Lex Karamoy verliet de Mets-banen
met drie nationale titels
Katwijkers helpen UVS
aan zege op Wnppertai
DVS WINT L.D..WISSELBEKER
Mej. Rollin Couquerque vond liaar
Waterloo tegen mevr. Vletter
SMOOR
Lugduniim had verrassende start
MAANDAG 17 AUGUSTUS 1959
Nederlandse tenniskampioenschappen
„Ben je van plan om de drie jaar op het heren enkelspelkam
pioenschap beslag te leggen?" was de vraag, die men Lex Karamoy
na zijn overwinning op Van Eysden stelde. Een verlegen schouder
ophalen was het enige antwoord. In 1953 en 1956 veroverde hij de
titel en zondag (1959) ging hij wederom als kampioen van de baan.
Bescheiden is de Leidse student in dit toernooi beslist niet geweest.
Zaterdag verdedigde hij samen met Goris de titel in het heren dub
belspel met succes; zondag werd hij kampioen in het enkelspel en
samen met Fredy Marinkelle won hij ook de finale in het gemengd
dubbelspel.
Fraai is de eindstrijd tussen Karamoy
en Van Eysden niet geweest. Het werd
een vlak baseline-duel. waarin Karamoy
zijn wil aan zijn tegenstander oplegde.
Hij wist van tevoren, dat hij het spel
tegen Van Eysden moest vertragen wil
de hij de partij winnen. Dat deed hij
dan ook. Vanaf de baseline bevocht hii
Van Eysden, voortdurend wachtend op
een fout van de slanke, donkere Hage
naar. Met 61 won Karamoy de eerste
set. In de 1ste game van de 2de set door
brak v. Eysden de service van Karamoy.
De kansen keerden. Het werd 20, 21,
31, 41 voor Van Eysden, dank zij de
grotere vaart en druk, die hij op zijn te
genstander uitoefende. Karamoy deed
er daaraan iets meer aan en liet de set
aan Van Eysden (61). De laatste twee
sets gaven hetzelfde beeld als van de
eerste te zien. Karamoy bleef op de ba
seline hangen. Met 62 ging ook de
derde set naar hem. In de vierde set
voltrok het vonnis zich over Van Eys
den snel. By 53 voor Karamoy moest
Van Eysden serveren. Hij begon met een
double fault, daarna sloeg hij een bal
ver buiten de lijnen. Vervolgens scoorde
hij een punt met een ace. Een smash in
het net, gevolgd door een double fault
waren de laatste fouten, die hy maakte
Met 6—3 won Karamoy deze set.
Lex Karamoy in actie tijdens de
eindstrijd van heren enkelspel.
hoefde mej. Rollin Couquerque niet. Zij
wist waar de returns zouden komen en
daar stond zij gewoon te wachten. On
begrijpelijk was het dat Rietje Tervoort
niet méér variatie in haar spel bracht.
Was zij soms zo geïmponeerd door het
feit, dat zij tegen een zeer geroutineerde
tegenstandster moest spelen? Als vast
genageld bleef zij op de baseline staan
en backhand- en forehanddrives be
landden veelvuldig in het net. Met 6--1
won mej. Rollin Couquerque de eerste
set. En de tweede set schreef zij met 6-2
op haar naam. Zelf ietwat verwpnderd
over dit behaalde resultaat verliet, zij
Rietje Tervoort, omarmend, de baan.
Juiste tegenspel
In het dames-enkelspel is er dan
toch nog één speelster geweest, die
mej. Rollin Couquerque een nederlaag
kon toebrengen. Mevr. Vletter vond
het Juiste tegenspel. Door een grote
spreiding) stichtte zij verwarring in
het spel van mej. Rollin Couquerque
en met 64, 61 won zij deze finale,
Fotogafen stormden op het tweetal af.
Mej. Rollin Couquerque wilde echter
niets van foto's weten. Met de rug
naar de persfotografen verliet zij snel
het centre court.
Dat de zege in het gemengd-dubbel
spel door de combinatie Fredy Marin-
kelle-Karamoy zou worden behaald, was
vrijwel met4 zekerheid te zeggen, on
danks het feit, dat Karamoy een neder
laag voorspelde. Hij was moe en dat was
aan zijn spel duidelijk te zien. Aan het
uitstekende volleren aan het net van
Fredy Marinkelle heeft hij echter een
enorme steun gehad. Aan de andere
kant van het net ging het in het geheel
niet goed. Maris moest alles alleen doen,
aangezien zijn partner, Ineke Comman
deur zeer zwak speelde. De cijfers waar
mee Fredy Marinkelle en Karamoy won
nen waren 64, 16. 63.
In een impasse
Dat het Nederlandse tennis in een
impasse is geraakt was reeds bekend,
doch dat vooral het damesspel tot een
laag niveau is gezonken, bleek zater
dagmiddag tijdens de halve finales
overduidelijk. Aan de prestatie van
mej. Rollin Couquerque willen wij
niet tornen, doch dat zjj erin slaagde
de 37 jaar jongere Rietje Tervoort in
slechts 35 minuten te verslaan .geeft
toch wel te denken. In 1947 had mej.
Couquerque voor de laatste maal de
titel in het enkelspel behaald
Men sprak er al de gehele week over.
Mej. Rollin Couquerque was als het wa
re van de ene naar de andere ronde
„gewandeld". Zij zegevierde over mej.
Van Rijn in twee sets (64, 60), mevr.
Reus werd in drie sets (46, 62, 61)
haar tweede slachtoffer en daarna volg
de mevr. Kampschmidt. Voor deze over
winning had de ex-internationale speel
ster ook slechts twee sets nodig.
Men twijfelde aan een finaleplaats
voor haar. doch zaterdagmiddag nam
zij deze twijfel weg. Reeds in de eerste
Bet van de partij tegen Rietje Vervoort
werd haar zege voorzien. Met haar zui
ver geplaatste slagen nam zij een 30
voorsprong. Pas daarna eindigde ten
game in het voordeel van Rietje Ter
voort. Zich veelvuldig verplaatsen be
lllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll
Gesprek met
nieuwe kampioen
Lex Karamoy
„Ik heb mij terdege voorbereid
voor deze „nationale". Alle toer
nooien, die ik hiervoor heb ge
speeld, „Roomburg", Eindhoven en
Hilversum, zyn louter training ge
weest".
„Gaf je de tweede set tegen Van
Eysden cadeau?"
„Inderdaad. Na 31 liet ik die
lopen".
„Wat is het plan de campagne
geweest tegen Van Eysden?"
„Niet steeds achterin blijven.
Onverwacht het net zoeken".
„Verdedig je je titel volgend
jaar?"
„Als ik nog in Nederland ben,
zeker".
„Ga je terug naar Indonesië?"
„Misschien, het is nog niet zeker.
Maar als ik nog hier ben, dan
Karamoy lachte veelbetekenend.
„Wat is je zwaarste partij ge
weest?"
„Tegen Maris. Dit was een op
gave!"
Mevr. Vletter
Verwacht in de finale te komen
en de titel te winnen?"
„Neen absoluut niet" is het ant
woord. „Ik heb er zelfs nog over
in twijfel gezeten of ik wel mee zou
doen. Gaandeweg heb ik in het
toernooi het gevoel gekregen, dat
er voor mij misschien wel een
kansje inzat".
„Hebt U een plan de campagne
gehad voor de finale".
„Nou, ik heb me wel voorgeno
men om de dropshot veel te ge
bruiken. Daar heb ik volgens mij
de zege wel aan te danken. Maar
wat een groot speelster is mej. Rol
lin Couquerque geweest. Daar kan
ik eerlijk nog niet aan tippen. Als
ik op haar leeftijd nog zo kan spe
len, ben ik dik tevreden".
„Vond U de plaatsing van speel
sters in deze kampioenschappen
juist?"
„Och, tennis is tennis. Je kunt
als keuzecommissie zo moeilijk een
plaatsing maken, die geen kritiek
ontmoet. D.w.z. kritiek na de wed
strijden. Begrijpt U?"
We begrijpen en wij zijn het met
mevr. Vletter eens.
illllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll^
Spannend duel
In de andere halve finale vochten
Henriëtte Ruinen en mevr. Vletter een
spannend duel uit. De eerste set ging
met 9—7 naar Henriëtte Ruinen, doch
door een 63 overwinning voor mevr.
Vletter in de tweede set waren de kan
sen weer gelijk. Punten scorend niet
haar sterke backhanddrive en verras
sende dropshots doorbrak Henriëtte
Ruinen daarna de service van haar te
genstandster. Zy won vervolgens haar
eigen servioe-game en zo leidde het Hil-
versumse meisje met 20. Deze voor
sprong was echter van korte duur. Mevr.
Vletter liep op haar concurrente in en
tot 6—6 ging de stryd gelijk op. De der
tiende game eindigde in het voordeel
van mevr. Vletter (76). Mej. Ruinen
moest serveren en dat ging helemaal
verkeerd. Zij raakte met 3040 achter,
Twee ivedstrijden in één weekeinde
Blauw Wit moest shirts en speler lenen....
Mevr. VLETTER
Een double fault veroorzaakte haar ne
derlaag (86).
De titel in het heren-dubbelspel werd
op gemakkelijke wijze door Karamoy en
Goris behaald. In de eerste set verloren
Van de Weg en Maris beiden hun ser
vice game. En het leek er zelfs op dat
Maris noch Hans van de Weg veel
moeite deden om op het kampioenschap
beslag te leggen.
Belde spelers sloegen de eenvoudigste
ballen tegen het net of ver buiten de
lijnen en zo wonnen Karamoy en Goris
met 6—1, 6—3, 6—4.
Advertentie
een sensatie t
Zie advertentie op pagina 4, 2e blad.
(Van een onzer verslaggevers!
Tegen half acht zaterdagavond
blies scheidsrechter W. Schalks voor
de laatste maal. De spelers van de
UVS/Quick Boys-combinatie en van
Wuppertal Sport Verein zochten ver
moeid de kleedkamers van Nieuw
Zuid op. De ruim 4000-koppige me
nigte verliet tevreden het fraaie
sportpark. Ze had waar voor haar
geld gekregen: een levendige, aan
trekkelijke wedstrijd, een verdiende
overwinning van de „thuisclub" en
niet minder dan zeven doelpunten,
waarvan enkele van uitstekend ge
halte (43).
Maar wat de talrijke Katwijkers voor
al deugd had gedaan was, dat Arie van
den Oever en Floor van Duyn de show
hadden „gemaakt". Wat dit Quick Boys
duo aan techniek tekort kwam werd
ruimschoots gecompenseerd door enorm
sjouwen, een verbluffend uithoudings
vermogen en een weldadig aandoende
schotvaardigheid. Nog voordat de drie
Leidse voorwaartsen iets byzonders had
den laten zien, had Floor van Duyn
reeds enkele daverende schoten afge
vuurd en een doelpunt gescoord en had
Arie van den Oever met een van zijn
karakteristieke verrassende omhalen het
tweede „Leidse" doelpunt onhoudbaar
gefabriceerd. En ook tijdens de reste
rende tijd bleef dit tweetal uitermate
actief. Tot groot enthousiasme van de
Katwfjkse kijkers
NIET ZO TEVREDEN
Het was echter maar de vraag of de
mensen, die verantwoordelijk z{jn voor
de samenstelling van UVS ook zó tevre
den waren. Trainer Ben van Duyl zag
zijn grootste troef in de aanval, de altijd
lachende lange Surinamer André Kilian
al na enkele minuten naar zich toeko
men. De tegen DWS-A opgelopen bles
sure was nog te hinderlijk. Jan Verkuy-
len kwam in het veld en nam in de
middenlinie de plaats over van Fl. van
Duyn, die naar de aanval werd gediri
geerd. En toen was er weinig meer te
peilen van de kracht van het blauwwitte
zorgenkindje, de voorhoede, waarin nu
twee Katwijkers domineerden en Leo
van den Toorn op de linksbuitenplaats
teleurstelde, ondanks zijn beheerst doel-
Amateurs kwamen in actie
Zware nederlaag van
Roodenburg: 7-2
(Van een onzer verslaggevers)
Het was in feite nog te mooi weer
om - als amateur althans - te gaan
voetballen. Aangezien óók voor de
amateurverenigingen de nieuwe
competitie over enkele weken van
start gaat, is het voor de elftalcom
missies kort dag. Vandaar dan ook,
dat gisteren vele voetballers de
groene grasmat werden opgestuurd
Leidse Heugelcompetitie
jftYtihn
De Leidse Hengolsportcompetitie
werd zondagmorgen beëindigd met de
laatste wedstrijd over drie maal één
uur vissen.
De strijd was zeer hevig, hetgeen
bleek uit de einduitslag waarbij Sport
en Genoegen, de Sportvrienden en de
Bliek allen 14 punten hadden behaald
zodat besloten werd een half uur ex
tra te vissen. Sport en Genoegen be
haalde tenslotte de eindoverwinning.
Het kampioensvijftal bestond uit de
heren C. Jongeleen; J. Slingerland; P.
Stafleu; N. de Roode en J. Brakxhoven.
In totaal werden 9 wedstrijden ge
organiseerd. met een vangst van 889
vissen, die weer direct in vrijheid wer
den gesteld. Dus niet om de vis, maar
uitsluitend om de sport.
DVS won met 129 vissen de Leidsch
Dagblad beker en L. Vernet werd per
soonlijk kampioén met 38 vissen. De di
verse uitslagen waren;
(Gevangen vissen per vereniging): 1.
DVS 129 vissen (Leidsch Dagblad be
ker); 2, de Bliek 125; 3. S. en G. 117; 4.
DVV 111; 5. de Sportvrienden 104; 6.
Ruisvoorn 78; 7. de Sportvisser 66; 8.
Hengelsport 64; 9. Vios 60; 10. de Leede
35 vissen.
Volgens de puntentelling werd de uit
slag: 1. Sport en Genoegen; 2. de Sport
vrienden na verlenging van een half
uur; 3. de Bliek; 4. DVV; 5. DVS; 6.
de Ruisvoorn; 7. Vios; 8. Hengelsport;
9 de Sportvisser; 10. de Leede.
Het persoonlijk Kampioenschap luidde
als volgt: 1. L. Vernet 38 vissen (kam
pioen); 2. O. Jongeleen 35; 3. P. van
Egmond 34; 4/5 J. Schouten 33; K.
Het team van DVS, dat in de
Leidse Hengelcompetitie de Leidsch
Dagblad-wisselbeker veroverde.
Staande v.l.n.r. J. van Loon, L. J.
Vernet, A. Filippo, M. Schuchard,
H. W. Schuchard; knielend: H. W.
Schuchard jr., W. van Loon en W.
van Berkel.
(Foto LD/Van Vliet)
Schouten 33: 6. C. Schouten 29; 7. J.
Verstraaten 23; 8. W. Teegelaar 23; 9.
J. Voskuil 18; 10 N. van der Voort 16;
11 J. Veltenaar 11 vissen.
Voorzitter J. Wansink dankte tot
slot alle verenigingen voor de medewer
king aan deze geslaagde competitie.
genoegens moesten
en de zomerse
wijken.
LFC deelde met DHC
De Kanaries, die het, zoals bekend,
zonder de beide Van Kampens en Hey-
mansen zullen moeten stellen, gingen
aan de Boshuizerkade van start tegen
een sterke DHC-comb. De geelzwarten
sleepten er een (1—1) gelijkspel uit.
Aan de Haarlemmervaart verraste het
naar de laagste klas van de KNVB ge
degradeerde Lugdunum vriend en vijand
door 2de-klasser Slikkerveer, dat heus
niet zomaar een elftal de wei had inge
stuurd, met niet minder dan 51 te
kloppen. Een prachtig resultaat van de
jonge Kikkers, waarvoor de oud-inter
national en trainer van Slikkerveer,
Leen Vente, diep respect toonde!
De andere Leidse tweedeklasser, Roo
denburg, toog naar Heemstede, als te
genstander van een zeer sterke combi
natie van de semi-profs van RCH. De
Leidse Houtbewoners kregen een zware
72 nederlaag te incasseren en dan te
weten dat een kwartier na de thee de
balans nog in evenwicht was:22.
LFCDHC-comb.
DHC ging tegen LFC vlot van start en
reeds na 4 minuten vloog onhoudbaar
10 achter doelman Van Leeuwen. Mid-
voor Van Miert benutte daartoe een
voorzet van de Delftse linksbuiten Zee-
gers. De groenzwarten bleken achteraf
voor deze veelbelovende openingstreffer
al hun kruit te hebben gebruikt, want
meerdere treffers vertrokken niet van
de Delftse schoenen. LFC verweerde
zich tegen de wèl iets bekwamer spelen
de gasten heel verdienstelijk. Al spoedig
had doelman Van Rijswijk geluk, want
een inzet van W. Nagtegeller vloog nèt
voorlangs de palen. Na een minuut of
twintig kwam 11 op het bord. Jilles v.
d. Heyden besloot nl. zijn solo met een
juweel van een treffer. Na de thee bleef
het voor beide doelen by enkele hache
lijke momenten - by LFC redde een
maal het houtwerk en voor DHC haalde
linksachter Stikkelman een kopbal van
v. d. Heyden uit de doelmond - en zo
kwam de eindstand dus met 1—1. Een
stand, die reeds na 20 minuten spelen
in de eerste helft was bereikt.
De Kanaries brachten de volgende
spelers in het veld: Van Leeuwen, W.
Siera, N. de Jong, G. Nagtegeller, L. de
Jong, J. Neuteboom, T. Eradus, v. d.
Heyden, H. Siera, D. Franke en W. Nag
tegeller.
RCH-comb.—ROODENBURG
De zeer zwakke bezetting van de spil-
plaats gaf by RCH—Roodenburg de ba
lans wel een heel forse tik in het voor
deel van de byzonder sterke Haarlemse
semiprofs. Een kwartier na de thee n.l.
namen de Racings de leiding( 3—2) en
aangezien de blauwzwarte stopper (een
probeersel) het tempo toen helemaal
niet meer by kon benen zakte de zaak
by Roodenburg als pudding in elkaar.
Zo kon RCH de score in het laatste
half uur opvoeren tot 7—2. Overigens
heeft de heus niet slecht spelende Leidse
ploeg in dit duel als zy de les begrepen
heeft, nog wel het een en ander kunnen
leren. De blauwzwarten, die met inval
lers moesten aantreden zagen in de eer
ste minuut 1—0 al achter Keereweer
vliegen. Er ontwikkelde zich tot aan de
rust een aantrekkeiyk en op en neer
gaand duel, waarin Zitman, die een jaar
op de ziekenlyst heeft gestaan, voor 11
zorgde. Dank zij medewerking van Gul-
de mond. Na de rust opende wéér RCH:
21, doch Choufours solo bracht 22
op het bord. Byna nam Roodenburg zelfs
de leiding, maar het schot van Rietker
ken faalde. Toen passeerde de RCH-
linksbinnen Keereweer voor de derde
maal: 32, waarna zich verder met de
regelmaat van een klok - de oorzaak
weet U reeds - het vonnis over de
blauwzwarten voltrok.
punt. De rechter Wimmen-vleugel, Bek
kering en Van Kampen, wisselde goede
met zwakke momenten af. maar veel
stootkracht ging er over het algemeen
niet van uit.
GOEDE DEFENSIE
Gunstiger zal de beoordeling zyn uit
gevallen wat betreft de verdediging,
waarin stopper André Hak en doelman
Frits van Duyl zich voortreffeiyk weer
den. goed gesecondeerd door de rustige
Katwijker Aandewiel op rechts en Jac.
van Leeuwen links. De kanthalf Verkuy-
len en De Haas werkten verdienstelijk,
maar konden de gaten tussen voor en
achter toch niet altyd opvullen.
De Duitsers verschenen niet zo sterk
als tevoren was opgegeven. Volgens onze
informatie waren de twee nieuwe aan
winsten van Rot Weiss geblesseerd en
kon ook de sterke stopper Elzner niet
van de party zyn. Op hun plaatsen wer
den jongeren geprobeerd. Over het al
gemeen was het een technisch bekwame,
hard werkende en op winst beluste
ploeg, een uitstekende oefenpartner.
Maar toch niet geheel opgewassen tegen
een verbeten vechtende „thuisclub", die
eerst door Fl. van Duyn tot 10 uit
liep en na de geiykmaker, toen door
Arie van den Oever weer tot 21. Na
rust werd het door Leo van den Toorn
en Wim v. Kampen 42, maar door een
vermeend buitenspel konden de gasten
de eindstand op 43 brengen.
GEEN WAAR
Kreeg men In Katwyk dus waar voor
zyn geld, dit was bepaald niet het ge
val gisteren aan de Wassenaarseweg,
waar UVS opnieuw aantrad voor een
oefenwedstryd, ditmaal tegen Blauw
Wit. Toen de ploegen een kwartier te
laat het veld opkwamen, waren er nog
geen grensreohters, geen ballen en lie
pen de jongens voor het scorebord nog
vergeefs naar de cijfers te zoeken. Het
leek wel of er by UVS niet op een wed-
stryd gerekend was. Trouwens bij Blauw
Wit ook niet. Want niet alleen kwamen
er slechts twee spelers van het eerste
elftal binnen de ïynen, men moest bij
UVS nog enkele shirts en zelfseen
speler lenen, Hennie Bekkering speelde
midvoor in het „Amsterdamse" team.
Dat dit alles - gevoegd by het feit, dat
de meeste UVS-ers de wedstryd te Kat
wyk nog danig in de benen hadden -
niet stimuleerde tot een pittig partijtje
laat zich gemakkeiyk raden. Als oefen
wedstryd had deze ontmoeting nauwe
lijks waarde, als kykspel nog minder.
UVS was veel sterker dan het hetero
gene team der gasten en won gemakke
iyk met 20 door doelpunten van Wim
Bekkering, na 10 minuten, en Wim van
Kampen, tien minuten voor het einde.
Eén voorval typeerde deze „stryd" uit
stekend. Kort voor tyd had een Blauw
witter moeiiykheden met zijn schoenen.
Toen hij van de scheidsrechter niet op
z'n kousen mocht verder spelen, zocht
hy alvast de kleedkamer maar op
Leidse voetbal jeugd
in KNVB-sportkamp
Zes dagen in Vierhouten
Vierenvyftig UVS-ertjes, in de leeftijd
van 10 tot 15 jaar hebben met vier lei
ders het twaalfde jeugdsportkamp van
de K.N.VB., dat van 10 tot 15 augustus
voor de eerste maal in Vierhouten werd
georganiseerd, meegemaakt. Ook een
zestiental jongens van ZLC waren van
de party. In totaal had de Voetbalbond
er zo"n 250 jongens verzameld, die een
heerlyke week hebben gehad. Door ge
brek aan goede accommodatie moest de
Jeugd zioh een beetje behelpen, hetgeen
echter aan het plezier geen afbreuk
heeft gedaan, temeer daar het weer
redeiyk heeft meegewerkt. Natuurlyk
werden er dag- en avondwandelingen
gemaakt in de fraaie omgeving, maar de
hoofdschotel bestond toch uit sport, on
danks het gemis aan een voetbalveld.
Men heeft toen zelf maar iets geïmpro
viseerd en op dat „sportveld" werd on
der leiding van de kampchef, de heer
Dalema, een zeskamp afgewerkt, welke
bestond uit doelschieten. vertrappen, in
gooien, hardlopen,, dribbelen en hinder
nislopen. Na barrage werd de UVS-er
W. v. d. Linden derde. De veldloop over
ongeveer een kilometer werd by de jon
gens van 1013 jaar gewonnen door de
blauwwitter R. Sival. Zijn clubgenoot M.
Kantebeen werd tweede. UVS introdu
ceerde in dit kamp ook het voetbalten-
nis. Onmiddellyk werd een toernooi ge
organiseerd waaraan zestien teams deel
namen. Hoe snel de anderen het onder
de knie hadden, biykt wel uit het feit,
dat alleen het 2e team van jongens van
10 t/m 13 jaar de tweede plaats bereik
ten.
Nog een Leids succes. Het team van
UVS bleek van de acht verenigingen uit
alle delen van het land, die aan dit
kamp deelnamen, het best de voetbal
spelregels te kennen. Het won tenmin
ste de quiz daarover. By het tafelten
nis viel men buiten de pryzen.
De organisatie van dit kamp was voor-
treffelyk, op alle mogelyke manieren
was voor de jongens gezorgd. Er was nog
een filmvoorstelling, cabaret en nog
andere evenementen. Het was voor de
jeugd een heerlyke tyd. Zaterdag arri
veerden de jongens enthousiast weer in
de Sleutelstad, de leiders eveneens
enthousiast, maar doodmoe
LUGDUNUM—SLIKKERVEER
De vroede vaderen van Lugdunum
waren in hun nopjes. Terecht, want de
jonge ploeg deed het tegen het sterke,
doch wat „oude" elftal van Slikkerveer
werkelyk uitstekend. Bovendien liegt de
51 score er niet om, dunkt ons. Mid
voor Pet presenteerde zich op deze eer
ste voetbaldag voortreffeiyk en nam
alle 5 de Leidse treffers voor zyn reke
ning. Voor de rust - met wind mee - liep
Lugdunum tot een 30 voorsprong uit.
Vooral de derde treffer van Pet (een
kopbal) was van uitstekend gehalte. Na
de rust produceerde de groenwitte aan
valsleider nog twee goals: 50 en eerst
daarna wist Slikkerveer de eer te red
den. De „jongens" die deze verdiende
5—1 zege voor de Kikkers binnenhaal
den kwamen in de volgende combinatie
in het veld: Kerkvliet, Martens, v. Leeu
wen, Bavelaar, Crama, Robyn, De Kier,
Vermond, Pet, Leget en Robbers.
Resumerend: een hoopgevend resul
taat voor de a s. competitie en we heb
ben zo'n idee dat de elftalcommissie van
de groenwitten niet zo heel veel hoofd
brekens behoeft te hebben inzake de sa
menstelling van het eerste elftal.
