezet. Naar
aanleiding hiervan zal de Stichting van
de Arbeid haar mondeling toegelichte
zienswijze in de loop van vandaag
schriftelijk aan de regering mededelen.
ryzen voor zyn vloot. Maar het won
der verscheen, wind en water werden
het Rjjnland ingedreven en Boisot
ging ten aanval: „Ten laatst God ne
derziet!" Leiden werd gered, tegelijk
ook Holland. In vrijheid moesten en
mochten wij leven. Onze vaderen heb
ben eruit geleerd, zij openden de poor
ten ook voor de geestelijke vrijheid.
Het volgde uit Psalm 9 voor staat en
maatschappij om Gods eis der ge
rechtigheid in onze samenleving in
praktijk te brengen en om waar te
maken" dat ik God de Heer heb moe
ten obediëren in de gerechtigheid".
Dit gesproken woord had een plaats
te midden van het gezongen woord en
van de spraak van orgel en viool. De
gemeente zong uit Psalm 9 en uit de
Gezangen 301 (het Wilhelmus), 303, 304,
306. Het gemengde koor van „Ex Animo"
vertolkte onder Herman de Wolff een
Ode van de dirigent zelf. drie Valerius-
liederen en evenals in 1958 de helden
lofzang van Klieken. Verder nog een
loflied samen met het kinderkoor, dat
eveneens welverzorgd een Valerius-lied
voordroeg en nog een geestelijke zang.
Een bijzonder verfijnd kunstnoot was
in het programma ingeweven door de
violistische medewerking van de ver
maarde Theo Oloff. die driemaal een
kleinood deed fonkelen: het Adagio uit
Bach's Eerste solo-vioolsonate, een be
werkt Largo van diens tijdgenoot Vera-
cini en een voortreffelijke Ariëtta van
onze Willem Pijperleerling Henriet te
Bosnians. Oloff heeft 'n kleine toon met
een smal vibrato en dat is wat nodig is
op de hoge standplaats, naast het or
gel. aangezien een geforceerde toondruk
vandaar uit Juist in conflict brengt met
de akoestisch ruimtelijke weerstand.
Olof's weergave klonk nu in de beperkte
klankkracht verfijnd uitgesponnen,
mooi afgebouwd in de fraseringsbogen
en puur van zang, ondanks enige ijlheid.
Blankenstein's orgelaandeel bleek op
nieuw van hoge orde: deze wetenschap
is nu wel gemeengoed. Het deed ons ge
noegen, in het inleidend spel Bach's
magistrale Toccata in F van een der
als 't „jonge"
moet zijn!
In Marcinelle: menselijk
falen en overtredingen
De rechtbank in Charleroi heeft don
derdag, zoals wij gisteren in een deel
van onze oplage nog konden berichten,
vijf technische leiders van de kolenmijn
Bois ciu Cazier" waar op 8 augustus
1956 262 mijnwerkers werden gedood en
zes gewond, vrijgesproken. Zij werden
er van beschuldigd, door het maken van
technische fouten de ramp de groot
ste in de Belgische geschiedenis mede
te hebben veroorzaakt.
Calicis. Dassargues en Lefrèvre werd
verweten dat zij niet direct de juiste
maatregelen hebben genomen om de
brand in te perken en het grootst moge
lijke aantal mijnwerkers te redden.
Doch de getuigen die nu acheraf over
alle gegevens beslisseji. weten ook niet
welke maatregel men direct had moeten
treffen. Als zioh nu weer zo'n ramp zou
voordoen, zou men weer aarzelen of de
brandende schacht moet worden afge
sloten of dat de luchttoevoer naar de
brandhaard moet worden stopgezet en
de schacht moet worden besproeid. Elke
maatregel brengt gevaren voor de man
nen in de mijn met zich mee.
De rechtbank verklaarde zich onbe
voegd wat de schadevergoedingseisen
betreft. Bij ie uitspraak verklaarde de
rechtbank o a.. dat de ramp het gevolg
schijnt te zijn van menselijk falen en
overtreding van de voorschriften bij het
voortijdig starten van de liftkooi in de
rampschacht.
(Van onze t.v.-medewerker)
Dr. De Jong gebruikte zijn VARA-
spreektijd om de kijker kennis te laten
nemen van de letterlijke tekst van
Eisenhower's geruchtmakend antwoord
op zijn laatste persconferentie! Hen con
cludeerde over de houding van de Rus
sische premier, dat men meer vliegen
vangt met honing dan met azijn en
constateerde ,dat de Rus vaten honing
over Amerika had uitgestrooid. Hij ein
digde met een zinrijk waarschuwend
woord van Sir Winston Churchill.
Het reportagebezoek aan de Amster
damse Grafische School hinkte een beet
je op twee gedachten. Men wilde iets
laten zien over de opleiding voor een
eervol .nuttig en aantrekkelijk beroep,
waarin jaarlijks ver over de 1.000 vaca
tures zijn te vervullen. Tegelijk wilde
men de daarin niet speciaal geïnteres
seerde kijker een blik gunnen in het
boeiende grafische bedrijf. Het werd
dus niet alleen propaganda, maar tevens
een stuk volksvoorlichting.
Het hoofdnummer werd natuurlijk ge
vormd door de dramatische produktie,
waarvoor Willy van Hemert de keus had
laten vallen op Hugo Claus' toneelstuk
.Ken bruid in de morgen".
De lezer van vandaag, die gisteren kij
ker was, vergeve ons. dat wij de bespre
king van dit ernstige stuk aanvangen
met het aanhalen van een grapje. Een
uitgever, die een tweede boek van een
auteur tor beoordeling ontving, aan
vaardde het manuscript met de mede
deling, dat het weer dezelfde elementen
bevatte, waardoor het eerste een best
seller was geworden, zoals seks, waan
zin en verdorvenheid die allemaal
waardig en met terughouding behan
deld.
Dit is in bepaalde opzichten van
Claus' werk eveneens te zeggen. Wij
hebben de hele avond geleefd in een
soort onvrede met het gegeven en
zijn niettemin getroffen door de no
bele wijze, waarop tekst en spelers het
brachten, want de wrevel werd ver
zacht. gelouterd door de grote artis
tieke potentie van het geheel. Niette
min zijn wij van mening, dat men dit
stuk tot de schouwburg beperkt had
moeten laten, want het is zinloos om
de voor-publiciteit toe te spitsen op
het gewaagde gegeven en dan daaraan
de waarschuwing te verbinden dat het
zeer beslist ontraden moest worden
voor jeugdige kykers.
Iedereen kan beklemd worden door te
zien hoe benarde omstandigheden en
Advertentie-
Rheuraatisch?
Stram van lijf en leden?
'n Bloedzuiverende kuur
met Kruschen, is ook voor U
de remedie.
U zult verbaasd zijn als U ondervindt
wat Kruschen ook voor U kan doen.
Begin liever vandaag dan morgen de
bloedzuiverende Kruschen Kuur en al
gauw - naarmate Uw bloed vrij komt
van wat nu Uw pynen veroorzaakt,
voelt ge U een ander mens worden
jeugdiger, vief en weer bly
Op geen enkele wijze is gebleken dat
de gewraakte nalatigheden, n.l. een on
voldoende seinstelseL het bestaan van
een olieleiding tussen de elektriciteits
kabels. gebrekkige bescherming van deze
kabels door slechts een relais en een
tekort aan blusapparaten op de laad
plaatsen in de schacht enige invloed op
de ramp hebben gehad.
Het is verbazend, aldus de uitspraak,
dat de deskund.ge getuigen, hoe gewe
tensvol ook in het zoeken naar de waar
heid. op sommige punten tot diametraal
tegenover elkaar staande conclusies zijn
gekomen.
Een scène uit „Een bruid in de
morgenvan Hugo Claus, dat de
Vara gisteravond op het scherm
bracht. De dochter Andrea (Ina van
Faassen) en de zoon Thomas
(Hans Croiset
nauwe behuizing bij een psychisch wan
kel gezin kunnen leiden tot scheve ver
houdingen. Dit geldt temeer, omdat de
ongezonde complicaties niet gegeven
waren, maar groeiden, naarmate het
stuk vorderde.
Het is ons bekend, dat de regisseur
felle reacties verwachtte, maar daarin
twee categorieën onderscheidde, óf het
wordt mateloos toegejuicht, óf het wordt
volstrekt verworpen. Niét alleen uit het
opschrift zal de lezer duidelijk zijn, dat
wij voor die beide „ofs" tweemaal „en"
zouden willen stellen.
Meer willen wij er niet van zeggen.
Vraagt Uw Apotheker ol Drogist
AVRO biedt aan de
VARA excuses aan
Het bestuur van de AVRO heeft een
brief geschreven aan het bestuur van de
VARA, waarin het AVRO-bestuur zich
distancieert van een aantal uitlatingen,
die Siebe van der Zee, hoofd van de
televisiesectie van de AVRO, heeft ge
daan over de VARA. De heer Van der
Zee maakte deze opmerkingen in een
restaurant (waar hij privé vertoefde),
waar ze werd enopgevangen door een
medewerker van een dagblad, dat aan
die opmerkingen publiciteit gaf.
De AVRO, zo wordt ons meegedeeld,
heeft de VARA voorts verontschuldiging
voor de strekking van de opmerkingen
van de heer Van der Zee gevraagd. (Tij
dens een gesprek met vrienden over
commerciële televisie in een Vlaardings
hotel, schreeuwde Siebe van der Zee
ongeveer het volgende door de zaal: „Die
rode hondenvan mij mogen ze ze
viermaal klieven".
Toen iemand hem probeerde het zwij
gen op te leggen, riep hy uit, dat ieder
een het mocht horen. Een medewerker
van „Het Vrije Volk" vc id daarin aan
leiding deze uitlating te publiceren -
Red. L.D.).
NIEUWE UITGAVEN
„WU gaan naar ball«t, vanavond",
in de serie ..Kern-pocketa voor de Jeugd"
verscheen „Wij gaan naar ballet, van
avond" door C. Nioolaï. Deze fungeert als
gastheer, neemt U mee naar de schouw
burg en op de planken. Hij wijdt u verder
In over alles, wat met het ballet en de
balletkunst te maken heeft. Wil kijken
voorts met hem ln het leven van een dan
seres en schouwen enige eeuwen in de
geschiedenis van de dans. De dansmuze
wordt ln haar vele vormen en gedaantes
ook aan de hand van een 40 tal foto's,
gepresenteerd. Een pakkend en leerzaam
boekje. Ook voor de ouderen alleszins ln-
terressantl Uitgave „Da Kern". Amster
dam.