Wim van Est verovert groene trui
in dramatische Pyreneeën-etappe
Twee Tour-volgers vielen in
ravijn en werden gedood
Anquetil bewees zijn kracht in
tijdrit op de Montjuich
96sïo Jaargang
Maandag 15 juli 1957
Derde blad no. 29'£5
Valpartijen op spiegelgladde wegen
(Van een speciale verslaggever)
De dood heeft toegeslagen in de Tour de
France. De 67-jarige reporter van Radio-Luxem-
iburg Alex Virot, die achterop de motor de tour
volgde, heeft zondagmiddag omstreeks kwart
voor een, vlak voor de ravitaillering van Ripoll
(99 km) bij het dorpje La Farge de Bertie met
zijn bestuurder, René Wagner (46) de dood ge
vonden. Het was een tragisch ongeval in een
tragische etappe van Barcelona naar Ax les Ther
mes, die noch door de volgers noch door de ren
ners ooit zal worden vergeten.
Aan de finish in Ax les Thermes onder de door
grauwe wolkenmassa's omfloerste bergtoppen,
vertelde Jacques Goddet, in een stromende, kille
regen, de toedracht van het vreselijke ongeluk.
Het gelaat van de directeur van de Tour, die
tijdens de rit via de radio de karavaan van het
gebeurde op de hoogte had gesteld en daarbij een
woord van afscheid en van waardering voor het
werk van de grijze vitale radioman had gespro
ken, was diep gegroefd.
Zijn mond trilde toen hij uitlegde, hoe een
moment van onachtzaamheid de beide Luxembur
gers fataal was geworden. Zij reden niet hard, de
weg was goed en de afgrond daarnaast niet diep.
Slechts een zestal meters beneden de weg liep een
droge rivierbedding. Even had Wagner achterom
gekeken om wat tegen zijn duo-passagier te zeg
gen. Plotseling schoot de motor naar rechts,
daarna scherp naar de andere kant, waar een 20
cm. hoog muurtje de afscheiding vormde. De uit-
uitstekende cilinder van de machine raakte dit
muurtje en met een salto schoten beide mannen
met de motor naar beneden.
Nog aou het allemaal zonder de allerergste gevolgen hebben kunnen aflopen,
want de val was niet diep. Doch toen de beide ongelukkige tourvolgers op de
keien van de rivierbedding sloegen, kregen zij de zware machine boven op zich.
Alex Virot kwam met zyn hoofd onder de motor en was op slag dood. Wagner
heeft nog enige tijd geleefd, voor de ambulancewagen het ziekenhuis van La
Farge de Bertie echter had bereikt moest dokter Dumas ook bij hem de dood
constateren.
Er ging een siddering door de karavaan. Er werd geen lach meer gehoord, de
radiostemmen klonken dof en iedereen verstevigde onwillekeurig zyn greep aan
het stuur.
gebroken pols, en Bober, die tegen een
rotsblok aan de kant van de weg was
geslagen en hevig bloedde, zwaaiden de
deuren van de ambulancewagen open
Met het uitvallen van Cohen in het
begin van de etappe bleven dus 63 ren
ners over. Zy die zagen in welke staat
bijvoorbeeld Hoorelbeecke over de eind
streep kwam. waren er zondagavond niet
van overtuigd, dat die 63 allen zullen
vertrekken voor de tweede Pyreneeën-rit
naar Saint Gaudens.
Thomin passeerde de finish met een
aan flarden gescheurde groene trui. Hij
zal maandagmorgen geen nieuwe krij
gen. want zijn val leverde Wim van Est
de eerste plaats in het puntenklasse
ment op.
Verschrikkelijk
De laatste kilometers waren verschrik
kelijk. De Puymorens, een col van de
tweede categorie, op 25 km voor de
finish, lag gehuld in wolkenvelden,
waaruit de regen in dikke droppels neer
viel. Voor de eerste keer in deze ronde
zagen wij toeschouwers, die diep weg
gedoken in hun jassen of gehuld in
dekens bescherming tegen de koude
zochten. De natheid en kilte verkramp
ten de spieren, maakte de geest willoos.
Wat de renners in de slotfase van deze
toch reeds tragische etappe hebben
doorgemaakt is nauwelijks weer te
geven. Uiterst behoedzaam daalden zij
op de natte wegen, waarop de mistlam
pen van de auto's volop schenen. Maar
desondanks moest de tourradio voort
durend waarschuwingen doorgeven. „Pas
op volgers .links van de weg is een ren
ner gevallen: Attentie, iets verderop ligt
er nog een
De ontberingen tekenden de gezichten
van de coureurs, toen zij vrywel al
len tenminste een kwartier na de win
naar, de dappere Breton Jean Bourles
naar de verlossende finish toescho
ven, vaak niet bij machte om hun fiets
nog over de lijn te duwen. Thomin, tot
Ax-les-Thermes de leider in de punten-
rangschikking, moest huilend van zijn
fiets worden getild. Hoorelbeecke kon
WIM VAN EST
groene trui
Meer narigheid
De etappe zou nog meer narigheid
brengen, al waren de gevolgen hiervan
gelukkig minder ernstig. De Puymorens
6taat niet bekend als een gevaarlijke col,
maar wanneer de weersomstandigheden
6lecht zijn is iedere berg in de Tour een
„kreng", zoals de renners zeggen. En de
weersomstandigheden waren slecht, toen
wij daar langs de grens van de minia-
tuurstaat Andora omhoog kronkelden
naar de 1900 meter hoge top, die in de
wolken verscholen was. Het beloofde niet
veel goeds. De zon verdween. Het werd
donker en terwijl de renners de serpen
tines opzwoegden langs de duizenden
kleumende toeschouwers, die daar boven
hun wagens en autobussen hadden moe
ten parkeren om de weg vrij te maken,
daalde de temperatuur en begon het te
regenen.
Eenmaal over de top heen, in de
afdaling viel de regen by stromen, het
zicht was slecht en de weg spiegelglad.
Die afdaling naar de finish werd voor
de vermoeide renners een martelgang
en voor Nello Lauredi en Stanislas
Bober werd het de laatste afdaling
van hun Tour de France 1957. Op een
van de allerslechtste delen van het
parkoers, toen de doorweekte en totaal
verkleumde renners met hun verstijf
de spieren nog slechts voor 50 procent
konden reageren en juist op dat mo
ment de snelheid van de omlaag schie
tende meute tegen de 60 km per uur
lag, smakte Sabbadini tegen de straat.
Lauredi, Bober, Thomin, Thoorel-
beecke, Pouligne en nog twee man
konden hem onmogelijk ontwijken. Er
werd geschreeuwd en een tel later
schoof een bonte kluwen van renners
en fietsen over de scherpe steentjes
van het natte plaveisel.
Ernstige val
Sabbadini kon verder gaan, Pouligne
met een grote, hevig bloedende arm-
wond ook, Hoorelbeecke kroop, aan ar
men en schouders gewond meer dood
dan levend op het zadel en Thomin
«ette eveneens door. Maar voor Lauredi,
zelfs niet meer huilen. Een breed ge
schouderde gendarme ving hem op toen
hy volkomen uitgeput door vermoeidheid
en de bloedende wonden aan schouders,
armen en benen eenvoudig met fiets en
al dreigde om te vallen. Een ambulance
wagen bracht hem snel naar een zie
kenhuis.
De Nederlandse renners hebben zich
In deze dramatische etappe uitstekend
geweerd. Michel Stolker. Wim van Est
en Gerrit Voorting bereikten Ax-les
Thermes in het peloton, met een ach
terstand van elf en halve minuut op
Bourles. Kersten en De Jongh arriveer
den gezamenlijk kort daarna, terwijl
Piet van Est zich als 44e klasseerde, bij
na 22 minuten na de winnaar.
Groene trui
De val van Thomin had een belang
rijke consequentie: hij eindigde als 48e
en verspeelde daarmee zijn groene
trui. Deze hangt nu om de schouders
van Wim van Est, want de sterke
Brabander behield, door een achtste
plaats in de sprint van het peloton,
juist één punt voorsprong op Jean
Forestier. Van Est heeft naar deze trui
verlangd. In de laatste dagen was zijn
aandacht er voortdurend op gericht.
Door de val van Thomin, die de
troostprijs voor de meest onfortuin
lijke renner kreeg toegewezen, heeft
hij zijn doel eerder bereikt dan werd
verwacht. Het verdedigen van deze
eerste plaats zal echter zeer moeilijk
worden, want de Franse nationale ploeg
heeft slechts één opzet-topposities in
alle rangschikkingen. De équipe is
kwalitatief sterk genoeg omdat te
kunnen realiseren.
De nationalen hebben deze dag overi
gens een zeer moeilijke rit gehad. Het
leek er aanvankelijk op. alsof alle overige
renners er op uit waren hun krachten te
slopen. Voortdurend werden uitlooppo
gingen gedaan en de tricolores konden
niets anders doen dan de vluchtelingen
achterhalen. Vooral de Nederlanders
waren in deze eerste fase zeer actief.
Kersten, Voorting en Piet van Est
sprongen al na enkele kilometers weg,
in gezelschap van Dupré, Padovan,
Chaussabel, de Franse nationalen Roger
Walkowiak ondanks zijn slechte
prestatie toch een alom toegejuichte
figuur in de ronde en Bergaud. Opnieuw
waagde Voorting een kans. hij kreeg een
voorsprong van enkele honderden me
ters en kreeg tenslotte ook de steun van
Stolker en de Italiaan Tosato, de ijve
rige Stablinski was hun „waakhond".
De „Operation Hollandaise", zoals deze
door de volgers werd gekarakteriseerd,
was enkele kilometers verder beëindigd.
Het was aanleiding voor Piet de Jongh,
gelukkig geheel hersteld, om het initia
tief over te nemen. Ook dit bleek zon
der resultaat, al werd het peloton door
de voortdurende schermutselingen in
twee grote groepen gesplitst. Jasques
Anquetil en Wim van Est zaten in de
eerste groep en vooral de Nederlander
W
DE PYRENEEEN IN..
17pET-15JULI-236KM. 18eET-1SJUll-207KM
Nog even een genoeglijk praatje
voor de start in Barcelona. V.l.n.r.
Wim van Est, Gilbert Bauvin. Ger
rit Voorting. Mies Stolker en Jaap
Kersten
want Thomin had de aansluiting ge-
joeg met grote snelheid over de wegen,
mist.
Gedurende nog enkele kilometers
volgde de ene opwinding na de andere.
Toen werd het opeens opmerkelijk rus
tig. De renners beseften dat zij hun
krachten moesten verdelen en wensten
kennelijk geen risico's meer te nemen in
nutteloze aanvallen.
Geslaagde solovlucht
Daarvan profiteerde Jean Bourles van
de regionale Westploeg. De Breton had
zich tot dusverre nauwelijks onderschei
den in deze ronde. In het algemeen
klassement stond hij op de 46e plaats.
Hij was geen bedreiging. En daardoor
kreeg de vlucht, die hy»na 70 km inzette,
allure. Het peloton toonde zich uiterst
welwillend, het reageerde in geen enkel
opzicht. Zelfs niet toen de slagvaardige
Queheille en Bertolo van de Noord-Oost-
Centraalploeg achter hem aansprongen.
Na een tiental kilometers had Bourles al
een voorsprong van 2Vi minuut op de
hoofdmacht en deze groeide daarna
voortdurend. Want deze Jean Bourles
was niet meer te stuiten. In een wild
tempo joeg hij voort, premie na premie
winnend. Bij de ravitaillering in Ripoll.
na 99 km. was het verschil met Quiheille
en Bertolo 4 minuten, het peloton had
toen al een achterstand van negen en
een halve minuut. Dertig kilometer ver
der, juist vóór de beklimming van de
voor de tweede categorie geklassificeerde
Col de Tosas (1867 meter) waren de
verschillen opgelopen tot respectievelijk
5 en 15 minuten. De dappere Breton
heeft daarna zyn marge gehouden, on
danks de beide beklimmingen en de felle
strijd waartoe het peloton oplaaide.
Een strijd, waarvan de Spaanse kam
pioen Ferraz bijna het slachtoffer
werd, want opnieuw kon hij het tempo
niet volhouden. Reeds in zijn eigen
land was hij een trieste figuur, die met
smekende ogen en een verkrampte
trek op zijn gelaat trachtte te redden
wat te redden viel. Hij had geen suc
ces. In Ripoll was zijn achterstand al
meer dan een uur en hij arriveerde pas
laat in Ax-les-Thermes. maar nog voor
de Zwitser Graeser, die ziek op zijn
fiets zat. Beiden kwamen echter toch
nog op tijd door de eindcontrole.
Er waren nog meer renners voor wie
de strijd tydens de beklimming van de
Tosas een onprettige ontwikkeling kreeg.
Onder de felle demarrages van Planc-
kaert en Anquetil tijdens de lange, doch
beslist niet moeilijke rit naar de top
bezweek o.m. Roger Walkowiak, de tour
winnaar van vorig jaar. Walko.... het
lukt ditmaal eenvoudig niet met hem.
In de eerste etappes heeft hij meer
malen ijverig helpersdiensten verricht en
deze kostten zoveel tijd, dat hem nu
eenvoudig iedere stimulans ontbreekt.
Ook Piet van Est viel terug, moeizaam
trappend op de slopende heuvel. Hij
kreeg, nadat tijdens de afdaling een be
langrijke hergroepering had plaats ge-
I vonden, aansluiting met Bergaud,
Groussard. Rolland, Morales en Million
met wie hij vrijwel tot de finish heeft
samen gereden.
Tragedie
Kort na het passeren van de Spaans-
Franse grens, waar Michel Stolker
vandaag zeer actief nog een ver
geefse poging deed om te ontsnappen,
begon tenslotte de tragedie van de
Puymorens. De spieren der renners,
gewend aan subtropische warmte,
verstijfden langzamerhand op de slin
gerende wegen naar 1900 nieter hoog
te. Alleen Padovan had nog de moed
om een aanval te wagen. Hij bereikte
de top 14 minuten na Bourles en 7^4
minuut na Queheille, die Bertolo van
zich los had geschud. Maar hij had
daarmee een voorsprong van 2 minu
ten op de hoofdmacht opgebouwd.
Na het passeren van de top belandden
de renners in een klimaat, waarvoor
zelfs de meest gure herfstdag in Neder
land zich zou hebben geschaamd. In
paniek wierpen de coureurs hun plastic
regenjasjes om en begonnen schuifelend
en slippend aan de afdaling, die naar
Advertentie
RIJWIELEN VOOR SPORT,
LOCOMOTIEF
de winnende fiets!
GEMONTEERD MET
VREDESTEIN BANDEN
j
*3114311 IdOOI d3liOW03°
Tweede plaats voor Nederlandse ploeg
(Van een speciale verslaggever)
Duizenden Spanjaarden waren op de zonnige zaterdagmiddag naar
het circuit van de Montjuich, boven Barcelona getrokken, om hun
landgenoten in de tijdrit op de tweede „rustdag" van de Tour aan te
moedigen. Zij hebben gejuicht, voor Bernardo Ruiz, voor hun natio
nale kampioen Antonia Ferraz, en voor Carmelo Morales. Zij hebben
hun kelen hees geschreeuwd, toen Jesus Lorono langs de tribunes
flitste en zij zijn elkaar om de hals gevallen toen van Lorono, die als
best geplaatste Spanjaard in de laatste groep startte, werd omgeroe
pen, dat hij na de helft van de tijdrit over 9.8 km, de snelste tijd van
allen had gemaakt.
Maar de vurige Spaanse wieier-
enthousiasten kregen nadien twee te
leurstellingen te slikken. De eerste toen
Lorono op de eindstreep toch nog der
tien seconden langer nodig gehad bleek
te hebben gehad dan Jean Forestier, die
met 14 min. 41 sec. de eerste was ge
weest, die onder de 15 minuten kwam.
De tweede teleurstelling voor Spanje
kwam in de allerlaatste fase van de
strijd tegen het horloge. Jacques Anque
til schoot in zyn leiderstrui als een gele
flits door de eerste bocht, kwam in 5
min. 23 sec. in prachtige cadans voor
de tweede maal langs de tribunes en
noteerde de fantastische tijd van 14
min. 29 sec., een gemiddelde snelheid
bereikend van 40.138 km per uur. Lo
rono, de populaire, de man die men op
de wegen van de steile heuvels en in
eigen sfeer rijdend al in gedachten de
eerste plaats had toebedacht, had dus
zelfs zijn tweede plaats niet kunnen
behouden
Deze tydrit op de heuvels van de
Montjuich is voor de hoogst geplaatste
renners in de algemene rangschik
king een strijd om seconden gewor
den. De onderlinge verschillen waren
te gering om de volgorde aan de top
te kunnen wyzigen, maar nochtans
waren zij belangrijk. De voortreffe-
lyke prestatie van Jacques Anquetil
schonk hem een winst van 12 secon
den op Jean Forestier, zijn voornaam
ste concurrent. Mahé, Christian, Bau
vin en Janssens verspeelden elk
tenminste een halve minuut op de
drager van de gele trui. Jacques
Anquetil begon zondag de moeilijke
Pyreneeën-ritten dus met een iets
ruimere marge en dat maakt zyn
positie in de Franse nationale ploeg
sterker.
Ook deze rit is weer een grote triomf
geworden voor de tricolores. Drie na
tionalen (Anquetil, Forestier en Bauvin)
klasseerden zich onder de eersten vier.
Het betekende opnieuw een eerste
plaats in de ploegenrangschikking. Ver
heugend was. dat Nederland als tweede
eindigde, dank zij sterk ryden van Wim
van Est. zijn broer Piet, die Gay in het
algemeen klassement passeerde, en Piet
de Jongh.
Vooral de prestatie van de Neder
landse kampioen was zeer goed. Helaas
was de volgorde in de tydrit niet van
invloed op het puntenklassement. Wim
van Est zou anders zondag in de groene
trui zyn gestart....
Ax-les-Thermes, 1200 meter lager, leidde.
De monden werden droog door het
schreeuwen van waarschuwingen aan de
automobilisten, vele kreunden om de
wonden, die zij bij valpartijen opliepen.
De gevolgen van de afdaling staan nuch
ter genoteerd in de uitslagen: onder
linge tydsverschillen en enkele opgaven.
Maar niemand weet hoe groot deze ge
volgen in werkelykheid zijn, dat zal
eerst blijken na de volgende etappes....
Tour-cij fers
UITSLAG TIJDRIT
De uitslag van de individuele tydrit
over 9.8 km op het circuit van Mont
juich luidt:
1. Anquetil (Frankrijk) 14.29; 2. Fo
restier (Frankrijk) 14.41; 3. Lorono
(Spanje) 14.54: 4. Bauvin (Fr.) 15.01;
5. Wim van Est (Ned.) 15.05: 6. Defilip-
pis (It.) 15.08; 7. Rohrbach (NOC) 15.10;
8. Mahe (Fr.) 15.14: 9. ex aequo Chris
tian (Zwits.) en Piet van Est (Ned.)
15.19: 11. ex aequo Janssens (Belg.) Ru»
by (NOC), Plankaert (B) 15.21; 14. Bar»
bosa (Gem. Lux. ploeg) 15.22; 15. q*
aequo De Jong (Ned.) en Darrigaaë
(Fr.) 15.26; 17. Voorting (Ned.) 15.31; IS.
Adriaenssens (Belg.) 15.35; 19. Dotto
(Zuidoost) 15.36; 20. ex aequo Nencini
(It.) en Jean Bobet (lie de France)
15.37; 32. Kersten (Ned. 15.55; 44. Stol
ker (Ned.) 15.14.
PLOEGENKLASSEMENT TIJDRIT
1. Frankryk 44.11; 2. Nederland (Wim
van Est Piet van Est en De Jongh)
45.50; 3.'België 46.17; 4. Italië 46.26; 5.
Spanje 46.47; 6. Zwitserland 46.51; 7.
Noord Oost Centraal 47.10; 8. Zuid Oost
47.23; 9. He de France 47.27; 10. West
47.49; 11. Zuidwest 48.36.
ETAPPE-KLASSEMENT
De uitslag van de 16e etappe van Bar
celona naar Aix-les-Termes luidde: 1.
Bourles (West) 6.13.34 (met bonificatie
16.12.34); 2. Queheille (Zuid-West)
6.17.37 (met bonificatie 6.17.07); 3. Pa
dovan (It.) 6.22.53; 4 Plankaert (Belg.)
6.23.41; 5. Bertolo (Noord Oost Centraal)
6.23.59; 6. Gay (Zuid West) 6.25.01; 7.
Cerami (Belg.) 6.25.03; 8. Christian
(Zwits.) 9. Stolker) (Ned.); 10. Forestier
(Fr.); 11. Keteleer (Belg.); 12. Picot
(West) en Beffi (It.) allen dezelfde tijd
als Cerami 6.25.3; 14. Wim van Est
(Ned.) 6.25.08; 15. Nencini (It.) z.t.; 16.
Dupré (Zuid West) z.t.; 17. Mahé (Fr
z.t.; 18. Bauvin (FT.) 6.25.12; 19. Defi-
lippis (It.) z.t.; 20. Janssens Belg.)
6.25.13; 23. Voorting (Ned.) 6.25.15; 36.
Kersten (Ned.) 6.29.30; 37. De Jongh
Z.t.; 44. Piet van Est 6.32.51.
ALGEMEEN KLASSEMENT
1. Anquetil (Fr.) 98.56.14 2. Fores
tier (Fr.) 99.00.00 3. Mahé (Fr.) 99.02.33;
4. Christian (Zwits.) 99.06.36 5. Bauvin
(Fr.) 99.07.02; 6. Janssens (Belg.)
99.08.06 7. Picot (West) 99.09.17 8.
Wim van Est (Ned.) 99.10.40 op 14 min
26 sec; 9. Defilippis (Fr.) 99.13.01; 10.
Lorono (Sp.) 99.14.55; 11. Rohrbadh
(NOC) 99.15.12; 12. Plankaert (Belg.)
99.15.26; 13. Jean Bobet (lie de Fran«)
99.15.46; 14. Barone (lie de France)
99.16.37; 15. Nencini (It.) 99.17.59; 16.
Adriaenssens (Belg.) 99.25.05; 17. Dotto
(Zuid Oost) 99.27.22; 18. Tosato (It.)
99.30.36; 19. Hoorelbeke (lie de France)
99.37.08; 20. Thomin -(West) 99.37.47-
24. Voorting 99.53.02; 34. Piet van Est
100.11.03; 40. De Jongh 100.27.21; 50.
Kersten 100.53.29 58. Stolker 101.36.21.
DAG-PLOEGENKLASSEMENT
1. Zuid West 19.07.16: 2. West 19.11.02;
3. Italië 19.13.04; 4. België 19.13.47; 5.
Frankryk 19.15.23; 6. Nederland (Stol
ker, Wim van Est en Voorting) 19.15.26;
7. Noord Oost Centraal 19.17 36: 8 lie
de France 19.23.00: 9. Zuid Oost 19.24.50;
10. Spanje 19.26.32; 11. Zwitserland
19.35.25.
ALGEMEEN KLASSEMENT
1. Frankryk 294.36.51: 2. Italië
296.14.20 3. West 296.35.10 4. Ile de
France 297.04.31; 5. Noord Oost Centraal
297.08.50; 6. België 297.18.06; 7. Neder
land 297.18.19; 8. Zuid West 298.01.30; 9.
Zwitserland 298.22.03; 10. Zuid Oost
298.36.48; 11. Spanje 299.14,06.
BERGKLASSEMENT
1. Bergaud (Fr.) 43 pnt.; 2 Nencini
(It.) 37 pnt.; 3. Janssens (Belg.) 29
pnt.; 4. Anquetil (Fr.) 18 pnt.; 5. ex
aequo Stablinski (Fr.) en Quiheille
(Zuid West) beiden 16 pnt.
PUNTENKLASSEMENT
1. Wim van Est (Nederland) 252 pnt.;
2. Forestier (Fr.) 253 pnt.; 3. Picot
(West) 266 pnt.; 4. Thomin «West) 268
pnt.: 5. Christian (Zwits.) 269 pnt 6.
Schellenberg (Zwits.» 312 pnt 7. Anque
til (Fr.) 314 pnt.; 8 Plankaert (Belg.)
340 pnt 9 Bauvin (Fr.) 365 pnt.; 10.
Keteleer (Belg.) 393 pnt.
De prys voor de grootste pechvogel
ging naar Thomin van de West ploeg,
die voor de meest strydlustige renner
naar Queheille (van de Zuidwest ploeg).
