De 455 voor allen die modem in gezellig willen wanen! In New York is het publiek sterk verontrust door de jeugdmoorden PONT Adverteren is geen toverkunst! FORD slagersleerling Sociale toestandenzoals bijv. in Harlemiverken behoefte aan grootdoenerij in de hand In Haarlem heerst een broodoorlog DR. KONRAD ADENAUER IS 10 JAAR BONDSKANSELIER Vier resultaten HARP-ORGEL (Van onze Amerikaanse correspondent) Het broeit in New York. De zomer van 1959 is bijzonder warm. Wie zich een kunstmatig gekoeld hotel kan veroorloven bij het Central Park heeft daar weinig last van. Maar wanneer men op een van die broeierige avonden eens rond gaat rijden door Harlem, wanneer men naar de wijk gaat die „Hel's keuken" wordt genoemd of naar de Lower East Side, dan bemerkt men ineens, wat die aanhoudende hitte betekenen moet voor die honderdduizenden, ja mil joenen, die géén gekoelde huizen bezitten. In Harlem zijn de straten tot laat in de avond vol mensen en vol kinderen. Blanken ziet men hier nagenoeg niet. In de huizen is het kennelijk niet om uit te houden. Iedereen loopt op straat of zit op de stoep, zo luchtig mogelijk gekleed. Welk een verschil met de elegante wereld van Fifth Avenue. Maar ook: hoeveel vrolijker dan hun blanke landgenoten zijn deze negers! Hier wordt nog gelachen, véél gelachen, graag gelachen. De kwaal zit diep, is moeilijk te genezen In het algemeen is het voor blanken niet bijzonder gevaarlijk om in Harlem rond te lopen (zeker niet voor blanke buitenlanders). Op zaterdagavond zijn hier verschei dene godsdienstige bijeenkomsten aan de gang. Eigenaardige samenkomsten vaak waarbij meer gedanst wordt dan gepreekt. Dat wilde, extatische dansen schijnt deze negers een zekere ontspan ning te geven. Na een uitputtende dans kunnen ze er bijzonder gelukkig en te vreden uitzien. Niet gevaarlijk in Harlem? Eén uit zondering moet men zeker maken: in Harlem heeft zich een groep gevormd van neger-mohammedanen. Vaak we ten ze van het mohammedanisme slechts weinig af, maar zij hebben gro te belangstelling voor wat er op poli tiek gebied in Noord-Afrika gebeurt en de haat tegen de blanken zit hun hoog. De politie houdt deze groep zorgvuldig in het oog. Ook in de achterbuurten verder naar het zuiden ,aan de westkant en aan de lage oostkant, zitten de bewoners tot *s nachts twee uur op de stoepen. De ene wijk is Portoricaans, de ander Sla visch, weer een andere Grieks. Maar overal is het donker, vies en broeierig heet. Hier wordt minder gelachen dan in Harlem van de negers. De kleine (Speciale berichtgeving). In een vergadering van de rayonale bakkerijcommissie in Haarlem, waarin vertegenwoordigd zijn de grootbedrijven, de zelfstandige bakkers en de werkne mers, heeft men gisteravond besloten een bakker in Haarlem-noord te bewe gen zijn witbrood weer voor 41 cent te gaan verkopen, inplaats van voor 36 ct. Door bemiddeling van de voorzitter van de Nederlandse Bakkerij Stichting wil men vandaag en morgen trachten de rust te herstellen, maar wanneer dit niet lukt, zullen alle bakkers in Haarlem en om geving de broodprijs in navolging van de bakker uit Haarlem-noord vrijdag met vijf cent verlagen. Daarmee komt men echter tot een prijs, die ver beneden de van overheids wege toegestane marge ligt en men ver wacht, dat de overheid binnenkort zal ingrijpen. Daarbij ligt het in de lijn der verwachtingen dat uit het gepleegde overleg een broodprijs van 40 cent per witbrood tevoorschijn zal komen. De bakker uit Haarlem-noord wil ech ter van geen wijken weten. „Als de an deren de witbroodprijs op 36 cent bren gen, dan ga lk naar beneden tot 31 cent. Ik houd ermee op, als het spaarzegel- systeem bij de grootbedrijven wordt op geheven. Ik zie dat systeem namelijk als een stap van deze bedrijven op weg naar de monopolie-positie. En wanneer zij een dergelijke positie eenmaal hebben verworven, dan wordt de klant de dupe, want dan gaan die bedrijven de kapita len, welke zij thans in hun fabrieken in vesteren, verhalen op de klanten". De bakker deelde ons nog mee, dat hij van diverse jonge collega's adhesie-be- tuigingen heeft ontvangen. Hij heeft zijn collega's echter aangeraden voorlopig nog niet over te gaan tot verlaging van de witbroodprijs en wil eerst de komen de besprekingen afwachten. Overigens betekent deze actie van de bewuste bakker volgens de statuten zijn royement uit de Nederlandse Bakkers Bond. B\j een eventuele prijsverlaging van het witbrood door de andere bak kers kan hij dan geen aanspraak maken op een uitkering uit het weerstands fonds. Gewijzigde C.A.O. voor beambten van Philips Tussen de N.V. Philips en de vak organisaties is overeenstemming bereikt over verlenging van de op 30 september a.s. aflopende C.A.O. voor de beambten. De nieuwe C.AO. geldt van 1 oktober 1959 tot en met 31 december 1960. De overeengekomen wijzigingen hebben al leen betrekking op de salariëring van de beambten. De nieuwe minimum jaar inkomens, waarin zijn verwerkt een reeds op 1 oktober a.s. ingaande alge- onene verhoging van 6%, de bestaande huufbiJSlag en een aantal extra verho gingen, met name voor de jongere be ambten, zullen op 1 januari 1960 van kracht worden. De gewijzigde C.A.O. zal thans ter goedkeuring aan het College van Rijksbemiddelaars worden voorge legd. Nederlandse antiquairs exposeren in Florence- Acht deelnemers aan de Oude Kunst en Antiekbeurs te Delft, die morgen wordt gesloten, nemen thans deel aan de internationale antiekbeurs, welke tot en met 11 oktober voor de eerste maal in Italië wordt gehouden en wel in het Palazzo Strozi te Florence. Zij verzor gen in een grote zaal de Nederlandse afdeling, waarin zij zilver, Delfts aarde werk, Chinees porcelein en schilderijen exposeren. De organisator van de Delftse beurs, de heer Marcel B. Keezer, die pas uit Florence is teruggekeerd, vertelde dat de Nederlanders erin geslaagd zijn waarde volle stukken in Florence te ton^n. Aan de Italiaanse beurs nemen 110 handela ren, van wie 60 uit het buitenland, deel. kinderen zijn nog het vrolijkst. Die schijnen weinig nodig te hebben om zich te vermaken. De oudere mensen zitten vermoeid en gelaten in het duis ter te staren. Maar het ergst er aan toe zijn de jongelui tussen de 15 en 19. Zij slenteren geïrriteerd rond. Velen van hen wonen nog niet zo lang in Ameri ka. Op school hebben zij zich niet goed kunnen aanpassen. Dikwijls zijn ze ach ter bij de anderen in ontwikkeling: vrij vaak zelfs kunnen de Portoricanen niet eens lezen of schrijven. Het is niet in de eerste plaats de hit te, die hen tot excessen drijft. Zij voe len zich minderwaardig en mislukt. In dit warme weer slenteren ze over straat en daar vinden ze hun soortgenoten. Zij willen ergens bij horen en zoeken zelfs een zekere „grootheid" die con trasteert met hun vale bestaan. Zó ontstaan hun „gangs" met fraaiena men: de Vampiers, de Tijgers, de Young Lords! Elke groep heeft haar grondgebied, meestal niet meer dan een paar armzalige huizenblokken. Daarop duldt men geen leden van een andere groep. Infiltraties en beledigingen moe ten gewroken worden. Als de bende leider het beveelt moet men bereid zijn tot alles. Men kan medelijden hebben met dit allerpoverste huizenblok nationalis me, dat soms aan deze jongens een sur rogaat van menswaardigheid schijnt te geven, maar dat al spoedig een doem wordt, waar ze zich niet meer aan kun nen onttrekken. Sommige buitenstaan ders willen, die bende-moraal idealise ren. Zij trekken vergelijkingen met de erecode van de riddertijd. Maar op die manier romantiseert en vertekent men de zaak. Dit zijn geen jongens, die sterk ztfn, dank zij een leven van strenge ethiek en zelf-discipline. Dit zijn jongens die stoer doen, omdat zij innerlijk zwak zijn en onzeker. Men kan medelijden met hen voelen, men kan hun neigin gen verklaren, doch bewonderen kan men dit bende-wezen allerminst. Sociale werkers wisten niet veel te bereiken In een broeierige zaterdagnacht wer den er in „Hel's keuken twee jongens met messteken^ vermoord .Om twee uur 's nachts zat daar nog een groepje jon gelui van Slavische oorsprong op een speelterrein. Plotseling werden ze over vallen. De meesten konden nog vluch ten, maar twee jongens werden zonder meer overhoop gestoken. Een week te voren waren er aan de lage oostkant een jongen en een meisjes in een ben de-strijd vermoord en op 15 augustus werd de nog maar veertien jaar oude Mary Harris in de Bronx doodgestoken. Begrijpelijkerwijs is het Newyorkse publiek zeer geschokt door deze ge beurtenissen. Sociale werkers hebben een tijdlang getracht om als raadsman van bepaalde „gangs" geaccepteerd te worden en soms zijn zij erin geslaagd om' een oorlogstoestand te veranderen in een wapenstilstand tussen twee groe pen. Men prijst thans nog wel de goede bedoelingen van deze jeugdleiders, maar men begint zich toch af te vragen of men door die groeps-veten au se- rieux te nemen, niet min of meer het bestaansrecht heeft erkend van deze sinistere „gangs". De eerste reactie van de stedelijke autoriteiten is thans geweest: veel meer politie-pa- trouilles in de beruchte buurten. Maar men beseft dat dit slechts een lapmid del is. De kwaal zit diep en zal moei lijk te genezen zijn. Opmerkelijke successen aan het begin van een nieuwe periode voor de Duitse staat (Van onze correspondent in Bonn) Op 7 september 1949 ging in Bonn de première van de Westduitse Tweede Kamer, de Bondsdag. Acht dagen later werd de toen reeds kras genoemde 74-jarige dr. Konrad Adenauer door die Bondsdag tot eerste kanselier van de Bondsrepubliek Duitsland gekozen, met een meerderheid van één stem! Sedert dien zijn tien jaar verlopen, tien jaar waarin West-Dultsland is uitgegroeid tot een zelfstandige staat, tot een welvarend land, tot een trouw NAVO-partner, tot een voorstander van Europese samenwerking. Tien jaar, waarin toch vóór alles de oude heer, wiens carrière op die 15de september voor de tweede maal begon, zijn autoritair stempel zette op een nieuw Duitsland. In 1949 was West-Dultsland nog een bezei land. Het zou het blijven tot de herfst van 1954. Pas toen werd het een soevereine staat, die vrij kon beschik ken over de eigen binnen- en buiten landse rechten! Maar toen reeds had het sociaal-economisch afgerekend met de ellende van het verleden uit de jaren 1933—1945. Nog in 1947 was de produk- tiecapaciteit van wat toen West-Duits- land was, niet groter dan om voor elk van de goed 50 miljoen inwoners één kostuum te maken inveertig jaar, één hemd intien jaar. Thans -be hoort West-Duitsland economisch tot de sterkste landen ter wereld. Maar wat waarschijnlijk toch wel het voornaam ste is: de huidige welvaart, bereikt op grond van een uiterst liberaal systeem, wordt gesteund door vertrouwen van de Westelijke wereld in de nieuwe staat van de Westduitse bevolking in het democratische systeem. Men spreekt graag van het Duitse „Wirtschafstwunder", en daarbij heeft men dan het oog op de grote welvaart, die in betrekkelijk korte tijd is bereikt. Een derde van alle Westduitse gezin nen woont in een eigen huis, 17 procqnt heeft een eigen auto, 25 procent een eigen koelkast, 20 procent een eigen wasmachine. Er zijn bijna drie milj'oen televisietoestellen. Ei- gaat een golf van besteding over het land: steeds meer „Sekt" (.Duitse champagne) wordt er gedronken en tot ieders grote verbazing is de afzet van kaviaar een winstgevend bedrijf gewordenKortom, welvaart ziet men hier alom en dat bij een werk kracht, waarover geklaagd wordt dat zij afneemt. Men is meer dan ooit op vrije tijd, op kortere werkweken, op langer vakanties. Dit zijn de schaduwzijden van het „wonder". Maar het heeft zeker ook iets van een wonder weg wat bereikt is op politiek terrein. De op 7 september j.l. tien jaar oude Bondsdag, die een enorme hoe veelheid werk heeft verzet, verkreeg een goodwill onder de bevolking, zoals Duitsland die in feite méér nodig had in de Weimarse tijd van 1919 tot 1933! Er is hierin stormachtig gediebktteerd, men heeft er ware parlementaire veld slagen geleverd, men heeft er gejam merd. en geschreeuwd maar vooral is men er in die Bondsdag in geslaagd te breken met wat voor 1933 aan Duitse democratie bestond. De politiek con centreerde zich tenslotte op twee par tijen, de CDU/CSU en de SPD, waarmee wat het partijwezen aangaat een breuk niet slechts met de Duitse parlemen taire traditie, maar eigenlijk met de gehele Europees-continentale traditie, wat het partijwezen aangaat, werd be reikt. Wat zich na tien jaar „Bonner" demooratie heeft ontwikkeld, is een duidelijke neiging tot het Britse twee partijen-systeem, dat het voor Duits land bijzondere voordeel heeft, dat het kleine extremistische groepen geen kans meer biedt, communisten noch neo nazi's kunnen thans aan bod komen. Nog te minder daar de welvaart een groot vertrouwen heeft gegeven in de „Bonner" democratie. „Kanseliers-democratie" „Bonner democratie? In de Westduitse hoofdstad spreekt men liever van „kan seliers-democratie", waarmee men het ook heeft op de Ietwat autoritaire wijze, waarop Adenauer tien jaar lang nu al zijn ambt uitoefent. Autoritair de Westduitse grondwet gaf Adenauer daartoe alle kftnsl Alleen de Bondskan selier, zegt de grondwet, is verantwoor delijk. De ministers staan op de tweede rang, omdat de grondwet vóór alles is gemaakt om een sterke regering te scheppen, in tegenstelling tot de repu bliek van Weimar, die aan elkaar hing van zwakke regeringen. -Voor een man van allure school In 1949 in de grondwet een kans om zelfbewust, autoritair, maar democratisch de zaak in handen te nemen. Welnu, de toen 74-jarige Adenauer nam die kans, en haalde er alles uit wat er in zat. Hij alleen is de Bondsdag, die hem kiest, verantwoor ding schuldig voor de gehele politiek. Hij wijst de ministers aan. die de pre sident formeel benoemt. Wat in geen enkel democratisch Westeuropees land voorkomt, kon daar gebeuren: West- Duitsland behield tien jaar' lang, de Duitsland behield 10 jaar lang, de eerste regeringshoofd. Want Adenauer won met zijn ODU/CSU niet slechts de ver kiezingen in 1953 maar ook die in 1957, verkiezingen, die geheel afgestemd leken te zijn op één man, Adenauer, en daar om ook „Adenauer-volksstemmingen" werden genoemd. Gelukkig begin De voormalige burgemeester van Keu len, die tijdens de republiek van Weimar reeds de kans kreeg kanselier te worden en die toen ook op de nominatie stond voor de kandidatuur van president deze thans 84-jarige politicus geldt in de eerste plaats als de man die in West-Duitsland stabiliteit gaf. Zijn bijzondere persoonlijkheid, zijn uitge breide politieke macht, zijn harde hand en zijn gevoel voor tactiek dit alles leidde er boe, dat hij zijn bewind tien jaar lang hard maar volgens alle demo cratische regels kon uitoefenen. Waar de republiek van Weimar leed onder labiliteit, daar kon Adenauer in de Bonner .^kanseliers-democratie" rust scheppen, 'rust en welvaart. Het nieuwe West-Duitsland had in deze eerste tien jaren van zijn bestaan ongetwijfeld een president nodig, wiens optreden geestelijk een resolute breuk betekende met het dictatoriale gedoe van voorafgaande decennia: die presi dent bleek Heuss te zijn. En het land had een regeringschef nodig, die moest profiteren vai^ alle macht., die de grond wet hem maar kon geven, die daaren boven een persoonlijkheid was, een harde onderhandelaar en een bekwaam tacticus: die man was Adenauer. Slechts zelden zal de start van een nieuwe staat begunstigd zijn dioor het voorhan den zijn van twee van dergelijke boven allen uitstekende politici! Dat Adenauer, in tegenstelling tot Heuss, in die tien jaar menig gevecht moest leveren tegen zijn omgeving, en dat hij daarbij bepaald niet altijd een gelukkige hand had wie vergeeft dit niet een politicus, die onmiskenbaar een groot man bleek te zijn bjj het leiden in de moeilijkst denkbare omstandig heden van een staat, toen die namelijk uit het niets moest worden gecreëerd? Met recht kon Adenauer dezer dagen wijzen op vier fundamentele successen uit de laatste tien jaar, die zijn bewind bereikte: 1. economisch is het land ge zond; 2. van werkloosheid is geen sprake; 3. de D-mark is stabiel; 4. mil joenen vluchtelingen zijn op bevredi gende wijze In het arbeidsproces opge nomen. Het zijn ondanks alle mogelijke kritiek op „Bonn" erote successen! Deze totaal nieuwe Beckers kolenhaard, deze fraaie 455, is de gelukkige combina tie van moderne vormgeving en de on vervangbare ^"^aglijkheid van kolen- stook. Deze robuuste haard is mooi, méér dan mooi. Hij is een formidabele brander door zijn frontcirculatie - het befaamde Beckers patent voor maximale warmte straling. En zuinig: hij brandt met plezier Alléén Beckers haarden hebben frontcirculatie Dit unieke systeem - een gepatenteerde Beckers vinding - is eigenlijk ver bluffend eenvoudig. De verbrandingsgassen wor den door een kanaal dat met het front van de haard een geheel vormt afgevoerd. De gehele voorzijde vormt daar door één grote stralings bron. Alle warmte wordt naar voren de kamer in gestuwd; U haalt dus dc maximale nuttige warm te uit Uw kolen. Front circulatie maakt elke Beckers tot een lééuw van een haard! op de voordelige Nootjes IV! Hij staat op pootjes, dus gemakkelijk reinigen! Geheel van gietijzer, afgewerkt met gegaran deerd onafbrandbare lak in ambergrijs of zwart. Capaciteit 15800 Kcal., nee (grote gezinskamer) •WW." In kleinere uitvoering: type 444 voor de moderne fatkamer; cap. 12000 Kcal. f298.-1 Type 333 16.000 Kcal. f420. BECKERS HAARDEN FABRIEKEN N.V. - BERGEN OP ZOOM STENO EN/OF TYPEN I Typen: deze week nieuwe clubs. Steno: laatste cursus 18 september. ENGELS IHandelscorr. 17 sept. Spreekv.held 16 sept. Beginners 16 sept. NEOERL. 22 september DUITS 23 september FRANS 21 september handelscorrespondentie. Opl. „Associatie" dipl. BOEKH. Opl. „Associatie" dipl. Aanvang 22 september. MIDDENST. Examen juni 1960. Aanvang 18 september. LEIDEN, UITSL. BREESTRAAT 89A, TEL. 23757 Gevraagd AANK. KAPSTER goed kunnende permanenten. M. DE REGT, Zeemanlaan 19 Leiden - Telefoon 20793 GEVRAAGD een nette of HALFWAS bij Fa. A. W. v. d. POEL, Hooglandse Kerksteeg 8, Leiden - Telcf. 24193 Van particulier gevraagd Opg. v. prijs en reg. aan ons adres: Burg. Colynstr. 231, Boskoop. Customline 1954. Zwart, in goede staat. J. H, VERHARD, Tel. k 1718—2454 - Katwijk J Meer dan 21.500 abonnees. Meer dan 6 van de 10 Leidse gezinnen. WANNEER U le Artikelen verkoopt waar vraag naar is; 2e redelijke prijzen berekent; 3e het publiek prettig bedient; 4e Uw zaak in ons verspreidingsgebied ligt; dan MOET U met Uw advertenties in DIT blad SUCCES hebben. Wij verstrekken U gaarne vrijblijvend inlich tingen, ook voor de opstelling van een adver tentieplan en/of de samenstelling van Uw advertenties. (Telefoon 25041 - toestel 4). Directie LEIDSCH DAGBLAD.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 4