^Val Adenauer nu reeds lang bezit, laarnaar moet De Gaulle streven... Kwaliteit speelt een belangrijke rol Stil duel van oude mannen Salzburg opende met Verdi's opera „Don Carlos": een verrassing! 7ste jaargang Zaterdag 2 augustus 1958 Vierde blad no. 29507 Gelijksoortige antagonisten 5? (Van onze correspondent te Bonn) Het strovuur, dat in het Europese huis dezer dagen even opvlamde aar aanleiding van al of niet vermeende tegenstellingen tussen de vestduitse Bondskanselier Adenauer cn de Franse premier De Gaulle, l ijlings geblust voor het zich kon uitbreiden tot een complete brand, jr gloeit in de Westeuropese pers hier en daar nog wel een strohalm B, maar tot half september kunnen de regeringschefs, de politieke randweerlieden der moderne democratieën, hun blussende spreek- juizen wel weer sluiten. En toch.Het helderste spraakwater van de wereld, van lieden de Westduitse regeringsperschef Von Eckhardt, wast niet weg, it de verhouding Parijs-Bonn, kort gezegd: De Gaulle-Adenauer, tepaald niet aan de gunstige kant is. Geen aanleiding roor een gesprek.... Perschef Von Eckhardt heeft te Bonn legedeeld, dat er geen dringend pro- iem is dat een ontmoeting tussen enauer en De Gaulle thans nood- telyk maakt. Een andere mededeling: enauer heeft thans geen haast om Gaulle te ontmoeten. Nog een an- GENERAAL DE GAULLE Ire: protocolaire en persoonlijke om- andigheden maken een dergelijk on- irhoud thans onmogelijk. Tenslotte |t algemene vermoeden: er heerst in >nn ondanks de benoeming van Couvé Murville tot minister van Buiten- jidse Zaken van de regering - De iulle, een uitgesproken wantrouwen ien de bedoelingen van het nieuwe wind te Parijs. Daar is het Franse streven om weer [i grote mogendheid te worden door Hdel van eigen fabricage van de jombom. Paar was het Franse verzet tegen de (roeping van Brussel tot zetel der ffopese organen. Daar is het Franse geleur om Duitse ^ling van legeringskosten voor een pdvol Franse troepen in West-Duits- kd. Daar is het Franse verzet tegen de Ijhandelszone en tegen het integrale Evan de Europese markt op 1 ri a.s. r is het tijdgebrek van De Gaulle i Adenauer tegemoet te komen (te raatsburg of te Baden-Baden) voor n gesprek. Kortom, er heerst in Bonn argwaan jen de politiek en de persoonlijke «ding van de ongenaakbare generaal. Men eerbiedigt het feit. dat hij feerst schoonschip in eigen huis wil Eaken, alvorens zich in de buiten- ndse politiek te begeven. Maar men freest dat wanneer dat schoonschip eenmaal gemaakt is. dan eerst recht Se Franse aap uit de mouw zal komen. Dat dan van Franse zijde geop teerd zal worden voor het leiderschap ran West-Europa, voor Parjjs als ketel der Europese organen, voor het kezit van atoombommen en voor een paar zyn eigen hand draaien van de Eehele Europese economische samen- iving. Deze vrees en die argwaan voor Ben nieuw soort Frans politiek imeria- Ssme in Klein Europa, is te lezen Bit de commentaren welke hier de tonde doen. Europese scharnieren in dit politieke spel. dat voorlopig (gesteld zou zijn tot september, staan lenover elkaar twee figuren van wie in zonder overdrijving kan zeggen, t zij thans de scharnieren van West- Iropa zijn: de 82-jarige Adenauer en 67-jarige De Gaulle. Hoeveel hebben zij gemeen en hoe Sr verschillen zij van elkaar? Wat ïdt hen niet allemaal en hoe zeer ti zij eikaars antagonisten! Adenauer en De Gaulle hebben tden een uitgesproken autoritaire in- ig. De voormalige Keulse burgemees- r behoefde in de afgelopen negen jaar enwel niet te streven naar een grond- !t die hem bekleedde met grote macht te dreigen met aftreden om een par- bent te temmen, waarin zijn partij l al jaren de belangrijkste is. Artikel van de Westduitse grondwet bepaalt L dat de Bondskanselier de richt- ben van de politiek aangeeft, en prvoor de verantwoording draagt. »t is nu juist iets waarnaar De Gaulle reeft. Spottend is in Bonn gesproken ïi een Adenauer-dynastie. Van De Gaulle kan men zonder meer Bgen dat hij de positie wil innemen n een absolute monarch. VOORSCHOTEN Medische dienst Gedurende dit lekeinde wordt de dienst der doktoren or spoedgevallen waargenomen door Iter Th. J. Thies, Leidseweg 51, telef. JO; voor wijkverpleegster: Gezond- idacentrum, telef. 2177. Wat hU nodig heeft, bezit Ade nauer reeds: een grondwet die hem past. een parlement met een meer derheid voor zijn partij, een groep ministers die hem stijf en strak aan hangt, een geloof van de massa, dat zie de uitslag van de verkiezingen in Noordryn-Westfalen opzienba rend is, een economische toestand welke het regeren tot een genot moet maken. Wat Adenauer heeft, daarnaar streeft De Gaulle. Wat de autoritaire burgclüke Bondskanselier politiek en economisch nodig had in 1949 om te komen tot de geweldige daad, die de Westduitse politieke en economische opbouw zonder twijfel is, dat heeft de autoritaire militair te Parijs nog altijd nodig: een politieke jas die hem past, een economische broek die hem niet te klein is. Burger contra generaal Beiden autoritair, beiden geneigd tot het in bezit nemen van de complete verantwoording, beiden bereid om in grote lijnen belangrijke zaken te ver eenvoudigen. maar ook eikaars tegen stellingen. De politieke hardheid van Adenauer in het spel met de oppositie neemt n.l. niet weg dat de C.D.U. leider een democraat in hart en nieren is op zijn manier uiteraard! ,De Gaulles streven om met een parle mentaire meerderheid zijn kansen uit te buiten, houden bepaald niet in, dat de generaal doordrongen is van de de mocratische principes, die te Bonn van zelfsprekend zijn. Waar Adenauer de burgerlijke demo craat is. afhankelijk van de stemmen van zijn kiezers maar na de zege dan ook er op staande dat hij het onderste uit de politieke kan mag proeven daar komt bij De Gaulle de profeet en de man-met-de-roeping om de hoek kijken. De politicus en staatsman Ade nauer heeft de afgelopen negen jaar alles gezet op de economische opbouw van zijn land en op de uitbreiding van de goede betrekkingen met zijn grote Westelijke partners. Pure realist, wien Dr. ADENAUER elke mystiek vreemd is. springt hij nooit verder dan zijn stok lang is, zelfs niet I inzake de Duitse eenheidsvraag. Hij leunde tegen de Ver. Staten, hij is West- Europeaan, omdat het Bonn te stade komt. Geen bokkesprongen Hij kwam er als man van achter in de zeventig en voor in de tachtig, die in z'n gehele politiek geschreven heeft dat West-Duitsland eerst bestaan moet om iets te zijn en dat de realiteit in deze wereld geen internationale bokke sprongen van een land van 50 miljoen, ja van 80 miljoen, mensen meer tole reert. De basis waarop De Gaulle staat, is bepaald kleiner. Aan de macht kwam de generaal door een staatsgreep van een de mystiek van het grote Frank rijk op een vaandel dragende mili taire groep. De 15 jaar jongere premier van Frankrijk heeft vóór alles het ge loof van de grootheid van zijn land. niet het besef van de relativiteit van groot heid in een wereld van slechts twee grote machten. Zijn anti-Amerikaanse inslag, zijn streven naar atoombom- menbezit, zijn bagatellisseren van de Europese eenheid het zijn de kenmerken van de autoritaire militair die niet uitgaat van wat hij heeft ge lijk de autoritaire militaire burger Adenauer, maar van wat hij zijns in ziens behoort te bezitten. Adenauer, de man van de jaargang 1876, de man van het kleine dorpje Rhondorf by Bonn, de burgerlijke staatsman, De Gaulle, jaargang 1890, uit het kleine Colombey-les-deux- Eglises als uitgangspunt van zijn come back, heeft veel met de Bondskanselier gemeen, maar is in feite zijn antagonist. Er is vermoedelijk niets aan of om De Gaulle, behalve zyn glorieus verleden, dat Adenauer, die voor zijn kanselier schap een rustige bestuurder en, van 1933 tot 1945, een ambtenoos burger was, begeert. I Aan en rond Adenauer zijn echter vele eigenschappen en omstandigheden die men de generaal gaarne zou toe- i wensen, ondanks het bazige, het auto> j ritaire, het heerszuchtige van de Bonds- I kanselier. Naar de toppen der vervoering Ideale samen werkingGriindgens-Karajan (Van onze Weense correspondent, prof. dr. N. Greitemann) Daar Salzburg evenals Bayreuth voor een groot gedeelte aan een vaststaand repertoire is gebonden, voornamelijk aan het mysteriespel „Jedermann", het oeuvre van Mozart en de opera's van Richard Strauss, kunnen alleen regie en interpretatie iets nieuws brengen. Bovendien staat de regie ieder jaar voor dezelfde moeilijkheid met de „Felsenreitschule" in de open lucht, waar de grotere opera's worden opgevoerd. De geniale Max Reinhardt deed weliswaar een interessante greep toen hij voor meer dan 40 jaar deze vroegere manége in de rotsen voor toneel en opera ontdekte, doch al kunnen de galerijen in de rotsen bij passende gelegenheid in het spel en vooral in de belichting worden betrokken, de stenen achtergrond blijft star en onbewegelijk, en is vooral te breed voor de meeste opvoeringen. Daarom zoekt elke regisseur hier naar een andere oplossing. In de meeste gevallen is men achteraf had geëxperimenteerd, viel nu de keuze echter onvoldaan, omdat dit toneel toch eigenlijk onbruikbaar is. Nadat Oscar Fritz Schuh hier jarenlang als regisseur Felle discussies te Urk Revolutionair saneringsplan brengt gemoederen in beweging 99 De huidige toestand is onhoudbaar" van het curatorium op de bekende Duit se regisseur G. Gründgens, een toneel speler van het zuiverste water, voor wie de tekst en de voordracht op de voor grond staan en niet de enscenering of het kijkspel. Het huidige Festival werd geopend met de opera „Don Carlos" van Verdi. In zijn geheel is het zo volslagen Italiaans, dat Karajan ook hier evenals in Wenen een beroep deed op zangers en zangeressen van de Scala te Milaan. Onder zijn leiding ontbloeide hier een werk, dat het elegante publiek gro- tendeels buitenlanders verraste door eijn intensiteit, de schoonheid van klank en de rykdom aan nuanceringen. (Speciale berichtgeving) Op Urk zijn de gemoederen beroerd door een diep ingrijpend sanerings plan, dat de bevolking ter discussie is voorgelegd. Weliswaar is er nog slechts sprake van een schetsplan opgesteld door de provinciale planologische dienst de gemeenteraad heeft het nog niet vastgesteld maar de Urkers zien wel in. dat het er binnen kort van komen moet. En velen kan ten zich daar heftig tegen. Ze doen dat op de voorlichtingsvergaderingen, die door het gemeentebestuur worden gegeven en zelfs door middel van brochures. Hun bezwaren zijn samen te vatten in de algemene vrees, dat de traditionele sfeer van het oude dorp verloren gaat, dat het vele huisjes- bezitters een financiële klap zal geven. Ook keuren sommigen uit godsdien stige overwegingen het plan af. Desondanks zal het saneringsplan er wel dóór komen. Het kan immers niet achterwege blijven! Het „oude dorp" is een gebied van nog geen vierkante kilometer en daarop bevinden zich 733 panden plus openbare gebouwen, plus straten en tuintjes, plus de begraaf plaats. Het is een wir-war van bijna op elkaar gebouwde woninkjes, zo klein en dientengevolge onhygiënisch, dat ze elke beschrijving tarten, een labyrinth van smalle straatjes en kronkelige sloppen zo opeengedrongen, dat elke auto uit Urk geweerd wordt. Buiten het dorp, op een centrale parkeerplaats, moet men zijn auto stallen en om dan te voet Urk te betreden. Men kan het de vroegere Urkers niet kwalijk nemen, dat ze hun woningen op een kluitje hebben gebouwd. Het eiland was vroeger, voordat de afsluitdijk rege lend optrad, slechts voor een klein ge deelte hoog genoeg gelegen om niet tel kens onder te stromen. Daar concen treerden zich dus de bewoners en zolang dat om enkele honderden of een paar duizend mensen ging, was er ruimte genoeg. Inmiddels is de Urker bevolking echter uitgedijd tot 5500 mensen en een groot deel ervan woont nog steeds op dezelfde vierkante kilometer, waar dan ook langzamerhand geen stukje meer onbebouwd is gebleven. Het saneringsplan heeft in het bijzon der betrekking op dit gebied. De uit breiding van het dorp wordt gezocht naar het noorden en het oosten, waar na de oorlog trouwens reeds een begin is gemaakt met het scheppen van nieuwe wijken. Het oude zal moeten worden „uitgedund". Er moet weer lucht komen en licht. Alleen al uit hygiënisch oogpunt is dat zo belang rijk. Het zal geen toeval zijn, dat er in de jaren 19311954 tweemaal zoveel sterfgevallen aan tuberculose in Urk waren als in geheel Nederland ge middeld. In een onderhoud, dat we met burge meester J. Schipper mochten hebben is ons het saneringsplan getoond. Er is een sprekende maquêtte van eemaakt evenals van de oude toestand. Ze geeft een duidelijk beeld waarom het gaat. Niet alleen om de woningen, maar ook om de haven, die door vrachtauto's alleen te bereiken is als de chauffeur een kunstenaar in zijn vak is. Op zaterdagavonden als alle vissers bin- j nenvallen, is elk kadeplekje bezet en als het dan bovendien nog de tijd is van j de suikerbietencampagne in de polder i en ook om die reden vele schepen daar ligplaats kiezen, is er bij wijze van spre ken nauwelijks nog een speld tussen te krijgen. Door verplaatsing van de twee werven aan de haven naar de werk- haven en door verlenging van de kade- wand met 300 meter (die mogelijkheid is er) kan hier een oplossing worden gebracht. Bijna alle huizen van de Urkers zijn eigendom van de bewoners. Het is te begrijpen, dat zij financiële consequen ties van de sanering vrezen. Maar dit alles is tegenwoordig wettelijk geregeld en er worden schadevergoedingen be taald, die redelijk zijn. De angst, dat het intieme karakter van het dorp ver loren gaat, komt uiteraard voort uit het feit, dat de Urker door zijn eeuwenlange geïsoleerde ligging, zich sterk gehecht voelt aan tradities waarbij nog komt, dat het in zijn karakter ligt zich te laten gelden. Ook in de kritiek. Waar het piëteitsgevoblens betreft, kan bur gemeester Schipper zich wel in de ge moedstoestand van de bewoners ver plaatsen. „Ik besef heel goed, dat er geen sprake van kan zjjn, dat er straks in het oude dorp huizen gebouwd wor den. die totaal uit de toon zullen vallen. De zwaarste opgave by het verwerkelijken van het saneringsplan, zal dan ook zyn een architect te vin den, die zijn ontwerpen aanpast aan de bestaande sfeer en traditie van Urk. Maar het saneringsplan moet doorgang vinden; de huidige toestand is onhoudbaar". In Wenen is men niet spaarzaam met kritiek op Karajan als directeur van de opera aldaar. Men klaagt erover, dat hy te lang afwezig is, zodat de zogenaamde routine-opvoeringen aan kwaliteit inboeten, en men neemt het hem kwaljjk, dat hij Oostenrijkse zan gers verwaarloost en te veel Italianen engageert. Wanneer hij evenwel na langere of kortere afwezigheid weer optreedt en de solisten, het orkest en het koor met zijn souverein gebaar beheerst en hen allen opzweept naar de toppen van vervoering of laat weg zinken in de diepten van de wanhoop, dan zwijgt opeens alle kritiek. De Weense opvoeringen vertonen ook zon der Karajan ongetwijfeld een meer Zomerconferentie C.H.U. te Zeist Weinig aanbevelenswaardig over te gaan tot kortere arbeidstijd De deelnemers aan de zomercon ferentie van de C.H.U. in Woud- schoten hebben gisteten onder leiding van oud-voorzitter H. W. Tilanus een excursie gemaakt naar het Muider slot. De heer Tilanus op de uitkijk in een van de ramen van de eeuwenoude burcht. Nu onze totale produklie in 1960, zoals geschat, reeds 750 miljoen onder <le maat blijft om de thans bestaande ver langens (zoals weduwen- en wezen voor ziening en invaliditeitsverzekering) te bevredigen, lijkt het weinig aanbevelens waardig tot een algemene verkorting van de arbeidstijd over te gaan. Aldus de heer J. W. de Pous, lector aan de economische faculteit van de Vrije Universiteit te Amsterdam in een referaat over „inkomensvorming en ar- beidoverkortingop de zomerconferen-. tie, die de Chr. Historische Unie in „Woudechoten" bij Zeist houdt. De heer De Pous stelde, dat dé verkor ting van de arbeidstijd met bij voorbeeld VRAAGGESPREK MET KONING HOESSEIN. Koning Hoessein van Jordanië heeft in een vraaggesprek met een correspon dent van het Franse blad ,,Le Figaro" gezegd, dat Jordanië evenveel hulp van de vrije wereld verwacht als de com munisten hun vrienden helpen De ko ning zei. dat infiltraties aan de noor delijke grens van Jordanië toenemen. Jordanië zou moeten deelnemen aan een internationale conferentie over het Midden-Oosten. Koning Hoessein verklaarde desge vraagd geen verzoek aan de V.N. te zul len doen om strijdkrachten te zenden. „Wij hebben onze vrienden gevraagd ons te helpen tot wij in staat zijn voor onze eigen verdediging zorg te dragen. Als wij onszelf alleen kunnen verdedigen, zullen de Britse troepen vertrekken". dan goede kwaliteit, doch wanneer hy voor de lessenaar staat maakt hij van elke opvoering een gala-voorstelling. Het formaat van deze Salzburgse „Don Carlos" wordt bepaald door de Italiaanse Giulietta Simionato en Cesare Siepi en door de Oostenrijkse Sena Jurinac. Men ziet dat Karajan toch niet zo eenzijdig is als men het graag voorstelt en in dit geval zorgde hij voor de nodige nuancering, want het büna staalharde stemgeluid van de Italianen werd milder door het warme timbre van de Oostenrijkse, die boven dien door haar edele verschijning de diepste indruk maakte. De Don Carlos van de nog jong en onervaren Eugenio Fernandi verried in alle onderdelen de sterke hand van Gründgens. In het algemeen bemerkt men, dat deze grote regisseur geen onnodige concessies wil doen aan dat gene wat men „show" noemt. Grote delen van het toneel blijven in het don ker. de galerijen worden niet ingescha keld, ook niet voor massa-scènes, alle toneel-requisieten blijven op zolder, met uitzondering van de belichting, die rijk geschakeerd is en uitstekend functio neert. Eigenlijk had men niets anders kunnen verwachten van de ras-toneel speler Gründgens, die in voorbeeldige samenwerking met Karajan niet alleen oor heeft voor Verdi, maar ook voor de tekst, ook al herinnert deze hier slechts heel in de verte aan die van Schiller. Met deze vereenvoudigde op het wezenlijke afgestemde opera werd het huidige Festival geopend, dat nog menige verrassing in petto heeft: vooreerst het Concertgebouworkest dat wat nog nooit in Salzburg is ge beurd vijfmaal zal optreden en vervolgens de Europese première van de opera „Vanessa" van de Amerikaan Samuel Barber. één uur afgezien van een mogelijke bare factoren volgens schatting van invloed van de zg. niet-quantificeer- de Sociaal Economische Raad tot een vermindering van de produktie met 300 tot 600 miljoen gulden per jaar zal lei den en het geraamde tekort aan mid delen dus dienovereenkomstig aal wor den vergroot en dus zal oplopen tot 1 miljard. In de jaren tot en met 1960 zullen de middelen ongetwijfeld! toereikend zijn om reeds tot een be- drijfsbakgewijae invoering van arbeids tijdverkorting over te gaan. Dit behoeft overigens niet uit te sluiten, dat deze kwestie in overleg met de bedrijfstakken aan de orde kan worden gesteld en ook niet. dat reeds in deze periode bij wijae van individuele dispensatie een aanvang kan worden gemaakt met korte arbeids tijd in die ondernemingen, waar niette genstaande deze maatregel toch een pro- duktiestijging van circa twee procent (het gemiddelde stij.gingspercentage in ons land) optreedt en waar de ver korting van de arbeidstijd derhalve ook niet tot prijsstijging leidt. De bezits vorming, die ook voorkomt op een lijst van verlangens van de S.E.R., vormt volgens de heer De Pous een concurre rend alternatief ten opziohte van de arbeidstij dverkorting. Knipperlichten De ANWB geeft hierby nog eens een opsomming van alle soorten knipper lichten cn hun betekenis in het verkeer: Rond knipperlicht: dit betekent, dat beslist vóór het licht of by de stop- streep moet worden gestopt. Doorrijden is levensgevaarlijk. Dit licht kan men aantreffen by on bewaakte of bewaakte spoorwegover gangen en bij beweegbare bruggen. Groen knipperlicht: bij onbewaakte overwegen. Het betekent: er is geen trein in aantocht. Geel knipperlicht: treft men aan bij gevaarlijke situaties (o.a. kruispunten). Aangezien hierdoor wordt aangegeven dat „voorzichtigheid geboden is", dient de aandacht extra te worden verhoogd en de snelheid aan de omstandigheden ter plaatse te worden aangepast. Oranje knipperlicht: wordt aange troffen in tunnels en het betekent dan: Rondom de veemarkt (Van een deskundige medewerker) De aLgemeene toestand op de rundvee markten is in de afgelopen week, behou dens enkele geringe uitzonderingen, vrijwel stabiel gebleven. Alleen namen de aanvoeren weer iets toe. hetgeen nor maal is in het eind van juli. Voorts viel het nog meer op dan voor heen, dat men ten aanzien van de kwa liteit steeds kieskeuriger wordt. De jongere veehouders vooral zoeken het voordeel uitsluitend in een best stuk vee. zowel voor de meikery als voor de mestér ij. De prijzen hiervoor bleven dan ook zeer vast. Voor de na weiden is momenteel een goede vraag, maar men ziet zeer weinig geschikte vleestypen. Vandaar dat vele welders voor de vlees- prod'Uktie pinken aankopen en ook zien we weer meer aanbiedingen en handel in pimkossen voor dit doel. Al dit mate riaal is echter prijzig ondanks het feit dat de laatste telling van onze vee stapel in verhouding tot 1957 een ver- meerdering te zien geeft van 92.0001 stuks! Fabrikanten vragen veel mager rundvlees. Vroeger werden zeer veel stie ren aangehouden en kwamen de minder goede op de slaohtveeafdelingen terecht. Na de toename van de kunstmatige be vruchting is het aanbod van magere en vette slachtstieren zeer gering, zodat er gebrek is gekomen aan mager vlees voor de industrie. Een goede oude vleeskoe kan daar door nu steeds een flinke prys opbren gen in verhouding tot een tiental jaren terug. De mester kan dus voordeliger een góed jong beest kopen, want de prijs van prima en 3de kwaliteit ligt toch altijd gemiddeld 60 tot 70 cent per kg. van elkaar verwijderd. Met de vette kal veren is de afstand meestal nog veel groter. Kwaliteit produceren is dus van groot belang. Ook voor onze uitvoer! De vette kalverenmarkt was deze week weer vlot en duur gestemd. Prima kwa- eit deed tot en soms boven de f. 3.50. We moeten helaas opmerken dat deze pry zen in de meeste gewone marktrap porten niet worden genoemd. Er zijn er deze week verkocht in Den Bosch tot f. 2,75 per kg levend gewicht toe. En onder de f. 2,50 was niets goeds tekoop! Ook het nuchtere kalfsvlees was zeer duur. De beestjes tussen 40 en 50 kg levend gewicht deden van f. 60 tot f. 90 per stuk. Dat is van f. 1.50 f. 1.80 per kg. levend gewicht. De wolveemarkt was voor de zuiglamméren ook iets duurder. Engeland is iets meer als koper opge treden De prijzen lagen 1015 cent per kg hoger dan vorige week. De varkens- markt zette overal duurder in, met meestal even flauwere afloop. Mooi vleesgoed deed rond f. 1,85, in de top 23 cent meer. Zwaardere soorten f. 1.78 f. 1.82 en zeer zware iets minder. Zeugen f. 1.45f. 1.58 per kg levend gewicht. De spefcmarfct is iets beter, vooral voor zwaar spek bestemd voor W.-Duitsland. De Engelse baeonmarkt echter was zeer gedrukt doch reeds weer in herstel. Op de paardenmarkt bleef alles vrijiwel ongewyzügd. voorzichtig ryden (dus is het dan ge wenst om in één file te gaan ryden; snelheid te matigen en scherp letten op het gedrag van uw voorligger, teneinde een botsing met dit voertuig te ver- myden). Oranje knipperende bol: beschermde voetgangers-oversteekplaats: snelheid matigen, zonodig stoppen vóór de voet gangers-oversteekplaatsen. Voetgangers op de voetgangers-oversteekplaats mo gen niet worden gehinderd. Blauw knipperlicht: moet by duister nis worden gevoerd door motorvoertui gen, die voor het jagen van vaartuigen of vanwege werkzaamheden links hou den. Een dergelyke tegemoetkomende auto moet dus aan de linkerzyde wor den voorbygereden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1958 | | pagina 7