„MODE WORDT MET
EEN „P GESCHREVEN
Decreten voor H.M. de Vrouw
96ste jaargang
Dinsdag 25 februari 1966
T -eae blad no. 29376
De Pacftse modekoningen mogen dan niet het gezag hebben
van een Nasser, die 99.99 procent van zijn onderdanen tot
volgelingen mag rekenen, het staat echter al geruime tijd
vast dat hun decreten voor vele miljoenen volgelingen blin
delings worden opgevolgd. Nu ja, blindelingslaten we
zeggen met van tijd tot tijd een vragend opgetrokken wenk
brauw, maar toch in ieder geval Oost-Indisch (of is dat
tegenwoordig Indonesisch?) doof voor (al of niet onomwon
den) commentaren van de mannelijke helft van de wereld;
kortom wellicht kritisch, maar toch in volstrekte gehoor
zaamheid.
De „nieuwe" look, de „nieuwste" look en de „allernieuwste"
look, de H-lijn, de A-lijn, de Z-<van zak)-lijn zijn er zonder
aarzelen in gegaan. Van A tot Z zijn de decreten van Parijs
opgevolgd.
Wij wagen de stoute veronderstelling, dat vorig voorjaar de
zak-lijn gelanceerd werd als een proefondervindelijk bewijs
stuk voor de gehoorzaamheid van de vrouw aan de mode
dictatoren. Een bewijsstuk dat overtuigende kracht bleek te
bezitten. Een bewijsstuk dat door zijn vormeloosheid boven
dien de noodzaak in het leven riep nu een lijn te decreteren,
die wel een vorm tekende.
Maar we leven in een tijd, dat niets zijn eigen vorm mag
hebben.
Bezuinigen heet de besteding beperken, zorg voor hulp
behoevenden heet sociale dienst, werklozen bezighouden heet
werkverruiming, oorlog heet een conflict of binnenlandse
aangelegenheid, een dictatoriaal geregeerde slavenmaat-
schappij heet een volksdemocratie, waarom zouden we dan
de vrouw de vorm van de vrouw geven?
De Parijse dictatoren hebben derhalve naar lijnen gezocht,
die wel een vorm aanduiden, maar die bepaaldelijk niets
vrouwelijks mocht suggererenbehalve dan dat de vrouw
die lijn en vorm met vrouwelijke graagte zal aanvaarden, met
vrouwelijke charme zal uitdragen en wat bovenal van be
lang is toch aan die vormen een persoonlijk cachet zal
geven dat weer zo typisch vrouwelijk is. Wèt mannen en
vrouwen, wilt U méér?
We hebben in de afgelopen weken de voorjaars- en zomer-
ontwerpen gezien van Engelse, van Italiaanse, zelfs van
Amerikaanse en Duitse modehuizen. We hebben ze allemaal
met belangstelling bekeken, hier en daar wat bedenkelijk
gefronst, nu en dan enigszins gegrinnikt, maar het was toch
allemaal niet het ware om ons over op te winden.
Mode wordt nu eenmaal met de P van Parijs geschreven,
en niet met de R van Rome, de W van Wenen of de L van
Londen. Ziehier dan eindelijk, waar het per slot van reke
ning (figuurlijk bedoeld, dit woord, mijne heren!) om gaat:
de decreten van de Parijse modekoningen: enkele van de tal
loze ontwerpen naar rijk-gevarieerde lijnen, die vandaag
overal in de wereld in kranten en tijdschriften in mode
shows en op televisieschermen miljoenen vrouwenogen zul
len trekken en die het kleed tonen, waarin Hare Majesteit De
Vrouw na het wegdooien van de sneeuw gekleed zal dienen
te gaan.
„Parijs" dient zich aan!
Links boven ziet U een deux-pièces van Jacques Heim, ge
naamd „Catleya", gemaakt van witte zijde met zwarte stip
pen. Een zwarte band onderaan het lange vest, zwarte hand
schoenen en een hoed van dezelfde stof als het pakje
completeren en accentueren deze combinatie.
Midden boven een ontwerp van Griffe, gemaakt van heel
lichtblauwe tule. „Meinacht" heet deze baljapon.
Meer in de gewone stijl is deze avondjurk van Pierre Bal-
main, die hij Dublin noemde. Het borduurwerk op de witte
satijn is uitgevoerd in blauw en goud.
De toekomst zal leren of dit ontwerp inderdaad „in de roos
is" hoewel Jean Desses hier zijn „lijn van de toekomst" in uit
leefde. Een avondjurk van roze organdie op gele organdie
met op de rok een roosmotief. Zou dit Doornroosje misschien
nog een tijdje moeten sluimeren voor de Prins van de Smaak
haar wakker komt kussen?
Rechts midden een mantel van Jean Desses van Caramel-
kleurige zachte wollen stof, gecompleteerd door een strooien
paddestoelvormige hoed. Opvallend zijn de zeer laag ingezette
mouwen en de zakjes als enige breking van het zelfs nauwe
lijks door knopen geaccentueerde totaalbeeld
Nadat we de voorlopig nog belangrijke avondkleding en
mantels bekeken hebben, hier een voorbeeld van wat de
zomer te zien zal geven op het strand. Links onder een
creatie van het modehuis Maggy Rouff, een amusante aan
het verleden herinnerende combinatie voor het badseizoen.
Dit strandpakje kreeg de naam van „canoe". Het is gemaakt
uit witte popeline met blauwe druppeltjes.
Midden onder een typisch voorbeeld van de „trapeziumlijn",
welke gelanceerd wordt door Dior. Het tegenwoordige hoofd
van dit modehuis heeft deze trapeziumlijn voor het komende
seizoen tot een richtsnoer gemaakt voor vrijwel alle ontwer
pen voor alle tijden van de dag en alle gelegenheden in de
maatschappij. Dit mantelpakje „Zouzou" heeft een wijd uit
staande rok, die wordt opgehouden door enige petticoats,
terwijl het korte jasje met driekwartsmouwen zeer eenvoudig
gehouden is en ook in de buitenlijn direct aansluit bij de rok.
Het witstrooien hoedje is afgezet met een roze lint en lelietjes
van dalen, die ook in het zakje van het jasje steken.
Tenslotte rechts onder Griffe's „ligne chemise", de cock
tailjurk „Coupole", die van marineblauwe, wltbespikkelde stof
vervaardigd is.
En helemaal tenslotte: We zouden U graag meer willen
tonen. Maar in de eerste plaats kregen we van de directie
van het LD. niet meer ruimte ter beschikking, en in de
tweede plaats willen we U, dames, het hoofd niet helemaal
op hol brengen en U, heren niet tot tandenknarsen brengen,
omdat U mode niet met de P van Parijs, maar met P van
Portemonnee* eekmjtU
