Sterke Oranje-defensie beheerste
aan Bosporus strijd tegen Turken
Nog drie Europese titels voor
Nederlandse judoka's te Wenen
Nederlandse aanvalslinie stelde teleur
Leo Canjels en Van der Linden
misten te veel fraaie kansen
Opgericht 1 maart 1860
Maandag 11 mei 1959
Vierde blad no. 29740
Op deze telefoto uit instanboel,
zien we Frans de Munck een Turk-
se aanval onderscheppen. Terwijl
dt Nederlandse doelman aan het
werk is wordt hij in de rug aange
vallen door mid voor Metin.
Vechtpartij om een vlaggetje
Waren het vrijdag de Franse
toeschouwers en deelnemers die
elkaar op de schouders sloegen,
omdat Frankrijk niet minder dan
vier titels veroverde tijdens de
Europese judo kampioenschappen
te Wenen, zaterdag was het in de
bijna uitverkochte Stadthalle de
Nederlandse dag. Liefst drie Euro
pese kampioenen leverden de wed
strijden in de drie gewichtsklassen
voor Nederland op, want de Ha
genaar Coos Bonte in het licht
gewicht, de Eindhovenaar Hein
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Grote vissensterfte
bij Alphen
Ramp voor hengelaars
In de Oude Rijn, de Gouwe, de
Aar en de Heimanswetering rond
Alphen aan den Rijn, komen sedert
zaterdagavond tienduizenden grote
en kleinere vissen half versuft tot
dood boven drijven. De vissen kon
den met de hand «orden gevangen
en werden in verscheidene gevallen
nog gered doordat ze overgebracht
werden in het water van de omlig
gende polders.
De heer C. van Leeuwen, be
stuurslid van de Centrale Neder
landse Hengelaarsbond, meende dat
de oorzaak van deze massale vis-
vergiftiging waarschijnlijk te wijten
is aan schadelijke chemische stof
fen die een fabriek bü Gouda in
grote hoeveelheden heeft geloosd.
De Zuidhollandsche Hengelaars-
bond heeft «'atermonsters genomen,
teneinde de juiste oorzaak van de
vissensterfte te weten te komen.
Het zwemmen in de streek tussen
Gouda, Leiden en de Braassem-
mermeer en rond Alphen aan den
Rijn wordt afgeraden. De heer Van
Leeuwen schatte dat duizenden ton
nen riviervis verloren zfjn gegaan.
Aangezien het nu paarty is, bete
kent dit een dubbele schade voor de
visstand in genoemde wateren. Er
moet zeer veel kuit verloren zyn ge
gaan.
De vissen die aan de oppervlak
te komen, vertonen verschijnselen
van grote benauwdheid en voeren
een lange doodstrijd. Rijkswater
staat heeft reeds maatregelen geno
men en heeft water van de Hol
landse IJssel in grote hoeveelheden
binnengelaten in de Aar, en dit wa
ter weer via de Oude Rijn en om
liggende wateren bij Katwijk en
Halfweg gespuid.
Ook de Visserij-inspectie, afde
ling Zuid-Holland heeft de zaak in
onderzoek en heeft watermonsters
gezonden naar het Ryksinstituut
voor de Zuivering van Afvalwater
te 's-Gravenhage.
ïiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiin
Nederlands B-elftal tegen
Luxemburg
Het Nederlands B-elftal, dat woensdag
a-s. in sportpark „De Vliert" te Den
Bosch tegen het A-team van Luxemburg
speelt, is als volgt samengesteld
Doel Onderstal iNOAD
Achter: Kerkum en Veldhoen (beiden
Feyenoord)
Midden: Verhoeven (Sparta). Ande-
riessen Ajax) en Brooymans (Willem 2)
Voor: Seelen (Ajax), Cor van der Gfjp
(Feyenoord), Tol (Volendam), Marcus
cHVC) en Bouwmeester iNAC).
Reserves zijn doelman Vrijhof <MW),
Van der Lee (Sparta), Schilder (Sparta)
en Alma (Leeuwarden).
Essink in het middengewicht en
Anton Geesink in het zwaarge
wicht toonden de kracht van het
judo in ons land.
Anton Geesink behaalde zyn tweede
kampioenschap wel zeer snel. In de fi
nale der zwaargewichten had hij reeds
binnen 35 seconden de Westduitser Si-
nek in een dermate grondige houdgreep,
dat er geen sprake van was dat deze zich
hieruit zou kunnen bevrijden.
Dertig seconden lang lag de Duitser
tegen de mat gedrukt en het moet onge
twijfeld een opluchting voor hem zijn
geweest toen de gong het sein gaf dat
de tijd was verstreken.
De 27-jarige Coos Bonte heeft 8 min.
en 18 seconden op de mat gestaan voor
dat was beslist of hij zich kampioen
mocht noemen. Het heeft er overigens
geen moment naar uitgezien dat hij zou
verliezen tegen de Zuidslaviër Mastela,
want de zekerheid en de goede techniek
van Coos Bonte, die nu sinds drie ja
ren de traditie voortzet dat een Neder
lander in de lichtgewichtklasse de sterk
ste is, waarborgde de zege.
Schandaal
De finale in het middengewicht tussen
onze landgenoot Hein Essink en de Oos
tenrijker Kunisch is een schandaal ge
worden. Niet omdat Hein Essink op be
slissing scheidsrechter won, want hij
toonde zich in bijzonder goede vorm,
maar de Oostenrijkse toeschouwers die
voor de eerste maal tijdens deze kam
pioenschappen getuigen waren dat een
landgenoot tot de finale doordrong, za
gen de kans op tenminste een titel ver
vliegen.
Woedend werd het publiek, toen een
van de Nederlandse supporters met een
rood-wit-blauw wimpeltje rond de mat
huppelde. En op het moment dat een
van de Oostenrijkers had gepoogd het
vlaggetje te bemachtigen, was het hek
van de dam. Alle Nederlandse supporters
en judoka's bemoeiden zich er mee. de
ene party om het-vlaggetje weer in eigen
handen te krijgen, de judoka's om de
vertoning te doen ophouden.
Ook op de tribunes ontwikkelde zich
een strijd voor en tegen, zodat de por
tiers en controleurs te hulp moesten
snellen om de orde te herstellen. Het
duurde enige tijd voordat de voorzitter
van de Oostenrijkse judobond de strijd
lustige kijkers tot rust kon brengen.
Engeland veroverde voor de derde
maal in successie het Europees kam
pioenschap voor teams, door in de hal
ve finales Italië met 30—10 en in de fi
nale Nederland met 1410 te verslaan.
Onze landgenoten Anton Geesink, Jan
Dirks, Geurt van der Doolewaard, Cor
de Waal en Jan van Ierland proefden in
de halve finales het zoet der overwin
ning door Frankrijk met zeer klein ver
schil (10 tegen 7 punten) te verslaan.
Een wijziging in
Oranje hockeyteam
Het Nederlands hockey-elftal dat op
tweede pinksterdag in Amstelveen tegen
Spanje zal uitkomen, is in vergelijking
met het team dat met 20 van Enge
land won, op één plaats gewijzigd.
Marres, die rechtshalf speelde, is ver
vangen door de Venlo-speler Theo Hou
wen, die nu op de rechtsback-plaats
staat. Gooswilligen die deze plaats be
zette is naar voren gekomen, hij speelt
nu rechtshalf.
De opstelling is:
Doel: Honnebier (BMHC).
Achter: Th. Houwen (Venlo) en J.
Terlingen (Be Fair).
Midden: Gooswilligen (SOHC), Over-
dijkink (Delftse Studs) en Van Dijk
(kampong).
Voor: Hooghiemstra (SCHC), Dekker
Delftse Studs), De Beer (Tilburg). Zwier
(SCHC) en Van Erven Dorens (Laren).
Reserves: De Ruyter (DKS), Marres
(Laren), Gerrits (Venlo) en Kristen
«DKS).
Cor van der Hart de grote man
De Turkse ploeg is er niet in geslaagd de
successenreeks van het Nederlandse elftal ten
tweede male te doorbreken. In het rumoerige
Nita Pasja-stadion vlak bij de Bosporus hebben
de Nederlanders op deze warme zondagmiddag
een alleszins verdiend gelijk spel bereikt tegen de
sterke en favoriete Turken.
Het was een voortreffelijk resultaat. Op eigen
terrein zijn de Turken nu eenmaal bijzonder
moeilijke tegenstanders, dat hebben de Roemenen
nog amper een maand geleden ondervonden toen
zij in datzelfde stadion met 10 werden versla
gen. Zeker, die 00 is een voor Oranje mooie
uitslag, maar toch moet men bij de beoordeling
bedenken, dat het in eerste instantie althans
de Nederlandse defensie is geweest, die dit succes
heeft bewerkstelligd.
Het aanvalsquintet is in deze strijd ontegenzeglijk tegengevallen. Natuurlijk,
de voorhoede had veel last van het voor Nederlandse begrippen onbespeelbare
veld, dat in feite niets anders was dan een keiharde leemvlakte met kalklijnen
en in de hoeken wat graspollen. En misschien waren daardoor de verdedigingen
wel in het voordeel, maar dat neemt niet weg dat de Nederlandse aanval als
geheel onder de maat is gebleven.
Dat lag in het bijzonder aan midvoor
Canjels en linksbinnen Tonny van der
Linden, die beiden hebben teleurgesteld.
Niet alleen, dat zij beiden enkele prach
tige, ogenschijnlijk niet te missen kansen
in doelpunten hebben kunnen om
zetten. maar eerder misschien nog om
dat het met hun acties allemaal te lang
duurde. Vooral Leo Canjels had te veel
tijd nodig om de situaties te overzien.
Het element verrassing werd daardoor
Eotendeels aan de Nederlandse aanval-
n ontnomen.
Met dat onvoldoende spel van Van
der Linden en Canjels was het lot van
de Nederlandse voorhoede eigenlijk al
bezegeld. Dat die voorhoede desondanks
nog een serie gevaarlijke aanvallen
heeft kunnen opbouwen, pleit voor de
capaciteiten van Rijvers. Moulijn en
van der Kuil. De verrassende switches
maakten dat de Turkse verdediging in
grote moeilijkheden kwam. Moulijn had
ontegenzeglijk peoh, dat het veld juist
m de omgeving van de hoekvlag vaak
Bus zijn arbeidsterrein bijzonder hob
belig was. Rechtsbaok Ismail speelde
foorts zeer verstandig. Hij bleek niet
In het minst onder de indruk te zijn
jvan de anders zo misleidende schijnbe
wegingen van de Rotterdammer. Kees
Rijvers Was onvermoeibaar. Hij was
towel op het middenveld te vinden als
In de spits van de aanval wanneer dat
fiodig was. Ook Biet van der Kuil
Stichtte vaak verwarring door zijn
Öireote speelwijze.
Hechte defensie
Neen, het staat vast, dat het in de
allereerste plaats aan de hechte Ne
derlandse defensie is te danken, dat
dit onverwachte, maar geheel verdien
de gelijke spel werd behaald. De grote
man was ditmaal weer Cor van der
Hart, die met een zekerheid en een
I rust speelde, als in zyn beste jaren.
Zowel Metin, in de eerste helft zijn
directe tegenstander, als Suat de
man die Metin na de hervatting ver
ving is door de Fortunastopper
volledig in bedwang gehouden.
Niet slechts verdedigend vervulde
Vau der Hart. die zijn 30e interland
speelde, zijn taak bijzonder goed, ook in
Je opbouw van de Nederlandse aanval
len heeft hij vaak voortreffelijk werk
Esleverd. Maa.r het zou onredelijk zijn
an der Hart alleen alle eer te geven,
et is opvallend hoe goed het ditmaal
klopte in de defensie. Steeds werd de
Jekking goed overgenomen en voortdu
rend werd goed ingegrepen.
COR VAN DER HART
tots in de branding
De vrees, dat zowel Roel Wiersma als
Kees Kuys in grote moeilijkheden zou-
Sen komen, omdat zij op dit harde ter
rein de slidingtackle beslist niet zou-
Jen kunnen toepassen, bleek gelukkig
ongegrond. Zij hebben ondanks die
Speciaal voor hen minder prettige om
standigheden een bijzonder goede wed
strijd gespeeld. Gezegd dient evenwel,
flat vooral Kees Kuys een gemakkelijke
tegenstander heeft gehad, want het de
buut van de kleine „mifcro" Mustafa
het idool van half Istanboel was stel-
hg niet overtuigend.
Ook de beide Jannen. Notermans en
Klaassens, hebben zonder twijfel goed
gespeeld als was ook nu het plaatsen
van Notermans nog steeds een zwak
punt. Erg moeilijk heeft doelman Frans
de Munck het niet gehad. Maar wat hij
te doen kreeg, deed hij goed en ook hij
was mede de oorzaak van de rust in de
Nederlandse defensie.
Speltype
Groot was het verschil in speel
wijze. De Turken speelden sterk aan
vallend. de Nederlanders legden het
accent op hun betrouwbare defensie.
Het vreemde is evenwel, dat de toch
zeker niet talrijke Nederlandse aan
vallen veel gevaarlijker waren.
Van der Linden en Canjels hebben in
deze wedstrijd kansen gehad, die zij
stellig niet in elke ontmoeting krijgen,
gen.
Wat de Turkse aanval deed was mooi
om te zien, doch het te ver doorgevoerde
samenspel, de angst om te schieten,
ontnamen de attaques de nodige stoot
kracht. Werkelijk gevaarlijk zijn de
gastheren dan ook maar enkele malen
geweest. Opvallend was voorts de energie
die vooral onze defensie in deze om
meer dan één reden moeilijke wedstrijd
kon opbrengen. Zo vaak hebben wij ge
zien hoe een Nederlands elftal aan het
einde van het seizoen in schijnbaar ge
makkelijke wedstrijden onnodig punten
verspeelde. Hoewel de slopende compe
titie ook ditmaal weer heel veel van de
spelers heeft gevergd, bleken zij nu allen
in staat tot de laatste minuut de ener
giek spelende Turken te weerstaan.
Neen. bondscoach Elek Schwartz kan
tevreden zijn. Niet alleen omdat het
Nederlandse elftal in dit seizoen nog
steeds ongeslagen is, maar eerder nog
door-alle positieve punten, die deze ont
moeting heeft opgeleverd.
De reis naar Sofia, waar woensdag
avond ihet Bulgaarse elftal tegenstander
is van het Nederlandse team, behoeft
dan ook niet met pessimisme te worden
aanvaard.
Eindeloze ovatie
De hel barstte al los voor de wedstrijd.
Twee minuten te laat betraden de
spelers «achtend op de komst van
de Turkse president het veld en
dat konden de fanatieke Turkse sup
porters hun favorieten maar nauwe
lijks vergeven. Met fluitconcerten
gaven zij hun misnoegen daarover te
kennen. De Turken bleken erg ver
gevingsgezind te zyn want toen het
nationale team uit de tunnel kwam,
volgde er een toneeltje, dat de „Hel
van Deurne" in zijn beste dagen niet
heeft gekend. Met een schier einde
loze ovatie begroetten de bijna 30.000
toeschouwers hun ploeg.
De eerste aanval na het beginsignaal
van de Italiaanse arbiter Lobello, geleid
door de actieve Lef ter, was voor de
Turken, doch Kuys wist de moeilijkhe
den op te lossen. In het bijzonder de
Nederlanders hadden in deze eerste fase
van de strijd moeilijkheden met het
harde veld, dat slechts bij de hoekvlag-
gen nog enige graspollen rijk was en
waarop de bal de vreemdste capriolen
maakte. De strijd speelde zich in die
[periode dan ook vrijwel geheel op de
Nederlandse helft af. Dank zij meer
Istug dan mooi verdedigen wist de
Nederlandse defensie echter de balans
in evenwicht te houden.
Voor de eerste Nederlandse aanval
zorgden Moulijn en Van der Kuil in de
vijftiende minuut. De Feyenoorder
maakte dankbaar gebruik van een fout
van een Turkse verdediger. Hij bereikte
Van der Kuil op de rechtervleugel, doch
diens voorzet werd door doelman Oczan
boven het hoofd van de springende Can
jels weggeplukt
Vrije kans
Nog geen minuut later kreeg Leo
Canjels de kans van zijn leven. Hij
kreeg de bal in vrije positie toegespeeld
en had alleen doelman Oezan nog voor
zich. Dat was juist te veel, want kei
hard schoot de Bredanaar tegen de
Turkse doelman op.
Wel kreeg hij de carambolerende bal
nog binnen schietbereik, maar die
kans was al te moeilijk.
De Nederlandse kolonie kreeg weer
hoop, want na het eerste kwartier ble
ken de verdedigers van het Oranje-team
zich vrij goed aan het moeilijke terrein
te hebben aangepast. In het bijzonder
Cor van der Hart had er goed het oog
in. In de voorhoede ging het nog steeds
minder vlot. De meeste spelers hadden
onoverkomenlijke moeilijkheden om de
CO EN MOULIJN
in duel met een Turks verdediger
(Telefoto)
goede richting en zuiverheid in hun pas
ses te leggen. Een goede aanval over
rechts werd besloten met een iets te
hoog schot van Tonny van der Linden,
afgevuurd uit moeilijke positie.
Bijna was het „onmogelijke" toch ge
beurd, toen Coen Moulijn, na amper een
half uur. een voortreffelijke diepte-pass
gaf, die Van der Linde in vrije positie
op nog geen tien meter van het doel -
bereikte. De Utrechter faalde echter
toen het op schieten aankwam.
Van der Linden revancheerde zich
echter al in de volgende minuut, toen
hij een pass op maat van Van der Hart
inschoot. Doelman Oczan kon echter,
tot grote vreugde van zijn supporters,
met een sierlijke zweefduik het gevaar
bedwingen.
Het ging op een Nederlands kwar
tiertje lijken, want de volgende aanval
bracht alweer een reële scoringskans.
Oczan werkte echter het harde, diago
nale schot van Canjels nog juist over
de lat.
De Turkse doelman werd, na 35 mi
nuten, de nationale held van Turkije
door ten derde male een vrij gespeelde
Nederlander een scoringskans te ont
nemen. Ook een kogel van Tonny van
der Linden belandde in de handen van
de Turkse goalie.
De Turken slaagden er in deze eerste
helft ook niet in te scoren, zodat de rust
aanbrak met gelijke, dubbelblanke
stand, een score, waarmee beide ploegen
stellig tevreden konden zijn. De Turkse
aanvallen mochten mooier zijn geweest,
de meeste goede kansen kwamen toch
voor de Nederlanders, die er helaas geen
gebruik van hebben kunnen maken.
Tweede helft
De eerste Turkse aanval na rust
scheen het eerste doelpunt van de
wedstrijd te zullen opleveren. Even
weifelden de Nederlandse verdedigers
met ingrypen. Een kopbal van Lefter
werd door de lat gekeerd. Nog was het
gevaar niet geheel geweken of links
binnen Kan kopte opnieuw in. Geluk
kig stond Cor van der Hart op de
juiste plaats en met het hoofd keerde
de Fortuna-stopper het gevaar.
Ook de Turken kropen in die eerste
minuten een keer door het oog van de
bekende naald, toen een verdediger de
bal tegen arbiter Lobello opschoot,
waardoor het spelbeeld zich ineens
radicaal wyzigde. Ryvers tikte de bal
naar Canjels. die juist iets te lang
wachtte, waardoor zijn schot afsprong
op een Turks been. Een gevaarlijke doel-
worsteling volgde, doch de Nederlanders
hadden juist iets te veel tijd nodig om
tot het beslissende schot te komen. Na
een kwartier scheen dan eindelijk die
eerste treffer te komen. Van de rand
van het strafschopgebied schoot Van
der Linden onverwacht hard in, maar
weer stond Oczan waar hij staan moest
en meer dan een hoekschop bracht ook
deze aanval niet op. Het zag er even
somber uit toen Cor van der Hart. na
ruim 25 minuten, kreunend bleef liggen
na een botsing met de wei wat erg felle
Lefter. Gelukkig bleek een spons vol
doende om de man. die de strijd in het
centrum zo voortreffelijk beheerste, weer
op de been te brengen.
Spanning stijgt
De spanning steeg ten top, want naar
mate de wedstrijd vorderde werd het
duidelijker, dat de doelpunten wel erg
kostbaar zouden zijn. Het ging nu ook
minder goed in de Nederlandse ploeg.
De verdediging raakte iets van de zeker
heid kwijt en de Turkse aanval zette de
Nederlandse achterhoede daardoor on
der hoge druk. Toch waren de schaarse
aanvallen van Oranje nog altijd bijzon
der gevaarlijk. Een hard schot van Van
der Linden was juist iets te hoog ge
richt.
Ook in die laatste tien minuten hield
de defensie zij het vaak met kunst
en vliegwerk stand. Bijna was in de
voorlaatste minuut de beslissing toch
nog ten gunste van de felle gastheren
gevallen. Cor van der Hart koos tot
schrik van alles wat Nederlands was
de moeilijkste weg toen hij de bal kwijt
moest raken bij een Turkse aanval.
Maar het was 00 en het bleef 00.
De teleurstelling was groot. De Turkse
supporterssohare die twee maal drie
kwartier bijna onuitputtelijk was ge
weest in haar toejuichingen, verliet zwij
gend, verslagen byna, het Nita Pasja
stadion.
De „zekere overwinning" was hun ont
gaan. De grote Lefter en de populaire
„Micro" Mustafe hadden voor niet één
doelpunt kunnen zorgen. Wat geen Turk
verwacht had, was gebeurd: het Neder
landse elftal had de Turkse ploeg op
eigen terrein nog wel in bedwang ge
houden. En terwijl die teleurgestelde
Turken bijna zwijgende de tocht naar
huis ondernamen, woei daar nog vol
trots op het vak, dat door de Neder
landse kolonie bezet was geweest, het
rood-wit en blauw.
Organiseren is stellig niet de sterkste
eigenschap van de Turken. Zo bijzonder
groot waren de moeilijkheden om in het
Nita Pasja-stadion te komen, dat zelfs
de spelers van het Nederlands elftal pas
de over-ijverige controleurs konden pas
seren nadat bondsarts dr. Pannekoek in
drie talen een agent uitvoerig duidelijk
had gemaakt, dat dit toch werkelijk de
„acteurs" waren. Hoe groot de moeilijk
heden voor de Nederlandse kolonie en
de tien journalisten, die uit Nederland
waren meegekomen, waren. Iaat zich
«■el denken.
Molnar wil terug
Ignak Molnar, de oud-trainer van
Willem 2 en Xerxes, was om twee rede
nen bijzonder verheugd over de komst
van het Nederlandse elftal naar Istan
boel. In de eerste plaats zag hij - na 25
jaar - Noud van der Ven, toen secreta
ris van Willem 2 en thans lid van de
technische commissie van de KNVB -
weer terug. Voorts bood deze trip van de
Oranje-ploeg hem de gelegenheid de mo
gelijkheden te onderzoeken voor zijn
eventuele terugkeer naar Nederland, dat
hij ruim 20 jaar geleden verlaten had.
De thans 55-jarige Molnar kwam twee
jaar geleden naar Istanboel en traint
daar Fenerbahce, dat hij meteen twee
maal naar het Turkse kampioenschap
voerde. Na zijn vertrek uit Nederland is
Molnar trainer van FC Antwerp en
bondscoach in Bulgarije en Hongarije
geweest.
Invallersbepaling
De Nederlandse spelers stonden even
heel vreemd te kijken toen de invallers
bepalingen voor deze wedstrijd bekend
werden gemaakt. Het bestuur van de
Turkse bond was n.l. met de KNVB
overeengekomen dat van beide ploegen
de doelverdedigers en twee veldspelers
gedurende de gehele wedstrijd mochten
v.orden vervangen. Zelfs als zij niet ge
blesseerd waren
De Turken maakten daarvan gebruik
door tijdens de wedstrijd linksbuiten Hil-
mi (door Kadri) en midvoor Metin (door
Suat) te vervangen.
Turks allerlei
