Fokker vloog om Haarlemse St. Bavo
in een „blankvleugeligen" luclitvogel
Een Zoeklicht
WOORD
VAN
BEZINNING
Het toestel is kolossaal stabiel en
ontzettend gevoelig op zijn sturen
Ten geleide
De Belgen verwachten dit jaar
formidabel toeristisch seizoen
5« laargang ho. 27
Zaterdag 6 juli 1957
iWM i
Zelfportret van een luchtvaartpionier (II)
„Er is daar ook een afdeling voor vliegtuig -
techniek", schreef Anthony Fokker voorzichtig
aan zijn ouders. Maar in werkelijkheid hij zat
toch ver over de grens in Duitsland ging hij
minder omzichtig te werk.
Resoluut reisde hij naar Mainz en liet zich in
schrijven aan het instituut voor autotechniek, een
particuliere school, waar ook het weinige dat men
toen van de vliegtechniek afwist,zo tennaastenbij
werd onderwezen. Het onderricht bestond in
hoofdzaak hierin, dat de leerlingen werden gesti
muleerd om zelf een vliegtuig te bouwen. Dit was
echter juist wat de jonge Fokker zocht. Nu kon
hij metterdaad aan de slag gaan om zijn idealen te
verwezenlijken!
Het volgende voorjaar, het was inmiddels april
1911, bouwde hij zijn eerste vliegtuig.
Zijn moeder schreef hij:
.Ik woon nu in de „Krimm", waar ik eindelijk
weer eens wat goedkooper woon, maar waarvoor
het dan ook behoorlijk slecht is. Het eenige voor
deel is dat het vlak bij het vliegveld is en midden in
de dennenbosschen, zoodat het zeer gezond is. De
soep smaakt naar petroleum en elke dag „gibt es
Spinat". Zaterdag is mijn toestel klaar gekomen en
heb ik er mee gerold, dit is rijden. De schroef trok
210 kilo, wat boven verwachting was. Ik had de
motor nieuw afgesteld en zij liep uitstekend. Na
een paar kleine veranderingen ben ik er vanmid
dag weer mee uitgeweest en maakte eerst een paar
sprongen van 20 tot 30 meter, waarna ik een paar
honderd meter gevlogen ben. Ik moest echter bij
een volgende keer toen ik de heele baan wilde af
vliegen, wegens onvoldoende benzinedruk landen
en ging met mijn zitvlak door de zitting van mijn
stuurstoel, waardoor voor vandaag een eind werd
gemaakt aan de vliegerij. Het toestel is kolossaal
stabiel en ontzettend gevoelig op zijn sturen.
Natuurlijk moet er nog zoo een en ander verbe
terd worden, om het als ingevlogen toestel te kun
nen afleveren. Dat mijne constructie, die het laatst
is gebouwd geworden, het eerste gevlogen is, is
voor mij een niet gering succes en reclame voor
mijne capaciteiten als constructeur".
Jaren geleden kreeg ik van
het Leidsch Dagblad de uitnodi
ging om zijn zaterdagse rubriek
„Een woord van bezinning" te
verzorgen.
Ik heb me toen als ideaal ge
steld om vanuit mijn eigen ge
loofsovertuiging randopmerkin-
gen te maken naast het nieuws,
dat de krant elke dag geeft. Niet
alleen het nieuws wilde ik com
mentariëren. maar ook soms een
concert, een boek, een toneel
stuk. Met stijgende spanning heb
ik toen het waagstuk onderno
men en het heeft mij in gesprek
gebracht met een groot aantal
mensen.
Vandaag heb ik de krant voor
me en daar vind ik met vette
letters: „Derde oorlog zou kun
nen uitbreken tussen Rusland
en China".
Mijn avondblad publiceert een
interview met Bertrand Russell,
de grootste levende Britse filo-
niet meer terug kan trekken
zonder zichzelf volkomen te
vernederen. De rede, zo vervolgt
hij. de koele bezinning heeft
nooit zo'n grote rol in het inter
nationale machtsspel gespeeld
als de emotie".
Toch zou Lord Russell de H-
bom niet willen uitbannen. „De
vrees is een grote en effectieve
macht in de menselijke natuur
- de H-bom is een werkelijke
afschrikwekkende macht op drie
manieren, die niet door enig
vroeger wapen werd bereikt. 1)
De bom geeft gelijke macht aan
eerste wereldoorlog. Russell zal
deze dingen wel heel scherp ge
zien hebben.
Jezus Christus heeft evenwel
op een gans eenzame wijze, met
de eenzaamheid van de profeet,
gepredikt dat het geloof een be
slissende rol kan spelen in de
levens van mannen en vrouwen.
Hij zegt dat het geloof iets is
dat tegen een berg kan zeggen:
„ga opzij". Hij zegt ook, dat het
geloof altijd nauw verbonden is
met de hoop en de liefde. En
nog eens onderstreep ik dat
Christus daarmee doelt op moge
lijkheden direct binnen het be
reik van aan doodgewone men
sen gegeven mogelijkheden. Zul
len we ons mee laten slepen door
emoties? Door gevoelens van
vrees? Of door geloof?
Nu wil ik waarachtig niet mee
doen met het oppervlakkig ge-
soof. Hij ziet als een mogelijk
heid een derde wereldoorlog, niet
tussen de oostelijke en westelijke
machtsblokken, maar tussen
Rusland en China. Hij meent,
dat de Russische leiders in grote
verlegenheid zijn over de ont
wikkeling van het communisme
in China. „De Chinezen zijn een
erg ijverig ras altijd bezig als
bijen. Er zijn duidelijke aanwij
zingen, dat het Chinese commu
nisme zich ontwikkelt op onaf
hankelijke wijze. Een verschijn
sel dat we in andere meer
directe satelliet-staten van Rus
land waarnemen". Hij gaat
verder: ..De H-bom is. naar ik
geloof, de voornaamste moge
lijkheid tot vrede. Maar hij is
een wankelijke mogelijkheid: elk
ogenblik kan iemand in Amerika
Rusland of in een ander land
iets emotioneels doen en in een
positie komen vanwaar hij zich
iedere party. 2) De leiders zijn
niet veiliger dan de rest van de
bevolking. 3) De verwoesting zou
zo enorm zijn, dat er nergens
sprake zou kunnen zijn van
enige vorm van overwinning".
Tot zover Bertrand Russell.
Ik denk nog even na over zijn
woorden. Misschien heeft hij er
gelijk in. dat de vrees een grote
en effectieve macht is in de
menselijke natuur en dat de
emotie een veel groter rol speelt
in de internationale verhoudin
gen dan het koele verstand. Nog
niet lang gelegen las ik een boek
van André Maurois over de tijd
van Edward VII en ik was tel
kens weer verbaasd over de grote
rol van de emoties van enkele
leidende mannen, die geleid heb
ben tot het uitbreken van de
praat dat zegt: „je moet maar
vertrouwen hebben". Dat is toch
eigenlijk niets anders dan een
schouderophalend: „je kunt er
toch niets aan doen, ondanks je
allerbeste bedoelingen".
Christus bedoelt met geloof een
levensrelatie van God met ons
mensen en van ons mensen met
God. Hij heeft ons dat voorge
leefd en ons er in betrokken.
Hij zegt zelfs dat we een gesprek
mogen voeren met God over din
gen groter en wijder dan onze
gezichtskring en over de zaken
binnen de kleine cirkel van ons
bestaan. Mij dunkt: het is de
moeite waard om hier intens
mee bezig te zyn.
M. W. J. GEURSEN.
voorheen herv. predikant
te Leiden, thans te Mel
bourne.
I" n juli 1911 construeerde Fokker zyn tweede vliegtuig, de beroemd geworden
A „Spin". In het Luchtvaartmuseum Wm Teuben te Voorburg wordt een brief
bewaard van 2 juli 1911 waarin Fokker zyn moeder bedankt voor de toezending
van een pakje met overhemden, boorden, schrijfpapier en speculaas en waarin
hy haar een tegenprestatie belooft „als ik veel verdien". Onderaan tekende hij
met enkele krabbels het model van de „Spin".
Op Koninginnedag 1911 maakte Anthony H. G. zyn eerste vlucht boven
Nederland en wel om de Sint Bavo in de woonplaats van zyn ouders, Haarlem.
Zyn succes was enorm. Na zijn landing werd hij luide toegejuicht, de kranten
schreven hoogdravende artikelen, de post bezorgde hem en zijn ouders vele
brieven van bewonderaars.
EEN alinea uit één zo'n kranten
artikel maakt ons nog eens dui
delijk hoe nieuw de vliegerij in die
dagen voor de mensen was en tot welk
een staat van vervoering zy de toe
schouwers braoht:
„Gisteravond laat is het gebeurd! Is
het gebeurd, dat in de avondlucht, die
zich welfde over den grijzen Sint Bavo
op de Groote Markt, plotseling een
eenzaam man kwam aanvaren, een
man uit 't Noorden, gekomen op den
rug van een blankvleugeligen lucht
vogel. Heeft het wind-wakende haan
tje, dat er gloeiend-goud stond in de
gulden stralen van de ondergaande zon,
niet een oogenblik zijn winden vergeten
om een slag rond te draaien van pure
verbazing en is de oude grijsaard, die
eeuwen al te drogen staat boven-uit
het dak^ngewirrel en 't nog lagere
mensengeroes beneden, niet plots
wakker geschrikt en heeft hij niet, al
is 't een oogenblik maar, zijn Dia
mantklokjes gebengeld van verrassing,
toen daar over zijn hoofd heen, wel
drie honderdmeter er bovenuit, die
vreemde vlinder omzoemde?"
De meeste voldoening zal Fokker
echter hebben geput uit het feit, dat
ook zijn vader, tot dan toe bepaald
geen voorstander van Ton's lucht
vaartambities, hem na de demonstratie
te Haarlem zijn eigen (reeds 15 jaar
oud) gouden zakhorloge gaf met de
inscriptie: „1911. A. H. G. Fokker
vliegt op 350 m. om den St. Bavo". Ook
dit horloge wordt in het Luchtvaart
museum te Voorburg bewaard.
KORT na zyn terugkeer in Duitsland
ging Fokker naar Johannisthal
by Berlijn, toentertijd het Mekka
der „Aviatiker". Er werd daar veel ge
vlogen door Duitse en buitenlandse
grootheden. Vooral de Duitser Willy
Rosenstein werd als een held vereerd.
Aanvankelijk hield Fokker zich op
de achtergrond. Evenals de anderen
had ook hü langs het vliegveld een
loods gehuurd en daarin werkte hij
van 's ochtends vyf uur tot donker-
wordens toe aan zijn vliegtuigje.
Aan de wilde feesten, die de andere
vliegers hielden in de vele café's rond
het vliegveld deed hy niet mee. De
schaarse keren dat hij al in de „Wirt-
schaft" kwam dronk hij slappe koffie
met veel melk, zodat het weeïge
drankje al spoedig bekend werd als
„Fokker-Kaffee".
Maar zyn teruggetrokkenheid was
slechts „camouflage". In zijn loods
werkte hy als een paard en bovenaan
het briefpapier, waarop hij aan zyn
ouders schreef, stond „Fokker Aero-
planbau, Berlin-Johannisthal, Alter
Startplatz, Schuppen 10".
OP een zondag toen er veel pu
bliek was, dooh slechts weinig
vliegers bereid waren op te stij
gen van wege de sterke wind, greep
Fokker zijn kans. Hij rolde zyn toe-
Anthony Herman Gerard Fok
ker is voor de Nederlandse lucht
vaart in het bijzonder, maar ook
voor de internationale vliegerij,
een van de grote pioniers ge
weest, die na de gebroeders
Wright, Santos Dumont, Blériot
en Farman veel heeft bijgedra
gen tot de ontwikkeling van het
vliegtuig tot het wereldomspan
nende vervoermiddel dat het
thans is geworden.
Het zal daarom voor velen in
teressant zijn om uit oude brie
ven te lezen, hoe een man als
Fokker door zijn vindingrijkheid
en door zyn groot technisch en
commercieel inzicht, reeds op
zeer jeugdige leeftijd zich tot
een vliegtuigconstructeur met
een onomstreden wereldreputa
tie heeft weten op te werken, 'en
hoe zijn carrière zich verder ont
wikkelde.
Dit voorbeeld moge voor vele
jongeren een stimulans zijn; een
bewijs, dat succes, ook al gaat
niet ieder vergelijk met de eer
ste jaren van deze eeuw op, bin
nen het bereik van ieder ligt.
F. J. L. Diepen,
Directeur N.V. Kon.
Ned. Vliegtuigen-
fabriek Fokker.
De Fokker ééndekkerhet
toestel dat de jeugdige Ton-
ny bouwde tijdens zijn ver
blijf in Berlijn-Johannisthal.
schoolmachine van Baronin Leitner
resp. Cremer ook weer klaar en heb ik
vier toestellen in bedrijf en kom ik
eindelyk in de goede richting.
Tot mijn spijt moet ik constateren,
dat U nog steeds geen juist beeld kunt
krijgen van de stand van zaken en
was een bezoek te Johannisthal zeker
niet zonder belang. In een week of
vier komt het bedrijf tot zijn volle
ontwikkeling. Zoodra een militaire le
vering geschied is, is alles perfect en
blijven de financiële resultaten niet
uit. In ieder geval staat het met het
oog op de directe opvallende ontwik
keling en stijgende resultaten zeer
gunstig en krijgt iedereen den indruk
van een solide en toekomstrijke
„Sache".
Mijn nieuwe leerling Von Bose vloog
vandaag voor het eerst mee. Hy heeft
uitstekende verbindingen met het Hol
landse Legerbestuur, dat volgend jaar
ook de vliegerij opneemt en zal ik wel
in de eerste plaats voor de levering
van toestellen in aanmerking komen.
Zoodra de Duitse Armee by my toe
stellen bestelt, heb ik de levering van
toestellen aan de Italiaansche, Russi
sche, Bulgaarsche en Oostenryksche
regering ook gegarandeerd.
V.
OP DE BOEKENMARKT
Nogmaals, Adio, TONNY."
Rose Gronon. „De Gyldenlöve
Saga". Jan van Tuyll N.V.,
Zaltbommel z.j.
Het is merkwaardig hoe dikwijls er
uit het onbekende een boek opduikt,
dat treft door zijn bijzondere kwali
teiten. De titel zou doen vermoeden,
dat wij hier te doen hebben met al
weer een portie kwazi-diepzinnige
stroop, „made in Scandinavia", en ook
kan ik mij niet herinneren de naam
van de schrijfster, Rose Gronon, eer
der ontmoet te hebben. Van het eerste
is gelukkig geen sprake - dit verhaal
speelt zich af in de Kempen - en deze
naam zal ik niet meer vergeten nu ik
de Gyldenlöve Saga gelezen heb.
Het zou niet juist zijn dit boek een
historische roman te noemen, hoewel
men uit enkele gegevens wel kan ver
onderstellen met de chaotische periode
van de Oostenrijkse Successie-oorlo
gen te maken te hebben, toen de zui
delijke Nederlanden het terrein waren
van de kolkingen en deiningen van
oorlog en opstand en van daaruit
voortvloeiende bezigheden zoals smok
kelen, spioneren, moorden en dood
martelen. Doch de schrijfster zegt
zelf: „Dit is een spookverhaal, uit
mist geboren, in mijn land van hei en
moer". Het historische materiaal is
dus ondergeschikt.
Dit z.g. spookverhaal heeft echter
een toon van grote waarachtigheid.
Rose Gronon mag dan volgens haar
zeggen spoken gezien hebben, haar
wild-romantische figuren, haar rei
zende komedianten, haar soldaten,
boeren, edellieden hebben van haar
een hoeveelheid hartstochtelijk leven
meegekregen, die werkelijk wonder-
Doorbraak van democratisch toerisme
Hei gouden horloge, dat
vader Fokker spontaan aan
zijn zoon gaf (met inscrip
tie). toen deze in 1911 de
Haarlemmers in extase had
gebracht met een vlucht rond
de St. Bavo.
stelletje de grasmat op, startte en vol
voerde een vlucht, die hem in één slag
tot de onbetwiste held van Johannis
thal maakte.
Het publiek sprak enthousiast over
de Hollandse luchtduivel, het Duitse
leger liet hem enkele demonstratie
vluchten maken
Maar de resultaten? Opdrachten
tot de bouw van een serie vliegtuigen
werden Jiet gegeven.
Fokker bleef echter vol goede moed.
Kapitaal, dat was wat hy nodig had
om zijn grote plannen volledig te kun
nen verwezenlijken. Opnieuw porde hij
zijn vader op.
„Vanmorgen voor het eerst myn 100
PK Militaire Machine naar buiten ge
bracht. Door overmaat van bestellin
gen van motoren kunnen de fabrieken
niet tijdig leveren: Ik heb myn motor
nog zeer vroeg in vergelijking met an
dere bestellers, wel een bewijs, dat de
fabriek een toekomst in myn toestel
ziet en mij nog tegemoet komt.
Bij het rollen kreeg ik een defect
aan het onderstel en sloeg het toestel
over de kop en ik er uit. De schade
was behalve de schroef niet erg en
vanavond gerepareerd tot verbazing
van alle concurrenten die 's morgens
het op zijn kop staande toestel in het
veld zagen staan. Dit zyn ongevallen
en onkosten, die iedere firma heeft en
dikwijls onvermijdelijk zyn.
In 8 a 10 dagen komt het 75 PK Dixi-
toestel ook klaar en behalve de oude
(Van onze Brusselse
correspondent)
Volgens de eerste indruk
ken van de leiders der
Belgische reisagentschap
pen, van hoteliers en amb
tenaren van het Commis
sariaat-centraal voor het
toerisme, die wij dezer
dagen hebben gepolst, laat
het zich aanzien dat het
toeristisch seizoen 1957
alles in de schaduw zal
stellen, wat wy tot nu toe
in deze „industrie" heb
ben meegemaakt. Die in
drukken zijn gebaseerd op
enkele zeer reële feiten.
De kust ls Belgiës voor
naamste toeristische oord.
In de meeste badplaatsen
van de Vlaamse kust zijn
nu reeds bijkans alle pen
sions en woningen voor de
maanden juli en augustus
verhuurd. De reisagent
schappen maken mooie
propaganda. Men krijgt
geen foldertjes meer, maar
„boeken", in drie of vier
kleuren gedrukt, die u een
schitterende vakantie
voorspiegelen. Het betreft
bijv. een tweedaagse reis
door Nederland in eerste
klas hotels voor 68 gulden,
een driedaagse reis naar
Parys en omgeving voor
110 gulden, acht dagen
naar de Franse Rivièra
(Nice) voor 300 gulden,
een 18-daagse toer door
Spanje voor 680 gulden,
een luchtreis per vliegtuig
naar de Belgische Kongo,
met een verblyf van twin
tig dagen, voor 3000 gul
den en een reis van dertig
dagen naar Japan voor
7600 gulden. Men kan tien
dagen in Moskou en Le
ningrad rondtoeren voor
2500 gulden of voor het
zelfde geld naar Egypte
vliegen.
Voor al die reizen bestaat
grote belangstelling. Zo
organiseren de grote Brus
selse reisagentschappen
bijkans iedere maand een
groepsreis naar het Verre
Oosten, iets waarvan de
meest actieve reismana-
gers een paar jaren gele
den niet hadden durven
dromen.
Men mag de economen
geloven of niet, maar er
zijn er, die voorspellen,
dat de organisatie van de
vrije tijd en de vakanties
in de toekomst een van de
grootste industrieën gaat
worden. Antwerpse en
Brusselse reisagentschap
pen charteren vliegtuigen
van Brussel naar Nice
voor een prijs die onge
lofelijk laag ligt. De vrees,
dat de Belgen hun geld
zouden sparen om het er
van te kunnen nemen als
de Wereldtentoonstelling-
1958 open gaat, blijkt on
gegrond te zijn. Er zal dit
jaar nog meer worden ge
reisd dan vroeger. De reis
lust is overigens een van
de oorzaken van de pijn
lijke en werkelijk veront
rustende crisis in de tex
tielindustrie en de con
fectie. Al het geld moet
worden gespaard voor de
auto en de scooter en voor
kleding dus het minimum
Uit de mooiste auto's
stappen dametjesin goed
kope katoentjes gehuld,
wanneer althans het
japonnetje niet is ver
vangen door een lange
katoenen broek en een
truitje
Het seizoen 1957, aldus
melden ons de meeste
toeristische leiders, brengt
ons meer dan ooit de door
braak van het democra
tisch toerisme. Ook de be
middelde mensen wensen
van die democratisering
te profiteren. De arbeider
gaat nu naar Nice, de
middenstander naar het
meer luxueuze Cannes, of
naar de Balearen. De heel
rijken organiseren „aan
bestedingen" onder de
reisgezelschappen en krij
gen aldus een relatief
goedkope reis naar Egypte
(of nog verder) voor el
kaar. Zij combineren
vliegtuig, boot en auto.
De kust, de Ardennen
en de oude steden concur
reren met attracties, en
het duurste is amper goed
genoeg. Een casino aan
de kust riskeerde het ty-
tijdens de paasdagen
Frankie Laine voor weken
aan één stuk te contrac
teren, en dat geeft een
idee van wat het seizoen
gaat worden. De roulette
en de baccara maken goe
de zaken. By al die ont
plooiing van uitgaan en
geld uitgeven, is het ech
ter eigenaardig te moeten
constateren, dat aan de
Belgische kust een aantal
grote hotels niet vol raakt.
De Belg en langzamer
hand ook de buitenlandse
toerist huurt een appa-
tement waar men zelf
kookt
baarlijk is. Al lezende ra^kt de lezer
overtuigd en denkt: „Ja. zo kan het
waarachtig wel geweest zijn". En dat is
wel de beste ervaring, die men met
een roman, welke in een andere tijd
speelt, kan opdoen.
Het eerste deel „Het Boek van Arnd",
is dramatisch het sterkste en dit niet
alleen omdat de handeling dat in de
hand werkt. Uit de sfeer van mist,
rood en vuur duiken met verrassende
kracht gestalten op, die leven en spre
ken en handelen en die men niet ver
geet.
Het heeft geen zin de inhoud van
dit verhaal in het kort weer te geven.
In de eerste plaats volgen de gebeurte
nissen elkaar daarvoor veel te snel op
en bovendien dankt dit boek zijn kwa
liteiten niet alleen aan die spannende
inhoud, maar vooral aan die eigen
schappen, die ik reeds genoemd heb;
te weten aan de uitermate levendige
persoons- en situatiebeschrijving en
de voortreffelijk getroffen sfeer. In
dien ik zou zeggen, dat Rose Gronon
een Nederlandse Daphne du Maurier
is. dan zou ik haar eigenlijk te kort
doen, want deze Engelse schrijfster
blijft in haar romans te veel een
„lady" om het krachtige penseel van
de Nederlandse te kunnen hanteren.
S. Myrivilis. „Sappho, de on
derwijzeres met de gouden
ogen". Elsevier. Amsterdam
1956.
Deze nleuw-Griekse roman ls ge
deeltelijk een oorlogsroman, maar het
grootste deel is gewijd aan de liefde en
aan het leven van de bevolking op het
eiland Lesbos. Om verwarringen te
voorkomen zij even opgemerkt dat het
met de antieke dichteres en haar ei
land niets van doen heeft.
Aan het boek vooraf gaat een inte
ressante en verhelderende inleiding
van prof. dr. F. J. de Waele, waarin
hij voor de belangstellende een kort
en duidelijk overzicht geeft van de
moderne nieuw-Griekse literatuur.
Naar zijn mededelingen is de schrij
ver S. Myrivilis een van de voornaam
ste romanciers in zijn land en heeft
deze roman een bekroning ontvangen.
Myrivilis heeft in zijn werk de kroniek
neergelegd van drie oorlogen, van de
Balkanoorlogen, van de oorlog '14-T8
en van '40-'45. De tendens van zijn
werk is anti-oorlogs. Doch deze strek
king is op volkomen natuurlijke wijze
in zijn werk aangebracht.
In de roman „Sappho" ebt de krijgs-
ellende langzaam terug voor de offi
cier Leonis Vradis die. teruggekeerd
op zijn geboorte-eiland, de weduwe
van zijn gestorven vriend gaat opzoe
ken om haar enkele souvernirs te
brengen. Daaraan vooraf gaat een
even sober als treffend relaas van het
langzame sterven van die vriend, die
met gangreen in een hospitaal ligt.
Het -is dus duidelijk, dat wij hier te
doen hebben met een min of meer
realistisch verhaal, waarbij het de au
teur er om te doen geweest is een si
tuatie zo zuiver mogelijk weer te ge
ven. Men zou het boek bij het genre
streekroman kunnen onderbrengen.
Wat echter de moderne Griekse ro
man in het algemeen en deze in het
bijzonder onderscheidt van de gemid
delde streekroman, dat is de alles
kleurende onderstroom van bescha
ving, die blijkbaar het onuitroeibare
erfdeel van de Grieken is. Hoe primi
tief sommige motieven de lezer ook
mogen toeschijnen, hij zal nooit het
gevoel krijgen zijn tijd te verdoen met
het kennisnemen van de levensgang
van nauwelijks aan de holen toestand
ontwassen imbecillen. Plaatst men
naast deze kwalitiet het fijne gevoel
voor evenwicht, dat de schrijver
toont te bezitten in zijn dosering van
menselijke aandoeningen en natuur
beschrijving. dan kan men zich geluk
kig prijzen, dat het terrein van de
moderne Griekse romanschrijfkunst
op zo deugdelijke wijze voor ons ont
sloten wordt.
CLARA EGGINK
