fCerkdag voor de hervormde classis
Leiden een belangrijke gebeurtenis
FILMS VAN DEZE WEEK:
Hoevelen zullen naar Leiden
komen op tweede pinksterdag?
Baron de Vos van Steenwijk als
jubilerend doctor gehuldigd
creatie met Horst Bmchholz
6»te jaargang
Zaterdag 8 februari 1958
Tweede blad no. 29362
Organisatie kost heel wat hoofdbrekens
Grote gebeurtenissen werpen hun schaduw vooruit. Zo is het ook
iet de kerkdag, die tweede pinksterdag in Leiden zal worden gehou-
en voor de classis Leiden der Ned. Herv. Kerk. Reeds thans is men
iet alleen bezig met de voorbereiding van deze dag, men is zich ook
►eds aan het bezinnen op het thema van deze kerkdag: „God met
ns". Er is een keurig uitgevoerd en met foto's verlacht boekje ver
dienen, dat in zes hoofdstukjes dit onderwerp behandelt. Het is er
eheel op gericht de gemeenteleden aan te sporen tot een gesprek, om
ich zodoende voor te bereiden op de kerkdag.
te bezinnen op het algemeen priester
schap der gelovigen. Slechts in zeer ge
ringe mate zijn de Nederlandse kerk
dagen een demonstratie tegenover de
„wereld". De kerkdagen hier te lande
duren slechts één dag. en zijn georgani
seerd voor een betrekkelijk kleine kring,
zoals byv. de classis Leiden.
Eerste in 1953
In Nederland werd voor het eerst in
1953 een kerkdag gehouden en wel in
het vormingscentrum „De Breede" in
de classis Winsum. Alkmaar, Hoorn en
Waterland volgden in 1954, terwijl er
in 1955 reeds 15 dergelijke dagen wer
den gehouden.
Het ls merkwaardig, dat de eerste
kerkdagen zijn gehouden ln streken,
waar men de kerk „op sterven na dood"
achtte. Ze werden een succes, voor zover
men in kerkelijke zaken van successen
kan spreken. In ieder geval was het
aantal deelnemers verheugend groot, en
men heeft kunnen vaststellen, dat deze
activiteit, ook lang na de kerkdag zelf
nog doorwerkte.
Meer eenheid
Sinds 1956 is er een landelijk contact
gegToeid. zodat men meer eenheid krijgt
in de verschillende kerkdagen. Het is
dan ook dit jaar zó, dat alle kerkdagen,
die gehouden worden, hetzelfde onder
werp hebben: „God met ons", een thema
dat bedoelt de kortst mogelijke samen
vatting te zijn van het gehele Evangelie.
„Het is een kreet, die de Kerk roept, als
zij de wereld Alles ineens wil zeggen",
zo staat in de Inleiding van het kerk
dagboekje.
Het onderwerp mag voor allen gelijk
zijn, de uitwerking van het programma
kan geheel verschillend zyn. Men kan
alles .streng kerkelijk" houden, en
alleen dominees aan het woord te laten;
men kan ook een vrijere vorm kiezen,
met andere sprekers dan alleen predi
kanten. en met diverse culturele activi
teiten. Naar wij vernemen zal dit laatste
ook in Leiden het geval zyn. doch zeker
heid over de verschillende activiteiten
heeft men nog niet.
Grote gebeurtenissen werpen hun
schaduw vooruit: De kerkdag voor de
classis Leiden, is kerkelijk gezien een
grote gebeurtenis. En reeds thans zijn
vele gemeenten bezig zich te bezinnen
op het onderwerp. Bovendien zijn
velen betrokken bij het praktische
voorbereidende werk.
In tal van gemeenten in de classis
eiden heeft men reeds groepen ge
armd. die meestal onder leiding van
in predikant, de zes „gesprekken" be-
mdelen. Praktisch gezien is men óók
■eds druk bezig met het treffen van
ïle voorbereidingen. De organisatie van
m kerkdag vereist meer, dan men
lisschien oppervlakkig zou denken. Er
loet aan alles worden gedacht: er moe-
in zalen gehuurd worden, er moet voor
offie gezorgd worden, er moeten spre-
ers gevonden worden, er moet een
programmaboekje" verschijnen, kortom
moet veel gebeuren.
Een moeilijkheid by al deze voorbe
reidingen is, dat men zich thans nog
geen denkbeeld kan vormen van het
aantal personen, dat deze dag in
Leiden by zal wonen. De classis Leiden
is vry groot en strekt zich uit van de
kust tot Alphen en van Voorschoten
tot in de Bollenstreek. Hoeveel ge
meenteleden zullen er komen: 500,
1000, 1500 of 2500? Men weet het nog
niet!
Geboren in Duitsland
De gedachte van de kerkdag is ge-
oren in Duitsland, doch de Nederlandse
pzet is heel anders dan de Duitse. In
luitsland heeft men kerkdagen, die
nkele dagen duren, ze zyn interkerke-
n voor heel Duitsland (Oost- en West,
oor zoveel dat mogelijk is). Het karak-
er is ook anders: een door het IJzeren
iordjjn gescheidén Duitsland wil tonen
ierkelijk één te zijn, en zo kregen de
erkdagen een meer demonstratief
larakter.
Ander karakter
De Nederlandse kerkdagen zijn kleiner
'an opzet en hebben in de eerste plaats
ot doel de vorming van gemeenteleden.
5U zyn een appèl op de gemeenten, zich
Met deze plaat wordt de aandacht
gevestigd op de hervormde kerk
dagen, waarvan er één in Leiden
zal worden gehouden. De vis is het
symbool voor de eerste christenen:
de letters van het Griekse ivoord
(Ichthus) zijn de beginletters van
„Jezus Christus, Gods Zoon. Ver
losser". Het thema van de kerk
dagen is „God met ons".
BURGERLIJKE STAND
VAN LEIDEN
GEBOREN
Anna Helena, dr. van P. Twigt en A.
H. Rhynsburger; Robbie, zn. van D. Ver-
horst en D. C. Smlt; Alexander Albert
Martin, zn. van N. van Nieuwkoop en C.
M. E. Schijf; Xaverla Theresia. dr. van.
F. Stolker en M. J. Ravestein; Arle. zn.
van J. Sneeuw en C. C. Imanse; Geer-
truida, dr. van J. Kuijt en T. Maas; Eli
sabeth Susanna, dr van H. J. J. Maas
en H. Faas; Willem, zn. van A. Kuyt en
C. de Jong; Laura Sheila Ann. dr. van
F. J. van de Velde en P. R. Jones.
ONDERTROUWD
C. L. J. Nyssen en J. G. de Vreede; H.
T. Wamsteker en A. E J. Hanenburg; W.
van den Eikhof en G van Eijk; D. Krom
en H. M. L. Winkelmolen; J. van der Zwan
en J. C. Slewe; A. J. M. Duivenvoorden en
M. Heemskerk; D. L. Arnoldus en E. Rom-
baut; G. van de Pol en L Develing; P. W.
Mark en A. D. Bronmeyer; L. H. M. van
den Berg en J. C. Vink; C. J. van der Mei]
en M. Brouwer; L H. van der Voet en M
P. Schouten; P J. den Boer en W. Daanje.
OVERLEDEN
T. Maaskant} 3 Jr., zoon; A. H. A. van
Elk, 2 Jr., dochter.
Door senaat en curatorium
Gisteren is dr. J. E. baron de Vos van
Steenwijk. president curator van de
Leidse Universiteit in een gezamenlijke
bijeenkomst van senaat en curatoren
gehuldigd in verband met het feit, dat
hij 40 jaar geleden promoveerde tot doc
tor in de wis- en natuurkunde op een
astronomische dissertatie.
De heer De Vos van Steenwijk werd
allereerst toegesproken door zijn oudste
medecurator dr. F. Kleyn, die gewaagde
van de uitstekende stemming, die in het
curatorium heerst en van de voortreffe
lijke leiding, die de president curator
aan dat college geeft.
Vervolgens sprak de rector, dr. S. E.
de Jongh, die onder meer zijn vreugde
uitsprak over het toenemend contact
tussen senaat en curatoren'. De heer De
Vos van Steenwijk werd hierna toege
sproken door dr. P. Th. Oosterhoff. die
als astronoom herinneringen ophaalde
aan de sterrekundige jeugd van de ju
bilaris en zijn voortdurende belangstel
ling voor dit vak tot de huidige dag me
moreerde.
Alle sprekers getuigden van hun gro
te bewondering en genegenheid voor dr.
De Vos van Steenwijk. Hem werd na
mens de beide colleges door ds. Kleyn
een tweetal fraaie boeken over Italiaan
se kunst aangeboden. Mevrouw De Vos
van Steenwijk, die de plechtigheid bij
woonde. werd ook in de huldiging be
trokken. De heer De Vos van Steenwijk
beantwoordde de spreker op spontane en
geestige wijze.
De 41ste
Belangwekkende
Russische film
Casino Het gebeurt niet zo dik-
I wyls, dat men in onze Nederlandse
bioscopen de gelegenheid krijgt kennis
te maken met de produkten van de Rus
sische filmstudio's. Slechts weinig Sov-
jetrussische rolprenten dringen tot deze
contreien door. In de eerste plaats is
dat een gevolg van het feit, dat de Rus
sische ontwikkeling op filmgebied bij de
Westerse landen is achtergebleven, maar
bovendien schijnt het de Russische film
regisseurs onmogelijk te zijn zich vrij
te maken van de communistische ideo
logie. Ongetwijfeld verdient echter „De
Een en Veertigste", die deze week in het
theater aan de Hogewoerd gedraaid
wordt, de aandacht. Niet voor niets heeft
dit maaksel van Grigory Tsjoechrai in
Cannes een speciale prijs verworven
voor het origineelste scenario. Maar
zelfs in deze zeker boeiende liefdesge-
schiedenis wordt niet nagelaten de toe
schouwer een behoorlyk portie van de
„revolutionaire gedachte" voor te zet
ten. Het begint al met de eerste woor
den. Ongeveer wordt dan gezegd: „Het
is alweer lang geleden, maar het is een
tijd, die wy niet mogen vergeten". En
dan stapt men meteen terug naar de
eerste dagen van de communistische re
volutie. Een groepje van 23 rode sol
daten heeft zich uit een omsingeling van
de witte legers weten los te maken en
trekt moeizaam door de woestijn op weg
naar het Aralmeer om zich bij het
stafkwartier te voegen. Onder hen be
vindt zich een nogal stevige jonge
dame, Marjoetka, van beroep kennelijk
scherpschutster. Veertig maal heeft zij
raak geschoten, maar nu mist zij één
keer. Haar kogel vliegt langs een Tsa
ristische officier, die echter toch ge-
vangengenomèn wordt en dan onder de
speciale hoede van Marjoetka geplaatst
j wordt. Nauwgezet vervult zij haar taak
als bewaakster, geen moment wijkt zij
i van zijn zijde en het noodlot wil, dat
J dit tweetal de enige overlevenden zijn
I van een scheepsramp op »het meer. Te
zamen stranden zy op een eenzaam
eilandje. Er bloeit dan een liefde op
tussen de 'twee vijanden, af en toe wreed
verstoord door ideologische ruzies, maar
uiteindelijk wordt de man .bekeerd",
I Doch wanneer eindelijk een schip aan
de horizon verschynt en deze redders
soldaten van het Tsaristische leger blij
ken te zijn, kruipt het bloed toch waar
het niet gaan mag en snelt de officier
de mannen in het water tegemoet. Mar
joetka, die van haar commandant de
nadrukkelijke opdracht had haar gevan
gene niet te laten ontsnappen, brengt
dan het offer voor de „revolutie" en
schiet de man neer. Haar „een en veer
tigste" is toch geraakt. Even later knielt
zij wanhopig bij haar geliefde neer
Een waarlijk origineel gegeven, dat
echter niet altijd even gelukkig is uit
gewerkt. Het camerawerk doet vaak
ouderwets aan, de kleuren zijn vrij on
wezenlijk en soms is de typering nogal
kinderlijk. Maar tegen deze bezwaren,
gevoegd bij de propaganda, staat veel
goeds. Het verhaal is ongemeen boeiend
en Izolda Izwitskaja en vooral Oleg
Strizjenof vertolken gave hoofdrollen.
„V rij gevochten"
„Nozem"
in de knoei
Rex. De 18-jarige Hollywoodster
Sal Mineo, een knaap met zwart haar
en donkere ogen, geniet op het ogenblik
in Amerika nog al wat populariteit.
Vooral de meisjes schynen hem om de
een of andere reden te bewonderen. Be
halve grammofoonplaten zyn er van Sal
ook enkele films in omloop. De Neder
landse titel van een van deze rolprenten
luidt „Vrijgevochten". Terecht! Sal
Mineo speelt hierin n.l. de rol van een
„nozem", die na een 3%-Jarig verblijf in
een tuchthuis weer in de maatschappij
geplaatst wordt en met zichzelf geen
raad weet. Als Dino's straftijd voorby
is keert hij terug naar de ouderlijke wo
ning in een van de achterbuurten van
een grote stad. Hy is verbitterd en ver
heugd tegelijk. Thuis wacht hem een
teleurstelling: vader en moeder zyn ner
gens te vinden. Zy komen eerst na vele
uren opdagen en begroeten hun zoon
bovendien op weinig enthousiaste wijze.
Tussen Dino en diens vader zy heb
ben nooit met elkaar kunnen opschie
ten ontstaat spoedig weer een ernstig
conflict. Is het wonder, dat de jongen,
die voor alles begrip en liefde nodig
heeft, bijna in de verleiding komt om
samen met zyn broertje het pad der
misdaad nogmaals te betreden? Een
sociaal werker en een liefhebbend meisje
zijn tenslotte de twee figuren die van
Dino eindelyk! een ander mens
weten te maken.
Een vry goed gespeelde film, die niet
ver boven de middelmaat uitsteekt.
De vloek van Frankenstein
Onsmakelijk realisme
Lido Ook een film, die vervaardigd
is met de vooropgezette bedoeling de
toeschouwer nu eens lekker te laten
griezelen, zal aan de eis moeten vol
doen, dat zij tot op zekere hoogte „sma
kelijk" blijft. En dit nu kan men van
dit „realistische" produkt in Eastman-
color, althans van bepaalde, scenes niet
volhouden, al wijst het grote aantal
kykers van gisteravond in de richting,
dat velen voor een onderwerp als dit
bijzondere belangstelling hebben. De
geschiedenis is overigens bekend: de
jonge baron Frankenstein, schatrijk erf
genaam, krijgt les van de leraar Paul
Krempe. Samen gaan zy tenslotte in
Frankensteins laboratorium op zoek
naar het geheim van het leven, dat zij
weten te ontdekken. Zelfs voor moord
deinst Frankenstein niet terug als het
hem er om gaat „materiaal" te krijgen
voor een wezen, dat hij leven in wil
blazen. Dit wezen, eenmaal tot leven
gewekt, blijkt een' monster, dat bijna
zijn eigen schepper vernietigt. Intussen
heeft de leraar zich teruggetrokken, om-
dat hij niet verantwoordelijk wil zijn
voor de misdaden, welke met de experi
menten gepaard gaan. Hij blijft even
wel ln de buurt om de charmante ver
loofde van Frankenstein tegen haar
aanstaande echtgenoot in bescherming
te nemen. Deze vrouwelijke rol geeft nog
een zeker tegenwicht tegen de tot in
het belachelijk overdreven „verschrik
kingen".
Een echte Parisienne
Nog steeds B.B.!
Trianon Brigitte Bardot blijft zich
nog deze week als een „echte" Parisienne
op het doek bewegen en zal zeker met
haar charmes vele bezoekers blijven
boeien, waarbij vooral ook Charles Boyer
een attractie zal blijken te zijn.
Mej. F. A. Ie Poole lid van verdienste
van de Vereniging „Oud-Leiden"
Het door de Ver. Oud-Leiden
aangekochte Wevershuisje, staande
aan de Oranjegracht 83. Dit in 1661
door Leendert Huibertsz Duyndam
gebouwde woonhuis heeft een een
voudige, gave bakstenen topgevel.
De zich in het midden van de gevet
bevindende voordeur met boven
licht geeft toegang tot het met pla
vuizen belegde vóórhuis, waar eer
tijds een ambacht werd uitge-
Ydilie en tragiek ener prille liefde
Luxor. „Monpti" (myn kleintje)de liefkozende bijnaam van Frans evrouwen
en meisjes voor de man van hun hart.
„Monpti" is ook de naam van Romy Schneiders nieuwste film, na haar „Sissi"-
creaties en die van „Kitty in de grote wereld", welke daaraan voorafging.
Nu een geheel andere Romy: vry, ongedwongen, vóór alles spontaan in haar
prille liefde ze is hier pas 17 jaar voor haar „Monpti", een jonge Hongaar,
vertolkt door Horst Buchholz, wiens „bliksemcarrière" bekend is.
Twee jonge eenzamen in het drukke,
woelige Parijs, waar mensen zonder
geld een harde stryd om het bestaan
moeten voeren.
Hun jonge liefde begint als een ydilie,
zy eindigt tragisch, zó tragisch, dat
men er eigenlijk bitter onder wordt.
,Dat had anders kunnen aflopen",
denkt ge, omdat ge het zo innig ge
hoopt hebt!
Maar het échte leven is dikwijls net
zo. In dit opzicht is deze film levens
echt, in andere opzichten toch wel wat
te doorzichtig-opzettelijk, te scherp over-
tekend of onderlijnd.
Twee jonge mensen; het meisje, schat
tig om te zien enrein. zy wil haar
reinheid bewaren tijdens de omgang
met de temperamentvolle, iets oudere
Hongaar. En daar komt, in dit héél
armoedige Parijs van alles by kijken:
innigheid, jaloezie, verzoening. Maar
ook de desillusie en de gebrokenheid,
wanneer Anne-Claire (Romy Schneider»
door een auto overreden wordt en
sterft.
Als schrille tegenstelling daartussen de
flitsen ener „liefde", die geen eerlyke
liefde is. Van oudere, geblaseerde, deca
dente mensen uit een wereld van weel
de, snobisme, verdorvenheid, perver
siteit
De regisseur Helmut Kalitner heeft
dit alles scherp getekend en zich ter
dege verdiept in de triestheid van het
troosteloze arrondissement van de lin
ker Seine-oever de rive gauche
reëel en via een treffend gevoerde ca
mera gezien.
Daar heeft „Monpti" zyn „dromen";
daar dist Anne-Claire haar leugentjes
en fantasietjes op, om.... hem voor
Romy Schneider met Horst Buch
holz, zoals zij optreden in Helmut
Kautners verfilming van Monpti".
zichzelf te behouden. Telkens wordt de
eenzaamheid, waarin zy beiden leven,
doorbroken, telkens komt zij weer terug,
zy wordt ook niet door het jonge, kwa
kende eendje, dat „Monpti" kocht, op
geheven. Tenslotte overwint de een
zaamheid voor ieder op een andere
wyze
Deze naar de roman van Gabor von
Voszary miljoenenoplage in 15 talen!
bevat vele betoverend-charmante
momenten, schetst de kinderlyk-naïve
bewogenheden van hen. die nog aan
's levens begin staan en de wrangheid
en immoraliteit in het Parys der
„rijken", de verleidingen ook, waaraan
de jonge, hongerende Hongaar bloot
staat en de ogenblikken van oprecht ge
luk. waaraan te spoedig een rampzalig
einde komt. Een geheel nieuw facet van
Romy Schneider wordt belicht, de
expressieve Horst Buchholz is de door
pech achtervolgde wat schutterige tegen
speler, die gelukkig het heupwiegende
Creoolse kamermeisje Zaza Olive Mo-
refield) op een afstand weet te houden.
En tenslotte een in kleurige beelden
gehouden Parys, zoals de toerist het
zelden ziet en waarin zich zoveel blij
moedigs naast felschijnende melan
cholie afspeelt
Nog één opmerking: sommige situa
ties, die men al lezende als aanneme
lijk accepteert, doen op de film wel
eens enigszins onwaarschijnlijk aan.
En het gefingeerde, wel héél erg
geforceerde „happy end"-visioen
om alles tóch weer zogenaamd goed
te maken is dat in hoge mate!
oefend. De indeling van het pand
is vrijwel oorspronkelijk. Aange
zien de kap in zeer slechte staat
verkeert, zal herstel daarvan spoe
dig moeten plaats vinden. De heer
Van der Mark heeft reeds een vol
ledig restauratieplan opgemaakt,
dat zodra de financiën dit toelaten
zal worden uitgevoerd. Ook in de
kring van de Leidse Vereniging van
Industriëlen bestaat belangstelling
voor dit Wevershuisje, omdat uit de
vroegere huisindustrie de tegen
woordige textielindustrie is voort
gekomen.
Onder presidium van dr. A. Kessen
kwam gisteravond in De Lakenhal de
Vereniging „Oud Leiden" byeen. Een
lezing over de restauratie van enkele
monumenten van geschiedenis en kunst
in de omgeving van Leiden verzorgd
door de heer P. v. d. Sterre, architect
te Leiderdorp, vormde de hoofdschotel
van deze avond. Vooraf werd een alge
mene ledenvergadering gehouden. Dit
omvatte o.m. de notulen van de leden
vergadering en hel Jaarverslag 1957, die
nadat zij door de secretaris, de heer P
L. Gillissen, uitgebracht waren, werden
goedgekeurd. Dit gebeurde ook met de
verslagen van de kascom missie, de com
missie voor volkskunde en de commissie
„Het Leidsche Woonhuis". De periodiek
aftredende leden mej. A. J. van Nienes
en dr. W. C. Braat werden bij acclama
tie herkozen. In de vacature, ontstaan
door het tussentyds bedanken van pen
ningmees teresse mej. F. A. Ie Poole werd
mr. P. de Clerq gekozen. Dr A. Kessen
dankte namens het bestuur en de leden
mej. F. A. Ie Poole voor het grote
enthousiasme waarmee zy altyd de ver
eniging „Oud Leiden" heeft gediend.
Naast haar activiteit, noemde de voor
zitter haar een warme persoonlykheid
en bood haar namens de vereniging
bloemen en een geschenk aan. Boven
dien ontving zy het lidmaatschap van
verdienste van de Vereniging „Oud
Leiden".
Het laatste punt, n.l. een voorstel tot
de instelling van het junior-lidmaat
schap, voor hen die jonger *yn dan 21
Jaar, en voor studenten of daarmede
naar het oordeel van het bestuur gelyk
te stellen personen, werd by acclamatie
aangenomen. Voor hen zal het lidmaat
schap f3.50 per jaar bedragen.
Hierna kreeg de heer P. v. d. Sterre
het woord. Aan de hand van 125 kleu
rendia's vertelde 6preker vele interes
sante dingen over het restaureren van
monumenten. Spreker kweekte by de
talryke aanwezigen een grote eerbied
voor hetgeen de bouwers van deze soms
zeer oude gebouwen gepresteerd hebben.
Spreker maakte via de kleurendia's
een interessante reis door de omstreken
van Leiden en bracht o.a. een bezoek
aan het Groene Kerkje te Oegstgeest,
met de prachtige glas-in-lood ramen,
aan de pas gerestaureerde herv. kerk
daterend uit het Jaar 1400 te Zoeter-
woude, de herv. kerk te Zwammerdam
en te Woubrugge.
De heer P. v. d. Sterre wist de aan
wezigen, onder wie leerlingen van de
Ambachtsschool, een leerzame en inte
ressante avond te bezorgen.
Concert Residentie-Orkest
Op donderdag 20 februari wordt het
Residentie Orkest gedirigeerd door Pe
dro de Freitas Branco. met als solist
Alexander Uninsky (piano». Uitgevoerd
worden de Ouverture ..Freischütz" van
Von Weber, Brahms' Tweede Pianocon
cert, de Dansen uit Galanta van Ko-
dély, „Elegie"' van Braga Sabtos en de
Tweede Suite „Bacchus et Arlane" van
Roussel.
ACADEMISCHE EXAMENS
Geslaagd voor het doct.ex. Geneeskun
de II mej. E W. Krol (Rotterdam) en
de heer H. W. Schein (USA); Semi-
artsex. de heren O. M. Dooyes (Den
Haag), A. H. Goldstein (USA), M G.
Kaulbach (Den Haag) en J. O. W. We
ber (Den Haag); Artsex. de heren G W.
Bischoff (Leiden), W. G. H A. Hessel-
man (Den Haag). H. Th. E Hoedt (Lel
den), Tjia TJin Kian (Oegstgeest) en C.
J. de Vries (Haarlem); Doct.ex Ge
schiedenis de heer J. F. van Oosten
(Rotterdam); Kand.ex. Geschiedenis de
heer J. G. F. Hasekamp (Den Haag»;
kandex. Franse taal- en letterkunde
mej. M. M. A. de Goederen (Den Haag).
