In lange vlucht deed Wim van Est geslaagde greep naar Gele Trui! ijf Wim van Est brak met traditie; in Versailles had de trui nóg aan "S Taaie Brabander zag zijn kans Vierde etappe werd grillige rit LOCOMOTIEF 97ste jaargang Maandag 30 juni 1958 Derde blad no. 29478 Nederland vierde feest in En le Treport (Van onze speciale verslaggever) Eu le Treport, zaterdagavond. Vrijdag een etappeoverwinning voor Gerrit Voorting, zaterdag een gele trui voor Wim van Est. Twee grote triomfen voor de Nederlands-Luxemburgse com binatie in drie etappes, twee triomfen voor de Jieide oudsten van de ploeg. Het succes voor de KNWU-sportcommissie, die deze twee renners in de ploeg heeft opgenomen, kon zij het met nog 21 etappes voor de boeg in alle voorzichtigheid geconstateerd nauwelijks vollediger zijn. In Duinkerken had er al iets in de donkere ogen van Wim van Est geschitterd. Hij was verheugd ge weest over de zege van Gerrit Voorting, maar tegelijkertijd groeide het plan om ook eens te laten zien, dat hij, de renner van wie men zo vaak had gezegd dat hij heeft afgedaan, zijn partijtje nog best mee kon blazen. En dat plan is prachtig geslaagd, want de man van 't Heike heeft het eretricot niet cadeau gekregen. Hij heeft daar hard voor moeten vechten en in die strijd is komen vast te staan, dat hij in een étappe als Het had er na de start te Duinkerken aanvankelijk naar uitgezien, dat de rit even saai en met even weinig strijd zou verlopen als het grootste deel van de etappe van vrijdag. Het tempo was niet hoog en de lust om al in het begin iets te ondernemen bleek nihil. Maar het liep anders. Na 34 km., een kilometer of vijf voor Calais demarreerde de Italiaan Favero. Stablinski ging met hem mee en Wim van Est, die voor in het peloton reed en ineens een kans zag, volgde de Fransman. Nu ging het erom wie nog meer zouden volgen. Het waren de Parij- zenaars Annaert en Lamy, de ploeggenoot van Stablinski, Bauvin, en de steeds actieve Belg Foré. Voor Wim van Est wel ongeveer het beste gezelschap dat hij zich wensen kon. Hij toch was in dit zevental de man, die het best in de algemene rangschikking geklasseerd stond met een achterstand van 2 min. 21 sec. op de gele truidrager Hoevenaers. I evenals Stablinski heel wat goed te I maken had na de ongelukkige rit naar Duinkerken, de Italiaan Bottechia en Het was niet moeilijk op de golvende j de Spanjaard Otano op sleeptouw nam. en bochtige wegen achter de duinenrij Deze vier haalden Anglade en Mo- van het Nauw van Calais een voor- reno in en toen Boulogne werd bereikt sprong te nemen. Het peloton vond het i <74 km) was de situatie als volgt: aan trouwens niet nodig een ernstige poging kop de zeven renners met onder anderen deze, van Duinkerken naar Eu le Treport over een vrij vlak parkoers met enkele licht glooiende heuvels inderdaad nog best kan meedraaien. Samen met zes anderen is de taaie Brabander er na ruim 30 kilometer tussen uitgetrokken en in een lange vlucht van meer dan 140 km. hebben deze zeven man hun voorsprong voortdurend kunnen vergroten, zonder dat zij eigenlijk een serieuze aanval te weerstaan hebben gekregen en zonder dat lekke banden of andere mechanische storingen het tempo vertraagden. Zo bracht de derde etappe van de Tour 1958 voor de tweede maal grote vreugde in het Nederlandse kamp. Een vreugde, die wij in de gehele ronde van het vorig jaar geen enkele keer hebben beleefd. En weer stonden de ploegleiders Goldschmidt en Buchly te. glunderen en weer kon Goldschmidt trots zijn op de door hem bepaalde taktiek waarin hij deze dag aan Wim van Est en Piet de Jongh vrijheid van handelen had gegeven. want de bonificaties van Bauvin en Foré waren onvoldoende om het verschil met Van Est weg te werken. Piet de Jongh werd derde in het tweede groepje en in totaal dus tiende. De sprint van het peloton was voor Darrigade. Piet van Est was vierde van deze groep, waarmee de Nederlands- Luxemburgse ploeg de derde plaats in het ploegenklassement met Italië mocht delen. De andere leden van de Oranje- ploeg bevonden zich eveneens in het grote peloton. Voorsprong groeide 1JUll-6eET 223 KM. te ondernemen, de heren tot de orde te roepen. Deze prille vlucht zou immers zijn einde vanzelf wel vinden, zoals dat met alle vroegtijdige pogingen al het geval was geweest? Maar de zeven aan kop hadden serieuze plannen. Zij gingen dóór. Na 37 kilometer was de voorsprong al 1 minuut en na de doortocht van Calais, waar Annaert een fikse premie in de wacht sleepte, werd het bijna twee minuten. Toen 47 km waren afgelegd en Sainte Inglevert in zicht kwam, wezen de horloges uit, dat de kopgroep een voorsprong van 2 min. 15 sec. had en dat betekende dat Wim van Est op dat moment „virtueel" drager was van de gele trui. Het was vanzelfsprekend, dat Van Est daar vooraan alles deed om de voorsprong te vergroten. Foré deed geen meter kop, maar het was voor de Belg onbegonnen werk om de zes anderen ten behoeve van zijn landgenoot Hoevenaers af 'te stoppen en hij bleef dus meedraaien, terwijl Favero, Stablinski, Bauvin en Van Est om beurten trokken. Demarrage van De Jongh Na 53 km kwam de eerste reactie uit de achterhoede. Anglade van Centraal Zuid was uit het peloton weggekomen en hij trok de Spanjaard Moreno met zich mee. Tien kilometer verder kwam de verwachte demarrage van Piet de Jongh, die op zijn beurt Walkowiak, die Nog maar vi uitvallers Directeur Jacques Goddet stond zondagavond als een veldheer met een tevreden gezicht het binnenko men van zijn troepen gade te slaan. En geen wonder. Want al zijn er dan nog geen spectaculaire helden daden verricht, die de oplage van zijn blad l'Equipe met tienduizen den omhoog hebben gejaagd, het leger marcheert best en de belang stelling is weer enorm. Terwijl hij daar het grote peloton langs zich zag jagen en de luidsprekers aan kondigden. dat het ontbrekende viertal Gusto, Catalano. Bertolo en de Deen Dalgaard in aantocht was, hadden wij zijn gedachten kunnen raden. Van de 120 renners, die donderdag in Brussel zijn gestart, zijn nog 115 man in de strijd. Vijf uitvallers dus tot nu toe. Het kan niet anders of de eerste tourzon dag van verléden jaar is Goddet weer voor de geest gekomen. De rit van Rouen naar Roubaix, waar in vele renners, o.a. Wout Wagt- mans, sneuvelden in de gloeiende hitte, die de coureurs die eerste dagen geselde en die na vier etap pes, hetzelfde aantal, dat wij nu achter de rug hebben, de gelede ren al met enkele tientallen had gedund. Van de vijf renners, wier namen nu zijn geschrapt, hebben er slechts twee zelf opgegeven en van die twee is de Spanjaard Mi guel Pacheco, die tussen Eu en Versailles afstapte, de enige, die onderweg Is uitgevallen. Forestier deelde vrijdagmorgen in Gent mee niet meer te zullen starten door een handblessure en de andere drie de Spanjaard San Fmeterio, de Oostenrijker Rudolph Maresch, de Deen Fried Rays, werden we gens tijdoverschrijding uit de koers genomen. Wim van Est, op 3!£ minuut gevolgd j door hét zestal Anglade, Moreno, De I Jongh, Bottechia, Otano en Walkowiak, j op 4Mi minuut door het peloton. Een schok ging door de volgerskara- j vaan toen midden in het met toe schouwers propvolle plaatsje Pont de Brigues (77 km) een overweg werd gesloten. Maar terwijl de volgwagens moesten wachten, kregen de zeven vluchtelingen gelegenheid de baan via kleine hekjes over te steken. Het beeld van de strijd is daarna niet meer ver anderd. Het verschil tussen beide groepen aan kop en het peloton groeide gestadig en een poging van de Belgen de groep De Jongh te berei ken, mislukte. Grote mes Piet de Jongh, die met het „grote mes" uitstekend reed, probeerde alleen weg te komen om met een sprong naar de 7 kopmannen de Nederlandse posi tie in het algemeen klassement een op- frissertje te geven. Hij reed enige tijd alleen voor de andere vijf uit, maar het enige resultaat was, dat Walkowiak en Otano zich op het peloton moesten laten terugvallen. Het zevental handhaafde zich en de ritzege moest dus door de sprint op het leemachtige sintelbaantje van de badplaats Eu le Treport uitge vochten worden. Het was duidelijk: wie het eerste deze rulle baan zou op draaien, werd winnaar. Het was de kleine felle Bauvin, die de nationale ploeg van Bidot daarmee de eeste plaats in het ploegenklassement bracht. Wim van Est kon onmogelijk bij hem komen en eindigde als vierde achter Foré en Fa vero. De voorsprong op het peloton met Hoevenaers bedroeg zes minuten en vijf seconden, de gele trui was dus veroverd. De groep vluchters op weg near Eu le Treport. Wim van Est (twee de van rechtsbehaalde in deze etappe de gele trui. Sprintzege van Gainche op Avenue de Paris (Van onze speciale verslaggever) Versailles, zondagavond. Wim van Est lachte breeduit, toen hij zondagmiddag op de drukke Avenue de Paris zijn ererondje in de helgele leiderstrui reed. De sterke Brabander had met een traditie gebroken: voor de eerste keer in zijn rijke wielercarrière had hij het gepresteerd om het ere-tricot langer dan één dag te behouden. En dat was beslist iets waarover hij zelf verbaasd was. De Neluxploeg bleef dus ook in de vierde etappe een rit over 205 km. door het heuvel achtige landschap rondom de Seine in een juichende stemming. De basis was zaterdag gelegd, toen Van Est tijdig meesprong in een vroege ontsnappingspoging. Zondag werd de voorsprong bekwaam verdedigd, ondanks felle aanvallen van de Belgische en Franse natio nale équipes. De Brabander arriveerde in het grote peloton in Ver sailles, gelijktijdig met zijn voornaamste concurrenten en negen andere leden van de Nelux-équipe. Gerrit Voorting en Jempie Schmitz waren de uitzonderingen. Zij behoorden tot een kopgroep van 22 renners, die een voorsprong van bijna twee minuten opbouwden en waarvan de Franse regionaal Pierre Gainche verrassend de sprint won vóór de aalvlugge André Darrigade. Met de benen op de grond blijven Wij hebben nu al bijna alles ge had: een etappezege, een overwin- ning in het dag ploeg enklasement, de gele trui van Wim van Est - de der de van de Brabander - en de eerste plaats in het algemeen ploegenklas sement. Resteert dus nog slechts de groene trui, die vandaag over de schouders van de Franse regionaal Graczyk gleed. Over een paar dagen misschien Slechts eenmaal in 1954, is de start van een Nederlandse équipe nog grootser geioeest. Toen zoon Wout Wagtmans de rit van Amsterdam De gele trui en de traditionele kus van Yvette Horner voor Wim van Est. Het succes van Wim van Est werd dus voortgezet. Maar toch was op deze eerste zonnige dag in de Ronde niet alles zonneschijn voor de formatie van Jeng Goldschmidt. De eerste plaats in het algemeen ploegenklassement een plaats waaraan een dagelijkse rente l van f. 1000 is verbonden ging name- lijk verloren aan de Belgen, die met Planckaert, Vlayen, Andriaenssens en I Hoevenaers sterk vertegenwoordigd waren in de kopgroep. Het is ook van daag weer een grillige rit geworden. Een rit met talloze uitvalspogingen, zon der een vaste lijn, waarin fel werd ge streden om enkele honderden meters winst, maar die, tot de beslissende aan val na 142 km werd ingezet, toch geen allure van betekenis had. De Spanjaard Miguel Pacheco had zondagmorgen voor de start kennelijk te gul gedronken van het drankje dat zijn verzorger voor hem had bereid. Want nauwelijks hadden de renners Eu le Treport los gelaten of hij naar het Belgische plaatsje Bras- schaet en dat betekende voor de oranje ploeg een gele en een groene trui, terwijl voorts de eerste plaats in het ploegenklassement werd be haald. Alles ging toen echter weer snel verloren, zoals ook de gele trui van Wim van Est en de fraaie positie van de Nelux-combinatie spoedig weer verloren zullen gaan. Laten we daarom toch vooral nuchter blijven: straks komen de bergen in een vrijwel aaneengeslo ten rij en daar zullen de Nederlandse leden van de équipe van Jeng Gold schmidt ongetwijfeld veel terrein verliezen. Daar moeten de Luxem burgers hun aandeel in de gemeen schappelijke taak leveren en het eni ge ivaarop mert moet hopen is. dat onze jongens na de bergen niet te veel achterstand hebben, want slechts dan is er enige kans op een goede plaats in de eindploegenrang- schikking, die immers ivordt opge maakt aan de hand van de tijden van de drie best geplaatste renners in het individueel algemeen klasse ment. Eén ding is echter reeds zeker: de Nederlands-Luxemburgse ploeg heeft in deze eerste dagen voortdurend de aandacht op zich gevestigd. Een triomf van het duo Goldschmidt- Buchly en voor de sportcom- missie van de KNWU. De kansen op een volledig Nederlandse ploeg in de Tour 1959 zijn nu reeds aanmerke lijk gestegen. Tijdens regionale atletiekwedstrij den in Roosendaal heeft de Thor-atlete Irene Roeken het Nederlands record I Voorting 1! kogelstoten meisjes gebracht op 15.43.5 meter. Het oude record stond sinds 11 mei van dit jaar met 14.88.5 m. op naam van ^o^ie van Wijk van D.E.M. uit sprong als een duivel uit de hoofdmacht weg. De Spanjaard kreeg in enkele kilo meters zowaar nog een voorsprong van ruim een minuut, maar toen geloofde hij het verder wel en liet zich willoos terug vallen. Na 21 km was alles afgelopen, niet echter voor de brave en goedge lovige Miguel, die een lijdensweg moest afleggen en tenslotte toen alles uit gewerkt was na 140 km volkomen ontredderd de strijd staakte. Attent Bij de uitlooppogingen, die daarna volgden waren vooral de Franse natio- nalen, de Belgen en de Bretonnen be trokken. Zo werd reeds de eerste serieuze aanval, tijdens de lange afdaling tussen Neufchatel en Bray (40 km) ingezet geleid door René Privat, Roger Walko wiak en de Belg Gilbert Desmet. Maar de Nederlands-Luxemburgse formatie was attent gebleven en pareerde door Wim van Est. Gerrit Voorting en de op nieuw sterk rijdende Martin van den Borgh naar voren te sturen. Toen was de aardigheid er af en werd de rust hersteld. Enkele kilometers verder waag de Privat opnieuw een kans. ditmaal met de regionalen Dacquay en Morvan. vrijbuiters in deze ronde. Het ging hard op kop, maar nog niet hard genoeg voor Adriaenssens, Nascimbene. Francois Mahé, Jean Dotto en Dupré, die een achtervolging inzetten. Voor alle zeker heid echter waren ook Gerrit Voorting en Piet Damen meegesprongen en dat was nu juist iets wat de kopgroep niet wenste. Toen later ook Darrigade, Mar tin van den Borgh, Armand Desmet, Thomin en de dappere Ier Elliott aan sluiting kregen, werd de poging weer ge staakt. En zo bleef het voortdurend: felle demarrages om enkele seconden, die zonder effect bleven, omdat de kop stukken er geen belang bij hadden. Ger rit Voorting trok nog tweemaal naar voren om een aanval af te remmen en ook Martin van den Borgh, Piet van Est en Sjef Lahaye moesten nog een keer fel op de pedalen duwen. Beslissende demarrage Totdan tenslotte, na 142 km, de be slissende demarrage volgde. Jef Planc kaert sprong weg met Adriaenssens en zij kregen goede steun van André Darrigade. Groussard en de regionalen Morvan en David, terwijl voorts Jempie Schmitz en Gerrit Voorting de belangen van de Nederlands-Luxemburgse ploeg verdedigden. Nauwelijks had deze groep een redelijke voorsprong of Ferlenghi, Thomin, Vlayen, Barone. Mahé, Hoeve naers. Quentin en Gainche gingen ook op avontuur. Voor het peloton de schok te boven was gekomen, waren ook Graczyk, die zijn positie in het punten klassement wilde verbeteren, Mallejac, Picot, Delberghe en de Italianen Baffi en Dall'Agata weg. Na 163 kilometer hadden alle vluchtelingen, te weten vier Belgen, drie Franse nationalen. twee leden van de Neluxéquipe (Schmitz en vyf coureurs van de eindelijk I wijzigd, ondanks de tegenwerking van Schmitz en Voorting. die geen meter jkop deden, en de felle reactie van de hoofdmacht. Woedende Darrigade Het was wel duidelijk, dacht men: de snelle en slagvaardige André Darri gade zou de etappe gaan winnen. De duizenden toeschouwers in Versailles juichten reeds voor een zege van de Franse nationaal, toen de kopgroep de .Avenue de Paris bereikte, waar nog 1100 meter moest worden afgelegd. André reed trots en zelfverzekerd, maar hij veranderde in een hulpeloos kind toen geen van zijn ploeggenoten tijdig naar voren kwam om de sprint aan te trekken. En dat werd noodlot tig, want de regionale westploeg speel de het spelletje aanmerkelijk beter. Jean Gainche kreeg twee, drie gang makers en werd zo bekwaam gelan ceerd, dat Darrigade eenvoudig geen schijn van kans had. De stemming zal zondagavond niet zo best zijn geweest in de Franse nationale ploeg.... De pechvogels in de kopgroep waren in de slotfase de Italiaan Ferlinghi die zes kilometer voor de finish een lekke band kreeg en onze eigen Jempie Schmitz. De Luxemburger was 300 meter voor de finish geheel onopgemerkt in een kansrijke positie gekomen, maar toen hij naar een andere versnelling wilde overschakelen weigerde de appa ratuur. Hij werd tenslotte negende achter Gerrit Voorting. Tour-uitslagen op pag. 3 Sportblad Advertentie RIJWIELEN VOOR SPORT u. ZEGT DE GELE O TRUIDRAGER 5 WIM VAN EST de winnende fiets GEMONTEERD MET VREDESTEIN BANDEN «3lHOn IdOOT dailOWOD0^ aanvallende Franse West ploeg, drie Italianen en vijf andere regionalen zich tenslotte verenigd. Hun voorsprong op het peloton was toen 1 min. en 40 sec. En deze voorsprong bleef vrijwel onge- Open golfkampioenschap van Nederland Op het terrein van de Kennemer Golf en Countryclub te Zandvoort is gisteren het nationaal open golfkampioenschap van Nederland over 36 holes strokeplay verspeeld. Daar G. de Wit (Hilversum) en C. Cramer (Twente i gelijk eindig den met 142 zal op 17 juli op hetzelfde terrein overgespeeld worden voor de kampioenstitel over 36 holes. De uitslagen luiden: 1. en 2. G de Wit (Hilversum) en C. Cramer (Twente) beiden 69 en 73, totaal 142 slagen, 3. J. Ouderdorp (De Pan) 71-73-144. 4. P. Witte (Eindhoven) 72-75-147, 5. J. Ruhl (Kennemers) 76-72-148, 6. A. James (Amsterdam) 78-72-150. le amateur W. F Smit (Hattem) 75-73-148. Nieuwe wereldrecords van Gathercole Tijdens zwemwedstrijden in Towns- ville bij Brisbane heeft de Australiër Terry Gathercole. die in de laatste weken al herhaalde malen met succes een aanval deed op een of ander wereld record opnieuw twee records verbeterd. Terry zwom de 220 yards schoolslag in 2 min. 36.5 sec., vier seconden sneller dan zijn tijd van veertien dagen terug, toen hij de afstand in 2 min. 40.5 sec. zwom. De tijd vai Gathercole betekent ook een nieuw wereldrecord op de 200 m. De limiet hiervoor was door de FINA gesteld op 2 min. 40 sec. Gathercole verbeterde voorts het we reldrecord 110 yards schoolslag en bracht het op 1 min. 12.4 sec. Vier dagen geleden liet Gathercole, eveneens te Townsville, een tijd van 1 min. 13 seo. afdrukken.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1958 | | pagina 5