DETAILS,
ONS MENU
7
Een Zoeklicht
WEKELIJKS BIJVOEGSEL PAGINA 3
ZATERDAG 13 SEPTEMBER
Spiegeltje, spiegeltje aan de ivand
welke de nieuwe mode maken
VAN DE WEEK
Vragen staat vrij.
N
VARIA
DIE MAN, DI1E zesmaal begraven iverd
v OP DE BOEKENMARKT
Parijs, september '58.
Het zijn niet alleen de hoge taille en de korte rok, die de nieuwe
wintermode haar karakteristieke aanschijn geven, ook een heleboel
andere details, die er soms net zo onafscheidelijk van zijn als de hoge
taille, zijn typerend voor de wintermode.
Grote kragen zijn bijvoorbeeld een van die details. Ze komen voor
op mantels en op tailleurs en vertonen zich in allerhande vormen,
waaronder schoorsteenkragen, die als een koker om de hals opstaan
en in afmeting net zozeer kunnen verschillen als de pijp van een
gewoon potkacheltje van de schoorsteenpijp van een oceaanstomer.
De maandag staat voor velen zowel in het teken van „de was" als van „rest-
verwerklng". De maaltijd moet op die dag niet te gecompliceerd zijn en de
mogelijkheid bieden op smakelijke wijze de restanten van de vorige dag onder
te brengen. Heerlijk zijn vleeskoekjes, gemaakt van vleesresten, oud brood,
kruiden en wat melk, maar ook het broodschoteltje (b.v. met appelmoes) is een
uitkomst wanneer er veel brood van het weekeinde over is.
ZONDAG Kopje bouillon met kaasrotjes; rollade, prinsessenbonen, rauw
gebakken aardappelen; coupe vruchten met eiwitschuim.
MAANDAG Vleeskoekjes (van rest vlees), andijvie, aardappelen, brood
schoteltje met appelen.
DINSDAG Rolpens met appelmoes en aardappelpurée; flensjes.
WOENSDAG Hutspot van rauwe groenten, krabbetjes; pruimencompote.
DONDERDAG Slakropjes gevuld met gehakt, aardappelen; sinaasappelvla.
VRIJDAG Bakbokking met roerei, rode kool sla, aardappelpurée;
appelmoes.
ZATERDAG Aardappelsla met kaas, yoghurt.
Voorts harlekijnkrageti die breed zijn
en als een pelerine om de schouders
vallen, terwijl ze gerimpeld of geplooid
uit een vrij ruim decolleté ontspringen.
Er zijn fantasiekragen van stof (3) en
van bont (5). Er zijn kraag loze ronde
halsopeningen, die in mantels en tail-
Advertentle.
Steeds méér huisvrouwen zien in,
dat het haar eigen belang is bij
het kopen van een bindmiddel
MAÏZENA DU RYE A te vragen.
En haar winkelier geeft het haar
graag, want het is ook zijn belang
dathaarmaaltijdenslagen.Hijweet
door jarenlange ewaring dat er
voor groenten, soepen en sausen
geen beter bindmiddel bestaat dan
juist MAÏZENA DURYEA. Bij
het gebruik daarvan z\jn misluk
kingen bij voorbaat uitgesloten.
Miss Gwendoline Arlott keek vreemd
op toen zij op 30 augustus het stad
huis van Gwendoline (Engeland)
betrad, om in het huwelijk te gaan
treden. De aanstaande echtgenoot
was namelijk nergens te bekennen.
Deze echtgenoot, inspecteur Albert
Ebeworth, was zijn geliefde echter
niet ontrouw geworden. Integendeel,
als hij geweten had, dat zijn aan
staande vrouw zo trouwziek was, was
hij zeker naar het stadhuis geko
men. Nu lag het echter niet op zijn
weg om naar het stadhuis te gaan.
Toen de trouwplannen n.l. enige tijd
geleden werden gemaakt, was beslo
ten op 30 september te trouwen en
niet op 30 augustus.
Nu de grote trouwlust van miss Ar
lott zo duidelijk aan het daglicht is
getreden, heeft Ebsworth ingestemd
met een wijziging van de plannen,
het paar zal nu vóór 30 september
trouwen. De veertig bruiloftsgasten
van juffrouw. Arlott boffen intussen.
Ze hebben reeds gefeest, ook al was
er toen geen bruidegom. Binnenkort
zullen ze het nog eens goed overdoen.
Enige jaren geleden vertelde John H.
Manning, een inwoner van Harri
sonburg (Virginia) zijn zuster dat
hij een bedrag van 7.000 dollar in de
appelboomgaard had begraven. Zij
moest het geheim houden tot na
zijn dood en daarna het geld ge
lijkelijk tussen zijn drie dochters ver
delen. Vorig jaar stierf Mannings.
Zijn zuster, geholpen door de dochters,
begon te graven op de aangewezen
plaats, de derde boom van de voor
ingang. Men vond geen schat en
met nog betrekkelijk goede moed be
gon men te graven aan de voet van
de derde boom van de zij-ingang.
Achtereenvolgens kwamen de tweede
en vierde bomen aan de beurt, even
eens zonder resultaat. Geleidelijk
lekte het nieuws van de begraven
schat uit. Aanvankelijk kwamen
vrienden en familie meehelpen met
graven, later ook volslagen onbe
kenden. Thans is vrijwel geen stukje
grond van de boomgaard niet omge
woeld. Men heeft gezocht met trac
tors en zelfs een mijnendetector, en
nog steeds niets gevonden.
Mevrouw Fran Maceira heeft aan de
kust van de Grote Oceaan een meer
dan twee meter lange haai gevan
gen. ZU kreeg het dier te pakken op
een ondiepe plaats en liet hem niet
meer los voordat ze hem op het
droge had. Mevrouw Maceira ver
telde dat de vis haar tweemaal tegen
de grond had gewerkt. Al die tijd
bleef ze de staart van de haai ech
ter beet houden. Ze was zich niet
bewust welke gevaren zy daarbij
liep.
leurs aangevuld worden met een kleine
of grote stoffen sjaal (7).
Donkere kousen met een pijltje op de
enkels, zijn bruin voor elk uur van de
dag, zwart voor de late middag en de
avond. Bij die geklede kousen zyn ja
pon en schoeisel zwart, wanneer het
late middag is, ze zijn beide licht van
kleur en van feestelijk materiaal wan
neer het 's avonds feest is.
De hoge taille riep vele modieuze de
tails in het leven, zoals de korte blouse
en het Japonlijf je, dat van andere
kleur en andere stof is dan de japon-
rok. Voorts ook het bloezende lijfje,
dat niet rond de taille, maar op de
maag bloest (4) en het bolerolijfje, dat
soms geen sluiting bezit (6). Vervol
gens de sohuif met doorregen band of
lint die een recht jurkje onder de
buste, en soms ook nog boven de zoom
van de rok, ineenrimipelt (1), het bo
lero-korte tailleurjasje (3 en 5), de
ceintuur, die nu eens breed en van
soepel leer is (4) en andermaal niet
meer dan een stoffen band is, waarop
jasje of lijfje ineengerimpeld is (5).
Details welke verder voor de nieuwe
mode spreken zijn: hoofddeksels van
dezelfde stof als mantel, tailleur of
kleurde stenen werden geregen en die
bij Dior altijd van geslepen halfedel
stenen kralen in de kleur van het
toilet zijn.
Zelfs zij. doe niet aan de hoge taille
mee willen doen en niets voelen voor
de lichtelijk aangerimpelde, rechte rok,
die meer of minder hoog boven het
middel begint (1, 3, 5, 6) vinden in de
nieuwe wintermode legio "details, waar
mee ze zich aan het nieuwe seizoen
kunnen aanpassen. De hierboven ge
noemde zijn er uiteraard maar een
deel van, maar behoren desniettemin
tot de meest karakteristieke
J. V.
(Bij de tekeningen):
1) Lanvin Gastillo: een rechte ja-
japon (4 en 7) bonthoeden en bont
mutsen (6) korte mouwen in wol
len japonnen, en zelfs in vrij dikke
wollen japonnen (4) driekwart, ze
venachtste en negentiende mouwen in
mantels en tailleurs en japonnen (1,
3, 5 en 6) de dubbele knoopsluiiting
op mantelpakken en jassen (3)
veeltoerige kralencoUiers (1 en 6), die
van parelen en/of allerlei soorten ge-
pon van witte mchairstof voorzien
van een door een schuif geregen band
onder de buste.
2) Donkere kousen met- een pijltje
op binnen- en buitenenkel zijn der
nier cri.
3) Lanvin Gastillo: tailleur met heel
kort jasje, driekwart mouwen, grote
kraag, ruim decolleté en dubbele
knoopsluiiting, gemaakt van beige mo
hairs tof.
4) Miaggy Rouff: japon met kort
bloeserad lijfje boven een brede, soe
pele suède ceintuur, aangevuld met
een hoofddeksel van japonstof.
5) Jacques Heim: mantelpakje van
rustieke stof met kort wdndjakachitig
Jasje en zeer grote beverkraag.
6) Dior: japon van geohineerde
tweed, voorzien van een bolerolijfje
met laag ingezette mouwen en aan
gevuld met een groot, veeltoerig col
lier, dat als een befje in de ruime,
ronde halsopening ligt.
7) Lanvin Gastillo: een enorme sjaal
vervangt de kraag van een tailleurtje,
dat van blauw mohairbouclé werd ge
maakt en gecompleteerd wordt met
een hoed in dezelfde tint.
Wat eten we toe?
Het Voorlichtingsbureau voor de
Voeding meldt
„Wat eten we toe?" Een vraag, die
kinderen vaak stellen als het etens-
klokje luidit, en waar de huisvrouw
zich het hoofd nog al eens over breekt.
In deze tyd van het jaar is er echter
volop fruit en met behulp daarvan is
het bereiden van een lekker toetje
niet moeilijk.
De meeste soorten fruit zyn in de
vorm van moes, compote, of soms ook
sap, met wat koude melk en beschuit,
cornflakes of een dergelijk kant en
klaar te verkrijgen produkt al een
nagerecht, waarmee U succes zult
oogsten.
Zelf gezochte bramen b.v. zijn rauw
of gekookt hiervoor uitstekend ge
schikt. Het fruit is ook op een smake
lijke wijze te combineren met gort of
rijst. Enkele voorbeelden daarvan
geven wy U in de recepten.
Ook de custardvla, die in ons land
zoveel gegeten wordt, smaakt beslist
uitstekend als er fruit in een of andere
vorm door of bij gegeven wordt.
Denkt U in dit verband eens aan
rauwe geraspte appel of schijfjes
banaan, desgewenst met wat citroen
sap besprenkeld tegen het bruin-wor
den.
Diezelfde custardvla is behalve met
fruit nog met andere bijvoegsels tot
een afwisselend nagerecht te maken,
b.v. met:
cake,
bitterkoekjes,
stukjes natte gember en gember-
stroop,
schuimpjes,
yoghurt,
rozijnen of in stukjes gesneden
en met citroensap besprenkelde
dadels,
fijngehakte amandelen of hazel
noten,
met suiker en iets boter of margarine
geroosterde havermout,
en met jam of marmelade bestreken
lange vingers.
Wilt U eens als afwisseling een heel
ander soort nagerecht op tafel bren
gen, dat bovendien geen tijdrovende
voorbereidingen eist, denkt U dan
eens aan de blokjes kaas, die met
toostjes, geroosterd brood, beschuiten,
crackers of stukjes roggebrood gepre
senteerd kunnen worden.
Voor kaasliefhebbers vormt dit ge
recht een echte delicatesse.
RECEPTEN VOOR 4 PERSONEN
Vruchtengruel
100 gr. (bijna een kopje) (parel)gort,
150 gr. fruit, b.v. appel, pruimen,
bramen, 1 citroen, 25 gr. rozijnen,
ongeveer 125 gr. (een kopje) suiker,
kaneel, 1% 1. water.
De gort wassen en een nacht weken
in het water. De gort aan de kook
brengen met de citroenschil en in
11/4 uur gaar koken. De (schoon
gemaakte en gewassen) rozijnen het
laatste half uur mee koken. De
citroenschil verwijderen en vervolgens
de geschilde, in blokjes gesneden
appel, de ontpitte pruimen en/of de
gewassen bramen de laatste 10 minu
ten meekoken. De suiker en het
citroensap en, indien gewenst, ook wat
kaneel door de vruchtengruel roeren.
De gruel kan warm of koud opgediend
worden.
Rijst met appelen
125 gr. rijst, >/2 1. water, 3/4 kg moes.
appelen, citroenschil, ongeveer 60 gr.
(6 eetlepels) suiker, boter of marga
rine, zout.
Het water aan de kook brengen met
een weinig zout en een stukje citroen
schil. De gewassen rijst in het water
strooien en in 20 minuten gaar koken.
De appelen schoonmaken en in parten
snijden of raspen. Wanneer de rijst
gaar is, de appelen op de rijst leggen
en het geheel gaar laten worden.
Recept: Coupe vruchten met
eiwitschuim.
1 kopje suiker, V* kopje water,
2 eiwitten, sap van 1 citroen,
Custardvla met lange vingers en jam
1 1. melk. 50 gr. (5 eetlepels) custard-
poeder, 60 gr. <6 eetlepels suiker. 100
gr. lange vingers, jam of marmelade,
zout.
De lange vingers bestrijken met de
jam of marmelade en in een vlaschaal
schikken.
Het grootste deel van de melk aan
de kook brengen. De lange vingers
overgieten met wat kokende melk,
zodat ze jveek worden.
Het custardpoeder aanmaken met de
koude melk en dit mengsel bij de
kokende melk gieten onder voortdu
rend roeren. De vla afmaken met sui
ker en zout en laten afkoelen onder af
en toe roeren. De afgekoelde vla over
de lange vingers gieten. Het oppervlak
versieren met wat klontjes jam of
marmelade.
Kees Stempels. „Drie trappen op".
De Arbeiderspers Amsterdam 1958
Na de bundel korte verhalen „De
Glazen Bol", waarvoor Kees Stempels
in 1952 zeer terecht de Reina Prinsen
Geerligsprijs gekregen heeft, is deze
roman des schrijvers eerste grote werk.
En het mag er zijn.
Kees Stempels heeft ik heb reeds
iets dergelijks gezegd naar aanleiding
van zijn verhalen een heel per
soonlijke visie op het leven. Een visie,
die haar oorsprong vindt in een half
vermaakt, half triest aanschouwen en
beschouwen van het geheel. Opvallend
in dit nieuwe boek is dat het positieve
in deze visie de overhand heeft gekre-
1%2 kopjes verse vruchten, 3 dl.
room.
Suiker en water tot een stroop ko
ken. Het eiwit styfkloppen en er steeds
kloppend, de suikerstroop doormengen.
Daarna de in kleine stukjes verdeelde
vruchten en het citroensap eraan toe
voegen. Dan de stijfgeslagen room er
luchtig doormengen en het mengsel in
coupes overbrengen. Garneren met
een paar vruchtjes.
Recept: Bakbokking met roerei.
4 bakbokkingen, 2 eieren, 2 lepels
water of bouillon, 20 g. boter, 1
theelepel fijngehakte peterselie,
iets zout.
De goed schoongemaakte bokkingen
van de huid ontdoen en in dobbel
steentjes verdelen. Deze in de koeke-
pan even laten bakken. De eieren met
het water en het zout loskloppen en
by de bokking doen. Van het geheel
op de gewone wijze roerei maken, op
doen en bestrooien met fijngehakte
peterselie.
gen, terwijl de vage triestheid ver
gleden is naar een achtergrond, waar
zonder de roman evenwel heel wat
minder reliëf zou hebben. Van schrij
versstandpunt bezien is dit een winst.
Het is vooral daórom een winst, omdat
de levensperiode van Joost Vingerhoed
tussen een kamer en een volgende
aanleiding genoeg zou geven tot tries
tigheid. Want het vergaat deze Vin
gerhoed zoals waarschijnlijk tallozen
van zijn tijdgenoten geen plek om
rustig te wonen, geen vrouw om wer
kelijk lief te hebben, geen werk, dat
ook maar in de verste verte enige
geestdrift kan oproepen. Toch occu
peert Joost zich met een soort geamu
seerde geestdrift met zijn meer of min
der zwervend bestaan. Zo is het nu
eenmaal, denkt hij, met al die zeker
heden kunnen we nog wel een poosje
wachten.
Tevens geeft de schrijver een welhaast
ontstellend beeld van de hedendaagse
moraal. Hij doet dat terloops en m.i.
juist. Ik bedoel hier niet de sexuele
moraal. Deze laatste is van een zacht
moedige bohème-achtigheid en daar is
in dit kader niets op aan te merken,
behalve misschien dat het aantal
meisjes van Joost voor één roman wat
erg groot is, wat aanleiding geeft tot
een zekere eentonigheid. Hij had er
ten behoeve van het geduld van de
lezer een paar weg kunnen laten.
Zachtmoedig is trouwens de toon
van het hele boek, zachtmoedig en
vermaakt, ook daar waar het zaken
betreft, die by anderen woede of ver
ontwaardiging zouden hebben opge
roepen.
Des te verwondelijker is, dat deze
quasi-luchtigheid geen moment ln op
pervlakkigheid overslaat. Integendeel,
ik geloof dat die nog het ontroerendste
van de hele roman is. Verwonderlijk
is dat echter niet bij een schrijver, die
na Slauerhoff, Tugolskij en Carmiggelt
aanhaalt. Al met al hoop ik. dat Kees
Stempels snel weer tot publiceren
komt.
Tonny van der Horst. „Behalve
JÜ en ik". A. A. M. Stola. 's-Gra-
venhage. z.j.
De merkwaardigste kant van de ver
halen van Tonny van der Horst is,
dat zij de indruk maken uit een vorige
thd te stammen. Een teringlijdster, die
uit liefde zelfmoord pleegt, ,JDe Dood
in de Speeltuin": een Trilby-achtig
verhaal, dat speelt tussen kermisklan
ten, „De levendbegraven Maagd";
enige liefdes-afscheidsbrieven, „Een
zaam Rendez-vous"; de dood van een
zuigeling, waarbij de moeder haar el
lende zoekt te vergeten in een bar.
waar de Rapsody in Blue gespeeld
wordt en zy natuurlijk een oude mede
levende vriend ontmoet, „Nacht zonder
Herinnering"
De schrijfster weet goed te vertellen,
zodat men haar verhalen geboeid leest.
Door zich te beperken, weet zij te ont
komen aan het genre damesverhaal,
maar soms nadert zij gevaarlijk de
grenzen van de drakerigheid, zoals
b.v. in ..Eenzaam Rendez-vous" en
„Nacht zonder Herinnering". „De Dood
in de Speeltuin steekt ver boven de
anderen uit.
Jan van Gent. „Spionnen in het
web". Het Wereldvenster, Baara.
1957.
„Spionnen in het Web" is een uit
zonderlijk goed detevtive-verhaal. De
intrige van misdaad en moord is naar
behoren aanvaardbaar en het gedeelte,
dat teruggrijpt in de verzetstijd, is le
vendig en in logisch verband gezet
met de gevolgen. De figuren, bv. het
meisje Marie José, Peter de Gast, de
secretaresse van het bureau Oorlogs
geschiedenis, hebben voldoende leven
meegekregen om mensen te kunnen
zyn Dit helaas in tegenstelling tot de
politiemannen, die blijkbaar altijd uit
dezelfde vorm schijnen te moeten
komen. Daar is blijkbaar niet veel aan
te doen. Het zyn goedmoedige burgers
of filmhelden, de hele wereld over.
Edoch, hoe verzadigd van buitenlandse
speurdersromans ik ook ben, ik heb
deze Nederlandse in de alom bekende
ene adem uitgelezen.
CLARA EGGINK.
1. Nadat hij gedurende vele jaren
Europa in de ban van zijn meesterlijk
vioolspel had geslagen, kwam Paganini
in 1839 op weg naar zijn geboortestad
Genua in Nice aan. De menigte, die zich
voor zijn hotel verdrong om naar zijn
magisch spel te luisteren, wachtte tever
geefs, want de grote virtuoos was dood
ziek. Op de dag voor zijn dood, op 27 mei
1840, werd hij voorzien van de sacramen
ten der stervenden, doch daar zijn arts
hem verbood te communiceren, weigerde
bisschop Galvano hem in gewijde aarde
te doen begraven. Een zoon van de kun
stenaar Achilino deed een beroep op de
Paus en inafwachting van diens beslis
sing, werd Paganini's kist neergezet in
de kelder van een hoedenmaker.
2. Geruchten deden de ronde. Het
heette dat Paganini aan de cholera be
zweken was en dat zijn stoffelijk over
schot onvoldoende gebalsemd zou zijn.
De kist werd daarom overgebracht naar
het ziekenhuis te Villefranche, maar
daar men nog altijd besmettingsgevaar
vreesde, achtte men het raadzaam de
kist in een riviertje neer te zetten. Enige
vrienden van de kunstenaar achtten dit
zijn nagedachtenis onwaardig en op een
nacht sleepten zij de kist met behulp van
visserslieden naar Kaap Hospice, waar zij
haar op een rotsblok opstelden.
3. Achillino vroeg nu verlof zijn vader
in Italiaanse aarde te mogen begraven.
Hij huurde een vaartuig en zette met het
stoffelijk overschot aan boord koers naar
Genua. Maar de quarantainedienst stond
niet toe dat de kist aan wal werd ge
bracht en in Cannes ging het net zo.
Daarop koos het schip weer zee en in alle
stilte iverd de kist op een klein onbe
woond eiland in een rotspartij neergezet.
Dat was op 15 augustus 1844. Daar stond
de kist zes jaar. Maar eindelijk gelukte
het de zoon het lichaam van zijn vader
te mogen begraven in gewijde aarde op
het kerkhof van Polcevera in de buurt
van Genua. Bijgelovige lieden evenwel
eisten dat de kist verwijderd zou worden.
De Hertogin van Parma gaf toestem
ming tot een begrafenis in de tuin van
Paganini's villa in Gaione.
Hier bleef de kist tot 1855. in welk jaar
besloten werd het stoffelijk overschot
opnieuw te balsemen. In het jaar 1876
gaf de Paus toestemming tot plaatsing
van de stoffelijke resten in de kerk van
Madonna delle Staccate. De begrafenis
vond onder grote belangstelling des
nachts bij fakkellicht plaats. In 1896
werd de kist nogmaals geopend en het
lijk opnieuw gebalsemd. Eerst in 1905
vonden Paganini's stoffelijke resten blij
vende rust in 't prachtige mausoleum, dat
de stad Parma op het kerkhof voor hem
bouwde. En daarmede eindigden dan de
65 jaar lange omzwervingen van de over
leden kunstenaar.
