„FERRY TO HONGKONG"
COLEUS, mooie sierbladplant
WEKELIJKS
BIJVOEGSEL
PAGINA 4
JA' KAMER EN TUIN
Orson Welles ivil levensloop
van Sir Winston ver
Hongkong is gestuurd om ter plaatse
de opnamen te maken, werkt onder een
gelukkig gesternte. Een oud-Chinees
gezegde beweert, dat vlinders geluk
brengen. En grote zwermen vlinders
hebben rond de plaats van de opnamen
gevlogen. Nu zijn Britse filmmensen
echt niet bijgelovig. Maar toch
Prestatie
Het gaat tot nu toe inderdaad erg
goed. Met trots wordt verteld, dat men
het werkschema heeft kunnen aanhou.
den. Wel een prestatie! Het groepje
mensen is geheel op zichzelf aangewe
zen. Maar het is wel royaal uitgerust
op weg gestuurd. Zelfs schrijfpapier en
inkt werd meegenomen.
Bijna drie maanden heeft men aan
de film gewerkt. Het klimaat is heet,
de omstandigheden moeilijk. De taal
blijkt een bijna onoverkomelijke hin
dernis en de plaatselijke gewoonten
zijn ook niet altijd gemakkelijk te over
winnen. Desondanks heeft men vlot
kunnen doorwerken. Vrijwel geen
werkuur is verloren gegaan.
Een van de werkjes die gedaan
moest worden, was het bouwen van
schip ontdekt. Een scheepsbouwer in
een met schepraderen. Ergens werd een
oüd, maar nog betrouwbaar vracht
schip ontdekt. Sen scheepsbouwer in
Hongkong werd in de arm genomen.
Na dagen- en nachtenlange arbeid lag
„Fat Annie" officiële naam Fa Tsan
gereed voor de opnamen. Toe» die
begonnen was het schip dat, be
stemd was voor de sloop uitgerust
met lichtgemerataren, met keukens,
met kleedkamers, produktie-kantoor en
zelfs een telefoonverbinding met de
kust.
Problemen
„We begonnen onder volkomen on
bekende omstandigheden", zei de pro
ducer George Maynard. „Niemand van
ons was ooit in Hongkong geweest. Om
hier een hele film te maken stelde ons
voor problemen, die vaak niet op te
lossen leken. Van alles kon gebeuren.
Dat we desondanks volkomen op tijd
hebben kunnen werken is bijna niet te
geloven.
Neem bijvoorbeeld de vele inwoners
van de stad, die we voor de film moes
ten aantrekken. We bemerkten, dat
hier in tegenstelling met Engeland
w einig animo bestaat om voor de
camera te verschijnen. Voor de 22 rol
len, die we moesten bezetten, kregen
we ongeveer 200 kandidaten. Een ge
sprek met hen was verbazend lastig,
want wij spraken geen Chinees en zij
geen Engels. Geloof mij, het heeft ons
heel wat zweetdruppeltjes gekost. Al
waren er ook kostelijke momenten".
„Rule Britannia"
En niet te vergeten, er moest een
Chinees orkest gevonden worden, dat
..Rule Britannia" zou spelen. Het leek
niet zo moeilijk dat voor elkaar >te krij
gen. Maar 'het pakte anders uit. Er
kwamen wat musici opdagen, vol
vriendelijkheid en enthousiasme.
Iemand speelde de yang ohing (ci
ter), een ander een wou ching (cello)
en weer een ander een mok yu (stuk
hout voor ritmische begeleiding». Daar
naast nog wat normaler instrumenten.
Maar niemand kende ..Rule Britannia".
Dus begon een van de filmmensen te
neuriën. Het hielp niet. Hij begon te
zingen. De Chinese musici grinnikten,
lachten, bogen en applaudisseerden.
Maar speelden niet. Na herhaald neu_
riën en zingen begon men op de yang
ching te tokkelen en op de mok yu te
slaan. Maar met „Rule Britannia" had
het echt weinig te maken. Iemand
werd gerekruteerd om de muziek en
de woorden op papier te zetten. Ein
delijk was dit manuscript klaar. He
laas, de orkestleden konden geen Chi
nees en geen muziek lezen
Toen zijn alle normale regels maar
overboord gesmeten. De filmmensen
hebben gesprongen lippen gekregen
van het voorfluiten van de melodie. Het
resultaat? „Geen beroepsmusici zouden
het zo hebben kunnen doen. Ze zitten
er allemaal prachtig naast", gaf da
produktieleider te kennen.
De hoofdrollen in deze film worden
dus vertolkt door Curt Jurgens, Orson
Welles en de charmante Sylvia Syms.
Welles is weer een dynamische figuur
als kapitein op de lijnboot. Hij moet
een echte Brit uitbeelden. Zijn accent
is een ietwat gecultiveerd cockney.
„Gewoon plat praten en beschaafd
Eengels zijn gemakkelijk genoeg,
maar het is heel wat moeilijker
om zo'n vreemd Brits accent te pro
duceren", beweert Orson Welles, die
er zioh echter voortreffelijk dooiheen
schijnt te slaan.
Als Churchill
Er zijn mensen, die in zijn massieve
figuur nogal wat gelijkenis zien met
Sir Winston Churchill. Welles loopt
met plannen rond om dit natuurlijke
voordeel uit te buiten en een film te
maken over het bewogen leven van Sir
Winston. Hijzelf natuurlijk in de titel
rol. Het leven van Churchill is onge
veer de meest fantastische geschiedenis
van deze eeuw", beweert Welles. „Ik
zou het zeer gaarne verfilmen en dan
zelf die ongelofelijke figuur tot nieuw
leven brengen".
Het is niet van vandaag of gisteren,
dat Welles deze plannen koestert. „Ik
heb bijna elk woord gelezen, dat over
deze grote staatsman is geschreven en
ik kan mijzelf zo langzamerhand wel
een autoriteit noemen wat dat be
treft".
Maar tussen de plannen en de wer
kelijkheid ligt een lange en zeer zware
weg. „Want ik denk niet, dat Sir Win
ston iemand nu reeds de rechiten van
zijn levensverhaal zal willen geven",
vertelde Welles in Hongkong.
Een dag later kwam hij naar de op.
namen in zijn witte kapiteinsuniform,
met goud. op de epauletten en de plat
te pet. Een lange sigaar klemde hij
tussen zijn lippen.
Toen de regisseur Lewis Gilbert deze
bulldogfiguur zag, was zijn commen
taar: „Hij lijkt precies op Churchill.."
steeds verbaasde Curt Jurgens, toen hij
alweer in Hongkong was, waar hij aan
zijn nieuwe film „Ferry to Hongkong"
werkt.
In deze film is Jurgens een staten
loze vrijbuiter, die zeer tegen de zin
van de kapitein van het schip (Orson
Welles) steeds aan boord moet blijven,
omdat niemand de vreemdeling wil op.
nemen.
De Rank Organisatie heeft voor deze
kleurenproduktie een bedrag van vijf
miljoen gulden uitgetrokken. Maar ge
lukkig, de groep van ongeveer vijftig
vakmensen technici, acteurs en ac
trices, ja zelfs typisten die naar
Het gebeurde op een stil, een
zaam eiland op zo'n dikke dertig
kilometer afstand van Hongkong.
Op dit geïsoleerde, vrijwel ver
laten stuk grond, omspoeld door
het blauwe water van de Zuid-
chinese Zee, zaten twaalf Franse
technici rustig bijeen in hun
wrakkig, geïmproviseerd huisje.
Deze woning werd alleen ge
bouwd om de twee jaar te over
leven, die deze mannen in deze
verlatenheid moesten doorbren
gen, terwijl zij een groot reservoir
bouwen. Buiten hun werk heb
ben zij niet veel. Van ontspan
ning is nagenoeg geen sprake.
Geen wonder, dat zij zich
gretig werpen op de tijdschriften,
die hun uit het moederland wor
den nagezonden.
Ook ditmaal zaten zij te lezen
in de maandenoude bladen, die
voor deze mannen echter nog
niets aan actualiteit hadden inge
boet.
Plotseling zagen we een glimp van
een Europeaan. Ik veronderstelde, dat
het een Engelsman was en riep hem
aan"
„Het was zo'n verrassing", vulde Si-
mone aan. Een ruw, onherbergzaam
eilandmet niets, bijna nergens
leven. En dan zo onverwacht deze
Fransen. Het was bijna niet te gelo
ven. We gingen hun primitief huis bin
nen om een kop koffie te drinken. Alles
was er zo echt FransDe koffie» de
sigaretten en de mensen".
Moderne versie
Toen deze hypermoderne versie van
de Kon Tiki-gesöhiedenis was afgelo
pen, nam het mannelijke Franse dozijn
afscheid van de Jurgens. „Ik was stom
verbaasd, toen ik een Frans antwoord
kreeg. Want mijn vrouw die een
Frangaise is en ik hadden steeds
Frans gesproken," vertelde de nog
Curt Jurgens. zoals hij speelt in
„Ferry to Hongkong
Een statenloze vrijbuiter, die ner
gens aan land mag en derhalve
de dagen moet slijten op een lijn
schip. Tot grote ergernis van de
kapitein (Orson Welles) en tus
sen beide mannen groeit een diepe
haat.
Vol belangstelling bekeken zij onder
meer de foto's van de filmacteur Ouri
Jurgens en zijn knappe vrouw Simon;
Bicheron op hun huwelijksreis.
In een zeer zonnige venster
bank kunnen niet alle kamer
planten gekweekt worden. U
moet voor zo'n plekje echt iets
geschikts zoeken, want als we
het op de keper beschouwen,
zijn er maar weinig planten, die
graag de hele dag in de felle
zon staan. De kleurige Coleus,
of siernetel, maakt er een gun
stige uitzondering op. Dat is
prettig, want het is zo'n dank
bare plant. Alleen met Coleus
kunt U al een heel kleurige
verzameling hebben, want er
zijn allerlei soorten en kleuren.
Zoek het bij de siernetel niet
in de kleine, aarvormige, lila-
kleurige bloempjes. Die moet U
maar als bijzaak beschouwen en
het is zelfs beter ze zo te kwe
ken, dat ze niet eens tot bloei
komen. Hoe dat te bereiken is?
Heel eenvoudig door de planten
regelmatig te toppen: niet al
leen dat U er de bloei mee
voorkomt, doch de planten zul
len zich ook veel beter vertak
ken: brede planten met veel
scheuten kunt U dan verwach
ten.
Die topjes behoeft U overi
gens ook niet als waardeloos te
beschouwen; ze kunnen als
stekmateriaal gebruikt worden.
In een potje met zanderige
grond wortelen ze vrij gemak
kelijk en ook in een flesje wa
ter kunnen ze gezet worden. De
Coleus wordt ook wel voortge-
kweekt door middel van zaaien,
doch dat kunt U beter aan cie
bloemist overlaten. Wel heeft
hij binnen enkele weken aller
lei aardige kleuren in die zaai
lingen. Die zijn ook prima voor
kamercultuur en de mooie kunt
U zelf dan weer voortkweken
door middel van stekken.
Eigenlijk overbodig U te ver
tellen. dat de Coleus op zon
zonnige plaats wel veel water
verlangt en dat U er met één
maal gieten per dag niet af
bent. Doch dat meet U er dan
maar voor over hebben. Kleine
plantjes zullen tijdens de zo
mermaanden enkele malen ver
pot moeten worden: ze groeien
snel en hebben dus ruimte ncdig
Ze vinden het ook wel prettig,
indien ze wekelijks of om de
veertien dagen een weinig be
mest worden; de bekende ka-
merplantenkunstmest kunt U
heel goed voor dit doel ge
bruiken.
Overhouden van de Coleus is
's winters niet zo eenvoudig, dat
zult U trouwens al wel onder
vonden hebben. Er is tekort zon
en de bladeren verbleken niet
alleen, doch ze raken er ook
veel kwijt. Kaal geworden plan
ten kan men nu echter wel wat
terug snoeien en dan tegelijk
verpotten in voedzame bloemis-
tengrond. Dan komt spoedig
"es weer terecht.
G. KROMDUK.
Plotseling 'klonk er een kreet. In het
Engels, een zelden gehoorde taal op
hun eiland. „Is hier iemand", riep de
stem. De mannen renden naar buiten.
Nieuwsgierig en vol verwachting. In
hun isolement is ieder bezoek een zeer
■welkome afwisseling. Zelden verschij
nen vreemdelingen onaangekondigd in
hun kleine, besloten gemeenschap. En
thousiast holden zij de heuvel op
om verrast stil te staan. Want rustig
wandelden hun tegemoetCurt Jur
gens en zijn vrouw Simone.
Verrassing
„Het was voor ons een even grote
verrassing" vertelde Curt Jurgens la
ter. „Wij waren gaan zeilen in ons
jacht, de „Kon Tiki". Toen we dat
bergachtige, woeste, sombere eiland
zagen, hadden we zin om aan land te
gaan. We wilden het wel eens zien. Dus
zochten we een ligplaatsje op en even
later waren we onze ontdekkingsreis
begonnen. Tenminste, zo voelden wij
ons op dit barre, bijna troosteloze
eiland. We vonden een mannetje, die
kruidenierswaren ging rondbrengen
bij de sohaarse bewoners. Een Chinee:
r. nurlijk. We reden ongeveer een uur
met hem mee tot de weg ophield. Even
waren we bevreesd, dat we op commu.
nistisch-Chinees grondgebied terecht
waren gekomen. Het bleek niet waar
te zijn. We stapten en wandelden een
eindje.
De mooie coleus
In een onbekend land, in een
omgebouwd schip en met niet
begrijpende musici, toch
maar filmen
Kon Tiki-historie in
moderne versie
