Uit liet atelier van Sint Nicolaas
ZATERDAG 22 NOVEMBER
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
ONS MENU VAN DE WEEK
DE MAN, DIE liet beste paard ter wereld bereed
Praktische wenken voor nuttige geschenken
3x veiliger
Verhaal voor de kleintjes
In één nacht
Uw handen
gaaf en zacht
3. Een gewonde Franse soldaat had
dekking gezocht achter het lichaam van
Lisette. Toen een Russische soldaat de
Fransman met een bajonet te lijf wilde
gaan, trof hij bij ongeluk Lisettedie
daarop zo woedend werd, dat zij de Rus
met haar tanden vastgreep, in het vrije
veld sleepte en daarna met haar hoeven
afmaakte.
Onder hevig geweervuur reed Marbot
terug naar zijn kampement. Vlak bij het
doel werd Lisette door een kogel getrof
fen en viel neer in de sneeuw. Marbot
werd uit het zadel geslingerd en lag be
wusteloos naast zijn paard, terwijl Mu-
rats ruiterij voorbij galoppeerde op weg
naar de heuvel.
4. Vier uur lang lag Marbot bewuste
loos. Hij kwam eerst bij kennis, toen een
Franse soldaat, die hem dood waande,
zijn knie in zijn maag drukte om zijn
laarzen uit te trekken. Marbot werd op
een brancard weggedragen. Door de
koude waren Lisettes wonden bevroren,
waardoor ook de bloeding ophield. Rui
ter en paard herstelden voorspoedig en
keerden na de oorlog naar Parijs terug.
In 1844, tien jaar voor zijn dood,
schreef Marbot de beroemde memoires,
welke Conan Doyle inspireerden tot zijn
boek „De dappere daden van brigadier
Gérard".
I. Marcellin Marbot was een van de
beste cavalerie-officieren van Napoleon.
Hij was de held van vele veldslagen
maar geen succes kan worden vergele
ken bij dat in de bloedige slag bij Eylau
in het jaar 1807. De Keizer had zijn le
ger opgeslagen op een groot sneeuwveld,
zoaar hij in gezelschap van zijn grena
diers een bescheiden maaltijd nuttigde.
Op een heuvel, enkele kilometers ver
der, was een afdeling van het 14de regi
ment van de hoofdmacht afgesneden.
Napoleon ivilde de commandant laten
weten, dat hij hem te hulp zou komen.
Twee ordonansen waren reeds uitgezon
den, maar beiden waren door de Russen
gedood. Toen kwam Marbot aan de
beurt. Hij bereed een paard Lisette, dat
zo zacht als een lam en zo snel als een
hert was, maar zich ook kon opwinden
als een buldog als men het tergde.
2. Marbot vertrok in vliegende galop.
De Russische wachtposten waren zo ont
hutst door de aanblik van de eenzame
ruiter, dat ze vergaten op hem te schie
ten. Toen Marbot de bewuste heuvel be
reikte, lag de weg zo bezaaid met ge-
Nu de stamppottyd weer is aangebroken willen wü U er nog eens op wijzen
liever niet meer dan eenmaal per week stamppot te geven daar door het stampen
te veel van het C-vitaminegehalte verloren zal gaan.
Beter is het om af en toe eens een stoofschotel op tafel te brengen. Deze
bestaat uit fijngesneden groente en dobbelsteentjes aardappelen, welke evenals
bij stamppot ook in één pan worden gaar gemaakt. Ze worden daarna echter
niet gestampt; het aanhangende vocht wordt slechts met iets aardappelmeel
of maïzena gebonden. Om de schotel „compleet" te maken worden er stukjes
vlees, vis, ei, kaas of ook dikwyls peulvruchten aan toegevoegd. In dit weekmenu
vindt U een stoofpot met kaas. Kaas mag nooit meekoken en wordt dus pas tot
slot, wanneer de pan reeds van het vuur is genomen, door het gerecht heen
geroerd, dit dus in tegenstelling tot vlees, vis, enz., welke tezamen met de groente
en aardappelen moeten worden gaar gemaakt.
ZONDAG vermicellisoep; schotel witlof met ham en kaas, aardappelen;
fruitsla met slagroom.
MAANDAG hamhoorntjes, sla, gebakken aardappelen; wentelteefjes.
DINSDAG gehakt, spruitjes, aardappelen; Amerikaanse appelen.
WOENSDAG stoofpot kool met kaas en tomaten; beschuit met bessensap.
DONDERDAG gebakken lever, appelmoes, rouw gebakken aardappelen;
warme griesmeelpudding. (Witte bonen in de wH zetten).
VRIJDAG hard gekookte eieren, witte bonen, tomatensaus, rust; ge
bakken banaan.
Spaanse hutspot; fruit.
ZATERDAG
Recept: Spaanse hutspot.
200 g. witte bonen, 1 kg. aard
appelen, 250 g. wortelen, 1 groen
kooltje, 2 uien, 4 dl. melk, 60 g.
boter, zout.
De geweekte witte bonen met wat
zout en met zoveel water dat ze on
derstaan, gaarkoken en daarna uit het
water scheppen. (Niet nodig wanneer
er een rest gave bonen van de vorige
dag over is). De stukjes gesneden
aardappelen, uien, wortelen en kool in
het bonennat gaarkoken.
De melk, de boter en de bonen er
aan toevoegen, het geheel goed door
een scheppen en het vocht met wat
aardappelmeel binden.
Recept: Amerikaanse appelen.
4 grote appelen, suiker, kaneel,
boter. Caramelsaus: 6 dl. melk,
125 g. suiker, 20 g. maizena.
De appelen schillen en boren, in een
vuurvastschoteltje zetten; de holten
opvullen met een mengsel van suiker
en kaneel en er dan een klontje boter
bovenop leggen. Een bodempje water
in het schoteltje doen en de appelen
in de oven gaar maken. De appelen
voor het podoen overgieten met een
(koude of warme) caramelsaus.
sneuvelde soldaten en paarden, dat eni
ge infanteristen hem moesten helpen.
Marbot overhandigde de order van Na
poleon, welke luidde „Verlaat de heu
vel; Vorm een carré. Ik stuur U Murats
ruiterij om U te ontzetten
De commandant schudde het hoofd.
„Het is te laat. Wij zijn geheel omsin
geld".
Daarop overhandigde hij een zware
eikehouten staf met de adelaar aan
Marbot met het verzoek deze aan de
Keizer ter hand te stellen. „Groet de
Keizer van ons. Leve de Keizer".
Madrid, november '58
Deze week zijn we op bezoek geweest in de werkplaats van Sint-
Nicolaas. De Goedheiligman had ons dat bezoek toegestaan op uit
drukkelijke voorwaarde, dat we nooit publiekelijk zouden vermelden
voor wie dit o£ dat cadeautje, dat we in die werkplaats zouden zien,
bestemd was. En dat beloofden we natuurlijk maar al te graag, te
meer waar Sint er niets op tegen had dat we het een of andere aar
dige of originele ideetje, aan de brein van Zwarte Piet ontsproten,
voor deze rubriek zouden gebruiken. In de werkplaats van Sint-Nico-
laas heerste het spreekt vanzelf grote bedrijvigheid. We heb
ben er onze ogen uitgekeken en er meer aantekeningen gemaakt dan
we mogelijkerwijs in dit hoekje kunnen uitwerken. Wat we in 't bij
zonder hebben genoteerd, zijn cadeautjes, die een ieder zelf kan
maken, en omdat u misschien juist zit te peinzen hoe u uw cadeau
tjes-budget kunt rekken, geven we u hieronder enkele mogelijkheden,
waarvoor zelfs een kinderzakgeld ampel toereikend is. Veel moeite
en veel tijd vergen ze evenmin en in de tijd, die u tot 5 december nog
rest, zoudt u gemakkelijk al de hier besproken cadeautjes kunnen
maken.
VOOR BABY zagen we een handig
slab-schortje, dat zelfs de onervaren
amateurnaaister kan maken. Er is een
lapje van 40 bij 70 centimeter stof
(badstof of katoen) en 2.25 meter
schuin* bies in afstekende kleur voor
nodig (figuur 1). Figuur la geeft het
patroon voor het modelletje weer: het
is een rechthoekige lap. waarin twee
armsgaten worden uitgeknipt. De zij
kanten en de onderkant van de lap
en de armsgaten worden met schuin
bies afgewerkt. Langs de bovenkant H \k£)rj
van de lap wordt een 2 centimeter
brede zoom gemaakt, waardoor een jjA
halskoordje wordt geregen. Borduur fR
of appliceer een aardig kindermotiefje
op de voorkant van het schortje. a
wat lmt of band (waarmee de kaft
gesloten wordt) en een hoeveelheid
gegomd „plastic papier", dat een hout
tekening of een fantasiedessin te zien
geeft (dit afwasbare materiaal vindt
u in de handel en is heel gemakke
lijk te verwerken). De vellen teken
papier worden in tweeën of drieën ge
vouwen, afhankelijk van het formaat
van het papier en het voor het album
gewenste formaat. Ze worden vervol
gens zo aan elkaar geplakt, dat ze een
„harmonicaplissé" vormen (figuur 4a).
De aldus verkregen albumbladen zijn
zowel van voor naar achteren als van
achter naar voor (aan de achterkant)
te gebruiken. De twee stukken karton
voor de bovenkant en de onderkant
van de kaft worden iets groter ge
sneden dan de bladzijden van het
album zijn. Ze worden aan beide kan
ten beplakt met het plastic materiaal
en voorzien van vier gleuven, waar
door het lint of band wordt geregen,
da het album afsluit (figuur 4).
HET ALTIJD BRUIKBARE KLEER-
HANGERTJE is een aantrekkelijk
cadeautje wanneer het met stof en
watten) overtrokken wordt (figuur 6),
maar ook kan het dienen voor een
praktische toiletzak, waarin alle mo
gelijke kleine toiletartikelen kunnen
worden ondergebracht. De achterkant
en het overtrek van het hangertje
worden van effen of bedrukte katoen
gemaakt, de voorkant van de zakjes
is van doorzichtig plastic, dat aan de
bovenkant met katoenen bies geboord
is. Door de zoom van de zak wordt
een dun houten stokje of een roetje
gestoken, opdat de zak, ook als hij
vol is. goed glad tegen de muur blijft
hangen.
i Advertentie)
De ideale elektrische koffiemolen van
NEDERLANDS fabrikaat
Absolute beveiliging tegen het mes.
Door hei droaien van het geslotendeksel
wordt de motor in werking gesteld.
Absolute elektro-technlsche beveiliging
Volkomen isolatiedoor plastic huis door
de gesloten motor-door rubberlogers
Absolute stekker-beveiliging
De oangespoten stekker kan niet breken of
losraken en heeft een extra beschermrand.
Een verrotting voor iedere vrouw I
Verkrijgbaar In de moderne posteltinten t
wit/blauw - wit/groen - wit/grijs
de walvis;:
In de zee, niet ver van de kust, dat plan te bespreken, waren eerst de
woonde een walvis. Of eigenlijk woon- burgemeester en de belangrijkste man
de hij er niet want hij had geen nen van het stadje bijeengekomen,
huisje maar hy was er. Soms zwom „Een walvis, die zó groot is", zei de
hij wat heen en weer, en veelal lag hij
onder water wat te dromen of te
slapen.
Ja, de walvis was er. En de mensen
in het kleine havenstadje aan die kusl
wisten dat heel goed. Maar ze waren
helemaal niet bang voor de walvis.
Waarom zouden ze ook? De walvis
was een vriendelijk beest dat niemand
kwaad deed.
Soms gebeurde het, dat een vissers-
boos uit het havenstadje regelrecht
stevende naar de plek waar de walvis
lag te dromen dat gebeurde omdat
de stuurman van de boot die walvis
onder water niet zag.
En wat deed dan de walvis zodra hij
hoorde dat zo'n boot naderde? Hij
zwom weg, ja, natuurlijk, want geen
enkele walvis laat zich overvaren
maar dat was niet alles: de walvis
zoog een geweldige plat water naar
binnen, die hy dan zzzttmet een
grote boog naar boven spoot. Dat za
gen de vissers, en zei zeiden: „Hè, de
walvis!" en ze lieten even de stoom
fluit gaan twee korte stoten: hoe.
hoe.En als het een bootje was dat
geen stoomfluit had, dan werd de
scheepsbel geluid. burgemeester, „heeft vast veel voedsel
Het was net of de vissers en de wal- nodig. Ik zelf lust wel tien borden pap
vis elkaar kenden. En dat was ook zo. per dag en hoe moet het dan zo'n
De walvis beschouwde alle mensen als walvis vergaan, die zeker twintig, der
zijn vrienden, en de mensen uit het tig keer zo groot is als ik ben?"
kustplaatsje vonden het eigeniyk heel „Een walvis eet vis", zei de meester,
gezellig hun eigen walvis in de zee te „en de zee is vol vis",
weten. Ze hadden zelfs een plan uit- „Ja, dat is allemaal goed en wel",
gewerkt om de walvis te voeden. Om zei een wakkere vissersman, „maar als
die walvis de vis opeet, kunnen wü die
vis niet meer vangen en als wij min
der vis vangen, verdienen wy minder
geld".
En ook dat was waar. Wel zei de
burgemeester: „Er zwemmen meer vis
sen in de zee dan u kunt vangen",
maar de vissers zeiden: „Nee wü
zullen de walvis ander eten geven, zo
dat hij minder vis eet".
Toen plakte de burgemeester een
aankondiging tegen de gevel van het
raadhuis, waarop aan alle stedelingen
verzocht werd in het vervolg hun
restjes en kliekjes in een emmer te
bewaren. Dat deden de mensen met
plezier en de vissers namen die etens-
restjes mee en gooiden ze in de zee
voor de walvis.
Nu, de walvis vond het best. Want
altyd vis eten valt ook niet mee en
voortaan kreeg hy papresten van de
burgemeester, lekkere hapjes vlees van
de goedige slager, de aardappeltjes die
Jantje-van-de-dominee weigerde op te
eten (zodat hy voor straf naar bed
werd gestuurd, maar dat wist de wal
vis natuurlyk niet) en de gebakjes
van de vorige dag van de bakker.
Soms ook een enkele peer en een ap
pel je kunt het zo gek niet beden
ken of de walvis at het. En hy vond
het heel plezierig en hy was heel
dankbaar.
En nu was het dan zomer. By het
strandje achter de haven speelden de
kinderen in het lauwe water, terwyl,
niet zo ver van hen vandaan, de wal
vis loom op en neer bewoog en nu en
dan eens met zyn buik over het zand
op de bodem van de zee schuurde. Ook
de walvis vond het prettig dat het zo
mer was. Het werd een warme zomer
bovendien, het werd warmer, steeds
warmer de mensen trokken de dun
ste kleren aan die ze hadden en als ze
elkaar tegenkwamen in de stille
straatjes, zeiden ze: „Warm, hè?"
Ja, dat duurde drie dagen en toen
was er een echte hittegolf. Er viel geen
regen en er waaide geen wind, het was
alleen nog warm. Zo warm, dat
niemand het nog prettig vond be
halve dan de walvis, want in het wa
ter blyft het immers altyd koel.
„Het zal wel niet lang duren", zeiden
de mensen troostend tegen elkaar,
maar de vissers die altyd en overal
weten wat voor weer het worden gaat
schudden hun hoofden en zeiden:
„Dit blyft wel even zo" en ze keken
naar de lucht boven de zee, die trilde
van de hitte. Ze kregen gelyk: de
vierde dag werd nog warmer en de
vyfde dag werd zó heet, dat de blade
ren aan de bomen vergeelden en de
bloemen in de tuinen slap aan hun
stengels hingen.
En hoe dat nu kan, weet ik niet,
maar op de een of andere wüze kreeg
de walvis er de lucht van, dat de
mensen van de warmte leden. En wat
dacyht die walvis? Hy dacht: „De
mensen doen zoveel voor my nu
kan ik eens iets terug doen".
En dat deed hy. Hy zwom tot vlak
voor de haven en de kinderen die
daar lusteloos op de warme stoffige
stenen zaten, Juichten van opwinding
toen ze plotseling de glimmend-gryze
rug van de walvis boven de zeespiegel
zagen. En nog groter werd hun bhjd-
schap toen, opeens, die walvis een
reuze-sloot water binnen zoog en die
op de kade sproeide. De stenen werden
koel en nat, de kinderen juichten in
het zoute water dat als een frisse
regen op hen neerkwam. Door hun ge
juich liepen de mensen hun huizen
uit en ook zij namen een douche.
De walvis zwom langzaam langs de
kade en overal bracht hy water het
plensde tegen de oude huisjes en de
hele lucht verfriste. Zelfs de bloemen
en de bomen leken weer opgewekter.
Minstens een uur zwom de walvis voor
de kust, toen verdween hy. En hy was
vast van plan het stadje de volgende
morgen weer zo'n bad te brengen
doch het hoefde niet: 's nachts begon
het te regenen. De mensen in het ha
venstadje waren de walvis zo dank
baar, dat ze de bakker vroegen een
speciale taart voor hem te bakken. En
dat deed de bakker met plezier!
M. F. r
VOOR DE KINDERKAMER een
aardig, simpel ideetje: de badhand
doeken (klein formaat) waarop in één
hoek een poppetje of beestje in fel
afstekende kleuren is geborduurd of
geappliceerd een vrolyke garnering
waaraan de kleuters gemakkelijk hun
eigen handdoek herkennen (elke
handdoek heeft een ander motiefje
en.dit wordt natuurlyk van kleur
en wasecht garen gemaakt).
VOOR DE KOFFIETAFEL zes
eierwarmers in een zakje (figuur 2),
die uit een kleine hoeveelheid dikke
wol in een wip worden gehaakt. Met
een dikke haaknaald. Ze worden alle
geheel in vasten gehaakt en hebben
alle hetzelfde bijenkorf-model, ze
zyn alle voorzien van een wit randje
aan de onderkant en een wit wollen
kwastje aan de top, maarze heb
ben alle een andere kleur (een rood,
een geel, een groen, een marineblauw,
een korenblauw, een zwart). Voor het
opbergen van dit stelletje een gehaakt
zakje, in dezelfde vorm als de eier
warmers, doch tweemaal zo groot. Ook
dit Is voorzien van een wit randje en
een wit kwastje; boven het witte
randje is een ry stokjes gehaakt,
waardoor een wolkoordje wordt ge
regen.
Voor de koffietafel ook een serie
servettenzakjes, die evenals de eier
warmers alle een andere kleur heb
ben. Ze worden gemaakt uit linnen,
geborduurd met witte zyde. Ze heb
ben alle hetzelfde borduurmotiefje.
Minder pryzig (minder stofverlies!)
wordt een zestal servettenzakjes, in
dien ze alle van dezelfde stof (byvoor-
beeld crèmekleurig linnen) worden
gemaakt en als onderscheidingsteken
een (overigens identiek) borduurmo
tiefje van verschillende kleur dragen.
VOOR DE TOILETTAFEL een
byouxdoosje, gemaakt uit een sigaren
kistje af een steVig kartonnen doosje,
dat van binnen geheel met fluweel en
van buiten met andere stof of met ge
gomd, bedrukt „plastic papier" wordt
beplakt. Een mooi effect kan worden
verkregen door het deksel geheel of
gedeeltelijk met wollen of zijden petit
point werk te verluchten (figuur 3).
Byzonder aardig ook is de hand
schoenendoos waarvoor een stevige,
vlakke kartonnen doos van hand
schoenlengte nodig is. Deksel en doos
worden aan de buitenkant met de een
of andere katoenen of zijden stof be
plakt. Een hand, uit fel gekleurd vilt
gesneden en ter hooge van de pols met
een gestrikt lint gegarneerd, wordt
boven op het deksel geplakt (fig. 3a).
EEN FOTO-ALBUM, dat er keurig
uitziet, heel veel plaats biedt en heel
weinig kost, kunt u zelf maken uit
tien vellen stevig (grys) tekenpapier,
twee stukken karton (voor de kaft),
Voor de handel: N.V. HANDELMIJ. R. F. M. WERNEKINCK, A dam
Roos verdwijnt met TRAITAL 3 anti-roos.
Alleen Traital 3 bevat het pas-ontdekte apelium met de sterke van roos
bevrijdende eigenschappen - Na 6 wekelijkse haarwassingen is de roos.
verdwenen.
vraag TRAITAL 3.
BOWNTOH N V AMSTERDAM
