Die ondankbare leeftijd:
Het kleine eiland in de Oceaan
ONS MENU
WAT GE U HERINNERT....
SPOEL OM die melkfles!
ZATERDAG 6 JULI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
TUSSEN 12 EN 15 JAAR
Wat doe je er mee als ze te dik
of te dun zijn?
VAN DE WEEK
VARIA
Even spoelen, even spulten:
Schoon van binnen en van buiten I
Ja, wat doe je er mee vraagt menige moeder zich af, als haar
dochter bij het overstapje van kinder- naar meisjesschoenen nu niet
bepaald begenadigd is met ideale lichaamsproporties. Ze groeit alleen
maar in de breedte, die dochter, of ze schiet angstwekkend snel de
hoogte in, zonder dat er in de breedte wat bijkomt.
Ondankbaar noemen we die leeftijd, te groot voor servet, te klein
voor tafellaken zeggen we. Maar om in het domein der textiel te
blijven zo ondankbaar is die leeftijd tussen kind en meisje toch
niet, zelfs niet als daar een paar jaar lang een figuur bijhoort, dat nu
niet bepaald tot de meest aantrekkelijke behoort. Juist van die kind
meisjes kunt u een heleboel dankbaarheid verwachten als u zich een
beetje moeite getroost. Want met een beetje moeite, veel overleg en
de nodige belangstelling voor het probleem, kunt u met vrijwel elk
onuitgegroeid, te dun, te dik, te plomp, te spichtig meisjesfiguur toch
eer behalen, ook al lijkt het op het eerste gezicht dat „er niets mee te
doen valt".
Heeft u zo'n dochter, die met twaalf
jaar ontelbare ponden te zwaar is, of
met veertien niets dan been en lengte
is, verwaarloos haar kleding dan niet
en maakt u er zich vooral niet gemak
kelijk af met een „volgend seizoen past
het toch niet meer" of „over een paar
jaartjes zal ze er wel aardiger uitzien
en dan kijken we wel verder". Geeft u
haar nu, juist nu, wat de toets kan
doorstaan en wat voor haar het aan
trekkelijkst is. Ze zal er u dankbaar
voor zijn. Ze zal zich minder links,
minder lomp gaan bewegen, ze zal meer
zelfverzekerdheid krijgen als ze weet
dat ze, ondanks alles, er aardig uitziet.
Vrouwelijke ijdelheid ontwikkelt zich
tenslotte al vroeg!
Bent u gewend „klaar" te kopen, dan
hebt ge wellicht allang de ervaring op
gedaan dat niets die moeilijke dochter
van u past en dat niets haar aardig
staat. Stop dat klaar kopen dan voor
een paar jaartjes en schakel, al is het
maar tijdelijk, naar een goede (huis)-
naaister over. Op die manier zult ge
uw meisje niet alleen kleren in de juiste
maat (niet te nauw, niet te kort of te
lang) kunnen geven, maar ook zult ge
modelletjes, stofjes en garneringen kun
nen uitkiezen, die op de een of andere
wijze in haar voordeel werken, die haar
minder dik, minder kort, minder spich
tig of lang doen schijnen.
Neemt u de proef eens op de som,
verscherpt uw aandacht waar het het
.hopeloze" figuur van uw Marietje of
uw Jetty betreft en wanneer ge er in
slaagt „er iets van te maken" dan zul
len èn Marietje of Jetty èn uzelf er
zeker veel genoegen van beleven. Met
enkele algemene richtlijnen en enkele
aardige modelletjes helpen we u alvast
op de goede weg.
MARIETJE DIE TE DIK EN
TE KLEIN IS
Laat marineblauw en/of anthraciet-
grijs (deze donkere kleuren kleden im-
Verhaal voor de kleintjes
Midden in de grote Oceaan dreef
een klein eiland. Het was zo klein, dat
er niet meer dan vier palmen op
groeiden; twee kokospalmen en twee
bananepalmen. Als de kokosnoten en
de bananen rijp waren, vielen ze van
de palmen met een plof naar beneden
en daar bleven ze liggen tot de wind
hen de zee in waaide. Want er woon
de niemand op het eiland, die de ko
kosnoten en bananen eten kon, het
eiland was zo klein, dat er zelfs geen
ruimte was om een huis te bouwen.
Daarom voelde het eiland zich vaak
wat eenzaam. En de palmen waren
ook eenzaam en op een dag, toen ze
erg eenzaam waren, fluisterden ze te
gen de wind die door hun bladeren
blies: „O wind, wat zijn wij hier toch
altijd alleen
De wind hoorde dat en vroeg ver
baasd: „Maar vinden jullie dat niet
prettig? Ik dacht, dat jullie tevreden
waren".
„Wat gebeurt er dan?" herhaalde de
andere bananenpalm. De wind hoorde
hem en zei: „Ik ga het eiland tegen
dat grote land aan blazen, zodat het
zich nooit meer vervelen zal!"
Het land kwam steeds naderbij; er
was een breed strand waar palmen
groeiden, niet vier, maar wel honderd,
tweehonderd palmen. Voorzichtig blies
de wind het kleine eiland langs de
kust totdat het bij een inham kwam.
„Kijk", zei de wind tegen het eiland,
„daar pas jij nu precies in". En hij
stuurde het kleine eiland regelrecht
naar de inham. De wind had gelyk.
Het was alsof de inham speciaal voor
het kleine eiland gemaakt was. Rond
om de inham groeiden kokospalmen en
bananenpalmenen struiken en het was
ne alsof het kleine eiland altijd daar
geweest was.
„Wat nu?" vroeg het eiland aan de
wind.
„Wacht maar af", zei de wind. „Ik
op de takken van de palmen floten en
er kwamen slangen en insekten die
over het kleine eiland kropen en het
eiland vond het prettig, want nu was
het nooit meer alleen.
M. F. B.
mers goed af) uw favorieten zijn. Ze
zyn geen van beide ouwelijk. Als
variatie op effen materiaal zijn vooral
streepjesstoffen aan te bevelen (be
scheiden smalle streepjes, die verticaal
verwerkt worden). Vermijd alle bonte,
fel-kleurige imprimé's met grote des
sins. Kies in het kader der bedrukte
stoffen bij voorkeur kleine all-over
dessins in niet scherp contrasterende
kleuren.
Laat Marietje geen blouses en rok
ken dragen, maar jurken. Geen pof
mouwtjes, maar ingezette of aange
knipte mouwtjes. Geef haar geen aan-
gerimpelde rechte rokken, maar een
niet overdadige wyde klokrok of een
even uitstaande rok, die glad om taille
en heupen valt. Geef haar geen cein
tuurs in afstekende kleur, maar cein
tuurtjes van de stof voor het jurkje.
En laat haar lever nog prinsessenmo-
delletjes maken. Fleur donkere stof op
met witte garnituurtjes of een andere
lichte garnering. Denk niet: „Ze is pas
twaalf", met welk excuus u haar jurk
jes tot ver boven de knie laat dragen.
Wanneer twee of vijf centimeter langer
een beter effect geeft, sta haar dan die
twee of vyf centimeter dan toe! Stap
voorgoed af van te kinderlijke effec
ten en van smockwerk, korte lijfjes en
pofmouwtjes uit haar uitzet, evenals
schouderpasjes met dwarsnaad.
JETTY, DIE EEN EN AL LENGTE
EN BOTTEN IS
Voor haar doet u natuurlijk alles
om haar voller te doen schijnen.
En het is aanzienlijk gemakke
lijker om voor Jetty's „hopeloze"
figuur aardige kleren te maken dan
voor mollige Marietje. Voor Jetty:
heel wijde rokken (bezuinig vooral niet
op een hoogte als het niet beslist nood
zakelijk is!); Jetty's rokken geren en
zijn in de taille ineengerimpeld of aan-
geplooid, ze staan bij voorkeur over een
stijve onderrok uit. Brede ceintuurs, al
dan niet in contrasterende kleur staan
haar patent. Uit gladde mouwtjes, korte
pofmouwtjes en lange overhemdmouwen
kan ze vrijelijk kiezen. Lichte en even
tueel felle kleuren zijn voor haar ge
schikt, evenals blouses en rokken in
contrasterende kleuren. Streepjes wor
den in haar jurkjes dwars genomen...
Voor Marietje drie geschikte model
len: 1) een prinsessen jurkje van dunne
marineblauwe wollen stof (of linnen),
dat gegarneerd is met een wit kraagje
en een witte strik, 2) een deux-pièces
(inplaats van blouse en rok) van an
tracietkleurige flanel of neutraal be
drukte zomerstof, bestaande uit een
lang, even getailleerde blouse met wit
kraagje en een rechte, rondom geplooi
de rok, en 3) een blauw doorknoop-
katoentje met een geappliceerde knoop-
sluitingbies van witte ripslint.
Voor Jetty eveneens drie modelletjes:
4) een blouse en rok tenue, waarin de
witte blouse met ruches en stikseltjes
gegarneerd is en de rok van donkere,
gebloemde wollen of katoenen stof is,
Juli en augustus zijn zo echt de maanden waarin de melk gauw zuur zal worden,
wanneer ze niet met extra aandacht behandeld wordt. Dit wil dus zeggen dat
alle melk na ontvangst direct even opgekookt en dan snel afgekoeld dient te
worden, (liefst door de melkkoker in een teiltje stromend water te zetten). Melk
gekookt in een dubbelwandige melkkoker, dus au bain-marie, moet men zeker
overgieten in een ander vaatwerk, daar de melk anders veel te lang op lauw
warme temperatuur zou blijven. De melkzuurbacteriën kunnen dan snel tot
ontwikkeling komen, hetgeen het zuur worden van de melk natuurlijk bevordert.
Alle melk moet op een koele donkere plaats bewaard worden. (Daglicht heeft
een nadelige invloed op de smaak van de melk).
ZONDAG
MAANDAG
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
VRIJDAG
ZATERDAG
Recept: Gevulde tomatenmandjes.
150 gr. belegen kaas, 1 grote
appel. 1 augurk, 100 gr. ham,
worst of vleesresten. wat bies
look, 100 gr. mayonaise, papri
ka, mosterd.
Alle ingrediënten in kleine stukjes
snijden en met de mayonaise, die naar
wens met wat melk of augurkennat
verdund kan worden, vermengen. Ste
vige, niet te grote tomaten in de vorm
van hengselmandjes uitsnijden, deze
voorzichtig uithollen, de binnenzijde
licht zouten en de mandjes met de
kaassla vullen. De hengseltjes kunnen
eventueel met wat mayonaise versierd
worden.
Recept: Rijst met paprika en kaas.
250 gr. rijst, 2 3 paprika's
(groene, zoete), 1 ui, 2 toma
ten in plakken gesneden, 250
gr. niet te jonge kaas, in plak
ken van V2 cm gesneden, 50 gr.
roomboter, zout, peper, sam
bal naar smaak.
De paprika's wassen, doorsnijden,
de zaadjes verwijderen en in reepjes
snijden. De rijst gaar koken. De pa
prika en de gesnipperde ui lichtbruin
gevulde tomatenmandjes, kalfsborst, peulen, aardappelen,
vruchtensla.
koud vlees, gebakken aardappelen, sla, rijstebrij,
gebakken lever, aardappelen, andijvie, rabarbercompóte.
rijst met paprika en kaas, bloemkoolsla, kersen,
tuinbonen, speklappen, aardappelen, hangop met vruchten,
gestoofde vis, zomerbietjes, aardappelpuree, flensjes,
nassi goreng, yoghurt.
en gaar fruiten en door de gare rijst
mengen, op smaak afmaken met peper
en zout. De kaas in vier of acht ge
lijke plakken snijden en deze, afwis
selend met plakjes tomaat (die met
zout en peper zijn bestrooid) dakpans
gewijs langs de rand van de vuurvaste
schotel, waarin de rijst is gedaan, leg
gen. De schotel in een vrij warme
oven plaatsen tot de kaas gesmolten
is en lichtgekleurd.
Moeder...
Ja, die wist 't uiel!
Maar zij had 't nog niet door - tot,
opeens, zij 't bemerkteMAÏZENA!
dat was het geheim van moeders
kookkunst. Maar... moeder zei bij
het kopen van M AI ZEN A steevast
DURYEA en daarbjj keek moeder
wel uitdat zij geen andere kreeg.
Vandaar haar kooksuccessen. Nu
is ook zij zelf ervan doordrongen,
dat het heus wel de moeite loont op
die naam DURYEA te letten. In
derdaad - er is geen beter bind
middel voor groenten, soepen en
sausen dan MAÏZENA DURYEA.
terwijl een brede, felgekleurde, gedra
peerde stofceintuur het geheel vol
tooit, 5) een eenvoudig imprimé ka
toentje met wijde, aangerimpelde rok,
korte mouwtjes en een effen wit
kraagje met smalle, lange zwarte strik,
en 6) een dwars gestreept zyden of
katoenen chemisierjurkje met wijde,
aangeplooide rok en lange overhemd
mouwen.
J. V.
In Pisa staat de toren scheef en sta
ken de advocaten en procureurs. Dit
laatste uit protest tegen de geringe
vorderingen bij de bouw van het
nieuwe paleis van justitie. Lang
zaam gaat het wel met die bouw.
Zeventien jaar geleden werd de eer
ste steen gelegd.
en de wind blies het kleine eiland langs duizenden golven naar hei
vasteland
„Neezuchtten de kokospalmen
en de bananenpalmen. „Nee...."
„Wel", zei de wind, „dan weet ik
wat me te doen staaten met
kracht blies hij tegen het kleine eiland
en wat gebeurde er toen?
Het eiland dreef weg. Het eiland
dreef dagen lang langs duizenden gol
ven en steeds was daar de wind die
het verder blies, verder, totdat er land
in zicht was, heel veel land.
De kokospalmen zagen dat het eerst
en zij zeiden het tegen de bananen
palmen. De grootste kokospalm zei
angstig: „Als we niet oppassen, zullen
we tegen dat land aanbotsen".
„Wat gebeurt er dan?" vroeg de
kleinste bananenpalm en hij liet ver
schrikt een grote tros bananen vallen,
die regelrecht in zee rolde. Ja, zo klein
was dat eiland.
beloof je, dat je je nooit meer verve
len zult".
En de wind had weer gelijk, na
tuurlijk had de wind gelijk. Want die
zelfde dag al kwam er een aap op het
kleine eiland, dat nu geen eiland meer
was. Die aap klom, alsof het de dood
gewoonste zaak van de wereld was, in
de grootste kokospalm en plukte er
een kokosnoot af. Daarmee ging hij
aan de voet van de kokospalm zitten,
hij brak de kokosnoot open en dronk
gulzig alle kokosmelk.
„Kijk nu eens", zei de kokospalm
opgewonden. „Een aap drinkt mijn
heerlijke kokosmelk, wat ben ik daar
blij om".
Niet lang daarna kwamen er nog
meer apen op het eiland en zij aten
alle bananen en kokosnoten van de
vier palmen. En er kwamen vogels die
r~7 't zit er weer voor 'n
jaar op....
De lange busreis, Zwitser
land, de bergen
Vermoeiend? Ja zeker, maar
ontspannend tegelijkertijd!
Alle dagelijkse besognes val
len van je af, de kleine wereld
wordt ruim en.wijd, er is daarin
zoveel te beleven!
Ogen, oren enhet hart
open: wat wil een „alpinist", die
in z'n eigen land na een uur
gaans bèkaf is, maar op zo en
zoveel honderd meter pas goed
aan z'n trek komt. nog méér?
En wat zegt Annie Salomons
in haar „Herinneringen uit den
ouden tijd" over de mensen,
waar je mee om gaat?
„In den avond zie je elkaar al
helemaal anders dan het in de
ochtend was".
Ja, zö is 't: „een week geza
menlijk congres (busreis) kan de
harten inniger samen brengen
dan jaren in het gewone leven".
Annie Salomons heeft 't bij
het réchte eind!
ZO denkt een mens nog eens
na over wat hij zag:
Adelboden met de hoge
Wildstrubel als dominerend uit-
zichtspunt of Interlaken met het
stralend gezicht op Eiger, Mönch
en Jungfrau, in het felle zonne
licht zich aftekenend in scherpe
contouren op de achtergrond.
Ofhet „luxueuze" Inter
laken met het verwonderlijke
Kurpark in onzegbaar schone
tuinaanleg (bloemenklok!), de
grandioze concertzaal en de
weelderige speelzaal, waar in dit
zonnig middaguur nog wel niet
gespeeld wordt, maar waar ge
toch de glorie en de teleurstel
lingen van de spelers reeds in
tuïtief aanvoelt.
Een strijkje speelt in de tuin,
de Kurgaste flaneren of drinken
er hun zomerdrankje: het is er
alles even onbezorgd als in een
lang vervlogen tijdperk, dat van
atomen geen weet had
Maar ook denkt ge terug aan
het fameuze Grindelwald: pun
ten van bekijks Hotel Adler,
waar Koningin Juliana dikwijls
logeerde, de huiveringwekkende,
eeuwig donderende Trümmel-
bach-watervallen vlak in de
buurt en het pittoreske restau
rant-chalet van Graf von Almen
—een der oudste Zwitserse ge
slachten waar ge voor al die
schilderachtigheid voor uw cou
vert nog een half frankje extra
mag betalen.
Zelfs een Graaf weet waar hij
de boter haalt.
Vlak daartegenover het hoog
ste Zwitserse bergdorp Wengen
met een op hoge rotsen gebouwd
reusachtig hotel, dat ieder ogen
blik omlaag zou kunnen tuime
len!
GE herinnert U de wandelin
gen door Adelboden's
kleurrijke alpenflora, bijv.
op de Hahnemoos: alpenroosjes,
gentianen, primula's, viooltjes
en vele, vele andere bloemen in
een veelvoud van pracht. Alles
schittert en parelt: ge staat er
van te kijken, hoe laat de natuur
hier opensprong en pas nu tot de
ontdekking komt dat zij zich
vergist heeft en dat de lente al
lang voorby is.
Of ge herinnert U de heerlijke,
hete crèmesoep, die U werd op
gediend in het kleine bergrestau
rant op de Engstlingenalp, toen
het er beangstigend koud en
guur was en men zich er voor
enige uren midden in de winter
terug waande.
Ge liet de verhalen van an
deren voor wat zij waren, om
even van dat heerlijke soepje te
genieten, na de vermoeiende
wandeling naar boven over
smalle paadjes langs peilloze
afgronden of na de rit in de ca
bine, die de aarde steeds dieper
achter zich liet.
Als ge doodvermoeid maar
o! hóe gezond! tegen etenstijd
terugkomt na die wandeling van
7, 8 uur, stort ge U onder de
frisse waterkraan of in het bad,
met de wellust van iemand, die
er weer bovenop moet komen en
er ook in een minimum van tijd
weer bovenop kómt, dank zij dat
koude water ende hoge lucht,
die elke vermoeidheid als sneeuw
voor de zon doet verdwijnen
IN de avond, na het eten, is er
dan altijd nog tijd om te ge
nieten van het programma,
dat de hoteldirectie zorgzaam
serveert: hetzij de vertoning van
kleurendia's uit het verrukkelijke
Zwitserland, of een portie her
sengymnastiek na het lichaam
de geest! óf een wedstrijd in
bloemstukjes maken, óf een fox-
trott, een wals, een tango en dat
alles besproeid met een zoet
wijntje, dat de kop niet kan
kosten. „Ouwe klare" is er niet
bij, want die is in Zwitserland
te duur
En als ge dan na afloop op het
balkon van uw kamer staat en
onder een hoge, stralende maan
uitkijkt naar het landschap voor
U. overhuifd door die sneeuw
witte Wildstrubeltop, met dui
zenden stralende sterren in het
rond, dan bedenkt ge, dat het
leven tóch goed kan zyn: on
danks bedreigingen, ondanks
atoomontploffingen, ondanks ex
perimentele poëzie, ondanks al
het venijn, dat het gewone leven
vergiftigen kan
Dan kruipt ge onder de dekens
en ge slóapt, sl&apt, diep en vast,
zonder dromen en zonder nacht
merries. om héél vroeg, totaal
uitgerust, weer bij de pinken te
zijn!
Er is immers zovéél te zien!
En de tijd is zo kort
FANTASIO
