FILMS
..Photoflux
r
Oratie prof. dr. J. J. Poortman'
Herdenking der kerkhervorming
A. J. Leenhouts officier in de
orde van Oranje Nassau
Kinderboekenweek ook in Leiden
net PHILIPS
VAN DEZE WEEK:
97ste jaargang
Zaterdag 1 november 1958
Tweede blad no. 29584
Gistermiddag aanvaardde prof.
dr. J. J. Poortman het ambt van
bijzonder hoogleraar aan de Leidse
Universiteit in de faculteit der let
teren en wijsbegeerte door in het
Groot Auditorium een inaugurele
oratie uit te spreken over „De
Wijsgerige projectie".
Prof. Poortmandie de metafy
sica in de geest van de theosofie als
leeropdracht heeft, bezet als eerste
deze leerstoel vanwege de Stichting
Proklos.
De foto geeft een beeld van de
gebruikelijke receptie na afloop van
de oratie. Dr. F. Kleyn, curator van
de Universiteit, wenst de nieuwe
hoogleraar en zijn echtgenote geluk.
(Foto L.D./Van Vliet)
Advertentie
HOLS
SPOEDBLIK
maaltijd kant en
klaar voor hond en
kat.
Verkrijgbaar in
alle speciaalzaken!
Kon. onderscheiding voor
P. A. Knaap
Na een diensttijd van 46 jaar heeft
onze stadgenoot, de heer P. A. Knaap,
vertegenwoordiger bij de N.V.R.S. Stok
vis en Zonen, in verband met het berei
ken van de pensioengerechtigde leeftijd
afscheid genomen.
Tijdens de ontvangst in het hoofd
kantoor te Rotterdam heeft de directeur
mr. F. A. Stokvis, uitvoerig gesproken
over de capaciteiten en grote werklust
en ijver van de heer Knaap. Spreker
stelde de heer Knaap er van in kennis,
dat het H.M. de Koningin had behaagd
hem de zilveren ere-medaille verbonden
aan de Orde van Oranje Nassau te
verlenen. Na dit Rotterdamse afscheid
viel de heer Knaap in café-restaurant
„In den Vergulden Turk" nog een har
telijke huldiging ten deel. De directeur
van het verkoopkantoor Rotterdam, de
heer J. J. Mooy, schonk hier eveneens
aandacht aan de bijzondere verkoop
kwaliteiten van de heer Knaap. Namens
de afdeling Radio en Televisie bood
spreker een televisietoestel aan. terwijl
mevr. Knaap, die eveneens in de hulde
deelde, werd verrast met een fraaie
klok. De heer De Kiefte, die sprak
namens het Verkoopkantoor, voegde aan
deze geschenken nog een radio toe.
In de loop van de middag hebben
vele zakenrelaties, een deputatie van
de Buurt- en Speeltuinvereniging „De
Professorenwijk", in welke vereniging
de heer Knaap lange tijd een bestuurs
functie vervulde, en tal van vrienden
afscheid van de heer en mevr. Knaap
genomen. Vele geschenken werden aan
geboden.
Op het verkeerde pad
De 16-jarige scholier uit Noordwijk
wiens arrestatie wij dezer dagen meld
den en die zich aldaar heeft schuldig
gemaakt aan diverse inbraken, blijkt
ook in Leiden te hebben geopereerd. Op
15 oktober j.l. des middags omstreeks
halfvijf vervoegde hij zich in een hor
logewinkel aan de Haarlemmerstraat,
waar hij de verbouwereerde winkelier,
toen deze vanuit de werkplaats de win
kel betrad, een pistool onder de neus
duwde. De man deinsde onmiddellijk
terug in zijn werkplaats, waarop de
jongeman, zonder iets mee te nemen,
eveneens ijlings de benen nam. Toen de
telefonisch gealarmeerde politie, kort
daarna ter plaatse verscheen, was er
van hem niets meer te bespeuren.
Tijdens het onderzoek van de Noord-
wykse politie is ook bovenvermeld voor
val aan het licht gekomen.
De avontuurlijke jongeman bleek in
het bezit te zijn van een echte revolver
en van een onschuldig alarmpistool. Bij
zijn bezoek aan de Haarlemmerstraat
bleek hij van het laatste gebruik te
hebben gemaakt.
Advertentie
ZILFA PLEET
modern bestek
j. HOOGERVORST
Morsstraat 9
P. I. MAARTENSE
Hoogstraat 6
Fa. A. J. MANDERSLOOT
Oonkersteeg 14
J. du PON
Breestraat 89
v. ROSSEM du CHATTEL
Breestraat 95 DRIESSEN
Door Eendracht Verbonden
Tijdens de gisteravond in café Aniba
gehouden vergadering van de Leidse
Tuiniers- en Bloemistenvereniging
„Door Eendracht Verbonden" kwam de
vraag ter sprake of een lid, dat b.v.
drie-hoog woont en een volkstuintje
heeft, mag deelnemen aan een door de
vereniging uitgeschreven wedstrijd van
voor- en achtertuinen. Voorzitter Smit
was persoonlijk de mening toegedaan,
dat dit zeker mogelijk moet zijn. Z.i.
noet men met het oog op de beperkte
voningvoorraad en het daarbij niet vrij
tijn in de keuze van een woning, ook
(eze tuinders een kans geven om in een
(ergelyke wedstrijd mede te dingen,
langezien hierover in het bestuur geen
lenstemmigheid heerste, zal deze vraag
log eens nader onder ogen worden ge-
tien.
De uitslag van de dit jaar onder de
leden gehouden tuimvedstrijd was als
lolgt: P. Meijers jr. 1ste pr. met beker
<81% pnt), Th. G. Buis 1ste pr. met
jlaquette (77 pnt), M. Meijers sr. 1ste
jr. (74% pnt), M. Verhagen 2de pr.
(71 pnt), een derde prijs viel ten deel
lan mej. M. Meijers (68 pnt), P. Hel-
lenstein (68 pnt), N. Breedijk (66%
jnt), C. Dreef (66% pnt), B. J. Limburg
66 pnt), J. Wijling (64% pnt), D. Ernst
64 pnt) en C. Streef land (64 pnt),
tierde prijs Bink (63 pnt) en A. Wiede-
nan (59% pnt), vijfde prijs H. Groe-
lend'jk (57% pnt), G. A. van Ginneken
57% pnt), W. F. van der Leek (57 pnt),
P. Piket (57 pnt), W. Dool (56 pnt) en
aevr. BinkPlantfeber (55 pnt).
Na de pauze hield de voorzitter een
hteressante causerie over bloembollen,
raarbij tal van nuttige wenken werden
legeven.
Geveilde percelen
Ten overstaan van notaris W. F.
Larstens te Leiden. Te Rijpwetering:
erenhuis met garage, schuur en erf
£oppoellaan 15. in bod: f17.400.ko-
|er: Th. M. Romijn te 's-Gravenhage
•.q. voor f17.400.Te Leiden: woon-
iuis Oude Vest 167 in bod: f6.600.
tcper: L. J. J. van der Steen te Lei-
ien q.q. voor f7.075.Woonhuis Oude
Singel 214 in bod: f2.400.koper: Th.
M. "Romijn te 's-Gravenhage. q.q. voor
'f2.400. Woonhuis Koddesteeg 6, in bod:
2.000.koper P. F. M. van den Broek
te Leiden voor f2.325.Te Leider
dorp: woonhuis Koningstraat 23 in bod:
16.100.koper H. D. van Weizen te
Leiden, q.q. voor f7.200.—.
Ex-concentratiekamparts
acht zichzelf onschuldig
In Stuttgart heeft de voormalige SS-
arts dr. Hans Müller een aanklacht
tegen zichzelf ingediend teneinde te be
wijzen dat hij in het concentratiekamp
Buchenwalde geen misdaden heeft be
gaan. Müller wil in het bijzonder bewij
zen, dat hy niets te maken heeft met de
daden, die hij begaan zou hebben vol-
gels de Duitse hoogleraar prof. Eugen
Kogon. Deze heeft in zijn, reeds in 1947
te Stockholm uitgegeven boek „Der S.S.
Staat" medegedeeld, dat Müller, destijds
SS Hauptsturmführer, sedert de helft
van 1940 in de patalogische afdeling van
het kamp werkzaam was. Hij zou met
de kamparts, dr. Wagner, hebben samen
gewerkt, van wie bekend was, dat hij
bezig was met een dissertatie over ta-
toueringen. Müller en Wagner hebben
volgens prof. Kogon het kamp Buchen
walde doorzocht naar mensen met ta-
toueringen. Zij heten desgelijke gevange
nen fotograferen, later werden dezen
door de kampcommandant Koch bij zich
geroepen en vermoord, waarna hun
huid terecht kwam in de afdeling pata-
logie. Hier prepareerde men de huid. Ja
renlang werden dergelijke geprepareerde
mensenhuiden aan alle SS-bezoekers van
het kamp als bijzondere kostbaarheden
getoond.
Koch zelf heeft schemerlampen laten
maken van mensenhuid.
Müller kreeg op een gegeven ogenblik
zelfs opdrachten van SS'ers uit Berlijn
voor bepaalde soorten tatoueringen, die
deze nodig hadden voor snuisterijen.
Müller zou voorts in het kamp opdracht
hebben gegeven van mensenhuid etuis
voor zakmessen te maken. De arts be
weert thans, elf jaar na het uitgeven van
het boek, dat hij in Buchenwalde alleen
sectie op lijken heeft verricht. Hij ont
kent met Wagner te hebben samenge
werkt of ooit met levende gevangenen te
maken te hebben gehad.
Hij beroept zich op een zekere Acker-
mann, thans directeur van de voorlich
tingsdienst van München, die als voor
malig gevangene van Buchenwalde de
zaak tegen de beruchte arts Eisele aan
de gang heeft gebracht. Ackermann zou
voor Müller als getuige décharge wil
len optreden.
Ds. P. Kloek sprak in
Pieterskerk
In de Pieterskerk werd gisteravond
de jaarlijkse herdenking van de kerk
hervorming gehouden. Ds. P. Kloek,
die in deze dienst voorging, vroeg zich
af, of het inderdaad nog altijd zin
heeft het feit der kerkhervorming te
gedenken.
Moet de verdeeldheid van het protes
tantisme ons de moed hiertoe niet ont
nemen? Heeft de kerk der hervorming
nog altijd zin, als we zien op de grote
invloed van de R.-K. Kerk? En zullen
de kerken der hervorming een positieve
bijdrage kunnen leveren in de Wereld
raad der Kerken, als de ontmoeting met
de Anglicaanse en Oosters-Orthodoxe
Kerken aan betekenis wint.
Uitgaande van een tekst uit Paulus
tweede brief aan de gemeente Corinthe
(hfdstuk 10 vs. 5), waarin sprake is van
alle weerstanden tegen het evangelie,
die stuk voor stuk als krijgsgevangenen
onder de gehoorzaamheid aan Jezus
Christus gebracht dienen te worden,
wees spreker op de eenvoud en weer
loosheid van het evangelie, waartegen
zich het natuurlijk levensgevoel van de
mens verzet. Het ligt ons niet, om van
Gods genade alleen te leven. Evenmin
om het in deze wereld met geloof, hoop
en liefde te wagen. De bedenkselen
tegen de eenvoud en weerloosheid van
Christus' persoon en werk zijn nog altijd
springlevend. Doch Paulus weet, dat
iedere menselijke kracht het tegen deze
eenvoud van Christus de Heer, zal moe
ten afleggen.
Hier is het nu, dat Luther zijn vragen
en zijn kritiek heeft ingezet. Is de R.-K.
leer van de goede werken der gelovigen,
die meewerken tot zijn verlossing, geen
miskenning van het leven uit Gods ge
nade alleen? Is hier ook niet juist de
geloofszekerheid ondergraven?
Waarom heeft de kerk van Rome zo
weinig op het gezag van de Heilige
Geest vertrouwd, dat ze het nodig achtte
zo'n massieve ambtsopvatting te moeten
opbouwen? Juist hierin wordt aan de
echt bijbelse vrijheid van de gemeente
(en in afschaduwing daarvan ook aan
de democratische vrijheid) tekort ge
daan.
En waarom, zo vroeg ds. Kloek ten
slotte, heeft de R.-K. Kerk het niet ge
waagd met de hoop op Gods toekomst?
Spreker zag in het dogma van Maria
hemelvaart een tegemoetkoming aan de
menselijke neiging, om het met de hóóp
op Gods hemels koninkrijk niet aan te
durven.
De kerk zal het geloof, de hoop en de
liefde in hun zuivere vormen nooit mo
gen verloochenen. In deze eenvoud is
de rijkdom en de vrijheid van kerk en
wereld gelegen.
Om deze dingen in de ene, onge
deelde, katholieke kerk aan de orde te
stellen is de roeping van de kerken der
reformatie.
Duitser schilderde een
landschap op wijzerplaat'
Liefhebbers die het atelier van
de Neurenbergse schilder Ernst
Schachner willen bezoeken, doen
er goed aan een vergrootglas mee
te nemen: de 39-jarige schilder
heeft namelijk zojuist de laatste
hand gelegd aan wat hij zelf
„het kleinste olieverfschilderij ter
wereld" noemt. Dit minuscule werk
een berglandschap geschilderd
op de wijzerplaat van een dames
armbandhorloge meet 8 bij 10
millimeter.
Schachner gebruikte bij het
schilderen, behalve penseel en verf
een vergrootglas. Met zijn berg
landschap beweert Schachner het
record verbeterd te hebben van
zijn Duitse collega August I}ite-
rich, die een „Gezicht op het stadje
Ebern" in olieverf geschilderd
heeft in de afmetingen 10 bij 13
millimeter.
Onder zeer grote belangstelling heeft
gisteren in de kantine van het KLM-
gebouw te Den Haag. onze stadgenoot,
de heer A. J. Leenhouts. administrateur
van het ministerie van Verkeer en Wa
terstaat en plaatsvervangend hoofd van
de afdeling personeel en Algemene Za
ken van de directie van de Waterstaat,
afscheid genomen van zijn werkkring.
Het afscheid werd o.m. bijgewoond
door de secretaris-generaal van het mi
nisterie van Verkeer en Waterstaat, mr.
'¥1
Evenals vele andere bibliotheken
in ons land heeft ook de jeugd-bi-
bliotheek van Reuvens aan de Plan
tage enige luister ivillen bijzetten
aan de kinderboekenweek. Een
week, diezoals velen bekend zal
zijn, staat in het teken van Robin
son Crusoè. Deze man, die jaren
achtereen op een verlaten eiland
heeft gewoond en geheel voor zich
zelf moest zorgen, was gisteren in
de kinderbibliotheek het middelpunt
van ieders bewondering. Was er in
de morgenuren een feestje voor de
kinderen van 6 tot 9 jaar. 's middags
kwamen enkele oudere jongens en
meisjes verkleed en wel als vrienden
van Robinson op bezoek. Naar aan
leiding van een onlangs in de bi
bliotheek gehouden tentoonstelling
mochten zij bepaalde figuren uit
beelden. Gestoken in het kostuum
van een Spaanse zeekapitein ver
telde mej. H. E. Ellens aan de kin
deren het verhaal van Robinson
Crusoê, waarnaar vanzelfsprekend
met de grootste aandacht geluisterd
werd. Na afloop van deze vertelling
mocht iedereen zich aan de jarige
Robinson voorstellen en werden er
prijsjes en snoepjes uitgedeeld. Op
de foto ziet met hoe ook een ezel
zijn opwachting bij de jarige Robin
son Crusoë (rechts) kioam maken
Geheel links staat de Spaanse zee
kapitein en in het midden Vrijdag.
(Foto L.D./Van VlieU
A. N. C. Gieben, door een groot aantal
hoofdingenieurs-directeuren van Rijks
waterstaat. vertegenwoordigers van het
korps ingenieurs en van het korps wa
terstaatkundige ambtenaren en door
personeelsleden van de afdeling admi
nistratie.
Ir. A. G. Maris, directeur-generaal van
de rijkswaterstaat, deelde tijdens dit af
scheid mede, dat het H.M. de Koningin
heeft behaagd de heer Leenhouts te be
noemen tot officier in de orde van
Oranje Nassau.
Ir. Maris beschreef de administrateur
als een uitzonderlijk waardevol ambte
naar. die vele zeldzame kwaliteiten in
zich verenigd heeft. Een integer en be
trouwbaar mens buitendien, in wie, on
dergeschikten, collega's en chefs een on
beperkt vertrouwen konden stellen. Spr.
memoreerde vervolgens de loopbaan van
de heer Leenhouts. die op 1 juni 1914
zijn carrière bij Rijkswaterstaat te Hoek
van Holland aanving en die voor de oor
log vooral een groot deel van zijn werk
heeft besteed ter verbetering van Rijks
weg 11, als hoofd van de dienstkring
Leiden. In febr. '41 werd dhr Leenhouts
aan de afd. personeel en algem. zaken toe
gevoegd, met welke afdeling hij sinds
dien is „meegegroeid". In 1946 werd hij
benoemd tot referendaris; tien jaar later
tot administrateur van het ministerie.
In februari j.l. werd de heer Leenhouts
65 jaar oud. maar hij kon toch niet ge
mist worden. „Met volledig vertrouwen
kon ik u altijd om advies vragen. Ik
heb respect voor de wijze, waarop u uw
taak hebt volbracht en ik dank u voor
het vele werk. dat u voor hel ministerie
van Verkeer en Waterstaat hebt ge
daan", zo besloot de directeur-generaal
zijn toespraak.
Mr. K. A. Soudijn, directeur van de
Rijkswaterstaat, gmg in zijn toespraak
iets verder in op de loopbaan en de per
soon van de heer Leenhouts. die in 1954
ter gelegenheid van zijn veertigjarig
ambtsjubileum al was benoemd tot Rid
der in de Orde van Oranje Nassau. Spr.
schetste de heer Leenhouts als be
kwaam. voortvarend en ijverig. Een ge
zaghebbend figuur bij het ministerie,
waar hij onmisbaar was als ce man. die
de Waterstaat door en door kende.
Namens alle personeelsleden van Rijks
waterstaat bood de heer Soudijn de
scheidende administrateur en mevrouw
Leenhouts een bon aan goed voor een
reis en verblijf voor twee personen ge
durende veertien dagen in Noord-Italië.
Nadat nog was gesproken door ir. G.
E. R. de Graaff. oud-hoofdingenieur-
directeur van de Rijkswaterstaat en door
ir. A. F. Spruijt, hoofdingenieur-direc
teur van de Rijkswaterstaat, werd de
koffiepauze gehouden. Daarna werd het
voord gevoerd door de heei G. P. J.
Starrenburg namens de Bond van mid
delbare en hogere technische ambtena
ren: de heer P. Kooren namens de ver-
cniging van personeel in dienst van de
Rijkswaterstaat „Eendracht maakt
Macht", de heer C. Groen namens de
J samenwerkende bonden van overheids
personeel (ABVA de KABO en CBOOP)
de heer J. Schwartz namens de vereni
ging van ambtenaren werkzaam op bu
relen van de Rijkswaterstaat en de
Dienst der Zuiderzeewerken; de heer J.
C Visser namens de vereniging van wa
terstaatkundige ambtenaren van de
Rijkswaterstaat; de heer P. Veldstra na
mens de stichting Kon. Onderwijsfonds
voor de Scheepvaart en de heer P. G.
van Soest, oud-referendaris van Verkeer
en Waterstaat en oud-collega van de
heer Leenhouts.
Tenslotte sprak de heer Leenhouts een
dankwoord.
Ook u maakt zulke leuke foto's
„Fanfare"
Geprolongeerde première
TRIANON In veruit de meeste
plaatsen, waar „Fanfare" vorige week
in première is gegaan, wordt de verto
ning minstens nog voor één week ver
lengd. Waarover wij ons niet verbazen,
want al zijn er bemerkingen mogelijk
en al kent ook deze rolprent minder
gelukkige momenten, Bert Haanstra is
er in geslaagd van een zuiver Neder
lands gegeven een gezellige, luchtige
speelfilm te maken. Een echte film,
waarin de humor nimmer platvloers is
en Nederland nu eens niet uitgebeeld
wordt door tulpen en molens. Het zou
niet fair zijn deze film te vergelijken
met de beste buitenlandse prod uk tics,
de middelen en de ervaring zijn zo
enorm verschillend, maar Haanstra's
film beweegt zich ongetwijfeld op het
gemiddelde buitenlandse niveau en dat
is heel wat meer dan men in het ver
leden van de Nederlandse films kon
zeggen.
Met „Fanfare" heeft de Nederlandse
filmindustrie wanneer wij dit weidse
woord mogen gebruiken een zeer
grote stap in de goede richting gedaan
en alleen reeds daarom verdient zij de
aandacht van het bioscoopminnende
publiek. Dat bovendien dan nog een
plezierig urntje aan dit verhaaltje kan
beleven.
Vooraf draait Haanstra's bekroonde
documentaire „Glas". Met dit sublieme
filmpje in kleuren presenteert Bert
Haanstra reeds meteen zijn visite
kaartje als waarlijk kunstenaar. Op
bijzonder artistieke wijze speelt hij met
de camera's. De resultaten zijn zowel
filmisch als kunstzinnig groots en het
zal niemand verwonderen, dat deze do
cumentaire bekroond werd.
„Scampolo"
Romy blijft nog
LUXOR Wanneer er nog enige
twijfel aan de populariteit van de jonge
Duitse filmster Romy Schneider moe ut
bestaan, dan is deze nu opnieuw duide
lijk bewezen, want de grote belangstel
ling heeft de directie van het gouden
Luxor-theater ertoe gedwongen het ere-
gastje Scampolo nog zeker één week
gastvrijheid te verlenen. Nu behoeft
niemand daar spijt van te hebben,
want deze Scampolo overschotje,
restantje is zo'n beminnelijk en kin
derlijk naïef wezentje, dat zij, die nog
niet op bezoek zijn geweest, blij kunnen
zijn een nieuwe kans te hebben gekre
gen om een uurtje in haar aanwezig
heid door te brengen.
„De trommen van
dr. Fu-Manchu"
Oostelijke avonturen
Rex Dr. Fu-Manchu de mysterieu
ze. satanische hoofdfiguur uit een lange
reeks bijzpnder avontuurlijke verbalen
is de spil geworden, waarom regisseur
William Witney zijn film heeft laten
draaien. In „De trommen van dr. Fu-
Manchu" wil deze geheimzüinige, bijna
magische figuur alle Aziatische volkeren
aan zich onderwerpen en om dit inder
daad hoog gestelde doel te bereiken
kijkt hij niet op een misdaaó meer of
minder. Gelukkig is er een onversenrok-
ken blank trio. Allan Parker. Sir Dermis
Nayiand Smith en Mary Randoph. dat
er niets voor voelt deze vreemdsoortige
en wrede heer zijn gang te laten gaan
en zich dus tot het uiterste inspant om
roet in Fu-Manchu's eten te gooien. Nu
gaat dat ook weer niet zo gemakkelijk,
want de sluwe dokter heeft een uitvin
ding gedaan, waardoor hij mensen vol
komen in zijn macht kan brengen. Zo
iets kan nu eenmaal in het land der
wilde fantasieën, waarin dit verhaal
zich zonder enige twijfel afspeelt. Het
speurderstrio komt desondanks heel wat
te weten. Een wetenschap, die die rare
Chmees helemaal niet dierbaar is en hij
doet verschrikkelijk veel moeite om deze
blanke tegenstand op te ruimen. Het
geen hem vanzelfsprekend niet gelukt.
Maar de toeschouwers moeten door heel
wat spannende en zelfs griezelige avon
turen heen eer de trommen van mijn
heer Fu-Manchu tot zwijgen zijn ge
bracht.
ülllltilllliHIllllUllilIM
„Der schönste Tag
meines Lebens
Charmant!
Lido „De schoonste dag van mijn
leven" is een alleraardigst écht Oosten
rijks filmpje, dat zich, met de „Wiener
Sangerknaben" in het centrum, afspeelt
in het pitoreske dorpje Dümstein aan
die Donau, dicht bij Wenen, waarheen
het verhaal later verplaatst wordt. Echt
Oostenrijks, dat wil zeggen misschien
een (tikkeltje sentimenteel maar voor
wie de Oostenrijkse mentaliteit kent, is
dat niet vreemd. En voor wie in onze
stad de Wiener Sangerknaben hoorde
zingen, zijn verschillende van hun ge
zichten goed te herkennen, o.a. dat van
de kleine Toni, die de hoofdrol speelt
en zingit. Eerst wordt hij als ouderloos
Hongaars vluohtelingetje in het huis
van de gepensioneerde kapitein van ce
binnenvaart Herr Blümel opgenomen en
komt dan in het Instituut der Wiener
Sangerknaben, omdat hij zo'n mooie
stem heeft en zo bijzonder muzikaal is.
De geschiedenis speelt zich af rond een
diefstal, waarvan Toni verdacht wordt,
maar wie hem kent begrijpt, dat hij de
schuldige onmogelijk kan zijn! Enfin,
gaat U zelf maar zien, hoe dit afloopt.
Er is nog een luchtige liefdeshistorie
doorheen geweven, hetgeen de aantrek
kelijkheid extra verhoogt.
Hoofdzaak is echter de sfeer van op
rechtheid, waarvan deze film door
drenkt is. Paud Hörbiger is de gemoede
lijke directeur van het Instituut der
Sangerknaben, voor wie hij als een
echte vader is. En wie voor Toni een
moeder wordt, verklappen wij niet
Bovendien zal een ieder die het
prachtige Oostenrijkse landschap in zijn
hart draagt, van de kleurenopnamen
genieten. Dat de Wiener Sangerknaben
zingen kunen bewijzen zij hier voor de
zoveelste maal!
Alle ingrediënten om U een prettig
uur te bezorgen zijn er dus.
Die kunst verstaan de Oostenrijkers
wel. Zij weten ook. dat een dergelijk
attractief exportartikel op den duur weer
de eigen vreemdelingenindustrie ten
goede komt!
Synagoge bestaat 100 jaar
Ter gelegenheid van het honderd
jarig bestaan van de Synagoge aan het
Levendaal zal zondagmiddag 30 novem
ber in deze synagoge een herdenkings
dienst worden gehouden. Na een inlei
dend woord van de voorzitter van de
Ned. Isr. Gemeente te Leiden, prof. dr.
L. Kukenheim Ezn., zal de opperrabijn,
de heer S. Rodrigues Pereira, een toe
spraak houden. Bovendien zal de heer
M. Seüffers, voorganger te Rotterdam,
enkele psalmen voordragen.
Na afloop van deze dienst volgt van
4 tot 5 uur in de Hartog Schnitzlerzaal
(Levendaal 10) een receptie.
Advertentie
Kiespijn... maar ook andere
plagende pijnen stilt u het
snelst met WITTE KRUIS.
tabletten, poeders
of cachets!
Drie mannen in de sneeuw
Verdiende reprise van
verrukkelijk blijspel
Casino Een verrukkelijk blijspel-
op-het-filnrdoek. dat bij herhaling een
onbezorgde lach door de zaal doet schal
len. Deze film naar het bekende boek
van Erioh Kastner draaide reeds eer
der in onze stad en trok terecht veel
belangstelling. Want het is een koste
lijke komedie, die over de miljonair
Schluter, die nu eindelijk wel eens wil
weten hoe hij in een duur hotel behan
deld wordt als hij niet in een auto komt
voorrijden en niet in een bontjas ge
kleed is. Zijn butler speelt de rol van
gefortuneerde globetrotter en dan. als
derde man, is er de jonge intellectueel,
die helaas niet aan de slag kan komen,
maar door het winnen van een prijs in
hetzelfde hotel terechtkomt en zich al
spoedig in de vriendschap van de beide
anderen mag verheugen. Er ontstaan,
begrijpelijk, zeer koddige situaties,
waarbij de regisseur noch de spelers
zich behoefden in te spannen om iets te
chargeren: het verhaal is uit zichzelf
amusant genoeg. Hoe dit alles afloopt
willen wij niet verraden, al spreekt bet
vanzelf, dat ook de liefde een element
is, dat een rol te vervullen krijgt. Ont
spanning van uitstekend gehalte.
