Prof. dr. J. A. Goedkoop als Leids
bijzonder hoogleraar geïnaugureerd
FILMS
Daniël Wayenberg in
Rachmaninofs derde'
Van 14 tot 14
Nieuwe leerstoel onderzoek
der materie met neutronen
Technisch fabuleuze, muzikaal
geheel verantwoorde vertolking
VAN DEZE WEEK:
97ste Jaargang
Zaterdag 20 december 1958
Tweede blad no. 29626
Gistermiddag aanvaardde prof. dr. J. A. Goedkoop het ambt van
bijzonder hoogleraar aan de Leidse Universiteit vanwege het Leidsch
Universiteits-Fonds in de faculteit der wis- en natuurkunde met een
oratie in het Groot Auditorium onder de titel „Van Erik XIV tot
1014: de kernreactor als wetenschappelijk hulpmiddel".
Prof. Goedkoop aanvaardde hiermede als eerste de nieuwe leerstoel
voor de studie van de materie met behulp van neutronen, de eerste
leerstoel van deze aard in ons land en zelfs ter wereld.
De titel van de oratie van prof. Goed
koop herinnerde enerzijds aan een his
torisch wetenschappelijk onderzoek naai
de doodsoorzaak van Koning Erik XIV
van Zweden in 1577, anderzijds aan de
komend jaar in werking tredende eerste
Nederlandse kernreactor in Petten, die
met een flux van 10" neutronen per
vierkante centimeter en per seconde een
grote bijdrage zal kunnen leveren tot
het wetenschappelijk onderzoek in ons
land. Dat wetenschappelijk onderzoek
met behulp van neutronen kan zich
over een uitgestrekt terrein bewegen.
Het historische onderzoek naar de
doodsoorzaak van Erik XIV geeft daar
van slechts een incidentele indruk. Door
meting van de halfwaardetijd van door
bestraling kunstmatig radioactief ge
maakte monsters van het stoffelijk
overschot van deze Zweedse koning
werd een jaar geleden aangetoond, dat
hij door arsenicumvergiftiging om het
leven moet zijn gekomen!
Prof. Goedkoop schetste in grote
lijnen de werking van snelle en lang
zame neutronen op de atoomkernen en
de werking van kernreactoren, om ver
volgens enige manieren te noemen,
waarop neutronen dienstbaar kunnen
worden gemaakt aan het onderzoek van
de materie.
De kernreactor, het instrument dat
voor deze onderzoekingen de neutronen
moet leveren, staat in de meeste landen
onder het beheer van een organisatie,
speciaal belast met de ontwikkeling van
de kernenergie. Dergelijke organisaties
danken hun ontstaan daaraan, dat de
meeste regeringen de kernenergie een
zaak van nationaal belang achten van
wege zijn oorspronkelijk vooral mili
taire, later ook economische aspecten,
afgezien nog van overwegingen van
nationaal prestige.
Behalve organisatorisch is in het al
gemeen ook geografisch de plaats van
de kernreactor min of meer uniek: de
onderzoek-centra zijn op afgelegen
plaatsen gevestigd. Men kan zich na
tuurlijk afvragen of de stichting van
geheel nieuwe centra naast de bestaan
de, in het bijzonder de universiteiten,
valt toe te juichen. Men moet echter
niet vergeten dat de reactor evenals de
deeltjesversneller zoals het cyclotron
een zo duur instrument is, dat het de
draagkracht van de bestaande instituten
veelal te boven gaat. Verder vergt het
beheer, speciaal met het oog op de po
tentiële gevaren, een organisatie die ver
uitgaat boven wat men in dat opzicht
bij Universiteiten pleegt te vinden. Ge
leidelijk zullen echter reactoren beschik-
Prof. dr. C. J. Gorter
lid Zweedse Kon. Academie
Prof. dr. C. J. Gorter, directeur van
het Kamerlingh Onnes Laboratorium en
Leids hoogleraar in de natuurkunde, is
benoemd tot lid van de Zweedse Ko
ninklijke Akademie van wetenschappen.
Weihnachtsoratorium
BIJZONDER KERKEWERK
SCHENKT ER ZONDAG
AANDACHT AAN
Op uitnodiging van de Commissie voor
Bijzonder Kerkewerk van de Leidse Her
vormde Gemeente zal de bekende musi
coloog Paul Niessing zondagmorgen in
„Luxor" een uitleg geven van het Weih
nachtsoratorium van J. S. Bach.
Paul Niessing zal zich daarbij voor
namelijk beperken tot het eerste deel
van dit werk.
Dr. P. L. Schoonheim zal met een
enkele aanwijzing de bijbelse achter
grond van Bach's Weihnachtsoratorium
belichten.
Als bijzonderheid valt te vermelden,
dat in deze bijeenkomst opnamen ten
gehore zullen worden gebracht van de
uitvoering, die „Con Amore" o.l.v. Simon
C. Jansen j.l. maandag in de Stadsge
hoorzaal heeft gegeven.
Bovendien zal op initiatief van Bij
zonder Kerkewerk hedenavond in wijk-
gebouw „Levendaal" en maandagavond
in de Oosterkerk de spelgroep „Imperi
um" een opvoering verzorgen van het
kerstspel „De Ster van Bethlehem" van
M. Nijhoff.
baar komen die zo goedkoop zijn en ook
zo veilig, dat zij wel in het kader van
een universiteit zullen gaan passen.
Prof. Goedkoop besloot zijn oratie met
Prof. dr. C. J. Gorter, directeur
van het Kamerlingh Onnes Labora
torium. wenst prof. Goedkoop en
zijn echtgenote geluk met de ambts
aanvaarding.
(Foto L.D./Van Vliet)
een schets van de ontwikkeling in Ne
derland via het Noors-Nederlandse in
stituut te Kjeller, welke ontwikkeling
een belangrijke fase achter de rug heeft
wanneer volgend jaar dc reactor in
Petten in gebruik zal worden gesteld.
Na de oratie, die met de gebruikelijke
toespraken werd besloten, volgde een
receptie in de ontvangstzaal van de
Academie, waarbij de nieuwe hoog
leraar onder meer geluk werd gewenst
door vertegenwoordigers van de Noorse
ambassade, van het kerninstituut te
Kjeller en van het Reactor Centrum
Nederland.
De vrijwel laatste melodische romanticus* de Russische aristocratische compo
nist Serge Rachmaninof, de rechtstreekse voortzetter van Tsjaikofsky, schreef in
1909 zijn derde pianoconcert in d kl. t. (op. 30) voor een zijner Amerikaanse
tournee's.
Dit concert beheerste de „populaire" K. en O.-avond, gegeven door het Resi
dentie-Orkest onder Van Otterloo's stuwende leiding.
Niet zozeer om het werk zélf, geheel anders geaard dan zijn beide voorgaande
pianoconcerten, waarin het zoveel dankbaarder-melodische, inplaats van het rit
mische, zoals in dit derde, een grote rol speelt, doch wel allereerst om het
fabuleus-virtuoze spel van de vertolker: de Nederlandse, in Parijs woonachtige
pianist Daniël Wayenberg.
Men kan over Rachmaninof denken zo
men wil (als componist bereikte hij zeker
lang niet dezelfde hoge plaats als die
van pianist): feit is dat hij in dit con-
vcert veel originele invallen zodanig ver
werkte. dat de solist er ook gelegenheid
in vindt er muzikale waarden in te ex
poseren.
Daarin slaagde Wayenberg volkomen,
speciaal in het expressieve Adagio-In
termezzo, waarin Rachmaninof zoveel
dieper grijpt dan gewoonlijk.
Wayenberg wist bovendien de zwakke
plekken, zelfs inzinkingen, geheel te
overspelen en behield in de meest moke
rende accoordopvolgingen een nobel,
nimmer hard of scherp toucher.
Erg gelukkig kan men Rachmaninofs
schrijfwijze voor het orkest onmogelijk
noemen. Zij ontaardt menigmaal in een
massale brei. Het is dan voor de solist
een heksentoer, zich daartegenover ver
staanbaar te maken. Doch ook in dit on-
zicht deed Wayenberg grandioos werk;
hij wist welhaast bij voortduring in dit
onnoemelijk veeleisende opus een rede
lijk evenwicht te bewerkstelligen.
Wayenberg verenigt alle excellerende
technische eigenschappen der Margué-
rite Longschool in zich. Doch het ver
heugende is bij hem dat hij daarbij niet
bleef stilstaan. Dat hij als „modern"
pianist toch diep doordringt in de ro
mantische sfeer en het zuivere karakter
dezer muziek, er dus ook de. nimryer
overdreven, gevoeligheid in weet te leg
gen daar waar zij deze behoeft men
denke aan het oud-Russische volksliedje,
dat als het helaas te korte openings
thema fugeert is opmerkelijk voor
iemand der jongere generatie.
Met recht mogen wij trots zijn op deze
nog jeugdige landgenoot die zijn partij
verbazingwekkend beheerste en haar
naar een fascinerende slotclimax wist op
te voeren!
Met grote voldoening namen wij ken
nis van het rijpingsproces, dat zich na
zijn reeds succesvol optreden van enkele
jaren geleden, aan hem voltrokken heeft.
Stormachtig waren de ovaties, die hem
ten deel vielen!
Wayenberg liet het orkest, dat hem
zo goed en zo kwaad als het ging in de
wervelend snelle hoekdelen had weten
op te vangen, daarin volop delen. Dat
hij als een der weinige Nederlandse pia
nisten van het internationale plan de
naam van ons land hoog houdt, mag tot
grote dankbaarheid stemmen!
Rond deze formidabele prestatie,
waarin gelukkig toch niet louter de
brille overheerste schaarden zich lich
tere muzieken, geheel in het kader van
de opzet der „populaire" concerten.
Ter inleiding maakten nu ook de K. en
O.-bezoekers kennis met de zeer onlangs
door het R.O. gespeelde ouverture tot
Smetana's opera „De verkochte bruid".
Ook thans in volle orkestbezetting. Wij
achten deze, ofschoon fijnzinniger ge
speeld dan toen, toch beslist te zwaar voor
dit fris pétillant en feestelijk gestemde
werkje, hetgeen afbreuk doet aan de
juiste sfeer. Voor de egaliteit der strij
kersklank in de tomeloos snelle tempi
en de punctualiteit der attaques echter
mag grote waardering gelden
De gasvergiftiging in het
perceel Gortestraat 67
ZELDEN VOORKOMEND GEVAL
VAN CORROSIE
Zoals bekend deed zich op 17 juni JJ.
een ernstig geval van gasvergiftiging
voor in het perceel Gortestraat 67, waar
bij een bejaard echtpaar om het leven
kwam. Direct na dit ongeval stelde het
raadslid, mr. J. Drijber, de volgende
vragen aan het College van B. en W.:
1. Hebben B. en W. kennis genomen
van het ongeval tengevolge van gasver
giftiging in een woning aan de 3e Gor
testraat? 2. Hebben de Sted. Fabrieken
van Gas en Elektriciteit op verzoek der
bewoners in verband met de sterke gas-
lucht in het huis één of meermalen
zonder resultaat een onderzoek inge
steld? 3. Zijn de berichten volgens welke
de gasvergiftiging desalniettemin is ver
oorzaakt door een lek in de gasleiding
onder de vloer van de woonkamer juist?
4. Indien het antwoord op de vragen 2
en 3 bevestigend mocht luiden, kunnen
dan B. en W. verklaren hoe deze gang
van zaken mogelijk is geweest? en 5.
Welke maatregelen zullen worden ge
troffen om dergelijke ongevallen in de
toekomst te voorkomen?
In antwoord op deze vragen delen B.
en W. de raad thans het volgende mede:
1. Deze vraag beantwoorden wy beves
tigend.
2. Op 12 juli 1956 is op verzoek van de
bewoners een onderzoek ingesteld en is
geconstateerd, dat zich een lek bevond
in de kop van de gasmeter, welke toen
is vervangen. Op 6 juni 1958 hebben de
bewoners eveneens geklaagd over gas-
lucht. Bij het toen door een fitter van
de Sted. Fabrieken van Gas en Elektri
citeit ingestelde onderzoek is gebleken,
dat een koppeling vaneen metalen aan
sluiting van een komfoor onvoldoende
was aangedraaid en lekte. Nadat dit
euvel was verholpen is door de bewo
ners niet meer bij de Sted. Fabrieken
van Gas en Elektriciteit geklaagd over
gaslucht.
3. Deze vraag beantwoorden wy beves
tigend.
4. Bij onderzoek is gebleken, dat de
dienstleiding, die zich onder de kamer
vloer bevond, voor een groot deel van
zijn omtrek gaaf was. Alleen aan de bo
venkant vertoonde hij plaatselijk een
sterke aanstasting; aldaar werd een
klein gaatje geconstateerd. Bij de gron
dige verwijdering van de aanwezige roest
werd dit gaatje groter en ontstonden
twee nieuwe gaatjes.
Hier moet gesproken worden van een
zelden voorkomend geval van corrosie,
waarvoor de deskundigen niet met vol
doende zekerheid een oorzaak kunnen
aanwezen. Er is dan ook geen reden
voor de veronderstelling, dat deze cor
rosie, die zulke noodlottige gevolgen
heeft gehad, aan iemands schuld of na
latigheid te wijten zou zijn.
Evenmin is gebleken van enig ver
band tussen de gaslucht op 6 juni 1958
en het ongeval op 17 juni 1958.
Door de officier van Justitie - op
wiens verzoek wij de beantwoording der
vragen hebben aangehouden - is des
tijds, in verband met de eventuele
schuldvraag, een onderzoek gelast, welk
onderzoek naar ons door genoemde of
ficier is medegedeeld, geen grondslag
heeft opgeleverd voor verdere tussen
komst van de Justitie.
5. Aangezien de vóór het jaar 1930 ge
bruikelijke ongeasfalteerde buizen voor
huisaansluitingen, welke ook in het per
ceel Gortestraat 67 gebruikt zijn, eerder
door corrosie kunnen worden aangetast
dan buizen die met asfalt bekleed zijn,
is na de oorlog, zodra de materiaalposi
tie dit mogelijk maakte, begonnen met
het vervangen van de ongeasfalteerde
aansluitleidingen. Ernstige aantasting
door corrosie werd daarbij slechts wei
nig geconstateerd. De vervanging van
de oude aansluitingen zal eind volgend
jaar vrijwel voltooid zyn.
Na de pauze waren het de overbekende
ouverture „Der Zigeunerbaron" en de
Kaiserwalzer, waarmee de Weense sfeer,
voor zover Hollanders daartoe in staat
zijn, de zaal indartelde met een wel
haast wiegend-dansende Van Otterloo
aan de lessenaar.
Ten besluite de drie reeds op het abon
nementsconcert uitgevoerde en toen be
sproken bruisend Slavische dansen van
Antonin Dvorak, waarin het puur
Tsjechische karakter uitnemend getrof
fen werd. Een blij einde van een concert
waarmee de aanwezigen zich buitenge
woon ingenomen betoonden.
Op een avond als deze bevindt men
zich in het voorportaal der „zwaardere"
muziek, waarvoor velen, naar wij hopen,
ryp gemaakt worden.
En dat is toch uiteindelijk de alleszins
gelukkige opzet dezer concerten, die
steeds het meest hartelijke onthaal vin
den!
H.
Martina
B.B. in charmante rol
van dochter van
vuurtorenwachter
Lido De grote attractie van deze
film is vanzelfsprekend Brigitte Bardot
in de rol van de charmante dochter van
een vuurtorenwachter op Lavezzi, een
eilandje in de buurt van Corsica. Ze
leeft er eenzaam, zwerft er langs het
strand, zingt eigengemaakte liedjes of
duikt van de rotsen in zee. Totdat op
nieuw Gerard in haar jonge leven komt.
een student van de Sorbonne, die vijf
jaar tevoren aan de kust van Lavezzi
een fragment van een oude kruik heeft
opgedoken. Van een van zijn professo
ren hoort hij tijdens een college, dat
twintig eeuwen geleden de vloot van de
Feniciër Traulius juist dé&r gezonken
is waar hij zijn vondst deed. En de galei
van die Fenicische admiraal had een
schat aan gouden munten aan boord,
verborgen in kruiken, zoals hy er een
heeft opgedoken. Men begrijpt, dat een
jongeman met zin tot avontuur in zo'n
geval niet lang nadenkt, maar een
poging gaat wagen met één slag be
roemd èn rijk te worden. Hij slaagt er
inderdaad in een zeewaardig schip te
vinden en uit Tanger naar Corsica over
te varen, waar hij al heel spoedig op
nieuw in contact komt met de nu tot
een knap meisje opgegroeide Manina.
Wat er zich daarna aan dramatisch
gebeuren afspeelt, houden wy liever ge
heim om het element van verrassing
niet verloren te laten gaan. Maar dat
Manina daarin een belangrijke rol
speelt ligt wel voor de hand.
Liefde, avontuur, een goudschat op de
bodem der zeehet zijn ingrediënten.
waarvan een voortreffelijke film te
maken zou zijn geweest. Aan spanning
ontbreekt het dan ook niet in dit werk.
maar herhaaldelijk wordt het tempo
geremd door onnodige omhaal in de
vorm van te lang gerekte scènes. Bri
gitte Bardot als altijd spaarzaam ge
kleed is het aankijken wel waard,
maar haar acteertalent is gering en
werkt hier en daar zelfs op de lachspie
ren. Filmisch dus een zwak werk, waar
door de bewonderaars van B B. zich
echter niet zullen laten terughouden, te
minder omdat er vooral aan het slot
spannende situaties voorkomen, die veel
vergoeden van het langzame tempo in
begin en midden.
(Advertentie)
reeds een
complete
electrische
machine
vanaf
BBtESTPAAT
Leidse tuiniers en bloemisten
vergaderen
De Leidse Tuiniers- en Bloemisten
vereniging „Door Eendracht Verbonden"
hield gisteravond een drukbezochte ver
gadering in de zaal van café Aniba.
Na het huishoudelijk gedeelte reikte
de voorzitter, de heer J. H. Smit, met
een waarderend woord de wisselpla
quette van de chrysantenkweekwedstrijd
uit aan het erelid der vereniging, de
heer J. van den Berg.
In de pauze hield de feestcommissie
voor de viering van het aanstaande ze
ventigjarig bestaan een verloting.
Het agendapunt „Onder de mistletoe"
werd een gezellig, maar vooral ook leer
zaam praatje tussen de hierboven ge
noemde heer v. d. Berg en de voorzitter,
die hem vragen stelde. De heer Van den
Berg, een oude rot in het vak. vertelde
veel wetenswaardigs over het kweken
van chrysanten. Ook haalde hij oude
herinneringen op van zestig jaar terug,
toen hij op de ter hoogte van de tegen
woordige Lammenschansweg gelegen
tulpenkwekerij van de firma De Graaf
werkte. De virusziekte in de tulpen was
toen onbekend. De tulpen werden zijns
inziens vroeger beter behandeld dan
tegenwoordig. Ze werden in manden
verpakt in plaats van in zakken.
Dit geanimeerde gesprek, waarin nog
verschillende andere gewassen aan de
orde kwamen, viel bij de vergadering
zeer in de smaak.
„Kiss me deadly"
Stoere mannen,
fatale vrouwen
Casino Het kan best zyn. dat
Mickey Spillane's boeken in Amerika
verslonden worden en dat er astrono
mische aantallen exemplaren verkocht
worden, afgaande op deze film zijn de
avonturen van zijn geesteskinderen ons
net iets te dol, de mannen te stoer en
de vrouw te fataal. Het ligt er allemaal
zo dik op. dat er van realiteit geen
sprake meer is. Het is niet meer aan
vaardbaar als een afbeelding van de
werkelijkheid. De mannen en vrouwen
zyn op Spillane's maat gesneden, maar
als zodanig zorgen zij tooh nog wel voor
het nodige spektakel. Aan sensatie geen
gebrek. Op een dode meer of minder
wordt niet gekeken. Aan spanning en
actie dus geen gebrek. Aan de lopende
band vallen de slachtoffers van de on
menselijke wreedheid van het stelletje
schurken, waar onze held met verbeten
energie achter aan jaagt. Hij vliegt van
de ene gevaarlijke situatie in de andere,
maar gelukkig beschikt hij over een
zeer bijzondere beschermengel, die hem
steeds de hand boven het hoofd houdt,
waardoor hij en zyn opofferende vrien
dinnetje onbeschadigd het einde kun
nen halen. De schurken krijgen dan
natuurlijk loon naar hun boos werk.
Wie van een super-thriller houdt, die
kan deze week goed aan de Hogewoerd
terecht, maar hy of zij moet wel over
wat fantasie kunnen beschikken om
hier wat werkelijkheid in te kunnen
terugvinden.
„Heimweh"
Gezellig filmromannetje
Trianon Het begint allemaal heel
triest. In de heerlijke omgeving langs
de oevers van de Donau, waar verder
in deze film steeds de zon hoog aan de
hemel staat, valt in het begin de regen
met bakken neer. En juist deze grauwe
regendag heeft een jong meisje uitge
kozen om zich van een hoge brug in de
Donau te laten vallen en zich te laten
meesleuren door het wild kolkende
water. Maar gelukkig, al meteen breekt
de zon door alle wolken, want net. komt
pater Benedikt met zijn jongenskoortje
in een autobus aangereden en deze
stoere priester duikt onvervaard in het
kille water om het slachtoffer nog juist
te kunnen redden. Ze wordt meegeno
men naar het klooster, daar liefderijk
verpleegd, maar het duurt lang eer zij
een beetje wil „ontdooien". En dan zien
wij hoe de paters en de jongens zich
inspannen om het meisje, dat bijna
vrijwillig het slachtoffer werd van een
ongelukkige liefde, weer vreugde in het
leven laten scheppen enhoe kan
het anders in een filmde romance
weer in het goede spoor te brengen.
Men begrijpt het nu ongetwijfeld, het is
nogal romantisch, maar gelukkig goed
verteerbare romantiek. De fraaie opna
men, die regisseur Franz Antel kon
maken van de mooie Oostenrijkse plek
jes, de ontroerende stemmetjes van „Die
Mozart Sangerknaben" en hun naief
spel en het gevoelige spel van de nog
onbekende Sabine Bethmann maken het
verhaaltje uitstekend genietbaar. Bo
vendien komen wij in deze film twee
oude bekenden tegen: Oskar Sima en
Paul Hörbiger. De eerste als de keihar
de zakenman, die alleen maar in zake
lijke termen kan nadenken en alles met
geld denkt te kunnen dwingen, de twee
de in een prachtige creatie als de diep
menselijke en levenswijze abt van het
klooster. Jammer, dat de kleuren van
deze film nogal onwezenlijk aandoen.
Voor het overige is het een gezellig,
hoewel niet hoogdravend filmroman
netje.
Het boek der wildernis
Zoltan Korda's meesterwerk
Rex Deze film van Zoltan Korda
is niet nieuw. Integendeel, filmisch ge
zien, heeft zij al een respeotabele leef
tijd bereikt. Maar ze heeft nog niets
aan waarde verloren. Nog steeds is de
kundige, knappe wijze, waarop Korda
Rudyaxds Kiplings werk verfilmde een
kleurig staaltje van vakmanschap. De
inmiddels heel wat ouder geworden
Sabu vertolkt de hoofdrol in dit grote
avontuur, maar in feite is het de wil
dernis, die Korda's film maakt tot wat
het eigenlijk is: een magistrale docu
mentaire, een terrein waarop Korda
zich altijd onder de meesters heeft ge-
sohaard. Ongetwijfeld zullen er velen
zijn, die dit werk nog eens willen zien.
Zij kunnen dezer dagen aan de Haar
lemmerstraat terecht. Maar slechts tot
en met dinsdag. Woensdag draait reeds
het nieuwe programma.
Met de rug tegen de muur':
Franse detective
LUXOR De geladen spanning,
welke Franse detective-verhalen eigen
is, vervult ook deze film, waarin een
industrieel, die zijn echtgenote en
waarlijk niet ten onrechte! verdenkt
er een intieme vriend op na te hou
den, chanteert. Evenwel uitsluitend en
alleen met de bedoeling haar op de
dwalingen van haar wegen te doen
terugkeren. Deze methode faalt evenwel
en dramatisch genoeg juist op het
moment, dat de hereniging tot stand
schijnt te zullen komen. Want precies op
dèt ogenblik komt zij tot de ontdek
king, dat het haar bloedeigen echt
vriend was, die haar ertoe bewoog hem
de grote bedragen te ontfutselen, welke
nodig'waren om het veronderstelde ge
heim van haar verhouding voor hem
verborgen te doen blijven. U denkt mis
schien, dat wij met de bovenstaande
inhoudsweergave voor toekomstige be
zoekers bij voorbaat alle spanning heb
ben weggenomen, doch dan onderschat
U het Franse raffinement. Er blijven
voldoende vraagtekens over om U een
spannende middag of avond te garan
deren!
In verband met de Nederlandse
première van de film "South Paci
fic" is een schone jongedame uit
Tahiti naar ons land gekoment om
kokosnoten uit te delen aan de be
zoekers van dit evenement. Ze
strooide haar gaven echter ook nog
verder rond. Zo bood zc gisteren
een kokosnoot aan aan het bouw
bureau voor het nieuwe RAI-ge'
bouw in Amsterdam. Zij plantte de
noot in een kuip. in de hoop dat er
mettertijd een palm uit groeit, die
het nieuwe gebouw zal sieren.
Geveilde percelen
Ten overstaan van notaris J. C. van
Eek te Leiden:
Woon-en winkelhuis Lange Mare 38
in bod: f 15 800. koper L. Zitman te Lei
den. q.q. voor f 16.600.
Notaris N. W. Holtkamp te Leiden:
Winkel- en woonhuis met bakkerij en
2 afz. bovenwoningen Jan Lievensstraat
5. 5a en 7. in bod f 18.000. koper Th M.
Romyn te 's-Gravenhage voor f 18.000.
Notaris W. F. Karstens te Leiden:
Woonhuis met afz. bovenwoning Kaiser-
straat 39/41, in bod f 9.400, koper E. van
Starkenburg te Leiden, q.q. voor f 9.725.
Notaris M. P. Kaptein te Leiden:
Woonhuis Leliestraat 42. in bod f 2 700,
koper J. van Vliet te Leiden voor f 3.250.
MONUMENTENCOMMISSIE.
In overleg met de Monumentencom
missie stellen B. en W. de raad voor
om prof. dr. W. den Boer tot lid van
deze oommissie te benoemen.
