Aanpassing der gerepatrieerden
verloopt veelal zeer moeizaam
Vrouwen blijven in isolement
Het is dikwijls moeilijk in de
nieuwe samenleving op te gaan
RECHTZAKEN
Een royale
'jonge'
RYNBENDE'S
jonge
J. D. Dibbets Rienstra overleden
VRIJDAG 5 DECEMBER 1958
Heimwee geldt niet voor jonge kinderen
(Speciale berichtgeving)
Er is bijna geen streek meer in ons land, waar ze nog behoren tot
de opvallende verschijningen. Vrijwel iedere gemeente heeft meerdere
van deze aanvankelijk zo exotisch lijkende, maar thans over het alge
meen reeds vertrouwd geworden landgenoten van overzee in haar
midden opgenomen. De kinderen der gerepatrieerden zitten met onze
kinderen in de schoolbanken en het bevalt hun daar best. De mannen
werken naast ons in de fabriek en op kantoor. Hun tempo ligt lager,
maar in hun capaciteit is dank zij hun rustig en ijverig arbeiden zonder
onderbrekingen gelijk. De vrouwen ontmoeten wij op straat, in de
winkel, waar zij zich zonder mopperen door ons laten verdringen,
misschien zelfs zijn het onze beste kennissen geworden, bij wie we
theevisite afleggen. Toch zijn zij het, die het meest moeite hebben met
wat in de officiële terminologie „aanpassing" heet. Te gemakkelijk
blijven zij in haar isolement, eerder dan man en kinderen die door het
leven zelf de maatschappij in worden geduwd. Overigens heeft deze
voor ons land nieuwe bevolkingsgroep een te rijke schakering om allen
in het bovengeschetste cliché onder te brengen, cliché dat gevaarlijk
kan zijn voor een rechtvaardige beoordeling van ieder individu
afzonderlijk.
Zowel radicaal als maatschappelijk
vormt het geheel der gerepatrieer
den een dergelijke verscheidenheid
met ontelbare overgangen, ook naar
de Indonesische samenleving, dat een
nauwkeurige afpaling der grenzen
praktisch onmogelijk is.
In een drietal vraaggesprekken
met een aantal uit Indonesië naar
ons land overgekomen gezinnen heb
ben wij ons daarom beperkt tot de
categorie die^et gezien afkomst en
voormalige maatschappelijke status
misschien het moeilijkst heeft volle
dig in het Nederlandse leven op te
gaan, hoewel dit. zoals wij konden
constateren, toch niet altijd inhoudt
dat men zich hier niet gelukkig en
op zijn gemak zou voelen.
men. Van hun functies ontheven,
slechts steunend op de sociale bij
stand die de Nederlandse regering
hen via het Hoge Commissariaat ver
leende, restte hen niets anders dan
de grote stap te wagen naar een on
bekende toekomst in een vreemd
en in de meeste gevallen nog nooit
aanschouwd land.
Geen kansen.
Tussenpositie
Drie kinderrijke gezinnen, de ouders
geboren in het voormalige Neder-
landsch-Indië en getogen onder de Ja
panse bezetting en in de woelige periode
daarna, vertegenwoordigers van de
categorie gerepatrieerden die genera
tieslang een maatschappelijke tussen
positie heeft ingenomen in haar ge
boorteland, als het ware gedrongen tus
sen de Indonesische bevolking ener
zijds en de voor een werkperiode van
slechts enkele tientallen jaren uit Ne
derland overgekomen groep bestuurs
ambtenaren, militairen en employés
aan de andere kant. Zij hebben noch
de hoogste posten bekleed, noch zijn
zij afgedaald tot de laagste werkzaam
heden in een maatsohappij, waar de
tegenwoordig, geschoolde, teohnisch
onderlegde werkkracht vrij onbekend
was, in die zin dat de benaming arbei
der hen nog altijd gedachten over
koeliewerk voortovert.
Zo lang zij in de gelegenheid
waren, hebben zij getracht een be
staan in hun geboorteland, hoezeer
veranderd ook, op te bouwen, totdat
het werken hen letterlijk onmogelijk
werd gemaakt en uit handen geno-
„Bittern" ramde Javakade
„De oorzaak van de botsing van het
1527 b.r.t. metende Engelse s.s. „Bittern"
tegen de muur van de Javakade te Am
sterdam op 12 mei van dit jaar, is naar
het oordeel van de Raad voor de Scheep
vaart gelegen in het niet tijdig achter
uitslaan van dit schip. De „Bittern", die
van Liverpool kwam, ramde bij het en
teren de kademuur van de Javakade
voor loods F, precies op de plaats waar
een grote walkraan stond. Het gevaarte
brak en stortte op de loods, waardoor
grote materiële schade ontstond.
..Aan boord van de „Bittern" is niet
prompt gereageerd op de order om ach
teruit te slaan. Daardoor is het schip
te lang in de richting van de kade door
gevaren", zo concludeerde de Raad.
Een andere nalatigheid aan boord van
het Britse schip was. dat op het be
wuste moment alleen de 3e machinist in
de machinekamer aanwezig was. zodat
alle handelingen door één persoon
moesten worden uitgevoerd.
De Raad heeft echter ook enige kri
tiek op het Nederlandse sleepbootper-
Soneel. dat de „Bittern" de haven bin
nenvoer. De manoeuvre is niet op de
meest voorzichtige wijze uitgevoerd, zo
meent de Raad. Het was beter geweest
de „Bittern" eerst st.il te leggen, voor
dat met het rondtrekken van de sleep
boten zou worden begonnen. Verder
acht de Raad de lengte van de door de
voorsleepboot gebruikte tros onvoldoen
de. Hierdoor bevond de sleepboot zich
zo dicht onder het Engelse schip, dat
een gebruik van het bakboord anker
vrijwel onmogelijk was.
25 pastoors en kapelaans
opgelicht
(Van onze Haagse redactie)
Voor de Haagse rechtbank had zich
een 25-jarige mijnwerker te verant
woorden, omdat hij sinds zijn vrij
lating uit de gevangenis te Arnhem
(juli van dit jaar) in verschillende
plaatsen in den lande 25 verschillende
pastoors en kapelaans heeft opgelicht.
De jongeman vertelde altijd hetzelfde
bedelverhaal. Hij zei, dat hij voor zijn
meisje katholiek geworden was, dat zijn
ouders hem daarom niet meer wensten
te ontvangen en dat hij geld nodig had
om zijn kosthuis te betalen. Het verhaal
was van A tot Z gelogen.
„Een vuile streek", vond de president
van de rechtbank. „U speculeerde op
hun goede hart".
Het bleek, dat het hier een arbeids-
schuwe figuur betreft, die altijd vol
zelfbeklag is en waarschijnlijk weer in
herhaling zal vallen. In 1956 is hij ook
al eens voor oplichting van r.-k. geeste
lijken veroordeeld. De officier van
Justitie eiste, dat verdachte zal worden
veroordeeld tot een gevangenisstraf van
4 maanden en voorwaardelijk terbe
schikkingstelling van de regering. Uit-
S'.Taak 18 december.
..Het is me hier te eng. Je kunt jezelf
niet ontplooien. Eeuwig zou ik moeten
blijven studeren en zelfs daar word ik
niet wijzer van. Op mijn capaciteiten
als vakman wordt nauwelijks gelet. Ik
heb hier met iemand samengewerkt,
die al elf jaar hetzelfde afstompende
werk doet en dat heeft me veel duide
lijk gemaakt..." Dit zegt ons een onge
veer 35-jarige bouwkundige (status:
Wara Negara) die wij ontmoeten op
een tocht langs een aantal Haagse
oontractpensions, waar de gerepatri
eerden na hun aankomst voorlopig
worden ondergebracht. „Zowel op het
gebied van Oosterse als Europese bouw
kunde heb ik ervaring opgedaan, zo
voegde hij er aan toe. Ik zou me na
tuurlijk moeten aanpassen aan de mo
derne ontwikkeling hier. maar... ik
krijg de kans niet Op de Rijkswerk
plaats heb ik zes weken lang onge
schoold werk gedaan. Daar schoot ik
niets mee op. Goed, ik wil wel studeren
voor de papieren, die hier thans ver
eist zijn overigens heb ik diverse
vooroorlogse diploma's maar als ik
mijn vak niet kan uitoefenen, geeft al
het leren niets. Ik verleer het dan tóch.
Bovendien word ik ouder en ik heb ge
merkt. dat je leeftijd al gauw geen
aanbeveling meer is.
Tóch optimisme
„Ik heb het hier erg naar mijn zin,
mijn man trouwens ook en de kin
deren gaan graag naar school. Ik durf
dit te zeggen, want ik ben al drie
jaar in Holland. Aan de andere kant
echter ook drie jaar wonen in deze
kamer met mijn man en zes kinderen.
Dat valt niet mee. Maar als het me
te hoog zit dan zing ik maar de hele
dag. Een blozende, goedlachse jonge
vrouw van in de dertig vertelt ons
dat. Zij is uit Indonesië weggegaan
uit angst, niet direct omdat er geep
andere uitweg meer bestond, dat wil
zeggen voor/over angst soms nog an
dere mogelijkheden openlaat. „Ik
durfde tenslotte niet meer alleen de
passer op. hoewel het toch eigenlijk
ongevaarlijk was.
Moeilijke vraagstukken
De achteruitgang in de conjunc
tuur en de daardoor ontstane
krappere werkgelegenheid zijn er
de oorzaak van, dat hier en daar
afgunst is gerezen jegens gerepa
trieerden, resulterende in een ze
kere rassendiscriminatie. Op som
mige scholen zijn moeilijkheden
geweest, waarbij het onderzoek
uitwees, dat de blanke leerlingen
ongunstig door hun ouders waren
beinvloed. Maar in het algemeen
zijn dit uitzonderingen gebleven
en beperken de grote problemen
van deze landgenoten-van-over-
zee zich tot die vraagstukken,
waarmee ook andere groeperingen X
in ons volk te kampen hebben:
huisvesting en het zoeken naar de
juiste plaats in het arbeidsproces. J
Daarnaast evenwel zijn er ontel- J
bare kleine, minder in het oog lo-
pende, zaken die het vooral de in
Indonesië geboren en opgegroeide J
gerepatrieerde zo moeilijk kunnen
maken.
In een drietal gesprekken met
vertegenwoordigers van deze laat
ste groep, waarvan wij het ver
slag hiernaast afdrukken, hebben
wij een indruk gekregen van hun
reacties op de Nederlandse samen
leving.
scheurbuik vertoonde... Nu eet hij alles,
maar hij heeft wel een harde les ge
had. Ook het vinden van een baan
vlotte eerst niet erg. In Indonesië was
hij militair, eerst bij de Engelse politie,
later in het Nederlandse leger. Het mi
litaire leven lag hem niet en nu is hij
arbeider. Voor iemand met Indische
begrippen wel een hele stap terug, maar
hij heeft het naar zijn zin, al hoopt
hij nog vooruit te komen natuurlijk.
Ja. en dan een woning. Het is wel duur
met de inrichting en de huren zijn zo
hoog, maar zoals nu gaat het eigenlijk
niet meer. Mijn kinderen kunnen nau
welijks hun huiswerk leren en dat is
maar een van de problemen...
Geen heimwee?.
Maar vlak na de Japanse tijd heb
ben mijn ouders en ik dan ook een
tijdlang opgesloten gezeten in ons
eigen huis. belegerd door gewapende
kerels, die op de deur bonsden en
scheldwoorden riepen. Dat heb ik nooit
meer vergeten. Maar het is nu geluk
kig allemaal voorbij. In het begin heb
ben we het hier wel heel moeilijk ge
had, vooral mijn man, met het vinden
van werk natuurlijk, maar ook met bet
eten. Aardappels wilde hij niet en hij I
hield hardnekkig vast aan zijn Indische Qtek die men zich denken
gerechten, totdat zich een begin van heimwee zonder een „terug'
Planter in Indonesië.
„De mensen denken, geloof ik, dat
het zoiets is als het in de grond poten
van jonge gewassen. Het is voor mij
dubbel moeilijk werk te vinden omdat
ik voor geen enkele arbeid hier ervaring
heb en bovendien al 45 jaar oud ben.
Al. dat wil zeggen, ik voel me nog jong
genoeg, maar men schijnt er in Hol
land anders over te denken. Onze derde
man is afkomstig uit de Vorstenlanden
en hij heeft zijn leven totdusver gevuld
met het planten maar dan natuur
lijk niet in de meest letterlijke beteke
nis van tabak". Mistroostig kijkt
deze gerepatrieerde administrateur, die
in zijn leven toch wel andere uitzichten
moet hebben gehad, door het raam van
zijn zitslaapkamertje op een benauwd
binnenplaatsje, waar de regen naar
geestig neerdrupt van een zwarte tak.
wier herkomst onder deze gezichtshoek
niet nader is vast te stellen.
Mijn oudste dochter, een meisje van
tegen de twintig, gaat het beter. Zij
heeft pas een betrekking op een han
delskantoor. Wij zijn nu acht maanden
in Nederland, maar we hadden de kin
deren vooruitgestuurd".
Haar vrije tijd? Nou, zij heeft haar
kleren en zo, zegt de moeder wat lus
teloos. waarbij zij met moeite haar ge
zicht in een vriendelijke maar tra
gische glimlach plooit. Een vrijetijds
besteding die in haar eenzijdigheid,
naar het ons lijkt, toch wel de ken
merken van isolement en verveling
draagt. „Heimwee heb ik niet", voegt
de voormalige planter er nog aan toe.
.Als ik hier een huis en werk had dan
verlangde ik verder niets meer".
Er is geen terug
Heimwee is er natuurlijk wèl, zij
het beperkt tot plotselinge stille mo
menten, die zo gauw mogelijk verge
ten worden. Men kan niet een deel
van zijn leven en nog wel „de beste
jaren" doorbrengen in een land,
waar men bovendien is geboren en
opgegroeid, en dan zo maar weg
gaan zonder ooit terug te verlangen,
zeker niet wanneer dat weggaan ge
dwongen geschiedde. Maar het
heimwee is ongericht, want het land
en de levenswijze waarvoor het be
stemd is. bestaan niet meer en dat
is waarschijnlijk wel de diepste tra-
kan:
Bonn pessimistisch
over vrijhandelszone
Begrafenis eerste klas
(Van onze correspondent in Bonn)
Ondanks het feit dat Juist de West-
duitse minister van Economische Zaken,
prof. Erhard, als een soort bemiddelaar
naar Londen is geweest, is men in Bonn
zeer pessimistisch over de verdere voor
uitzichten voor de vrijhandelszone. In
Westduitse dagbladen sprak men heden
morgen van een „begrafenis eerste klas"
die men de vrijhandelszone te Brussel
heeft gegeven.
Reeds enige dagen geleden werd hier
gezegd dat de idee van de vrijhandels
zone in feite al morsdood was. Enigerlei
optimistische reactie op de laatste be
sluiten van de vergadering te Brussel
van de ministerraad van de Europese
Economische Gemeenschap is hier dan
ook niet geuit. Eerder zegt men in de
Westduitse hoofdstad, dat in Brussel
uitstel van executie is verleend. De voor
standers van een vrijhandelszone nemen
hier in aantal toe, niet slechts in han
delskringen in Hamburg en Bremen,
maar ook in industriële kringen. Men
meent, dat de gemeenschappelijke markt
te klein is en dat het noodzakelijk is de
kleine groep van zes landen van de
Euromarkt uit te breiden. Daarbij hoort
men steeds meer kritiek uiten op Bonds
kanselier Adenauer, van wie gezegd
wordt dat hij aan zijn politieke doelein
den economische principes wil opoffe
ren, gelijk dat ook duidelijk is geworden
uit zijn besprekingen over het kolen-
vraagstuk. Men spreekt in dit verband
van een star vasthouden door Adenauer
aan de afspraken met De Gaulle en men
meent dat men de Fransen een betere
dienst zou bewijzen als, zoals het dag
blad Die Welt hedenmorgen schreef, de
regering-Adenauer zich meer zou laten
leiden door de principes van de Bonds
dag te Bonn, die zich tot twee keer toe
heeft uitgesproken voor de vrijhandels
zone als economisch en politiek nood
zakelijke aanvulling van de Euromarkt.
De „fog" wordt „smog"
Het gevaar dreigt dat de mist. „fog",
die grote delen van Engeland reeds 25
dagen bedekt, „smog" („fog" met
.smoke", rook) gaat worden. In 1952
kwamen honderden mensen, overwe
gend longlijders, ten gevolge van de
„smog" om het leven. Een specialist
van het Bartholomew ziekenhuis in
Londen. B. T. Cummings. heeft ge
waarschuwd dat de mist zodanig met
rook wordt verzadigd, dat de veilig
heidslimiet is bereikt, en dat een her
haling van de ramp van zes jaar ge
leden dreigt.
In een gebied van ca. 28.000 vier
kante mijl ondervindt het verkeer
enorme overlast. Honderden automobi
listen hebben de afgelopen weken hun
wagens laten staan omdat het zicht tot
enkele meters beperkt was. Treinen
hebben soms uren vertraging, de „un
derground" is overvol en het luchtver
keer is volkomen ontwricht.
NIEUWE HOOGLERAREN
TE UTRECHT.
De minister van O., K. en W. heeft
dr. H. J. Flieringa benoemd tot buiten
gewoon hoogleraar in de faculteit der
geneeskunde aan de Rijksuniversiteit
te Utrecht om onderwijs te geven in de
oogheelkunde, in het bijzonder ten be
hoeve van de stichting klinisch hoger
onderwijs te Rotterdam. Dr. Flieringa
is geneesheer-directeur van het oogzie
kenhuis te Rotterdam.
Dr. E. H. Hermans, leider van de cen
trale organisatie voor de bestrijding
van huid- en geslachtsziekten te Rot
terdam, werd eveneens benoemd tot
buitengewoon hoogleraar aan de Rijks
universiteit te Utrecht Hij zal onder
wijs geven in de huid- en geslachts
ziekten, ook in het bijzonder ten be
hoeve van de Stichting Klinisch Hoger
Onderwijs te Rotterdam.
Geen oorlogsmonument of
carillon in Den Haag
(Van onze correspondent)
Aan het plan van het drie jaar ge
leden in Den Haag gevormde Comité
Oorlogsmonument 19401945 tot op
richting van een monument, waar
door alle Hagenaars, zowel burgers
als militairen, die in de oorlog hun
leven gaven, zouden worden geëerd,
zal geen uitvoering kunnen worden
gegeven, daar men er niet in is ge
slaagd, het hiervoor benodigde bedrag,
dat op zeker f 200.000.werd geschat,
bijeen te krijgen. Ook het idee, om
daarvoor in de plaats de gemeente
een carillon aan te bieden, dat men
gedurende een vrij groot aantal jaren
afhankelijk van de totstandkoming
van de representatieve vleugel van
het nieuwe stadhuis, in een gazon op
het Burgemeester de Monchyplein
dacht te plaatsen, zal niet verwezen
lijkt kunnen worden, daar de finan
ciële positie van de gemeente niel'
toelaat, de kosten van aankoop oi
huurkoop van de toren en de kosten
van de daarvoor benodigde fundering
welke circa f 70.000.zouden belopen
voor haar rekening te nemen.
De gedachten van het comité waren
namelijk uitgegaan naar de aankoop
van een carillon, dat in de toekomst
geplaatst zou kunnen worden in de
toren, welke in het representatieve ge
deelte van het nieuwe stadhuis is ge
projecteerd. Het oog was gevallen op de
architectonisch bijzonder fraaie toren
met carillon, welke als onderdeel van
het Nederlandse paviljoen op de Expo
te Brussel heeft geprijkt. Het comité
was niet in staat alle 47 klokken van
het carillon aan te kopen, maar wèl 38
daarvan en hoopte, dat de gemeente
dan bereid zou zijn de kosten van de
toren en van de fundering te dragen.
B. en W. hebben echter kenbaar ge
maakt, dat de gemeente zich de aan de
aankoop of de huurkoop van de toren
verbonden vrij aanzienlijke kosten niet
kan getroosten en hebben nu andere
suggesties gedaan, waarover het comité
zich thans zal beraden. i
White Label f 8.35
Jonge Schiedammer f 7.50 per literfles
Advertentie
Deze gerepatrieerden zijn in de
werkelijke betekenis van het woord
losgeslagen. Ook al leven zij een
fatsoenlijk burgerlijk bestaan, in het
bezit van het Nederlanderschap dat
zekerheid biedt, zo mogelijk weer
onder een eigen dak. zo graag ook
werkend, opdat zij zich het nieuwe
verworvene waardig kunnen beto
nen en hun gevoel van eigenwaarde
hoog houden. Naast dit heimwee en
deze tragiek is er toch ook weer het
geluk, de tevredenheid te kunnen
leven in vrijheid zonder angstge
voelens, misschien ook zonder „er
uitgekeken te worden". Het verlan
gen naar een vroegeris bovendien
tijdelijk, want „de kinderen hebben
het zo naar hun zin op schoolt"
Was van 1942 tot 1957 hoofdinspecteur
van Belasting-inspectie (2de afd.)
Op 66-jarige leeftijd is gisteren te
Oegstgeest plotseling overleden de
heer J. D. Dibbets Rienstra, oud
hoofdinspecteur van 's Rijksbelastin
gen en hoofd van de Inspectie der
Belastingen (2de afdeling).
De heer Dibbets Rienstra, die 9 mei
1892 werd geboren en in de belasting
wereld een bekende figuur was, heeft
het vorig jaar in verband met het be
reiken van de pensioengerechtigde leef
tijd de dienst met pensioen verlaten.
Zijn gymnasiale opleiding genoot hij
te Assen, waarna hij rechten studeerde
aan de Rijksuniversiteit te Groningen.
In 1919 ging hij over naar de belasting
dienst en voleindigde hij zijn studie in
1923. In 1927 werd de heer Dibbets
Rienstra benoemd tot inspecteur te
Wageningen. Vervolgens was hij nog
werkzaam te Apeldoorn. Zevenbergen en
Breda. Op 1 juni 1942 kwam hij in de
rang van hoofdinspecteur naar Leiden,
waar hij tevens was benoemd tot hoofd
van de Inspectie Belastingen (2de afde
ling).
Ook in zijn „Leidse tyd" heeft de heer
Dibbets Rienstra zich doen kennen als
een uiterst bekwaam belastingdeskun
dige, die zyn ambtenaren steeds voor
ogen hield, dat de kunst van het luiste
ren bij de belastingbetalers een sfeer
van vertrouwen kan kweken. Daarnaast
legde hij bijzondere belangstelling aan
de dag voor de persoonlijke omstandig
heden van zijn personeel. Wie kwalitei
ten bezat, kon op zijn medeweriting bij
promoties rekenen. In het ambtelijk
werk was hy een baken, waarop veilig
gekoerst kon worden.
Door veel vertrouwen aan anderen te
sohenken, wist hy te bereiken, dat dit
vertrouwen zelden werd beschaamd,
hetgeen er veel toe heeft bijgedragen,
dat de heer Rienstra zulk een goede
Wijlen de heer
D. DIBBETS RIENSTRA
sfeer in zijn ambtelijke omgeving wist
te scheppen.
Na een werkzaam en vruchtbaar leven
in de actieve dienst was hem de wel
verdiende rust slechts kort geschon
kenOp 18 mei 1957 nam hy in
intieme kring afscheid van de Leidse
Belastingdienst, by welke gelegenheid
zyn bijzondere gaven van hoofd en hart
in het licht werden gesteld. Zyn vele
verdiensten vonden het vorige jaar
officiële erkenning in zyn benoeming
tot officier in de Orde van Oranje
Nassau.
Deze telefoto geeft een beeld van door Arabische kinderen bin
het bezoek, dat De Gaulle brengtbezoek aan Sidi Salem in de buurt
aan Algerije. De premier omringd van Bone.
Proces over boycotactie
acht dagen uitgesteld
Vandaag stond op de rol van de Cl-
viele Kamer van het Gerechtshof te Den
Haag het proces dat de Scheepvaart
vereniging Zuid tegen de Nederlandse
Bond van Vervoerspersoneel in kort ge-
i ding bij de president van de Rechtbank
I te Rotterdam aanhangig had gemaakt
inzake de boycotactie tegen de Panhon-
libcoschepen. De president van de Recht
bank te Rotterdam had in kort geding
een vonnis in het voordeel van de Ned.
Bond van Vervoerspersoneel geveld. De
SVZ was in het ongelijk gesteld in haar
eis om de Nederlandse Bond van Ver
voerspersoneel en de Kath. Bond van
Transportarbeiders .,St. Bonifacius" te
verbieden tot de boycotactie op te roe
pen. De scheepvaartvereniging had
tegen dit vonnis beroep aangetekend.
De advocaat van de scheepvaartvereni
ging. mr. Droogleever Fortuyn roeg
en kreeg vandaag 8 dagen uitste voor
het indienen van zijn memorie van
grieven.
MARKTBERICHTEN
LEIDEN. 5 december Veemarkt.
Aanvoer: 2 stieren, 38 melkkoeien, 250
vette koelen, 33 varekoeien, 13 graskalve
ren, 22 vette kalveren, 61 nuchtere kal
veren, 82 vette schapen, 2600 vette lam
meren, 18 varkens (zeugen), 287 schram
men. 633 biggen, 10 geiten, totaal 4039 st.
Notering: melkkoeien f 825-1100, vette
koeien per kilogram schoon gewicht f 2.70 i
3.25, vare koelen f 500850, graskalve- 1
ren f 225350, vette kalveren per kilo
gram levend gew. f 2.tot f 2,70. nuch- I
tere kalveren per kg lev. gew. f 1.401.60, J
nuchtere kalveren per stuk 14065, vet- I
te schapen 165—95, vette lammeren f 65
95. drachtige zeugen f 275375, schram-
men f 75100, biggen f 4045. en tot f 52 j
Handel: voor melk- en varekoeien riüs-I
tig, vette koelen vlug. graskalveren kalm.
vette kalveren goed. nuchtere kalveren
kalm, vette schapen en vette lammeren
stug, zeugen, schrammen en biggen rede- I
Hik.
LEIDEN, 5 dec. Kaasmarkt. Aanvoer:
32 partijen Goudse en 3 partijen Leidse
Kaas. Notering: Goudse extra kwaliteit
tot f 2.39, Goudje eerste kw. f 2.262.32,
Leidse eerste kw. tot f 2.35. Handel matig.
HOOFDDORP, 4 december. Graan-
beursnoteringen; tarwe f24,tot f29.
gerst f 21.tot f 25.—, haver f 22.tot
126.gr. erwten f32— tot f48—, ka
pucijners f32,— tot f42,—. karwfjzaad
f68.— tot f85,—.
De teraardebestelling van het stoffe
lijk overschot zal maandagmiddag a.s.
om half drie plaatsvinden op de be
graafplaats nabij het Groene Kerkje te
Oegstgeest.
Alles per 100 kg.
KATWIJK AAN DEN RIJN. 4 december.
Nieuwe functie voor
dr. ir. F. Q. den Hollander
(Speciale berichtgeving)
De president der Ned. Spoorwegen,
dr. ir. F. Q. den Hollander, die aan
het einde van deze maand als zodanig
zal aftreden, zal zich gaan wijden
aan de verwezenlijking van de plan
nen om op de kop van Rozenburg een
hoogovenbedrijf en staalindustrie te
stichten. Binnenkort is namelijk de
benoeming te verwachten van de heer
Den Hollander tot lid van het cura
torium van de staalstudie-stichting en
tot voorzitter van de technische com
missie der stichting.
De technische commissie heeft tot
taak het zgn. voorproject, dat door het
Duitse staalconcern Krupp is gemaakt,
te bezien en te beoordelen. Dit voorpro-
nniv ijc.ii müii, uecemoer.
Groenteveiling: waspeen A export (per cr Pehelst, behalve een advies voor de
nM a technische opzet, ook een kostenraming
en een rentabiliteitsberekening. Volgens
dit plan zal de Rozenburgse staalindus
trie in eerste instantie een .staalproduk-
tie van 300.000 ton per jaar bereiken.
Later kan de produktie worden opge
voerd tot 1 miljoen ton en zelfs tot 2
miljoen ton staal.
Indien de produktie-omvang Inder
daad dit laatste cijfer zou bereiken, zou
het staalbedrijf aan de mond van de
American Express 6/8 l 00 4/6 0.75. 2/4 Nieuwe Waterweg tot de allergrootste
WSOT?o|?3 £SS?~2S
0/8^90, 4/6 0.60, op iniim f300 miljoen Vermoedelijk zal
worden begonnen met 600 arbeiders,
maar mogelijk ook met 1200 man. Ult-
eindelijk zullen in de staalindustrie
Montbretia maximaal 12.000 arbeiders werk kunnen
Montbretla vinden.
kist) 2.803.90, waspeen B export (per
kist) 2.803.00. waspeen binnenland (per
kist) 2.004.40, andijvie A 24.0039.00,
andiyvle B 11,00—17.00. groene kool 7.00,
rode kool 13.00, breekpeen (per kist) 1.10.
Aanvoer waspeen 25.000 kg., waarvan
8.000 kg. voor export werd afgenomen
LISSE, 4 december. Bloembollenvel-
llng. Op de bloembollenvelllng waren de
noteringen voor plantgoed van gladiolen
als volgt:
GLADIOLEN per 100: Pactolus 4/6 0.60.
0.24, Acoa LaurentlaWHHPHjmH
Sneeuwprlnse8 6/8 0.80. 4/6 0.55, 3/4 Ó.25]
Sans Soucl 6/8 1.50. Marconi 4/6 0.85.
Fireklng 4/6 0.85 3/4 0 30.
BIJGOED; Boerenploenen f34.per 100
Montbretla Fantasy 6op f 1.
Krokus Mea Flora 7op 1.20.
Meteor 7op 1,20. 6op 1.Anemonen St.
Brlgld 6 7 f0.85, Aruc Cornutum 24op
f25.30. Lllium Rubrum 20op f36.Idem
18/20 f21.50. Dahlia's In diverse soorten
f 10.20 tot f 12.50.
RIJNSBURG.
december. Bloemen
veiling. Troschrysanten; Schlager 85100
Rollnda 90—105. Anjou 95—100. Erco 90-
ioogleraarsbenoeming
niet aanvaard
Dr. J. M. de Jong, conrector van het
105. Kauffmann 80-^90 LÏttle Americans theologisch seminarium der Ned. Herv
—85. Teima 90—105. BUiandei 85—100 heeft besloten zijn benoeming tot
£?lcoü. 12°—130- Wilcox 70—80. Loveiine 'merkelijk hoogleraar in de theologische
S?lde4n S\Ü ,80~ Frees,a 80— faculteit van de Ryksuniversiteit te
150, per bos. Am. Anjers 2231 per stuk. i Groningen niet te aanvaarden.
