Zangfestival 1958 voor televisie Concert van „De stem des volks toonde enige programneergang André Claveau wint Grote Prijs Smulboek i"fïatis m si ïettemm heerlijk zingbaar werk s la'rh de gehele avond 11 en niet in mineur Niettemin heerlijk zingbaar werk 97ste jaargang Donderdag 13 maart 1958 Tweede blad no. 29390 25 miljoen luisteraars Verwonderlijk uiteenlopende beoordeling Wij hebben voor de variatie en bij uitzondering de serieuze concert zaal gisteravond verwisseld voor een plaats aan het televisiescherm, teneinde kennis te nemen van de schitterend gemonteerde internatio nale finale van het Eurosongfestival 1958. Ook dit betreft immers een facet van het muziekleven, een héél belangrijk facet zelfs! Het lokt oor en oog van 25 miljoen kijkers over bijna „heel de wereld". Al rekenen wij dit facet om redenen, die U nu maar zonder meer van ons moet aannemen niet tot de kunst met grote K, het betreft in het genre der amusementsmuziek toch ook „kunst", al kan zij met die andere onmogelijk wedijveren, wat intussen noch opzet, noch be doeling is. De gepresenteerde stemmen komen hier pas tot volle recht met alle hulp middelen ener geperfectioneerde tech niek van een moderne tijd. De oude Italianen met hun vermaard ..bel canto" hadden voor de ontwikke ling van hun stem en het bereiken van de vereiste draagkracht tenminste zeven acht jaar nodig. Zo iets is, althans in het genre van de „Song" nu niet meer van node. Met behulp van geluidsversterkers verricht men thans „ware" wonderen. Het is goed zo iets terdege te beseffen! Niet minder dan tien landen' namen aan dit zangfestival deel. De coryfeeën op dit gebied, met Corrie Broeken, die op het vorige Festival met het liedje „Net als t-oen" van Guus Jan sen en Willy van Hemert de eerste prijs verwierf, als Nederlands vertegenwoor digster. In ieder land kende een jury, bestaande uit leken-luisteraars punten toe, waarbij zij terwille van de objecti viteit, geen stem mochten uitbrengen op een landgenoot(e). De toekenning betrof uitsluitend de „waarde" tekst en melodie van het gezongen liedje; of leken daarover kun nen oordelen is op z'n minst aan twijfel onderhevig. En bovendien geloven wij, dat onwillekeurig de wijze, waarop het „gebracht" werd en de persoonlijkheid van de zanger of zangeres toch ook wel een woordje meegesproken hebben. De begeleiding der diverse nummers (Corrie Brokken zong Benny Vredens „Heel de wereld") berustte bij Dolf van der Lindens werkelijk voortreffelijk Me- tropole-orkest, soms spelend onder gast- dirigenten. Hannie Lips was de, als steeds, charmante omroepster, die ech ter wel wat vlotter met haar vreemde talen mag omspringen. Werkelijk ont hutst waren wij over de uitspraak van het Frans door de heer Rengelink, die de „Coup" uitreikte, doch zulks op een abominabele wijze deed en daarmee geen goede, liever gezegd een allerslechtste internationale beurt gemaakt heeft. Eerlijk gezegd maakten wij nog nim mer zulk een uiteenlopende beoordeling over het gepresteerde mee. Daar was nu werkelijk geen touw aan vast te knopen en het verwonderde ons zeer. Bewys, hoe de smaken in de diverse landen uiteen lopen. definitieve executie graag aan de al of niet deskundige jury's hebben overge laten. In één opzicht waren wij het echter toch eens met wat er uit de bus kwam, hoewel het onze nationale trots krenkte; het „Heel de wereld" dat Corrie Brok ken zong. kon ook onze bewondering niet wegdragen. De componist zocht het te veel in goedkoop succes en de lar moyante uithalen van Corrie Brokken, die ook wel haar aandacht mag wijden aan een beschaafder Nederlands, kon den ons onmogelijk voor haar innemen. De avond toonde naar ons gevoel overduidelijk aan, dat men aan de uit slag niet een te grote waarde moet hechten. Intussen is het „geluk" voor de eerste prijswinnaar niet te onder schatten. De contracten zullen hem van nu af aan ongetwijfeld toestromen. Dat „geluk" echter sterk wisselvallig is, bleek tevens nadrukkelijk. Corrie Brokken, in 1957 de favoriete, was dra matisch gezakt en behaalde slechts één punt. Een jaar tevoren had men zoiets reeds beleefd met Lys Assia, van de top naar de bodem Persoonlijk hadden wij eveneens een heel ander oordeel dan de einduitslag aanwees. Wij hadden graag de eerste prijs toegekend aan de Zwitserse zan geres Lys Assia (winnares Festival '56), wier typisch Italiaans getint „Giorgio" van Paul Burckhardt veel origineler trekken vertoonde dan het door de Fransman André Claveau gezongen „Dors mon amour". Dit wekte teveel herinneringen aan gelijksoortige uit- den-treure gezongen Franse chansons. Lys Assia bezit bovendien allure, is een der weinigen, die werkelijk „zingen" kan, zij vormt temidden van haar jon gere collega's toch nog altijd een klasse apart. Overigens liep de uitslag tussen beiden niet zo sterk uiteen (resp. 27 en 24 pun ten). Doch voor het overige verschilden onze noteringen zo nadrukkelijk met wat er telkenmale op het bord ver scheen, dat wij er het bijltje over de hoofden der executanten tenslotte zuch tend maar bij neergegooid hebben en de Deze foto toont van rechts naar links een gelukkige Andre Claveau. omroepster Hannie Lips en dirigent Frank Pourcel. nadat de Franse zanger Claveau de eerste plaats had behaald. De lering, welke wy uit dit Festival trokken is deze, dat geen artiest ooit van zyn zaak zeker kan zyn: van de ene op de andére dag staat hij/zij van de top ineens onder aan de ladder. Niets is onberekenbaarder dan de gunst of ongunst van het lot, in casu van het publiek. Of dit met de Kunst (met grote K), wat in de eerste plaats „kunnen" inhoudt, ook het geval is, betwijfelen wij ten sterkste. Intussen is, behalve het oor, ook het oog niets tekort gekomen. Daar van hebben wij oprecht genoten, want de regie was meesterlijk! H. De 70ste Postorderverkoop is' Utrechtse Jaarbeurs opium voor liet volk Leidse huisvrouwen bijeen (Advertentie) Deelnemers uit Leiden en omgeving Blijkens de officiële catalogus van de 70ste Internationale Jaarbeurs, welke van 1827 maart in Utrecht wordt ge houden, zal het bedrijfs- en zakenleven in Leiden en omgeving door de navol gende firma's vertegenwoordigd zijn: T. van Aalten, Voorhout; Aardewerk Groeneveldt, Voorschoten: J. Blokland en Co. Wassenaar; A. Bugge, Technisch Bureau, Wassenaar: C. A. Ruigrok, In dustrie N.V.. Katwijk aan den Rijn; ENVO-Fix. Bodegraven: Chem. Fabriek „Eureka". Leimuiden; W. H. F. Giete- link. Leiden; Gebonden Kunsten. Fede ratie. Leiderdorp; N V. Apparaten- en machinefabriek H Glasbeek jr. Wad- dinxveen; De Gcuden Spin. Leiden; N.V Kon. Ned. Grofsmederij. Leiden; Guvt en van Duyn. Katwijk aan Zee; Techn. Confectiebedrijf en Groothandel Heska. Leiden; N.V. Houtindustrie Northgo. Noord wijk: N.V. Internat. Kunststoffen- industrie. Voorschoten; N.V Int Han- delmij Imenexco, Leiden; N.V. De Jong s Machinefabriek, Hazerswoude; N.V. Kon. Ned.. Kunstvuurwerk- en Munitie fabriek A J. Kat, Leiden; Kocofabriek van Aluminiumprodukten. Voorschoten; N.V. Mulder. Boskoop; N.V. Mulder, Waddinxveen: Wocofa, Woerden, N.V Kon. Ned. Fabriek van Wollen Dekens v.h. J. H Zaalberg en Zonen. Leiden: N.V. Handelsonderneming Neveka. Lei den; N.V, Speelgoederen en Houtwaren- fabrieken. G. Ckkerse. Waddinxveen; N V. Steen- en Kleiwarenfabr. Ouder zorg „De Ridder". Leiderdorp: Potterij Zaalberg. "Leiderdorp; Potterie Ravelli. Valkenburg (Z-H); N.V Kon. Zeep-, Eau de Cologne- en Parfumerieënfa- briek v.h. Sanders en Co. Leiden; Sport Speelgoedfabriek W. A. Sliedrecht, Waddinxveen; N.V. Kunstaardewerkfa briek Velsen. Sassenheim; Vlessing en Co. Wassenaar N.V. Wernink's Beton Mij. Leiden: NV Zilverfabriek. Voor schoten; Betonindustrie, Zwammerdam. Voor de afdeling Leiden van de Ned. Ver. van Huisvrouwen sprak gistermid dag in een der bovenzalen van „Het Gulden Vlies" de heer H. de Wilde over een actueel sociaal verschijnsel, n.l. dat van de postorderverkoop. Met nadruk vestigde hij er de aandacht op, dat het systeem van postorderverkoop niets an ders is dan opium voor de goedgelo vigen. Poelen van ellende kunnen door dit systeem over talloze Hollandse ge zinnen gebracht worden, aldus de spre ker van deze middag. De heer De Wilde hekelde ook het gewone afbetalings systeem in ons land. Hij herinnerde er aan, dat destijds in Leiden één groot afbetalingsmagazijn gevestigd was. Te genwoordig worden echter in zeer vele etalages allerlei „gemakkelijke" beta lingsvoorwaarden in het openbaar be kend gemaakt. Feit is. dat dit moderne kredietstelsel steeds meer veld wint. Ge lukkig is er een wetsontwerp tot stand gekomen, dat bepaald, dat de eerste aanbetaling groter moet zijn dan tot dusver het geval is geweest. Nu doemt echter steeds meer het spook van de postorderverkoop op. De domheid van de massa is macht geworden, aldus spreker, en de triomf van deze macht is een dagelijkse ergernis voor hen, die dit moeten toezien De heer De Wilde wilde niet ontkennen, dat er enkele goede en bona fide postordermagazijnen zijn. De meeste buiten het publiek evenwel uit. Met voorbeelden toonde spreker aan. dat ver kopen bij postorder zeer kostbaar is. waardoor de verkoopsprijs dus ook wel bijzonder hoog wordt. Behalve de post order-advertenties in verschillende kranten en weekbladen, worden rijk ge- illustreerde catalogi opgesteld, waarin dikwijls de meest fantastische verha len enleugens te vinden zijn. Geen wonder dus, dat steeds meer personen Advertentie •rgent en voor gee" goud li te koop. h«i receptenboek „Wat zuHen wl| morgen eten?" Hei It elleen grétis Ie kri|gen. bl| uw leger Vól komt het met meer den driehonderd BIJZONDERE recepten mekkell|k kleer le maken en lékker, waaronder ook dieetrecepten. laeetrecepl van beroemde chel-hohe, EN een hoek|e mei tleedt nieuwe, nuttige lip» waardoor u meer verttand kri|gt van vleet' Zaterdag heeft uw deelnemende vakman-tleger de boekband voor e klaar liggen hp. I fuller* iTuorern ■■ten f Vraag her r u le reserveren het slachtoffer van de postorderverkoop worden. De heer De Wilde vertelde ver der, dat het postordersysteem in de V. S. reeds meer dan zeventig jaar be staat. Edoch, de afstanden zijn er veel groter dan in ons land en de gehele mentaliteit van zaken doen is trouwens bij het Amerikaanse publiek geheel an ders. Spreker toonde aan. dat zowel het postorder- als het afbetalingssysteem ten nauwste verbonden is met de steeds groeiende en snellere produktie. In onze stad zijn tot nog toe weini" desastreuze gevolgen van beide systemen gesingna- leerd, maar dat het er vroeg of laat toch van zal komen, daarvan was de heer De Wilde overtuigd. Hij spoorde derhalve de huisvrouwen tot een verhoogde waak zaamheid op dit gebied aan. Zij nog vermeld, dat de bijeenkomst werd geleid door mevrouw C. Hageman- Verhagen. Paasveetentoonstelling Vrijdag 21 maart zal op het Leidse veemarktterrein de Vebo-paasveeten- toonstelling worden gehouden, 's Och tends om tien uur zal de wethouder van Financiën, Bedrijven en Marktwezen, de heer D. van der Kwaak in 't Schutters hof de officiële opening verrichten, waarna de heer A. v d. HoeV voedsel- commissaris voor Zuid-Holland, een rede zal uitspreken. De dames C. A. M. van Noort en M. A. A. H. Schreurs. beiden alhier, zijn benoemd tot leden van de examencom missie 1958 voor de akten Nijverheids- enderwijs N VII. N VIII en N XII enderwijs N Vil. N vin en N a *i 1**1 1 1 I „Kunstmaand Orkest" konden af t André Claveau had er niet op gerekend (Van onze correspondent) Corrie Brokken voelde zich na haar teleurstelling heus niet met de brokken 1 zitten. Zij vroeg Claveau: „Hoe voel je je nu??" Hy zei: „Ik weet het zelf niet eens". En Corrie zei in het Engels tegen de Fransman: „Wel, als je je voelt als ik vorig jaar, dan kun je je geluk niet op!" Claveau had het zelf niet verwacht, dit succes. Hooguit er alleen maar op ge hoopt. Nauwelyks was de uitzending afgelopen, of daar was zyn vrouw in Parijs voor hem aan de telefoon. „Ik ben verrukt", zei hij, „en meer weet ik nog niet te zeggen". Hij is niet zo jong meer. Door een toe val is hij twintig jaar geleden gaan zin gen. Hij neuriede altijd al als hij voor de „muziekhal". zoals hij dat noemde, affiches maakte. Tot hem op een goede dag een contract door Columbia werd aangeboden voor tien jaar. Toen begon hij te zingen voor de radio. Hij is geboren in Parijs, zijn vader was een Brit. zo vertelde hij. Maar nu woont hij onder de rook van de Franse hoofdstad in Cre- veux. Hij heeft het alleenrecht voor Frankrijk om de liedjes uit de Chaplin- films te zingen. Daar is hij trots op. Zijn liefhebberij is om wat te luieren en hard te werken op zijn boerderij in Dordogne. Claveau was favoriet in Denemarken en daardoor overtrof hij nog net de ge bruinde chansonniêre uit Zwitserland. Lys Assia, die „Giorgia" had gezongen en er 24 punten mee verdiende. De Ita liaan Domenco behaalde 13 punten en bleef daarmede net vierde na de Zweed se Alice Babs met 14 punten. Vijf en zes waren Oostenrijk en België. Duitsland werd zevende en Denemarken kwam op de achtste plaats. Als de dood voor televisie Nu is een einde gekomen aan de spanning rond dit Festival. Al dagen lang hebben de deelnemers in de Hil- versumse studio's gerepeteerd. Oude be kenden hebben elkaar ontmoet, zoals Semperini, de Italiaanse dirigent en pianist bekend om zijn 100.000 platen van „La Comparsa". en de vroegere lei der van het orkest zonder naam, Ger de Roos. om de hals viel. Dat was een ontmoeting na twintig jaar uit de tijd toen Semperini enkele concerten voor de KRO-microfoon heeft gegeven. Vandaag vertrekt iedereen weer naai de landen, waar zij vandaan zijn geko men. Lys Assia steekt nog eens een blau we sigaret op, Alice Babs uit Zweden gaat weer haar kinderen opzoeken, zon der make-up. want haar stijl is het meisjesachtige. Tenslotte: „Dat ik net moest winnen zei Claveau bij zijn afscheid, „is wel ei genaardig. Ik ben als de dood voor die televisie". Zwitserse zangeres Lys /issia eft gisteravond in de finale van et Eurovisie Song Festival 1958. beslag gelegd op de tweede plaats net haar lied "Gorgio". G. Raven consulent lichamelijke opvoeding Bij beschikking van de minister van Onderwijs, K. en W. is met ingang van 1 mei benoemd tot consulent voor de lichamelijke opvoeding bij de inspectie lager onderwijs in vaste dienst onze stadgenoot, de heer G. Raven. De heer Raven wordt toegevoegd aan de hoofdinspecteur van het lager onder wijs in de derde hoofdinspectie. Als ambtsgebied zal hem worden aangewe zen de provincie Drente, met stand plaats Assen. De heer Raven werd geboren op 13 april 1913 te Amersfoort. Van 1941 tot 1950 was hij consulent voor de lichame lijke opvoeding en sinds 1950 sportleider de Leidse Universiteit. Staatkundig Geref. Partij „GODS WOORD TELT IN ONS I AND NIET MEER MEE" In het gebouw Prediker kwam gister avond de afdeling Leiden van de Staat kundig Gereformeerde Partij bijeen. De voorzitter van deze afdeling, de heer C. Scheurwater sprak een kort woord van welkom op deze zeer slecht bezochte vergadering en las na het zin gen van Ps. 99 „God de Heer regeert", een gedeelte uit Zefanja. Spreker van deze avond was de heer W. J. van de Kraats, uit Kinderdijk, die sprak over praktische politieke beginse len. gegrond op het Woord van God. Spreker was van mening, dat men op het ogenblik leefde in een land waar Gods Woord niet meer meetelde. De mens is gegrepen door de tijdgeest, die volgens spreker niet op de bijbel geba seerd is. De he^r van der Kraats schet ste in korte trekken de geschiedenis van de Reformatie en kwam tot de conclu sie, dat de huidige A R. en C.H.-partij zich wel voor een christelijke partij uit geven, doch dit in werkelijkheid" niet zijn. Spreker was van mening, dat deze partijen de S G P. een vroegtijdige dood toewensen. W:j mogen, aldus spreker dankbaar zijn, dat we een S G.P.-partij bezitten, de enige partij die op Gods Woord gebaseerd is. Tenslotte riep hij de aanwezigen op. hun stem bij de aanstaande provinciale- en gemeenteraadsverkiezingen op de juiste wijze uit te brengen. Chinezen uit Noord-Korea naar ,,de grote wildernis" De Chinese militairen, die uit Noord- Korea worden teruggetrokken, zullen worden gezonden naar staatsboerderijen in het onontgonnen gebied van de Man- dsjoerynse provincie Heiloengkiang, die grenst aan de Sovjet-Unie. Uit dit ge bied. dat berucht is om zyn zeer koude winters, zullen de betrokkenen zo nodig snel naar Korea kunnen worden terug gebracht. Hoewel de militairen met groot verlof zullen worden gezonden, zullen zij in hun nieuwe omgeving de zelfde militaire discipline vinden. Hun zal worden aangeraden, tijdens hun de mobilisatieverlof te trouwen, daar er in het hoge noorden slechts enkele vrou wen zyn. Vele Chinese veteranen in Korea ver wachten. dat z j zullen worden gezon den naar het gebied van Paitahwang, d«? „grote noordelijke wildernis", waar reeds negentien gemechaniseerde landbouw bedrijven zijn gevestigd. Er werken daar reeds ongeveer 300.000 gedemobiliseerde militairen, maar er is, volgens welinge lichte kringen, plaats voor ten minste nog een miljoen mensen. Zoals gemeld begint zaterdag de te rugtrekking van de eerste zes Chinese divisies ongeveer 100 000 man uit Noord-Korea. Deze zes divisies zullen te gen eind april het land hebben verlaten, tegen het einde van dit jaar zullen alle Pianist Stokkermans kan mei klank omgaan O Het is nu zeven jaar geleden sinds „De Slem des Volks" voor het eerst onder Aribo concerteerde. Wanneer een overzicht geschreven zou worden van het na-oorlogse muziekleven in Leiden, zou daarbij een bladzy bestemd moeten wor den aan de toenmalige wonderbaarlyke wedergeboorte van „De Stem". Die gedaanteverwisseling berustte niet op toevallige begunstigende factoren want wat toen werd is gebleven maar op het, uiteraard bestendige, grote vak manschap en leiderschap van Iskar Aribo. Deze weet met omvangrijk materiaal om te springen, heeft zich bovendien indertijd met orkestdirectie bemoeid. Met „Schipbreuk" en „Carmii e Burana" noemen we tw ee herscheppingen, die een vaste associatie met „De Stem" zijn gaan vormen. Maar het kan ook op een heel ander vlak liggen, als van Bachkantaten, Stabat Mater en Te Deum. Altyd is een respectabel niveau gewaarborgd, al kan in het artistiek aspect van de uitvoeringen enige golving optreden. Zo was er gisteren enige neergaande beweging, want behalve twee Mozart- werkjes prijkte geen werk van uitgespro ken kunstwaarde op het programma, al stond daar genoeg vergoeding tegenover. „Mirjams Siegesgesang" van Schubert slaan we niet hoog aan, evenmin Men- delssohns g moll piano-concert, waarin onze jeugdige stadgenoot Joop Stokker- mans mm of meer debuteerde. En „Von edler Art, Kantate nach alten Weisen" van Wilhelm Petersen pretendeert ver moedelijk niet eens „kunst" te zijn. Toch zijn we ervan overtuigd dat het auditorium in de volle Stadszaal met rijke indrukken huistoe is gegaan en nog meer dat het koor ten volle bevre digd was. Immers alles was zo prettig .zingbaar", had vertrouwde klank en met contrapunt en andere zwarigheid is men niet vermoeid. Wellicht heeft de dirigent dit gewild om zijn koristen eens van hoogspanning vrij te houden. Petersens lange kantate is een verza meling bewerkingen van 14 liederen, ontleend aan oude Liedboeken der 16e eeuw, de eeuw van onze Valerius-zangen. Wie goed luisterde heeft zeker met deze Valerius-liederen verwante klanken op gevangen. Om die vervlogen tijden terug te roepen is de componist archaïserend te werk gegaan, oude schrijfwijzen zijn te hulp geroepen, hoewel van een syste matische doorvoering en een weten schappelijke fundering geen sprake is. Petersen is er wel in geslaagd, de lie deren te stileren, te instrumenteren en harmoniseren op een wijze, waarvan charme en voldoende verscheidenheid in de behandeling is uitgegaan. De toevoeging aan koor en orkest van een solistenkwartet heeft tot deze ver scheidenheid veel bijgedragen. In het algemeen bleef dit kwartet „kwartet", ofschoon kleine soli en combinaties voorkwamen. Ook koor en kwartet wis selden af of zongen samen. Chinese „vrijwilligers", wier totale aan tal op 350.000 man wordt geschat, zijn teruggetrokken. De sterkte van het Chinese leger be draagt. volgens onofficiële schatting, thans 2.5 miljoen man. Naar verluidt streeft de Chinese regering er naar, dit aantal tegen het eind van het jaar tot omstreeks één miljoen man te vermin deren. Chinese militaire leiders zijn van oordeel, dat er zeker de eerste twaalf jaar geen oorlog komt. Economische deskundigen dringen er reeds lang op aan. op grote schaal te demobiliseren om mensen vrij te krijgen voor de land bouw de steunpilaar van de Chinese welvaart en voor een verdere ont wikkeling van de industrie, waarvan het succes van het vijf-jarenplan afhangt. Niemand die niet de „Twee Konings kinderen" kent. „Soldatenlied" en „Rei- terlied" zullen in veler geheugen nog nagalmen onder het overwelvend trom petgeschal. Waarschijnlijk ook nog „Frau Nachtigalle", omdat daar de houten blazers zo zonnig en zo suggestief tre- molerend opbloeiden. Wie César Francks Symfonie kent, heeft in „Ich fahre dahin" het beginthema van het midden deel daarvan herkend, dat Franck daar aan de harpen geeft en aan het als har pen ruisend orkest. Vermoedelijk zijn beide teruggegaan op een oude gewijde dans. „Media vita", waarin het koor met prachtig evenwicht zong, deed aan als een Bach-koraal. In de laatste regel van het laatste lied <Sommerliedi kon het koor extra tonen hoe goed het technisch geschoold is. door ontzettend larig op „neu" de toon aan te houden in „da werden wir taglich werden neu". De timbres van de vier solisten lieten zich gelukkig goed met elkaar versmei ten. Aan de alt Annie Hermes gaf het werk geen gelegenheid afzonderlijk ge hoord te worden. Haar ontroerend ver mogen en haar stemschoonheid zijn ons echter al te wel bekend. De tenor Arjan Blanken en de bariton Bram van Luyn zijn ook maar kortstondig alleen aan het woord geweest. De eerste kwam voordeliger uit dan onlangs in de Jo hannes Passion, de tweede bevredigde wederom door de sonoriteit van zijn voordracht. Met de sopraan Truus Atema, soliste ook in Mozart en Schubert, lag het enigszins vreemd. We hebben haar zes jaar geleden in opera-aria's beluisterd, waarin zy een aardig figuur maakte, maar we noemden toen haar laagte glansloos. Dit euvel werd niet verholpen, nam toe. Er is eigenlijk stembreuk. het is of twee zangeressen elkaar telkens aanvullen. In de hoogte worden even wel pure zanglynen getrokken met de lange adem van de bekwame zangeres. Vooral in Schubert had zy een grote solistische party; daar was het wel eens veel gevraagd om het tegen het massief zingende mannenblok op te nemen. Tenoren en bassen zouden zich in die Kantate „Mirjams Siegesgesang" eens heerlijk uitleven. Dit kon ook wel, want dit werk is dikwijls ruiger dan dat van Petersen. Schubert is daarin zeer onge lijk geïnspireerd en in de jubelende in leidende en afsluitende gezangen bena dert hij zelfs de liedertafelsfeer. Toch zyn er ook hem waardige episodes o.a het „Tauchst du auf, Pharao?", waarin het lyrisme van de grote zanger en sym- fonicus de kop opsteekt. Delen waarin de vier (sterk bezette en gelijkwaardige» koorgroepen zo'n mooie kleur op de stem hadden en zich prachtig op het „Kunstmaand Orkest" konden afstem men. dat zich de gehele avond uitste kend weerde. Het feit dat de vier registergroepen op gelukkige wijze tegen elkaar afgewo gen zijn, kwam de vertolking van Mo- zarts „Ave Verum" en „Laudate Domi- num" te stade. Bedwongenheid van stemkrachten en elasticiteit in de toon- vorming. hebben tot een voor Mozart dringend nodige reine stemmenstaat bij gedragen. al menen we evenwel dat de vergeestelijking, de mystiek lichtende achtergrond ontbroken heeft. Van het briljante en montere g moll- concert van de 20-jarige Mendelssohn heeft de 20-jarige Leidenaar Joop Stok- kermans een reproductie geschonken, waarvoor hy zich niet behoeft te scha men. Ons doet het goeddeels aan als een concert in vingeroefeningenstijl, be giftigd met een schone schyn. Stokkermans heeft het niettemin aanvaardbaar gemaakt, al had het eerste deel. dat van de aanduiding „con fusco" voorzien is, zeker iets moer heilig vuur kunnen verdragen. Niet zodra verscheen echter het eerste can tabile of de pianist hervond zijn in nerlijke zekerheid en daarmee een levende, heldere klank. Gaandeweg bracht de groeiende rust ook klank- raffinement en toon. In de dynamiek zal al doende wel meer differentiëring intreden. Belangrijk vóór alles is dit: Stokkermans kan met klanken om gaan en weldra waarschijnlijk ook spelen! Succes zy hem van ganser harte gegund! y ACADEMISCHE EXAMENS. Gepromoveerd tot doctor in de Ge neeskunde op proefschrift getiteld ..Ovaria van oude muizen" de heer P J. Thung. geboren en wonende te A dam. De promotie geschiedde cum laude. Gepromoveerd tot doctor in de Ge neeskunde op proefschrift getiteld „Electron microscopv of normal and regenerating olfactory epithelium in man and the cat" de heer H J. C. van Scherpenberg. geboren te Nijmegen en thans wonende te Leiden. Gepromoveerd tot doctor in de Ge neeskunde op proefschrift getiteld „In vloed van progesteron op het peil van L H. en F. S. H. in hvponhvsevoorkwab en bloedserum". de heer G P. van Rees. geboren te Batavia en thans wonende te Oegstgeest. Geslaagd voor het doctoraal examen Ned Recht mej. W C A Noorland (R'dam) en mej. E. M. A van Doorne (Den Haag) en de heren E J. Ph. Ro berts (Oegstgeest). J. van Oei (Delft). P Kodde (R'dam) en J. H. Kist (Den Haag). BURGERLIJKE STAND VAN LEIDEN GEBOREN Jacob, zn. van J. Schaap en M Jonker; Yvonne, dr van J. Bruines en S Krult: Jacoba Apolonla Maria. dr. van C' O. Ver hoeven en J. J. M. Henslng; Yvonne, dr. van G. Boot en J. M. de Haas; Ingrld. dr. van C. van Beelen en A. G. Kevellng; Ma ria. dr. van C Weesjes en M. Kar.----.etnriirr, Magdalena Maria, dr. van S. Rcawumw en T. Statema; Arle. zn. van A van Dlg- gele en F van Zanten; Johanna Maria Theresla, dr. van N A. Korbee en A. van Delft: Gerardus Jozef. zn. van C. IJ. van Klink en H. M. Termeulen. GEHUWD R. E. Spijker en J. M. W van Weerlee. OVERLEDEN J. Vorthoren, 50 Jr.. echtgenote van C. B. van der Straaten.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1958 | | pagina 3