De „Maatschappij voor Toonkunst"
herdenkt haar 125-jarig bestaan
Bejaarden - pensiontehuis Hofwijck
te Oegstgeest vanmiddag geopend
OUD, MAARSPRINGLEVEND
School met 1400 leerlingen
is als een gonzende bijenkorf!
Wi
Eenvoudig, doch fraai interieur
97ste jaargang
Woensdag 12 november 1958
Tweede blad no. 29593
Hoge traditie wordt krachtig voortgezet
Een oud-gerenommeerde, maar nog altijd springlevende instelling
herdenkt dit seizoen haar 125-jarig bestaan, namelijk de geheel
op zichzelf staande Maatschappij voor Toonkunst, dus los van de
Maatschappij ter bevordering der Toonkunst, welke in vele plaatsen
haar afdelingen bezit.
Zij is op die onafhankelijkheid waarlijk een beetje trots en terecht!
Al wordt er aan die onafhankelijkheid de laatste jaren door de ge
meentelijke subsidie wel wat getornd o.a. in verband met de
onnoemelijk hoge exploitatiekosten der Muziekschool men kan
totnutoe gelukkig zijn eigen boontjes doppen en dat zegt héél wat!
Toch zal de Maatschappij op den duur deze zelfstandigheid wel
geheel aan de gemeente moeten overdragen, wil men volkomen kun
nen voldoen aan de eisen van de moderne tijd, waartoe in de eerste
plaats een bezoldiging der vele leerkrachten in overeenstemming met
die der middelbare schoolkrachten, bovendien met redelijke pensioenen,
gerekend moet worden.
De kosten daarvan zijn zo zwaar, dat een particuliere instelling ze
onmogelijk kan opbrengen. Rijk en gemeente zullen dit dienen op te
vangen, wil de muziekschool als muzikaal centrum voor Leiden en
omliggende gemeenten behouden blijven.
DEZE muzirekschool, als onderdeel
der jubilerende Maatschappij, is
tegenwoordig als een gonzende
(bijenkorf!
Daarvoor zorgen de ruim 1400 leerlin
gen. Zij musiceren, onder de stimule
rende directie van Henk Geirnaert en
zijn staf van ongeveer 50 deskundige en
bekwame leerkrachten van 's morgens
vroeg tot 's avonds laat.
Een stroom van leerlingen studeert er
in alle mogelijke takken van muziek
beoefening: praktisch, zowel als theore
tisch.
Vooral na de tweede wereldoorlog is
de belangstelling hiervoor merkwaardig
snel gegroeid. Er lijkt geen einde te
komen aan het aantal aanvragen, om
tot de school toegelaten te mogen wor
den. De school zit eigenlijk propvol en,
hoe vreemd het ook klinken moge, elke
nieuwe leerling betekent geen geldelijke
winst meer. Wanneer men zo hoort van
300 pianoleerlingen, 100 violisten, 40
cellisten, 40 fluitisten, 40 guitaristen, 70
accordeonisten, tientallen zangleerlin-
gen en ga zo maar door, tot de orkest-,
ballet- en operetteleerlingen, tegenwoor-
dgi zelfs ook de slagwerkers toe!
de school wil in elk opzicht up to date
zijn dan vraagt ge U af, waar ze
allemaal vandaan komen en waar de
oorzaak ligt van die steeds groeiende
belangstelling voor de muziek en de
zelfbeoefening ervan.
Hóe dan ook: die school vormt een
Ibrandend centrum voor het Leidse
muziekleven, met als een der krachtige
pilaren ook het Toonkunstkoor, dat
vanouds een grote reputatie geniet en
thans onder de energieke leiding van
Iskar Aribo staat.
Naast die school, wijdt het bestuur
der Maatschappij voor Toonkunst zijn
krachten aan het exploiteren van een
jaarlijkse concertenserie van steeds
voorname allure en het organiseren van
altijd totaal uitverkochte jeugdconcer-
ten.
DE eigenlijke oprichtingsdatum der
Maatschappij valt op 2 mei 1834.
Toen werd in de Stadsgehoorzaal
het eerste bestuur benoemd onder voor
zitterschap van wethouder mr. P.
Cunaeus. Een maatschappij, die zich ben
doel stelde het exploiteren van een
muziekschool. Tot directeur hiervan
werd benoemd de heer A. Ie Fièvre.
Klavier en zang, viool en alt, violoncel,
clarinet, fluit en fagot waren de vak
ken, waarin onderwezen werd. Wie dit
lijstje vergelijkt met al hetgeen er
tegenwoordig aan de school te koop is,
moet even meewarig het hoofd schud
den
Op 2 augustus 1834 werd de school
met 42 leerlingen geopend en het eerste
halfjarig klein examen vond plaats op
31 januari 1835, 's avonds in de Stads
gehoorzaal „met een gepaste aanspraak
tot de onderwijzers en kwekelingen",
als openingswoord van de voorzitter.
„De school bleek in een werkelijke en
langgevoelde behoefte te voorzien",
luidde het indertijd. Zo is het al die
jaren geweest en in het bijzonder nü!
IJ willen hier niet de ganse histo
rie van de Maatschappij en van
de school gedetailleerd bespre
ken. Wie daarvoor belangs telling heeft,
kan een schat van alleraardigste bij
zonderheden vinden in het boekje „Óns
Eeuwfeest", dat de toenmalige secreta
ris, de heer G. W. Groen ter gelegen
heid van het 100-jarig bestaan der
Maatschappij met grote liefde in 1934
schreef.
Hoe zeer het onderricht in de mu
ziek, met tegenwoordig het alge
meen vormend muziekonderwijs, dat
aan het instrumentaal onderwijs
voorafgaat, als grondslag, zich in de
loop der jaren gewijzigd mag heb
ben, het is bij de sinds het 100-jarig
jubileum opgetreden directeuren,
resp. de heren Richard Boer, Hans
Franco Mendes en Henk Geirnaert,
steeds in uiterst bekwame handen
geweest. Zij deden beroemde voor
gangers als Wetrens en Van Gro-
nigen eer aan!
Daarbij mogen de talrijke concer
ten, die in de loop der jaren georga
niseerd werden en die door de ver
maardheid der solisten of kamer-
muziekensembles grote faam geno
ten, niet vergeten worden!
N overeenstemming met de hoge tra
ditie van voorgaande besturen zetten
de huidige Commissarissen onder lei
ding van de voorzitter jhr. ir. A. C. von
Weiier opvolger van de diepbetreurde
heer C. Grijpma het werk tot heil
van muziekminnend Leiden en omge
ving voort. In het bijzonder ook in
Oegstgeest, waar een bloeiende neven-
afdeling reeds vele jaren geleden werd
opgericht.
Zoals de directeur, de heer Henk
Geirnaert, het in het Jubileumprospec
tus zegt, is het: „het muziekonderwijs
is erop gericht de jongemens zóveel
muzikale ontwikkeling mee te geven,
dat hy later, hetzij actief of passief,
aan het muziekleven kan deelnemen."
Moge vele ouders hiervan doordron
gen worden en er hun kinderen gelegen
heid toe geven.
De Maatschappij voor Toonkunst zal
zich steeds krachtig blijven beijveren
de liefde voor de muziek op velerlei
terrein aan te kweken.
Zij zal er ook in de toekomst haar
steentje ongetwijfeld toe bij dragen.
WU kunnen oprecht verklaren, dat het
voor haar dikwyis een zware steen is.
Te zwaar zal haar die steen echter
nimmer zijn, omdat zy door een
ideaal gedragen en voortgestuwd
wordt!
Dit ideaal zal zy hoog houden, ge
dachtig aan al datgene, wat in de
afgelopen 125 jaar tot stand kwam.
Moge de komende feestviering, welke
op 18 november met een concert te
geven door het Münchener Kamer-
orchester wordt ingezet, van een even
waardig niveau zijn, als waarvan de
geschiedenis dezer Maatschappij ge
tuigt.
Een geschiedenis, die haar op- en
neergang kende, doch thans, mede in
verband met de algemeen sterk ge
groeide muzikale belangstelling, op
een bloeiend hoogtepunt is aangeland.
Waarmee wij het bestuur van harte
geluk wensen!
EERSTE STEENLEGGING CHR.
NIJVERHEIDSSCHOOL
Vrijdag 21 november, 's middags om
3 uur, zal de eerste steen worden ge
legd van de nabij de Haagweg te bou
wen Chr. Nijverheidsschool voor Meis
jes.
Zaterdag is liet
klaproosdag
Zaterdag is het klaproosdag! Een
dag, waarop wij nog weer eens herin
nerd worden aan het offer, dat tien
duizenden geallieerde soldaten in de
jaren 19401945 brachten voor onze
vrijheid. Het stoffelijk overschot van
ruim 30.000 van deze soldaten vond een
laatste rustplaats in Nederlandse bodem.
Ieder jaar groeit het aantal aanvra
gen van ouders, die nog eenmaal met
hun zoon, in het verre Nederland ge
vallen, verenigd willen zijn. .Vrouwen,
die een laatst, troostrijk vaarwel willen
brengen aan hun geliefde man. Kinde
ren, voor wie vader helaas maar al te
vaak een figuur is uit de vertellingen
van moeder.
Het Nederlands Oorlogsgravencomité,
dat him de gelegenheid wil geven nog
eenmaal bij het graf te staan van hem,
die zij althans nooit zullen vergeten,
zegt: „de tijd in zijn onbarmhartige
voortgang wist vele contouren uit. Maar
erger dan onwetendheid is vergeten.
Erger dan vergeten is onverschillig
heid."
De klaproos, welke ons zaterdag weer
aangeboden wordt, is dan ook geen
„gewoon" liefdadigheidsspeldje, maar
het symbool van de dankbaarheid voor
onze duurgekochte vrijheid.
Wil deze collecte echter slagen, dan
zal het plaatselijk comité zaterdag
over vele collectanten moeten be
schikken. Zy, die zich voor dit doel
enkele uren willen inzetten, kunnen
die dag reeds van 8 uur. 's ochtends
terecht in „Het Gulden Vlies".
Hoewel wij aannemen, dat men dit
niet doet om er in materiële zin iets
mee te verdienen, is het „The British
Legion", de Britse Bond van Oud-Strij
ders, die uit dankbaarheid voor het vele
werk, dat het Nederlands Oorlogsgra
vencomité verricht, ieder jaar 22 collec
tanten uitnodigt voor een zesdaags ver
blijf in Londen. Ten overstaan van een
notaris worden de namen van deze ge
lukkigen getrokken uit de zich in een
kartotheek bevindende legitimatiekaar-
ten van deelnemende collectanten.
Onze stadgenoot, de heer W. H. M.
van Ommen, is voor de Kath. Ned.
Boeren- Tuindersbond voor de tijd van
drie jaar benoemd tot plv. lid van de
Sociale Verzekeringsraad.
(Advertentie)
Wat particulier initiatief vermag
derne keuken, in totaal 74 eenpersoons
kamers en 9 tweepersoonskamers. Ge
makkelijke trappen en een lift verbin
den de woonlagen, waar op verschil
lende plaateen zitjes zijn aangebracht.
Wat particulier initiatief vermag is weer eens gebleken uit de ge
schiedenis van de oprichting van het bejaardencentrum te Oegstgeest,
waarvan vanmiddag het pensiontehuis officieel is geopend, nadat de
afzonderlijke bejaardenwoningen reeds ongeveer een jaar geleden voor
bewoning gereed kwamen.
In de winter van 1953'54 kwamen op initiatief van de heer J. J.
Vos enkele mensen in een bespreking bijeen om de mogelijkheid onder
ogen te zien tot stichting van een bejaardencentrum. Ze legden per
man 20 gulden op tafel en vormden aldus het stichtingskapitaal van
zegge en schrijven honderd gulden. Overigens waren zij ondanks hun
enthousiasme nuchter genoeg om te beseffen, dat er nog heel wat water
naar de zee zou moeten stromen om een kans van slagen te hebben,
want wat doet men met een dergelijk luttel bedrag voor de bouw van
een gebouwencomplex, dat twee en een half miljoen gulden zou moeten
kosten?
De huidige zetel der Maatschappij van Toonkunst"
aan het Rapenburg 22.
(Foto fcivv&a Vilei)
Het verhaal van alle moeiten, zorgen,
mee- en vooral tegenvallers is groot ge
noeg om er een boek over te kunnen
schrijven. Doch door dit boek zou een
gouden draad lopen van vasthoudend
heid, doorzettingsvermogen, het over
winnen van allerlei onvoorziene obsta
kels. Ook zou blijken, dat in ons va
derland de overheidsbemoeiingen een
zodanige omvang hebben aangenomen,
dat met een reeks van instanties tot
overeenstemming gekomen moet worden
en dat het nog steeds waar is, dat
ambtelijke molens langzaam draaien.
Het zou dan ook niet te verwonderen
Broederschap
van oud-padvinders (sters)
INTERESSANTE LEZING OVER
POLITIESPOORONDERZOEK
In het Geref. Jeugdhuis aan de Bree-
straat kwam gisteravond de Kring
Rijnland van de Broederschap van
oud-padvinders (sters) o.l.v. de heer E.
Kronenburg bijeen.
De heer C. P. A. Kanters, technisch
rechercheur bij de Rijkspolitie te Den
Haag, hield deze avond een interessante
lezing, toegelicht met dia's, over het
politiespooronderzoek.
Aan de hand van vele voorvallen uit
de praktijk vertelde spreker allereerst
het een en ander over het optreden van
de politie-spoorhond. Getoond werd hoe
men b.v. op het spoor van een misdadi
ger komt en op welke wijze men een
misdrijf reconstrueert. Een kijkje werd
ook genomen in „de keuken" van de
dactyloscopische dienst., waar gegevens
van circa 350.000 criminelen zijn ge
registreerd.
Tenslotte liet de heer Kanters zien
hoe de recherche in 1953 te werk ging
bij de identificatie van de slachtoffers
van de watersnoodramp.
GEVONDEN VOORWERPEN
In de maand oktober zijn de volgende
voorwerpen gevonden:
Kinder jack; regenjas; rozenkrans;
pyjama; vulpen; rubberlaars; portemon
nee; autostep; polshorloge; nylonkou
sen; kinder handtas je; couponboekje;
bankbiljetten; muntbiljetten; legitima
tiebewijs; koffer; tas inh. sportkleding;
paraplu; jongensjasje; kinderbril; over
all; windjack; sjaal; hengels; school
tas; wieldop; fondskaart; wandelwagen;
aktentas; autoplaid; plastic jas; sleutels
armband; fazant; schoudertas inh. boe
ken en schriften; kindertuigje; kinder
schoentjes; rijwieltas; zegels Rijkspost
spaarbank; roeiboot; welpenpet; dubbe
le kranten tas; spijkerbroek; gouden ring
badhandoek; damesvest; straatmakers-
hamer; zwembroek; handschoenen; kin
derrokje; kinderfiets (driewieler); da
meshoedje; vakantiezegels; 3 kleuren-
potlood.
Terug te halen en inlichtingen te ver
krijgen aan het bureau van gevonden
voorwerpen, Nieuwsteeg 8, ingang poort,
op woensdag- en zaterdagmiddag tus
sen 2 en 4 uur.
Telefonische inlichtingen kunnen niet
worden verstrekt.
zijn, indien de initiatiefnemers de moed
opgegeven zouden hebben om door te
zetten.
Nadat op voorstel van het Stichtings
bestuur de gemeenteraad bereid was ge
vonden een geldlening te garanderen
ad 2 miljoen gulden, werd voor een
bedrag van f250.000 bouwrijpe grond
van de gemeente gekocht. Inmiddels
was de architect, de heer H. Lamberts
te Leiden, met het ontwerpen van zijn
plannen ver gevorderd.
EERST
BEJAARDENWONINGEN.
Het heeft veel 'tijd gekost om de circa
700 betonnen palen in de grond te
slaan en al het betonwerk gereed te
maken, waarop het uit drie woonlagen
bestaande gebouw kon worden opge
trokken. Inmiddels werd met spoed
voortgegaan om allereerst de 46 afzon
derlijke bejaardenwoningen gereed te
maken, niet alleen om de bouw zo
spoedig mogelijk te kunnen concentreren
op het pensiontehuis, doch tevens om
tal van gegadigden aan een passende
woning te helpen en bovendien om
huurontvangsten te hebben, die voor de
totale financiering niét gemist konden
worden.
FRAAI INTERIEUR.
In de opzet om het pensiontehuis
zonder bijzondere luxe toch een fraai
interieur te geven is men ongetwij
feld geslaagd. Grote aandacht is be
steed aan de hal, waarvan de veel
kleurige schervenvloer zeer opvallend
is. alsmede het mozaiek met een mo
tief van het Hazenbos, dat eertijds
langs de Hofdyck lag.
Er is gewerkt met kleur en licht
in de conversatie- en recreatiezaal, die
thans ook al voor hét gebruik gereed zijn
en waarin het een genoegen moet zijn
te vertoeven. Een doelmatige, ruime en
frisse ziekenafdeling is aanwezig, als
mede een serre voor herstellenden. Het
gebouw bevat naast de noodzakelijke
dienstafdelingen, w.o. een grote, mo-
De hal van het vanmiddag in ge
bruik genomen pensiontehuis Hof
wijck'met in het midden op de
achtergrond het mozaiek van het
Hazenbos
(Foto L.D./Van Vliet)
De bewoners van het pensiontehuis
zullen de maaltyden op de kamers
gebruiken. De warme maaltyd wordt
opgediend in afzonderlijke schaaltjes
en de broodmaaltyd wordt 's avonds
in een broodtrommeltje verstrekt ge-
iyk met het onbyt. De bewoners kun
nen zelf voor een kopje thee zorgen,
daar in iedere kamer een elektrisch
comfoortje geplaatst wordt.
De kamerbewoners genieten zeer veel
vrijheid, doch kunnen volledig reke
nen op de diensten, die centraal
worden verleend. Het ligt in de bedoe
ling, dat de bewoners zelf hun kamer
stofvrij houden, terwijl eenmaal per
week een, werkster de kamer een grote
beurt geeft. Bij ziekte en hulpbehoe
vendheid krijgt men uiteraard meer
hulp.
Het personeel bestaat, althans voor
lopig, uit 18 personen, van wie er 10 in
tern zijn. Him kamers liggen in een
aparte vleugel van he gebouw.
De bewoners van de reeds eerder ge
reed gekomen afzonderlijke huisjes
kunnen in geval van nood altijd terug
vallen op de diensten van het pension
tehuis, doch verder geldt hier het prin
cipe, dat zij gewoon een huisje hebben
gehuurd en dus geheel op zichzelf zijn
aangewezen. Overigens profiteren zij
ook van het grote tehuis o.m. door de
centrale verwarming.
Thans is nog geen enkele kamer wj
het pensiontehuis bewoond, doch wel
zijn alle kamers verhuurd. Over enkele
dagen zullen de eerste bewoners komen
en op 1 december a.s. denkt men volle
dig te kunnen „draaien". Voor ongeveer
90 personen is dan een uitstekende
woongelegenheid verkregen. In de ge
meente Oegstgeest en ook elders zal het
zeer zeker merkbaar worden, dat er be
jaarden woonruimte vrij hebben ge
maakt. Met het gereedkomen van dit
bejaardencentrum is dus weer een klein
stukje woningnood opgeheven.
