[ffiScoopvactt Churchill, de onverwoestbare, in actie tijdens onbarmhartige hitte de nieuwe pijptabak van Douwe Egberts in handige tabakszak Man van ongelooflijke veerkracht tras weer het middelpunt van groots tuinfeest in Woodford Zeker nog niet afgedaan.... Aanpassing Indische pensioenen bij het Nederlandse prijspeil 96ste Jaargang Woensdag 10 juli 1957 Derde blad no. 291s2 Pandit Nehroe op persconferentie Klimaat in de wereld nu gunstig om de spanning te verminderen Bezit koloniën niet meer van deze tijd India zou het toejuichen indien het thans tussen Nederland en Indonesië bestaande geschik met betrekking tot Nederlands Nieuw Guinea snel werd bijge legd en beide landen tot een vriendschappelijke samenwerking konden komen. Aldus verklaarde de premier van India Pandit Nehroe op een gistermiddag in de Rolzaal te 's-Gravenhage gehouden persconferentie. „Het bezit van koloniën door Westerse mogendheden is niet meer van deze tijd", zo ging de Indiase eerste minis ter voort, „en dit proces van vrijmaking dat tijdens de oorlog is begonnen gaat onvermijdelijk voort. De houding van India is steeds een van sympathie geweset tegenover de betreffende gebieden". Op een vraag antwoordde de premier nog, dat hij bij de besprekingen met de Nederlandse bewinvoerders tijdens zijn ver blijf in ons land geen enkel voorstel heeft gedaan met betrekking tot Nederlands Nieuw-Guinea. Wat de gebeurtenissen in Rusland betreft verklaarde premier Nehroe, dat deze waarschijnlijk zullen leiden tot betere betrekkingen met de Westerse landen en ook tot een ontspanning in de Sovjet-Unie zelf, een soort interne bevrijding. Het proces, dat reeds enige tijd gaande was is echter verlang zaamd door de gebeurtenissen in Hongarije. Nehroe had ook de indruk dat deze interne bevrijding niet zozeer een beslissing is van de topfiguren in Rusland als wel een verandering betekent in de inzchten van het gehele Russsche volk. van de Indiase luchtmacht van het mi litaire vliegkamp Valkenburg vertrok ken. De premier van India begeeft zich met een tussenlanding in Brindisi naar Cairo waar hij een bezoek brengt ana president Nasser en waar hij twee dagen zal verblijven. Nehroe zal eveneens een bezoek aan de Soedan brengen. Bij zijn vertrek van Valkenburg werd de eerste minister van India o.m. uit geleide gedaan door de Nederlandse mi nister van Buitenlandse Zaken, mr. J. M. A. H. Luns en de commandant van het Marine-vliegkamp, kolonel A. W. Witholt. „Ik verafschuw de atoomexplosies" Eerste minister N-' ^f dat de pogingen om tot een stopzetten van de proefnemingen met atoombom men te geraken onvermoeid voortgezet dienen te worden. „Ik verafschuw deze explosies en elk voorstel dat wordt ge daan deze, al is het ook maar tijdelijk, stop te zetten, moet worden overwogen. Zelfs indien wij tot tijdelijke stopzet ting konden komen zou de grondslag ge legd zijn voor besprekingen voor een verdere ontwapening", zo merkte hij op. Op de vraag of hü in Nederland ook gesproken had over de handel tussen Nederland en India antwoordde pre mier Nehroe: „Ik ben niet deskundig genoeg om over dergelijke zaken te spreken". Hü herinnerde er in dit verband echter aan, dat India de in voer ,met een uitzondering voor ka pitaalgoederen, vrijwel geheel heeft stopgezet. Bemiddeling Op een vraag of hij zou trachten tij dens zijn bezoek aan president Nasser bemiddelend op te treden teneinde de betrekkingen tussen Engeland en Egyp te verbeteren, antwoordde premier Neh roe. dat hij gaarne zou bijdragen tot een bijlegging van het thans bestaande con flict. Hij verklaarde met president Nas ser problemen van algemeen belang te zullen bespreken. Op een vraag of er een strijd gaande is tussen India en China om de macht in Zuid-Oost Azië. antwoordde Nehroe dat hiervan geenszins gesproken kan worden. Beide landen ondergaan een snelle ontwikkeling ,doch er is geen sprake van een concuiTentie. Alleen zijn onze middelen zowel ten aanzien van de politiek als de economie democratisch en benaderen wij de problemen dus an ders dan China dit doet. Daar beide lan den voor ongeveer 50 procent land bouwgebieden zijn hebben zij echter verscheidene problemen gemeen, aldus Nehroe. Uitwisseling Er is de laatste drie Jaar een uitwisse ling geweest van delegaties tussen Rusland en India, zo zeide de premier van India verder, en beide landen hebben veel van elkaar geleerd. De eerste minister van India besloot deze conferentie met erop te wijzen dat van 't gunstige klimaat dat thans in de wereld bestaat gebruik gemaakt moet worden om de betrekkingen tus sen de grote mogendheden te verbete ren teneinde aldus bij te dragen tot een verdere vermindering der span ningen. In Hotel Wittebrug te 's-Gravenhage gaven de ambassadeur van India en mevrouw Kapur, 's avonds een receptie gegeven ter ere van de minister-presi dent van India, welke door vele autori teiten werd bijgewoond. Vertrekken Nehroe is vanochtend om kwart voor acht aan boord van een Vickers Viscount Viering 600-jarig bestaan stad Edam Meer dan 800 inwoners van Edam hebben in him klerenkasten middel eeuwse kostuums hangen en de paar honderd burgers, die nog niet in het bezit daarvan zijn, stellen thans alles in het werk om nog voor vrijdag de ongewone maar kleurige kleding aan te schaffen. Op die dag, de 12e juli, beginnen in het voormalige kaas- stadje, dat thans ongeveer 4000 zielen telt, de feestelükheden ter herdenking van het feit, dat Edam 600 jaar gele den stadsrechten kreeg. Op initiatief ivan de 16 buurtvereni gingen zijn de schilderachtige straten en grachten versierd en geïllumineerd. Het gemeentebestuur heeft gezorgd dat ook de openbare gebouwen er feestelijk zullen uitzien. Van 12 tot 21 juli is het feest in Edam. De burgers lopen, even als hun burgemeester, als middeleeuwse poorters verkleed door de stad om te genieten van een uitgebreid feestpro gramma. De feestgids vermeldt o.a. een historische tentoonstelling in het koor van de Grote Kerk en een industrie- tentoonstelling in het gemeentelijk gym nastieklokaal. een ouderwetse kaas markt, waarbij de boeren uit de omge ving van Edam hun produkten met jollen zullen aanvoeren. Op het pro gramma staan voorts middeleeuwse kluchten, z.g. wagenspelen, uitvoeringen van een West-Friese dansgroep, een historische optocht, een gondelvaart, volksspelen, sportwedstrijden en concer ten. Voorts zal een reünie van oud- Edammers worden gehouden, waarvoor uit veie landen inschrijvingen zijn bin nengekomen. 37 miljoen minder deviezen Van de deviezensituatie valt getuige de weekstaat van de Ned. Bank, niet veel gunstigs te vertellen. Er is voor f 37 miljoen aan deviezen verloren gegaan, ten dele een gevolg van de besteding voor reisdoeleinden. Goud en deviezen tezamen belopen nu f 3780 miljoen, het geen een laagteniveau is voor het jaar. In de kwaliteit van de deviezen is een kleine verbetering gekomen doordat het Sonvertibele bedrag is toegenomen van 1&5 miljoen tol imi tnüfrax Advertentie Een keur van uitgezochte baaitabakken werd door Douwe Egberts verwerkt tot een nieuwe melange: Coopvaert. De ideale baai voor liefhebbers van een zachte en geurige pijp tabak. Proef zelf eens hoe lekker Coopvaert is. Zachter en geuriger roken! Handiger, zuiniger stoppenf Profiteer ook van het plezier van de practische plastic verpakking. Geen verspilling van kostelijke tabab en de waarborg, dat zelfs de laatste pijp Coopvaert vers is* DOUWE EGBERTS KONINKLIIKE TABAKSFABRIEK JOURE (Fr.) UTRECHT (Van onze correspondent te Londen) Woodford (Essex). Wat Sir Winston Churchill doet is voor de wereld nog altijd nieuws: een korte rede op een zomerfeest van zijn partij in het kiesdistrict Woodford, dat hem al meer dan dertig jaar naar het Lagerhuis afge vaardigd is voldoende om de gehele pers te mo biliseren. Natuurlijk gloeit dit forensenstadje ten noord oosten van Londen van trots, dat het Chruchill als permanent kandidaat telt en het geeft hem dan ook steeds een overweldigende meerderheid. Maar ook het brave Woodford krijgt de bejaarde staatsman maar hoogst zelden te aanschouwen. Want Churchill is praktisch de politicus-in-ruste, al verschijnt hij zo nu en dan bij belangrijke ge legenheden nog in het Lagerhuis, waar hij zijn rol tot luisteren bepaalt, iets dat hem moeilijk valt, want ondanks zijn 82 jaren blijft hij een man van actie, die er zijn grootste behagen in schept de gebeurtenissen met beeldende woorden af te schil deren, zoals hij met evenveel talent op het doek zijn landschappen tot leven brengt. Maar sinds hij als premier de fakkel overdroeg, zwijgt hij in het parlement, al kan hij er geen afscheid van nemen, omdat politiek nu eenmaal zijn ziel en zaligheid is. In de vrolijke keuken! Hoe het ook zij, ook in Woodford is weer eens gebleken, dat Churchill, die zich altijd verkneukelt over alle valse geruchten betreffende zijn persoon, on berekenbaar blijft. Het was geen klei nigheid voor een man van zijn leeftijd, die nog enkele jaren geleden door een lichte beroerte getroffen werd, waarvan hij wonderwel hersteld is, om zich in grote hitte in het openbaar te moeten vertonen. Wie hem zagen, waren echter gerustgesteld. Sir Winston zag er uit- In de Kamer krügt men vaak de indruk, dait de oude Churchill niet veel meer is dan een museumstuk. In zün altijd stemmige ouderwetse zwarte kostuum lijkt hü daar matter en bleker dan hü in werkelijkheid is. Langzaam, met één been trekkend, begeeft hü zich voorovergebogen de in de Boerenoorlog ontwrichte schouder speelde hem sindsdien altyd parten naar zün plaats op de bank in het verlengde van de regeringszetels, door een dwarsgang van iets meer dan een meter gescheiden van de plek, waar hü zoveel roem verwierf. Trouwens zijn nieuwe plaats is hem niet vreemd: hü zat er toen hü tegen Chamberlain rebelleerde! M-k lii Hogerhuis te gaan. Maar nooit mag Premiers Gemenebest worden vergeten, dat hij zich altüd met het Lagerhuis heeft vereenzelvigd, waar diep onder de indruk :°ak„ln„ 7™!',ijd' een Wie hem daar aanschouwen, vragen zich af: „Hoe lang nog?". Maar Chur chill beschikt over een ongelofelijke veerkracht. Hij heeft altijd geleerd hoe zichzelf te sparen en beoefent de kunst van zich op de juiste wijze te ontspan nen als weinigen. Zo werd men in Wood ford wederom met de onverwoestbare Churchill geconfronteerd en men be sefte, dat hij nog niet afgedaan heeft. Tot dezelfde slotsom kwamen de afge lopen week de premiers van het Ge menebest, die privé met Churchill con fereerden. Zij waren diep onder de in druk van zijn kijk op de internationale ontwikkeling, nog even klaar als ooit te voren. Hij geniet van het politieke spel, waarin hij zelf op zulk een indrukwek kende wijze de hand heeft gehad. Zo lang zijn krachten hem dit toestaan, blijft hij, zij het op de achtergrond, zijn invloed uitoefenen. Weer een Churchill Het was al zes jaar geleden, dat Churchill op een soortgelijk zomerfeest met z'n fancy fair, modeshow en baby-wedstrijd in Woodford het woord had gevoerd. Vandaar dat de verwach ting algemeen was, dat hij thans wel licht zijn definitieve heengaan als actief politicus zou aankondigen. De nieuwe verkiezingen zijn nog twee jaar in het verschiet en men gelooft niet, dat Sir Winston, als hij dan nog krachtig is, zich opnieuw beschikbaar zal stellen, hoewel er alle kans is, dat hü tot het einde toe in het harnas zal blijven. Met zijn groot gevoel voor traditie is hij ervan overtuigd, dat er, zoals zovele eeuwen het geval geweest is, te zijner tijd weer een Churchill in het Lagerhuis zal opduiken. Vandaar dat hij nog maar steeds weigert om zich in de erfelijke adelstand te laten benoemen, hetgeen hem (en na zijn overlijden zijn zoon Randolph) in het Hogerhuis zou bren gen. De laatste (hoewel een dagblad schrijver. die niet op zijn mondje ge vallen is, vooral als hij de morele be tamelijkheid vaak overschrijdende popu laire pers te lijf gaat) was bepaald geen politiek succes, maar de oude Churchill hoopt, dat tenminste één van zijn klein zonen in zijn eigen voetsporen zal tre den! Totnutoe zün alle pogingen om Sir Winston zoiets als Hertog van Londen (een titel welke speciaal voor hem zou dienen te worden geschapen) te maken, gestrand op zün onwil om zulk een eer te aanvaarden. Het zou kunnen, dat Churchill, wanneer de plannen doorgaan om pairs voor het leven in te stellen (in tegenstelling met de erfelükheid, welke thans aan de titel is verbonden), bereid zal worden gevonden maf bet stekend uit, zijn gelaatskleur blüft jeugdig en hij blijft vooral de gemoede lijke „bulldog". Want Churchill mist elk zweem van gewichtigheid. Hij tintelt altijd van de binnenpretjes, vooral als zijn gracieuze echtgenote hem vergezelt, zoals thans het geval was. Zodra hij op een of andere manier actief kan zijn, is hij opgewekt. Natuurlük maakten zün plaatselüke partijgenoten, die in hem de grootste attractie voor hun feest zagen, het wel al te bont. Want Churchill moest, ge zeten op de kap van een open auto, zijn ronde over het verzengende terrein ma ken, omstuwd door een dichte menigte, en door batterijen camera's voortdurend onder schot genomen! Hü moest zich lootjes voor de tombola aanschaffen, potplanten en taarten ko pen en men kreeg hem tenslotte zover, dat hij zich lichamelijk tot het uiterste moest inspannen om staande in de auto ballen te werpen naar de „vrolüke keu ken" Maar hü liet het zich geweldig aan leunen. Een dame naast ons sprak het juiste woord: „I really feel sorry for him (ik heb echt met hem te doen SIR WINSTON CHURCHILL een van de jongste portretten Belangrijkste mannequin...] Inderdaad het was een beproeving. Churchill staarde maar wat stil voor zich uit, tot glimlachen nauwelijks meer in staat. Hij liet zich passief wel gevallen dat sommigen hem de hand drukten of op de schouder klopten. Moeders tilden hun kleinen op en prentten hen in de aanblik van Churchill nooit meer van hun leven te vergeten. Hij passeerde een podium waarover mannequins paraderen. ..Daar komt onze belangrijkste mannequin", schetterde de dame, die uitleg gaf Churchill knikte verveeld. Het was allemaal natuurlijk goed bedoeld, maar men had hem vooral in deze tempera tuur dienen te ontzien. Desondanks hield de op deze dag si gaar en brilloze Churchill, na even gepauzeerd te hebben voor thee, wel gemoed zün een klein half uur du rende rede. Het verweerde eikenhou ten kistje van dezelfde afmeting als de houten dozen, die in het Lagerhuis de ministers tot lessennaar dienen, ont brak natuurlijk niet, evenmin als de vertrouwde rechercheur, die al zoveel jaren zijn persoonlijke lijfwacht is. Innerlijk vuur brandt nog Churchill was inderdaad nog de oude. Hij sprak kalm en duidelijk. Het in nerlijke vuur was er gelukkig nog. De tekst van zijn rede was als altijd van tevoren aan de pers uitgereikt, maar voorzien van de nooit ontbrekende aantekening om de woorden zorgvuldig te vergelijken met het gesprokene. Want Churchill leest zijn speeches maar gedeeltelijk. Hij borduurt er al tijd om hten en op voort. Het slot van zijn toespraak, waarin hij sommige wankelmoedigen onder zijn partijgeno ten trachtte te schragen, was geheel geimproviseerd. maar bijtende sarcas men bleven achterwege. Nog altijd schildert hij zijn socalistische tegen standers in de somberste kleuren af. Tien jaar geleden toe hij nog opposi tieleider was, hoorden wij hem op een ander zomerfeest, waar hij dezelfde alarmklok luidde. Weer sprak hij over het dodelijk ge vaar dat 'n nieuwe Labourregering voor Engeland zou betekenen. Het leek even op de Gestapospeech van 1945, toen hij verkondigde, dat consequent socialisme tot de politiestaat moest leiden. Omdat iedereen wel weet dat zeker in Enge land de dingen niet zo'n vaart lopen had zijn propaganda averechts resultafit. Maar Churchll versaagt nooit. Wat hij met zijn profetische gave als een ramp beschouwt, blijft hij zo noemen, hoe overdreven dat ook mag lijken. Niemand neemt het hem kwalijk, zijn tegenstan ders nog het minste .door wier toedoen Churchill in 1940 aan de macht is ge komen De tijd is neutraal. Hü zei, dat de kosten van levens onderhoud onder Labour met veertig procent gestegen zyn en onder de con servatieven slechts met iets meer dan twintig procent. Maar, zei Churchill, aan de prqsstügingen moet eens en vooral een einde komen. Een dergelyke gemeenplaats vermocht zelfs als Churchill deze voor zyn eigen aanhangers gebruikt, geen indruk te ma ken. De kiezers zijn apatischer dan ooit en ook Churchill kan daar niets aan Eerste internationale verkeerspolitiecongres De Verkeerspolitiecomimissie in Ne derland, de sinds enige jaren bestaande Commissie van Overleg op Verkeersge bied, van de politie uit de elf grootste gemeenten en de Rijkspolitie, organi seert, tezamen met de Vereniging van Hogere Politieambtenaren en de ANWB, in samenwerking met de Internatio nale Federatie van Hogere Politieamb tenaren en de Wereldorganisatie van Toeristenbonden en Automobielclubs, van 8 t.m. 11 oktober 1957 het eerste internationale verkeerspolitiecongres. Dit congres zal te Eindhoven worden gehouden en zal worden bijgewoond door verkeerspolitie-autoriteiten uit vrij wel alle West-Europese landen. Voor de eerste maal wordt hiermede aan de lei dende functionarissen der verkeerspoli- tiekorpsen uit West-Europa en met name ook uit de verschillende wereld steden de gelegenheid geboden belang rijke verkeersvraagstukken in georgani seerd verband op internationaal niveau te behandelen, gedachten uit te wisse len en zo mogelijk, te komen tot een ge coördineerd beleid. 1957: goed honingjaar Tot de mensen die zidh verheugen over de zomer 1957 behoren ook de im kers. Want na de slechte resultaten van vorig jaar, is thans een goed honing jaar in het vooruitzicht. Dank zy het gunstige weer in de voorzomer konden van fruibbloesems en koolzaadvelden reeds goede drachten worden binnenge haald. Normaal wordt de honfng twee maal geslingerd, maar dit jaar zullen de bijenkasten op vele plaatsen driemaal en misschien zelfs viermaal van hun zoete last ontdaan kunnen worden. Het gunstige weer maakt tevens, dat de ho ning van goede kwaliteit is, zodat de prys voor nieuwe honing zidh op een bevredigend niveau kan handhaven. veranderen. Maar men vernam met in stemming een Churehilliaanse wysheid. In de oorlog noch in de politiek is de tijd aan onze zyde. De tyd is neutraal. Nooit mag men de dingen erop laten aankomen Olijk vertrok Churchill. In zijn lichte zomerpak zag hij er jaren jonger uit. De jongens van de kostschool op welks ter rein de bijeenkomst werd gehouden, stonden voor de ingang opgesteld. Churchill, die gouverneur van hun school is, vermaande hen toch vooral him best te doen. Ze lieten het onbe roerd over zich heengaan. Maar Churchill wist wat hem te doen stond. „Als jullie gouverneur heb ik besloten jullie een halve dag extra vrijaf te ge ven". Duizend jongenskelen jubelden hem toe. In zqn grote auto, met de kleurige standaard van „Beheerder van de vijf havens" (in Kent) een van Churchills erefuncties voorop, vertrok Churchill terugwuivend naar de menigte. Een ver trouwd beeld. Toch is er zoals elke keer als Churchill zich vertoont, de weemoedige vraag: ,zou het de laatste maal geweest zijn...?' Behoorlijke verhogingen Ingewikkelde berekening (Van onze parlementaire redacteur) Er wonen in ons lamd vele Nederlan ders, die leven van een in Indonesië verdiend pensioen, waarvan de koop kracht door de algemene stijging van het prijspeil sterk is verminderd. Daar om heeft de Tweede Kamer gisteren het wetsontwerp aangenomen tot aanpas sing van de Indonesische pensioenen bij het huidige peil van de Nederlandse pensioenen. Zij worden eerst gelijk ge trokken met een egalisatiebijslaig, die verschillend is naarmate het pensioen is verleend in tijden van hoge of lage pensioenen. Vervolgens wordt daar bo venop een aanpassingstoeslag gegeven teneinde het pensioen in redelijke ver houding te brengen tot het Nederlandse pensioenpeil. De verhoging gaat in per 1 januari 1956, maar de berekening van de toe slagen is zo ingewikkeld, dat de maan delijkse uitbetaling van het verhoogde pensioen niet voor 1 januari 1958 wordt verwacht. Alle pensioenen zullen behoorlyk i worden verhoogd» vooral do thana lage 1 weduwenpensioenen. De kosten van deze pensioenverhoging worden voor 1956 geraamd op 16 miljoen gulden voor de eigen pensioenen en op 10 miljoen _voor de weduwenpensioenen. Voor 1957 worden de kosten geschat op resp. 25 en 14 miljoen gulden. Hier tegenover staat een vermindering van resp. 7 en 12 miljoen gulden als ge volg van het gisteren eveneens aange nomen wetsontwerp om met ingang van 1 januari 1957 de uitbetaling van de door Nederland op de Indische pensioenen verleende toeslagen te be perken bü gelijktüdig genot van een algemeen ouderdomspensioen. Ofschoon de heren Van der Wetering (C.H.U.), Stufkens (PvdA), De Graaf (KVP), Scholten (AR) en Ritmeester (WD) nog wel wensen hadden en over tuigd waren dat niet iedereen tevreden zou zyn omdat een individuale herzie ning van alle pensioenen nu eenmaal onmogelijk is, betoonden zy zioh in het algemeen tooh wel tevreden omdat voor vele Indische gepensioneerden de ver hoging uitkomst in de nood betekent, zodat ongewijzigde aanneming van het regeringsvoorstel het beet# werd geacht.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1957 | | pagina 5