RUIM 230 WAGENS DEDEN MEE AAN HUTSPOTRALLY VAN L.D. Jeugd in Zoeterwoude zorgde voor extra (onaangename) verrassing ft PUZZELEND DOOR LEIDEN, RIJN- EN DUINSTREEK Dia's deden dikwijls deur dicht Knap werk van een onvermoeibaar trio Bialucldifh, STRALENDE WARMTE! Opgericht 1 maart 1860 Maandag 28 september 1959 Derde blad no. 29859 Waarom wij nog daag- lijks genieten Van pracht weer - aldus sprak van Zwieten? Zendt TIP naar De Bilt, Dat is daar gewild.... En men blijft U met zon overgieten 1! De contrólevlag stond er zeer dui delijk. Griezelig duidelijk zelfs. Het had een waarschuwing moeten zijn. Vele rijders aarzelden wel, maar konden toch niet ontdekken, dat zij tweemaal om deze vluchtheuvel bij de begraafplaats „Duinrust" in Katwijk moesten draaien. Slechts een handjevol deelnemers heeft deze (moeilijke) opdracht goed volbracht- (Foto Leidsch Dagblad) (Van een onzer Weer zo'n vriendelijk lachende man naast zo'n hatelijke roodwitte vlag! Aarzelend stak de kaartlezer de controlekaart naar buiten. Hij kon moeilijk anders. Maar het voorafgaande in de L.D.-Hutspotrally had hem wat argwanend gemaakt. Was dit nu echt of vals? Was dit nu een goede of een schijncontrole? De mensen in de wagen konden er slechts naar raden. Ze waren zo langzamerhand de draad kwijt geraakt. Al die rare bochtjes, die vreemde achter- ommetjes, die dolle grint- en zandpaadjes. Om tureluurs van te worden. En dan nog zo'n was lijst van gegevens. Oh, op zichzelf simpel genoeg. Maar ze hadden lang genoeg puzzelend tussen vier wielen gezeten om te begrijpen, dat achter die eenvoudige zin redacteuren) netjes allerlei voetangels en klemmen verscholen zaten. Hadden ze deze totnutoe kunnen ontwijken? Of waren ze er keer op keer ingevlogen? Ze wisten het niet. Ze waren een beetje ont moedigd. Aan die controleur vragen had geen zin. Zo die het al wist, hij zou het toch niet zeggen. En meestal weten deze onmisbare functionarissen zelf niet eens of ze vals of echt zijn. De verbeten en geroutineerde puzzelaars aar zelden. Zelfs het woord „opgeven" viel in de wagen. Zouden ze er vroegtijdig de brui aan geven? De sportiviteit overwon. Ze zetten door! Op tijd bereikten ze de eindstreep op de Hout laan. Daar werd hun verwarring verbazing. Ze hadden het er nog niet eens zo slecht afgebrachte. valstrikken opsommen, die overal in de route neergelegd waren, maar één ge raffineerd valletje kunnen wij hier niet onvermeld laten. Op de grens van Noordwijk aan Zee en Noordwijk-Binnen ligt nl. een heel nauw zandweggetje, dat de organisa toren maar al te graag wilden gebrui ken. De bewoners van het enige huis, dat aan dit weggetje ligt, wilden gaar ne medewerken. Ze vonden het zelf erg leuk. Het is daar nooit zo druk en ze verheugden zich al op de stoet van auto's, die langs zou komen. Maar he laas voor deze mensen, er waren slechts weinig deelnemers, die tot de ontdekking kwamen, dat het bordje, En dat betrof nog routiniers. Hoe moet het de B-rijders dan niet vergaan zp, voor wie de opgaven inderdaad iets, maar toch niet zoveel, gemakkelijker waren? Gelukkig hadden de makers van deze knappe rit dit tevoren begrepen en hun route zo uitgestippeld, dat ook de foutrijders steeds weer werden opgevangen en op de goede weg werden teruggeleid. Zo kon het gebeuren, dat ondanks de stortbui van strafpunten, die op de kaarten van de deelnemers aan deze tweede puzzelrit van het Leidsch Dagblad tercht kwam, slechts een zeer gering percentage van de gestarten zaterdagmiddag de finish niet heeft gehaald. Het geen wij als een daverend compliment beschouwen aan het adres van de heren J. Th. Wurzer, F. G. van Leeuwen en N. Steehouwer. weersomstandigheden om half twee za terdagmiddag het eerste tweetal van de ruim 230 deelnemende wagens van de Rooseveltlaan kon laten vertrekken. Helaas, de jeugd had nog een onple zierige surprise in petto. Ze ging aan de haal met een bordje „Doodlopende weg", dat de organisatoren ten over vloede ergens in Zoeterwoude hadden neergezet om een landbouwer voor over last te sparen. Waar ze het ook hadden neergezet, het had moeilijk slechter te recht kunnen komen, dan waar het nu werd neergeplant nl. op een weg, die wél bereden moest worden. Met het ge volg, dat vele rijders in de war werden gebracht en daar nodeloos tijd hebben verspild door weinig uitzicht biedende cirkels te draaien. Nadat de heer Van Leeuwen zijn met grote aandacht aangehoorde verklaring had beëindigd, beklom de heer Van Dis- hoeck het podium. In de eerste plaats om de medewerksters nadrukkelijk te bedanken en hun een aandenken aan te bieden. Daarna ging hij over tot de prijsuitreiking. Vijf radiotoestellen, vier fototoestellen, autoplaids, aanstekers, reiswekkertjes, bermlampen, tassen, schaakspelen, sigaretten, foto-albums, autokaarten en bridge-étuis werden aan de winnaars uitgereikt. Alle 47 prijzen waren, evenals vorig jaar, alleen door het Leidsch Dagblad ter beschikking gesteld. Het liep reeds tegen midder nacht. toen deze gezellige bijeenkomst in' Alphen werd opgebroken. De Huts potrally 1959 van het Leidsch Dagblad die blijkens de reactie weer velen veel plezier heeft geschonken be hoorde weer tot het verleden.... Dit kleine blonde meiske in haar speelgoedautootje was een van de zeer weinige klanten, die deze con troleur op het zandweggetje in Noordwijk langs zag komen. Het PETROLEUM STRAALKACHEL Vraagt prospectus aan bij: J. G. DE ZEEUW N.V. Postbus 84. Dordrecbu Uitslagen A-KLASSE: 1. C. J. A. Wildeboer (kaartlezer Van Suchtelen) 119 strafpunten; 2. R. Groenen (mevr. Groenen) 127; 3. H. Po lak (mevr. Polak) 132; 4. J. Stolker (mevr. Stolker) 135; 5. Th. v. d. Putten (J. v. Gennip) 151; 6. J. B. H. Kroon (J M. H. Kroon) 154; 7. G. Wijntjes (J. Wijntjes); 159; 8. Perfors (Perfors) 162; 9. A. H. v. d. Akker 174. B-KLASSE: 1. P. de Wolf (A. J. de Wolf) 200 str. p.; 2. R. H. Dragt (mevr. Dragt) 220 3. W. v. Muiden (G. G. Brinks) 225; 4. D. de Jong (mevr. de Jong) 236; 5. A. Gup pen (R. de Jong) 243; 6. N. Broek (mevr. Broek) 251; 7. H. H. v. Vark (mevr. v. Vark) 251; 8. W. v. d. Wel (mevr. v. d. Wel) 253; 9. L. A. Ophuysen (H. J. de Koet) 265: 10. Ir. J. L. Kamm (mevr. Kamm) 268; 11. ir. K. G. Brummel (J. Splinter) 268; 12. P. B. Pont (dr. Hope) 269; 13. C. Ketel (zonder kaartlezer) 273; 14. G. N. v. Baarlen (E. v. Baarlen) 279; 15. A. J. van Hoeken (dr. G. A. de Haak) 282; 16. ir. D. Reinders (W. Koo- reman) 284; 17. J. H. v.d. Broek (mevr. v. d. Broek) 286; 18. T. Stoof (W. Both) 287; 19. S. P. Walter (A. A. Walter) 288; 20. G. van Leeuwen (mej. A. v. Leeu wen) 290; 21. ir. F. P. Straaten (J. W. Boot) 291; 22. F. v. d. Gaag (mevr. v. d. Gaag) 291; 23. G. de Jong (N. G. de Jong) 292; 24. P. Boutkan (mevrouw Boutkan) 294 25. J. D. Splinter (me vrouw Splinter) 295; 26. I. Bronsgeest (mevrouw Brongeest) 296 27. D. A. Perfors (mevrouw Perfors) 302; 28. J. N. Paes (P. J. Eikerhout) 303; 29. ir. H. J. Kuiper (mevr. Stark) 308; 30. J. P. Laus (P. E. van Gaart) 310; 31. J. A. Hoogstraten (P. J. Hoogstraten) 310; 32. D. F. Verpoorte (L. H. v. d. V(*?t) 312; 33. H. C. Ekker (mevr. Ekker) 312: 34. F. J. A. Sanders (G. J. Bergen) 314 35. J. F. v. d. Linden (J. Boers) 314; 36. D. Postel (J. Klugkist) 315; 37. W. Boot (mej. G. Boot) 317; 38. H. Schelfhorst .(E. D. Bos) 317. bordje, aan de ingang van het paadje had vrijwel alle rijders door gestuurd. Ook al was het „dood lopende weg" met een o teveel ge speld. (Fo*o LeldF"^ T"> -* Bij het berekenen van de strafpun ten gaf dat uiteraard moeilijkheden. Tenslotte werd besloten de eerste tijdcontrole te laten vervallen. Het- De klok voor zich en de microfoon bij de hand zit starter E. Binsbergen onverstoorbaar aan zijn tafeltje. Hij zorgde er voor, dat alle wagens op tijd vertrokken. (Foto L.D./Holvast) Veel tijd heeft dit trio soms met behulp van anderen, maar meestal te zamen besteed aan het uitzetten van deze zo succesvolle rit. Dagenmaar ook nachten. Npg de nacht tevoren wa ren ze tot ver ha middernacht in touw geweest om een onverwachte tegenslag te verwerken. Immers, bij één van de laatste controles van de rit, bleek, dat een weg nabij Zoeterwoude, in de ral ly opgenomen, opengebroken lag. Urenlang is het trio bezig geweest om het eerste gedeelte zo te veranderen, dat de afstand gelijk bleef. Maar ook deze moeilijkheid werd overwonnen en alles leek in orde, toen de starter, de heer E. Binsbergen, onder uitstekende mers bij deze extra moeilijkheid te recht kwamen hadden zij reeds de eerste controle achter de rug. Daar werd tevens een aardig lepeltje ter herinnering aan deze rit meegegeven. Gewoon tellen Van Zoeterwoude ging het via de Wei poort richting Alphen, waar talrijke A- rijders tot hun schande hebben moeten ervaren, dat zelfs gewoon tellen nog moeilijkheden kan opleveren. We kwa men sommigen in Alphen aan den Rijn tegen, terwijl ze lang tevoren „na negen maal Citosa" al linksaf hadden gemoe ten om langs de andere kant van de Rijn terug te rijden naar Leiderdorp. Terwijl de wagens van de LD-rit langs gleden en de motoren van een andere rally voorbijdaverden, zaten henge laars zonder op of om te kijken diep geconcentreerd in een stille strijd gewik keld. Nadat men had kunnen ontdekken wat de meesten overigens niet gedaan hebben dat „Bij-na" of „Bijna" iets anders is dan „bij voorafgegaan door na", kwam men bij een controleur, die het bijzonder druk heeft gehad. Ook de Via Noordwijk aan Zee, Rijnsburg en Oegstgeest ging het vervolgens naar de Houtlaan. Maar niet zonder nog enige problemen al of niet tot een goede op lossing gebracht te hebben. Zelfs dicht bij huis had de strafpuntenregen nog niet opgehouden. Explicatie met dia's Dichtbij huis stond de eerste con trole. Daar werd het eerste stem peltje weggegeven, maar, ook een Op deze paddestoel was de richting Den Haag gemakkelijk te vinden. Vele rijders zagen het regeltje er boven over het hoofd. Hetgeen op dertig strafpunten kwam te staan. (Foto Leidsch Dagblad) lepettje als herinnering aan deze Hutspotrally 1959. (Foto L.D./^Tdlvast) Katwijk kwamen. De controleur, die daar bij de begraafplaats Duinrust stond, moest tweemaal gepasseerd wor den. Als iedereen het goed had gedaan, zou hij het ongeveer tweemaal zo druk gehad hebben als nu het geval was. En vlak daarop kon de toeschouwer con stateren, dat het verschil tussen C. van Duyvenbode en C. v. Duyvenbode van uit een auto erg moeilijk te zien is. Of had men misschien niet helemaal goed gelezen? We kunnen uiteraard niet alle Maar de meesten realiseerden zich dat voor het eerst, toen zij 's avonds in de stampvolle bovenzaal van Avifauna naar de heldere uiteenzetting van de heer F. G. v. Leeuwen zaten te luisteren. De rekenkamer had tevoren in stille nu ja, stille - afzondering 'n enorme berg werk moeten verzetten voor alle con- trolekaarten uitgerekend waren. Het wachten werd inmiddels verkort door een genoeglijk muziekje, dat velen tot een dansje noodde. De directeur van het Leidsch Dagblad, de heer E. A. E. van Dishoeck, sprak een kort woord van welkom. Maar de grote belangstelling van een ieder ging toch uit naar de expli catie van de rit. Tot veler verbazing werd de zaal daarvoor in het duister gehuld. Spoedig kreeg men de verkla ring. De heer A. Wolterink had een aantal fraaie dia's gemaakt van de beruchtste punten in de rit, zodat een ieder goed kon zien, welke fouten htf gemaakt had. Telkens daverde 't ap plaus door de grote ruimte. Als een =oort zelfbeschuldiging.Deze dia's 'eden voor velen de deur dicht! De vrijwel on verslijtbare chroom-stalen brander en de prachtige, grote reflector geven U krachtige, roodgloeiend stra lende warmte voor hoogstens 5 ct. per uurl Weer een echt pro duct van ALADDIN, veilig, reuk loos en uitstekend te regelen. geen weer leidde tot enige verschillen in de uitslag, maar onder de gegeven omstandigheden was het de enig mo gelijke oplossing, die door iedereen sportief is aanvaard. Toen de deelne- De beste rijder in de A-klasse, de heer Wildenboer, neemt zijn prijs, een radiotoestel, in ontvangst, ter wijl de directeur van het Leidsch Dagblad, de heer E. A. E. van Dishoeck (links) lachend toekijkt. (Foto Leidsch Dagblad) motorrally kwam bij hem langs en vele deelnemers van deze rit bleven bedelen om een stempeltje Naar de kust Inmiddels gleden de wagens met het LD-rit-embleem voorop, door Leider dorp en Leiden naar Oegstgeest, waar velen weer niet bemerkten, dat een viersprong met één afgesloten weg geen viersprong, maar een driesprong is. Maar er was voor gezorgd, dat zij on danks deze fout toch via Rijnsburg in waarop te lezen stond, dat dit wegge tje doodliep met een o teveel was ge speld en dus net zo goed achterwege had kunnen blijven. De vrouw des huizes had met opzet een dag tevoren gewassen. Ze had het ook zaterdag kunnen doen. De vier auto's, die langskwamen, hadden haar was heus niet vuil gemaakt. Tellen is moeilijk. Vooral als men de moeite niet neemt dit punt van dichtbij te bekijken. Op het halte huisje eenmaal, op het haltebordje ook éénmaal en in de kastjes twee maal het woord „Citosa". Wat hard optelt als men het negenmaal nodig heeft. Sommige A-rijders hebben niet voldoende opgelet. Ze kwamen dan ook in Alphen aan den Rijn terecht. (Foto Leidsch Dagblad) Inz. Hr. S. G„ R'dam ontv. 1 fl. TIP 1 Lfl. Boota' Oude Genever. Mve. limericks inz. aan II. Bootz, A'dam.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 9