„KNIP" ZEGT-IE....
SPOEL OM die melkfles! ZZZ
Ct
ZATERDAG 11 MEI
WEKELIJKS BIJVOEGSEL
PAGINA 3
ONS MENU VAN DE WEEK
Verhaal voor de kleintjes
NICOLIENTJE, die niets wilde,
op school in Parijs
t
Spiegeltje, spiegeltje aan de wand
BLOUSE en ROK in dit seizoen
Advertentie
Nog ongeveer een maand lang zullen er voor de fijnproevers asperges ver
krijgbaar zijn! Het zijn de stengels van de aspergeplant, welke zich diep in de
aarde ontwikkelen en ook niet boven de oppervlakte uit mogen komen, daar de
kopjes dan hun blanke kleur zouden verliezen. Aspergebedden worden daarom
ook nog extra met aarde opgehoogd en iedere dag door de kweker gecontroleerd.
Goede asperges behoren dan ook mooi recht te zijn, slechts een kort houtig
gedeelte en dikke blanke kopjes te hebben. De mooiste exemplaren worden als
süerasperges of in een roomsaus opgedist, de minder mooie kunnen op allerlei
mogelijke manieren gestoofd, een heerlijk onderdeel van het menu vormen.
ZONDAG
MAANDAG
DINSDAG
WOENSDAG
DONDERDAG
VRIJDAG
ZATERDAG
ossestaartsoep. kalfszwezerik, asperges en roomsaus, aard
appelen, appeltaart.
kop aspergesoep, gehakt, postelein, aardappelpuree,
macaroni met eiersaus en andijviesla, chocoladevla.
gebakken hamplakken, spinazie, aardappelen, gri.smeel
met gember.
stoofschotel van kaas, spitskool en aardappelen, rabarber,
gekookte schelvis, kerrisaus, rijst en sla, yoghurtvla.
vissalade, rijstkoekjes.
Recept: Aspergepunten in roomsaus.
2 bossen asperges, 15 gr. room
boter. 15 gr. bloem. 1 dl. slag
room. 1 eidooier, zout.
Flinke aspergepunten afsnijden (de
rest kan voor soep dienst doen) en
deze met wat water en iets zout in
plm. 30 min. gaar stoven. Van de
roomboter, bloem en 2 dl. van het as
pergewater. een gladde saus koken, de
losgeklopte eidooier en tot slot de
stijf geslagen room er voorzichtig door
roeren. De aspergepunten er door
scheppen en het gerecht onmiddellijk
opdienen.
Recept: Gebakken hamplakken.
Niet te dunne plakken ham door een
vrij dik bloempapje halen en in room
boter in de koekepan aan beide zijden
snel bruin bakken.
Omdat Nicolientje's vader en moe
der heel veel op reis waren, hadden
ze op een mooie dag Nicolientje naar
een kostschool gebracht; weet je waar?
Midden in Parijs, vlak bij de Eiffelto-
ren.
Nicoli'eptje vond het prachtig en ze
woof opgewonden en blij haar vader
en moeder na, die in een taxi pijlsnel
naar het vliegveld reden omdat ze
weer weg moesten, ver weg.
In de kostschool waren wel honderd
meisjes, sommigen blond als Nicolien
tje. anderen bruin. ja. zelfs zwart En
ze spraken allemaal Frans, en Nico
lientje sprak het ook omdat haar moe
der in Frankrijk geboren was! Nico
lientje kon „nee. ik wil niet" zeggen,
net zoals jullie allemaal, maar ze zei
ook „non, je ne veux pas", en dat is
Frans, maar het betekent precies het
zelfde.
Het akelige was. dat Nicolientje
heel vaak iets niet wilde, want ze was
een beetje verwend.
En toen dan vader en moeder weg
waren, zei Nicolientje tegen de juf
frouw. die op alle meisjes paste, dat
ze wandelen wilde langs de Seine, dat
is de grote rivier, die dwars door Pa
rijs kronkelt.
En daar schrok de juffrouw van.
want de meisjes van de kostschool
mochten nooit alleen wandelen langs
de rivier; stel je voor, in zo'n grote
stad, dat was veel te gevaarlijk.
„Kom maar met mij mee. Nico
lientje", zei de juffrouw, „dan zal ik
je je bedje wijzen."
En wat zei Nicolientje?
Ze zei: „Ik wil niet" in het Frans
ze zei: „Je ne veux pas."
„Ahzei de juffrouw en daarmee
bedoelde ze: Nicolientje, daar komt
niets van inze bracht Nico
lientje naar een grote slaapzaal en
ze wees naar een bedje en ze zei: „Ni
colientje. dat is jouw bedje."
En wat zei Nicolientje? Ze zei weer,
in het Frans, dat ze niet wiide, ze wil
de alléén in een kamertje slapen.
„Nee Nicolientje", zei de juffrouw
„dat kan niet. Maar als je zo graag al
leen wilt zijn, wil je misschien ook
liever alleen spelen?"
Nicolientje had haar kleine roze
oren gespitst en ze hoorde vrolijke
stemmetjes van heel veel meisies ach
ter een gele deur en wat zei Nicolien
tje? „Ik wil niet alleen spelen". Daar
om opende de juffrouw de gele deur
en liep met Nicolientje aan haar hand.
de speelkamer binnen.
„Nu mag je spelen,' zei de juf
frouw tegen Nicolientje en tegen de
kinderen zei ze: „Meisjes, dit is Nico
lientje."
De blonde en de bruine en de zwarte
meisjes keken allemaal naar Nicolien
tje en een meisje met lange vlechten
deed een stapje naar voren en zei: „Ik
ben Jacquelientje," en een ander meis
je zei: „Ik ben Jantientje" en een
derde: „Ik ben Carolientje" en een
vierde en een vijfde, kortom: alle
Nicolientje liep in de grote stad
Parijs te dwalen
meisjes vertelden toen hoe ze neetten
ze waren erg aardig voor Nicolien
tje en Nicolientje vergat dat ze alleen
langs de grote rivier had willen wan
delen. Tot er een andere juffrouw bin
nenkwam met een grote zwarte man
tel aan. die in haar handen klapte en
riep: „Meisjes, nu is het tijd voor de
wandeling."
Alle blonde, bruine en zwarte meis
jes gingen onmiddellijk twee aan twee
in een rechte rij staan, alleen Nicolien
tje bleef over, en ze was helemaal
anders dan alle andere meisjes. Waar
om? Omdat all" andere meisjes een
donkerblauw rokje droegen met een
en ze waren erg aardig voor Nicolien-
blauwwit gestreept blousje en Nico-
weel.
De juffrouw in de zwarte mantel
fronste haar voorhoofd en ze zei: „Dat
kan zo niet." en ze greep Nicolientje
bij de hand en ging met haar naar een
donkere kleedkamer waar Nicolientje
ook een blauw rokje en een streep-
blousje aan kreeg, ja. en Nicolientje
kreeg ook een kort blauw jasje met
koperen knopen en een blauwe muts.
En wat zei Nicolientje? Ze zei in het
Frans: „Ik wil niet", en ze huilde tra
nen met tuiten, omdat ze haar rode
jurkje veel mooier vond.
Nu leek ze niet meer op Nicolientje,
dacht ze. nu leek ze op alle andere
meisjes en dat wilde zp niet. „Jij
wilt niets," zei de juffrouw met de
zwarte mantel koel. ,Jij moet nog een
heleboel leren. Nicolientje."
Ze duwde Nicolientje in de rij blonde,
bruine en zwarte meisjes en toen gin
gen ze wandelen. Langs de Seine on
der grote kastanjebomen en Nicolien
tje bleef staan omdat ze naar een
boot wilde kijken en de juffrouw zei:
„Doorlopen Nicolientje". maar Nico
lientje zei: „Ik wil niet."
Het was erg vervelend voor iedereen
dat Nicolientje niets wou, 's avonds
wilde ze haar bordje niet leegeten en
ze wilde niet naar bed en ze wilde haar
tanden niet poetsen. En de volgende
morgen wilde ze niet opstaan en ze
wilde niet dit en ze wilde niet dat.
Maar ze wilde wel weer wandelen,
want ze had een boos plannetje: ze
wilde weglopen, maar ze vertelde het
aan niemand. En toen ze weer langs
de grote rivier liepen, sprong ze onge
merkt achter een kastanjeboom en
wachtte tot de rij meisjes met de juf-
fouw weg was en holde weg. Waar
heen? Dat wist ze zelf niet.
Ze liep heel ver en heel lang tot ze
moe was en voor een school een groep
meisjes zag staan praten. Nicolientje
was helemaal niet verlegen, ze stapte
op de meisjes toe en ze vroeg: „Als ik
op jullie school kom. mag ik dan alleen
wandelen en hoef ik dan mijn tanden
niet te poetsen!"
De meisjes keken eerst verbaasd en
toen begonnen ze te lachen, ze lachten
Nicolientje uit. Beschaamd liep Nico
lientje door tot ze een juffrouw tegen
kwam. die precies een schooljuffrouw
leek. En omdat Nicolientie niet ver
legen was, vroeg ze: „Bent U 'n
schooljuffrouw?"
En de juffrouw zei: „Ja meisje, in
welke klas zit jij?" Toen vertelde
Nicolientje alles aan de juffrouw en
weet je wat de juffrouw deed? Ze pak
te Nicolientie bij de hand en bracht
haar regelrecht naar de kostschool
terug. Toen schaamde Nicolientje zich
nog veel erger en weet je. wat nu zo
grappig is? Nicolientje zegt nooit
meer: „Nee, ik wil niet," niet in het
Nederlands en ook niet meer in het
Frans.
M. F. B.
Advertentie
t
t
t
tailleurjasje een aardige accessoire is.
In plaats van de sjaal kan de blouse
met een kort. veelsnoerig collier wor
den gegarneerd.
Nummer 4 is een zomers geheel van
effen blouse en bedrukt katoenen rok.
De blouse, die getailleerd is en over de
rok wordt gedragen, heeft een boot-
hals waarlangs een bies van bedrukte
rokstof wordt gezet. De mouwtjes zijn
uiterst kort.
Het laatste geheel is eveneens een
echt zomers geval, gemaakt van ka
toen: effen blauwe katoen voor de
klassieke blouse, bedrukt katoen van
dezelfde kleur voor de wijde, gerim
pelde rok en effen groene katoen voor
de gedrapeerde, schuingenomen cein
tuur.
J. V.
die wij niet meer zien en 't
„most interesting" vinden, om
er iets van mee naar huis te
nemen.
De foto van de kerk bijv. die
zó oud is, dat ze dateert uit de
tijd, dat er in Amerika alleen
nog maar Indianen rondzwier
ven. op de uitkijk naar broeder
Columbus om hem een feestelijke
ontvangst te bereiden of van
het gerestaureerde laat-Gothi-
sche Raadhuis van Gouda, ook
al uit de tijd (1449) dat Ame
rika nog niet „ontdekt" werd
door Europeanen, die er later
hun dollars zouden opstrijken,
om ze nóg later weer in ons land
met handenvol rond te strooien.
Met de Horecaf als gelukkige
eerste verdiener!
FANTASIO
Crème en poeder meesterlijk gecombineerd - voor
een feilloos verzorgd uiterlijk... altijd... overal!
Max Factor's Creme Puff is de meest
verblijdende vinding die ooit in make
up is gedaan. Eén doosje, één donsje:
ziedaar uw complete make-up. Heil
zame lanolinerijke crèmes samen
gebracht met het fijnste, luchtigste
gelaatspoeder - de moderne bron van
betoverende schoonheid.
Creme Puff vraagt niets - geen tijd,
geen moeite - maar geeft Alles: een
verzorgd uiterlijk, waar u ook bent, wat
u ook doet. Seconden krijgen waarde
voor uren, want Creme Puff houdt
zo lang, blijft zo mooi. Gun uzelf de
prettige zekerheid van een volmaakte
make-up... ga over op Creme Puff, nul
VAN MAX FACTOR HOLLYWOOD
Imp. M&rfac N.V., Huddestraat 5. Amsterdam
Parijs, mei 1957
Blouse en rok horen bij elk seizoen. Ze zijn populair als de eerste
krokussen hun kopjes opsteken en de laatste bladeren vallen en
evenveel aftrek vinden ze wanneer het vriest of de mussen van het
dak vallen. Al zijn er vele blouses en vele rokken, die drie van de
vier seizoenen kunnen dienen, toch spreekt het vanzelf dat er
modellen en vooral combinaties zijn, die echt tot de seizoenskleding
behoren - vooral in het hartje van de winter wanneer beide dik en
comfortabel zijn en vooral ook in de zomer wanneer ze - en vc
de rok - een luchtiger en fleuriger aspect krijgen.
Voor die laatste periode zijn hier vijf combinaties van geheel verschil
lende allure, maar alle geïnspireerd op de modelijnen, die dit seizoen
de toon zetten.
Als eerste een gekleed geheel, dat
eigenlijk het hele jaar door na zons
ondergang of tijdens de late middag
kan dienen. De gedrapeerde blouse
met diepe V-hals en heel korte mouw
tjes wordt gemaakt van de modestof
bij uitstek: zijden mousseline. De
mousseline blouse, die van zachtbrui-
ne tint is (koffie met veel melk!)
wordt gedragen bij een uitstaande
gladde rok van witte satin duchesse.
en als accessoires bij dit geheel die
nen een bronsgroene suède ceintuur,
lange witte handschoenen en een
veelsnoerig collier in wit en diverse
tinten bruin.
Vervolgens (figuur 2) een deux-
pièces van bedrukte natuurzijde, die
zowel voor de rondom geplooide rok
als de korte, bijna rechte blouse dient.
De blouse heeft heel korte mouwtjes,
die laag zijn ingezet, en een breed,
maar ondiep decolleté. Als garnering
een smal wit bandje, dat onder het
decolleté op de blouse geappliceerd
wordt, dat op de schoudertop in de
armsgatnaden ontstaat en midden
voor over elkaar geslagen wordt.
De derde blouse-rok combinatie is
een voorjaarsgeheel, dat niettemin
bijna elke maand van het jaar op zijn
plaats is. Het geldt hier namelijk een
klassieke blouse van bedrukte natuur
zijde en een rechte wollen rok (die de
mantelpakrok kan zijn). De blouse
heeft driekwart overhemdmouwen met
enkele manchet; de kraagloze. ronde
halsopening is gegarneerd met een
losse sjaal van dezelfde stof. die on
der de kin over elkaar wordt geslagen
en vooral in de halsopening van het
Zoals U over de grenzen trekt,
trekken de vreemdelingen
onze grenzen binnen: een
wisselwerking, die voor alle lan
den deviezenwinst betekent.
Hóe dat nu precies in elkaar
zit, moet U de econoom vragen,
maar 't is nu eenmaal zo.
Hoe méér Amerikanen bijv.
Keukenhof inrollen, hoe méér
dollars rollen er ons land in en
deze, omgezet, in guldens, ma
ken weer. dat onze schatkist
een beetje minder leeg rolt, wat
minister Hofstra met welgeval
len zal bezien.
Omdat het voor ieder land
zaak is, zoveel mogelijk te expor
teren, sturen wij met busladin
gen vol onze mensen naar het
buitenland en Amerika of Duits
land doen hetzelfde om ons een
genoegen te doen en zo rollen
ae zaken tot aller voldoening
rond: een rol-beweging, waarbij
die van „rock en roll' kinder
spel is.
Wij hebben de vrienden van
overzee of van het ach
terland al btf troepen
gezien.
In hoeveel Amerikaanse of
Duitse woningen straks kleuren-
filmpjes van bloemenvelden, zee
en strand afgerold worden, valt
moeilijk na te gaan, maar, ge
zien de exorbitante aantallen
vreemdelingen, die ons land voor
luttele dagen „aandoen", kunnen
we er staat op maken, dat er in
de komende maanden binnens
kamers heel wat reclame voor
Holland in de bus ligt, wat weer
een versterking onzer deviezen
pot voor de komende jaren kan
betekenen.
Liefelijke plaatjes van bollen
velden, van schattige Volen-
damse meiskes met Marijke
Boes in het eerste gelid, van
Alkmaarse of Goudse kazen,
van Madoerodamse lilliputterge
bouwtjes, van de Rotterdamse
Lijnbaan of zelfs vanhet
„trotse" Vredespaleis, dat er,
dank zij Van der Steur en on
danks alle oorlogen nog altijd
„staat", meer als symbool van
een onbereikbaar lijkend ideaal,
dan dat het tot nu toe meege
holpen heeft, het vredesideaal
te verwezenlijken
We hebben ze ook in onze
stad al gezien: de man
nen en de vrouwen met
de camera-in-top. Paraderend
langs grachtjes, loerend in
hofjes, zittend op de daktuin,
drentelend in musea.
„Knip" zegt het toestel en er
ligt weer een plaatje klaar voor
het foto-archief, dat al uitpuilt
van de plaatjes van vorige rei
zen en er nog honderden plaatjes
bij zal krijgen, want de wereld
is groot en de reizen der Ame
rikanen reiken ver. omdat de
dollars goed rond zijn en Europa
zoveel armer dan Amerika is.
Enige dagen Holland, enige uren
Leiden en de impressies zijn er
voor de eeuwigheid door vastge
legd, door dat éne, kleine toe
stelletje, waarvoor we heus geen
reclame willen maken, maar dat
toch zo nuttig is, om herinne
ringen op te frissen!
En of wij zélf er nu niet zo
veel meer „an" vinden:
aan dat bollenveldje, dat
grachtje of dat oude geveltje en
of we zélf liever een waterval,
een bergpas, een paar koeien
met de rinkelbel of de top van
de Mont Blanc „schieten"
zoals dat in foto-jargon heet
er is niets aan te doen en 't
komt ieder jaar terug: de man
nen en vrouwen, die dingen zien,
