HET DELHIAANSE 3 OKTOBERFEEST
NIEUWE VINDING 1
Rijk en arm danst schouder
aan schouder
belooft opbrengst walvisvaart sterk te vergroten
VRIJDAG 4 OKTOBER 1957
Een vorstenzoon belandde in
de gevangenis. Een keizerin
treurde. De zoon herkreeg de
vrijheid. Het volk van Delhi was
opgetogen. Dit is de romantische
oorsprong en achtergrond van
Delhi's Bloemenfeest.
Muziek en zang spelen een grote rol bij het Delhiaanse [eest van Bloemen, Broederschap en
Verdraagzaamheid.
Fragment uit de 1001-naclit
(Bijzondere medewerking)
Terwijl de Pankha's (waaiers) met bloemen b edekt worden, maken de shanai-spelers voort
durend muziek. De muzikanten behoren tot alle delen van de maatschappij.
I Traanopbrengst
Antibioticum beschermt gedode dieren tegen
bederf tijdens noodzakelijk lange wachttijd
Als over enkele weken het walvisvangst-seizoen weer gaat
beginnen - de „Willem Barentz" vertrekt begin november - zullen vele
walvisvangers waarschijnlijk met zeer hoge opbrengsten terugkeren,
dank zij de nieuwe vinding waarmee het vorig jaar op grote schaal
proeven zijn genomen en waarbij de traanopbrengst met gemiddeld
25 kon worden vergroot.
Deze nieuwe vinding bestaat uit het inspuiten der walvissen
direct nadat ze geschoten zijn, met een nieuw antibioticum waar
door de ontbindingsprocessen sterk worden vertraagd.
Proeven in vorig seizoen
Gedurende het vorige vangstseizoen
zyn uitgebreide proeven genomen door
de wetenschappelijke staf van Pfizer,
een wereldberoemde producent van
antibiotica, in samenwerking met de
Noorse rederfj Tonsberg Hvalfangeri,
die op 't eiland South Georgia in de Zui
delijke IJszee zijn basis had. „De proe
ven zfjn volledig geslaagd", aldus dr.
R. Paterson, hoofd van de Europese
research-afdeling van Pfizer, die te
zamen met dr. Björn Knoph, de che
micus van de Tonsberg Hvalfangeri.
deze proeven leidde, „de hoeveelheid
eerste kwaliteit traan bedroeg 90%
tegenover 65% gedurende het vorige
seizoen".
Het afnemend aantal walvissen maakt
het voor de jagers noodzakelijk steeds
verder weg te gaan van hun basis. Als
gevolg daarvan is de afstand waarover
de gevangen dieren moeten worden ge
sleept veel groter. Op het momenè dat
de dieren op de basis arriveren, is de
ontbinding reeds zover gevorderd, dat
de traankwaliteit aanzienlijk is ver
minderd. Door het toedienen van het
nieuwe antibioticum wordt het ont
bindingsproces sterk vertraagd, zodat
de dieren meer traan en vlees opleve
ren van een betere kwaliteit.
Toediening
Voor het toedienen van het middel
maakt men van twee methodes gebruik.
De geschoten dieren worden doorgaans
langszij de walvisjager gesleept, waar
na de buikholte van de walvis met
lucht wordt gevuld via een persleiding.
De dieren die dan van de maatschap-
pfjvlag worden voorzien, blijven daar
na geruime tyd drijvende. By een deel
van de proeven werd gelijk met de
luchtslang een waterslang in de buik
holte van de walvissen gebracht, waar
door het antibioticum in water opge
lost naar binnen werd gepompt.
Later werd gebruik gemaakt van
snellere methoden, door de koppen van
de harpoengranaten waarmee de wal
vissen worden geschoten, te vullen
met het nieuwe middel, dat zich dan
direct na de explosie snel door het
lichaam van het dier verspreidt.
Ongedacht succes
Een oorspronkelijk mislukte proef,
dit voorjaar in het Noordpoolgebied ge
houden, toonde de intensieve werking
van het middel zeer duidelijk. Twee
z.g. „sperm whales" werden geschoten
ter hoogte van Andenes in Noorwegen,
maar gingen door een zware storm ver
loren.
Een der dieren spoelde echter in de
buurt van het walvisstation aan, veer
tien dagen nadat het werd geschoten.
Ondanks het feit dat het dode dier
twee weken in zee had rondgedreven,
was het nog geschikt voor de traan-
produktie! Zonder de toediening van
het antibioticum zou zo iets onmo
gelijk zijn geweest.
De tweede walvis werd na vier we
ken gevonden. Dit karkas was echter
al te ver in staat van ontbinding om
nog naar de basis te worden gesleept.
Bij het gebruik van het middel is
het zeer opmerkelijk, dat noch in de
traan, noch in het walvisvlees ook
maar het geringste spoor van het
antibioticum is terug te vinden. Dit
werd door verschillende, onafhankelijk
van elkaar werkende onderzoekers
vastgesteld.
Groot belang
Het belang van deze nieuwe vinding
wordt vooral duidelijk indien men na
gaat wat er uit de walvis wordt ge
haald: de beste kwaliteit traan vormt
een belangrijke grondstof voor de mar
garine-fabrieken, de tweede kwaliteit
wordt gebruikt bij de zeepfabricage, in
de' lederindustrie en by het harden van
staal. Walvisvlees wordt meestal ver
werkt tot veevoeder maar in sommige
landen, o.a. in Japan, ook voor men
selijke consumptie geschikt gemaakt.
Walvislever is bijzonder rijk aan vi
taminen. Zelfs de beenderen worden
nog tot meststof vermalen. Tenslotte
levert de walvis ook nog een aandeel
in de fabricage van kosmetica, glyce
rine, hormoonpreparaten, smeerolie,
verfstoffen en geneesmiddelen. De
vraag naar walvissen stijgt dan ook
steeds.
Met deze vraag houdt de aanwas van
de dieren echter geen gelijke tred. De
z.g. blauwe walvissen, die de grootste
dieren ter wereld zijn een fors exem
plaar ervan weegt evenveel als 3.000
mensen zijn vrijwel uitgestorven.
Tussen de twee wereldoorlogen werden
in het Zuidpoolgebied bij South Geor-
rgia ongeveer twee- tot drieduizend
blauwe walvissen per jager en per sei
zoen gevangen; gedurende het laatste
seizoen waren het er drie, door 21 ja
gersStrenge internationale be
perkingen en regelingen zijn dan ook
voorbereid.
Efficiënter gebruik van de vangsten
zou reeds een belangrijke stap in de
goede richting zijn.
Ook andere terreinen
De conserverende werking van het
nieuwe antibioticum wordt op het ogen
blik nog aan proeven op velerlei gebied
onderworpen. Een terrein waarop reeds
opmerkelijke resultaten zijn bereikt, is
de conservering van vis en gevogelte
in Ijs. Ook met vlees worden proeven
genomen. Hierbij worden echter de
dieren met het antibioticum ingespo
ten vóór ze geslacht worden. Van grote
betekenis schijnen ook de eerste re
sultaten te zijn, behaald by sla, spi
nazie en andere bladgroenten. In Ame
rika word§n deze proeven met grote
belangstelling door de conservenindus-
trie gevolgd.
Antlblotioa zijn stoffen, die niet
chemlsch-syntetlsch, doch door schim
mels worden bereid, hetgeen met behulp
van door mensen opgezette cultures op
gTOte schaal en met grote zuiverheid kan
geschieden. Enkele ln de medische we
tenschap bekende antibiotica zijn peni
cilline, streptomyclne. aureomyclne etc.
VARIA
Een woedende echtgenote in Wenen
heefrf haar man voor een rechter ge
sleept omdat zy hem tydens een
televisie-uitzending uit een cabaret i
televisie-uitzending uit een cabaret
in een loge zag zitten met een knap
blondje, terwijl zy niet beter wist
dan dat hü niet thuis kon komen om
dat hy een belangryke conferentie
moest bywonen. De rechter veroor
deelde de echtgenoot en het blondje
tot ruim 40 gulden boete wegens
„verstoring van de huwelyksvrede".
HET feest was", aldus een mo
hammedaanse kroniekschrijver,
„niet alleen een gelegenheid
om pret te maken, doch tevens een
symbool van liefde en broederschap
tussen alle bevolkingsgroepen. Hoog en
laag, arm en ryk kwamen samen uit
pure levensvreugde. Zelfs de keizer
liet zich uit zyn paleis lokken en begaf
zich temidden der menigte. Het was
ook een feest van verbroedering en
verdraagzaamheid, een demonstratie
van wederzijdse goede wil en gezind
heid van hindoes en mohammedanen".
naar Europese trant. Vervolgens komen
de hof muzikanten, die passende gele-
genheidsmuzick ten gehore brengen.
Direct achter de muziek komt de Del
hiaanse bevolking. Rijk en arm, hoog
en laag danst schouder aan schouder
mee in de stoet. Het sluitstuk vormt
steeds de fleurige, kleurige pankha, die
door de bloemenverkopers op versierde
stokken hoog boven de menigte uit
wordt geheven en door lantarens be
licht.
Kortom, het is een feest, dat niei
beter te beschryven is dan als „een cp
heterdaad betrapt fragment uit de
Duizend-en-Een-Nacht
En thans
Tot 1943 werd het bloemenfestyn
telken jare zoveel mogelyk naar ouae
trant gevierd. Toen bleef het een jaar
of tien sluimeren. Thans echter is het
in ere hersteld. India's Eerste minister,
Pandit Nehroe. verrichtte zelf de her
openingsplechtigheid. En zoals weleer
de keizer zich mengde temidden der
feestgangers, bevinden zich thans mi
nisters en andere hoogwaardigheids
bekleders in de menigte en dansen zy
vrolyk met de Delhiaanse bevolking.
Weer weven, als in oude tyden, de
bloemenverkopers van Delhi ieder jaar
in augustus de bloemenverkopers van
Delhi hun fleurige Pankha's.
Tijd noch moeite noch bloemet
worden gespaard. Het is a4s
willen zy bewijzen, dat zij hun vak
en hun kunst even goed verstaan als
hun voorgangers uit de dagen vaa
Bahadur Shah.
Mehrauli verheugt zich ieder jaar op
het feest. En nog steeds vormen de
heuvelen in de buurt prachtige groe
ne décors voor dat vroyke festyn van
bloemen, broederschap en verdraag
zaamheid.
(Nadruk verboden).
Duizend-en-één-nacht
Zolang keizer Akbar Shah II regeer
de, vertoefde hy ten tyde van het
feest in Mehrauli. Twee optochten
werden op twee verschillende dagen in
Delhi georganiseerd en trokken naar
Mehrauli. De ene begaf zich naar de
Hindoe-tempel van Jog Maya. De an
dere had tot eindpunt het graf van
Khwaja Qutab-ud-Din Bakhtiyar. De
samenstelling van beide stoeten wa?
nagenoeg gelyk. Hindoes en moham
medanen namen aan beide optochten
deel.
Zoals de samenstelling van de stoet
was ten tyde van Akbar Shah II zo li
Een waaier waaraan de laatste hand wordt gelegd. Deze
laatste afwerking is het recht van de oudste bloemverkoper in
Delhi. Maulana Ahmed Sayeed, de organisator van het Bloe
menfeest, staat terzijde en slaat de bloemenkunstenaars gade
Hindoes en mohammedanen konden het vroeger niet altijd even
goed met elkaar vinden in India. Niettemin waren er tal van gebeur
tenissen, die zij gezamenlijk beleefden en die beide groepen aanleiding
gaven tot feestviering en verbroedering. Een daarvan herdenkt de
bevolking van Delhi nog in onze tijd ieder jaar in de maand augustus.
Tijdens de oorlogsjaren en nog enige tijd nadien werd het feest afge
last, doch thans is het weer in oude luister en stijl hersteld. Het is
een feest, dat past bij de mentaliteit en de ideologie van India's
miljoenenbevolking, een feest van Bloemen, Broederschap en Ver
draagzaamheid. Saire-Gul-Faroshan is zijn naam, al noemt men het
ook wel Phool-Walon-Ki-Sair.
De oorsprong
SAIRE-GUL-FAROSHAN dateert
uit de dagen toen keizer Bahadur
Shah, de laatste der regerende
telg uit de beroemde dynastie der Mo-
gols. regeerde. Eens namen de Britten
's keizers zoon, prins Mirza Jehangir,
gevangen. De Keizerin, moeder van de
gearresteerde prins, deed de gelofte,
dat zij, als haar zoon de vrijheid
herkreeg, offeranden zou brengen
bij de graftempel van de mo
hammedaanse heilige Khwaja Qutab-
ud-Din Bakhtiyar Kaki. Die
Delhei gelegen plaats Mehrauli.
De prins kwam inderdaad na enige
tijd vry. De gelukkige vorstin kwam
haar gelofte na en ging bloemen en
andere gaven offeren. Toen de bevol
king van Delhi de tyding van 's prin
sen invryheidsstelling vernam, leidde
dit tot een spontane demonstratie van
blydschap en aanhankeiykheid. De
Delhlanen stroomde by tienduizenden
naar de straten en de pleinen om de
vorstelyke pelgrimstocht naar Meh
rauli te aanschouwen en blyk te geven
van hun vreugde over de blydschap in
het keizerlijk gezin.
De bloemenverkopers van Delhi
maakten een prachtige pankha (waai
er) van bloemen en boden die de kei
zer aan. De vorst was zeer geroerd
door dit cadeau, evenals door de bij
zonder hartelyke wyze, waarop de be
volking in zijn vreugde deelde. Daarom
bepaalde hij, dat dit „bevrydingsfeest"
voortaan ieder jaar zou worden ge
vierd.. Gezien het geschenk der bloe
menverkopers kreeg het de naam
„Bioemenfestijn".
zy tot op de huidige dag gebleven. Om
streeks zonsondergang wordt de op
tocht opgesteld. Voorop gaan trom
melslagers en cimbaalspelers. Overal
langs de weg staan lantarens, lampen,
toortsen en kandelaars. Zij veranderen
de nacht in de dag. beter: Zij maken
van de nacht een Duizend-en-Een-
Nac-htelyk tafereel. Sprookjesachtig is
de aanblik van de stoet.
Achter de tamboers lopen vrolyk uit
gedoste mannen, die reusachtige, met.
wapperende linten versierde vlaggen en
banieren dragen. Zangeresjes en dan
seresjes doen haar uiterste best. Zy
zyn gestoken in prachtige gewaden van
zyde en brocaat. Zy dansen en zingpn
op een podium, dat door een aanial
mannen op schouderhoogte wordt ge
dragen. Achter dit ..zwevende podium
volgen de worstelaars met hun gezon
de, krachtige lichamen. Na hen komen
groepjes acrobaten met veelkleurige
stokken in de hand. Zy vergasten de
deelnemers en toeschouwers op ver
bluffende staaltjes van behendigheid.
Afdelingen soldaten, gestoken in de
rode en witte tuniek der vroegere Kei-
zerlyke Garde, behoren tot de boeiend
ste onderdelen van de stoet. Een deta
chement Turkse ruitery rydt langzaam
mede. Aohter deze koene ruiters en
vurige paarden volgt een muziekkorps
