Nooit tevoren was Daan de Groot zo
dicht bij gele trui als zaterdag
Strijdlustige Piet van Est draaide
een solo over 120 km.
De Tour in cijfers
Maar Amsterdammer twijfelde en dat werd hem
noodlottigwant zijn sprong kwam te laat
Van de tien vluchters veroverde
Robert Cazala de gele trui
Hij moest zijn ruim 8 minuten
voorsprong echter prijsgeven
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 29 juni 1959
Derde blad no. 29781
Charly's wens is voor Nelux wet
Daan de Groot heeft één lievelingswens: een
gele trui als souvenier van de Tour de France
mee naar huis te kunnen nemen voor zijn vrouw
en dochtertje. Nooit tevoren is de Amsterdammer
zo dicht bij de vervulling van die hoop geweest
als zaterdag. Een ogenblik van aarzeling op het
moment, dat tien renners al na 60 km. koers de
benen namen, werd de Amsterdammer noodlottig.
De Groot twijfelde. Kon hij deze vlucht serieus
nemen? Bovendien, als hij mee ging, zou hij zich
niet aan het voor de start gegeven consigne hou
den. Charly Gaul had n.l. de wens te kennen ge
geven, dat de gehele ploeg zich in deze rit over
de kasseien en de bochtige straatjes van de
Borinage en het steenkoolbekken van Noord-
Frankrijk aan zijn zijde zou blijven om bij even
tuele pech of valpartijen onmiddellijk voldoende
hulptroepen bij de hand te hebben. De wens van
Intussen was het duidelijk geworden, dat de tien leiders niet meer te achter
halen waren. Dit vroege offensief was ingeleid door Bernhard Gauthier, Francois
Pauwels en Jean Stablinski. Zij kregen gezelschap van de Portugees Antoni
Batista en de Zwitser Max Schellemberg, terwijl ook Fernand Picot, Robert
Cazala, Michel Vermeulin, Jean-Claude Annaert en Armand Desmet nog bijtijds
aansluiting forceerden. In enkele tientallen kilometers groeide de voorsprong van
de leiders tot 6 minuten en zij gingen gestadig door. Achter hen was de koers
stilgelegd.
Charly Gaul is voor de Nelux-ploeg wet.
Toen Daan de Groot echter merkte, dat André
Darrigade geen aanstalten maakte om zijn gele
trui te verdedigen, werd de verleiding te groot.
Als hij slaagde behoefde Daan alleen maar voor
Gauthier te blijven om zondag in de gele trui uit
Roubaix te kunnen vertrekken. Geheel alleen
waagde de Amsterdammer de sprong in de ruimte.
In een tempo van ruim 50 km. op de vlakke weg
raasde De Groot achter de vluchtelingen aan.
Meer dan 10 km. streed de Nederlander om de 2
minuten, die hem van de kopgroep scheidden,
goed te maken. Op 50 seconden van de leiders
moest hij zijn poging opgeven. „Ik ben te laat ge
weest", riep De Groot, terwijl hij een slok uit zijn
bidon nam, recht op ging zitten en de komst van
het peloton afwachtte om zich weer bij zijn mak
kers te voegen.
ging de vermoeidheid meespreken en in
de laatste 47 km. naar Roubaix knab
belde het peloton nog 3 minuten van
de achterstand af.
Gedrang
Op de beruchte muur van Geraerds-
bergen, waar Daan de Groot twee jaar
geleden als eerste de top had bereikt,
kwam nu de Belg Pauwels met 8 se
conden voorsprong cp Picot door. De
anderen volgen in kleine groepjes, maar
in de afdaling kwamen allen weer bij
elkaar. Het werd eentonig. Steeds bleek
Tour-varia
Anastasi viel en vloog
Voor het eerst in de geschiedenis van
de Tour is een uitvaller niet in de be
zemwagen, doch in een vliegtuig ge
stapt. Kort voor Arras deed zich zon
dagmorgen een valpartij voor, die voor
Jean Anastasi van de Centraal Zuid-
ploeg het eind van de Ronde van
Frankrijk betekende. Anastasi liep bij
die valpartij een vrij ernstige verwon
ding aan het gelaat op. De Tourdokter,
die hem de eerste hulp verleende, achtte
het raadzaam zijn patiënt zo spoedig
mogelijk in een ziekenhuis te laten be
handelen. Hij gaf per korte-golfzender
de helikopter van het Rode Kruis, die
voortdurend molenwiekend boven de
karavaan cirkelt, opdracht te landen.
Binnen enkele minuten stond het ge
vaarte in het land naast de weg en in
recordtijd was Anastasi in Rouen. De
finish in de stad aan de Seine heeft
Jean Anastasi niet gezien, maar hij
kreeg als troostprijs de dagpremie van
40.000 franken voor de ongelukkigste
renner plus een heel lot in de Franse
Nationale Loterij.
's-Avonds kon hij het ziekenhuis al
weer verlaten.
Van beton
„Biquet" Robic, de Bretonse klimgeit,
stond zich aan de start te Roubaix te
verbijten van pijn. En toen moest de
230 km. lange rit naar Rouen nog be
ginnen.
Vuil en bezweet, met gescheurde trui
en ontvelde armen was hij zaterdag
avond in Roubaix aangekomen en hui
lend had het kleine mannetje op zijn
jongensfiets gewezen. Zes lekke banden
had hij onderwtj gehad en eenmaal was
hij gevallen. De kasseien en de kuilen
hadden hem half uit elkaar gerammeld,
zijn polsen waren dik gezwollen van het
voortdurend schokken en zijn linker
hand was door de val opgezet.
Robic is in zijn lange en bewogen ren
nersloopbaan echter meer onzacht met
het plaveisel in aanraking gekomen en
10 minuten nadat hij in ogenschijnlijk
desolate toestand het middenterrein was
opgewaggeld, reed hij, zich koesterend
in de golf van toejuichingen van het pu
bliek, zijn ereronde met het grote boe
ket bloemen voor de ongelukkigste
renner.
De handblessure begon in de loop van
de avond echter steeds meer pijn te
doen en heel laat nog kreeg Tourdokter
Dumas hem op bezoek. Robic bleek een
middenhandsbeentje te hebben gebroken
en zijn hand moest in het gips.
Afgelopen, deze Tour voor de ongeluk
kige Breton? Niets daarvan. Knarse
tandend van pijn is hij zondag vertrok
ken en aangekomen ook. „Het is een
klein kereltje, maar hij is van beton
geloof ik", zei dr Dumas.
Niet onbeloond
Van Est had 120 km alleen op kop
gereden in de illusie een grote slag te
kunnen slaan. Zijn moeite bleef echter
niet onbeloond, want in Rouen werden
hem met grote meerderheid van stem
men de 100.000 franken voor de strijd-
lustigste renner toegekend. En dus
kreeg de Brabander toch een kus van
een lieftallige schone uit deze haven
plaats en maakte samen met de etap
pewinnaar Dino Bruni, Gele Truidrager
Cazala en de leider in het puntenklas
sement André Darrigade een ereronde
tussen de mensenmassa, die zich rond
het parcours in Rouen verdrong.
de voorsprong van de kopgroep ge
groeid te zijn. Bij de ravitaillering na
115 km. tot 9!/2 minuut, tien kilometer
verder tot lV/2 minuut en bij het over
schrijden van de Belgisch-Franse grens
bij Bleharies zelfs tot 14 minuten. Toen
Aangevoerd door Desmet reden de
leiders de vlakke wielerbaan van Rou
baix op. Het was een gedrang van
jewelste in de anderhalve ronde,
waarin beslist moest worden wie deze
..zwarte etappe" zou gaan winnen en
da ntevens de gele trui over de schou
ders zou krqgen. De finishfoto moest
klaarheid brengen al leek het erop.
dat de regionaal Annaert de zege had
behaald.
Maar op de film bleek, dat Robert
Cazala. de grote concurrent van Jo de
Haan in de Ronde van Champagne,
zijn voorwiel enkele milimeters eerder
over de eindstreep had geschoven. Bijna
JlllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIHIIIIIIIIIIIIIII
Dolle' Hassen rijdl
voor deurwaarder
Roger Hassenforder, de man die
tot zijn eigen grote verbazing de
eer werd waardig gekeurd om in de
nationale ploeg te rijden zit in
grote moeilijkheden. Hij heeft de
Franse fiscus bij het inruilen van
zijn belastingbiljet voor de gek ge
houden op een wijze die zelfs in
Frankrijk en zelfs van de popu
laire wielerclown niet kan worden
getolereerd. Het gevolg was. dat
„dolle" Hassen de deurwaarder
achter zijn rennersbroek heeft ge
kregen.
Nog pas enkele dagen geleden
verklaarde hij dat hij de Tour op
zijn minst moet winnen om uit de
financiële zorgen te geraken.
Nu is Hassenforder ondanks zijn
onmiskenbaar grote rennerskwali
teiten beslist geen fietser die op 18
juli in Parijs in de gele trui de
ereronde zal rijden, maar hij reed
zaterdag Charleroi binnen alsof de
deurwaarder in hoogst eigen per
soon achter hem aan joeg. Hij
sprong precies op tijd naar voren
om de premiesprint van 2000 Bel
gische franken in de wacht te sle
pen.
11 minuten later kwamen drie Belgen
Van Aerde. Hoevenaars en Planckaert,
die zich in de straten van Roubaix uit
het peloton hadden los gerukt het
stadion binnen. Het peloton met alle
leden van de Neluxploeg boekte een
achterstand van 11 min. 4 sec. op Cazala
Vóór de slag
Voordat de beslissende slag werd
geslagen waren de Nederlanders bij
zonder actief geweest. Al na 20 km.
had Piet Damen een poging gewaagd
om een bruggehoofd voor Gaul te
slaan, toen de Brabander echter
merkte, dat Planckaert in zijn kielzog
meeging, liet hij zich terug vallen om
dat hij wist, dat de Belg hem al het
zware werk zou laten doen.
Vervolgens was het de beurt van Piet
de Jongh, die met Galdeano, Pauwels,
Christian en Padovan op avontuur
ging. Rivière en Planckaert voegden zich
even later bij hen en dit was het sein
voor een opwindende jacht door de
kanshebbers in het peloton, dat onder
leiding van Baldini 11 km. verder de
plannen van Rivière teniet deed.
Italiaan Bruni won vierde etappe
Twee Nederlanders deden in het eerste weekeinde van deze Tour
een vergeefse poging naar de gele trui, die vrijdagavond in Namen
nog zo fier door een Franse nationaal André Darrigade was verde
digd. Zaterdag in de etappe van Namen naar Roubaix miste Daan de
Groot de aansluiting bij een kopgroep van 10 man, die uiteindelijk
met een voorsprong van 11 minuten op de hoofdmacht arriveerden
en het algemeen klassement op zijn kop zette.
Zondag was het precies omgekeerd. Was Daan de Groot de dag
tevoren te laat gekomen, nu sprong Piet van Est in de 230 km. lange
rit naar de binnenhaven Rouen veel te vroeg weg. De sterke Bra
bander wist voorlopig niet van wijken, maar hij kon de voorsprong
van ruim 8 minuten die hij halverwege had veroverd, niet lang ver
dedigen. En na 120 km. alleen op kop gereden te hebben moest hij de
vlag strijken. Toch leverde deze krachtinspanning rente op, want Piet
van Est werd tot strijdlustigste van deze etappe uitgeroepen, kreeg
maar liefst 73 van de 89 toe te kennen punten en nam daarmee de
leiding in het klassement van dit onderdeel van de strijd.
Gedragen door
liet applaus
Na 30 km, bij het verlaten van het
mijnstadje Carvin kwam de demarrage
van Piet van Est. De sterke coureur uit
Klundert trapte in tien km een voor
sprong van 20 min. 20 sec. bij elkaar.
Gedragen door het applaus van de hon
derdduizenden Fransen, die als echte
dagjesmensen met hun hele familie de
beste plaatsjes langs de route hadden
bezet, ging de jonge Van Est onverdro
ten door, af en toe omkijkend. Piet ver
wachtte, dat zijn aanval steun zou vin
den, bijvoorbeeld van Gerrit Voorting,
die evenals hij deze zondag „vrijaf" had
gekregen. Maar de hulp bleef uit. De
Nederlanders hadden de schouders op
gehaald, toen hun ploegmakker al zo
vroeg wegsprong en maakten geen aan
stalten om zijn voorbeeld te volgen. Piet
van Est draaide echter lekker en dan is
de verleiding natuurlijk groot om het
maar eens alleen te proberen. In de drie
kilometer naar het juichend Angles
boekte de eenzame coureur, die door
tientallen motoren en auto's was om
ringd, wederom een minuut winst. Toen
zakte het tempo. De voorsprong liep
terug tot 2 min. 46 sec. Piet kreeg het
warm. gooide zijn rennerspet weg. nam
een slok drinken uit zijn bidon en putte
diep in zijn enorme reservoirs. Kilome
ters lang vocht hij om sec. winst. Na
53 kim was hjj over zijn dieptepunt heen.
Weliswaar was zijn voorsprong nog de
zelfde als op het moment van zijn in
zinking, maar op eens kwam de vorm
terug.
Mee: vinst
In een angstwekkend hoog tempo
werd het gat groter. Na 75 km temid
den van de slagvelden uit de eerste
wereldoorlog, was het verschil gegroeid
tot ruim 5 minuten. Elke kilometer
kwamen er nu tien seconden bij, tot
dat de chronometers een winst van 7
minuten 45 seconden aanwezen. Dat
was na 92 km, bij Acheux-en-Amie-
nois. En weer moest Piet van Est
tegen „de man met de hamer" vech
ten. Hij dacht niet aan opgeven, hoe
wel hij wist. dat met elke pedaaltrap
de last en het risico van een totale
ineenstorting naderhand groter zou
worden.
Twintig km voor de ravitaillering in
Amiens, liet Jean Goldschmidt de liai
sonwagen, die voortdurend vlak achter
de Brabander had gereden om hem bij
pech onmiddellijk bij te kunnen staan,
naar achteren roepen. Het was een
noodzakelijke maatregel van de ploeg
leider, die met de verzorging in zicht
alle beschikbare troepen gereed moest
houden. Voor Piet van Est had het
noodlottig kunnen worden, maar geluk
kig bleef hij voor pech gespaard. Het
terrein werd nu geaccidenteerd. In de
lange bochtige afdalingen was Van Est
in het voordeel vergeleken met het
langgerekte peloton en hier wist hij de
voorsprong nogmaals op te voeren tot 8
min. 20 sec
Zijn hoogtepunt
Het was zijn hoogtepunt. Want nog
voordat de ravitaillering in Amiens was
bereikt, gingen zijn benen stroever
draaier. De met zoveel vechtlust ver
overde kostbare minuten smolten weg
als sneeuw voor de zon. In Amiens was
het nog maar 5Vi minuut. De hongerige
meute achter hem begon te rukken en
te trekken en stortte zich zonder mede
dogen op de tegenspartelende prooi, die
zijn droom niet zonder meer op wilde
geven. De overmacht was echter te groot
en toen vlak voor Pix, na 142 km, de
achterstand van het peloton tot even
twee minuten was geslonken, greep
Goldschmidt in, hij liet door middel van
de nu weer naar voren gekomen liaison-
wagen de opdracht geven, dat Piet van
Est op de komst van het peloton moest
wachten. Acht kilometer verder was het
zover.
Slotfase
Nadat Piet van Est zijn ongelijke
strijd had opgegeven, volgde in de
voorste gelederen de ene demarrage
na de andere. Vooral de Belgen en
Italianen waren bijzonder actief. Maar
steeds was het een der Fransen, die
deze uitlooppogingen teniet deed.
Robert Cazala gaat in Roubaix als I
eerste over de eindstreep en daar-
Cazala vocht als een leeuw voor het
behoud van zijn gele trui en ook
Anquetil, die in de banlieu van Rouen
woont en graag als eerste over de
finish wilde gaan, maakte zich zeer
verdienstelijk bij het onderdrukken
van de revoluties.
Toch waren het uiteindelijk een Belg
en een Italiaan, Michel van Aerde en
Dino Brum, die enkele kilometers voor
de aankomstplaats het. peloton hun hie
len lieten zien. Op een zeker moment
bedroeg hun voorsprong zelfs 40 sec. In
de gevaarlijke afdalingen in Rouen werd
echter zo'n enorme jacht ontketend, dat
Van Aerde en Bruni zienderogen terrein
verloren. Op de Boulevard de La Ma me.
enkele honderden meters voor de eind
streep, zag het peloton de twee leiders in
de rug. Met een laatste krachtsinspan
ning zette het tweetal aan voor de be
slissende spurt, waarin Bruni met ruim
verschil de zege behaalde. Slechts 6 sec.
achter hen ging de hoofdmacht over de
eindstreep met Gerrit Voorting en Piet
van Est respectievelijk op de zeer ver
dienstelijke zesde en zevende plaats. Alle
andere leden van de Nelux-ploeg. van
wie Martin van den Borgh. Daan de
Groot en Piet de Jongh in de laatste
20 km met pech te kampen hadden,
kwamen met het grote peloton binnen.
Uitslag 3e etappe, Namen-Roubaix
(217 km):
1. Cazala (Fr.) 6 uur 11 min. 4 sec.
(met bonificatie 6.10.04): 2. Annaert
Parijs'Noord oost) 6.11-04 (met bonifi
catie) 6.10.34: 3. Schellenberg (Zwits/
Did) 6.11.04: 4. Picot West-zuid-west
5. Stablinsky (Fr.): 6. A. Desmet (Bel-
gie): 7. Batista (Int. ploeg); 8- Ver
meulin (Parijs-noord-oost): 9. Gau
thier Oentraal-midden)10. Pauwels
(België) allen in 6.11.04: 11. Van Aerde
(België) 6.21.50: 12. Hoevenaers (Bel-
gie) z.t.: 13. Plankaert (Belgie) z.t.14.
Dejouhannet (Centraal-midden) 6.22.08
15. Van Geneugden (Belg) z.t.; 16. Dar
rigade (Fr.) z.t. 17. Anquetil (Fr.) z.t.:
20. Voorting. 22 Van Est, 55 Kersten, 56
De Jongh, 60 Bolzan, 63 Kool. 67 De
Groot. 72 Schmitz. 80 Damen, 87 Gaul,
88. Ganzer, 92 V. d. Borgh, allen in de
zelfde tijd als Dejouhannet, 6.22.08.
Het pioegenklassement van de derde
etappe luidt:
1. Frankrijk (Cazala. Stablinsky, en
Darrigade) 18.43-16; 2. Parijs Noord
Oost 18.43.46. 3. Belgie 18.43.58; 4 Ex
Aequo: Zwits Did., West Zuid West.
Centraal Zuid Frankrijk en de Interna
tionale ploeg elk 18 55.20; 8 ex aequo:
Italië. Spanje, en Nelux elk 19.06.24.
De pechvogelprijs van de derde etap
pe ging naar de Franse regionaal Ro
bic. De Belg Pauwels werd de prijs voor
de meest strijdlustigste renner toege
kend.
VIERDE, ETAPPE
De uitslag van de vierde etappe (Rou-
baix-Rouaan, 230 km): 1. Bruni (It.)
6.40.36; 2. Van Aerde (Belg.) z.t.: 3. Pa
dovan (It 6.40.42: 4. Falaschi (It.) z.t.;
5. Desmet (Belg.) z.t.; 6. Voorting (Ne
lux) z.t.; 7. Van Est (Nelux) z.t.; 8. De
jouhannet (Centr.-Zuid Fr.) z.t.; 9.
Darrigade 'Fr. Nat.) z.t.; 10. Campillo
(Sp.) z.t.; 11. Picot (West-Zuid-West
Pr.) z.t.
De Italiaan Favero werd als twaalfde
geklasseerd.
Alle overige renners (uitgezonderd de
Deen Rctvlg en de Oostenrijker Dur-
lachcr, beiden van de internationale
ploeg) kregen ex aequo de dertiende
plaats toegewezen. Een unicum in de
..moderne" Tour. De finish-film was
namelijk zo onduidelijk dat het niet
mogelijk was de nummers der cou
reurs te onderscheiden. De tijd van
alleo (dus ook van de overige leden
der Nelux-equipe) was gelijk aan die
van Padovan: 6.40.42.
Retvig eindigde als 117e in 6.42.09 en
Durlaeher werd 118e en laatste in
6.4836.
KLASSEMENTEN
Het algemeen klassement na de vier
de etappe is: 1. Cazala (Fr. Nat.)
24.50.20; 2. Gauthier (Centraal Zuid Fr)
24.50.47: 3. Vermeulin (Parijs-Noord -
Oost) 24.52.02; 4. Annaert (Parijs-Nrd-
Oost) 24.52.05; 5/6 Picot (West-Zuid-
West) en Schellemberg (Zwits.) 24.52.16
7. Desmet (Belg) 24.52.21; 8. Pauwels
(Belg) 24.52.35; 9. Stablinsky (Fr./Nat.)
24.52.48; 10. Batista (Int. ploeg) 24.53.47
11. Darrigade (Fr.-Nat.) 25.00.50; 12. De
Groot 'Nelux) 25.01.21; 13. Bahamontez
'Sp.) 25.01.37: 14. Fabbri (It-) 25.01.51;
15. Ex aequo: Graf (Zwits.'Dld). Ber-
gaud (Centraal-Zuid) Piet van Est
(Nelux) en De Bruvne (Belg), allen
25.01.56; 19 Dejouhannet (Centraal-Z.)
25.02.04: 20 Favero (It.) 2502 06: 24. ex
aequo Kersten 'Nelux) en Kool (Nelux)'
beiden 25.02.23; 31. ex aequo: Riviere
(Fr-Nat.). Baldini (It.). Anquetil (Fr.-
Nat.). Robinson (intern, ploeg). Gaul
(Nelux). Emzer (Nelux), Bobet (Fr.-
Nat.) en enkele andere renners, allen
25.03.06; 45. ex aequo: (o.a.) Bolzan
(Nelux), Geminiani (Fr.-Nat.) en Da
men (Nelux). allen: 2503.25; 66 ex ae
quo: (o>a.): De Jongh (Nelux) 25 03.39;
83. ex aequo: Van den Borgh (Nelux)
en Brankart (Belg.) beiden 25.04.15; 85.
lex aequo: (o.a.): Voorting (Nelux)
25.04.21; 90. ex aequo: (o.a.) Schmitz
(Nelux) 25.04.42.
Aan de wedstrijd nemen nog 118 ren
ners deel.
Het dag-ploegenklassement 4e etap
pe) was als volgt:
1. Italië 20.01.00: 2. Belgie 20.01.30: 3.
ex aequo: alle overige teams in 20.02.06.
Het algemeen pioegenklassement
werd na de vierde etappe: 1. Frankrijk-
Nationaal 74.43 58: 2. Belgie 74.46.52;' 3-
Parijs-Noord-Oost 74.47.13; 4. Centraal
Zuid Frankrijk 74.54-47: 5. Zwitserland-
Duitsland 74.57.18 6. West-Zuld-West
74 57.58; 7. Internationale ploeg 74.59.59
8. Nederland-Luxemburg 75.05.04; 9.
Italië 75.06.07: 10. Spanje 75.06.53
PUNTENKLASSEMENT
1. Darrigade (Fr.-Nat 139 pt; Fave
ro (It.) 117 pt; 3. ex aequo: Bruni (It.)
en Cazala (Fr. Nat.) 108 pt; 5. Dejou-
mee is hij de nieuwe gele trui
drager.
(Telefoto)
Ongelukkige lift
Midden op het marktplein van het
Noordfranse stadje St. Amand les
Eaux, op 38 kilometer van de finish
van de derde etappe, is zaterdagmid
dag een officiële Tour de France
auto in het publiek gereden. Het was
de wagen van de president van de
internationale wedstrijdcommissie
van de Tour, de Fransman Marius
Dupin, die deze dag als gastpassa-
giers de heren Dick Bessem, de di
recteur van het Olympisch Stadion
in Amsterdam en dr. Hans Tetzner,
had meegenomen.
De heren Bessem en Tetzner wa
ren vrijdag naar Namen gekomen
met de bedoeling de rit van Namen
naar Roubaix mee te rijden. Het
heeft enige moeite gekost onze land
genoten voor die ene dag in een der
volgwagens onder te brengen, maar
zowel de Amsterdamse stadiondirec
teur als dr. Tetzner zijn voor de or
ganisatoren van de Tour de France
sedert de voortreffelijk voorbereide
start van de Tour in 1954 in Amster
dam geen onbekenden meer en za
terdagmorgen konden zij plaats ne
men in de zwarte Peugeot van Di>-
pin. Op de route door St. Amand-
les-Aux, betrekkelijk kort nadat de
karavaan Frankrijk weer was bin-
nengeraasd alsof er geen grenzen
doch louter vriendelijk saluerende
douaniers bestaan, gebeurde het. Op
de bolstaande kinderhoofdjesbe
strating in de schaduw van de
prachtige kerk van het stadje slipte
de wagen in een bocht. De chauffeur
van Dupineen rijder, die ons al eer
der door zijn coureurseigenschappen
was opgevallen, kon de auto in eer
ste instantie weer op de weg krijgen,
maar toen volgde een tweede slip
per, waarna het gierende gevaarte
recht op de mensenmassa inreed.
Tivaalf personen werden gewond,
van wie enkelen tamelijk ernstig,
doch zoals de berichten zaterdag
avond in Roubaix luidden, er is icon-
der boven wonder bij geen van de
gekwetsten van levensgevaar sprake.
De inzittenden kwamen er redelijk
goed af. De heer Bessem was alleen
hevig geschrokken, doch dr. Tetzner
bleek, nadat hij van de eerste schrik
was bekomen, met de linkervoet be
klemd te zitten tussen het openge
slagen portier en een paal. Met uit
zondering van de bestuurder, die
door de gendarmerie werd vastge
houden, konden de inzittenden korte
tijd later de reis in andere auto's
naar Roubaix voortzetten.
De linkervoet van dr. Tetzner was
lelijk opgezet. „Uitgerekend mijn
beste been ook nog", was de ver
zuchting van de Amsterdamse chi
rurg, die in Rijssel onmiddellijk een
collega zou gaan opzoeken om een
röntgenfoto van de voet te laten
maken. Een ongelukkiger lift had
den de Amsterdamse belangstellen
den niet kunnen treffen
hanmet (Fr. Centr.-Zuid) 105 pt; 6. Van
Aerde (Belg) 102 pt: 7. De Groot (Ne
lux) 83 pt; 8. Gainche (West-Zuid-W.)
81 pt; 9. Annaert (Parijs-Noord-Oost)
80 pt.
De algemene rangschikking voor de
premie voor de strijdlustigste renner
luidt: 1. Van Est (Nelux) 73 pn* 2 Pau-
wels 'Belg) 51 pnt; 3. Bergaud 'Centr.-
Zuid). 47 pt: 4. Vermeulin 'Parijs-Nrd-
Oost) 47 pt; 5. Annaert (Parijs-Noord-
Oost) 41 punten.