ORANJE OVERWINNING ZONDER GLANS
Gantoise-stopper Storme miste op
beslissend moment strafschop
Briljante Jan Klaassens was
de ster van het veld
97ste jaargang
Maandag 29 september 1958
Vierde blad no. 29556
(Van onze sportredacteur)
Storme zou het vonnis voltrekken.
Vol zelfvertrouwen kwam de lange Gentse stopper naar voren om
de penalty, welke de Hongaarse arbiter Istvan Zsolt de Rode Duivels
had toegestaan, nadat Cor van der Hart rechtsbinnen Jurion wat al te
stevig van de bal had gedrukt, in een doelpunt om te zetten. De vele
tienduizenden Belgen maakten zich gereed om zich juichend van hun
plaatsen te verheffen dit zou zonder twijfel de winnende treffer
worden, want er waren bij een 22 stand nog slechts zeventien
minuten te spelen.
Storme wilde niet onderdoen voor Cor van der Hart, die voor
de rust een strafschop zo onberispelijk achter doelman Vander-
stappen had geschoven.
Resoluut nam de Gentenaar zijn korte aanloop.een seconde
later klonk een kreet van ontzetting uit de Belgische monden en
beukte Storme, één brok ellende, in een tragisch aandoende wanhoop,
met beide vuisten op de grasmat van het Antwerp-stadion.
Hij had gefaald en zou op hetzelfde moment liefst in rook zijn opge
gaan. Ruim een meter was de bal naast het Nederlandse doel gevlo
gen. Bij het eindsignaal stonden Storme de tranen nog in de ogen.
Het aspect van de wedstrijd veranderde op slag. Een opgelucht
Nederlands elftal werd even bezield en slaagde er in enkele goede
aanvallen op te bouwen. Tien minuten later schoot Piet Kruiver met
een laag en hard schot de Oranjeploeg naar een 2—3 zege.
toond, maar toen telde de Nederlandse
voorhoede klassespelers als 'n Lenstra
en een Faas Wilkes, welke routiniers het
spel van Kruiver en Van Wissen in
goede banen leidden.
Nu moesten de „sjouwers" zelf fantasie
in het aanvalsspel brengen en dat kon
den zij niet. Hun spel was te statisch,
hun tempo was te laag en hen ontbrak
het vermogen om met een vloeiende be
weging de aanval een verrassende wen
ding te geven. Steeds weer opnieuw ver
vielen zij in de fout met de bal te gaan
lopen en zich in een dode hoek te laten
drijven. Naast hen stond een falende
Tony van der Linden, de nerveuze DOS-
speler, die in zijn eigen club tot briljant
spel komt, maar in vertegenwoordigende
ploegen zo ver beneden de maat blijft
door zijn verschrikkelijke plankenkoorts.
En daarmee is het vonnis over het bin
nen trio geveld en dat overde vleu
gelspelers Coen Moulijn en Piet van der
Kuil, die zelden goede passes ontvingen
en voortdurend door Kruiver en Van
Wissen voor de voeten werden gelopen.
Arm aan goed voetbal
Deze 87ste ontmoeting tussen de
nationale ploegen van België en Neder
land is ryk aan sensaties, maar zeer
arm aan goed voetbal geweest.
Het minst slecht hebben eigenlijk de
verliezers het er nog afgebracht. De
Rode Duivels waren snel, energiek en
kwamen soms tot aanvaardbaar veld
spel om dan, voor het Nederlandse doel
gekomen, er lustig op los te gaan
knoeien. De perioden, waarin de Belgen
druk uitoefenden op de Oranje-veste
en dat waren er vry veel ontaardden
hierdoor in rommelige laaf-aan-lyf-
duels voor De Munck's heiligdom.
Rommelig, dat was het beeld van de
gehele wedstrijd, want wat zwak aan
valsspel betreft staken de Nederlanders
de Belgen naar de kroon. Het was een
strijd zonder tempo en zonder tactiesche
hoogtepunten. Achteraf bezien is het
haast verbazingwekkend, dat Van der
Hart c.s. er nog in zijn geslaagd de ont
moeting te winnen.
Het experiment van Elek Schwartz,
om de in hun club in de halflinie spe
lende Kruiver en Van Wissen in de
voorhoede op te stellen, is een volslagen
mislukking geworden. Beiden hebben in
vroegere wedstrijden hun kwaliteit als
schakelspelers reeds duidelijk aange-
In de kleedkamers
Gematigde vreugde
bij Oranjeploeg
In de Nederlandse kleedkamer
heerste gematigde vreugde over de
zo o-p het nippertje verkregen zege.
En in de vreugde schemerde duide
lijk de algemene mening door, dat
d.e Oranje-elf eigenlijk iets te veel
had gekregen.
Cor van der Hart vond dat een ge
lijkspel de krachtsverhouding beter
zou hebben weergegeven. Onze spil
kon er nog niet over uit, dat Hanon
het hem geleverd had de bal bij die
vrije trap langs het muurtje te wer
ken. ,J)e Belgen hadden overigens
een voorhoede, waarin meer goede
wil dan verband zat", aldus Van der
Hart. Ook Frans de Munck was van
mening, dat Nederland een géluk
kige overwinning had behaald. En
dat als resultaat van een slechte
interland. „Het was ook helemaal
geen echte Holland-Belgie. Het ging
anders veel feller toe en het publiek
was echt tam vandaag".
De Belgische coach Van den Stock,
die tevreden was over de tactiek van
zijn pupillen, maar minder gelukkig
bleek te zijn met de onvoldoende sa
menhang van de ploeg, bleek nog
steeds een beetje boos over de straf
schop tegen Storme. „Dat was geen
hands en dat was geen penalty" zei
hij geërgerd en zijn jongens stem
den er gretig mee in.
Storme was het natuurlijk in het
geheel niet eens met de strafschop.
„Ik kreeg de bal tegen mijn schou
der en zonder dat ik me bewoog
gleed de bal langs mijn arm af". De
beste Nederlander volgens de
„Vlaamse reus" was Jan Klaassens.
Aanvoerder Mathonet beklaagde
zich over zoveel pech. Hij was tevre
den over het spel van zijn ploeg en
was er van overtuigd na wat meer
met elkaar te hebben gespeeld goe
de resultaten te kunnen bereiken.
„De gevaarlijkste aanvaller van
Oranje? Zonder twijfel Moulijn
al konden zijn medeaanvallers geen
gébruik maken van zijn grote be
weeglijkheid".
Halfspelers waren het
gevaarlijkst
Typerend voor de machteloosheid van
de beide aanvalslinies was het in de
eerste helft al, dat de dreiging van de
halfspelers moest komen. Bij de Bel
gen bleek linkshalf Hanon een stevig
schot in de schoenen te hebben.
Hanon, die al eerder een proef van
zyn schotvaardigheid had afgelegd,
opende in de 24ste minuut de score
voor de Rode Duivels uit een vrije
trap wegens hands van Cor van der
Hart. Kogelhart joeg de Belgische
linkshalf het leer door het Nederland
se „muurtje" en voor De Munck was
er geen redden aan.
Op dat vormen van zo'n „muurtje"
had de Oranjeverdediging woensdag
avond j.l. een heel uur lang ge
oefend
Bij de Nederlanders kwam de dreiging
van rechtshalf Jan Klaassens. De blonde
Venlonaar speelde een waarlijk schitte
rende wedstrijd. Hij verzette bergen
werk, dekte het middenveld bekwaam af
en leidde aanvallen in, welke hij in de
meeste gevallen zelf met een kogelhard
schot afsloot. Jan Klaassens was in
feite onze enige aanvaller. Indirect was
hij de grondlegger van het Nederlands
tegenpunt in de eerste helft.
In de 32ste minuut verliet op
nieuw zo'n kogel, waarmee doelman
Vanderstappen, aanvankelijk wat onze
ker, eerder al heel wat moeite had ge
had, de schoen van de robuuste VW'er.
Het leer werd gestuit door de arm van
stopper Storme, die dat niet opzettelijk
De honderdste
De 3-2 zege op België is niet zo
maar een overwinning: het is een
jubileumzege, de honderdste in de
ruim 53 jaar dat het Nederlandse
elftal officiële landenwedstryden
speelt.
Sedert 30 april 1905 de wed
strijdenreeks van het nationale elf
tal begon toen, ook in Antwerpen,
en ook met een zege - heeft het
Oranje-team 234 wedstrijden ge
speeld. Hiervan werden er 100 ge
wonnen, 42 maal speelde de ploeg
gelijk en 92 keren ging de winst
naar de tegenstander. De spelers
van het Nederlandse elftal scoor
den 549 doelpunten, 515 maal moest
een keeper van de nationale ploeg
de bal uit het doel halen.
Tegen de Belgen werden 87 wed
strijden gespeeld. Nederland won
van die lange reeks 42 ontmoetin
gen, speelde er 18 gelijk en verloor
er 27. De Rode Duivels scoorden
170 doelpunten en kregen er 214 te
gen.
De laatste keer dat België in
Deurne van Nederland won was in
1954, toen op 24 oktober de Neder
landse amateurs met 43 verloren.
De acht wedstrijden die sedert de
invoering van het betaalde voetbal
werden gespeeld tegen onze Zuider
buren geven een wel heel gunstige
balans voor het Oranje-team. Van
de 8 wedstrijden werden er 6 ge
wonnen en 2 gelijk gespeeld. De
doelcijfers zijn 23-11.
JAN KLAASSENS
ster van het veld
deed. Piet van der Kuil stak onmiddel
lijk appellerend de armen omhoog en
arbiter Zsolt, die niet altijd overtuigend
floot en meerdere malen de draad leek
te zijn kwijt geraakt, reageerde direct.
Tot grote verontwaardiging van het
Belgische publiek wees de Hongaarse
scheidsrechter naar de penaltystip. Cor
van der Hart benutte de kans onberis
pelijk pu treV do stand weer veliik.
Paeschen „in zyn zak" had. Iets minder
goed was het spel van debutant Hans
Kraay, die niet over voldoende tempo
en wendbaarheid beschikt en daardoor
de snelle rechtsbuiten Piters overi
gens de beste man van de Belgische
voorhoede nogal eens moest laten
gaan. Notermans liet te veel steken
vallen en te dikwijls de bal van zijn
scheen glyden om voor een voldoende
in aanmerking te komen.
De Munck maakte «én fout en dat
kostte in de tweede helft de Oranje
ploeg een doelpunt. Kort nadat
Jurion op een pass van de beslist niet
onverdienstelijke midvoor Stockmans
een „droomkans" op een haast onbe
grijpelijke wijze om zeep had geholpen
loste in de achtste minuut Hoef
een volkomen mislukt, slap schot. De
Er is over deze strafschop, evenals
over die welke later tegen Cor van
der Hart werd uitgedeeld, na afloop
van de wedstrijd heel wat gepraat. In
beide gevallen vond men de straf,
vooral in het geval van de onopzette
lijke hands van Storme, te zwaar. In
het handsgeval heeft de heer Zsolt
kennelijk de Engelse interpretatie ge
volgd: die arm hoorde daar niet en
dus is het een penalty. Wat de straf
schop tegen Cor van der Hart betreft:
velen meenden, dat de Nederlandse
stopper Jurion met een correcte
sliding tot staan bracht. Wij delen
die mening niet. Van der Hart drukte,
van achter aanvallend, de Belg van
de bal en het had veel weg van een
nummertje vrij worstelen.
Kraay viel wat tegen
Cor van der Hart speelde overigens
een redelijk goede wedstrijd en werd
vooral goed geassisteerd door Roel
Wiersma, die de Belgische linksbuiten
Munck nam de zaak wat al te non
chalant op, liet het leer uit zijn han
den vallen en dat was voor de rappe
Piters de kans om de Belgen opnieuw
aan de leiding te helpen: 21.
Slecht
Vooral in deze periode ging het bij
zonder slecht met de Oranjeploeg. Van
Wissen en Kruiver verloren zich in nut
teloze dribbelpartyen en Moulijn leek
zich volkomen te hebben neergelegd bij
de scherpe bewaking van Devogelaere.
In deze eerste vijftien minuten van de
tweede helft hebben de Belgen een
prachtige kans gehad de zege definitief
veilig te stellen. Maar al was de druk
op het Nederlandse doel soms groot, de
Rode Duivels slaagden er niet in tot
Het eerste Belgische doelpunt.
Kogelhard heeft Hanon het leer
door het Nederlandse muurtje ge-
jaagd.
Sombere gezichten langs de lijn. V.l.n.r. Kees Kuys. Abe Lenstra en
Kees Rijvers.
Op zware Leidse Hout-sintelbaan
Holland stelde Leids record
op 4x100 meter scherper
Frans Beker loopt 100 meter in 10.9 sec.
(Van onze atletiekmedewerker)
Voor de aanvang van het eigen
lijke programma, de Leidse Junio
ren Clubcompetitie, het sluitstuk
van het baanseizoen 1958-'59, be
gaven vier tot in de punten van
hun spikes geladen „Holland"*
atleten zich naar hun wisselpunten
van de 4 x 100 m. estafette. Het
leek hoogst onwaarschijnlijk, dat
zij in hun opzet, het verbeteren
Een van de vele spannende mo
menten voor het Nederlandse doel.
Jan Notermans maakt een nood
landing op Piters en De Munck
heeft moeite het leer weg te werken.
sluitend aanvalsspel te komen. Het
resulteerde slechts in rommelige, soms
zeer forse lijf-aan-lyf-duels in het
Oranje-doelgebied en de Belgische toe
schouwers, die voor de rust al niet zui
nig waren geweest met afkeurende
fluitconcerten, begonnen met steeds
meer geestdrift de rode aanvallers te
beschimpen.
Op het middenveld was Klaassens nog
steeds de grote figuur en de briljante
Venlonaar gelukte het tenslotte het spel
weer wat te verplaatsen. En zowaar
eindelijk in de vijftiende minuut
toonde Van der Linden, dat zyn faam
als gevaarlijk schutter niet uit het
sprookjesboek stamt. Van de rand van
het strafschopgebied loste de DOS-spe-
ler een verrassend, onverwacht schot en
dat bracht de partijen weer op gelyke
voet, want de reactie van Vanderstap
pen kwam veel te laat: 22. Vijf minu
ten later loste Klaassens weer een van
zijn befaamde kogels, maar deze werd
op zeer fraaie wijze door Vanderstappen
uit het doel geslagen.
En toen kregen we het drama-Storme,
waarover we in de aanhef reeds schre
ven. De strijd kreeg een ander beeld.
Het binnentrio, dat er vyf kwartier lang
niets van terecht had gebracht, kwam
plotseling tot enkele verrassende aan
vallen en in de 38ste minuut kon de op
rechts ongedekt staande Kruiver op een
pass van Van Wissen de balans defini
tief in het voordeel van Oranje laten
doorslaan.
De beslissing was gevallen. Zeven mi
nuten later was de zege-zonder-glans
een feit.
KIN V B-toto
Het was te verwachten dat de enorme
inzet van de vorige week niet zou worden
gehaald, laat staan overtroffen. Ook in
vorige seizoenen bleek het duidelijk, dat
buitenlandse wedstrijden bij het pool-
leger niet in trek zyn. juist daarom is
de inzet van deze week f, 228.212,— zo
verheugend. De Engelse clubs hebben
de 165.923 deelnemers voor bijna onmo
gelijke problemen gezet, want er wei-den
van het zeer scherp staande Leidse
record van 44.5zouden slagen,
want de omstandigheden waren er
nu niet bepaald naar.
Allereerst lieten alle andere ploegen
verstek gaan, zodat het echte wedstrijd
element ontbrak en ten tweede was de
baan niet alleen zwaar van de regen van
de afgelopen dagen, doch ook slecht on
derhouden.
Dat Piet Selier, Carel van Veneticn,
Frans Beker en Kees Smit er uiteinde
lijk tóch in geslaagd zijn beneden die
44,5 te blijven, pleit voor hun conditie..
Het werd zelfs 44.-!!
Ook dat record bleek dus niet tegen
de tijd bestand, ook al waren de makers
indertijd (1948) Wim Nota, Dick Nota,
Harry Kips en Carel van Venetiën.
Nauwelijks 60 minuten later klonk
het schot voor de 100 m. jun. A. Frans
Beker maakte zich na tien meter al los
van het veld, Kees Smit incluis, en rof
felde in een krachtige, maar toch soe
pele stijl naar alweer een nieuw Leids
record!
Voor het eerst in de geschiedenis
heeft de Leidse atletiek een junior
op kunnen leveren, die de 100 m. in
10,9 sec. loopt: Frans Beker, een
lange, doch ook stevig gebouwde 18-
jarige knaap.
Hij verzekerde ons, dat het het vol
gend jaar 10,7zou worden! Nu de
Oegstgeestenaar deze winter wèl vast van
plan is hard te trainen, is deze moge
lijkheid stellig niet uitgesloten, gezien
het feit, dat hij het vorig jaar werke
lijk niets heeft gedaan!
Kees Smit noteerde 11,1.
Drie maanden geleden een unicum, doch
nu een knappe tijd.
De topverrichtingen bleven elkaar ver
dringen. De jeugdige Ton Huigslcpt
(Holland) stootte de 4 kg kogel precies
13 meter van zich af en dat betekende
het derde Leidse record van deze mid
dagOok in deze C-junior steekt ta
lent. Dat is trouwens eveneens het geval
met het sportief-atleetje Henny Pauw,
die de 60 m. meisjes C won in 8,5 sec.!
Een nieuw clubrecord.
VEELBELOVEND.
Veelbelovend waren ook de verrichtin
gen van Cor van Wageningen (80 m.
jun. C in 10.-). EU Vermond (100 m. j.
B in 11,8) en vooral van Roel Röhner,
die pas 2 weken aan atletiek doet en de
100 m. nu al in 12.- sec. loopt!
Beppie Kikkert (Sportief) sprong 1,25
m. hoog by de C-meisjes en Gerda
Kraan (Bataven) won de 100 m. dames
B in 12,8; voor beiden ook al een club
record
De 4 x 100 m. jun. A ging in 45,5 naw
de Holland-junioren en dat betekende
tevens een derde plaats op de Neder*
landse ranglijst!
DE BALANS.
Toen na 3 uur atletiek eindelijk de
balans kon worden opgemaakt, bleek dat
Sportief bij de meisjes en Holland bij
de junioren de beste verenigingen waren.
Vooral van Sportief een grote verrassing.
De Bataven vielen op beide fronten wel
heel erg tegen.
ENKELE UITSLAGEN.
100 m. heren A: 1. Hofstede (AAC)
11.-; 2. Peters (Trekv.) 11.-; 3. C. van
Venetiën (Holl.) 11,4.
600 m. jun. B: 1. H. Peen (Holl.) 1.28.6;
2. C. Booy (Holl.) 1.30.8.
800 m. heren A/B: 1. L. v. d. Berg
(Holl.) 1.58.9; 2. Koppelaar (Sliedrecht
Sp.) 2.00.1.
3000 m. heren A: 1. Vergeer (A. V.
'47) 8.45.8; 2. Wagenvoort (F.I.T.) 8.51.-;
3. D. v. d. Linden (W.I.K.) 8.54.6.
Kogel meisjes A: 1. A. Wilschut (N.-
Brunh.) 10,55 m.; 2. H. de Jong (Sport.);
3. L. v. d. Boogaard (Nw. Brunh.) 8.74.
Discus meisjes B: 1. T. v. d. Holst
(M.S.V.) 24.42 2. H. de Jong (Sport.)
21.39.
zeer veel verrassingen genoteerd. Daar
om zal de stryd voor de eerste prys
f. 63.900,— en de tweede prys van
f. 27.385,— zeer spannend zijn. Tot van
morgen waren op het bondsbureau 9
meldingen binnengekomen van 13 pun
ten.
Rommelige en slechte derby in Antwerp -stadion
