HOLLANDSE VISSERS STICHTEN HARING-HOOFDSTAD VAN SHETLAND Schepen van oude stempel hadden het zwaar te verduren J Dode walvissen verdreven levende haringen Sï PUBLIEK IS ENTHOUSIAST FOKKER-FRIENDSHIP DOET PIONIERSWERK IN CANADA Taak bij de ontwikkeling van het noorden Een vertrouwd beeld ook voor onze Katwijkse vissers: drukte in het haringseizoen. mannen, die de zee beter kenden dan de schrijvers van geleerde boeken en dus allesbehalve dom waren. Wat bleek na enige jaren? Dat de honderden gedode walvissen, die weggesleept werden, het zeewater zo verontreinigden, dat de haring erg gevoelige vissoort verdween van wat voordien de rijkste vis gronden der Shetlanders waren. Pas toen de schade een voldongen feit was, nam de overheid maatregelen en vaardigde zy een maatregel uit, krachtens welke het verboden was, walvissen te schieten binnen een afstand van tachtig kilometer van de kust. Tot het einde der vorige eeuw kre gen de Shetlandse vissers vaste prij zen voor hun vangst. In deze eeuw echter won het systeem van visafslag het. Het begon in Baltasound (1904) en werd later ook in Lerwick gebrui kelijk. De visprijzen stegen daardoor, maar de Shetlandse vissers profiteer den er niet veel van, omdat zij zo als wij zagen niet konden concur reren met hun gemotoriseerde mede dingers. Na 1945 kwamen er weer meer Shetlanders aan bod. Toen was echter een deel der Europese markten verloren gegaan. De regering steunde de vissers. Er kwamen nieuwe instal laties voor het invriezen der vis en maatregelen om de afzet in Engeland en elders in de landen van het Britse Gemenebest te vergroten. Maar ja, besloot de Shetlander zijn relaas. U maakt geen speciale studie van de Shetlandse visvangst. Ik wijdde er wat over uit nadat ik U verteld had over het verband tussen Uw hoofdstad Amsterdam en Bressay en over het aandeel van de Hollanders in de stichting en de bloei van onze hoofdstad Lerwick. Het waren stoere kerels, die vissers van vroeger. We hebben veel aan ze te danken hier en de kronieken vermelden tevens, dat er in vroeger eeuwen wel eens een robbertje werd gevochten tussen Hol landers en Shetlanders. Tja, noch de Hollanders noch de Shetlandse vissers waren en hebben nu eenmaal salon manieren (Nivano - nadruk verboden). (Bijzondere U bent een Hollander? vroeg mij een Shetlander. Dat was in Lerwick, de hoofdstad der ruim 200 km. ten noord oosten van Schotland in de Atlantische Oceaan gelegen Shetland-Eilanden. Mijn antwoord luidde bevestigend. De tweede vraag kon ik eveneens bevestigend be antwoorden, want hij luidde: Amsterdam is toch de hoofdstad van Uw land? De derde vraag echter bracht mij een grote verrassing. Weet U dan wel, vroeg de Shetlander, dat volgens een oude zegswijze hier „Am sterdam is gebouwd op de rug van Bres say?" Nu wist ik wel, dat Bressay een eilandje is op ongeveer anderhalve kilo meter afstand van Lerwick gelegen, maar welk verband er tussen de bouw van Am sterdam en de rug van Bressay bestond dat was mij volmaakt onbekend. Ja zei de Shetlander, dat zeggen we hier inderdaad. En het is een compliment zowel voor de kwaliteit der visgronden ten oosten van medewerking) Bressay als voor de bekwame manier waarop de Hollandse haringvissers die gronden bevisten, toen zij in de zestiende eeuw naar Shetland kwamen voor de haringvangst. Vele Hollandse vissers wa ren hier in de buurt als het ware kind aan huis. Weet U wel, dat zij het waren, die een belangrijk aandeel hadden in de stichting van Lerwick en in de ontwikke ling van ons stadje tot „Haring-Hoofd stad van het Noorden"? In de zestiende en zeventiende eeuw kwam het voor, dat 1500 kleine Hollandse vissersschepen tegelijk voor anker lagen in de Bressay Sound. En 1500 was in die dagen een groot aantal! Wel een aanwijzing dus voor de betekenis der Shetlandse vis gronden voor de Hollanders en van de Hollanders voor de Shetlands. Nu be grijpt U ook het verband, dat wij hier leg gen tussen Bressay en Uw hoofdstad. De haringwinsten dachten wij hier vroeger maakten de bouw van Amsterdam mogelijk. Bewogen historie De Hollandse vissers bleven naar de woelige wateren ten oosten en zuidoosten van Bressay ko men tot in het begin van de tweede wereldoorlog. Hun netten waren grover van maas dan die der Britse vissers. Zij vingen dus grotere ha ringen, die zij aan boord kaakten en verpakten en vervolgens in Holland van de hand deden. Doch hoe dit zü. zü droegen heel veel bij om Shetland tot een belangrijk middel punt van de haringvangst te maken. De geschiedenis van dit bedrijf was tamelijk bewogen. Eeuwen lang visten de Shetlanders en de Schotten ook zelf in de „streek". Het was toen nog een betrekkelijk klein bedrijf. Na 1894 stegen de vangsten echter geregeld. Miljoenen kantjes vonden hun weg naar het vasteland van Europa. Duits land, Rusland en Finland waren de grootste afnemers tot 1914. Lerwick, Baltasound, Sandwick, Scalloway en andere plaatsen langs de kust kregen betere haven- en andere installaties om de gevangen haring zo snel moge lijk te verwerken. Meer dan zevenhon derd zeilboten voeren in die jaren ter haringvangst. Toen in het begin dezer eeuw het zeil meer en meer door stoom vervan gen werd, kwamen er ingrijpende wij zigingen. Kapitaalkrachtige Engelse maatschappijen brachten motorvaar tuigen in de vaart. Ook tal van Schotse vissprs gingen motoriseren. Lerwick verkreeg daardoor het karakter van een echte „haring-hoofdstad", van „Haringpolis" in de Atlantische Oceaan. De grote en beschutte na tuurlijke haven biedt een prima lig ging. Brandstof, water en levensmid delen waren er altijd in overvloed te koop. Maar de Shetlandse vissers, dus de mannen van Shetland zelf, konden zich die dure motorschepen niet ver oorloven en met hun zeilschepen konden zij niet op tegen de gemoto riseerde concurrenten. Bijgevolg nam het aantal op haring vissende Shet landers af en zij, die vissers bleven, Het waren niet alleen de trotse koopvaarders van de Verenigde Oost-Indische Compagnie, doch ook eenvoudige vissersboten met getaande bemanningen, die in vroeger eeuwen Nederlands naam en faam in den vreemde ves tigden. Des zaterdags komen de vissers ran Lerwick naar huis om brengen: rust in de haven. de zondag in gepaste rust door te vermeden Lerwick en zochten hun heil in kleinere havens. Een tweede tegenslag was van ge heel andere aard. Ongeveer een halve eeuw geleden begonnen de Noren op „moderne" wijze walvissen te vangen in de Atlantische Oceaan ten westen van Shetland. De walvisvangst lever de goede resultaten op, doch de ha ringvangst liep schrikbarend achteruit. De autoriteiten meenden voor een raadsel te staan. Zij hadden geen acht geslagen op de waarschuwingen van (Van onze correspondent) De Fokker-Friendship maakt zich goede vrienden in het noorden van Canada. Sinds Quebecair als eerste Canadese luchtvaartmaat schappij onlangs het toestel in dienst nam, is de lof van het reizende publiek niet van de lucht geweest. De directie is bijzonder tevreden over de prestaties van het vliegtuig dat de verbinding van Montreal met noordelijk gelegen mijnbouw- en houtindustriestadjes heeft ver beterd. „Natuurlijk namen we een risico toen we de Friendships kochten", vertelde ons de heer Frank W. Duquet, manager van Quebecair in Montreal, „want we bestelden de vliegtuigen als het ware van de tekentafel". klein bedrijfje dat in 1946 een soort „veerdienst" over de brede St. Lawren ce begon met drie toestellen is het nu uitgegroeid tot Canada's op twee na grootste luchtvaartmaatschappij gere kend naar de lengte van het bevlogen traject. In de periode 1948195? is het passagiersvervoer meer dan verviervou digd. Het ligt nu in de buurt van de 150.000 en het vrachtvervoer vervjjftien- voudigde in die tijd. Dat geeft wel een beeld van de groei die er in het bedrijf zit, gestimuleerd ongetwijfeld door de grote industriële ontwikkeling, die de laatste tien jaar in het noorden van de provincie Quebec heeft plaats gehad. Daar ligt bijvoorbeeld Schefferville, een splinternieuw mijnbouwstadje, dat het middelpunt vormt van het grote Ijzer- erts-ontginningsproject, dat enkele ja ren geleden tot stand kwam. Met der gelijke plaatsen langs de beide rivier oevers van de St. Lawrence onderhoudt Quebecair verbindingen. H*t gebouw paa uhaftltg Ét Lerwick, „Het is precies, wat we zochten En we waren niet gemakkelijk tevre den te stellen. De toestand van de DC- 3's waarmee we vlogen, was hemel schreiend. We schreeuwden om plaats vervangers, maar omdat we heel wat noten op onze zang hebben, werkten we een hele lijst van gegadigden af. Dat komt omdat we in het noorden onder ongunstige omstandigheden opereren. De vliegvelden hebben betrekkelijk kor te startbanen, er zijn weinig navigatie middelen en de weersgesteldheden zijn er, vooral in de lange winters, vaak bijzonder slecht. Het bleek al gauw dat we de Viscount niet konden gebruiken, en evenmin de DC-4 waarmee we op de radarlinies in het Poolgebied hadden ge vlogen. De Franse Caravel hebben we een tijdlang in overweging gehad even als de Convair, maar geen van alle vol deden ze. Totdat we in contact kwamen met Fairchild, de maatschappij die de Friendship in Noord-Amerika onder li centie bouwt, en toen zeiden we: „Kijk, dat is precies wat we zoeken. We vlie gen er nu een paar weken mee en onze opinie is zeker niet veranderd Quebecair is een van de Jonge Cana dese luchtvaartondernemingen. Van een voor bewoners in Noord-Quebec. De Friendship betekent voor hen het begin van een nieuw tijdvak van ongekend ge mak bij het reizen. „De reacties van het publiek zijn zeer gunstig", zei de heer Duquet. „Men is vooral te spreken over de luxueuze inrichting van het toestel, over de stabiliteit tijdens de vlucht en over de hoogliggende vleugel, die goed uitzicht geeft en een einde heeft ge maakt aan de schittering van de zon die zo hinderlijk is bij een laagdekker". Bekende klank Het mag dan lang geleden zijn, dat Fokker met een eigen toestel op de markt is gekomen, dat betekent niet dat haar naam in het vergeetboek is ge raakt. Dat hebben we kunnen constate ren toen de heer Duquet zei: „Natuur lijk kennen we Fokker. We beschouwen het als een even betrouwbaar bedrijf als bijv. Douglas". Dat is waarschijnlijk ook de reden dat nog een andere Canadese onderneming de Friendship heeft be steld. Wheeler Airlines in St. Jovite, voornamelijk een chartermaatschappij, gaat ook met het toestel vliegen. Whee ler heeft zeer veel werk gehad aan het transport naar het Poolgebied, toen daar de radarwaarschuwingslinies wer den gebouwd en het bedrijf heeft de Friendship gekozen om zijn vloot te mo derniseren. Ook daar zal het vliegtuig moeilijke trajecten moeten vliegen. Men mag de Friendship beschouwen als een pioniersdaad van Fokker: hier in Cana da verricht het toestel in dubbele zin pionierswerk bij de ontwikkeling van noordelijk gelegen gebieden. OH.DIE POSTZEGEIS Merkwaardige feiten uit de postzeqelwereld Rooskleurige toekomst Tot op zekere hoogte zijn de stadjes in het ruige noorden van Quebec af hankelijk van het vliegtuig en daar de ontginning van de bodemschatten met kracht wordt voortgezet, gaat Quebecair welhaast zeker een rooskleurige toe komst tegemoet. De maatschappij heeft nu twee Friendships in dienst, maar de heer Duquet vertelde ons op Dorval Air- port bij Montreal, dat het in de bedoe ling ligt om - afhankelijk van de ver- voersontwikkeling - nog een derde of wellicht zelfs een vierde Friendship te kopen. De maatschappij beschouwt de verbindingen waarop ze vliegt, niet als een luxe maar als een noodzakelijkheid de blauwe Maunt ius uit 1847 is thans max circa 95 000 gulden waard de aroocste postzegel ooifuitgegeven yer_ scheen inChire in1913 en mat ca 23.5 5cm er bestaat een post. zegel die voorStoOCOC s gfztlwm - de merkwaardig vergissingooit op e« pos tzeger begaan stelt eenschip uit het iaar9Xvoormet inde foodeAmerik vlag" Ie beste pos tzegel ver. I zameling udwereW is Icalmiljoenqld vanwege eenafbeel feSWrCSI» in 1928 een oorlog tus. waard. jsenBoüva en Paraguay

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1958 | | pagina 11