GEHEIME RECHTSE OPPOSITIE TEGEN DE GAULLE NEEMT TOE Lage prijzen niet zalig makend Prins Bernhard won de Brazilianen voor zich met charme en eenvoud Ruggesteun voor de Nederlandse boeren, zakenlui, industriëlen Het land is in een razende ontwikkeling Aspirin Zelfs de president nauwelijks bij machte tegen sterke stroom van crypto-fascisme op te roeien Stille obstructie van ultra's Buitenland heeft zware wapens! 97ste jaargang Vrijdag 27 februari 1959 Derde blad no. 29682 Succesvol bezoek in hittegolf (Van onze reisredacteur, W. L. Brugsma) Rio de Janeiro, februari. In een hittegolf, die zelfs de „Carioca's" (inwoners van Rio de Janeiro) zonnesteken bezorgde, heeft Prins Bernhard zaterdag, 21 februari, een dodelijk vermoeiend maar succes* vol bezoek aan Brazilië afgesloten. Bezoek, dat enerzijds de Nederlan ders in Brazilië gold, voornamelijk gevestigd in landbouwkolonies, handel en industrie, anderzijds tot doel had in officiële en commerciële Braziliaanse kringen goodwill voor Nederland te wekken, Neder landse activiteit in het nieuws te brengen. Toen de Prins des zaterdagochtends in het vliegtuig, dat hem voor een korte vakantie naar Mexico bracht, nog eens de kranteknipsels doornam, kon hij geloof ik, ook over dat laatste tevreden zijn. Want de openhartige Braziliaanse journalisten, die ook jegens koninklijke personen geen blad voor de mond plegen te nemen, bleken vrijwel allen bijzonder ingenomen met de eenvoud en de zakelijke kennis waarmee Prins Bernhard op zijn persconferenties in Sao Paolo en Rio de Janeiro diepgaande antwoorden op al hun vragen gaf. Zoals trouwens iedere Braziliaan van hoog tot laag, met de spontaniteit die dit aardige volk kenmerkt, zich terstond gewonnen gaf voor de persoonlijke charme van Prins Bernhard. onverschil lig of hij nu bij officiële gelegenheden ernstig het militair saluut bracht bij het Braziliaanse volkslied of dat hij met een brede glimlach boven de witte anjer links en rechts handen schudde en in de donkere ogen van Braziliaanse republi- keinsen in het publiek even een vonk van monarchistische geestdrift deed op lichten. Dit bezoek heeft Nederland en vooral de Nederlanders in Brazilië, goed gedaan! En dat is kostbare winst, want al kampt het potentieel onvoorstelbaar rijke Brazilië thans met niet geringe fi- nancieel-economische moeilijkheden, zou het geen land zyn van morgen, dan is het toch zeker een land van overmor gen. Onafzienbaar land Dit onafzienbare land (17 maal Frankrijk, 60 miljoen inwoners) heeft naast het in een razende ont wikkeling verkerende zuiden met zijn miljoenensteden Rio en vooral Sao Paulo, dat reeds nu de Noord- amerikaanse giganten naar de kroon steekt, rijke maar nog onontwikkel de gebieden elders. Vruchtbare stre ken, die slechts op openlegging en bevolking wachten, eindeloos geva rieerde minerale bodemschatten, ri vieren die energie kunnen leveren. Zeker: het kent een schrikbarende inflatie, die buitenlandse investeer ders voor problemen stelt, maar die wordt grotendeels veroorzaakt door een uit alle naden en voegen bar stende expansie. Het is 'n land waar Duitsers, Amerikanen en Japanners, minder met het oog op direct gewin dan wel op een gouden toekomst, op giote schaal investeren. Een land dus waarin Nederland, ondanks zijn beperkter armslag, niet achter kan blijven. Het is in dit perspectief dat men het prinselijk bezoek in Brazi lië moet zien. dat lege terrein aan die stille baai is die middag een feest gevierd, zoals de streek nog nooit gekend had. Waarom? Een groot blauw bord met witte letters gaf het antwoord. Er stond :Verolme. Op dit lege terrein gaat Cornelis Verolme, de tovenaar onder de Nederlandse scheeps bouwers, Brazilië's grootste scheeps werf uit de grond stampen. Er waren veel toespraken, ook van president Ku- bitschek. Verolme, die tussen tewaterla ting en afbouw van de tanker „Presi dent E. Juscelino" slechts acht weken nodig had en er een glorieuze entree in Rio meemaakte. Verolme, die zich bin nen enkele dagen een kring van hoge Braziliaanse bewonderaars schiep, sprak ook. In een wat Hollands klinkend Engels, maar wat hij zei was de moeite waard: „Voor de vijfde keer in mijn leven sta ik voor een leeg terrein. Ik kèn dat werk. Eind 1960 loopt hier de eerste tienduizend tonner van stapel". Het lijkt onmogelijk, maar Verolme heeft meer onmogelijk lijkende dingen ge daan! En zijn ongecompliceerde magna- tenfiguur spreekt de Brazilianen zó aan, dat zij al haast even trots op hem zijn als de Nederlanders! Gigantische staat Uit Nederlands chauvinisme zou men de Braziliaanse kant van het volgepakte prinselijk program haast vergeten. Na Slecht begin Het bezoek gaf in vogelvlucht een idee van wat ons land reeds in Brazilië doet. Het leek overigens onder een slecht ge sternte te zullen beginnen, want de Prins liep in Paraguay een ongevaar lijke maar uiterst hinderlijke voedsel vergiftiging op, die hem moest doen af zien van een bezoek aan de Nederland se boerenkolonies Carambei en Castro- lando in de Zuidbraziliaanse staat Pa rana. Jammer, want de Braziliaanse bevolking in Ponto Grossa had zich al met oranje en rood-wit-blauw getooid en er lag in Carambei duizend kilo rundvlees in de Marinade om geroosterd te worden voor de traditionele „churas- co". De 160 Nederl. boerengezinnen, die de Prins hadden willen tonen hoe zij in korte tijd het dorre Braziliaanse hoog land hebben omgetoverd in een brokje Nederland, kompleet met welig groen bouw- en weideland en blinkend witte hoeven onder rode daken, trachtten manhaftig hun spijt te verbijten. De Prins heeft inmiddels aangekondigd, dat hij half oktober alsnog een bezoek aan deze kolonies zal brengen. Een voor proefje van wat hij op deze twee protes tantse kolonies zal zien, kreeg hij al wel in de katholieke Nederlandse kolonie Holambra in de staat Sao Paulo, waar honderd boeren een wat Jcleiner ge mengd bedrijf uitoefenen, een kolonie die na grote aanvankelijke moeilijkhe den, een doorslaand succes is geworden! Waaier van activiteit Na de landbouw, de Nederlandse in dustrie en handel in Sao Paulo. Op de receptie voor de Nederlandse kolonie in deze wolkenkrabber-metropool klonken bji het voorstellen naast de namen van grote Nederlandse bedrijven - Philips, Hollandse Bank Unie, Bols, Organon, Shell, Unilever - ook die van kleinere, dit hun initiatief in Brazilië beloond zagen: een aannemer, een veevoederfa brikant, een boekhandelaar, een vleesex porteur, een meubelfabrikant, zelfs een huisschilder. Een verrassende waaier van activiteit, dit op de receptie in Rio de Janeiro nog verder werd opengevouwen, o.a. door Fokker, hopend op een order voor 100 Friendships van de Braziliaanse rege ring. Het viel op die recepties nog eens op, hoe de Nederlanders, die naar oud-va derlandse trant ook in het buitenland niet altijd hun ver- en geschillen kun nen vergeten, zich bij het prinselijk be zoek vereend gaan voelen, hoe het hen een hart onder de riem steekt. Een Ne derlandse dame zei: „Het is net een week lang Koninginnedag". En hoe de eenvoudige, hartelijke trant, van Prins Bernhard daartoe bijdraagt! Hij spreekt van „thuis", van „mijn vrouw en kinderen laten U hartelijk groeten". Hij schuwt de zelfspot niet. Over een Nederlander, die zijn hele le ven in Brazilië woont, zei hij: „En toch spreekt hij beter Nederlands dan ik". En hij schept daarmee een geeste graden Celsius nog in de schaduw stel de! Verolme Ander snapshot van de reis: in een stille, blauwe baai bij het plaatsje An- gra Dos Reis brachten marinebarkassen een groot gezelschap aan wal. Op een open terrein stonden volgeladen tafels onder rieten daken. De bevolking uit de omgeving was bij duizenden toege stroomd, de Prins arriveerde per heli kopter met president Kubitschek en op Tezamen met president Kubitschek inspecteert de Prins een erewacht van Braziliaanse mariniers. een eindeloze reeks recepties, lunches, conferenties met Braziliaanse ministers, officials en zakenlieden, culmineerde het op vrijdag, 20 februari, met een bezoek aan de nieuwe hoofdstad in aanbouw, Brazilia, die op 900 kilometer van Rio ligt. Zomaar temidden van de leegte verryst daar de schepping van de ste- HOO<dP'»n?jgS verkoudheid? 2= Er is geen Aspirin zonder BAYERKRUIS Zorgen van Frankrijks Vijfde Republiek In politieke kringen in Parijs wordt met grote spanning gewacht op het bericht, dat een aantal machtige ultra's uit Algerije zal worden verban nen. De generaal-president heeft deze eis persoon lijk in een ministerraad gesteld, nadat de kreten „De Gaulle aan de galg" en andere lieflijkheden, die bij het jongste bezoek van premier Debré in Algiers waren geslaakt, de emmer zijner lank moedigheid als laatste druppels hadden doen Eerlijk gezegd is men eerder sceptisch gestemd. Ofschoon het hem aan per soonlijke moed zeker niet ontbreekt, krijgt men toch steeds sterker de indruk dat ook, en zelfs, generaal De Gaulle niet by machte is op te roeien tegen de ultra-rechtse stroom die hem nota bene zelf aan de macht heeft gebracht! Deze laatste politieke paradox heeft zich van de eerste weken van De Gaulle's machts overneming af al gewroken. Men kan zich echter nu afvragen of het ogenblik nog heel lang zal kunnen worden uitgesteld dat de stryd tussen De Gaulle en zyn pseudo-supporters, die achter zijn rug zijn politiek saboteren, met open vizier wordt uitgevochten. Uit bijna alle redevoeringen van het staatshoofd blijkt zijn intense en niet aflatende wil een einde te maken aan de Algerijnse oorlog, die ook de grond vesten van zjjn Vijfde Republiek steeds duidelijker ondermijnt. Doch elke poging van de generaal daden bij zjjn woorden te voegen, blijkt bij een aantal zijner eigen „medewerkers" en ministers iedere keer weer op hun onwil af te stuiten. kennis te worden gesteld. Die journa listen vemamea daar toen van een directe medewerker van premier Debré, dat twee Frans-Algerijnse krijgsgevan genen op last van president Bourguiba gefolterd waren en overgeleverd aan de F.L.N. Ofschoon de Tunesische regering terstond de Franse ambassadeur per soonlijk tot die gevangenen toeliet, die zich met geen woord over hun behan deling beklaagden, bleef herroeping van het eerste communiqué door het kabinet van premier Debré tot dusver toch nog altijd achterwege!! De ultra's die dus zélfs door de minister-president in de kaart schijnen te worden gespeeld, achtten het blijkbaar noodzakelijk met een aperte leugen stemming tegen Bourguiba te wekken, zonder dat ze achteraf natuurlijk de moed weten op te brengen te erkennen dat ze zich heb ben „vergist". Mede- of tegenwerkers Dit soort Incidenten, waarvan men de sporen slechts tussen de regels door in enkele Franse kranten kan lezen, die (Van onze Parijse correspondent) overlopen. De hoge vertegenwoordiger Paul Delouvrier, die in Algiers generaal Salan ver vangt, is speciaal naar Parijs gekomen om deze maatregel met de regering te bespreken. De even tuele verwijdering der fascistische scherpslijpers uit Algiers kan men beschouwen als een bijzonder gewichtige proef voor de liberale politiek, welke generaal De Gaulle in Algerije wil voeren. Steun van linkse groepen ontbreekt De ultra's zijn bij die obstructie niet kieskeurig in de keuze van hun midde len. Bij het jongste „vredes-offensief" van de Marokkaanse Koning en van president Bourguiba van Tunesië heeft men van hun methoden nogmaals een nieuwe illustratie kunnen waarnemen. Op de eigen avond van de dag, dat de Noordafrikaanse staatshoofden hun verzoeningsgebaren in de richting deden van generaal De Gaulle, werden enkele redacteuren van grote Parijse bladen op het Matignon, de zetel van de minis ter-president, ontboden om met een bijzonder belangrijke mededeling in denbouwers Lucio Costa en Oscar Nie- meyer, 's werelds modernste hoofdstad, een architectorale symfonie van gran dioze allure. Het project verslindt mil joenen, een deel van het bouwmateriaal moest door de lucht worden aangevoerd. Er zijn Brazilianen, die het een paskwil vinden, geld wegsmijten terwijl in het noordoostelijk hongergebied van de Cearè, tienduizenden het leven niet kun nen houden. Maar Kubitschek en de zij nen zien er de enige kans in het westen van Brazilië open te leggen, de overma tige concentratie in het zuiden te door breken. Deze gigantische staat vereist groot denken om de toekomst te bouwen. En Prins Bernhard, die er het terrein van de toekomstige Nederlandse ambassade bezocht, was diep onder de indruk. Het was een passend besluit vooreen bezoek, waarin onze beste ambassadeur, de Prins der Nederlanden, voor buitenstaanders haast ongemerkt zichzelf afbeulend, onze positie in Zuid-Amerika opnieuw een stevige ruggesteun heeft gegeven! -+- Steunt onze export! (Speciale berichtgeving) Het Centraal Orgaan voor de economische betrekkingen met het buitenland spreekt in het kwartaalverslag over de periode van 1 oktober—31 december '58 als haar verwachting uit, dat gezien de gunstige gang van zaken met betrekking tot de handelsbalans het jaar 1958 een overschot op de lopende rekening der betalingsbalans te zien zal geven van ongeveer anderhalf miljard gplden. De sterke toeneming van de deviezen-reserve en goud-voorraad (f5.493 miljoen einde verleden jaar), welke voornamelijk een gevolg is van de gunstige ontwikkeling van de handelsbalans, die zijn weer slag vindt in de betalingsbalans, acht het Centraal Orgaan een be langrijke factor te zijn geweest, toen zich na Kerstmis '58 belangrijke wijzigingen voltrokken in het Europese valutastelsel. Hoewel men er goed aan doet het extern convertibel verklaren van de gulden, voorzover deze reeds transfera bel was. niet te overschatten, o.m. daar het kapitaalverkeer er nog geheel bui ten valt, is het volgens het Centraal- orgaan duidelijk, dat elke schrede naar verdere vrijheid in het deviezenverkeer aanzienlijke risico's zou hebben mee gebracht, ware het niet dat ons land over voldoende valuta-reserves beschikte. Nu sommige Europese landen hun va luta ook intern convertibel hebben ver klaard, is het afgezien nog van de vraag of ons land, mede gezien het feit, dat hier en daar reeds maatregelen worden genomen welke zullen kunnen leiden tot grotere vrijheid voor het ka pitaalverkeer, hiermede gelijke tred kan houden van het grootste belang, dat Nederland niet meer terecht komt in een situatie, zoals die zich in '56/'57 heeft voorgedaan, waarbij onze devie zen-reserves in snel tempo tot een veel te laag peil dreigden terug te lopen. Bij de kwestie van het vrijere kapitaalver keer moet in dit verband vooral een lijke warmte, die de hittegolf van 4Q groot vraagteken worden geplaatst. Met de opheffing van de EBU en het in werking treden van de Euro pese monetaire overeenkomst, is er aldus het Centraal Orgaan, een zeer klemmende reden bügekomen om er voor te waken, dat de externe verhou dingen gezond blijven. De automa tische EBU-kredietverlening is im mers vervallen. Een en ander houdt in, dat ieder land de grootst moge lijke aandacht zal moeten besteden aan het bewaren van evenwichtige economische (en sociale interne ver houdingen) Grote inspanning vereist Hoe groter vrijheid in het interna tionale handels- en betalingsregime, des te minder mogelijkheid blijft er over om in de nationale economie „uit de pas" te lopen en tóch de waarde van de eigen valuta te handhaven. In verband hiermede herinnert het Centraal Orgaan er nog eens aan, dat noch een optimum aan export, noch een optimum aan verdiensten voor de ex porteur (en dus evenmin een optimum aan exportopbrengst ten bate van het land) verkregen kan worden door lage exportprijzen ,die weliswaar vraag naar zijn goederen en diensten kan scheppen, doch mogelijk nog geen voldoende im port-stimulans voor de buitenlandse kopers kunnen vormen. Daarnaast is ook een „zorg voor de export" nodig, waarbij bedrijfsleven èn overheid een uiterst belangrijke taak hebben. Niet alleen kunnen de ondernemingen in de grote (concurrerende) industrie landen in doorsnee een groter deel van hun produktie op de binnenlandse markt afzetten, hetgeen het genoegen nemen met geringere winstmarges op de buitenlandse markten gemakkelijker maakt, doch daarnevens ontmoet de Nederlandse exporteur in het buiten land concurrenten, die over aanzien lijk ruimere middelen beschikken hetzij uit eigen hoofde, hetzij met be hulp van overheidssteun. Hierdoor kun nen deze buitenlandse exporteurs tege moet komen aan het verlangen van de minder ontwikkelde landen naar mid dellang of lang leverancierskrediet. Ook valt het deze concurrenten vaak gemak kelijk zo vervolgt het Centraal Orgaan, zich op bepaalde afzetmarkten posities te veroveren met behulp van aldaar te verrichten investeringen. Op het gebied van de kapitaalvoor ziening bezit ons land immers mede in verband met de noodzaak voort durend meer werkgelegenheid te ver schaffen relatief geringe mogelijk heden. De strjjd om de afzetmarkten vereist van ons dan ook een aan zienlijk grotere inspanning dan van enkele concurrerende landen die wèl over voldoende mogelijkheden op het terrein van de kapitaalvoorziening beschikken, welke zy bovendien dan nog kunnen concentreren op een rela^ tief geringe export. Zo maakte byv. de Westduitse goederen export in '57 slechts 22% van het nationale inko men uit, terwijl het Nederlandse ex portpakket 41% van het nationale in komen vertegenwoordigde (en zelfs 62%, indien de export van diensten mede erin betrokken wordt). Het blyft dus onverkort zaak onze Nederlandse export, waar ook maar mogelijk, te steunen! zich vrijwillig nog niet geheel hebben onderworpen, doet zich nu bijna dage lijks voor, en iedere keer blijkt dan De Gaulle tegenover zijn „trouwste aan hangers" te staan. De „neo-gaullisten** misbruiken het enorme prestige van de generaal om een beleid te voeren dat voortdurend sterker naar onversneden fascisme riekt. Er wreekt zich hier een tweede fun damenteel feit in de jongste geschiede-, nis der Vijfde Republiek: het feit dat De Gaulle tussen de massa van het volk en de staat nooit een andere band dan zijn persoonlijke populariteit heeft wil len gedogen. Dientengevolge ontzegde hij zichzelf ook de mogelijkheid de ul tra-rechtse pressie door concrete steun van de linkerflank der binnenlandse politiek te neutraliseren. Nu bovendien de socialisten zich uit de regering heb ben teruggetrokken èn de kleine man door verhoogde belastingen en werk loosheid het eerste kind van de rekening dreigt te worden van het economische saneringsplan van minister Pinay, zijn de perspectieven voor zo'n steun bij links ontegenzeggelijk nóg ongunstiger geworden. Niettemin behoeft men het uiterst aanzienlijke persoonlijke krediet van de generaal nog altijd niet te onderschat ten. Wanneer De Gaulle zich publieke lijk distantieerde van een aantal zijner hoogste medewerkers die men dus beter tegenwerkers mag noemen zou hij. zonder enige twijfel, op de geest driftige bijstand en zelfs de aanmoedi ging van de overgrote meerderheid van het Franse volk kunnen rekenen. De vraag is slechts hoe lang de generaal de hypocrisie en de ondergrondse obstruc tie van sommige neo-gaullisten oftewel ultra's in het openbaar stilzwijgend zal blijven verdragen in plaats van hen ein delijk op him politieke nummer te zetten en aan de algemene minachting prijs te geven. Advertentie Stram es Rbesmatiseh Doe dan toch eens een bloedzuiverende knor. Het Krusehen Salts. Al tientallen jaren was Krusehen over de hele wereld redder in de nood, in dui zenden gevallen van Reumatische Pijn. Dat komt omdat Krusehen de oorzaak van de kwaal aantast en verdrijft. Reumatische pijnen vinden veelal hun oorzaak in de vertraagde werking van de bloedzuiverende organen. Juist die komen door Kruschen's zes minerale zouten weer op gang. Pech met verlichting Wanneer een voertuig bij nacht op do rijbaan stilstaat met een defecte ver lichting, dan is de bestuurder verplicht op circa dertig meter afstand van het voertuig, een rode lamp of een rood reflecterend voorwerp te plaatsen, waar schuwt de A.N.WB. Gemeenschappelijke markt Latijns-Amerikaanse landen (Speciale berichtgeving) De Latijns-Amerikaanse landen heb ben tijdens de einde verleden jaar te Genève gehouden zitting van de GATT (Algemene overeenkomst inzake tarieven en handel) aangekondigd, dat zij een gemeenschappelijke markt in het leven zullen roepen, aldus meldt het Centraal Orgaan in het verslag over het vierde kwartaal 1958. Door het vormen van zulk een markt menen deze landen in een sterkere posi tie tegenover de EEG te zullen komen staan. Nederlander in Zwitserland in arrest De Oostenrijkse autoriteiten hebben een Nederlander, die begin februari te Göfis in Oostenrijk werd gearresteeid en wordt verdacht van vyf inbraken in Zwitserland, en zijn vriendin overge dragen aan de Zwitserse justitie. De man bleek bij zijn arrestatie in het bezit te zijn van ongeveer f. 6000 en een hoeveelheid goud en juwelen die een vermogen waard was. Bovendien had hij nog ongeveer f. 15.000 bij een bank te Feldkirch in Oostenrijk gedeponeerd. Hy liep te Göfis tegen de lamp omdat hij zich van zyn echte naam bediende Hij werd door Interpol gezocht. Centrum voor Middenstand op Jaarbeursterrein Het vorig jaar door de Kon. Ned. Jaarbeurs genomen initiatief by haar Voorjaarsmanifestatie een Centrum voor de Middenstand in te richten, dat we gens gebrek aan ruimte in een gelegen heid buiten de Jaarbeursgebouwen moest worden ondergebracht, zal by de ko mende Voor ja rsbeurs van 9 tot en met 14 maart op grotere schaal worden voortgezet en op Jaarbeursterrein ten uitvoer worden gebracht. Door scheiding van de Voorjaarsbeurs in een manifestatie voor gebruiksgoede ren en een voor technische goederen is het ruimtevraagstuk opgelost en zal het Centrum voor de Middenstand, temidden van een aantal belangrijke op het Croe- selaanterrein exposerende groepen, in hal C kunnen worden gehuisvest In deze hal, gelegen tussen Margriet en Bemhardhal zullen de detaillisten Hoewel het plaatsen van het rode waarschuwingssein wel verplicht is, schrijft de wet niet voor, dat elke weg gebruiker zo'n sein by zich moet hebben. De A.N.WB. adviseert de weggebrui kers altijd toch een rood waarschu wingsteken bij zich te hebben. Staat het onverlichte voertuig RECHTS van de weg, dan dertig meter het verkeer tegemoet lopen en daar het rode sein plaatsen. Is alléén de vóórver lichting uitgevallen plaats dan het rode sein ongeveer dertig meter vóór de wagen. Als het onverlichte voertuig aan de linkerkant van de weg staat, het rode waarschuwingsteken dertig meter vóór het voertuig plaatsen. Als de weg één richtingsverkeer heeft, zet de rode lamp of het rood reflecterende voorwerp dan dertig meter van de achterzyde, zegt de A.N.WB. Niet altijd hoeft een onverlicht voer tuig bebakend te worden, aldus de A.N.W B. Als het voertuig geheel buiten de rijbaan staat of geplaatst is op een aangeduide parkeerplaats, is het niet wettelijk verplicht. Als het voertuig, binnen de bebouwde kom, minder dan dertig meter van een brandende straatlantaarn staat en daar door direct wordt verlicht, is een rode lamp of rood reflecterend waarschu wingsteken ook niet noodzakelijk. die de Utrechtse Jaarbeurs bezoeken een zestal inzendingen bijeen vinden, die voorlichting geven over alle mogelijke middenstandsaangelegenheden. Er zul len in die tijd ook direct voor de mid denstanders interessante lezingen ge houden worden. I

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1959 | | pagina 9