Nooit tevoren was Daan de Groot zo dicht bij gele trui als zaterdag Strijdlustige Piet van Est draaide een solo over 120 km. De Tour in cijfers Maar Amsterdammer twijfelde en dat werd hem noodlottigwant zijn sprong kwam te laat Van de tien vluchters veroverde Robert Cazala de gele trui Hij moest zijn ruim 8 minuten voorsprong echter prijsgeven Opgericht 1 maart 1860 Maandag 29 juni 1959 Derde blad no. 29781 Charly's wens is voor Nelux wet Daan de Groot heeft één lievelingswens: een gele trui als souvenier van de Tour de France mee naar huis te kunnen nemen voor zijn vrouw en dochtertje. Nooit tevoren is de Amsterdammer zo dicht bij de vervulling van die hoop geweest als zaterdag. Een ogenblik van aarzeling op het moment, dat tien renners al na 60 km. koers de benen namen, werd de Amsterdammer noodlottig. De Groot twijfelde. Kon hij deze vlucht serieus nemen? Bovendien, als hij mee ging, zou hij zich niet aan het voor de start gegeven consigne hou den. Charly Gaul had n.l. de wens te kennen ge geven, dat de gehele ploeg zich in deze rit over de kasseien en de bochtige straatjes van de Borinage en het steenkoolbekken van Noord- Frankrijk aan zijn zijde zou blijven om bij even tuele pech of valpartijen onmiddellijk voldoende hulptroepen bij de hand te hebben. De wens van Intussen was het duidelijk geworden, dat de tien leiders niet meer te achter halen waren. Dit vroege offensief was ingeleid door Bernhard Gauthier, Francois Pauwels en Jean Stablinski. Zij kregen gezelschap van de Portugees Antoni Batista en de Zwitser Max Schellemberg, terwijl ook Fernand Picot, Robert Cazala, Michel Vermeulin, Jean-Claude Annaert en Armand Desmet nog bijtijds aansluiting forceerden. In enkele tientallen kilometers groeide de voorsprong van de leiders tot 6 minuten en zij gingen gestadig door. Achter hen was de koers stilgelegd. Charly Gaul is voor de Nelux-ploeg wet. Toen Daan de Groot echter merkte, dat André Darrigade geen aanstalten maakte om zijn gele trui te verdedigen, werd de verleiding te groot. Als hij slaagde behoefde Daan alleen maar voor Gauthier te blijven om zondag in de gele trui uit Roubaix te kunnen vertrekken. Geheel alleen waagde de Amsterdammer de sprong in de ruimte. In een tempo van ruim 50 km. op de vlakke weg raasde De Groot achter de vluchtelingen aan. Meer dan 10 km. streed de Nederlander om de 2 minuten, die hem van de kopgroep scheidden, goed te maken. Op 50 seconden van de leiders moest hij zijn poging opgeven. „Ik ben te laat ge weest", riep De Groot, terwijl hij een slok uit zijn bidon nam, recht op ging zitten en de komst van het peloton afwachtte om zich weer bij zijn mak kers te voegen. ging de vermoeidheid meespreken en in de laatste 47 km. naar Roubaix knab belde het peloton nog 3 minuten van de achterstand af. Gedrang Op de beruchte muur van Geraerds- bergen, waar Daan de Groot twee jaar geleden als eerste de top had bereikt, kwam nu de Belg Pauwels met 8 se conden voorsprong cp Picot door. De anderen volgen in kleine groepjes, maar in de afdaling kwamen allen weer bij elkaar. Het werd eentonig. Steeds bleek Tour-varia Anastasi viel en vloog Voor het eerst in de geschiedenis van de Tour is een uitvaller niet in de be zemwagen, doch in een vliegtuig ge stapt. Kort voor Arras deed zich zon dagmorgen een valpartij voor, die voor Jean Anastasi van de Centraal Zuid- ploeg het eind van de Ronde van Frankrijk betekende. Anastasi liep bij die valpartij een vrij ernstige verwon ding aan het gelaat op. De Tourdokter, die hem de eerste hulp verleende, achtte het raadzaam zijn patiënt zo spoedig mogelijk in een ziekenhuis te laten be handelen. Hij gaf per korte-golfzender de helikopter van het Rode Kruis, die voortdurend molenwiekend boven de karavaan cirkelt, opdracht te landen. Binnen enkele minuten stond het ge vaarte in het land naast de weg en in recordtijd was Anastasi in Rouen. De finish in de stad aan de Seine heeft Jean Anastasi niet gezien, maar hij kreeg als troostprijs de dagpremie van 40.000 franken voor de ongelukkigste renner plus een heel lot in de Franse Nationale Loterij. 's-Avonds kon hij het ziekenhuis al weer verlaten. Van beton „Biquet" Robic, de Bretonse klimgeit, stond zich aan de start te Roubaix te verbijten van pijn. En toen moest de 230 km. lange rit naar Rouen nog be ginnen. Vuil en bezweet, met gescheurde trui en ontvelde armen was hij zaterdag avond in Roubaix aangekomen en hui lend had het kleine mannetje op zijn jongensfiets gewezen. Zes lekke banden had hij onderwtj gehad en eenmaal was hij gevallen. De kasseien en de kuilen hadden hem half uit elkaar gerammeld, zijn polsen waren dik gezwollen van het voortdurend schokken en zijn linker hand was door de val opgezet. Robic is in zijn lange en bewogen ren nersloopbaan echter meer onzacht met het plaveisel in aanraking gekomen en 10 minuten nadat hij in ogenschijnlijk desolate toestand het middenterrein was opgewaggeld, reed hij, zich koesterend in de golf van toejuichingen van het pu bliek, zijn ereronde met het grote boe ket bloemen voor de ongelukkigste renner. De handblessure begon in de loop van de avond echter steeds meer pijn te doen en heel laat nog kreeg Tourdokter Dumas hem op bezoek. Robic bleek een middenhandsbeentje te hebben gebroken en zijn hand moest in het gips. Afgelopen, deze Tour voor de ongeluk kige Breton? Niets daarvan. Knarse tandend van pijn is hij zondag vertrok ken en aangekomen ook. „Het is een klein kereltje, maar hij is van beton geloof ik", zei dr Dumas. Niet onbeloond Van Est had 120 km alleen op kop gereden in de illusie een grote slag te kunnen slaan. Zijn moeite bleef echter niet onbeloond, want in Rouen werden hem met grote meerderheid van stem men de 100.000 franken voor de strijd- lustigste renner toegekend. En dus kreeg de Brabander toch een kus van een lieftallige schone uit deze haven plaats en maakte samen met de etap pewinnaar Dino Bruni, Gele Truidrager Cazala en de leider in het puntenklas sement André Darrigade een ereronde tussen de mensenmassa, die zich rond het parcours in Rouen verdrong. de voorsprong van de kopgroep ge groeid te zijn. Bij de ravitaillering na 115 km. tot 9!/2 minuut, tien kilometer verder tot lV/2 minuut en bij het over schrijden van de Belgisch-Franse grens bij Bleharies zelfs tot 14 minuten. Toen Aangevoerd door Desmet reden de leiders de vlakke wielerbaan van Rou baix op. Het was een gedrang van jewelste in de anderhalve ronde, waarin beslist moest worden wie deze ..zwarte etappe" zou gaan winnen en da ntevens de gele trui over de schou ders zou krqgen. De finishfoto moest klaarheid brengen al leek het erop. dat de regionaal Annaert de zege had behaald. Maar op de film bleek, dat Robert Cazala. de grote concurrent van Jo de Haan in de Ronde van Champagne, zijn voorwiel enkele milimeters eerder over de eindstreep had geschoven. Bijna JlllllllllllllllllllllllllllllltllllllllllllllllllllllllllllUIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIIHIIIIIIIIIIIIIII Dolle' Hassen rijdl voor deurwaarder Roger Hassenforder, de man die tot zijn eigen grote verbazing de eer werd waardig gekeurd om in de nationale ploeg te rijden zit in grote moeilijkheden. Hij heeft de Franse fiscus bij het inruilen van zijn belastingbiljet voor de gek ge houden op een wijze die zelfs in Frankrijk en zelfs van de popu laire wielerclown niet kan worden getolereerd. Het gevolg was. dat „dolle" Hassen de deurwaarder achter zijn rennersbroek heeft ge kregen. Nog pas enkele dagen geleden verklaarde hij dat hij de Tour op zijn minst moet winnen om uit de financiële zorgen te geraken. Nu is Hassenforder ondanks zijn onmiskenbaar grote rennerskwali teiten beslist geen fietser die op 18 juli in Parijs in de gele trui de ereronde zal rijden, maar hij reed zaterdag Charleroi binnen alsof de deurwaarder in hoogst eigen per soon achter hem aan joeg. Hij sprong precies op tijd naar voren om de premiesprint van 2000 Bel gische franken in de wacht te sle pen. 11 minuten later kwamen drie Belgen Van Aerde. Hoevenaars en Planckaert, die zich in de straten van Roubaix uit het peloton hadden los gerukt het stadion binnen. Het peloton met alle leden van de Neluxploeg boekte een achterstand van 11 min. 4 sec. op Cazala Vóór de slag Voordat de beslissende slag werd geslagen waren de Nederlanders bij zonder actief geweest. Al na 20 km. had Piet Damen een poging gewaagd om een bruggehoofd voor Gaul te slaan, toen de Brabander echter merkte, dat Planckaert in zijn kielzog meeging, liet hij zich terug vallen om dat hij wist, dat de Belg hem al het zware werk zou laten doen. Vervolgens was het de beurt van Piet de Jongh, die met Galdeano, Pauwels, Christian en Padovan op avontuur ging. Rivière en Planckaert voegden zich even later bij hen en dit was het sein voor een opwindende jacht door de kanshebbers in het peloton, dat onder leiding van Baldini 11 km. verder de plannen van Rivière teniet deed. Italiaan Bruni won vierde etappe Twee Nederlanders deden in het eerste weekeinde van deze Tour een vergeefse poging naar de gele trui, die vrijdagavond in Namen nog zo fier door een Franse nationaal André Darrigade was verde digd. Zaterdag in de etappe van Namen naar Roubaix miste Daan de Groot de aansluiting bij een kopgroep van 10 man, die uiteindelijk met een voorsprong van 11 minuten op de hoofdmacht arriveerden en het algemeen klassement op zijn kop zette. Zondag was het precies omgekeerd. Was Daan de Groot de dag tevoren te laat gekomen, nu sprong Piet van Est in de 230 km. lange rit naar de binnenhaven Rouen veel te vroeg weg. De sterke Bra bander wist voorlopig niet van wijken, maar hij kon de voorsprong van ruim 8 minuten die hij halverwege had veroverd, niet lang ver dedigen. En na 120 km. alleen op kop gereden te hebben moest hij de vlag strijken. Toch leverde deze krachtinspanning rente op, want Piet van Est werd tot strijdlustigste van deze etappe uitgeroepen, kreeg maar liefst 73 van de 89 toe te kennen punten en nam daarmee de leiding in het klassement van dit onderdeel van de strijd. Gedragen door liet applaus Na 30 km, bij het verlaten van het mijnstadje Carvin kwam de demarrage van Piet van Est. De sterke coureur uit Klundert trapte in tien km een voor sprong van 20 min. 20 sec. bij elkaar. Gedragen door het applaus van de hon derdduizenden Fransen, die als echte dagjesmensen met hun hele familie de beste plaatsjes langs de route hadden bezet, ging de jonge Van Est onverdro ten door, af en toe omkijkend. Piet ver wachtte, dat zijn aanval steun zou vin den, bijvoorbeeld van Gerrit Voorting, die evenals hij deze zondag „vrijaf" had gekregen. Maar de hulp bleef uit. De Nederlanders hadden de schouders op gehaald, toen hun ploegmakker al zo vroeg wegsprong en maakten geen aan stalten om zijn voorbeeld te volgen. Piet van Est draaide echter lekker en dan is de verleiding natuurlijk groot om het maar eens alleen te proberen. In de drie kilometer naar het juichend Angles boekte de eenzame coureur, die door tientallen motoren en auto's was om ringd, wederom een minuut winst. Toen zakte het tempo. De voorsprong liep terug tot 2 min. 46 sec. Piet kreeg het warm. gooide zijn rennerspet weg. nam een slok drinken uit zijn bidon en putte diep in zijn enorme reservoirs. Kilome ters lang vocht hij om sec. winst. Na 53 kim was hjj over zijn dieptepunt heen. Weliswaar was zijn voorsprong nog de zelfde als op het moment van zijn in zinking, maar op eens kwam de vorm terug. Mee: vinst In een angstwekkend hoog tempo werd het gat groter. Na 75 km temid den van de slagvelden uit de eerste wereldoorlog, was het verschil gegroeid tot ruim 5 minuten. Elke kilometer kwamen er nu tien seconden bij, tot dat de chronometers een winst van 7 minuten 45 seconden aanwezen. Dat was na 92 km, bij Acheux-en-Amie- nois. En weer moest Piet van Est tegen „de man met de hamer" vech ten. Hij dacht niet aan opgeven, hoe wel hij wist. dat met elke pedaaltrap de last en het risico van een totale ineenstorting naderhand groter zou worden. Twintig km voor de ravitaillering in Amiens, liet Jean Goldschmidt de liai sonwagen, die voortdurend vlak achter de Brabander had gereden om hem bij pech onmiddellijk bij te kunnen staan, naar achteren roepen. Het was een noodzakelijke maatregel van de ploeg leider, die met de verzorging in zicht alle beschikbare troepen gereed moest houden. Voor Piet van Est had het noodlottig kunnen worden, maar geluk kig bleef hij voor pech gespaard. Het terrein werd nu geaccidenteerd. In de lange bochtige afdalingen was Van Est in het voordeel vergeleken met het langgerekte peloton en hier wist hij de voorsprong nogmaals op te voeren tot 8 min. 20 sec Zijn hoogtepunt Het was zijn hoogtepunt. Want nog voordat de ravitaillering in Amiens was bereikt, gingen zijn benen stroever draaier. De met zoveel vechtlust ver overde kostbare minuten smolten weg als sneeuw voor de zon. In Amiens was het nog maar 5Vi minuut. De hongerige meute achter hem begon te rukken en te trekken en stortte zich zonder mede dogen op de tegenspartelende prooi, die zijn droom niet zonder meer op wilde geven. De overmacht was echter te groot en toen vlak voor Pix, na 142 km, de achterstand van het peloton tot even twee minuten was geslonken, greep Goldschmidt in, hij liet door middel van de nu weer naar voren gekomen liaison- wagen de opdracht geven, dat Piet van Est op de komst van het peloton moest wachten. Acht kilometer verder was het zover. Slotfase Nadat Piet van Est zijn ongelijke strijd had opgegeven, volgde in de voorste gelederen de ene demarrage na de andere. Vooral de Belgen en Italianen waren bijzonder actief. Maar steeds was het een der Fransen, die deze uitlooppogingen teniet deed. Robert Cazala gaat in Roubaix als I eerste over de eindstreep en daar- Cazala vocht als een leeuw voor het behoud van zijn gele trui en ook Anquetil, die in de banlieu van Rouen woont en graag als eerste over de finish wilde gaan, maakte zich zeer verdienstelijk bij het onderdrukken van de revoluties. Toch waren het uiteindelijk een Belg en een Italiaan, Michel van Aerde en Dino Brum, die enkele kilometers voor de aankomstplaats het. peloton hun hie len lieten zien. Op een zeker moment bedroeg hun voorsprong zelfs 40 sec. In de gevaarlijke afdalingen in Rouen werd echter zo'n enorme jacht ontketend, dat Van Aerde en Bruni zienderogen terrein verloren. Op de Boulevard de La Ma me. enkele honderden meters voor de eind streep, zag het peloton de twee leiders in de rug. Met een laatste krachtsinspan ning zette het tweetal aan voor de be slissende spurt, waarin Bruni met ruim verschil de zege behaalde. Slechts 6 sec. achter hen ging de hoofdmacht over de eindstreep met Gerrit Voorting en Piet van Est respectievelijk op de zeer ver dienstelijke zesde en zevende plaats. Alle andere leden van de Nelux-ploeg. van wie Martin van den Borgh. Daan de Groot en Piet de Jongh in de laatste 20 km met pech te kampen hadden, kwamen met het grote peloton binnen. Uitslag 3e etappe, Namen-Roubaix (217 km): 1. Cazala (Fr.) 6 uur 11 min. 4 sec. (met bonificatie 6.10.04): 2. Annaert Parijs'Noord oost) 6.11-04 (met bonifi catie) 6.10.34: 3. Schellenberg (Zwits/ Did) 6.11.04: 4. Picot West-zuid-west 5. Stablinsky (Fr.): 6. A. Desmet (Bel- gie): 7. Batista (Int. ploeg); 8- Ver meulin (Parijs-noord-oost): 9. Gau thier Oentraal-midden)10. Pauwels (België) allen in 6.11.04: 11. Van Aerde (België) 6.21.50: 12. Hoevenaers (Bel- gie) z.t.: 13. Plankaert (Belgie) z.t.14. Dejouhannet (Centraal-midden) 6.22.08 15. Van Geneugden (Belg) z.t.; 16. Dar rigade (Fr.) z.t. 17. Anquetil (Fr.) z.t.: 20. Voorting. 22 Van Est, 55 Kersten, 56 De Jongh, 60 Bolzan, 63 Kool. 67 De Groot. 72 Schmitz. 80 Damen, 87 Gaul, 88. Ganzer, 92 V. d. Borgh, allen in de zelfde tijd als Dejouhannet, 6.22.08. Het pioegenklassement van de derde etappe luidt: 1. Frankrijk (Cazala. Stablinsky, en Darrigade) 18.43-16; 2. Parijs Noord Oost 18.43.46. 3. Belgie 18.43.58; 4 Ex Aequo: Zwits Did., West Zuid West. Centraal Zuid Frankrijk en de Interna tionale ploeg elk 18 55.20; 8 ex aequo: Italië. Spanje, en Nelux elk 19.06.24. De pechvogelprijs van de derde etap pe ging naar de Franse regionaal Ro bic. De Belg Pauwels werd de prijs voor de meest strijdlustigste renner toege kend. VIERDE, ETAPPE De uitslag van de vierde etappe (Rou- baix-Rouaan, 230 km): 1. Bruni (It.) 6.40.36; 2. Van Aerde (Belg.) z.t.: 3. Pa dovan (It 6.40.42: 4. Falaschi (It.) z.t.; 5. Desmet (Belg.) z.t.; 6. Voorting (Ne lux) z.t.; 7. Van Est (Nelux) z.t.; 8. De jouhannet (Centr.-Zuid Fr.) z.t.; 9. Darrigade 'Fr. Nat.) z.t.; 10. Campillo (Sp.) z.t.; 11. Picot (West-Zuid-West Pr.) z.t. De Italiaan Favero werd als twaalfde geklasseerd. Alle overige renners (uitgezonderd de Deen Rctvlg en de Oostenrijker Dur- lachcr, beiden van de internationale ploeg) kregen ex aequo de dertiende plaats toegewezen. Een unicum in de ..moderne" Tour. De finish-film was namelijk zo onduidelijk dat het niet mogelijk was de nummers der cou reurs te onderscheiden. De tijd van alleo (dus ook van de overige leden der Nelux-equipe) was gelijk aan die van Padovan: 6.40.42. Retvig eindigde als 117e in 6.42.09 en Durlaeher werd 118e en laatste in 6.4836. KLASSEMENTEN Het algemeen klassement na de vier de etappe is: 1. Cazala (Fr. Nat.) 24.50.20; 2. Gauthier (Centraal Zuid Fr) 24.50.47: 3. Vermeulin (Parijs-Noord - Oost) 24.52.02; 4. Annaert (Parijs-Nrd- Oost) 24.52.05; 5/6 Picot (West-Zuid- West) en Schellemberg (Zwits.) 24.52.16 7. Desmet (Belg) 24.52.21; 8. Pauwels (Belg) 24.52.35; 9. Stablinsky (Fr./Nat.) 24.52.48; 10. Batista (Int. ploeg) 24.53.47 11. Darrigade (Fr.-Nat.) 25.00.50; 12. De Groot 'Nelux) 25.01.21; 13. Bahamontez 'Sp.) 25.01.37: 14. Fabbri (It-) 25.01.51; 15. Ex aequo: Graf (Zwits.'Dld). Ber- gaud (Centraal-Zuid) Piet van Est (Nelux) en De Bruvne (Belg), allen 25.01.56; 19 Dejouhannet (Centraal-Z.) 25.02.04: 20 Favero (It.) 2502 06: 24. ex aequo Kersten 'Nelux) en Kool (Nelux)' beiden 25.02.23; 31. ex aequo: Riviere (Fr-Nat.). Baldini (It.). Anquetil (Fr.- Nat.). Robinson (intern, ploeg). Gaul (Nelux). Emzer (Nelux), Bobet (Fr.- Nat.) en enkele andere renners, allen 25.03.06; 45. ex aequo: (o.a.) Bolzan (Nelux), Geminiani (Fr.-Nat.) en Da men (Nelux). allen: 2503.25; 66 ex ae quo: (o>a.): De Jongh (Nelux) 25 03.39; 83. ex aequo: Van den Borgh (Nelux) en Brankart (Belg.) beiden 25.04.15; 85. lex aequo: (o.a.): Voorting (Nelux) 25.04.21; 90. ex aequo: (o.a.) Schmitz (Nelux) 25.04.42. Aan de wedstrijd nemen nog 118 ren ners deel. Het dag-ploegenklassement 4e etap pe) was als volgt: 1. Italië 20.01.00: 2. Belgie 20.01.30: 3. ex aequo: alle overige teams in 20.02.06. Het algemeen pioegenklassement werd na de vierde etappe: 1. Frankrijk- Nationaal 74.43 58: 2. Belgie 74.46.52;' 3- Parijs-Noord-Oost 74.47.13; 4. Centraal Zuid Frankrijk 74.54-47: 5. Zwitserland- Duitsland 74.57.18 6. West-Zuld-West 74 57.58; 7. Internationale ploeg 74.59.59 8. Nederland-Luxemburg 75.05.04; 9. Italië 75.06.07: 10. Spanje 75.06.53 PUNTENKLASSEMENT 1. Darrigade (Fr.-Nat 139 pt; Fave ro (It.) 117 pt; 3. ex aequo: Bruni (It.) en Cazala (Fr. Nat.) 108 pt; 5. Dejou- mee is hij de nieuwe gele trui drager. (Telefoto) Ongelukkige lift Midden op het marktplein van het Noordfranse stadje St. Amand les Eaux, op 38 kilometer van de finish van de derde etappe, is zaterdagmid dag een officiële Tour de France auto in het publiek gereden. Het was de wagen van de president van de internationale wedstrijdcommissie van de Tour, de Fransman Marius Dupin, die deze dag als gastpassa- giers de heren Dick Bessem, de di recteur van het Olympisch Stadion in Amsterdam en dr. Hans Tetzner, had meegenomen. De heren Bessem en Tetzner wa ren vrijdag naar Namen gekomen met de bedoeling de rit van Namen naar Roubaix mee te rijden. Het heeft enige moeite gekost onze land genoten voor die ene dag in een der volgwagens onder te brengen, maar zowel de Amsterdamse stadiondirec teur als dr. Tetzner zijn voor de or ganisatoren van de Tour de France sedert de voortreffelijk voorbereide start van de Tour in 1954 in Amster dam geen onbekenden meer en za terdagmorgen konden zij plaats ne men in de zwarte Peugeot van Di>- pin. Op de route door St. Amand- les-Aux, betrekkelijk kort nadat de karavaan Frankrijk weer was bin- nengeraasd alsof er geen grenzen doch louter vriendelijk saluerende douaniers bestaan, gebeurde het. Op de bolstaande kinderhoofdjesbe strating in de schaduw van de prachtige kerk van het stadje slipte de wagen in een bocht. De chauffeur van Dupineen rijder, die ons al eer der door zijn coureurseigenschappen was opgevallen, kon de auto in eer ste instantie weer op de weg krijgen, maar toen volgde een tweede slip per, waarna het gierende gevaarte recht op de mensenmassa inreed. Tivaalf personen werden gewond, van wie enkelen tamelijk ernstig, doch zoals de berichten zaterdag avond in Roubaix luidden, er is icon- der boven wonder bij geen van de gekwetsten van levensgevaar sprake. De inzittenden kwamen er redelijk goed af. De heer Bessem was alleen hevig geschrokken, doch dr. Tetzner bleek, nadat hij van de eerste schrik was bekomen, met de linkervoet be klemd te zitten tussen het openge slagen portier en een paal. Met uit zondering van de bestuurder, die door de gendarmerie werd vastge houden, konden de inzittenden korte tijd later de reis in andere auto's naar Roubaix voortzetten. De linkervoet van dr. Tetzner was lelijk opgezet. „Uitgerekend mijn beste been ook nog", was de ver zuchting van de Amsterdamse chi rurg, die in Rijssel onmiddellijk een collega zou gaan opzoeken om een röntgenfoto van de voet te laten maken. Een ongelukkiger lift had den de Amsterdamse belangstellen den niet kunnen treffen hanmet (Fr. Centr.-Zuid) 105 pt; 6. Van Aerde (Belg) 102 pt: 7. De Groot (Ne lux) 83 pt; 8. Gainche (West-Zuid-W.) 81 pt; 9. Annaert (Parijs-Noord-Oost) 80 pt. De algemene rangschikking voor de premie voor de strijdlustigste renner luidt: 1. Van Est (Nelux) 73 pn* 2 Pau- wels 'Belg) 51 pnt; 3. Bergaud 'Centr.- Zuid). 47 pt: 4. Vermeulin 'Parijs-Nrd- Oost) 47 pt; 5. Annaert (Parijs-Noord- Oost) 41 punten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 5