Corrie Schimmel zwemt 2 nieuwe
Europese records op vrije slag
Derde nederlaag in successie van
onze atleten tegen de Belgen
Nationale records voor Ria van
Velsen en Wieger Mensonides
Teleurstellende nederlaag van
Nederlandse poloploeg
Jonkers verbeterde nationaal
record 3000 meter steeple
MAANDAG 29 JUNI 1959
Kleine swemnederlaag in Saarbrücken
Een 20-jarig meisje uit het Gooi, Corrie Schim
mel, heeft de stad Saarbrücken een prachtig
cadeau aangeboden voor het unieke, hoog in de
heuvels gelegen Schwarzenberg-bad, dat werd
aangelegd met gelden uit de sporttoto en drie
weken geleden aan het stadsbestuur werd over
gedragen.
Het cadeau bestond uit twee nieuwe Europese
records, namelijk op de 200 en de 400 meter vrije
slag. Daarbij gevoegd de egalisatie van het Euro
pese record op de 4 X 100 meter vrije slag dames
door het Nederlandse kwartet, Judith de Nijs,
Astrid Ording, Sita Posthumus en Cockie Gaste
laars, alsmede de verbetering van het Duitse
record op de 1500 meter heren door Hans Joa
chim Klein, dan is het niet vreemd dat men in
Saarbrücken zaterdagavond met blijde gezichten
liep. Want bovendien leidde Duitsland na de
eerste dag met 58—56 punten.
De ideale omstandigheden en het door
de natuur geschapen decor konden niet
anders dan inspirerend werken op de
prestaties en reeds op het eerste num
mer de 4x100 meter vrije slag dames
kwam dit aan het licht. De donkere
wolken, die over het bad gleden en de
zwarte rook, die uit het mijngebied op
stijgt en Saarbrücken constant in een
nevel hult. ten spijt, Judith de Nijs en
Hertha Haase gaven elkaar heel weinig
toe, maar met Astrid Ording begon de
Nederlandse triomf op de 4x100 meter
vrije slag zich af te tekenen. Twee me
ter liep zij weg van Wilt rad Urselmann,
en toen Sita Posthumus het overnam,
breidde zij de voorsprong uit tot 4 me
ter. En op deze basis bouwde Cockie
Gastelaars de zeer goede tijd van 4-22.9,
waarmee de prestatie die op naam staat
van Corrie Schimmel, Tineke Lagerberg,
Greetje Kraan en Cockie Gaste laars en
geboekt staat als Europees record, was
geëvenaard. De tussentijden waren: De
Nijs 1.07.6: Ording 1.06.2. Posthumus
1.05.6; Gastelaars 1.03 4,
Successen
Het tweede Nederlandse succes kwam
van Theo Hoogveld die er op de twee
de baan van de 100 meter vrije slag
niet alleen in slaagde om zjjn achter
stand op Baumann weg te werken,
maar hem tevens te overvleugelen en
als eerste aan te tikken in 58.2 sec.
Verburgt en Link brachten een zelfde
tijd op de klokken: 59.0 sec. maar
de jury van aankomst kende de Duitser
de derde plaats toe, zoals zij ook later
Miersch als derde klasseerde op de 100
meter rugslag, terwijl Lindeman dezelf
de tijd had doen noteren. Overigens ook
op dit nummer, een Nederlandse zege,
namelijk voor Jaap de Jong, die een ti
tanenstrijd streed met Klein, maar in
de laatste meters de meeste reserves
bleek te hebben. Een dubbele Duitse
zege op de 200 meter vlinderslag heren,
hetgeen zich naderhand herhaalde op
de 1500 meter, mocht de balans weer in
evenwicht brengen (19-19), met een
eerste plaats voor Tineke Lagerberg op
de 100 meter vlinderslag in de knappe
tijd van 1.12.8 en een tweede plaats van
Aty Voorbij de Duitse meisjes fun
geerden slechts als figuranten werd
Duitsland weer achteruit gezet: (27-22).
Bloemen voor Corrie Schimmel
(links) en Jans Koster. Corrie
Schimmel vestigde twee nieuwe
Europese records op de vrije slag.
alleen al betekende een Duitse winst
van 10 punten. Volgens verwachting le
verden ook de 4x200 meter vrije slag
estafette en de 400 meter vrije slag he
ren, op welke laatste nummer Verburgt
lange tijd goed tegenstand bood om
tenslotte te finshen in 4 min 44 8 sec,
slechts 0.8 sec. boven de limiettijd voor
het Nederlandse record, de Duitsers de
volle winst op.
Vreugde
Maar niettemin was er vreugde in het
Nederlandse kamp. Van zelfsprekend
om het nieuwe Nederlandse record van
Ria van Velsen op de 100 meter rug-
slag met een tijd van 1.12.0, maar meer
nog om de prestaties van Wieger Men
sonides en Ada den Haan. Beiden op
de 200 meter schoolslag. Het waren bei
de onvergetelijke nummers door de ti
tanenstrijd die hierop werd uitgevoch
ten en die beide keren door Nederland
werd gewonnen.
Mensonides steekt in een prima vorm
hetgeen hij kortgeleden bevestigde
Prachtige strijd
Maar deze Nederlandse successen
verbleekten toch alle bij de prachtige
strijd die Corrie Schimmel op de 400
meter vrije slag leverde. Een strijd,
die in de eerste plaats ging tegen de
klok. want reeds na 100 meter moest
Jans Koster zich gewonnen geven.
Verbeten zocht Corrie Schimmel haar
weg door het heldere water, waarbij
het feit dat zij telkens na het keer
punt scheef trok en vlak langs het
touw zwom, haar niet scheen te hin
deren. Op de 200 meter kwam haar
eerste glorie toen zij op deze afstand
het Europese record verbeterde. On
wetend hiervan trok zij echter haar
banen verder, met sterke slag en zien
derogen terreinwinnend, op haar te
genstandsters en op de wijzers van de
chronometers. Zij slaagde, en hoe
Het was een grootse race en de hulde
daarvoor werd haar niet onthouden.
De voorsprong van 44-38, die Neder
land na dit nummer had, ging echter
door nederlagen op de 4x100 meter vrije
slag heren en van onze waterpolo-ploeg
geheel verloren. Duitsland won de wed
strijd met 5-4 en daardoor werd de eer
ste dag afgesloten met een 58-56 voor
sprong voor de gastheren.
Tweede dag
Deze twee punten achterstand heb
ben onze landgenoten, ondanks ver
scheidene voortreffelijke prestaties,
die hun afspiegeling vonden in o.a- 2
nieuwe nationale records, op de twee
de dag niet meer kunnen goedmaken.
Toen de cindbalans werd opgemaakt,
was het saldo 113-110 in het voordeel
van Duitsland. De revanche die het
waterpolozevental op Duitsland nam
(3-2), was slechts een schrale troost.
Bij een analyse van de mogelijke kan
sen op een Nederlandse zege. aan de
hand van de zondag te verwerken num
mers was er slechts één conclusie mo
gelijk: de nederlaag was niet meer te
ontlopen. Immers de nummers schoon-
springen zouden zowel bij de dames als
bij de heren een volledige Duit-se triomf
worden .hetgeen ook geschiedde. En dit
met zjjn nieuwe nationale record van
2.42.2. Maar niettemin kwam het als
bijzonder prettige verrassing dat hy
nu niet alleen de sterke Duitsers
Troeger en Fluegel de baas bleef,
maar bovendien 0,1 sec. van zjjn re
cord afknabbelde.
Nog op 150 meter had Troeger de lei
ding, doch met een grote verbetenheid
trok Mensonides zich aan tegenstander
op om hem op 175 meter voorbij te
gaan. Er volgde een hevig gevecht om
elke centimeter, waarin ook de tweede
Duitser, Pluegel zioh mengde. Mensoni
des was echter de sterkste en tikte on
betwist als eerste aan. Een nieuwe re
cord was geboren, een prachtige zege
bevochten!
Groots duel
Identiek hieraan was de overwinning
van Ada den Haan op de Duitse Wil-
trud Urselmann. die reeds op de eer
ste 50 meter een voorsprong nam, die
na 100 meter zo'n drie meter bedroeg.
Maar Ada was niet verslagen en met
de sterke wil om te winnen, zette zij
op de derde baan haar tegenoffensief
in. Tot uit haar tenen haalde zy haar
reserves en millimeter voor millime
ter won zij terrein. Op het laatste
keerpunt kon de voorsprong van de
Duitse nog slechts in decimeters wor
den uitgedrukt. En toen kwam die
eindsprint meedogenloos voor
zichzelf kliefde het tweetal het glas
heldere water en de spanning op de
tribunes werd onhoudbaar- Wie zou
dit grootse duel winnen? Het werd
Ada den Haan, met handslag. „Ik kan
niet meer", was haar eerste verzuch
ting. maar het was één van haar
mooiste overwinningen uit haar car
rière. Ongetwijfeld.
Bet/ty Heukels bereikte eveneens uit
een achterstand, een derde plaats. Van
niet minder allure, maar door de supe
rioriteit weinig spectaculair, waren de
dubbele Nederlandse overwinningen op
de 100 meter vrije slag dames, waarop
Cockie Gastelaars tot een voortreffelij
ke tijd kwam van 1.04.0 en de 100 meter
rugslag dames waarop Ria van Velsen
van meet af de toon aangaf om tenslot
te in een nieuwe recordtijd (1.12.0) te
finshen, slechts 0,1 boven Judy Grin-
ham's wereldrecord. Rini Dobber lag
lange tijd achter op Helga Schmidt en
slaagde er eerst in de laatste 20 meter
in haar rivale voor te komen.
Vanzelfsprekend bracht ook de 4x100
meter estafette wisselslag dames winst
aan de Nederlanders, die weliswaar een
kleine nederlaag leden maar niettemin
met lauweren beladen en twee nieuwe
Europese records, die eveneens natio
naal zijn en twee nieuwe Nederlandse
records het bad verlieten. Het was een
groots zwemfestijn daar hoog in het
Schwarzenbergbad, een ideaal oord voor
topprestaties.
Meer spanning clan
fraai spel bij
Lisse's-Gravenzande
De return-promotiewedstrijd tussen
Lisse en 's-Gravenzande heeft een
grote dosis spanning opgeleverd. Tot
in de laatste minuut was het eind
resultaat onzeker.
Het was een stryd rijk aan spannende
momenten, maar het spel van beide
ploegen was matig.
De eerste aanval was voor 's-Graven-
zande, maar spoedig werkte Lisse zich
los en volgden verschillende goede scho
ten van Bon en Boon. Nadat een corner
op het Lisse-doel was afgeslagen, kreeg
de invaller-midvoor Edeling van korte
afstand een goede kans, welke het eerste
doelpunt voor de bezoekers opleverde.
Na een kwartier spelen dus 01 voor
's-Gravenzande. Maar nog in dezelfde
minuut plaatste Ton Boon naar Elfering
die met een fraaie kopbal keeper Poort-
iman kansloos passeerde: 11.
I Lisse bleef hierna druk op het doel
jder bezoekers uitoefenen, maar verder
j dan een buitenspel-doelpunt en enige
corners brachten de gasten het niet.
I De laatste minuten voor rust waren
sensationeel, daar rechtbuiten Piet Bos
voor de tweede maal zijn club de leiding
bezorgde en nauwelijks afgetrapt was
het Castien, die het leder in het uiter
ste hoekje schoot! 22.
In de tweede helft zette Lisse welis
waar een krachtig offensief in, maar de
aanvallen waren te doorzichtig. Na een
half uur ontsnapte het 's-Gravenzandse
doel ternauwernood aan een doorboring,
daar tot veler teleurstelling Bon vlak
voor doel een juweel van een kans miste.
I Verschillende tegenaanvallen van de be
zoekers vergden de grootste oplettend
heid van de Lisse-defensie en zo heerste
er zowel in- als buiten het veld een ge
weldige spanning, totdat 7 minuten voor
het einde A. Bon, na fraai solospel, via
de uitgelopen doelman, het zozeer be
geerde winnende doelpunt scoorde.
De laatste minuten waren zenuwslo
pend, maar de stand onderging geen
verandering meer. Deze kleine zege had
den de Lissenaren verdiend en daarmee
blijft de kans voor promotie bestaan.
Boele bracht gang
in Bodegraventeam
(Van onze correspondent)
Het weer meespelen van midvoor A.
Boele in de promotiewedstrijd tegen
Spoorwjjk bleek voor Bodegraven een
belangrijke versterking. Er zat vaart In
de roodzwarte voorhoede, die vier
doelpunten produceerde, terwijl de
achterhoede de zaak achter goed ge
sloten wist te houden en de nul op het
bord bleef. Met deze 40 zege namen
de Bodegravers revanche voor de in
Den Haag geleden 60 nederlaag.
Met de wetenschap, dat de verliezer
wel heel slechte kansen op de derde
klasse kreeg, betraden beide ploegen het
veld. Spoedig bleek evenwel, dat de wil
bij de gasten groter was dan de kennis
en daar Bodegraven beter uit de bus
kwam dan vorige week tegen Lisse,
moesten de gasten spoedig alle aandacht
besteden aan de verdediging. De doel
man maakte na een kwartier de fout bij
een schot van A. Boele geen rekening te
houden met de levendige bal, waardoor
het leer over hem heen in het net
sprong: 10. Bodegraven behield ook
hierna het beste van het spel en wist
menig gevaarlijke aanval op te bouwen.
Aan de andere kant wist doelman Voor-
douw wel raad met de pogingen van de
gasten. Het werd kort voor de pauze
20 door linksbuiten T. de Wit, die, snel
naar binnen komende een voorzet van
rechts keurig inknalde.
Na de thee probeerde Spoorwijk met
enkele snelle aanvallen de achterstand
weg te werken, maar Beijeman cs. gaven
niet thuis. Toen T. de Wit de Haagse
defensie kort na dit offensief opnieuw
te vlug af was en de drie op het bord
kwam. was dit voor de gasten te veel.
Bodegraven was overtuigend sterker en
speelde een gewonnen wedstrijd. Na een
half uur maakte Boele aan alle onzeker
heid een einde, toen hij, na de gehele
Spoorwijk-defensie te zijn gepasseerd,
rustig de stand op 4—0 bracht.
Zondag a.s. gaat Bodegraven op be
zoek bij 's-Gravenzande.
30JUNÏWÉE8W
TJDRiï Blain-Nantea
45KM
ZEILEN
Joppe uit Hoek van Holland
het snelst in Den Helder
De als onderdeel van de jubileum wed
strijden van de Kon. Marine Jachtclub
door de Noordzeeclub georganiseerde
aanbrengrace Hoek van Holland-Den
Helder werd begunstigd door goede ste
vige wind, die aan het einde van de
race stormachtig werd. Voor het door
zetten waren alle jachten binnen, waar
door een zeer snelle overtocht werd be
reikt.
De uitslag was:
1. Hawk (A. W. Joppe) met een bere
kende tijd van 6 uur 10 min; 2. Zwerver
(W. N. H. van der Vorm en ir. O. J. van
der Vorm) 6 uur 20 min; 3. Fortuyn 2
(KMJC luitenant ter zee H. M. Juta)
6 uur 32 min. Olivier van Noort (A.
W. Goudriaan) 6 uur 34 min; 5. Zilve
ren Kruis (KMJC kapitein ter zee J. F.
Drijfhout van Hooff) 6 uur 48 min; 6.
Astrea 2 (KJMC J. W. Oosterbaan) 6 u.
49 min; 7. De Bries (J. B. Olifiers) 6 u.
50 min.
In Beerschot-stadion te Antwerpen
Toen Duitsers er ..de borstel over baalden
Het heeft er ongetwijfeld ingezeten, de revanche voor de nederlaag, die de
Nederlandse waterpoloploeg vorig jaar juli te Nijmegen tegen Duitsland leed,
maar hij is geen realiteit geworden. Dit min of meer ten schande van ons zeven
tal. Want, heus, deze Duitse „Mannschaft" was geen wonderploeg en toen al
spoedig na het begin onze landgenoten een voorsprong van 2—0 opbouwden, was
dit geenszins geflatteerd.
De Nederlandse heren atletiekploeg heeft gisteren in het knusse
Beerschot-stadion te Antwerpen met 200 tegen 218 punten verloren
van België en dat betekende tevens de derde nederlaag in successie
in de afgelopen jaren. Geen revanche dus, maar ook geen al te grote
nederlaag, zoals een jaar geleden te Maastricht, toen de Belgen met
224 tegen 192 punten hun superioriteit toonden. Niet minder dan
twaalf maal stapte een Belg zegevierend uit baan, ring of springbak.
Viermaal zelfs leden de Nederlanders een dubbele nederlaag en één
keer, op de 10.000 meter, eindigden de Belgen Vandendriessche,
Vandewattyne en Van der Velde op de eerste drie plaatsen.
De Nederlanders hadden het spel in
handen door een hoger tempo en beter
positiespel. Het goud, dat er toen blonk,
bleek echter slechts een heel dun laagje,
want toen de Duitsers er enkele malen
fors „de borstel over haalden" kwam de
grondlaag boven en deze bleek van aan
zienlek minder kwaliteit. Nog voor de
rust kwamen de Duitsers gelijk (22)
en in de tweede helft namen zij weder
om uit een achterstand (23) de winst:
54. De hulde die hun landgenoten hen
brachten was verdiend. Door hun gro
tere agressiviteit en doorzettingsvermo
gen hadden zü recht op de zege.
Vooral aan dit laatste ontbrak het de
Nederlanders en het meest kwam dit in
de eindfase aan het licht. Toen name
lijk, terwijl zjj een numerieke meerder
heid hadden van 7 tegen 6 en bij een
achterstand van 5—4 ze hadden dus
niet meer te verliezen durfde de een
voor de ander niet te schieten. Passief
gooide men elkaar letterlijk en fi
guurlik het balletje toe.
Boze blik
Trainer Frans Kuyper, die met luide
stem zijn discipelen de weg naar de over
winning had trachten aan te geven, had
alle reden tot een boze blik. Het leek
immers zo simpel en zij begrepen het
maar niet. De teleurstelling was moei
lijk te verwerken en kort na die voor
treffelijke start, waarin weliswaar bij de
eerste de beste Duitse aanval doelman
Kniest al zijn talenten moest aanspreken
om een schot van Honig te keren, maar
waarop het antwoord bestond uit een
doelpunt van Dorp. kort daarop gevolgd
door een voltreffer van Muller: 02.
Doelpunten, die beide van hoog gehalte
waren. De Duitsers, die vooral in het
begin nogal onzuiver plaatsten, waren
echter geenszins door deze achterstand
gedesillusioneerd en kwamen verschei
dene malen gevaarlijk opzetten en tot
hun eerste doelpunt, toen Ran aan de
kant zat. Honig profiteerde hiervan
(21), zoals hij voor de rust nog een
tweede maal gebruik zou maken van een
numerieke meerderheid, nu doordat De
Boer wegens een overtreding tegen Os-
selman uit het water was gestuurd.
Met een voortreffelijke doorslagbal uit
tangeven van Rademacher bracht Honig
de stand op gelijke voet: 2—2. En dank
zij Kniest bleef het zo. Ook het begin
van de tweede helft bood Nederland
weer volop perspectieven. De Nederlan
ders hielden het spel en de bal
prachtig in handen en deze superioriteit
drukte Ran uit in een derde doelpunt.
Deceptie
Hoe snel loste dit overwicht echter op
en werd het een grote deceptie, want
Nagy bracht voor Duitsland de stand
op 33 terwijl Nederland met 6 en
Duitsland met 5 man in het water
lagSteeds strakker moest scheids
rechter Bauwens de touwtjes "aanhalen,
want bet aantal overtredingen nam snel
toe. En dit harde spel, waarin onze land
genoten een eerste stem hadden, leidde
de Nederlandse nederlaag in, toen de
Duitsers een strafworp kregen toege
wezen. Osselman voltrok het vonnis feil
loos: 34. Nog even kwam er hoop in de
Nederlandse harten toen Muller we
derom met 6 tegen 5, in het voordeel van
Nederland voor 44 zorgde, maar ook
deze hoop bleek tenslotte ijdel. Met Ran
aan de kant bracht Schneider het win
nende Duitse doelpunt op het scorebord:
54. Het vonnis was getekend.
Revanche
Zondag namen de Nederlanders by wie
Van Dorp vervangen was door Van der
Tooren, revanche. Zij wonnen nu met
32 uit een voorsprong van 21 bij de
rust. Het Nederlandse spel kenmerkte
zich nu door een grotere rust en het
positiespel vooral was beter verzorgd.
Onze landgenoten namen door Muller en
Van der Tooren de leiding, waarna Sche
pers en Nagy de stand op gelijke hoogte
brachten: 22. Muller zorgde tenslotte
voor het verdiende winnende doelpunt:
3—2.
Rohda landskampioen
Door een 57 zege op HKV is Rohda
korfbalkampioen van Nederland gewor
den
De voor de Christelijke Korfbalbcnci
vastgestelde competitiewedstrijd Veloci-
tas 2—DES 4 is niet doorgegaan.
De nederlaag op zichzelf was geen
schande, maar zij toonde wel dat de
nationale ploeg de grootste verliezen
leed op de midden- en lange afstanden,
verleden jaar nog het sterkste gedeelte
van het team, terwijl door afwezigheid
van de in Amerika studerende Henk
Visser en de naar Scandinavië vertrok
ken Albert Hofstede het verspringen en
het hinkstapspringen voor de onzen ver
loren gingen.
Ondanks deze omstandigheden, die
volgens de Belgen een stevige Neder
landse nederlaag waarschijnlijk maak
ten, heeft de Nederlandse ploeg de aan
wezigen lang in het onzekere gehouden
over de einduitslag want pas op de
laatste 4 nummers konden de Belgen
hun overwinning tot een feit maken.
Lichtpunten heeft deze interland voor
onze atleten toch wel opgeleverd. In de
eerste plaats verbeterde Anton Jonkers
die verleden week in Rotterdam het na
tionale kampioenschap behaalde, het Ne
derlandse record op de 3000 meter
steeple tot 9 min 21.2 sec, hoewel hij de
jonge Roelants, die met ruime voor
sprong als eerste eindigde, vóór moest
laten gaan.
Ook de Maastrichtenaar Gerard Wij-
sen verdient een pluim. Met een lichte
blessure kwam hij bij het polstokhooc-
springen in het selecte gezelschap van
de Belgen Van Dyck en Coppejans tot
Hier ligt Heida nog aan de kop,
gevolgd door Roger Moens en
Essajas. Het zou anders worden
3.90 meter en met deze prestatie bleef
hij slechts tot op zeven centimeter van
het nationale record van Cor Lamoree.
Van Dijck en Coppejans sprongen beiden
4.25 meter.
Ongenaakbaar
Onze beste sprinter Hans Smit was
ongenaakbaar. Hij won de 100 meter in
10.7 sec en de 200 meter in 21,7 met ver
bluffend gemak, terwijl hij in de zege op
de 4 x 100 meter van de estafetteploeg
een groot aandeel had. Achteraf had hy
zich niet zo behoeven in te spannen
want de Belgen lieten het stokje vallen
en eindigden met grote achterstand.
De hordenummers werden prachtige
overwinningen voor Nederland. Op de
110 meter leverden Kamerbeek, Neder-
hand en Boere een onderlinge stryd, die
in het voordeel van Tienkamper Eef
Kamerbeek eindigde. Zij het dat zowel
de Eindhovenaar als Peter Nederland
dezelfde tijd f 14.6lieten afdrukken. Jan
Parlevliet groeide weer naar zijn oude
vorm op de 400 meter horden. Hij won
dit nummer zoals hij wilde en kwam met
zijn prestatie van 53.4 sec, op 0,3 sec na
aan zijn nationale record.
Kees Koch
Kees Koch, de 22 jarige Rotterdam
mer zorgde voor de meeste punten door
zijn eerste plaatsen bij het kogelstoten
(15.62 meter) en het discus werpen. Bij
het kogelstoten werd het een zege met
zeer klein verschil op de Belgische re
cordhouder Szostak, terwijl hij, de links
handige, met de discus de meeste last
had van de schuin over de baan staande
wind. Eenmaal slechts kwam de ronde
schijf er goed uit, maar toen was het ook
meteen raak: 52.94 meter.
Voor de Belgische kogelslingeraar
Haest moet het ongetwijfeld een teleur
stelling zijn geweest dat de Haagse schil
der Jan Romani hem in het afgelopen
jaar heeft overvleugeld. Met enige
prachtige, zeer constante worpen bleef
Romani voor de Belg. Zijn 53.36 meter
was voldoende voor de hoogste plaats op
het ere-schavotje en een medaille die
hem deze zege later nog eens in herin
nering zal brengen.
Waardering ook, had het Belgische pu
bliek voor de strijdvaardige Fred Moer
man. De als favoriet gestarte Belg De-
clerck had op de 400 meter alle moeite
om de man van Pro Patria van zich af
te houden.
Teleurstelling
Zowel Henk Haus op de 800 meter,
als Mijndert Blankenstein op de 1500
meter en Joep Delnoye op de 5000 meter
hebben teleurgesteld.
By Haus en Blankenstein was dat
zeker niet omdat zij tegen Roger Moens
en Roger Verheuen geen overwinning
behaalden, maar hoofdzakelyk omdat
zowel Haus als Blankenstein, en dat
geldt ook in zekere mate voor Delnoye,
door een te afwachtende houding de
Belgen volkomen in de kaart hebben
gespeeld.
Op de 800 meter bü voorbeeld trokken
Henk Heida en de Westindiër Wim
Essajas er snel aan. Zo snel dat de Bel
gen Leva en Vereist het tempo te mach
tig werd. Op 300 meter voor de finish
moesten zij en Haus, die het gevaar te
laat bemerkte, een gat laten vallen. En
een ieder bereidde zich al voor op een
eindsprint tussen Moens, Essajas en
Heida. Maar Henk Haus met de Belgen
op zijn hielen, sprintend zo hard hij
kon, trok de opening weer dicht, en op
het laatste rechte einde waren zowel
Essajas als Heida aan het einde hun
ner krachten. Moens passeerde hen en ook
Leva, die zijn landgenoot Vereist en Henk
Haus had laten trekken, overbrugde de
afstand tussen hem en de beide Neder
landers en eindigde op de tweede plaats.
De Nederlandse kampioen Haus was
door zijn eigen tactiek verslagen en werd
zesde.
Hetzelfde gebeurde op de 1500 meter.
Een zeer snelle start van Jansen en
Blankenstein. De Amsterdammer ging in
hoog tempo door, de eerste ronde in 56.-
sec lopend, maar Blankenstein verge
noegde zich met een plaats in zesde po
sitie. Wederom liet men het komen tot
een eindsprint en wederom kostte het de
Nederlanders punten, waarbij tevens de
tyden 'werden gedrukt.
Eenzelfde beeld op de 5000 meter. De
„hangende" Delnoye in derde positie die
nog geen moment de kop had genomen
achter Allonsius en Herman, terwijl
Leenaert de vierde plaats innam. Zo
bleef Delnoye doordraaien tot 300 meter
voor de finish, toen demarreerde hij,
werd weer ingelopen, vertrok voor de
tweede maal, maar had buiten nog een
beter sprinter, in casu Leenaert, gere
kend. Ook hier waren de tyden 'matig.
De 4 x 400 meter estafette werd tegen
de verwachting in een spannend duel.
Onze landgenoten Karebeld, Parlevliet
en Moerman zorgden dat Haus als
laatste loper het stokje met een voor
sprong van een meter op Moens in
handen kreeg. Fel vechtend maakte
Haus iets van zijn teleurstelling op de
800 meter goed. maar toen Moens op de
laatste honderd meter zijn werkelijke
klasse toonde, was de Belgische zege en
de eindoverwinning een feit.
