1VAPELS is nog wel wat anders dan
verzameling herrie en vervuiling
Nederlanders in Australië voor
keuze: afzondering of aanpassing
Onder dikwijls mensonwaardige omstandigheden
behoudt bevolking aanstekelijke vrolijkheid
Duizend op anderhalf miljoen!
Westduitsers kunnen zoveel goud
bij banken kopen als zij willen
Tal van verenigingen beginnen
het roer om te gooien in de
richting van assimilatie
16ste jaargang
Zaterdag 15 juni 1957
Vjjfde blad no. 29161
Herivaardering van een Italiaanse stad
(Van onze Romeinse correspondent)
Een internationaal congres was voor ons een
inkbare gelegenheid weer eens zuidwaarts te
ekken, naar Napels, de stad die elke noorderling
tlke eenmaal haar grote ziel heeft gepeild, dier-
jarder wordt dan enige andere van Italië's tal-
jke en zo oneindig verscheiden steden. We weten
el, dat in een reisgids voor Italië, die op dit
genblik onder Nederlandse toeristen zeer in trek
Napels wordt aangeduid als „het grote misver
and" en dat de auteur er geen goed woord voor
ver heeft. Voor hem is er in die stad niets te
jleven dan herrie, chaos, smerigheid en vervui-
Misschien zun er wel duizend Napolitanen, die de vreemdelingen lastig vallen
i, als ze enigszins kans zien, bedriegen en beroven. Maar Napels heeft byna
iderhalf miljoen inwoners, er blijven er dus nog genoeg over, van wie men geen
it heeft! Voor die bevolking, ondervoed, doodarm, povertjes gekleed, kan degene,
zich niet vergenoegt met de eerste, oppervlakkige indruk, alleen maar mate-
t bewondering hebben. Zij moeten wel tot een ander ras behoren dan de
lord Italianen, die wel luid en uitbundig, maar zelden vrolijk zyn.' De Napo
ian en alleen maar de Napolitaan, want verder in het zuiden is de bevolking
mghoudend, In zichzelf gekeerd en vrij somber, vooral op Sicilië is van een
nstekelyke vrolijkheid en blfjft, ook al leeft hij onder omstandigheden, die ons
tnsonwaardig schijnen, een levenskunstenaar, voor wie allerlei dingen, die wtf
btlangrijk zouden vinden, een bron van genot vormen.
/M-» onliQ/Iiiiir I dere brein. Alleen Napels heeft grote
iUIi CU BCIldllUW £tY111 Italiaanse wijsgeren voortgebracht, waar-
J van Vico en Groce de twee belangrijk
sten zijn. En nergens zo zegt men
vindt men advocaten, die hun mening
zo scherp weten te formuleren en die
tevens zo welsprekend zijn. Bij de jon
geren is die welsprekendheid meestal
van een soort, die men alleen kan waar
deren als men de taal door en door kent:
in korte, strakke volzinnen bouwen ze
hun these op, een hecht gebouw. Zij ge
bruiken geen woord te veel, maar zijn
overtuigend.
ling. De bevolking bestaat uit „aasgieren", die de
arme vreemdeling geen ogenblik met rust laten en
hem bestelen en bedriegen waar het maar kan.
Natuurlijk is er dat alles. Napels is stellig niet
smetteloos rein en niet keurig onderhouden en
vooral in de buurt van het station en van de grote
hotels en de luxe-restaurants van Santa Lucia,
vindt men een flink aantal opdringerige lieden, die
u vervalste vulpennen, waardeloze „gouden" hor
loges, valse antiquiteiten, pornografische foto's en
nog heel wat meer aanbieden.
voortdurende
vreugde
zon, die overigens in de smalle
es van de binnenstad met moeite en
e bijna vensterloze krotwoningen
emaal niet doordringt, is hem een
iplgdurende vreugde, maar ook de
aduw, de weldadige schaduw onder
boom op een of ander plein, is een
Dt. En zowel de zon als schaduw
en tot lui neerliggen, precies als een
zou doen en zij noden ook tot zin
want in Napels wordt nog gezon-
Deze neiging om zich behaaglijk uit
itrekken midden op straat of plein
geleid tot het volkomen onge-
itvaardigde oordeel, dat de Napoli-
lui zou zijn. Wie zo oordeelt, ver-
hoeveel uren hij zelf doorbrengt
tnd op een stoel of neergevleid op
rustbank! Het verschil is, dat wij
s rusten of zittend in of vóór een
en de Napolitaan, wiens huis verre
herbergzaam is en die geen geld
t om in een café te zitten, rust op
at.
aar de Napolitaan werkt daarom
minder hard. De toerist komt door
ns niet in de fabrieken en werk-
itsen, maar hy heeft allicht gelegen-
het tempo van een Napolitaanse
r Europa is overigens vol Napo-
,nse kelners en Amerika niet min-
- te vergelijken met wat hij in zijn
nstad gewend is.
et tempo, de vriendelijkheid en de
(Ikheid. Het is een vergelijking, die
tot een ander inzicht kan brengen.
Spontane uiting van gevoel
e Napolitaan geeft op de meest
itane wijze uiting aan elk van zijn
iflens. Komt er een mooi meisje
rbij, dan zal hy niet alleen stilstaan
hiar vol bewondering aanstaren,
tr hij zal ook glimlachen en met een
irtsende, soms ook wel wat gedurfde
«rking uiting geven aan zijn bewon-
nf. Vrouwelijke toeristen uit het
rden vinden dat doorgaans „eng" en
Itn zich niet op haar gemak. In wer-
Skheid teekt er niets achter en ver-
iht de zwartogige bewonderaar heus
dat de blonde schone zozeer onder
ndruk van zijn glimlach zal komen,
lij hem onmiddellijk om de hals zal
to.
apels is in werkelijkheid zelfs een
zedige stad, een stad van verlovin-
die zeven, acht jaar duren omdat
huwelijk als de meest beslissende
het leven wordt beschouwd, een
niet gedaan wordt voor men
w door en door kent. De moeders
in daarbij een grote rol en waken
itvallig over haar dochters. Ook de
igen van medelijden en smart zijn
rst spontaan. Geen tweede Europese
heeft zoveel bedelaars, maar ner-
i is de weldadigheid groter en het
Juist die heel eenvoudigen, die gul
i aan wie armer zijn dan zij.
Schilderachtig buurtje
is één plaats in Napels, waar u al
karaktertrekken van het volk kunt
memen: Castel Capuano, de recht-
t Het oude kasteel is gelegen in een
Èoord schilderachtig buurtje aan
groot plein, waar een vis- en
ntemarkt wordt gehouden en waar
ierden straathandelaars hun waar
'rijzen. Het volksleven is er zo
rad, dat ik heel wat keren uit ben
an met het doel Castel Capuano te
«ken en dan alle beschikbare tijd
reuzelde op dat plein met zijn goo-
1 ill'S n liedjeszangers en straatver-
trs en ezeldrijvers en de schoenpoet
die u uitnodigen plaats te nemen
ten soort troon van rode pluche,
rvan de leuning versierd is met bron-
godinnenkoppen en steigerende
tóen en krijgers met wuivende plui-
'op de hoed.
Groot hart en helder brein
'es is bont en kleurig en levendig en
'et zy toegegeven erg rumoerig.
«1 Capuano is een doolhof van gan-
en binnenhoven en kleine zaaltjes,
recht wordt gesproken. Advocaten,
°ngeren opzichtig gekleed en aal-
de ouderen statig, hun filosofenkop
'said van grijze haren als leeuwe-
}en, yien bcdryvig heen en weer.
behoeft nooit lang te zoeken. Ziet
een aula, waar zich een grote me-
verdringt dan is er óf een zaak in
^deling, die tot de volksziel spreekt,
wordt het woord gevoerd door een
■Prinsen van het forum". Want Na-
[ls niet alleen de stad met het grote
>"net is ook de stad met het hel-
Boef is man van eer.
De volgelingen van de oude school
zijn, voor wie het Italiaans niet machtig
is, veel boeiender. Na een korte inleiding
werpen zjj met een dramatisch gebaar
de toga in prachtige plooien open. Zij
kennen de waarde van het retorisch
zwijgen en ieder kijkt belangstellend toe,
wat er gebeuren zal. Meestal gebeurt er
niets ergers dan dat de advocaat uit zyn
broekzak een lakengrote zakdoek te
voorschijn haalt en zich omstandig het
zweet van het aanschijn wryft.
Daarna £aat hy weer door, noemt de
boef, die hij verdedigt „deze man van
eer, deze familievader wiens hart bloed
de bij het aanschouwen van zyn ver
hongerende kinderen, maar die te goed
burger is, burger meer nog dan vader,
heren van de rechtbank, om de maat
schappij een onrecht aan te doen, op
dat zyn kinderen zich zouden kunnen
voeden. Hier zitten wij en moeten oor
delen over een zaak van luttele honder
den lire, die verdwenen zyn en die vol
gens aantijgingen van de wederparty
maar bewijzen, wij vragen u, heren
rechters, waar zyn de bewijzen? zou
den zijn ontvreemd door deze man,
wiens leven een leven is van arbeids-
zaamheid en plichtsbetrachting. Ziet
naar het noorden, heren van de recht
bank en een trillende vinger wordt
uit de wijde plooien van de toga noord
waarts gestrekt ziet naar Milaan en
Turijn, waar een zo nietige zaak als deze
niet waardig zou worden gekeurd om
voor een zo nobel college zelfs maar te
worden genoemd, omdat men er dage
lijks handelt over zaken, waarbij miljoe
nen, wat zeg ik: miljarden gemoeid
zijn! Maar in ons edele Napels, waar
een sobere en arbeidzame bevolking
haar hoop meer vestigt op de bijstand
van de heiligen en van de zielen derge
nen, die in vroomheid uit dit leven zijn
heengegaan, acht men zelfs de verden
king, dat iemand om der wille van een
zo gering bedrag een wetsovertreding
zou hebben kunnen begaan, van genoeg
belang om het oordeel te vragen van
Themis en van de wijze mannen, die
zich aan hare borsten mochten voe
den.
Beklaagde rif dom te kijken
Napolitaanse advocaten zijn van een
welsprekendheid, die enerzijds aan de
oudheid herinnert, en die anderzijds
uiterst retorisch is. Hun gebaren zijn
meesterlijk en sterk theatraal, zij roepen
de heiligen aan, scheuren hun toga aan
flarden, barsten in tranen uit. De arme
beklaagde zit daarby meestal tamelijk
dom te kijken. Maar een groot moment
is, wanneer de uitspraak van het ge
recht komt. Wordt de beklaagde vrijge
sproken, dan valt hy zyn advocaat om
de hals en beiden kussen elkaar met een
overgave en een sentiment, waar wy
noorderlingen helaas altyd buiten zullen
blijven staan. Wordt hy veroordeeld,
dan schiet de advocaat toe om hem te
zamen met de carabinieri te ondersteu
nen, terwijl zes, zeven buurvrouwen zyn
vrouw, die dramatisch gilt, moeten
steunen tot zy in zwijm valt en wordt
weggedragen!
Eenmaal is mij in Castel Capuano iets
zeer typerends overkomen. Het was een
ongelofelijk warme dag in juli. Een ver
maard advocaat had al enkele uren vu
rig gepleit in een moordzaak. Ik stond
daar temidden van een talrijk publiek
voor het grootste gedeelte bestaande uit
in lompen en vodden gehulde lieden.
Groeiende NCRV blijft tegen
commerciële televisie
Onder voorzitterschap van mr. A. B.
Roosjen is de Nederlandse Christelijke
Radio-Vereniging gisteren in Utrecht in
Jaarvergadering bijeen geweest.
Mr. Roosjen klaagde over de trage
gang by het nemen van beslissingen in
zake radio-aangelegenheden. Deze traag
heid vindt z.i. een duidehjke illustratie
in de viering van het tienjarig bestaan
van de Nederlandse Radio-Unie, welke
Unie een tydeiyke oplossing bedoelde te
brengen.
Uitvoerig schonk htf aandacht aan
het vraagstuk der commerciële tele
visie, waartegen ernstige bezwaren
werden ontwikkeld.
Volgens het jaarverslag steeg ook in
1956 het ledental belangrijk. Het aantal
televisie-kykers neemt sneller toe dan
men vermoedde. Men schat de opbrengst
van de kijkgelden in 1957 op f. 4.500.000.
De uitgaven zullen de ontvangsten ech
ter voorlopig nog sterk overtreffen.
In 1956 zyn er 40.443 nieuwe leden by-
gekomen, terwyi er 17.297 moesten wor
den afgevoerd wegens overiyden, emi
gratie enz. De nettowinst was dus 23.146.
Het ledencyfer was op 31 december 1956:
384.925.
De aftredende en herkiesbare bestuurs
leden, de heren C. Dekker, P. K. Dom
misse. C. Duvekot, J. W. van 't Hof en
W. Nauta, werden by enkele kandidaat
stelling herkozen. In de vacature prof.
dr. A. H. Eeldekoort werd gekozen prof.
dr. W. C. van Unnik te Bilthoven.
NIEUW voor Nederland: BALDESSA I
een Juweel van een
kleinbeeldcameral
Ziehier de alleszeggende aegevens:
haarscherpe zoeker, flitsscnoentje, vol-
ledig gesynchroniseerd, objectief
Westonar 1 2,8 45 mm., fabrikaat Isco»
diafragmp-en lichtwoordeschool, nieuw
systeem sneltransport en snelontspan-
toets. De BALDESSA I is iets bijzonders
op het gebied van kleinbeeldcamera'sl
Volledige servicel
Vraag Uw handelaar demonstratie en
folders. Hij heeft BALDA camera's!
Ten eerste omdat ik niet te veel wilde
afsteken by de omgeving, ten tweede
omdat het onhoudbaar warm was, trok
ik tenslotte myn jasje uit en stond er
in een crèmekleurig hemd. Na een
minuut of tien kwam een aardig oud
mannetje naar my toe, in een grys, tot
op de draad versleten maar keurig pro
per kostuum, een typisch Napolitaans
ambtenaartje van de laagste rang, in de
dienst vergrysd. Hij schuifelde voort tot
hy vlak naast mij stond en zei toen,
uiterst beleefd: „Mijnheer de vreemde
ling, vele complimenten van de heer
voorzitter van de rechtbank en het ver
zoek of u, als het u niet bezwaart, weer
uw jasje wilt aantrekken. Niet voor ons,
begrijpt u wel, niet voor de heren van
het gerecht, maar voor ons aller moe
der „Lex". En met een plechtig gebaar
wees hy naar een heel klein stucco-
beeldje van de Rechtvaardigheid, dat
boven het hoofd van de opperste rechter
troonde
De verslagene is steenrijk
Maar zij waken er nauwelijks gebruik van
omdat het betaalmiddel veilig is
(Van een speciale medewerker)
Sinds 1 april van dit jaar kunnen de burgers van de Westduitse Bondsrepubliek
iets doen, dat hun sinds het uitbreken van de eerste wereldoorlog in augustus
1914 was verboden: zij mogen bij hun bank iedere hoeveelheid goud kopen, die
zij wensen, aangenomen dat zy deze tenminste kunnen betalen. Sinds 15 oktober
1954 was in West-Duitsland de handel in en het bezit van gouden munten weer
toegestaan. Deze goudstukken hebben nu ernstige concurrentie gekregen door de
mogelijkheid tot aankoop van fijngoud in staven van 100 en 50 gram tegen een
prijs, die ongeveer 5.30 mark per gram bedraagt.
Op het vrijgeven van de handel in gouden staven is echter geenszins een run
op het goud gevolgd. De Duitsers schijnen dus het voorbeeld van de Fransen
niet te volgen en hun spaarkous niet met goud te willen vullen!
Regering „tobt" met enorme
deviezen overschotten
Nu de run op de banken is uitge
bleven, is daarmede een van de of
ficiële oogmerken van het vrijgeven
van de goudhandel niet bereikt: de
overheid wil namelijk een bepaald
particulier goudbezit scheppen en zo
Groei met veel tegenstand
(Van onze correspondent in Australië)
Als de geschiedenis van de Nederlandse stam in Australië eens geschreven
wordt, zal zy aan het verenigingsleven der Nederlanders byzondere aandacht
moeten schenken: eerst de vorming van clubs, die een zuiver Nederlands karakter
droegen, later de groei naar de Australische gemeenschap, waar we op het ogen
blik midden in zitten. Deze groei gaat niet geleidelijk. Integendeel, zy gaat
gepaard met veel tegenstand, vooral van de zyde van oudere Nederlanders, die
het zuiver Nederlandse karakter willen bewaren door byeenkomsten te houden,
waar uitsluitend Nederlands gesproken wordt en een Australiër zich gruweiyk zou
vervelen. Deze groep goede vaderlanders is nu echter toch bezig de vlag te strijken
voor de vooruitstrevende (even goede) vaderlanders, die „assimilatie" en „inte
gratie" in het vaandel willen schrijven en daarvan ook laten blijken door de
naam van de Nederlandse clubs te veranderen in „Dutch Australian Association"
of „Australian-Netherlands Society". Natuurlijk zijn er vele verenigingen, die pas
in het eerste groeistadium verkeren, maar clubs, die een geschiedenis van zeven
en meer jaren achter de rug hebben, gooien doelbewust zij het onder kritiek
het roer om.
Bijeenkomsten met
vele nationaliteiten
Er worden avonden georganiseerd met
Australische vrienden. Er worden bij
eenkomsten gehouden, waar ook andere
nationaliteiten vertegenwoordigd zijn,
zoals Hongaren. Joegoslaven. Polen,
Roemenen. Letlanders enz. Vooral in
Sydney spant de „Limburgse Brabander"
en tot Australiër genaturaliseerde oud-
Nederlander, dr. C. Wouters, zich in om
Als u misschien piekert over
problemen van een naderende ver
huizing, troost u zich dan met de
gedachte aan de Amerikaan Ed-
mijnd J. Daley uit North Hills op
Long Island in de Amerikaanse
staat New York. Die moest nl. niet
alleen zorgen, dat de piano, het
dressoir en al die dingen goed over
kwamen .maar die moest het met
zijn ghele huis verderop zoeken om
dat er een nieuwe autoweg werd
aangelegd.
De foto toont deze letterlijke „ver-
de nodige contacten te leggen. Hij
spreekt verschillende Midden- en Oost-
Europese talen .is bestuurslid van de
raad van goede nabuurschap in Nieuw-
Zuid-Wales. voorzitter van de Vereni
ging van nieuwe burgers (genaturali
seerde Australiërs) en erelid van de be
stuursraad van Hongaarse verenigingen
(op de dag. waarop" de Hongaren hun
vrijheidsfeest vierden ter herdenking
van de revolutie van 1848. heeft dr.
Wouters 1200 aanwezigen in het Hon
gaars toegesproken).
Omgekeerd.
Bij deze groei naar de assimilatie,
waarin allereerst Melbourne (onder lei
ding van de heer W. Jonker) het voor
beeld heeft gegeven .gevolgd door Syd
ney. heeft een kleine stad van 12.000 in
woners in het binnenland, Mildura, de
kroon gespannen. Mildura is de „hoofd
stad" van een groot irrigatiegebied
(duizend kilometer van Sydney gelegen)
zoals Naaldwijk van het Westland. Er
wonen daar dertig Nederlanders. Zij
hebben het gepresteerd om. bij gebrek
aan een Nederlands gehoor. Nederlandse
toneelstukken door henzelf vertaald in
het Engels op te voeren voor hun Aus
tralische medeburgers. Zij hebben al zo
veel stukken opgevoerd, dat zy nu op
werkelijk in het Engelse geschreven
stukken hun ogen hebben gericht. Met
Hollandse humor hebben zij hun toneel
vereniging „Upside down" (omgekeerd)
genoemd, waarbij u om de grap te
kunnen waarderen ook nog moet we
ten, dat Australië in Londen dikwijls
„down under" wordt genoemd (daar
beneden). De heer J. G. van Wijngaar
den is de actieve secretaris van deze
„omgekeerde" vereniging.
Een nieuw geluid
De nieuwe koers In het Nederlandse
verenigingsleven is van groot belang
voor het behoud van het clubleven als
zodanig en de daarmee gepaard gaande
culturele activiteit. Tot voor kort heb
ben grote aantallen landgenoten zich
afzijdig gehouden van het Verenigings
leven, toen hun bleek, dat dit leven een
afzondering van de Australische ge-
ineenschap bevorderde. Het is nog
slechts twee of drie jaar geleden, dat de
huizing" op een viaduct over de voora! representatief belangrijk geachte
- vereniging in Sydney een zachte dood
scheen te sterven. Dezer dagen heeft
Northern State Parkway, een grote
hoo'jdweg.
Nederlandse vereniging een taak heeft
te vervullen in de assimilatie van Neder
landers met de Australische gemeen
schap.
Het is de eerste keer in het bestaan
van de ruim twaalf jaar oude vereniging
dat een voorzitter zich zo categorisch
heeft uitgelaten. De vereniging telt
thans vijfhonderd leden.
In Sutherland (Nieuw Zuid Wales)
was de aftakeling wegens gebrek aan
belangstelling en kritiek op het zuiver
„Nederlands" beleid zo sterk, dat het
voortbestaan der vereniging aan een zij
den draadje hing. Van de eertijds 250
leden warén er 40 overgebleven, maar
sinds besloten werd meer toenadering
tot de Australiërs te zoeken, is er
onder leiding van Harm van der Linden
nieuw leven gekomen. Toch is de te
genstand tegen deze ontwikkeling nog
lang niet overwonnen en zal de vereni
ging een taaie strijd moeten voeren.
Omzwaai onvermijdelijk
De omzwaai naar de Australische ge
nieenschap is echter onvennijdelijk.
Reeds heeft een Australische amateur-
toneelgezelschap in Miranda (N.Z W.)
ae vroegere Haagse beroepsacteur Koos
Simon is als regisseur tot zich getrokken.
Simonis heeft vele jaren achtereen het
toneelgezelschap van de Nederlandse
vereniging in Sutherland geleid. Hij
heeft het toen aangedurfd het eerste
kostuumstuk, dat ooit door Nederlanders
in Australië is opgevoerd, ten tonele te
brengen, nl. het óok in Nederland on
langs opgevoerde Italiaanse blijspel „De
knecht van twee meesters" van Carlo
Goldoni. Het door Caro van Eyck en
Dick Sternheim uit het Engels ver
taalde toneelstuk „De nacht van de 16de
januari", dat Simonis hier geregisseerd
heeft in het Nederlands, zal hij nu
spoedig ook regisseren in het Engels,
voor de Miranda Theatre Group. De
assimilatie is, zouden we haast zeggen,
compleet. Koos is trouwens kortgeleden
getrouwd met een Australisch meisje en
woont in Carinbah (Nieuw Zuid Wales).
Voortwoekerende verzuiling
Het aantal Nederlandse verenigingen
neemt snel toe. De scheiding, die in Ne
derland in het verenigingsleven bestaat
op grond van de vier zuilen doch
hier vele jaren achtereen onbekend is
geweest .dringt nu (helaas) ook tot Aus
tralië door .Er is al een christelijke
toneelvereniging, een r.k. vereniging, een
vereniging uit de Hervormde gemeente,
naast natuurlijk de neutrale verenigin
gen .Het aantal Nederlandse verenigin
gen is, in geheel Australië, in twee jaar
tijds gestegen van ca. 25 tot meer dan
50. Hun activiteit beperkt zich niet tot
toneeluitvoeringen, kaartavonden, film
avonden, dans- en cabaret bijeenkom
sten. Verscheidene verenigingen hebben
sociale commissies gevormd, die Neder
landers in nood bijstaan, zowel bij het
zoeken naar een geschikte werkkring als
het verlenen van financiële steun.
Toneelavonden trekken de meeste toe
schouwers. In Box Hill (Victoria) kwa
men 1400 landgenoten opdagen voor een
opvoering van „Onder valse vlag" door
„Het voetlicht". In Gcelong (Victoria)
voerde de personeelsvereniging van
Werkspoor N.V. het blijspel „Tot weder
dienst bereid" op voor 600 mensen. In
Dandenong (Victoria) trokken 900 men
sen naar een toneelavond van „Het mas
ker", die „over 12 dagen tegen midder
nacht" opvoerde; 500 Nederlanders trok
ken naar een toneelopvoering door „De
CJieck" in Perth, Wcst-Australië. Het
zijn slechts enkele voorbeelden van een
- j klaarbltjkelyk vooralsnog onuitblusbare
voorzitter Piet Oomens echter, vry on- drang van duizenden Nederlanders in i
verwacht. In het openbaar een krachtige den vreemde om zich onder eigen land-
toon laten horen, toen hfl zei dat de I genoten te vermaken.
een deel van de reusachtige over
schotten op de Duitse betalingsba
lans overbrengen van de Federale
bank naar de particuliere sector.
Door invoer van goudstaven wensen
de autoriteiten in West-Duitsland
de enorme deviezenoverschotten te
verminderen. Tegelijkertijd zou de
binnenlandse koopkracht kunnen
worden afgeroomd, indien men de
Duitse burger er toe zou kunnen
brengen zijn geld in goud om te
wisselen. Dit zou een paar jaar gele
den nog een sensatie zijn geweest,
vandaag blijkt goud helemaal niet
meer zoveel aantrekkingskracht te
hebben. Het Duitse betaalmiddel is
zo veilig, dat nauwelijks iemand op
de gedachte komt, dat goud grotere
zekerheid biedt. Daarbij komt ook
nog, dat goud in een spaarkous geen
rente brengt, terwijl geld op de
bank hoge rente oplevert.
Geschat wordt, dat sinds 1954 hoog
stens voor 200 tot 300 miljoen mark aan
gouden munten werd gekocht, terwyi
het volume van de uitvoer van de Bonds
republiek jaarlyks 30 miljard mark be
draagt. De goudstaven zyn echter goed
koper dan munten. Een gouden twintig
markstuk uit het keizerrijk kost thans
ongeveer 48 mark, de goudwaarde be
draagt de helft. Het agio by de aankoop
van goudstaven is dus veel lager. Ook
de maximumpryzen voor goud zijn op
geheven. De minimumprys ligt by 4.99
mark per gram. Nu ook de omzetver-
eveningsbelasting is afgeschaft, wordt
voor een gram fyngoud in staven 5.30
mark (by een waarde van 4.99 betaald).
Overwogen wordt het voorbeeld van
Zwitserland en Oostenryk te volgen en
oude gouden munten opnieuw aan te
munten. Op deze wyze zou kunnen wor
den bereikt, dat het tot dusver bestaan
de agio van ruim 45 procent voor een
twintigmarkstuk tot 10 procent van de
werkelijke fyngoud-waarde zou worden
teruggebracht. Dat zou echter niet bete
nen, dat men tot een echte gouden
standaard over zou gaan. Indien men
de gouden munten tegen de nominale
waarde zou uitgeven, zouden zy direct
verdwijnen, omdat hun werkeiyke waar
de thans hoger is. Men zou dus, net als
in Zwitserland en Oostenryk, de op
nieuw aangemunte gouden munten van
den beginne af met een agio verkopen.
Turkenlouis en Gouden
Ludwig wel in trek
Intussen hebben particuliere onder
nemingen gouden munten in omloop ge
bracht en wel in de vorm van gedenk
penningen. De grote „Turkenlouis"
wordt tegen 500 mark verkocht; deze
prys bevat een agio van 65 procent!
Veel goedkoper is de „Gouden Ludwig"
een gedenkpenning ter ere van de
Westduitse minister van Economische
Zaken, die de goudwaarde van het vroe
gere twintigmarkstuk heeft en met een
agio van 20 procent wordt verhandeld.
Van deze „Gouden Ludwig", schijnen
tot dusver 4000 stuks te zyn gemunt en
verkocht.
De handel met gouden gedenkpennin
gen blijft dus binnen nauwe grenzen.
Interessant is de vraag of de Duitsers,
nu zij goudstaven kunnen kopen, van
een recht gebruik zullen maken, dat niet
eens de Amerikanen hebben, hoewel de
goudprijs aan de Amerikaanse dollar is
gebonden en sinds medio 1935 niet meer
is veranderd. De koopkracht van de dol
lar is echter sinds 1935 met de helft ge
daald en bovendien hebben de bezitters
van goud nu al 22 Jaar lang geen cent
rente gekregen. De „gouden tyden"
schynen voorby te zyn.
VARIA
In de koffiekamer van de Zweedse
Rijksdag mag voortaan het licht niet
imeer worden uitgedraaid tydens de
zittingen. Het kwam de laatste tyd
vaak voor, dat er in de Ryksdag
geen levend wezen was te bespeuren
wanneer een volksvertegenwoordi
ger aan het woord was. Zyn colle
ga's kon men dan vinden in de kof
fiekamer waar de televisie-uitzen
ding een aangename verpozing was.
Nu het licht niet meer uit mag, gaat
er veel v-an het beeld op het matglas
verloren. De banken in de vergader
zaal zyn weer^flnk bezet.
Het gebeurt niet elke dag dat er een
brandje wordt bezorgd by de brand
weerkazerne. Misschien zorgde die
dame ergens in Ohio (Ver. Staten)
wel voor een primeur, toen zy de
spuitgasten uitnodigde in actie te
komen om de rode haan te lijf te
gaan. „Ik heb het brandje vlak voor
de deur van de kazerne staan", zei
ze er geruststellend by. Alles wordt
een beetje duidelijker wanneer we
erby vertellen, dat haar auto in
■brand was geraakte. Toen de vrouw-
dat ontdekte reed zy meteen maar
naar de brandweer toe.
