Danny Kaye's
KERST
KOORTS
SPELEN IN HANDEL MET
WEST-BERLIJN EEN GROTE ROL
Hun invoer is tweemaal zo groot als die uit
Nederlanddoor produkten als kaas en eieren
- Ml
Verschil in etalages spreekt
andere taal dan propaganda
Succes voor België
WOORD
VAN
BEZINNING
Bobcat no. V debuteert
Zaterdag 20 december 1958
Waaraan WestBerlijn met vlijt heeft gewerkt: het beroemde Hansa-Viertel. een hyper-
moderna woonwijk, waarvoor architecten uitda gehele wereld een steentje hebben bij
gedragen.
(Van onze Westduitse correspondent)
(IV, slot)
In West-Berlün wordt hard gewerkt: er is een heel belangrijke elektrotech
nische industrie (Siemens, A.E.G.), er is een bepaald niet minder belangrijke
textielindustrie. Er is een beurs die er zijn mag en er wordt met de hele wereld
door deze stad van twee en een kwart miljoen inwoners handel gedreven. Niet
het minst met Nederland! Al kan men de Denen niet ontzeggen, dat zjj het in
het bijzonder zijn, die West-Berljjn met hun handel hebben „veroverd"
Nederland is een van de grootste handelspartners van West-Berlijn. In de
Kamer van Koophandel in deze stad vertelde men ons dat met veel genoegen, ook
al blijken de cijfers nu juist niet in een voor ons land altijd gunstige zin uit te
vallen. Onze Westberlijnse zegsman merkte met een olijke lach op, dat men in
het Westen wat voor de vrijheid van Berlijn moet over hebben.... De uitvoer
van West-Beriijn naar Nederland had nJ. in 1957 een waarde van 53.3 miljoen
mark. De waarde van de Nederlandse export naar West-Berlijn was evenwel
slechts 50.5 miljoen mark. Naar ons land exporteerde Berlijn voor 20 miljoen
mark elektrotechnische goederen van Siemens en A.E.G., confectiekleding ter
waarde van 6 miljoen mark de Berljjnse confectieindustrie geeft niet minder
dan 80.000 mensen werk en levert voornamelijk aan ons land, Zwitserland en
Scandinavië en machines ter waarde van 14 miljoen mark. Uit ons land kwa
men hier voedingsmiddelen als groente, eieren, melk, boter en kaas en textiel-
stoffen voor de confectieindustrie. In het eerste halfjaar van 1958 importeerde
men zelfs voor 27.5 miljoen mark Nederlandse goederen, waarvan alleen al voor
5.7 miljoen mark groente, voor 2.3 miljoen melkprodukten, voor 1.8 miljoen mark
vlees en vleeswaren, voor bijna 5 miljoen mark aan textiel, en tenlotte voor 4.8
miljoen mark aan chemische produkten.
Maar de Denen stellen ons toch wel
in de schaduw. Niet doordat ze hier
meer reclame maken, niet door grote
manifestaties, maar uit traditie is Ber
lijn voor de Denen een belangrijke
markt. De Denen exporteren ieder jaar
voor meer dan 100 miljoen mark naar
West-Berlijn, dat is twee keer zo veel
als Nederland! Berlijn koopt van De
nemarken zes maal zoveel als het er
aan levert. Men kan zeggen dat iedere
Westberlytier per jaar voor 50 mark
aan Deense goederen koopt, maar
slechts voor 20 mark aan Nederland
seDe Denen leveren voornamelijk
voedingsmiddelen, vooral eieren en
kaas. In hoeverre hier voor Nederland
meer dan tot dusver gedaan kan wor
den is ons niet duidelijk geworden.
Wel hebben we begrepen, dat grote
manifestaties hier niet veel zoden aan
de dijk zullen zetten. Wie de Westber
lijnse markt op bijv. de Denen wil ver
overen moet met andere wapens gaan
strijden: met het zoeken naar goede
importeurs en vertegenwoordigers, met
lagere prijzen en wat dies meer zij.
Ook met belangstelling voor de z.g.
Durohreise van West-Berlijn, waarmee
men de voorjaarsmodeshows bedoelt,
die hier in het najaar gehouden wor
den en waarop inkopers uit de gehele
wereld plegen te komen. Via die Durch-
reise krijgt men zijn contacten met de
producenten van vele goederen.
Etalage van het Westen
Dit alles is in de grond van de zaak
een verbazingwekkende affaire. Een in
gesloten stad. een eiland in de commu
nistische wereld beschikt over de beste
handelsverbindingen met de gehele
Westelijke wereld, terwijl het van die
wereld in elk geval 120 km verwijderd
is, die men moet overbruggen met een
vliegtuig of een autorit door commu
nistisch Oost-Duitsland! Wesfe-BertiJn
is hierdoor voor Oost-Duitsers, voor
Polen en Tsjechen geworden tot een
venster van de Westelijke wereld een
etalage waarmee het Westen het Oos
ten laat zien wat er wel te koop is.
Want politiek of geen politiek: de han
del gaat doorOok hier, en zij
heeft nog een politiek accent ook.
De verlekkerde "blikken waarmee
de Oostduitsers Westberlijnse eta
lages aanschouwen, zeggen genoeg.
De welstand van West-Berlijn, die
tot uiting komt in de etalages met
Westelijke produkten, heeft een in
vloed die men niet schatten, wel
peilen kan, nog te meer daar men
in de Oosteuropese hoofdsteden
wel eens in de war pleegt te wor
den gebracht door de Russische
mededelingen volgens welke de
Sovjet-Unie in 1960 of 1961 de
Ver. Staten zullen hebben „inge
haald", een streven dat ook in
Oost-Duitsland met betrekking tot
West-Duitsland bestaat De etala
ges spreken echter nog altijd een
héél andere taal .111
Niet te versmaden
West-Berlijn moge voor Nederland
niet onbelangrijk zijn als leverancier
en afnemer van allerlei goederen,
West-Berlijn moge men in het oog wil
len houden vanwege zijn elektronische,
machine- en textielindustrie, achter
West-Berlijn ligt een wereld, die in de
handel niet wordt vergeten. De heer
Fruitema, directeur van het Oost- en
Westberlijnse kantoor van de Stich
ting Nederlandse Kamer van Koop
handel voor Duitsland heeft ons dat in
zijn Oostberlijnse bureau verteld. Het
Nederlands-Oostduitse handelsverkeer,
dat wordt geregeld (daar de Neder-
regeving Oocfc-Outostaad xriet
erkent) door het zg Kammerabkom-
men, dat door genoemde kamer wordt
gesloten, omvat inclusief de diensten,
de som van f. 200 miljoen, waarvan
f. 130 miljoen aan goederenleveranties
van beide zijden. Nederland 'betrekt uit
Oost-Duitsland via deze overeenkomst
kali bruinkoolbriketten, mijnbouw-
werktuigen, machines voor de zware
industrie, auto's, bureaumachines, pa
pier, glas. enz. en levert aan de Oost
duitsers groente, fruit, vis, cacao,
eieren, textiel, leer. e.d. Het diensten
verkeer van Nederland met Oost-
Duitsland loopt terug, waaraan waar
schijnlijk het feit schuldig is dat de
Oostduitsers de laatste tijd zelf sche
pen zijn gaan bouwen en zijn gaan
varen op de oostelijke Middellandse-
Zeeha veris. Daarbij schakelen zij hun
eigen haven thans veel in (Rostock,
Wismar). Het eigenaardige is, dat de
Belgische handel met Oost-Duitsland
zich daarentegen uitbreidt, een gevolg
van het feit, dat onze zuiderburen
voor de Oostduitsers enige interessante
produkten hebben.
West-Berlijn als etalage van het
Westen is dus van groot belang voor
Nederland en niet slechts uit mate
riële overwegingen. Het daarachter
gelegen Oost-Duitsland is het niet
minder blykens de weliswaar niet om
vangrijke handel en het dienstenver
keer, maar toch, een totaal van f. 200
miljoen aan leveranties en aankopen
is niet te versmaden.
ET zou me niet verbasen,
Hals U, op het moment dat
U begint dit stukje te lezen,
bij uzelf denkt, U een voorwoord
van Godfried Bomans herinne
rend: „Kom aan, weer eens een
voorwoordje gelezen". Aan woor
den van bezinning hebben we
tegen het kerstfeest immers
geen gebrek. Het is kerstfeest
wat U hoort en wat U ziet. Als
dit stuk van de krant blanco
was gelaten, sprak het mogelijk
meer dan nu.
Toch kan niemand zeggen dat
het overbodig is, Je op het kerst
feest voor te bereiden. De bijbel,
en zonder bijbel zou er geen
kerstfeest zijn, gaat ons hierin
voor. Johannes de Doper gaat
Jezus vooruit. Trouwens altijd
vraagt koninklijk bezoek om
voorbereidingen. Weken van te
voren maakt een stad die hoog
bezoek verwacht zich gereed om
de gasten een waardige ont
vangst te bereiden. Als zodanig
is kerstverlichting en kerstver
siering een koninklijke entou
rage.
Het vermoeiende erin is geloof
ik, dat heel veel voorbereiding
niet om Jezus gebeurt, maar om
onszelf. Het kersfeest wordt al
te gemakkelijk aangegrepen als
een mogelijkheidi om onze ge
zelligheid te vergroten, of zelfs
onze verkoop. Het draait in veel
voorbereiding om ons en onze
gezinnen. Naast feest van Gods
liefde wordt het kerstfeest dan
een aanleiding om onszelf In de
„The five pennies'
watten te leggen. Iets soberder
dan op 5 december, want twin
tig dagen is een korte termijn.
De harde houten noodwieg
van Bethlehem verstoort de
warmte der watten. Jezus werd
arm om ons rijk te maken. Hü
dacht niet aan zichzelf, maar
aan ons. aan onze nood. Die
nood is kennelijk geen kleinig
heid, anders komt God er niet
voor uit de hemel.
Dat was het wat Johannes de
Doper in zijn voorbereiding uit
beeldde. Hü laat zich niet voor
stellen als een Jurylid, dat kerst-
prijzen uitdeelt op grond van
goed gerangschikt groen.
Hy bereidde op het kerstfeest
voor in de woestijn. De barre
wildernis van heuvels en kuilen
was een appèlt «er is geen weg
FAMILIE-FILM
95
Men zou bijna zeggen, dat
Danny Kaye er een familie-aan
gelegenheid van maakt in „The
five pennies", een van de films,
die bij Paramount op het pro
gramma staan. Het scenario voor
deze film is gebaseerd op het
leven van de jazzmusicus Red
Nichols, zodat het begrijpelijk is,
dat een enorme plaats is inge
ruimd voor de muziek, die
Nichols' leven heeft beheerst. De
hoofdrol wordt vertolkt door
Danny Kaye, maar het is niet
alleen papa Kaye, voor wie een
plaats in deze produktie is inge
ruimd. Ook mama Kaye en het
elfjarige dochtertje Dena werken
er direct of indirect aan mee.
voor de komende Koning. Zorgt
dat die er komt". Drukbezochte
kerstdiensten dateren uit de tüd
van Johannes in de wildernis.
Johannes was er niet blij mee.
Hü vergeleek het toestromen
van de mensen met het ver
geefse pogen van adders om te
vluchten voor een woestünbrand.
Bezin U eens op de vraag
wat in onze tüd, in de wereld,
in ons land, ln ons eigen leven
door Johannes een woestijn zou
worden genoemd. Wat momen
teel in strijd is met het koning
schap van Christus. Kerstfeest
is toch. het een feestelüke zaak
vinden, dat Christus naar ons
omkytot. Blü zijn met het begin
van Jezus' greep naar de macht
God danken, dat Hü het voor
het zeggen heeft, dat Hü het
laatste woord over ons leven
uitspreekt. De woorden van deze
Jezus zullen ons leven dan or
denen zoals een magneet een
magnetisch veld richt.
Kerstvoorbereiding is nodig,
omda t gezonde mensen niet blü
kunnen zün met de geboorte
van de grote Arts.
Bent U er ook van overtuigd,
dat de temperatuur van onze
wereld zo hoog is opgelopen, dat
zonder Jezus onze toestand ho
peloos is? Dan zingen we met
Joost van den Vondel:
O, kerstnacht schoner dan de
dagen!
H. Bouter,
herv. predikant
te Leiden.
ming lydt, maar gelukkig weer aan de
beterende hand is.
Maar het is niet alleen dit Kaye-
trio, dat werkt aan de totstandkoming
van deze musical. Wij noemden reeds
de naam van de jazzkoning Louis
Armstrong en die van Barabar del
Geddes, die belangrijke rollen zullen
vervullen in deze verfilming van da
levensloop van Red Nichols. Deze mu
sicus werd eens ontdekt door „Phil
Paradise" en het laat zich gemakke-
lyk begrijpen, dat deze Phil ook in de
film een belangrijke figuur is. Hü
wordt gespeeld door Bob Crosby.
Direct na een succesvolle serie tele
visie-uitzendingen met de zo uitzon-
derlyke populaire zanger Perry Como,
werd Bob Crosby door Paramount
gecontracteerd voor zün eerste drama
tische filmrol. Daarmede is hü terecht
gekomen in de voetsporen van zijn
nog beroemder broer Bing Crosby en
diens grote rivaal Frank Sinatra, de
eens overbekende „The Voice" en
thans een zeer gewaardeerd filmacteur,
die reeds enkele zeer knappe vertol
kingen op het witte doek ten beste
heeft gegeven.
Een nieuwe richting wellicht ook
voor Bob Crosby? Als dat waar wordt,
DANNY KAYE
Amerika's knappe
komiek, die met zijn
elfjarig dochtertje
Dena in „The five
pennies" optreedt,
waarvoor zijn vrouw
Sylvia vier liedjes
schreef. Tussen de
opnamen door trekt
Danny even een gek
gezicht naar de
fotografen.
Een kabelbaantje stelt de Westberlijner in de gelegenheid van
een flinke hoogte te zien hoe het zijn stad en in het bijzonder
de Hansawyk gaat.
Sylvia Fine, Danny's byzonder mu
zikale wederhelft, schreef niet minder
dan vier pittige liedjes voor deze film.
Het waren het titelliedje „The five
pennies" en „Lullaby in ragtime", die
beiden gezongen worden door Danny
Kaye, „Good night, sleep tight" wordt
gebracht door Louis Armstrong en
Barbara del Geddes en tenslotte „Fol
low the leader", dat door Danny en
Barbara niet alleen gezongen, maar
ook gedanst zal worden.
En dan de 11-jarige Dena. Zü maakt
nu haar filmdebuut. Onder de kritische
blikken van haar geroutineerde en zo
kundige papa. Het zal niet veel meisjes
gegeven zijn te debuteren in een film
waarin papa de hoofdrol vertolkt, zo
dat hü steeds met raad en daad in
de buurt is.
„Het is niet mijn bedoeling, dat
Dena wordt opgeleid tot actrice", zo
verklaarde Danny in antwoord op vra
gen in die richting. Maar hij voegde er
onmiddellijk aan toe, dat hij heus geen
bezwaar zal maken als zy het later
toch zou willen worden. Dat ligt ech
ter allemaal nog in de schoot van de
toekomst verborgen. Voorlopig speelt
Dena heel naïef een rolletje. Zü is een
jong patientje, dat aan kmderverlam-
dan zou 1958 in dubbel opzicht een
belangrijk jaar voor hem betekenen.
Immers, daarin vierde hij reeds de
twintigste verjaardag van zyn befaam
de orkest, de „Bobcats Dixieland Jazz-
group". Een vooral voor Amerika niet
alledaags jubileum.
Crosby is overigens niet de enige
orkestleider, die in „The five pennies"
voor de camera verschijnt. Ook de be
kende Ray Anthony zal er een rol in
spelen en wel die van Jimmy Dorsey.
Hoewel er fysiek misschien niet zoveel
overeenstemming bestaat, is Ray in
andere opzichten geknipt voor deze
rol. Immers, hoe lang heeft hü niet
met Jimmy Dorsey samengewerkt?
Zün eerste baantje was destüds reeds
bü het orkest van Jimmy Dorsey, die
een van Nichols' originele „Five pen
nies" was. Later speelde Anthony in
het beroemde orkest van Glenn Miller,
maar tydens de tweede wereldoorlog
ging hy samen met Jimmy Dorsey by
de Marine. Hy heeft dus veel en nauw
contact gehad met deze collega en
vriend, die hü ongetwüfeld uitstekend
aal kunnen uitbeelden in de musical
„The five pennies".
